Αθήνα, 3 Αυγούστου 2011
Μονή συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Οικονομικών «Τροποποίηση της συνταξιοδοτικής νομοθεσίας του Δημοσίου – Ρυθμίσεις για την ανάπτυξη και τη δημοσιονομική εξυγίανση – Θέματα αρμοδιότητας Οικονομικών, Πολιτισμού και Τουρισμού – Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης»
Ευ. Βενιζέλος: Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, το νομοσχέδιο που συζητείται είναι ένα εργαλείο που χρησιμοποιεί η Ελληνική Δημοκρατία προκειμένου να αντιμετωπίσει το τεράστιο πρόβλημα που έχει προκαλέσει η μακρά δημοσιονομική κρίση, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά πανευρωπαϊκά και διεθνώς.
Πρέπει η Βουλή των Ελλήνων και οι Έλληνες πολίτες να έχουν πλήρη συνείδηση της κατάστασης στην οποία βρισκόμαστε. Στις 21 Ιουλίου, στις Βρυξέλες, με τις αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής της Ευρωζώνης και με τη σύμπραξη του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, διαμορφώθηκε ένα νέο παράθυρο ευκαιρίας. Έχουμε μία νέα στιγμή, ένα momentum. Πρέπει να το αξιοποιήσουμε κατά τον καλύτερο τρόπο.
Πρέπει αυτός ο περιβόητος πάτος να μπει στο βαρέλι πάνω στο οποίο θα στηριχθεί η ανασυγκρότηση της χώρας, μέσα στο οποίο θα τοποθετούνται με προσοχή και με ευλάβεια οι θυσίες των Ελλήνων πολιτών.
Στην πραγματικότητα, έχει ανοίξει μια πολύ κρίσιμη και ενδιαφέρουσα μεταβατική περίοδος κατά τη διάρκεια της οποίας πρέπει να εφαρμόσουμε την απόφαση αυτή σε συνεργασία με τους θεσμικούς μας εταίρους και σε συνεργασία με το διεθνή ιδιωτικό τομέα -τράπεζες, ασφαλιστικές εταιρείες και ασφαλιστικά ταμεία- προκειμένου να καταστήσουμε το ελληνικό δημόσιο χρέος μακροπρόθεσμα βιώσιμο και να ανακουφίσουμε τη χώρα και το λαό.
Η ανακούφιση προέρχεται από το γεγονός ότι έχουμε πια μια πολύ καλύτερη μέση διάρκεια του χρέους, σχεδόν διπλάσια, κοντά στα 14 χρόνια, όταν τις καλές στιγμές πριν το 2008 η μέση διάρκεια ήταν 8 χρόνια. Έχουμε καλύτερα επιτόκια, πολύ καλύτερα από το δημόσιο τομέα και ελεγχόμενα από τον ιδιωτικό τομέα, ώστε το μέσο επιτόκιο και άρα το κόστος εξυπηρέτησης του χρέους να βελτιώνεται και οι δανειακές μας ανάγκες για τα επόμενα κρίσιμα χρόνια για την εφαρμογή του προγράμματος ανασυγκρότησης της ελληνικής οικονομίας μειώνονται αισθητά. Ανέφερα στην Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων ότι είναι, περίπου, 80 δισεκατομμύρια ευρώ οι δανειακές ανάγκες για τα επόμενα χρόνια, όταν ήταν 65 δισεκατομμύρια οι ανάγκες ενός έτους.
Άρα, το τοπίο αλλάζει, μπορεί να αλλάξει, αλλά χρειάζεται να διαχειριστούμε με σύνεση, επαγγελματισμό, προσοχή, συναίνεση, υπευθυνότητα αυτήν τη μεταβατική περίοδο, η οποία θα διαρκέσει περίπου έως τις αρχές Οκτωβρίου.
Αυτό το «βρέφος» τώρα της λύσης για τη μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα του ελληνικού δημοσίου χρέους είναι τοποθετημένο σε μια θερμοκοιτίδα και πρέπει να το προσέξουμε, να ισχυροποιηθεί, προκειμένου να μας βοηθήσει να κάνουμε αυτό το νέο ξεκίνημα.
Η διεθνής κατάσταση, όμως, είναι πάντα πολύπλοκη. Το κόστος δανεισμού χωρών, όπως η Ισπανία και η Ιταλία, εξακολουθεί να ανεβαίνει. Με 6,12% δανείζεται η Ιταλία στα δεκαετή ομολογά της, με 6,32% η Ισπανία. Μας δανείζουν με χαμηλότερο επιτόκιο στο πλαίσιο του αρχικού διακρατικού δανείου του Μαΐου του 2010.
