Αθήνα, 16 Μαρτίου 2011
«ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ κ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 142α ΤΟΥ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ, ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΑΤΥΠΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΠΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΗΚΕ ΣΤΙΣ 11 ΜΑΡΤΙΟΥ 2011»
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ενάμιση χρόνο πριν, ξεκινήσαμε μια πορεία για να βγούμε από την κρίση. Ο δρόμος ήταν δύσβατος, όλοι το ξέραμε. Πολλοί πίστευαν ότι ήταν και αδιέξοδος. Όμως, εμείς, όχι απλώς βρήκαμε διέξοδο, αλλά χαράξαμε και νέα πορεία.
Διαλέξαμε το δύσκολο μονοπάτι και ας ήταν στενό γιατί, στο τέλος του δρόμου, η κρίση τελειώνει και βρίσκεται η Ελλάδα. Η Ελλάδα που θέλουμε να χτίσουμε, η Ελλάδα της δικαιοσύνης, της δημιουργίας, των ίσων ευκαιριών, των πολλών ευκαιριών, αλλά και υποχρεώσεων για όλους, η Ελλάδα που μπορεί.
Υποσχεθήκαμε να απελευθερώσουμε τις επόμενες γενιές από τα βάρη του παρελθόντος, να αλλάξουμε το παραγωγικό μοντέλο της χώρας, αξιοποιώντας τα συγκριτικά μας πλεονεκτήματα και να οδηγήσουμε την Ελλάδα σε μια πορεία ανάπτυξης, δημιουργώντας νέες θέσεις εργασίας.
Από την πρώτη μέρα, είπαμε ότι θα ανατρέψουμε μια πορεία που, με μαθηματική ακρίβεια, οδηγούσε σε μια χαμένη γενιά Ελλήνων. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι εμείς, εμείς αποφασίσαμε να αναλάβουμε το έργο αυτό, και βαδίζουμε σταθερά. Για να επιβιώσει η Ελλάδα, αλλά και να μπορέσουμε να την αλλάξουμε. Να δημιουργήσουμε την Ελλάδα που μας αξίζει.
Αυτή η διαδρομή, μας θέλει όλους μαζί, γιατί μόνο αν δουλέψουμε όλοι μαζί και με σχέδιο, θα πετύχουμε. Στόχος όλων μας, ολόκληρης της χώρας, είναι κάθε μέρα να κάνουμε ένα σταθερό βήμα στη μεγάλη μας πορεία. Ένα βήμα κάθε μέρα, που μας δίνει τη δυνατότητα να πλησιάζουμε τους στόχους που θέσαμε.
Ένα τέτοιο βήμα κάναμε και την προηγούμενη εβδομάδα στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο. Ήταν μια δύσκολη διαπραγμάτευση, μια δύσκολη μάχη, το ξέρετε, το ξέρουμε. Πριν πάω στις Βρυξέλλες, συναντήθηκα με όλους τους πολιτικούς Αρχηγούς και σας ενημέρωσα για τον σχεδιασμό μας, για την πρόθεσή μας και την αποφασιστικότητά μας για μια συνολική λύση - για την επιμήκυνση, τη μείωση του επιτοκίου, τις κόκκινες γραμμές που θα έθετε η Ελλάδα.
Σήμερα, βρίσκομαι εδώ για να σας ενημερώσω ότι, αυτά τα οποία σας είπα ότι θα διεκδικούσαμε, αυτά και πετύχαμε. Προσήλθαμε με όπλο μας τις πραγματικές, ειλικρινείς και επώδυνες προσπάθειες που κάναμε ως κοινωνία, όλο το προηγούμενο διάστημα. Παρουσιάσαμε στους εταίρους μας, τα πολλά και δύσκολα που κάναμε μέχρι σήμερα, έχοντας πάρει τις αποφάσεις μας, δύσκολες και συχνά επώδυνες, τις οποίες τηρούμε και κάνουμε πράξη.
