Ομιλία του Νίκου Τσούκαλη στη βουλή
Κατά τη συζήτηση του πολυνομοσχεδίου για τις συνταξιοδοτικές ρυθμίσεις, το ενιαίο μισθολόγιο και την εργασιακή εφεδρεία.
«Οι ρυθμίσεις που εισάγει το νομοσχέδιο δυστυχώς είναι ένα προανάκρουσμα για γενικευμένη εφαρμογή του συγκεκριμένου καθεστώτος και στον ιδιωτικό τομέα, ένα σάλπισμα προς τον ιδιωτικό τομέα να προσαρμοστεί και αυτός στις ρυθμίσεις του νομοσχεδίου. Γι’ αυτό το λόγο ακριβώς καταψηφίζουμε συλλήβδην το νομοσχέδιο».
Τα παραπάνω ανέφερε μεταξύ άλλων στην τοποθέτησή του στην ολομέλεια της βουλής ο βουλευτής Αχαΐας της Δημοκρατικής Αριστεράς Νίκος Τσούκαλης κατά τη συζήτηση του πολυνομοσχεδίου για τις συνταξιοδοτικές ρυθμίσεις, το ενιαίο μισθολόγιο – βαθμολόγιο και την εργασιακή εφεδρεία. Ο βουλευτής εξαπέλυσε ένα βαρύτατο κατηγορώ κατά της κυβέρνησης για εγκληματικές καθυστερήσεις στις ζωτικές μεταρρυθμίσεις, στις τομές, στις ανατροπές που απαιτούνται για τη γενική ανασυγκρότηση του νέου πολιτικοοικονομικού προτύπου, για την πάταξη του πελατειακού συστήματος, για τη διαφθορά και τη διαπλοκή, για την παραγωγική ανασυγκρότηση, για την πάταξη της παραοικονομίας, της φοροδιαφυγής και της εισφοροδιαφυγής, για τη συνειδητή παραμέληση συγκρότησης ελεγκτικών μηχανισμών, για την εκτεταμένη θεσμική ανομία και μη εφαρμογή των νόμων.
Αναφερόμενος στο σοβαρό πρόβλημα διακυβέρνησης της χώρας, ανέφερε την «ομολογία» της αποτυχίας όπως αυτή καταγράφεται στην αιτιολογική έκθεση του νομοσχεδίου όπου αναφέρονται κάποια ενδεικτικά, αλλά και χαρακτηριστικά «θα» που έπρεπε να είχαν ήδη υλοποιηθεί: Πρώτο «θα»: Θα διαμορφωθούν οι προϋποθέσεις για ένα πρότυπο ανάπτυξης. Δεν τις έχουμε, ακόμα τις προϋποθέσεις ούτε σε μελετητικό επίπεδο. Δεύτερο «θα»: Θα οριστούν τα κριτήρια και η διαδικασία αξιολόγησης της διάρθρωσης των αρμοδιοτήτων του προσωπικού των δημοσίων υπηρεσιών με την τεχνική βοήθεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης, είτε ξένων εμπειρογνωμόνων και του ΟΟΣΑ. Ούτε αυτά τα έχουμε. Και όμως ψηφίζουμε αυτόν τον νόμο. Τρίτο «θα»: Θα αποκτήσουμε για πρώτη φορά εθνικό φορολογικό σύστημα. Η μοναδική χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, για να μην πω του πλανήτη, που δεν έχει εθνικό φορολογικό σύστημα. Τέταρτο «θα»: Θα προσπαθήσουμε να διαμορφώσουμε πλαίσιο - δίκτυο κοινωνικής προστασίας.
