Συνέχιση της συζήτησης επί της αρχής και των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης:
«Νέο Ασφαλιστικό Σύστημα και συναφείς διατάξεις. Ρυθμίσεις στις Εργασιακές Σχέσεις».
ΛΙΤΣΑ ΑΜΜΑΝΑΤΙΔΟΥ-ΠΑΣΧΑΛΙΔΟΥ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Μόλις ο κοινοβουλευτικός μας εκπρόσωπος, ο Παναγιώτης Λαφαζάνης, είπε ακριβώς τι είχε πει δύο χρόνια και πλέον πριν, ο Υπουργός Εργασίας, ο κ. Λοβέρδος, από αυτό εδώ το Βήμα, που τότε και εγώ ως νέα Βουλευτής μιλούσα για το ασφαλιστικό νομοσχέδιο καταγγέλλοντάς το. Και βεβαίως, η κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ ήταν σύσσωμη στο να το καταγγέλλει μαζί μας.
Άρα, είναι δική σας ευθύνη και ευθύνη όλων των Βουλευτών εδώ μέσα, να πάμε σε ένα δημοψήφισμα, διότι δεν μπορούμε να θεωρήσουμε ότι αυτό το νομοσχέδιο θα βοηθήσει τις επόμενες γενιές και τα παιδιά μας. Αν είμαστε όλοι σοβαροί και θα πρέπει να αφήσουμε στο μέλλον θετικά πράγματα, παρ΄ όλες τις δυσκολίες -που δεν ευθύνεται ο λαός, αλλά ευθύνονται οι κυβερνήσεις- θα πρέπει να προχωρήσει το δημοψήφισμα. Και θα πρέπει οι Βουλευτές εδώ, ο καθένας μας να αναλάβει τις δικές του ευθύνες.
Σας τα είπε και ο εισηγητής μας και ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος και ο Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας, ο Αλέξης Τσίπρας, που μίλησε και όσοι συνάδελφοι μου μίλησαν και αυτοί που θα μιλήσουν, για την αντισυνταγματικότητα αυτού του σχεδίου νόμου.
Σήμερα υπήρχε μία συνάντηση του Προέδρου της Κοινοβουλευτικής μας Ομάδας με τον Πρόεδρο του Ελεγκτικού Συνεδρίου, σχετικά με την απόφαση της ολομέλειας του Ελεγκτικού Συνεδρίου που, βεβαίως, ομόφωνα αποφάσισε ότι οι βασικές διατάξεις του συγκεκριμένου σχεδίου νόμου για το ασφαλιστικό παραβιάζουν το Σύνταγμα της χώρας, καθώς και την Ευρωπαϊκή Συνθήκη για τα δικαιώματα του ανθρώπου.
Παρ’ όλα αυτά η ελληνική Κυβέρνηση επιμένει στην προώθηση και ψήφιση αυτού του νομοσχεδίου. Και γνωρίζουμε ότι παρ’ όλο που μπορεί να ψηφιστεί αύριο το συγκεκριμένο σχέδιο νόμου, θα εκπέσει. Θα εκπέσει, διότι στην κοινωνία υπάρχουν οι συνάνθρωποί μας, οι εργαζόμενοι, οι οποίοι ξεκινούν τις προσφυγές και άρα, αυτό θα πάει στα δικαστήρια και θα αναστείλει, την εφαρμογή του και μετά θα δούμε αν αυτό το ασφαλιστικό νομοσχέδιο -που φέρνετε σε μία συνεννόηση με την τρόικα, σε μία συνεννόηση με όλους αυτούς που θέλουν να συρρικνώσουν τα δικαιώματα των εργαζομένων, που είναι χρόνια δικαιώματα- θα εφαρμοστεί στην πράξη.
Το ΠΑΣΟΚ επιχειρεί να επιτεθεί στον σκληρό πυρήνα των εργασιακών σχέσεων του ιδιωτικού τομέα, τον οποίο δεν τόλμησε να τον πειράξει μέχρι σήμερα κανείς και μόνο οι ακραίοι οπαδοί του νεοφιλελευθερισμού τολμούσαν να συνταχθούν με τέτοιες επιλογές.
Βεβαίως, να μην ξεχάσουμε ότι αυτήν την εβδομάδα στην Επιτροπή της Βουλής έχει ξεκινήσει το ασφαλιστικό νομοσχέδιο για το δημόσιο τομέα και για τους ένστολους, που είναι μία από τα ίδια.
Είναι ένα νομοσχέδιο που ειδικά τις γυναίκες, τις νέες και τους νέους, τους αφήνει χωρίς όνειρα. Κατεδαφίζει τα πάντα, τα όνειρα των νέων ανθρώπων, των γυναικών, των μητέρων.
Η Κυβέρνηση μίλησε πολλές φορές για τη μητρότητα. Μα ποια μητρότητα; Τη χρησιμοποιούν κατά το δοκούν. Η μητρότητα –και σας μιλώ και ως μητέρα τριών παιδιών- κατεδαφίζεται, καταδικάζεται και θα είναι από εδώ και πέρα έγκλημα, διότι τα νέα παιδιά θέλουν να κάνουν τη δική τους οικογένεια και παρ’ όλα αυτά μέχρι τα τριάντα-τριάντα πέντε είναι άνεργα.
Άρα, δεν μπορούν ούτε να κάνουν οικογένεια, ούτε, φυσικά, οι γυναίκες να κάνουν παιδιά. Αυτό τι σημαίνει; Με το νέο ασφαλιστικό νομοσχέδιο και με όσα αυτό βάζει για τις μητέρες με ανήλικα παιδιά τις καταδικάζει να τις πάει στα εξήντα πέντε χρόνια. Άρα, καταδικάζει όλη την ελληνική κοινωνία.
