Αθήνα 20 Οκτωβρίου 2011
Ομιλία του Προέδρου της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξη Τσίπρα
Στο νομοσχέδιο του Υπουργείου Οικονομικών
«Συνταξιοδοτικές ρυθμίσεις, Ενιαίο Μισθολόγιο – Βαθμολόγιο, Εργασιακή Εφεδρεία και άλλες διατάξεις εφαρμογής του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2012-2015»
Στην ομιλία του είπε:
«Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι θα ήθελα ξεκινώντας να εκφράσω εκ μέρους της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ τα θερμά μας συλλυπητήρια στους οικείους του, τους συγγενείς του, στην οικογένειά του και στο Κομμουνιστικό Κόμμα, εξ όσων πληροφορήθηκα ήταν μέλος του.
Και θα ήθελα, με αφορμή αυτό το γεγονός, να πω κάτι το οποίο κατά τη γνώμη μου έχει πολύ μεγάλη σημασία απευθυνόμενος προς την κυβέρνηση. Με τη συμπεριφορά σας τις τελευταίες μέρες, την ομιλία του πρωθυπουργού στην Κοινοβουλευτική Ομάδα, τις παρεμβάσεις του Αντιπροέδρου της Κυβέρνησης και Υπουργού Οικονομικών κατά τη διάρκεια της συζήτησης εδώ στη Βουλή αποδεικνύεται ότι έχετε επιλέξει μια επικίνδυνη στρατηγική, έχετε επιλέξει τη στρατηγική της έντασης.
Αρνείστε πεισματικά να οδηγήσετε τη χώρα με ομαλό τρόπο στη λαϊκή ετυμηγορία την ίδια στιγμή που είναι πλέον φανερό σε όλους μας ότι υπάρχει μια πρωτοφανής αναντιστοιχία της λαϊκής βούλησης, της συντριπτικής πλειοψηφίας του λαού με τις αποφάσεις που παίρνετε. Αποφάσεις που λαμβάνετε διαρκώς κάτω από εκβιαστικά διλήμματα και με τη διαρκή επισήμανση των μελών της Κοινοβουλευτικής σας Ομάδας ότι ψηφίζουν τις αποφάσεις αυτές κόντρα και στη δική τους συνείδηση.
Και αναρωτιέμαι, λοιπόν, σας ενοχλούν αυτά που λέω, σας ενοχλούν αυτά που λέω αλλά είναι η γλώσσα της αλήθειας και ενοχλεί η γλώσσα της αλήθειας. Αναφέρομαι λοιπόν σε μια σειρά από τοποθετήσεις που έγινα από αυτό εδώ το βήμα.
Επαναλαμβάνω λοιπόν, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, διότι η φωνή μας θα ακουστεί –όσο και αν προσπαθείτε να μας διακόψετε– ότι από αυτό εδώ το βήμα δεν ήταν ούτε ένας, ούτε δυο οι βουλευτές της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας που για μια ακόμη φορά, πολλοστή φορά, σε ένα νομοσχέδιο τοποθετήθηκαν λέγοντας ότι θα υπερψηφίσουν για τελευταία φορά αυτή τη φορά. Πόσες φορές άλλωστε, άραγε, το ακούσαμε αυτό, κόντρα και στη δική τους συνείδηση υπό τον εκβιασμό ότι αν δεν ψηφίσουν θα χρεοκοπήσει η χώρα.
Και αναρωτιέμαι, είναι δυνατόν να λειτουργήσει μια κοινοβουλευτική δημοκρατία με όρους «ομερτά»; Εδώ έχουμε οδηγηθεί; Εμείς θα επιμείνουμε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κόντρα στη στρατηγική της έντασης, στη στρατηγική των μαζικών και ειρηνικών αγώνων.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, βρισκόμαστε για πολλοστή φορά στο ίδιο έργο θεατές. Έχετε κουραστεί και έχετε κουράσει τον ελληνικό λαό αλλά και τους ίδιους τους εαυτούς σας. Είναι η έκτη φορά που με την ίδια ακριβώς επιχειρηματολογία καλούμαστε ως Εθνική Αντιπροσωπεία να επικυρώσουμε αποφάσεις χωρίς να μας εξηγείτε εσείς οι οποίοι μας καλείτε να ψηφίσουμε σε τι θα συνεισφέρουν αυτές οι αποφάσεις ως προς τη σωτηρία της χώρας και της ελληνικής οικονομίας.