Ο κ. Τσούκαλης τόνισε πως η Δημοκρατική Αριστερά, έχει θέσει ως πρωταρχική προϋπόθεση στο δρόμο για την έξοδο από την κρίση την κοινωνική προστασία, την προστασία των θεσμών και την προάσπιση των στοιχειωδών δημοκρατικών αρχών. Χωρίς αυτές τις προϋποθέσεις και τους όρους δεν έχει ελπίδα αυτή η χώρα, δεν υπάρχει ελπίδα για την παραγωγική ανασυγκρότηση. Δυστυχώς, το νομοσχέδιο θα είναι η χαριστική βολή στην ετοιμοθάνατη κοινωνία. Και ακούγεται κυνικό από τον κύριο Αντιπρόεδρο να αναφέρει ότι το νομοσχέδιο αυτό θα εξυπηρετήσει τα συμφέροντα των συνταξιούχων, των μισθωτών, του ξενιτεμένου νέου. Το νομοσχέδιο περί νέου βαθμολογίου, κύριοι της Κυβέρνησης, είναι ψευδεπίγραφο. Συνιστά το προπέτασμα για την εισαγωγή διαλυτικών ρυθμίσεων κατέληξε ο κ. Τσούκαλης.
Το πλήρες κείμενο της ομιλίας του κ. Τσούκαλη έχει ως εξής:
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κάθε φορά που τοποθετείται ο κ. Αντιπρόεδρος σε αυτήν εδώ την Αίθουσα, δυστυχώς προκαλείται μεγαλύτερη σύγχυση και ερωτηματικά. Παραδείγματος χάρη, μίλησε με ένταση και φόρτιση για τον άμεσο κίνδυνο μη απρόσκοπτης υλοποίησης του σχεδίου της Κυβέρνησης. Συγχρόνως, η νέα αφήγηση την οποία έχει το ΠΑ.ΣΟ.Κ. δεν μπορεί να φτάσει στους πολίτες. Δεν πείθει όμως, γιατί επί δυο χρόνια αναζητείται αυτό ακριβώς το κυβερνητικό σχέδιο και συγχρόνως η αφήγηση. Δεν κατανοεί κανένας από την Κυβέρνηση επιτέλους ότι η πλήρης απουσία ακριβώς αυτών των συνθηκών είναι που καταρρακώνει την ψυχολογία του λαού και των πολιτών; Αυτά απουσιάζουν από τις εκατοντάδες χιλιάδες -για να μην πω εκατομμύρια- πολιτών που μετέχουν στις σημερινές κινητοποιήσεις.
Κυρίες και κύριοι της Κυβέρνησης, υπάρχει ένα τμήμα της Αριστεράς, η Δημοκρατική Αριστερά, η οποία σας απευθύνει ένα βαρύτατο «κατηγορώ». Αυτό το «κατηγορώ» το απηύθυνα και στις Επιτροπές. Ένα «κατηγορώ για εγκληματικές» καθυστερήσεις στις ζωτικές μεταρρυθμίσεις, στις τομές, στις ανατροπές που απαιτούνται για τη γενική ανασυγκρότηση του νέου πολιτικοοικονομικού προτύπου, για την πάταξη του πελατειακού συστήματος, για τη διαφθορά και τη διαπλοκή, για την παραγωγική ανασυγκρότηση, για την πάταξη της παραοικονομίας, της φοροδιαφυγής και της εισφοροδιαφυγής, για τη συνειδητή παραμέληση συγκρότησης ελεγκτικών μηχανισμών, για την εκτεταμένη θεσμική ανομία και μη εφαρμογή των νόμων.
Θέλετε απόδειξη; Το ομολογείτε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι. Στην αιτιολογική έκθεση του νομοσχεδίου αναφέρονται κάποια ενδεικτικά, αλλά και χαρακτηριστικά «θα», ενδεικτικό του σοβαρού προβλήματος της διακυβέρνησης της χώρας. Πρώτο «θα»: Θα διαμορφωθούν οι προϋποθέσεις για ένα πρότυπο ανάπτυξης. Δεν τις έχουμε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ακόμα τις προϋποθέσεις ούτε σε μελετητικό επίπεδο. Δεύτερο «θα»: Θα οριστούν τα κριτήρια και η διαδικασία αξιολόγησης της διάρθρωσης των αρμοδιοτήτων του προσωπικού των δημοσίων υπηρεσιών με την τεχνική βοήθεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης, είτε ξένων εμπειρογνωμόνων και του ΟΟΣΑ. Ούτε αυτά τα έχουμε. Και όμως ψηφίζουμε αυτόν τον νόμο. Απάντηση στον κ. Ρόβλια, ο οποίος απευθύνθηκε σχεδόν σε όλα τα κόμματα και είπε εάν θέλουμε την εξυγίανση του δημόσιου τομέα. Τρίτο «θα»: Θα αποκτήσουμε για πρώτη φορά εθνικό φορολογικό σύστημα. Η μοναδική χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, για να μην πω του πλανήτη, που δεν έχει εθνικό φορολογικό σύστημα. Τέταρτον, θα προσπαθήσουμε να διαμορφώσουμε πλαίσιο - δίκτυο κοινωνικής προστασίας.