Βλέπετε τι συμβαίνει στις Ηνωμένες Πολιτείες, με πόση δυστοκία διαμορφώθηκε μια συμφωνία στην εσωτερική πολιτική ζωή των Ηνωμένων Πολιτειών για τη δημοσιονομική διαχείριση, για το ύψος του χρέους, για τις δανειακές ανάγκες. Βλέπετε ότι οι «φίλοι» μας των οίκων αξιολόγησης δεν ασχολούνται μόνο μαζί μας ή κυρίως μαζί μας, αλλά με όλες τις χώρες -και με τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Αυτό δεν δικαιολογείται από τα μακροοικονομικά μεγέθη της Ευρωζώνης, ούτε από το ρυθμό ανάπτυξης, ούτε από το μέσο δημόσιο χρέος, ούτε από το μέσο δημοσιονομικό έλλειμμα, ούτε από τον όγκο των οικονομιών, ούτε από την ανταγωνιστικότητα της Ευρωζώνης ως ενιαίας οικονομικής οντότητας.
Άρα, βρισκόμαστε μέσα σε μια διεθνή περιδίνηση. Πρέπει να αξιοποιούμε τις ευκαιρίες που δημιουργούνται πέρα από εμάς για εμάς, αλλά πρέπει να είμαστε συνεπείς στις ανειλημμένες υποχρεώσεις μας. Πρέπει να ανταποκρινόμαστε σ’ όσα έχουμε αναλάβει να εκτελέσουμε και πρέπει ο Αύγουστος και ο Σεπτέμβριος να είναι δύο μήνες υποδειγματικοί από πλευράς ταχύτητας και αποτελεσματικότητας. Αυτό επιβάλει το γενικό συμφέρον και η προοπτική του τόπου.
Ναι, μειώνονται εισοδήματα. Ναι, μειώνονται ακόμη και μεσαίες και χαμηλές συντάξεις. Ναι, αυξάνεται η ανεργία. Ναι, κλονίζονται επιχειρήσεις, οι οποίες έχουν σχετικώς μικρά ανοίγματα στο τραπεζικό σύστημα. Εάν, όμως, δεν εφαρμόσουμε αυτά τα σωστικά μέτρα και δεν σταθεροποιηθεί η κατάσταση, όλα αυτά θα μας φαίνονται παραδείσια. Άρα, πρέπει να κάνουμε μία πανεθνική προσπάθεια που υπερβαίνει κυβερνήσεις, κόμματα, πρόσωπα. Υπερβαίνει και τις παραδοσιακές πολιτικές και ιδεολογικές διαφορές.
Υπάρχει περιθώριο να διατυπωθούν και να αναπτυχθούν οι διαφορές αυτές. Πρέπει να έχουμε σώσει τη χώρα, την πατρίδα. Η πατρίδα έχει εσωτερικές ανισότητες. Υπάρχουν φτωχοί και πλούσιοι. Υπάρχουν αυτοί που τα βρήκαν εύκολα και αυτοί που τα βγάζουν πέρα πάρα πολύ δύσκολα. Ναι, αυτό το ξέρουμε πάρα πολύ καλά.
Πρέπει, όμως, να διασώσουμε το κοινό εθνικό πλαίσιο. Και κάνουμε προσπάθεια συστηματική -με κορυφαία, αν θέλετε, ευκαιρία το εθνικό φορολογικό σύστημα, ο διάλογος για το οποίο άρχισε προχθές- στο πλαίσιο των ανειλημμένων υποχρεώσεων και των δημοσιονομικών και μακροοικονομικών στόχων, να αποκαταστήσουμε αδικίες, να εκλογικεύσουμε καταστάσεις, να εξομαλύνουμε προβλήματα τα οποία είχαν προκύψει λόγω της πίεσης και της ταχύτητας.
Ο διάλογος, όπως είπα στην εναρκτήρια ομιλία μου, είναι ανοικτός, απροκατάληπτος, στοχευμένος. Όλα είναι στο τραπέζι, όλα συζητούνται, αλλά όλη η νομοθεσία εφαρμόζεται ώσπου να αλλάξει. Και όποιος προτείνει ένα μέτρο, καλό θα είναι να προτείνει και το μέτρο ισοδυνάμου αποτελέσματος. Αν από κάπου κόψουμε, κάπου πρέπει να αυξήσουμε για να έχουμε το ίδιο δημοσιονομικό αποτέλεσμα και ει δυνατόν ακόμη καλύτερο.
Δείτε πόσα μέτωπα είναι ανοικτά. Πρέπει να εφαρμόσουμε τις αποφάσεις για τη βιωσιμότητα του δημοσίου χρέους και στον δημόσιο και στον ιδιωτικό πυλώνα. Πρέπει να προχωρήσουμε τις διαρθρωτικές αλλαγές, όπως είναι για παράδειγμα η συγχώνευση ή η συρρίκνωση φορέων του Δημοσίου -ένα πιο λογικό, λιγότερο δαπανηρό, πιο αναπτυξιακό κράτος, φιλικό για τον πολίτη. Πρέπει να στηρίξουμε την ανάπτυξη, να εφαρμόσουμε το ευρωπαϊκό σχέδιο Μάρσαλ, να αξιοποιήσουμε την ευκαιρία που μας δόθηκε με ειδικούς κανόνες, με ειδική υπηρεσία που να ασχολείται με το αναπτυξιακό πρόβλημα της Ελλάδας. Όχι να επιτηρεί, αλλά να βοηθά την Ελλάδα και τους αναπτυξιακούς της στόχους.