Δεν άκουσα, κύριε Αντιπρόεδρε της Κυβέρνησης, ούτε ένα επιχείρημα επί της ουσίας σε τι θα βοηθήσει την έρμη οικονομία της χώρας το άρθρο 37 του πολυνομοσχεδίου που αφορά την επέκταση των συλλογικών συμβάσεων στον ιδιωτικό τομέα. Σε τι θα βοηθήσει τη διάσωση της χώρας από τη χρεοκοπία; Εάν το πρόβλημά μας είναι πρόβλημα δημόσιου χρέους και οφείλεται στην ύφεση που για τέταρτη συνεχόμενη χρονιά έχει η ελληνική οικονομία εξαιτίας των επιλογών του μνημονίου, τότε σε τι έχει αυτό να κάνει με το άρθρο 37;
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι μας σώσατε μια φορά με το μνημόνιο, μας σώσατε δεύτερη και τρίτη με το ασφαλιστικό και τη διάλυση των ασφαλιστικών σχέσεων, μας σώσατε με το μεσοπρόθεσμο, μας σώσατε με τα χαράτσια, τις έκτακτες εισφορές, τη φτωχοποίηση της ελληνικής κοινωνίας, τώρα μας διασώζετε και για έκτη φορά με ένα νομοσχέδιο, ταφόπλακα, για την ελληνική κοινωνία. Τόσες πολλές επεμβάσεις σωτηρίας σε τόσο λίγο χρόνο δεν έχει κάνει κανείς.
Επειδή όμως τα ψέματα τελειώνουν και τα αστεία τελειώνουν, κύριε Αντιπρόεδρε της Κυβέρνησης, που τόσο εκρήγνυστε όταν ακούτε εκφράσεις πολιτικότατες –από αυτό το βήμα– σας προκαλώ δώστε στη δημοσιότητα την επιστολή που δώσατε στην κυρία Λαγκάρντ και εσείς και ο κύριος Πρωθυπουργός, να δούμε τι δεσμεύσεις υπάρχουν και για πόσες φορές ακόμα θα σώσετε την ελληνική οικονομία, για έβδομη, για όγδοη, για ένατη. Δώστε στη δημοσιότητα την επιστολή, δώστε την στη δημοσιότητα να δούμε τι είδους δεσμεύσεις έχετε πριν ζητήσετε την ψήφο των βουλευτών, για μια ακόμη φορά, για να μας σώσετε.
Εμείς μιλάμε με βαρείς χαρακτηρισμούς, ναι, είναι πολιτική η κριτική που κάνουμε όμως. Είπαμε ότι εδώ και δυο χρόνια κατεδαφίζεται η χώρα, σας λέγαμε τα αυτονόητα και εσείς προχωρούσατε στα αδιανόητα, σε επιλογές που μεγαλώνουν το χρέος και βαθαίνουν την ύφεση, σε επιλογές διάλυσης της ελληνικής κοινωνίας.
Και, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα ήθελα να διαβάσω από το ρεπορτάζ της έγκριτης εφημερίδας «ΤΟ ΒΗΜΑ», δεν το υιοθετώ, θα ήθελα να το διαβάσω και θα ήθελα να ακούσω γιατί ακόμη δεν έχει ζητηθεί διάψευση παρά μονάχα μια μέρα μετά ο Πρωθυπουργός της χώρας συναντάται στο Μέγαρο Μαξίμου με τον εκδότη της εφημερίδας. Λίγες ώρες μετά την συνάντησή του με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και ένα 24ωρο πριν από τη θεσμική συνάντηση με την πολιτική ηγεσία του τόπου.
