Αθήνα, 15 Μαρτίου 2011
Ομιλία Χρήστου Παπουτσή, Υπουργού Προστασίας του Πολίτη, στη Βουλή κατά τη συζήτηση του Σχεδίου Νόμου "Τροποποίηση του ν. 2168/1993, εναρμόνιση της ελληνικής νομοθεσίας με την Οδηγία 2008/51/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 21ης Μαΐου 2008 "για την τροποποίηση της Οδηγίας 91/477/ΕΟΚ του Συμβουλίου σχετικά με τον έλεγχο της απόκτησης και της κατοχής όπλων" και άλλες διατάξεις"Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Η νομοθετική αυτή πρωτοβουλία του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη έχει ως αφετηρία την Οδηγία 2008/51/ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 21ης Μαΐου 2008, με την οποία τροποποιείται η Οδηγία 91/477/ΕΟΚ. Η τελευταία, η 91/477/ΕΟΚ δηλαδή, μεταφέρθηκε στο εθνικό δίκαιο με το νόμο περί όπλων 2168/1993.
Θέλω να διευκρινίσω σε όλους τους συναδέλφους ότι σήμερα δεν συζητάμε για αλλαγή του νόμου περί όπλων. Επιφέρουμε ορισμένες τροποποιήσεις στο εμπόριο όπλων και στις σχετικές διατάξεις του νόμου περί όπλων που επιβάλλονται πλέον από το κοινοτικό δίκαιο.
Στόχος της Ευρωπαϊκής Οδηγίας είναι η θέσπιση ενιαίων διαδικασιών στα κράτη μέλη σχετικά με τον πληρέστερο έλεγχο των όπλων και των πυρομαχικών τους, κατά τη διαδρομή τους από τον κατασκευαστή μέχρι και τον αγοραστή.
Κοινή επιδίωξη στην καταπολέμηση της παράνομης κατασκευής και διακίνησης όπλων και πυρομαχικών. Η έννοια-κλειδί που εισάγεται με τις νέες διατάξεις είναι η "ιχνηλάτηση".
Δηλαδή η ιχνηλάτηση του όπλου και του πυρομαχικού του σε τρία στάδια: στην κατασκευή, στην εμπορία και στον τελικό αποδέκτη που είναι ο ιδιώτης.
Επιδιώκουμε την αντιμετώπιση της εγκληματικότητας, καθώς με την ιχνηλάτηση διευκολύνονται οι αρχές να ταυτοποιήσουν τα όπλα . Παράλληλα, οι κατασκευαστές όπλων είναι υποχρεωμένοι να τοποθετούν τον ειδικό αριθμό που είναι η ταυτότητα του όπλου, σε σημείο όπου εάν επιχειρηθεί η καταστροφή της, θα σημάνει αναπόφευκτα την καταστροφή του ίδιου του όπλου. Έτσι, δυσχεραίνεται σημαντικά η δυνατότητα αλλοίωσης της ταυτότητας του όπλου και διευκολύνεται η ιχνηλάτησή του.
Όσον αφορά στις προσθήκες που έγιναν κατά την συζήτηση στην Επιτροπή, υπενθυμίζω ότι με την πρώτη, δηλαδή το άρθρο 10 παράγραφος 6 του σχεδίου νόμου, μετατρέπεται πλέον σε κακούργημα η οπλοφορία με πολεμικό τυφέκιο ή πυροβόλο ή υποπολυβόλο ή χειροβομβίδα ή βαρύ όπλο ή όπλο πυροβολικού ή η μεταφορά αυτών. Οι λόγοι είναι προφανείς. Καμία ανοχή δεν μπορεί πια να δείχνει η πολιτεία σε τέτοιου είδους οπλισμό.
Και θέλω να προσθέσω εδώ ότι αυτή η διάταξη προστέθηκε στο σχέδιο νόμου πριν ακόμη χάσουν τη ζωή τους οι δύο αστυνομικοί της Ομάδας ΔΙΑΣ που χτυπήθηκαν από τους ληστές με τα καλάσνικοφ.
Όσον δε αφορά στη δεύτερη προσθήκη, δηλαδή αυτή της παραγράφου 7 του άρθρου 10, διευκολύνονται οι κάτοχοι αδήλωτων κυνηγετικών όπλων να τα δηλώσουν χωρίς ποινικές συνέπειες. Αντιλαμβάνομαι ότι δεν υπάρχουν αντιρρήσεις επί της ουσίας. Άλλωστε, ήταν πάγιο αίτημα και συναδέλφων βουλευτών και των κυνηγετικών οργανώσεων να διευθετηθεί αυτό το πρόβλημα.