Εξηγήσαμε στους εταίρους μας ότι, το να πετύχει αυτή η δύσκολη προσπάθεια, δεν είναι μόνο προς το συμφέρον των Ελλήνων και της Ελλάδας, είναι προς το συμφέρον όλης της Ευρώπης. Διότι η αδυναμία της Ελλάδας, είναι αδυναμία για την Ευρώπη, ιδίως σε μία κοινή Ευρωζώνη - εύκολη λεία για την κερδοσκοπία.
Ζήτησα να ληφθούν εκείνες οι αποφάσεις, που θα διευκολύνουν και θα επιβραβεύσουν αυτή τη δύσκολη προσπάθεια που κάνουμε, με πρώτο στόχο τη διευκόλυνση της διαχείρισης του υπέρογκου χρέους, που βρίσκεται στο λαιμό της Ελλάδας. Αποφάσεις, που στέλνουν ισχυρό μήνυμα και προς τις αγορές, αλλά και προς αρκετούς κερδοσκόπους, που ποντάρουν στην αποτυχία της Ελλάδας.
Για το λόγο αυτό, διεκδικήσαμε πρώτα απ’ όλα μια συνολική λύση και όχι τη «σαλαμοποίηση» της διαπραγμάτευσης, για να συμφωνηθούν αργότερα κάποια άλλα ζητήματα. Το κάναμε και το έκανα σαφές από την πρώτη στιγμή, ότι τα θέματα της Ελλάδας, θα έπρεπε να συμπεριληφθούν σε όποιο συνολικό πακέτο θα συζητούσαμε και θα συμφωνούσαμε.
Αποτέλεσε και αυτό στοιχείο συζήτησης, θα έλεγα και στήριξης και από εσάς, κύριοι συνάδελφοι. Και είναι σημαντικό, όταν πηγαίνει κανείς σε μια διαπραγμάτευση, να υπάρχει αυτή η εθνική στήριξη, και για τις Αρχές, αλλά και για τους εταίρους μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Όχι διότι αυτό θα αρκούσε, γιατί όπως είδατε, δεν ήταν αρκετό στην περίπτωση της Ιρλανδίας, που είχε μόλις πάρει εντολή να κυβερνήσει. Ευχόμαστε βέβαια, το συντομότερο, να συμπεριληφθεί στους ευνοϊκότερους όρους, τους δικούς μας.
Αυτό που είχαμε ως πλεονέκτημα είναι η αποδεδειγμένη πια βούληση του Ελληνικού λαού για αλλαγές.
Ζητήσαμε να ενισχυθεί ο ευρωπαϊκός μηχανισμός στήριξης και να προικοδοτηθεί κατάλληλα ο νέος μηχανισμός, που θα ισχύσει από το 2013 και μετά.
Ζητήσαμε την επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής του ελληνικού δανείου, ώστε να είναι πιο ομαλή η προσαρμογή.
Ζητήσαμε χαμηλότερα επιτόκια, για να μην είναι τόσο δυσβάσταχτο το ετήσιο κόστος δανεισμού.
Ζητήσαμε ο ευρωπαϊκός μηχανισμός να μπορεί να αγοράζει κρατικά ομόλογα, για την περίπτωση που κάποια χώρα χρειάζεται περισσότερο χρόνο για να πείσει τις αγορές.
Ζητήσαμε ένα ευρωπαϊκό φόρο στις χρηματοπιστωτικές συναλλαγές, για να πληρώσουν επιτέλους οι τράπεζες αυτή την κρίση, που στο κάτω-κάτω αυτές δημιούργησαν, και στις Ηνωμένες Πολιτείες, και στην Ευρώπη.
Όλα αυτά αποτυπώθηκαν στην απόφαση που λήφθηκε. Η απόφαση είναι μία και ενιαία και αφορά σε όλα τα θέματα που ενδιαφέρουν την Ευρώπη, αλλά και τη χώρα μας ιδιαίτερα. Βεβαίως, θα θέλαμε ακόμα πιο γενναίες αποφάσεις από την Ευρώπη.