Πρέπει να προχωρήσουμε τις ιδιωτικοποιήσεις και να φέρουμε τα χρήματα που είχαμε υποσχεθεί στο ταμείο ΜΑΣ, για τις ανάγκες ΜΑΣ ως τόπου, για το δημόσιο χρέος ΜΑΣ!
Πρέπει κι εμείς να συμβάλουμε. Έχουμε πάρει 220 δισεκατομμύρια από τους θεσμικούς μας εταίρους –δεν λέω τη συμβολή του ιδιωτικού τομέα- και πρέπει κι εμείς να συμβάλουμε με ένα μικρό ποσοστό. Ούτε το 10% του ποσού αυτού δεν ζητείται από εμάς μέσω των ιδιωτικοποιήσεων.
Και, βεβαίως, έχουμε την εκτέλεση του προϋπολογισμού, τη μάχη των εσόδων, τον έλεγχο των δαπανών, την εφαρμογή του Μνημονίου.
Είναι θερμός ο Αύγουστος! Είναι θερμός ο Σεπτέμβριος! Πρέπει να αποδώσουμε αποτελέσματα. Πρέπει να δείξουμε τον καλύτερο μας εαυτό.
Εδώ παρεμβαίνει το νομοσχέδιο, γιατί πρέπει στις 22 Αυγούστου, όταν θα συναντηθούμε με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, να μπορούμε να πούμε ότι τα πράγματα προχωρούν.
Έχουμε συμπληρωματικές ρυθμίσεις -όχι κρίσιμες- για τις συντάξεις του Δημοσίου.
Έχουμε συμπληρωματικές φορολογικές ρυθμίσεις που δίνουν μία ώθηση στα έσοδα.
Έχουμε σημαντικές αλλαγές στον φοροεισπρακτικό μηχανισμό, στη φορολογική διοίκηση. Διαμορφώνουμε τα προγεφυρώματα στη μάχη κατά της φοροδιαφυγής και στη μάχη να περιορίσουμε την παραοικονομία χωρίς να την πνίξουμε, προκειμένου να ενταχθεί στη νόμιμη οικονομία.
Έχουμε, με τις τροπολογίες, τη νομοθέτηση σημαντικών διαρθρωτικών αλλαγών που κυοφορούνται επί μήνες και τώρα πρέπει να γίνουν επιτέλους νόμος του Κράτους.
Έχουμε μία σημαντική αναπτυξιακή παρέμβαση στον τουρισμό, που είναι η ναυαρχίδα της ανάπτυξης μαζί με την οικοδομή και τα τουριστικά καταλύματα.
Και βεβαίως έχουμε τη ρύθμιση της αγοράς των παιγνίων, γιατί εκεί υπάρχουν έσοδα μη φορολογικά και φορολογικά πάρα πολύ σημαντικά για το κράτος.
Αλλάζει, μετά τις τροπολογίες που επέφερα στη Διαρκή Επιτροπή, η εικόνα στην αγορά των παιγνίων, για να εξυπηρετηθούν δύο αλληλένδετοι σκοποί:
Πρώτον, να επιβεβαιωθεί και να θωρακιστεί νομικά ο μονοπωλιακός έλεγχος του κράτους στην αγορά παιγνίων, παρ’ ό,τι το κρατικό μονοπώλιο ασκείται μέσω ελεγχόμενων και αδειοδοτημένων παρόχων, αλλά πάντα στο όνομα του κράτους, με ειδική άδεια, με διαρκή έλεγχο και χάριν του γενικού συμφέροντος.
Ο μοχλός αυτής της υπόθεσης είναι ο ΟΠΑΠ. Προσθέτουμε, όμως, τώρα και διατάξεις για το διαδικτυακό στοίχημα, ώστε να είναι εμφανές ότι και εκεί υπάρχει απόλυτη και αποκλειστική δικαιοδοσία του κράτους, μέσω αδειοδοτημένων παρόχων που τελούν υπό το διαρκή έλεγχο του κράτους. Το ίδιο, φυσικά, ισχύει και στα κρατικά λαχεία, όπου μία κρατική δικαιοδοσία ανατίθεται λειτουργικά μόνο.
