Αθήνα, 03 Αυγούστου 2011
Ομιλία Υπουργού Προστασίας του Πολίτη, κ. Χρήστου Παπουτσή, στη Βουλή, κατά τη συζήτηση των νομοσχεδίων α) «Κύρωση της Συμφωνίας μεταξύ της Κυβέρνησης της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Κυβέρνησης της Μάλτας
για συνεργασία στον τομέα της έρευνας και διάσωσης.» β) «Κύρωση Μνημονίου Κατανόησης μεταξύ της Ελληνικής Δημοκρατίας, εκπροσωπούμενης από το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη και της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας, εκπροσωπούμενης από το Ομοσπονδιακό Υπουργείο Εσωτερικών, σχετικά με την ανταλλαγή Αστυνομικών Συνδέσμων σε θέματα Ασύλου»
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Σε μια εξαιρετικά κρίσιμη περίοδο καλό είναι να διευκρινίζουμε ορισμένα πράγματα για τις ειλικρινείς προθέσεις από πλευράς της κυβέρνησης στην κατεύθυνση της επιδίωξης της μεγαλύτερης δυνατής συναίνεσης. Πρώτα, σε ότι αφορά τη μεταναστευτική πολιτική. Η μεταναστευτική πολιτική της Ευρώπης αναζητείται. Τώρα διαμορφώνεται. Βρίσκεται σε διαδικασία επεξεργασίας ανάμεσα στα κράτη μέλη, στις συνεδριάσεις των Συμβουλίων Υπουργών, και όλοι ελπίζουμε ότι την επόμενη χρονιά θα έχουμε όλα εκείνα τα νομοθετήματα, όλες εκείνες τις νομοθετικές πρωτοβουλίες που θα συνιστούν μια μεταναστευτική πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το Δουβλίνο ΙΙ υιοθετήθηκε από το Συμβούλιο Υπουργών , δεν ήταν αποτέλεσμα διμερών υπογραφών και διαπραγματεύσεων, αλλά υιοθετήθηκε στο πλαίσιο των ευρωπαϊκών αποφάσεων, δηλαδή ήταν αποτέλεσμα ενός συμβιβασμού, ο οποίος εφαρμόζεται μέχρι σήμερα, και έχουν εντοπιστεί αδυναμίες. Στην πραγματικότητα το συγκεκριμένο Άρθρο που αφορά στην Ελλάδα, δηλαδή η πιστοποίηση της πρώτης υποδοχής, ποιος κάνει τον έλεγχο, ποιος εξετάζει το αίτημα ασύλου και αναφέρεται στα κράτη πρώτης εισόδου, αυτό θεωρεί η ελληνική κυβέρνηση ότι λειτουργεί όχι ισότιμα με τα άλλα κράτη. Και σε κάθε περίπτωση φέρνει ένα πολύ μεγάλο βάρος στο ελληνικό κράτος, στην ελληνική πολιτεία, η οποία εκ των πραγμάτων είναι μια πύλη εισόδου της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Για αυτό ακριβώς το άρθρο ζητούμε την αναθεώρηση του. Εάν μέσα στο πλαίσιο αυτής της συζήτησης υπάρξει και αναθεώρηση άλλων σημείων του Δουβλίνο ΙΙ- στο πλαίσιο των προτάσεων που έρχονται από άλλα κράτη-μέλη- αυτά θα τα συζητήσουμε. Αλλά προς το παρόν το αίτημα της ελληνικής κυβέρνησης είναι αναθεώρηση του συγκεκριμένου άρθρου. Και πάντοτε μέσα στο πλαίσιο μιας συνολικής μεταναστευτικής πολιτικής, η οποία θα περιλαμβάνει όχι μόνο υποστήριξη και στήριξη των ελληνικών συνόρων, αλλά ταυτόχρονα, όπως ανέφερε και ο κ. Πλεύρης, και μια συνολική ευρωπαϊκή πολιτική αντιμετώπισης των μεταναστευτικών ροών, η οποία είναι πολυσύνθετη. Δεν αφορά δηλαδή την οργάνωση και την υποδοχή των μεταναστών που έτσι κι αλλιώς θα έρθουν. Το αντίθετο πρέπει να συμβαίνει. Μια συνολική πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης αναπτυξιακού χαρακτήρα, με ρήτρες δημοκρατίας, με κοινωνικές ρήτρες, προς τα κράτη από τα οποία προέρχονται οι μετανάστες ούτως ώστε να είναι δυνατόν να δημιουργηθούν εκεί, επί τόπου, νέες θέσεις εργασίας και ελπίδες για τη ζωή των πολιτών για να μην εγκαταλείπουν τις πατρίδες τους και ψάχνουν να βρουν μια νέα ελπίδα στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Σχετικά με την άλλη Σύμβαση που αφορά στη Μάλτα, η έρευνα και η διάσωση είναι μια πολιτική που δεν έχει σχέση ούτε με τον ιμπεριαλισμό ούτε με τις γενικότερες γεωστρατηγικές επιδιώξεις. Η έρευνα και η διάσωση είναι μια υποχρέωση του πολιτισμένου κόσμου, των ισχυρών κρατών, των κρατών που έχουν τη δυνατότητα, προκειμένου να επιχειρούν όταν χρειάζεται, όταν κινδυνεύει η ανθρώπινη ζωή προς αυτήν την κατεύθυνση, συνεργαζόμενοι. Επειδή όμως κατά τη διάρκεια της εφαρμογής αυτής της πολιτικής από διάφορα κράτη υπήρξαν αμφισβητήσεις κυριαρχικών δικαιωμάτων όπως ανέφερε ο κ. Καραθανασόπουλος και υπήρξαν τέτοιου είδους προβλήματα, γι’ αυτό το λόγο η διεθνής κοινότητα επιμένει κι επιχειρεί να δημιουργήσει συμφωνίες τέτοιες μέσα από τις οποίες κατοχυρώνονται τα εθνικά κυριαρχικά δικαιώματα του κάθε κράτους και ορίζονται οι επιχειρησιακές ζώνες μέσα στις οποίες το κάθε κράτος θα έχει την πρωτοβουλία να προστρέξει αμέσως όπου μπορεί να επέμβει για τη διάσωση της ανθρώπινης ζωής και μόνο. Ούτε για πετρέλαια, ούτε για κοιτάσματα, ούτε για τίποτα άλλο. Για αυτό το λόγο με τις διευκρινήσεις τις οποίες έδωσα κ. Πρόεδρε, ελπίζω ότι, ανεξάρτητα από την ψήφο που θα δώσουν οι συνάδελφοι βουλευτές των κομμάτων της αντιπολίτευσης, τουλάχιστον να έχουμε πετύχει μια γενικότερη σύγκλιση στο πνεύμα και το σκοπό αυτών των δύο συμφωνιών.