Θεωρούμε οριστική λύση του προβλήματος, αλλά και του χρέους, καθώς και ένα εργαλείο ουσιαστικής ανάπτυξης στην Ευρωπαϊκή Ένωση, το ευρωομόλογο, κάτι το οποίο έχουμε προτείνει, έχουμε θέσει στο τραπέζι. Και μάλιστα, την προηγούμενη εβδομάδα, καταφέραμε, με εισηγήτρια μέλος της Ευρωομάδας του ΠΑΣΟΚ, να υπερψηφιστεί αυτή η πρόταση στο Ευρωκοινοβούλιο, από πολλές δυνάμεις. Και συγχαίρω και την Άννυ Ποδηματά γι’ αυτή την προσπάθεια, που εστέφθη με επιτυχία.
Θα συνεχίσουμε να προωθούμε τέτοιες λύσεις, γιατί θα συμβάλλουν και στην ανάπτυξη της Ευρώπης και, βεβαίως, και της Ελλάδας. Αποφασίστηκε να προικοδοτηθεί με 440 δις ο σημερινός μηχανισμός και με άλλα 500 δις ο νέος, που θα ισχύσει από το 2013 και μετά. Αυτό σημαίνει ότι έχουμε μια ασπίδα ασφαλείας εμείς, τα κράτη, απέναντι στις ορέξεις των αγορών.
Ο μηχανισμός αυτός μπορεί να αγοράζει κρατικά ομόλογα κατευθείαν από κάθε χώρα και αυτό, βέβαια, αφορά και στην Ελλάδα, εάν το χρειαστεί. Πείσαμε παρά τις αντιστάσεις και περιλήφθηκε στην απόφαση η θέση μας για τον ευρωπαϊκό φόρο στις χρηματοπιστωτικές συναλλαγές, τον λεγόμενο «Tobin Tax», ώστε να πληρώσουν οι τράπεζες, όπως είπα, ένα ασφάλιστρο για το μέλλον.
Με τα ποσά αυτά, όμως, με την εφαρμογή αυτού του φόρου, θα έχουμε σημαντικά ποσά και για επενδύσεις, για υποδομές, για τη μετάβαση των οικονομιών μας στην πράσινη οικονομία και για τη δημιουργία θέσεων εργασίας.
Ειδικότερα για την Ελλάδα, πετύχαμε την επιμήκυνση της αποπληρωμής του δανείου των 110 δις στα 7,5 χρόνια κατά μέσο όρο, δηλαδή διπλασιάσαμε το χρόνο αποπληρωμής.
Πετύχαμε, επίσης, τη μείωση του επιτοκίου για ολόκληρο το δάνειο, για το σύνολο του δανείου, δηλαδή και για όσα έχουμε ήδη πάρει μέχρι σήμερα, κατά 100 μονάδες βάσεις. Μειώσαμε δηλαδή τη διαφορά επιτοκίου από τη Γερμανία κατά σχεδόν 30%, κερδίζοντας περίπου 6 δις ευρώ, που θα πλήρωνε ο Ελληνικός λαός.
Τέλος, συμφωνήσαμε σε ένα Σύμφωνο για το ευρώ και την ανταγωνιστικότητα για κάθε χώρα χωριστά, αλλά και για την Ευρωζώνη στο σύνολό της, με κανόνες και πολιτικές, που σχεδόν στο σύνολό τους εμείς ήδη εφαρμόζουμε στη χώρα μας. Και εκεί, πετύχαμε βελτιώσεις σημαντικές, όπως την υποχρέωση για κοινωνικό διάλογο, για σύγκλιση των οικονομιών και για συλλογικές διαπραγματεύσεις, που θα πρέπει να γίνονται σεβαστές.