Το μόνο στο οποίο θα σταθώ είναι η καταβολή του 20πλάσιου του παραβόλου. Το παράβολο σήμερα είναι 6 ευρώ. Πιστεύω ότι η θέσπιση του 20πλάσιου, εν είδει -αν θέλετε- προστίμου, δεν είναι δυσβάσταχτη οικονομικά, ιδίως από τη στιγμή που ο κάτοχος του όπλου απαλλάσσεται από ένα πολύ μεγαλύτερο βάρος που ήταν το ποινικό αδίκημα και τα δικαστικά έξοδα μιας τέτοιας δίκης.
Επιπλέον, με βάση τη δήλωση που κατέθεσα στην έναρξη της συνεδρίασης, θα δείτε και ορισμένες τροποποιήσεις νομοτεχνικού περιεχομένου οι οποίες, ως επί το πλείστον, ενσωματώθηκαν μετά τις προτάσεις και παρατηρήσεις του επιστημονικού συμβουλίου της Βουλής.
Το σημερινό πλαίσιο του υπάρχοντος νόμου περί όπλων κρίνεται επαρκές και εξυπηρετεί αποτελεσματικά το δημόσιο συμφέρον που εξειδικεύεται ως προστασία της δημόσιας ασφάλειας, ιδίως μάλιστα από τη στιγμή που συμβαδίζουμε πλήρως με τους κανόνες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Ταυτόχρονα, άλλα ζητήματα που εθίγησαν, όπως π.χ. τα αιτήματα σχετικά με τα σκοπευτήρια για αθλητικούς σκοπούς, εντάσσονται στην αποκλειστική αρμοδιότητα του Υπουργείου Πολιτισμού.
Υπάρχουν όμως και ειδικότερα θέματα που αφορούν άμεσα ή και ακροθιγώς την Οδηγία και στα οποία πρέπει να δώσω ορισμένες διευκρινήσεις.
Όσον αφορά στο θέμα της γόμωσης και αναγόμωσης φυσιγγίων. Πρώτα απ' όλα η αναγόμωση κυνηγετικών φυσιγγίων για ιδία χρήση επιτρέπεται. Δεν μπορεί να επιτραπεί όμως για εμπορικούς λόγους. Στόχος εδώ είναι η θέσπιση ενιαίων διαδικασιών στα κράτη μέλη σχετικά με τον πληρέστερο έλεγχο, όχι μόνο των όπλων, αλλά και των πυρομαχικών τους.
Εκτός από το όπλο, μας ενδιαφέρει και το πυρομαχικό, το οποίο στην προκειμένη περίπτωση είναι η πυρίτιδα κάθε τύπου. Είναι προφανείς οι κίνδυνοι που δημιουργούνται, όταν μεγάλες ποσότητες πυρίτιδας διαφόρων μάλιστα ειδών, θα μπορούν να κυκλοφορούν ελεύθερα στο εμπόριο. Εκτός από τη δυνατότητα παρασκευής εκρηκτικών που μας ενδιαφέρει άμεσα για την αντιμετώπιση της εγκληματικότητας, οι κίνδυνοι θα ελλοχεύουν πλέον σε κάθε σημείο όπου μπορεί η πυρίτιδα να μη φυλάσσεται ή να μη χρησιμοποιείται σωστά.
Οι φόβοι αυτοί επαληθεύονται δυστυχώς κάθε φορά που γίνονται ατυχήματα με όπλα. Τα ίδια και χειρότερα μπορεί να συμβούν με την πυρίτιδα.
Εκπλήσσομαι που ορισμένοι ζητούν απελευθέρωση της κυκλοφορίας εμπροσθογεμών όπλων μαύρης πυρίτιδας, τη στιγμή που στους ασχολούμενους με το αντικείμενο, στους "παροικούντες την Ιερουσαλήμ" είναι γνωστό ότι πρόκειται για εξαιρετικά ασταθές πυρομαχικό που μπορεί να ανατιναχθεί ανά πάσα στιγμή. Κάποιοι υποστηρίζουν την απελευθέρωση του εμπορίου ραβδωτών όπλων, της γόμωσης και αναγόμωσης φυσιγγίων, του εμπορίου πυρίτιδας, διοπτρών και άλλων όπλων, εξαρτημάτων ή πυρομαχικών. Και φέρουν ως επιχείρημα ότι στις άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν υπάρχουν τέτοιοι κίνδυνοι.
