Ομιλία του Προέδρου της Νέας Δημοκρατίας
κ. Αντώνη Σαμαρά
στη Βουλή
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Από τη στιγμή που ο Πρωθυπουργός μας ανακοίνωσε την πρότασή του να ζητήσει επιμήκυνση και μείωση του επιτοκίου, εξηγήσαμε τρία πράγματα:
-- Πρώτον, ότι όλα αυτά τα ζητάμε εμείς, από την πλευρά μας, εδώ και καιρό. Και σε ένα βαθμό η Ευρώπη είχε ήδη δεσμευτεί να μας τα δώσει. Τουλάχιστον, η επιμήκυνση, υπάρχει ήδη στις αποφάσεις του Eurogroup από τις 28ης Νοεμβρίου…
-- Δεύτερον, ότι όλα αυτά, ακόμα κι αν τα πάρουμε, δεν λύνουν το βασικό πρόβλημα της Ελληνικής Οικονομίας, που είναι ο φαύλος κύκλος της ύφεσης. Δηλαδή η εφαρμοζόμενη πολιτική!
-- Και τρίτον, ότι η βασική λύση είναι η δραστική αλλαγή των όρων του Μνημονίου, για να βγούμε μιαν ώρα αρχύτερα από τις δεσμεύσεις του.
Αυτό το επαναλάβαμε πολλές φορές. Ήταν η «μόνιμη επωδός» μας.
Ας μιλήσουμε τώρα πολιτικά:
Μετά το χθεσινό υβρεολόγιο κατά της Νέας Δημοκρατίας, κ. Πρωθυπουργέ, σήμερα κάνατε δεύτερο φάουλ. Και το φάουλ συνίσταται στο εξής: Κάνετε προσπάθεια να μετατεθεί η συζήτηση από το κρίσιμο πρόβλημα μιας οικονομίας που διαλύεται, στη διαχείριση του χρέους. Αυτή είναι μετάθεση αποπροσανατολισμού. Μπορεί να εξυπηρετεί την κυβέρνηση. Τον τόπο, όμως, τον βλάπτει.
Εμείς δεν πρόκειται να δεχθούμε να συζητάμε μόνο για τη διαχείριση του χρέους, όταν αφήνουμε ανέπαφο και χειροτερεύουμε το μηχανισμό εκείνο που δημιουργεί όλο και μεγαλύτερο χρέος: την Ύφεση, την παράλυση της Οικονομίας, τον πολλαπλασιασμό των λουκέτων και τη διόγκωση της ανεργίας.
* Ακόμα πρέπει να το πούμε, ότι αυτό που έγινε στις Βρυξέλλες για το χρέος – και είχε προαναγγελθεί από τα τέλη Νοεμβρίου – ήταν μια διόρθωση λάθους.
Γιατί είχε δεσμευτεί η Ελλάδα με το Μνημόνιο να ξεπληρώσει τα 110 δισεκατομμύρια που δανείστηκε πέρσι μεταξύ του 2013 και του 2015. Αλλά, έλα που δεν έβγαινε…
Αυτός ήταν και ένας από τους λόγους που τότε εμείς καταψηφίσαμε το Μνημόνιο. Και το είπαμε, από τότε, καθαρά. Και αποδείχθηκε ότι είχαμε δίκιο. Υπογράψατε μια σύμβαση που δεν μπορούσε η χώρα να εκπληρώσει. Και τώρα είδαν το λάθος οι δανειστές μας και το διόρθωσαν. Αυτή την επανόρθωση λάθους, εσείς την …«πανηγυρίζετε»!
Δηλαδή, κύριε Παπανδρέου: Αν το Μνημόνιο ήταν καλό γιατί μας… «ξανασώσατε» σήμερα; Κι αν το Μνημόνιο δεν βγαίνει – που δεν βγαίνει – γιατί πανηγυρίζετε; Επειδή διορθώθηκε μόνο μία από τις αστοχίες του;
* Σε ό,τι αφορά τη μείωση του επιτοκίου, κι αυτό επανόρθωση σφάλματος ήταν. Γιατί μας έβαλαν, τότε, να πληρώσουμε επιτόκιο με υψηλά ασφάλιστρα κινδύνου για χρεοκοπία. Όταν οι ίδιοι που μας δάνειζαν, μας έλεγαν ότι δεν πρόκειται να χρεοκοπήσουμε! Και με αυτή την επιβάρυνση, έκαναν πιο δύσκολο να ελεγχθεί και το έλλειμμα και το χρέος. Κι αυτό το σφάλμα το διόρθωσαν…
Και βεβαίως, η επανόρθωση ενός σφάλματος είναι μια μορφή ανακούφισης.