Είναι βέβαιο ότι, μετά από το σταθμό μας αυτό, συνεχίζουμε πιο δυνατοί, σε ένα περιβάλλον μεγαλύτερης ασφάλειας. Τα προβλήματα, όμως, δεν έχουν λυθεί. Ακόμα και χρέος να μην είχαμε, είναι σαφές ότι έχουμε ακόμα πολλά να κάνουμε. Όμως, η λύση πλέον βρίσκεται στα χέρια μας, στα χέρια όλων μας. Με μεγάλες αλλαγές στο κράτος, στην οικονομία, στο μοντέλο ανάπτυξης, στην εφαρμογή των κανόνων δικαίου, στην ίδια τη νοοτροπία μας.
Και αυτές τις μεγάλες αλλαγές, τις έχουμε ξεκινήσει, αλλά έχουμε και άλλες μπροστά μας, στη συνέχεια της διαδρομής μας. Οι αλλαγές αυτές θα απελευθερώσουν πολλούς, μα θα θίξουν προνόμια και κατεστημένα, που παλιά θεωρούσαμε κεκτημένα. Θα σπάσουν αντιλήψεις και πρακτικές.
Όπως σήμερα, που δημοσιεύθηκε ότι μειώνεται η διαφθορά, για πρώτη φορά τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας. Δηλαδή, πολίτες αρνούνται, δεν υπακούουν σ’ αυτές τις πρακτικές και αντιδρούν, σπάνε ταμπού, σπάνε κατεστημένα. Και αυτό είναι ένα θετικό δείγμα, ότι μπορούμε όταν θέλουμε, αν και έχουμε ακόμα πολύ δρόμο, για να χτυπήσουμε τη διαφθορά.
Στη διαδρομή αυτή, είχαμε, έχουμε και θα έχουμε δυσκολίες. Αυτό το μονοπάτι γίνεται πιο εύκολο, όμως, καθώς εφαρμόζονται οι αλλαγές, συστηματικές, καθημερινές, και φέρνουν καρπούς. Είναι μακρύς ο δρόμος, αλλά μπροστά μας είναι η Ελλάδα της δημιουργίας και των πολλών δυνατοτήτων.
Είναι ένας δημιουργικός δρόμος, καλλιέργειας των δυνατοτήτων μας. Βήμα-βήμα, θα φέρουμε την ανάπτυξη και νέες δουλειές στη χώρα μας. Και καθώς όλα αυτά προχωρούν, θα μειώνουμε το χρέος μας, που δεν πρέπει και δεν θέλουμε να αφήσουμε στα παιδιά μας. Για ένα κράτος ευνομίας και δικαιοσύνης.
Έχουμε πολλή δουλειά. Και από την Αντιπολίτευση, από όλους σας, περιμένω δημιουργικές προτάσεις. Άλλο η κριτική, κι άλλο ένα πολιτικό σύστημα που τρώγεται με τα ρούχα του, για τις εντυπώσεις, όταν διακυβεύεται το μέλλον της χώρας. Και ξέρω ότι όλοι μπορείτε, αν το θελήσετε, να συμβάλετε με τις δικές σας προτάσεις, με τη δική σας, καθημερινή στάση, σ’ αυτή τη μεγάλη αλλαγή που επιχειρούμε.
Και σας καλώ, όσους τον αρνείστε, όπως κι εσείς της Νέας Δημοκρατίας, να έρθετε στο διάλογο, και για το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα δημοσιονομικής στρατηγικής.
Πάνω απ’ όλα, το δρόμο αυτό, θα τον βαδίσουμε με τους πολίτες. Γιατί μαζί, μπορούμε να κάνουμε πολλά.
Να αφήσουμε στα παιδιά μας μια Ελλάδα δίχως πιέσεις, δίχως χρέη, για τη δική τους προοπτική, για το δικό τους μέλλον. Αξίζει να προσπαθήσουμε και είμαι βέβαιος ότι θα τα καταφέρουμε.
Ευχαριστώ.