Πράγματι σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες δεν υπάρχουν τέτοια επικίνδυνα περιστατικά. Αλλά εκεί, εν αντιθέσει με την Ελλάδα, το κυνήγι και οι δραστηριότητες αθλητικών σωματείων δεν λαμβάνουν χώρα όπου θέλει ο καθένας. Δεν μπορεί να κυνηγάει κανείς εκεί όπου κάποιος άλλος αθλείται ή έχει βγει για περίπατο με την οικογένειά του. Σ' αυτές τις χώρες υπάρχουν ειδικές θηρευτικές εκτάσεις, οι οποίες είναι ελεγχόμενες και στις οποίες αποκλείεται να κυκλοφορούν άλλοι ανυποψίαστοι άνθρωποι.
Στις ευρωπαϊκές χώρες που πολλοί επικαλούνται ότι όλα αυτά είναι ελεύθερα, υπάρχουν αυστηρότατοι περιορισμοί στην μεταφορά τέτοιων όπλων, των εξαρτημάτων και των πυρομαχικών. Δεν μπορεί ο καθένας που έχει ένα ραβδωτό όπλο με διόπτρα να το παίρνει μαζί του στην πόλη ή στο σπίτι του μετά το κυνήγι. Κατά κανόνα υπάρχει υποχρέωση των κυνηγών ή των αθλητών-σκοπευτών να αφήνουν τον εξοπλισμό τους σε ειδικούς χώρους που φυλάσσονται και ελέγχονται.
Ας μη δημιουργούμε λοιπόν εσφαλμένες εντυπώσεις για το τι ισχύει στην Ευρώπη. Κατανοώ το μεράκι που έχουν χιλιάδες πολίτες στο κυνήγι, στο άθλημα της σκοποβολής και στην ενασχόληση με τα όπλα. Και σας διαβεβαιώ ότι τα περισσότερα από τα στελέχη του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη με τα οποία έχω συζητήσει αυτά τα θέματα, εκτός της επαγγελματικής εξοικείωσής τους με τα όπλα, είναι και αυτοί κυνηγοί. Αλλά όλοι συντάσσονται με την άποψη ότι υπάρχουν κόκκινες γραμμές στη διασκέδαση με τα όπλα.
Επιπλέον δεν πρέπει να ξεχνάμε και τη διάσταση της εγκληματικότητας που είναι επίσης ορατή. Και εδώ ακριβώς εντάσσεται και η προσθήκη της παραγράφου 6 στο άρθρο 10 του σχεδίου νόμου. Δεν μπορεί η πολιτεία να δώσει το πράσινο φως ώστε να κυκλοφορούν ελεύθερα στο εμπόριο ραβδωτά όπλα με διόπτρες, τα οποία θυμίζω ότι είναι στρατιωτικά όπλα, μέσα και έξω από τις πόλεις επειδή αυτά βολεύουν στο κυνήγι του αγριόχοιρου. Θα μου πείτε βέβαια ότι αυτά κάθε εγκληματίας τα βρίσκει αν θέλει.
Άλλο όμως να τα βρίσκει στην παρανομία, η οποία πλέον τιμωρείται ως κακούργημα, και άλλο να τα αγοράζει με την άδεια της πολιτείας. Όπως, επίσης, ιδιαίτερο θέμα είναι και ο κίνδυνος να βρεθεί ένα τέτοιο όπλο στα χέρια ενός ψυχικά ασταθούς ατόμου ή ενός ανθρώπου που προσωρινά, π.χ. σε μια φασαρία ή σε μια οποιαδήποτε διένεξη, έχει χάσει την ψυχραιμία του. Δεν γίνεται στο όνομα του χόμπυ και της προσωπικής ευχαρίστησης να επιτρέψουμε ως πολιτεία τη δημιουργία τέτοιων ανεξέλεγκτων συνθηκών.