Ξέρω τις επιφυλάξεις ότι ο ΟΠΑΠ είναι υπό τον έλεγχο συγκεκριμένης επιχείρησης, ότι υπάρχει ο κίνδυνος αυτός ο έλεγχος να επεκταθεί και στα νέα παιχνίδια. Θα προστεθούν τώρα, μέχρι το τέλος της συνεδρίασης, διατάξεις που αποσαφηνίζουν πλήρως τα ζητήματα αυτά. Το λογισμικό των υπαρχόντων παιχνιδιών δεν θα έχει καμία σχέση με το νέο λογισμικό, δεν θα υπάρχει ο ίδιος τεχνολογικός πάροχος, απλώς θα υπάρχει η υποχρέωση καθενός που εντάσσει το δικό του λογισμικό να παρέχει τη δυνατότητα απευθείας, online παρακολούθησης και στο ελληνικό δημόσιο και στην Επιτροπή Ελέγχου Παιγνίων. Να μπορεί το Υπουργείο Οικονομικών να ελέγχει κάθε μηχάνημα, όπως πρέπει να ελέγχει και κάθε ταμειακή μηχανή και κάθε μηχανή που πουλάει καύσιμα στη χώρα.
Οι κανόνες για τη διαφήμιση των παιγνίων, για την προστασία της κοινωνίας και της νεότητας, για την αποφυγή του εθισμού -γιατί αυτό εξυπηρετεί το κρατικό μονοπώλιο- θα είναι κανόνες, οι οποίοι είναι απολύτως αυστηροί. Θα τους συμπληρώσουμε και αυτούς, ώστε ο έλεγχος να είναι διαρκής και πολλαπλός από την Επιτροπή Ελέγχου Τυχερών Παιγνίων, από το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης, από το Υπουργείο Οικονομικών, από τη Βουλή. Γιατί πρέπει να πληρούνται οι προϋποθέσεις που έχει τάξει η νομολογία του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης και πρέπει να αποσαφηνίσουμε ότι στο σημείο αυτό η Ελλάδα ακολουθεί την πρακτική της μεγάλης πλειοψηφίας των κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Άρα, ενισχύεται πράγματι ο ΟΠΑΠ, ενισχύεται η μετοχική του αξία, η χρηματιστηριακή του αξία, η αγοραία του αξία. Ενισχύονται και οι ιδιώτες μέτοχοι, όχι μόνο το δημόσιο που ελέγχει το 1/3 και τη διοίκηση. Ναι, ενισχύονται και ιδιώτες μέτοχοι που επένδυσαν σε μία επιχείρηση που ανήκει στο Δημόσιο, που θέλησαν να γίνουν συνεταίροι του Δημοσίου. Όμως, το Δημόσιο δεν έχει απλώς το 34% των μετοχών, έχει και το premium του ελέγχου, έχει το ειδικό πλεονέκτημα του διορισμού της διοίκησης. Και πρέπει αυτό να το αξιοποιήσουμε, όπως και τον αποκλειστικό χαρακτήρα της άδειας, που πρέπει να τον θωρακίσουμε και νομοθετικά και συμβατικά, ώστε στην επόμενη φάση να έχουμε τα μεγαλύτερα έσοδα υπέρ του δημοσίου χρέους.
Άρα, σε μία πρώτη φάση θα αντλήσουμε έσοδα από την επέκταση της άδειας του ΟΠΑΠ και τη χορήγηση της μίας αποκλειστικής άδειας για τα 35.000 παιγνιομηχανήματα. Καθιστούμε τη διαδικασία ανάδειξης υποπαραχωρησιούχων απολύτως ανταγωνιστική και διαφανή. Άρα, εισπράττουμε από δύο άδειες πολύ σημαντικές, όπως και από την άδεια κρατικών λαχείων, και στη συνέχεια θα διαχειριστούμε το ζήτημα της ιδιοκτησιακής σχέσης του Δημοσίου με τον ΟΠΑΠ, έτσι ώστε να έχουμε το μεγαλύτερο δυνατό όφελος και το Δημόσιο να διατηρεί έλεγχο σε όλη την αγορά και ως αρχή διοικητική, ει δυνατόν και συμβατικά, ώστε να μην απαξιωθεί ο μονοπωλιακός και αποκλειστικός χαρακτήρας του όλου συστήματος.
Αυτό είναι προς όφελος και του Δημοσίου και της αγοράς. Η αγορά πρέπει να είναι πολύ ευχαριστημένη εφόσον μιλάμε για επιχειρήσεις διαφανείς, συγκροτημένες, με κεφαλαιακή επάρκεια, που παίζουν με ανοικτά χαρτιά μέσα σε ανταγωνιστικές συνθήκες, υπό τον απόλυτο έλεγχο της Βουλής και της κοινής γνώμης. Αυτό είναι το πλέγμα.