Και λέει το ρεπορτάζ, εξομολογείται μιλώντας στο «ΒΗΜΑ της Κυριακής» κορυφαίο στέλεχος της κυβέρνησης «ήμασταν σαν τις πόρνες την πρώτη τους φορά». Και αναφέρεται στην ψυχολογική κατάσταση των μελών του Υπουργικού Συμβουλίου την ημέρα της συνεδρίασης για την επικύρωση του μνημονίου 5 Μαΐου 2010. «Κοιτάγαμε ο ένας τον άλλον και ήμασταν χλωμοί. Αισθανόμασταν μεγάλη ντροπή αφού δεν μπορούσαμε να πιστέψουμε ότι εμείς το ΠΑ.ΣΟ.Κ. οδηγήσαμε την Ελλάδα στο Δ.Ν.Τ. και τεμαχίσαμε μισθούς και συντάξεις». Και καταλήγει «από τότε έχουμε εκπορνευθεί πλήρως, έχουμε κάνει τα ίδια πράγματα πολλές φορές χωρίς να αισθανόμαστε ίχνος ντροπής». Εγώ το καταδικάζω αυτό το ρεπορτάζ.
Το καταδικάζω. Όμως το καταδικάζει αυτό το ρεπορτάζ, δεν το δέχεται το Μέγαρο Μαξίμου… Ξέρετε κάτι; Σας ενοχλεί αλλά όταν στη διαπλοκή παραδίδεστε και η διαπλοκή θα σας εξευτελίσει.
Για τελευταία λοιπόν, φορά παίρνετε μια απόφαση διάλυσης της κοινωνίας, για τελευταία φορά με τους ίδιους εκβιασμούς. Μια μας λέγατε ότι δεν θα πάρουμε τη δόση, ξανά μας το λέτε αυτό, την άλλη μας λέγατε ότι αν δεν ψηφίσουμε θα φύγουμε από το ευρώ. Την παρ’ άλλη μας είπατε ότι θα έρθουν τα τανκς και θα γίνουμε Αργεντινή. Μετά μας είπατε ότι θα κλείσουν οι τράπεζες και θα χαθούν οι καταθέσεις. Μετά μας είπατε ότι δε θα έχουμε να πληρώσουμε μισθούς και συντάξεις.
Ξέρετε γιατί θλίβομαι, γιατί η τελευταία απειλή θα γίνει πραγματικότητα δυστυχώς έτσι όπως πάμε. Όχι αν δεν ψηφίσετε, αλλά αν ψηφίσετε θα γίνει πραγματικότητα. Ήδη στους μισθούς και τις συντάξεις του Οκτώβρη δόθηκε αντίδωρο. Ήδη τα ασφαλιστικά ταμεία με το κούρεμα που θα έρθει – και άλλο θα ήταν να ερχόταν κούρεμα με μια ισχυρή στρατηγική διαπραγμάτευση από την πλευρά της χώρας μας δυο χρόνια πριν, πριν οδηγηθούμε στο μνημόνιο και μνημόνιο και κούρεμα δεν το αντέχει η ελληνική οικονομία. Τα ασφαλιστικά ταμεία δεν θα έχουν να πληρώσουν συντάξεις.
Καταλήγω, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ποιος είναι ο κυρίαρχος εκβιασμός σήμερα που οδηγείτε για μια ακόμη –τελευταία αυτή τη φορά, έτσι λέτε κάθε φορά– τους εθνικούς μας διασώστες Βουλευτές της κυβερνητικής πλειοψηφίας να ψηφίσουν το νομοσχέδιο. Ότι αν δεν ψηφιστεί το άρθρο 37 του νομοσχεδίου, δηλαδή του άρθρου που καταργεί τις συλλογικές συμβάσεις στον ιδιωτικό τομέα, τότε δε θα πάρουμε την έκτη δόση.