Στο σημείο αυτό, θα ήθελα να άρω και μια παρερμηνεία που έγινε όσον αφορά στις τοποθετήσεις μου στην Επιτροπή. Κάποιοι συνάδελφοι, αλλά και πολίτες που διάβασαν την ομιλία μου, παρεξήγησαν σαφώς το νόημα της αναφοράς μου στον κατώτερο εξοπλισμό της αστυνομίας σε σχέση με αυτόν των εγκληματικών οργανώσεων. Θέλω να θυμίσω ότι έκανα μια αντιδιαστολή λέγοντας ότι δεν μπορεί το κράτος να επιτρέπει στους ιδιώτες να αγοράζουν ελεύθερα όπλα που είναι σαφώς πιο επιθετικά και φονικά από αυτά της αστυνομίας.
Κάποιοι εδώ παρερμηνεύοντας το νόημα των λεγομένων μου, θεώρησαν ότι αυτό γίνεται διότι η αστυνομία δεν μπορεί να αγοράσει ανώτερο εξοπλισμό. Το ερμηνευτικό σφάλμα εδώ είναι προφανές: Δεν είπα ποτέ ότι η αστυνομία δεν μπορεί να εξοπλιστεί με ανώτερα όπλα. Αντιθέτως, μπορεί να εξοπλιστεί με όποιο όπλο θελήσουμε. Και υπάρχουν θυμίζω και στρατιωτικά όπλα σε ειδικές αστυνομικές μονάδες, οι οποίες μπορούν να κάνουν χρήση τους υπό αυστηρές προϋποθέσεις και με λήψη πολλών προληπτικών μέτρων για την προστασία των πολιτών.
Είναι όμως επιλογή του κράτους, η αστυνομία - και ιδίως η αστυνομία πόλεων - να μην έχει στρατιωτικό οπλισμό, αλλά καταρχήν αμυντικό προσανατολισμό στον εξοπλισμό της. Κι αυτό διότι στόχος της αστυνομίας είναι κατ'εξοχήν η προστασία των πολιτών. Άλλωστε, - κάνω μια μικρή παρένθεση - θυμίζω ότι και η ίδια η λέξη 'όπλο' έχει καθαρά αμυντική έννοια, καθώς σημαίνει ασπίδα, ο δε οπλίτης στην αρχαία Ελλάδα είναι ο στρατιώτης που φέρει ασπίδα.
Συνεπώς, η πολιτεία δεν είναι ότι δεν μπορεί, αλλά ότι δεν θέλει ο αστυνομικός να φέρει επιθετικό - στρατιωτικό οπλισμό που είναι εξ ορισμού πιο φονικός και που σε ενδεχόμενη κακή χρήση του μπορεί να καταστεί επικίνδυνος για τους πολίτες. Διότι δεν πρέπει επ'ουδενί να ξεχνάμε ότι είναι άλλο να πέσει ένας πολίτης θύμα χρήσης όπλου από κακοποιό και άλλο να τραυματισθεί ή να σκοτωθεί από όπλο αστυνομικού.
Τέλος θέλω να καλέσω όλους τους ενδιαφερόμενους συναδέλφους, αλλά και τους εμπόρους όπλων, τους κυνηγούς και τους συλλόγους τους, καθώς και τους αθλητές της σκοπευτικής να συνεχίσουν να προβάλουν τα αιτήματά τους στα πλαίσια του διαλόγου που άνοιξε με αφορμή την ενσωμάτωση της οδηγίας για τα όπλα. Όμως πιστεύω ότι δεν είναι εποικοδομητικό για έναν τέτοιο διάλογο η στείρα επίκληση του τι είναι ελεύθερο στην Ευρώπη. Κι αυτό γιατί το νόμισμα έχει δύο όψεις.
Στη μία είναι οι ελευθερίες και στην άλλη η δημόσια ασφάλεια και οι περιορισμοί που υπάρχουν σε όλα τα ευρωπαϊκά κράτη. Σας καλώ, λοιπόν, αν θέλετε να συζητήσουμε πέρα από το πεδίο εφαρμογής της παρούσης νομοθετικής πρωτοβουλίας, να εγκαινιάσουμε έναν διάλογο μέσω του οποίου θα καταλήξουμε σε προτάσεις αποδεκτές από όλες τις πλευρές. Το λέω αυτό γιατί κατά την προετοιμασία του νομοσχεδίου, και στο πλαίσιο του ανοικτού διαλόγου στο διαδίκτυο, είχαμε πάρα πολύ μεγάλη συμμετοχή των πολιτών.