Φυσικά, οι εξελίξεις τρέχουν. Για μας ένα πολύ μεγάλο θέμα στο Υπουργείο Οικονομικών και στην Τράπεζα της Ελλάδος είναι οι προοπτικές και το μέλλον του ελληνικού τραπεζικού συστήματος. Έχω κάνει πολλές δηλώσεις για το θέμα αυτό. Έχω κάνει δηλώσεις με αφορμή την ανακοίνωση της δοκιμασίας κόπωσης, των stress tests 91 μεγάλων ευρωπαϊκών τραπεζών πριν από λίγες εβδομάδες. Μετείχαν οι 6 μεγάλες τράπεζες της Ελλάδος που καλύπτουν το 90% της αγοράς.
Έκανα τις δηλώσεις αυτές όταν γινόταν εδώ μία ανεύθυνη συζήτηση για το τι μπορεί να σημαίνει η απόφαση της Συνόδου Κορυφής για τη βιωσιμότητα του ελληνικού δημοσίου χρέους, όταν είχα αναπτύξει το προοίμιο της απόφασης αυτής, μια που γινόταν η διαπραγμάτευση, την οποία ήξερα και στην οποία μετείχα και ήξερα τι θέλουμε και τι θα αποκτήσουμε. Και αποκτήσαμε τον πλήρη και ρητό θώρακα του Ευρωσυστήματος και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και της Ευρωζώνης για τη ρευστότητα του ελληνικού τραπεζικού συστήματος, καθ’ όλη τη διάρκεια της διαδικασίας αυτής και τώρα και στο μέλλον και την πλήρη κάλυψη των κεφαλαιακών αναγκών, δηλαδή μία εντυπωσιακή κεφαλαιακή ενίσχυση, καθώς διαθέτουμε 30 δισεκατομμύρια για τη στήριξη του τραπεζικού συστήματος, δηλαδή για τη στήριξη των καταθετών, των επενδυτών και της πραγματικής οικονομίας. Γιατί η υγεία και η ρευστότητα των τραπεζών δεν είναι υγεία και ρευστότητα των μετόχων, είναι υγεία και ρευστότητα της οικονομίας, της πραγματικής οικονομίας, των επιχειρήσεων και των νοικοκυριών.
Οι μέτοχοι έχουν κάθε λόγο να είναι δυσαρεστημένοι, γιατί θα κληθούν να συνεισφέρουν, αλλιώς θα αλλάξει η σύνθεση. Οι τράπεζες, όμως, ως νομικά πρόσωπα που υπηρετούν το συμφέρον της οικονομίας, είναι κάτι τελείως διαφορετικό από αυτούς που έχουν το μετοχικό κεφάλαιο, από αυτούς που είναι βασικοί μέτοχοι, από αυτούς που διοικούν, από αυτούς που επιδιώκουν να ασκήσουν μικρή ή μεγάλη επιρροή.
Επίσης, είναι κάτι διαφορετικό από τους μεγάλους δανειολήπτες, οι οποίοι έχουν πολύ μεγάλο ενδιαφέρον για τις τράπεζες. Γιατί είναι πολύ γνωστή η ρήση του Keynes ότι όταν χρωστάς λίγα το πρόβλημα είναι δικό σου, όταν χρωστάς πολλά το πρόβλημα είναι της τράπεζας και εν τέλει του κράτους. Και όχι μόνο του κράτους, αλλά και της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών και του πλανήτη συνολικά.
Άρα, δεν πρέπει κάποιοι να παίζουν εν ου παικτοίς. Οι κινήσεις συστημικής ευστάθειας που γίνονται σε συνεργασία με την Τράπεζα της Ελλάδος και το ομώνυμο Συμβούλιο Συστημικής Ευστάθειας στο οποίο μετέχει η διοίκηση της Τράπεζας της Ελλάδος, του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς, σε συνεργασία με τις διοικήσεις των μεγάλων ελληνικών τραπεζών, είναι κινήσεις λελογισμένες χάριν του δημοσίου συμφέροντος και χάριν των στρατηγικών χρηματοοικονομικών συμφερόντων του Δημοσίου.
Το Δημόσιο έχει επενδύσει πολλά λεφτά στις τράπεζες. Και αυτά πρέπει να αποβούν προς όφελος του ελληνικού λαού και της εθνικής οικονομίας. Υπάρχουν κεφαλαιακές ενισχύσεις, υπάρχουν εγγυήσεις, υπάρχουν όλες οι εγγυήσεις που έχουν δοθεί στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, το σύστημα είναι θωρακισμένο απολύτως. Το θωρακίζει το Δημόσιο, το θωρακίζει η Τράπεζα της Ελλάδος, το θωρακίζει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, το θωρακίζει το Ευρωσύστημα.
Και βεβαίως υπάρχει το υγιές σκέλος του τραπεζικού συστήματος. Υπάρχουν οι μέτοχοι που έχουν συνείδηση της ευθύνης, υπάρχουν διοικήσεις που έχουν συνείδηση της ευθύνης.