Αλλά δεν είναι λόγος πανηγυρισμών.
Δεν μπορεί να είστε ο πρώτος Έλληνας Πρωθυπουργός που πανηγυρίζει, επειδή έχει πέσει έξω σε όλες του τις προβλέψεις.
* Με τη δυνατότητα επαναγοράς ομολόγων, που εμείς ζητάμε εδώ και καιρό, και που τώρα ο Τρισέ επιμένει ότι πρέπει να δοθεί - κι ας μη το δέχονται ακόμα οι Γερμανοί – τότε θα υπήρχε πραγματική ελάφρυνση. Διότι θα μειωνόταν πραγματικά το χρέος από την επαναγορά των ομολόγων, π.χ. εκείνων που ήδη έχει αγοράσει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, σε μειωμένη τιμή. Αυτό, από μόνο του, θα μπορούσε να οδηγήσει σε μείωση του Ελληνικού χρέους μέχρι 15 δισεκατομμύρια. Αυτό θα ήταν μια πραγματική, μεγάλη ελάφρυνση. Αλλά δεν προέκυψε ακόμα…
* Επίσης, με την απόφαση που λήφθηκε για παρέμβαση του Μηχανισμού Στήριξης στην πρωτογενή αγορά, απομακρύνεται ένας νέος κίνδυνος χρεοκοπίας μετά το 2012, εφ’ όσον και πάλι δεν μπορούμε να βγούμε στις αγορές. Αλλά, συνδέεται με νέους όρους εκ μέρους της χώρας, που ζητά αυτή τη διευκόλυνση. Το λέει καθαρά το κείμενο των συμπερασμάτων των Πρωθυπουργών: Νέες αυστηρές προϋποθέσεις –δηλαδή, το conditionality! Δηλαδή, ανοίγει ο δρόμος για νέο Μνημόνιο. Θα μιλάμε για αλληλουχία Μνημονίων: Που όταν θα λήγει το ένα, θα αναγκαζόμαστε να υπογράψουμε το επόμενο. Γιατί δεν θα είμαστε σε θέση να βγούμε στις αγορές και να δανειστούμε με λογικό επιτόκιο.
Εμείς πιστεύουμε στην πραγματική εξυγίανση, που μπορεί να γίνει μόνο με Ανάκαμψη και Ανάπτυξη. Εδώ ανοίγονται δρόμοι για να έχουμε μόνιμα την ανάγκη Μνημονίων. Και έτσι μετατρέπουμε την έκτακτη ανάγκη μιας χώρας, σε μόνιμη εξάρτηση! Κι αυτό δεν είναι λόγος πανηγυρισμού!
* Ακόμα, αναλάβατε την υποχρέωση να «αξιοποιήσετε 50 δισεκατομμύρια ακίνητης περιουσίας». Αλλά, αν μιλάμε για αξιοποίηση κι όχι για εκποίηση, αυτό χρειάζεται τουλάχιστον ένα χρόνο προετοιμασία. Νομοθετική και οικονομοτεχνική προετοιμασία. Εσείς, αντίθετα αναλάβατε την υποχρέωση – απ’ ό,τι μας πληροφορεί το κείμενο της απόφασης – μέσα σε λίγο καιρό να παρουσιάσετε πλήρη κατάλογο, πόσα σκοπεύετε να πάρετε, πότε κι από πού. Όταν σε πιέζουν να βρεις λεφτά, κύριε Παπανδρέου, τότε αναγκάζεσαι να τα δώσεις όσο-όσο. Κι αυτές τις επιφυλάξεις τις εκφράζουν σήμερα, δημόσια, και δικοί σας υπουργοί.
Εμείς προτείναμε αξιοποίηση ακίνητης περιουσίας του Δημοσίου πέρυσι και τότε χλευάσατε την πρότασή μας. Τώρα σας την επιβάλλουν, για να πάρετε την επιμήκυνση δανείου.
Εμείς σας είχαμε προειδοποιήσει ότι η αξιοποίηση δεν σημαίνει απώλεια κυριότητας και δεν σημαίνει εκποίηση. Τώρα, σας επιβάλλουν ουσιαστικά εκποίηση, βιαστικά και όσο-όσο.