Εγώ θα πω πολύ γρήγορα τις διατάξεις που υπάρχουν στα εργασιακά θέματα. Εδώ, η Κυβέρνηση, τα μέτρα που προσπάθησε να περάσει με προεδρικό διάταγμα, τώρα επιχειρεί να τα περάσει μέσα από το ασφαλιστικό νομοσχέδιο. Θα επαναλάβω ότι μ’ αυτές τις ρυθμίσεις επιχειρείται η κατάργηση του κατώτατου μισθού, η ευθεία παρέμβαση στις συλλογικές διαπραγματεύσεις με την ουσιαστική κατάργηση του μηχανισμού μεσολάβησης και διαιτησίας, η αύξηση του ορίου των απολύσεων, η μείωση της αποζημίωσης λόγω απόλυσης και η καταβολή της όχι άμεσα, αλλά σε δόσεις.
Οι οριακές αλλαγές που φέρεται να έχει κάνει σε σχέση με το προσχέδιο του Προεδρικού Διατάγματος δεν αλλάζουν σε τίποτα τις αρχικές κυβερνητικές και φιλοεργοδοτικές ρυθμίσεις που υπήρχαν στο προσχέδιο και έχουν προστεθεί και νέες. Σε επιχειρήσεις που απασχολούν από είκοσι έως εκατόν πενήντα άτομα, η εργοδοσία μπορεί να απολύει μέχρι έξι εργαζόμενους το μήνα. Οι επιχειρήσεις που απασχολούν πάνω από εκατόν πενήντα άτομα, μπορούν να απολύουν μέχρι 5% και μέχρι τριάντα άτομα το μήνα από 2% που ισχύει μέχρι και σήμερα.
Ο κατώτατος μισθός που ορίζεται από την εκάστοτε Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας δεν θα ισχύει για νέους έως είκοσι πέντε ετών. Οι κάτω των είκοσι πέντε θα αμείβονται με το 84% του κατώτατου μισθού. Η φόρμουλα την οποία βρήκε η Κυβέρνηση για κάλυψη του υπόλοιπου ποσού από τον ΟΑΕΔ, αφ’ ενός δεν λύνει το πρόβλημα του κοινωνικού κανιβαλισμού που θα παρουσιαστεί μέσα στις επιχειρήσεις και αφ’ ετέρου για άλλη μία φορά τα χρήματα του ΟΑΕΔ χρησιμοποιούνται για την επιχορήγηση της εργοδοσίας. Και μιλάω για τη μεγάλη εργοδοσία.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας της κυρίας Βουλευτού)
Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε.
Εκτός αυτών, θεσπίζεται και η δυνατότητα συμβάσεων μαθητείας για νέους από δεκαπέντε έως δεκαοκτώ ετών, οι οποίοι θα λαμβάνουν μόνο το 70% του βασικού μισθού. Καταργείται η δυνατότητα που είχαν οι συνδικαλιστικές οργανώσεις να προσφεύγουν μονομερώς στη διαιτησία για κλαδικές, ομοιοεπαγγελματικές και επιχειρησιακές συμβάσεις και για την προσφυγή απαιτείται και η σύμφωνη γνώμη του εργοδότη.
Τα παραπάνω θα σημάνουν καθήλωση μισθών, πλήρη κατάργηση συλλογικών συμβάσεων για τους νέους. Αυτό θα συμβεί γιατί έξι μήνες μετά την ημερομηνία λήξης μίας σύμβασης ή μετά την καταγγελία της, αυτή δεν θα ισχύει για τους νεοπροσλαμβανόμενους και μπαίνουμε πλέον σε καθεστώς όπου θα υπάρχουν μόνο ατομικές συμβάσεις. Αυτά θέλει η Κυβέρνηση και άλλα πολλά.
Θα πω ότι το ισχνό κοινωνικό κράτος που γνωρίσαμε και οι όποιες εργασιακές ρυθμίσεις είχαν μέχρι σήμερα γλυτώσει, αντιμετωπίζονται ως εχθροί και όλα υποτάσσονται στο εξωτερικό χρέος που δεν πρόκειται ποτέ να πληρωθεί, στην ενίσχυση της αγοράς και του ανταγωνισμού.
Και εδώ θα πω ένα τελευταίο και μ’ αυτό τελειώνω, κύριε Πρόεδρε. Μιλάτε για ανταγωνιστικότητα, για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και λέτε ότι οι εργοδοτικές εισφορές και τα μεροκάματα είναι αυτά που έχουν βουλιάξει την αγορά. Εγώ θα σας πω απ’ αυτό εδώ το Βήμα και ως έμπορος ότι δεν είναι οι εργοδοτικές εισφορές, δεν είναι οι μισθοί των εργαζομένων που είναι καθηλωμένοι, αλλά είναι όλα τα άλλα που έχουν αυξήσει τα πάγια έξοδα και δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν. Από 1η Ιουλίου ο ΦΠΑ πήγε πάλι στο 23% και οι μικρές επιχειρήσεις προσπαθούν όλα αυτά να τα μαζέψουν, αλλά δυστυχώς δεν μαζεύονται. Οι μεγάλοι πάλι έχουν και το πεπόνι και το μαχαίρι.
Αύριο, όλοι θα πρέπει να είναι στην απεργία, στην πανελλαδική απεργία, για να μπορέσουμε να ανατρέψουμε αυτό το αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο, το οποίο, ακόμα και να το ψηφίσετε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αυτό στην πορεία δεν θα εφαρμοστεί.
Ευχαριστώ.