Εάν π.χ. μπορέσουμε όλοι μαζί να θεσμοθετήσουμε, έστω και πιλοτικά, μία έκταση ελεγχόμενη από την πολιτεία που θα προορίζεται αποκλειστικά για κυνήγι αγριόχοιρου, τότε θα μπορούσαμε να συζητήσουμε και τους όρους με τους οποίους θα ήταν εφικτή εκεί - και μόνον εκεί - η χρήση των κατάλληλων όπλων για τέτοιο κυνήγι. Χωρίς τα όπλα να φεύγουν από αυτούς τους χώρους και χωρίς να κινδυνεύει ο κάθε ανυποψίαστος πολίτης να βρεθεί στον ίδιο χώρο με τους κυνηγούς και τα θηράματα.
Υπό αυτές τις προϋποθέσεις που ισχύουν και στην Ευρώπη, δεν θα είχα καμία αντίρρηση να συζητήσουμε. Κάθε άλλη υποχώρηση της πολιτείας στο θέμα αυτό θα την καθιστούσε υπεύθυνη για κάθε ατύχημα ή εκ προθέσεως χτύπημα με όπλο που η ίδια θα έχει επιτρέψει να κυκλοφορεί ελεύθερα.
Τέλος θέλω να σταθώ στις αναφορές των συναδέλφων για τα παλαιά όπλα που συνήθως είναι και κειμήλια αξίας. Και ξεκαθαρίζω εξ αρχής ότι μιλώ για εμπροσθογεμή όπλα και όχι γενικά για παλαιά όπλα που μπορεί να είναι και περίστροφα ή πιστόλια με βλήμα όπως τα σύγχρονα. Γι' αυτά, λοιπόν, υπάρχει διαδικασία απενεργοποίησής τους, η οποία προβλέπεται σε υπουργική απόφαση και με την οποία νόμιμα μπορεί κανείς να τα κατέχει. Ωστόσο η διαδικασία αυτή είναι περίπλοκη και πράγματι οδηγεί ουσιαστικά σε καταστροφή και απαξίωση των όπλων αυτών.
Έχω ήδη δώσει εντολή να προχωρήσει η σχετική τροποποίηση της υπουργικής απόφασης που προβλέπει τη διαδικασία και τις τεχνικές προδιαγραφές για την απενεργοποίηση των εμπροσθογεμών όπλων, ώστε να μην καταστρέφονται.
Αυτό πιστεύω ότι θα αποτελέσει κίνητρο για όσους κατέχουν τέτοια όπλα αντίκες, να τα βγάλουν από τα σεντούκια όπου σήμερα είναι παράνομα.
Και ενδεχομένως μετέπειτα να οδηγήσει και στην ανάπτυξη πρωτοβουλιών από όσους κατέχουν τέτοια κειμήλια και συλλογές ώστε να διοργανώνουν εκθέσεις και εκδηλώσεις με όπλα-αντίκες που θα είναι πολύ ενδιαφέρουσες για το κοινό. Ακόμη και εμπορικά αν το δει κανείς, θα βγει από την αφάνεια ένα είδος που τώρα δυστυχώς κατέχεται παράνομα, αφού η απενεργοποίηση του όπλου όπως γίνεται σήμερα, θα σήμαινε αυτομάτως και την εμπορική του απαξίωση.
Τέλος κύριε Πρόεδρε, όσον αφορά συγκεκριμένες παρατηρήσεις συναδέλφων βουλευτών. Όσον αφορά το αίτημα του κ. Αποστολάκου να δοθεί προθεσμία να δηλωθούν τα παρανόμως κατεχόμενα όπλα, πέραν των κυνηγητικών. Αυτό θα μπορούσε καταρχήν να γίνει δεκτό. Απαιτεί όμως εμπεριστατωμένη μελέτη διότι είναι πολύ πιθανό να δημιουργηθούν εμπλοκές σε διαδικασίες ερευνών που έχουν σχέση με την τρομοκρατία. Όταν ψηφίστηκε ο νόμος 2168/1993 δεν υπήρχαν οι συνθήκες που υπάρχουν σήμερα στην τρομοκρατία. Σήμερα όμως υπάρχουν πολλά πρόσωπα που ελέγχονται για κατοχή τέτοιων όπλων και είναι ενδεχόμενο να συμμετέχουν σε τρομοκρατικές οργανώσεις. Σε αυτούς δεν μπορούμε να δώσουμε το δικαίωμα να κάνουν χρήση της ευνοϊκής αυτής διάταξης, όπως την προτείνει η ΝΔ. Αναμφίβολα θα έθετε τη Δικαιοσύνη μπροστά σε σοβαρά διλήμματα όταν θα κληθεί να επιβάλει ποινές για τα όπλα που κατέχουν τρομοκράτες.