* Είδα ότι δεν πολυμιλάει κανένας, ακόμα, για το σύμφωνο ανταγωνιστικότητας, ή σύμφωνο για το ευρώ, που αποφασίστηκε προχθές. Μεταξύ άλλων, προβλέπει τη δέσμευση να μειώνεται μέχρι το 2013 το χρέος της χώρας ως ποσοστό του ΑΕΠ, κατά 5% ετησίως. Για να συμβεί αυτό, μέσα σε δύο χρόνια, ο προϋπολογισμός θα πρέπει να βγάζει δημοσιονομικά πλεονάσματα! Όχι πρωτογενή - δημοσιονομικά πλεονάσματα! Δηλαδή, αφού θα καλύπτει όλες τις δημόσιες δαπάνες και τους ετήσιους τόκους.
Μέχρι πριν λίγους μήνες, ειρωνευόσασταν την πρότασή μας να μηδενίσουμε το έλλειμμα μέσα σε δύο χρόνια. Τώρα, δεσμεύεστε να βγάλετε πλεονάσματα σε δύο χρόνια, όχι απλώς να μηδενίσετε το έλλειμμα.
Εμείς το βλέπαμε αυτό από πέρυσι. Εσείς, είναι ζήτημα αν το έχετε καταλάβει…
Γι’ αυτό και φωνάζουμε για Ανάπτυξη. Πολύ περισσότερο, γιατί μόνο με την Ανάπτυξη μπορούμε να βγούμε από τη σημερινή αδιέξοδη πολιτική
* Δεν θα μιλήσω γι’ αυτά με τα οποία συνδέσαμε την Αξιοποίηση με την Ανάπτυξη: Συμβάσεις παραχώρησης, ΣΔΙΤ, leasing. Μερικά απ’ αυτά τα ανακαλύπτετε τώρα κι εσείς. Τα κάνετε αποσπασματικά. Αυτό όμως είναι ένα συνολικό πακέτο πολιτικής. Το οποίο εσείς αδυνατείτε να φέρετε σε πέρας, μεταξύ άλλων και λόγω και των χιλιάδων διαφωνιών που υπάρχουν μέσα στην κυβέρνησή σας.
Ζητάτε από μας «συναίνεση» και δεν μπορείτε να τα βρείτε μεταξύ σας!
Αλλά όλα αυτά, κύριε Παπανδρέου, δεν αποτελούν λόγους πανηγυρισμών.
Λόγους βαθιάς ανησυχίας, αποτελούν.
* Γι’ αυτό και οι αγορές αναγνωρίζουν ότι δεν υπάρχουν λόγοι πανηγυρισμού. Τα spreads, ξαναβρίσκονται στις 950 μονάδες, πολύ κοντά στα ιστορικά τους υψηλά.
* Αποκαλύπτεται, μόλις προχθές, με δηλώσεις του Γερμανού κυβερνητικού εκπροσώπου, ότι η επιμήκυνση και η ελάφρυνση που μας δόθηκε είναι εν όψει των υποχρεώσεων που αναλάβατε για νέα μέτρα και νέες περικοπές. Πέρα από τα 50 δισεκατομμύρια, βεβαίως…
Μιλάω για τα 14,5 δισεκατομμύρια νέα μέτρα, τα οποία θα χτυπήσουν, που αλλού; Την ήδη παραλυμένη Οικονομία.
-- Τα δημόσια έσοδα έχουν καταρρεύσει στο πρώτο δίμηνο. Αυτό δεν συνέβη επειδή δεν είχαμε την επιμήκυνση ακόμα. Συνέβη επειδή η πολιτική σας παγίδευσε τη χώρα σε βαθιά ύφεση.
-- Η ύφεση έχει φτάσει σήμερα, στα χειρότερα επίπεδα μετά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο: -6,6%! Εσείς προβλέπατε -4%. Αυτό δεν συνέβη γιατί δεν είχαμε επιμήκυνση. Συνέβη γιατί η πολιτική σας παγίδευσε τη χώρα σε μια μαύρη τρύπα ύφεσης και ελλειμμάτων.
-- Δεν λέω για ανεργία 15%. Δεν λέω για πληθωρισμό. Αυτά είναι τα πραγματικά προβλήματα. Η Οικονομία παραλύει και, αντί για «θεραπεία», προσφέρετε «παυσίπονο». Κι αυτό δεν είναι λόγος πανηγυρισμού.