Υπάρχουν βεβαίως και προβλήματα τα οποία τελούν υπό έλεγχο βαθύ και απεριόριστο. Έτσι, χρησιμοποιεί τα διαθέσιμά του το ελληνικό Δημόσιο, σε συνεργασία με τη διατραπεζική αγορά, για να καλύπτει τα κενά, να στηρίζει το σύστημα, διότι έχει επενδύσει πάρα πολλά στο σύστημα. Και είναι πάντα το ultimum remedium το κράτος, η Τράπεζα της Ελλάδος, βεβαίως, αλλά εν τέλει το κράτος και πρέπει να έχει αυτή τη στρατηγική θεώρηση.
Έχουν καταλάβει οι Έλληνες καταθέτες, με το ένστικτό τους και τη σοφία τους, ότι έχει αλλάξει η κατάσταση, ότι υπάρχει ασφάλεια. Τους ξανακαλώ να επιστρέψουν στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα. Όλες οι τράπεζες, ακόμα και αυτές που φαίνονται μικρές, αδύναμες, είναι ισχυρές, σταθερές, διασφαλισμένες. Υπάρχει αντίστροφη ροή. Επιστρέφουν καταθέσεις. Και πρέπει να επιστρέψουν οι καταθέσεις, όχι από τα σπίτια και τα στρώματα, που είναι οι μικρές, αλλά από το εξωτερικό.
Όχι ως απειλή, αλλά ως πληροφορία, λέω ότι είμαστε σε συνεργασία με τις χώρες που έχουν ειδικά καθεστώτα, όπως η Ελβετία και ελέγχουμε, τώρα που έχει αρθεί το τραπεζικό απόρρητο, όλα τα εμβάσματα από ελληνικές τράπεζες προς το εξωτερικό, αρχίζοντας από τις 100.000 και πάνω. Ελέγχουμε, γιατί έχουμε τα διασταυρωμένα στοιχεία, τους τόκους από καταθέσεις εξωτερικού και την κίνηση των πιστωτικών καρτών που έχουν εκδοθεί από τράπεζες εξωτερικού και έχουν μεγάλη κίνηση. Είναι τώρα η στιγμή να στηρίξουμε τη χώρα, διακανονίζοντας τις οφειλές μας με την Εφορία, φέρνοντας πίσω τις καταθέσεις.
Ο καθένας πρέπει να κάνει ό,τι μπορεί, χωρίς να χάνει. Είναι προς όφελός του αυτό. Θα αποκτήσουν ξανά αξία τα περιουσιακά του στοιχεία. Ανοίγουν προοπτικές επενδύσεων. Θα επανέλθουμε στα παλαιότερα εισοδηματικά επίπεδα, αν κινηθούμε οργανωμένα και σωστά. Θα γυρίσουμε σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης από το 2012. Θα αποκτήσουμε τα περιπόθητα πρωτογενή πλεονάσματα, γιατί είναι κωμικοτραγικό να κάνουμε όλη αυτήν την προσπάθεια για τη τιθάσευση του δημοσίου χρέους και να παράγουμε χρέος μέσα από την ετήσια οικονομική διαχείριση.
Θα προστεθούν αυτές οι ρυθμίσεις μέχρι το τέλος της συνεδρίασης και θα σας δοθούν αυτές οι μικρές αλλαγές –νομοτεχνικά πάρα πολύ μικρές αλλαγές- και αύριο θα έχουμε την ευκαιρία να μιλήσουμε διεξοδικότερα και για τις τροπολογίες και ειδικότερα για τους φορείς και για τη μισθολογική μεταχείριση των δημοσίων υπαλλήλων. Θα εξηγήσουμε ποιο είναι το σχέδιο, ποιος είναι ο στόχος, γιατί αναγκαστήκαμε με τον εφαρμοστικό νόμο να αναστείλουμε τη μισθολογική ωρίμανση, ενόψει του μισθολογίου, το οποίο θα τεθεί προς συζήτηση αμέσως με την επάνοδο της Βουλής στις εργασίες της, στις 22 Αυγούστου.
Θέλουμε να υπάρχει διαφάνεια, αξιοκρατία και δικαιοσύνη εσωτερική στη μισθολογική μεταχείριση του προσωπικού του Δημόσιου και του ευρύτερου Δημόσιου τομέα. Υπάρχουν μεγάλες ανισότητες, άδικες καταστάσεις, υπάρχουν Πατρίκιοι και Πληβείοι, υπάρχουν άνθρωποι ικανοί και άνθρωποι λιγότερο ικανοί. Πρέπει να επικρατήσει η διαφάνεια, αξιοκρατία και κοινή λογική. Θα επιδιώξουμε με το Υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης, να το πετύχουμε αυτό, μέσω του μισθολογίου.