Προσέξτε δηλαδή τι μας λέτε. Ότι αν δεν ψηφιστεί αυτή η διάταξη που όλοι γνωρίζουμε, δεν είναι εμπνεύσεως τρόικα την έχουν εμπνευστεί οι Έλληνες συνεργάτες των τροκανών –και δεν αναφέρομαι στην κυβέρνηση, ψάξτε να τους βρείτε στα επιστημονικά συμβούλια του ΙΟΒΕ– και την έστειλαν στην τρόικα και την υιοθέτησε η τρόικα. Αν δεν ψηφιστεί αυτό δε θα μας δώσουν την έκτη δόση.
Δηλαδή οι Γερμανοί που τρέμουν την επέκταση της κρίσης στην Ιταλία, οι Γάλλοι που τρέμουν την επέκταση της κρίσης στις γαλλικές τράπεζες θα αποφασίσουν να τα τινάξουν όλα στον αέρα για το άρθρο 37. Νομίζω ότι αυτή η ανάγνωση της πραγματικότητας μπορεί να γίνει μονάχα αν αυτοί που την κάνουν είναι είτε παραδομένοι, είτε συνένοχοι.
Και επειδή ο τρόπος με τον οποίο επιτίθεστε το τελευταίο διάστημα κύριοι της Κυβέρνησης, στις κοινωνικές κατηγορίες μιλώντας για συντεχνίες, μάλλον δεν σας δείχνει για παραδομένους, μάλλον για συνένοχους σας δείχνει.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, μη νομίζετε ότι επειδή θα ψηφιστεί σήμερα και το 37 και όλο το πολυνομοσχέδιο έχετε ξεμπερδέψει. Δυστυχώς δεν έχει ξεμπερδέψει η χώρα μας. Αυτό είναι το χειρότερο απ’ όλα. Αλλά αυτός ο λαός που βγήκε χθες και σήμερα στους δρόμους που έδωσε μια νέα σαφή λαϊκή εντολή δεν πρόκειται να γυρίσει στο σπίτι του ηττημένος.
Αυτός ο λαός θα διεκδικήσει τη δικαίωσή του και είμαστε βέβαιοι ότι θα καταφέρει τη δικαίωσή του κόντρα σε εκβιασμούς και πολιτικές παρασκηνίου».
Στη δευτερολογία του είπε:
«Κύριε Πρόεδρε, έχω μια ηθική και πολιτική υποχρέωση να πω το εξής. Σήμερα διαπίστωσα ότι έχω ένα πολύ ισχυρό όπλο κύριε Αντιπρόεδρε. Κάθε φορά που υπάρχει μια σιωπή σε έγγραφα και δεσμεύσεις να χρησιμοποιώ τον όρο πολιτική ομερτά και εσείς να τα δίνετε στη δημοσιότητα. Και μετά εγώ να ανακαλώ. Τα δώσατε στη δημοσιότητα.
Ελπίζω κύριε Πρόεδρε, σε ό,τι αφορά τη σπουδή σας να με ανακαλέσετε σε σχέση με την πολιτική ορθότητα του όρου να πράξετε το ίδιο να μην έχετε δυο μέτρα και δυο σταθμά και σε σχέση με την πολιτική ορθότητα του όρου «τζάμπα μάγκας» που χρησιμοποίησε ο Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης.
Και μία επί της ουσίας παρατήρηση. Κύριε Υπουργέ, σε αυτή την επιστολή τη δισέλιδη, στα αγγλικά, ημερομηνία 27.9.2011 στην πραγματικότητα διαβάζουμε τα μέτρα του νομοσχεδίου που ψηφίζουμε σήμερα. Εάν αυτό το οποίο δεν είχε συζητηθεί προφανώς σε κανένα Υπουργικό Συμβούλιο στις 27.9.11 και σε καμιά συνεδρίαση του Ελληνικού Κοινοβουλίου. Αν αυτό δεν ονομάζετε εκβιασμένη συμφωνία –τον άλλον όρο τον αναίρεσα, τον ανακάλεσα– τότε τι είναι εκβιασμένη συμφωνία;»