* Είπατε για την Ιρλανδία. Διαπραγματεύθηκε, όμως, η Ιρλανδία, κύριε Παπανδρέου, στο αρχικό της Μνημόνιο και διατήρησε, μέχρι στιγμής, τους χαμηλούς φορολογικούς συντελεστές της για να διατηρήσει την αναπτυξιακή της δυναμική.
-- Και η Πορτογαλία. Γιατί αγωνίζεται με νύχια και με δόντια για να μην μπει σε μηχανισμό Στήριξης; Γιατί, άραγε; Γιατί η Πορτογαλία δανείζεται σήμερα με κάθε τρόπο, πανάκριβα, με 7,5%, προκειμένου να μην μπει στο Μνημόνιο; Γιατί απλούστατα αναγνωρίζει τον ασφυκτικό χαρακτήρα που έχουν τέτοιες δεσμεύσεις!
Όλες οι χώρες που έχουν πρόβλημα, πρώτον, προσπαθούν να αποφύγουν το αντίστοιχο Μνημόνιο. Δεύτερον, παίρνουν κάθε είδους διορθωτικά μέτρα μόνες τους, για να μη χρειαστεί να τους τα επιβάλλουν απ’ έξω. Και τρίτον, όταν δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς, τουλάχιστον, διαπραγματεύονται σκληρά. Και καταφέρνουν να διασώσουν τα στοιχειώδη, τουλάχιστον.
Κύριε Παπανδρέου, εσείς δεν πήρατε έγκαιρα μέτρα όταν υπήρχε ακόμα καιρός. Πηγαίνατε μόνος σας και προκαλούσατε κρίση δανεισμού, διακηρύσσοντας δεξιά και αριστερά, ότι η Ελλάδα είναι «διεφθαρμένη χώρα» και «Τιτανικός»! Ενώ όταν ήλθε η ώρα να υπογράψετε, δεν διαπραγματευθήκατε το παραμικρό!
Με αποτέλεσμα, σήμερα, να διορθώνετε τα λάθη που υπογράψατε πέρσι και να νιώθετε και πολύ «ευχαριστημένοι» από πάνω και να θέλετε μαζί να το πανηγυρίσουμε!
Σας το λέω για πολλοστή φορά: Η Οικονομία χρειάζεται τρία πράγματα: Ανάπτυξη, Ανάπτυξη και Ανάπτυξη.
Και για να ξεκινήσει η Ανάκαμψη, που θα φέρει Ανάπτυξη, χρειάζεται μόνο ένα: Αλλαγή Οικονομικής Πολιτικής, Δραστική αλλαγή των όρων του Μνημονίου. Για να επιτύχουμε Ανάπτυξη και να βγούμε μιαν ώρα αρχύτερα… Αυτή είναι η μόνη ελπίδα και η μόνη διέξοδος!
Αυτό εσείς δεν μπορείτε ούτε να το δείτε, ούτε να το διαπραγματευθείτε.
Μόνο τις διορθώσεις των προηγούμενων λαθών, που σας δίνουν, παίρνετε.
Καλά κάνετε. Αλλά μην βαυκαλίζεστε ότι «λύνετε» το πρόβλημα.
Γιατί εσείς είστε το πρόβλημα.
Τις δικές σας παλαιότερες αμαρτίες πληρώνει αυτός ο τόπος.
Τα δικά σας πρόσφατα λάθη πληρώνει αυτός ο τόπος.
Εσείς συκοφαντήσατε τη χώρα.
Εσείς επιλέξατε το ΔΝΤ, όπως είπε και ο Στρος Καν.
Εσείς γεμίσατε το δημόσιο τομέα με συντεχνίες που τον επιβαρύνουν.
Κι έχετε το θράσος να βγαίνετε, χθες στην Κοινοβουλευτική σας Ομάδα, να μιλάτε για «πελατειακές σχέσεις».
Εσείς, που έχετε κάνει τις πελατειακές σχέσεις Επιστήμη σ’ αυτό τον τόπο!
Εσείς είστε, λοιπόν, το πρόβλημα, κύριε Παπανδρέου.
Γι’ αυτό και δεν μπορείτε να βρείτε τη λύση!
Ελπίδα είναι μόνο η Ανάπτυξη και να το καταλάβετε καλά!
Είναι ο μόνος τρόπος σωτηρίας για τον τόπο!
---------------------------