Τώρα, είναι η μετάβαση, η οποία, όμως, είναι αναγκαία, γιατί πρέπει να ανταποκριθούμε σε ανειλημμένες υποχρεώσεις του Μεσοπροθέσμου και του Μνημονίου. Και θα κάνουμε τις χειρονομίες που πρέπει. Υπάρχουν χειρονομίες που θα γίνουν για κατηγορίες που είναι πράγματι σε δύσκολη και οριακή κατάσταση.
Μέχρι το τέλος της αυριανής συζήτησης, σε συνεργασία με τους συναρμόδιους συναδέλφους μου, θα κάνουμε τις χειρονομίες αυτές που είναι χειρονομίες κατανόησης και ευαισθησίας, γιατί πρέπει όλοι να νιώθουν ότι τους καταλαβαίνουμε, αλλά πρέπει όλοι να καταλάβουμε τον τόπο μας και την αγωνία του, γιατί με τη δική μας φωνή πρέπει να μιλήσει ο τόπος. Πώς θα μιλήσει; Πώς θα εκφραστεί το μέλλον του, το μέλλον των επομένων γενεών;
Μπορούμε όλα να τα δούμε με κλασικό τρόπο μέσα από την οπτική γωνία του κομματικού ανταγωνισμού, των εκλογικών επιδιώξεων, των συντεχνιακών συμφερόντων, των συνδικαλιστικών πιέσεων. Κάποιος πρέπει να μιλήσει στο όνομα του γενικού συμφέροντος, στο όνομα των ανέργων, στο όνομα των παιδιών και γενικότερα της νέας γενιάς, στο όνομα των επομένων γενεών. Πρέπει κάποιος να μιλήσει και εμείς είμαστε αυτοί. Είναι συνταγματικό και εθνικό καθήκον της Βουλής να το κάνει αυτό. Δεν είναι προνόμιο κανενός. Δεν είναι προνόμιο της Κυβέρνησης. Είναι υποχρέωση όλων.
Με αυτές τις σκέψεις, σας καλώ να αντιληφθείτε και να ερμηνεύσετε όλες τις επιμέρους διατάξεις. Είναι ανοικτή η Κυβέρνηση σε οποιαδήποτε συγκεκριμένη θετική πρόταση αρκεί να μην χάνουμε τον γενικό στόχο μας, αρκεί να μην χάνουμε το ρυθμό μας, αρκεί να μην χάνουμε την αίσθηση του κατεπείγοντος που πρέπει να διέπει όλες τις ενέργειές μας.
Σας ευχαριστώ.
Δείτε το σχετικό βίντεο
Πρώτη παρέμβαση του Αντιπροέδρου της Κυβέρνησης και Υπουργού Οικονομικών κ. Ευ. Βενιζέλου σε τοποθέτηση του Προέδρου του Λα.Ο.Σ. κ. Σπ. Καρατζαφέρη
Μονή συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Οικονομικών «Τροποποίηση της συνταξιοδοτικής νομοθεσίας του Δημοσίου – Ρυθμίσεις για την ανάπτυξη και τη δημοσιονομική εξυγίανση – Θέματα αρμοδιότητας Οικονομικών, Πολιτισμού και Τουρισμού – Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης»
Ευ. Βενιζέλος: Άκουσα με προσοχή την παρέμβαση του Προέδρου κ. Καρατζαφέρη. Μέριμνα και ευθύνη της Κυβέρνησης είναι το να διατηρεί την κοινωνική ειρήνη και να επιβάλει το σεβασμό της έννομης τάξης, πάντα μέσα από τον διάλογο, πάντα μέσα από τη συναίνεση και την αναζήτηση ευρύτερα αποδεκτών λύσεων. Αυτή είναι η απάντησή μου στην εισαγωγική παρατήρηση του κ. Καρατζαφέρη.
Επιλέγω δύο σημεία, αυτά που αφορούν την «καρδιά» του προβλήματος της πραγματικής οικονομίας:
Η βιωσιμότητα του ελληνικού δημοσίου χρέους είναι προϋπόθεση και για τη βιωσιμότητα του ελληνικού τραπεζικού συστήματος. Η καλύτερη αξιολόγηση του ελληνικού Δημοσίου οδηγεί σε καλύτερη αξιολόγηση των ελληνικών τραπεζών. Αυτό συνδέεται άμεσα με το ζήτημα της ρευστότητας, στο οποίο αναφέρθηκα, αλλά και με το ζήτημα των εγγυήσεων και των εγγυητικών επιστολών. Κάνουμε συντονισμένες κινήσεις, κάνουμε πολύ περισσότερα απ’ όσα λέμε. Και δεν πρέπει να λέμε πολλά πράγματα στα ζητήματα αυτά.