Για την υπουργική απόφαση με την οποία θα μπορεί κανείς, χωρίς να κατέχει κυνηγητικό όπλο, να εκδίδει άδεια θήρας: Είναι ήδη έτοιμη η υπουργική απόφαση με την οποία καταργείται η ισχύουσα ρύθμιση που έλεγε ότι το δικαίωμα αυτό ισχύει για τρία χρόνια. Παράλληλα, στην ίδια απόφαση προβλέπουμε επέκταση της προθεσμίας που έχει λήξει ώστε οι κάτοχοι κειμηλίων να προσκομίσουν πιστοποιητικά απενεργοποίησης έως 31-12-2012 και να μην αντιμετωπίσουν προβλήματα ποινικής φύσεως.
Όσον αφορά στην ΠΥΡΚΑΛ. Από τις αστυνομικές αρχές έχουν εκδοθεί οι απαιτούμενες άδειες για την εμπορία πυρομαχικών και από την πλευρά του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη δεν υπάρχει κανένα κώλυμα. Από εκεί και έπειτα είναι θέμα λειτουργίας της αγοράς που είναι ελεύθερη και καθορίζει τις τιμές και την ποιότητα των προϊόντων. Εμείς δεν μπορούμε φυσικά σε καμία περίπτωση να επιβάλουμε σε κανέναν έμπορο ή σε διοικήσεις σκοπευτικών σωματείων να αγοράζουν από την συγκεκριμένη εταιρία.
Όσον αφορά στην παρατήρηση γιατί δεν έγινε δεκτή η πρόταση του επιστημονικού συμβουλίου της Βουλής σχετικά με το άρθρο 384 του Ποινικού Κώδικα: Πράγματι η παρατήρηση αυτή εκτιμήθηκε από τις αρμόδιες υπηρεσίες και από την πολιτική ηγεσία. Απευφεύχθη όμως η διατύπωση που μας προτάθηκε διότι θα δημιουργείτο υπερβολική γραφειοκρατία στη διοίκηση και άσκοπη απασχόληση της δικαιοσύνης. Πιο συγκεκριμένα, η προτεινόμενη διατύπωση θα απαιτούσε για κάθε περίπτωση δήλωσης κυνηγετικού όπλου κατάρτιση δικογραφίας και αποστολής της στον Εισαγγελέα προκειμένου στη συνέχεια με σχετική διάταξή του να τη θέσει στο αρχείο. Αντιθέτως, με την προτεινόμενη από το Υπουργείο μας διάταξη, δεν στοιχειοθετείται καν ποινική ευθύνη, συνεπώς δεν απαιτείται η κατάρτιση δικογραφίας ούτε η αποστολή της στη Δικαιοσύνη, ενώ απαλλάσσονται και οι πολίτες από οποιαδήποτε ανησυχία.
Τέλος όσον αφορά την παρατήρηση που έκανε ο κ.Βουδούρης για τα διαστελλόμενα βλήματα, την αναφέρω για έναν και μόνο λόγο. Θα μπορούσε κάποιος να θεωρήσει, και θεωρητικά και πρακτικά, ότι ο κ. Βουδούρης έχει δίκιο, και ότι θα μπορούσαμε να την υιοθετήσουμε, όπως και πολλές άλλες από τις παρατηρήσεις που έκανε κατά την εξαιρετική ομιλία του από το βήμα της Βουλής. Όμως, τα διαστελλόμενα βλήματα είναι όρος που περιέχεται στην Οδηγία την οποία ενσωματώνουμε και ως εκ τούτου δεν μπορούμε να τον τροποποιήσουμε.
Το λέω αυτό και το χρησιμοποιώ ως παράδειγμα γιατί καταλαβαίνω ότι έχετε δίκιο, αλλά καθώς είναι όρος που περιέχεται στην Οδηγία την οποία ενσωματώνουμε με τη συγκεκριμένη νομοθετική πρωτοβουλία, δεν μπορούμε να τροποποιούμε διατάξεις της.
Σας ευχαριστώ.