Έργα του ΕΣΠΑ, οδικά και άλλα, όλα θα προχωρήσουν. Τίποτα δεν θα μείνει σε ακινησία, τίποτα δεν θα μείνει σε αδράνεια. Αν δεν κινηθούν αυτά τα έργα, τότε δεν θα πάρει μπροστά η «μηχανή» της πραγματικής οικονομίας. Είμαστε σε διαπραγμάτευση με όλους τους εμπλεκόμενους -τις τράπεζες, τους παραχωρησιούχους, την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα- και πολύ σύντομα θα παρουσιάσουμε στη Βουλή –γιατί η Βουλή θα κληθεί να εγκρίνει- την ολοκληρωμένη λύση. Είναι ζήτημα πρώτης προτεραιότητας και για το Υπουργείο Οικονομικών και για το Υπουργείο Ανάπτυξης και για το Υπουργείο Υποδομών. Άρα, θέλω να σας καθησυχάσω. Από την άποψη αυτή, μοιραζόμαστε τις ίδιες ανησυχίες.
Δείτε το σχετικό βίντεο
Δεύτερη παρέμβαση του Αντιπροέδρου της Κυβέρνησης και Υπουργού Οικονομικών κ. Ευ. Βενιζέλου σε τοποθέτηση του Προέδρου του Λα.Ο.Σ. κ. Σπ. Καρατζαφέρη
Μονή συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Οικονομικών «Τροποποίηση της συνταξιοδοτικής νομοθεσίας του Δημοσίου – Ρυθμίσεις για την ανάπτυξη και τη δημοσιονομική εξυγίανση – Θέματα αρμοδιότητας Οικονομικών, Πολιτισμού και Τουρισμού – Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης»
Ευ. Βενιζέλος: Δεν υπάρχει κανένα απολύτως ζήτημα με την χρηματοδότηση και γενικότερα με τη ρευστότητα των ελληνικών τραπεζών, όπως και με την κεφαλαιακή τους επάρκεια. Είπα προηγουμένως ότι διαθέτουμε για την ανακεφαλαιοδότηση τους 30 δισεκατομμύρια ευρώ και η ρευστότητα τους είναι ρητά διασφαλισμένη με βάσει τις αποφάσεις του Συμβουλίου Κορυφής της 21ης Ιουλίου, με αποφάσεις του Διοικητικού Συμβούλιου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας μέσω του Ευρωσυστήματος. Άρα, έχει ξεπεραστεί κάθε προηγούμενη συζήτηση, έχει καταστεί άνευ αντικειμένου.
Οι οίκοι αξιολόγησης, οι οποίοι αποτελούν αντικείμενο μακρών συζητήσεων στο Ecofin, όχι στο Eurogroup -ασχολείται μαζί τους ο Αντιπρόεδρος της Επιτροπής ο κ. Michel Barnier- ξέρουν πολύ καλά τι συμβαίνει.
Διαβάστε με προσοχή τις δημόσιες ανακοινώσεις που έκαναν οι οίκοι αξιολόγησης μετά τις 21 Ιουλίου. Για πρώτη φορά τονίζουν ότι η λύση αυτή είναι θετική και ανοίγει προοπτική για την ελληνική οικονομία και ότι μπορεί να αλλάξει τα επίπεδα αξιολόγησης. Άρα, οι ίδιοι οι οίκοι αξιολόγησης έχουν τοποθετηθεί ρητά, δημόσια.
Όλη η προηγούμενη συζήτηση, που δυστυχώς έγινε αντικείμενο μιας απόπειρας άτεχνης πολιτικής εκμετάλλευσης, εκφοβισμού και σπέκουλας, είναι άνευ αντικειμένου. Απεδείχθη ότι ξέραμε τι λέγαμε, ξέραμε τι κάναμε. Μόνο που θέλει πειθαρχία, με την έννοια ότι δεν πρέπει μόνοι μας να δημιουργούμε προβλήματα στον εαυτό μας ως χώρα. Ό,τι λέγεται στο εσωτερικό της χώραw, λέγεται διεθνώς. Δεν υπάρχει επικοινωνιακό στεγανό. Ό,τι λέγεται εδώ μέσα, είναι την άλλη στιγμή στα διεθνή πρακτορεία ειδήσεων.
Στέλνω, λοιπόν, και στην διεθνή κοινή γνώμη και στις αγορές το μήνυμα αυτό:
Ξέρουμε τι κάνουμε, εφαρμόζουμε με συνέπεια τις αποφάσεις της Ευρωζώνης, είμαστε σε συνεννόηση με όλα τα θεσμικά όργανα και με τον ιδιωτικό τομέα και έχουμε βάλει στις ράγες την εφαρμογή της απόφασης αυτής. Όλα θα γίνουν επαγγελματικά, όπως πρέπει. Και θα γίνουν με πολύ μεγάλη ταχύτητα την κρίσιμη στιγμή που θα συντελεστεί η μετάβαση από το ένα καθεστώς στο άλλο. Είναι πάρα πολύ καθαρό και πάρα πολύ σαφές αυτό που λέω.
Ευχαριστώ πολύ.