Τώρα, όσον αφορά το νομοσχέδιο είπα και στην Επιτροπή ότι ουδέποτε κατά τη μνημονιακή περίοδο εισήχθη νομοσχέδιο τόσο αποδομημένο, νομοσχέδιο άκρως υπονομευτικό της κοινωνικής συνοχής, με στέρεη και αφοπλιστική επιχειρηματολογία. Αυτά όλα κυρίως εκ μέρους των Βουλευτών του ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Η Δημοκρατική Αριστερά, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχει θέσει ως πρωταρχική προϋπόθεση στο δρόμο για την έξοδο από την κρίση την κοινωνική προστασία, την προστασία των θεσμών, την προάσπιση των στοιχειωδών δημοκρατικών αρχών. Χωρίς αυτές τις προϋποθέσεις και τους όρους δεν έχει ελπίδα αυτή η χώρα, δεν υπάρχει ελπίδα για την παραγωγική ανασυγκρότηση. Δυστυχώς, το νομοσχέδιο θα είναι η χαριστική βολή στην ετοιμοθάνατη κοινωνία, τον πολίτη. Και ακούγεται κυνικό από τον κύριο Αντιπρόεδρο να αναφέρει ότι το νομοσχέδιο αυτό θα εξυπηρετήσει τα συμφέροντα των συνταξιούχων, των μισθωτών, του ξενιτεμένου νέου.
Το νομοσχέδιο περί νέου βαθμολογίου, κύριοι της Κυβέρνησης, είναι ψευδεπίγραφο. Συνιστά το προπέτασμα για την εισαγωγή διαλυτικών ρυθμίσεων.
Ρύθμιση πρώτη: Βίαιη, οριζόντια και κατ’ επέκταση άδικη περικοπή εισοδημάτων και συντάξεων. Περικοπή που σε συνδυασμό με τις περαιτέρω βέβαιες απομειώσεις των αποδοχών στον ιδιωτικό τομέα θα βαθύνουν την ύφεση. Αυτό αποδείχθηκε από ένα τεκμηριωμένο έγγραφο που κατέθεσε η κ. Κατσέλη. Και βεβαίως θα μετατραπεί σε άπιαστο όνειρο η επίτευξη πρωτογενούς πλεονάσματος το 2012. Ζητήσαμε από τον κύριο Υπουργό να μας καταθέσει πίνακα αποδοχών όσο το δυνατόν πιο λεπτομερή, ούτως ώστε να ξέρουμε ποιες θα είναι οι αποδοχές. Δεν το έκανε. Το έκαναν συνάδελφοι. Καταθέτω εγώ έναν πίνακα τέτοιο, τον οποίο τον θεωρούμε εμείς ως ειλικρινή πλέον, αφού δεν έχουμε τη δήλωση εκ μέρους της Κυβέρνησης.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Νικόλαος Τσούκαλης καταθέτει για τα Πρακτικά τον προαναφερθέντα πίνακα, ο οποίος βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Στόχος δεύτερος: Αποσάθρωση και πλήρης διάλυση των συλλογικών συμβάσεων και της αυτονομίας τους. Εκτός από πολιτικό, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, τίθεται και θέμα αξιακό και ηθικό. Υπάρχει μια πεποίθηση σχεδόν σε όλους τους Βουλευτές ότι το άρθρο 37 εισάγεται καθ’ υπαγόρευση εσωτερικών κύκλων. Θεωρούμε ότι είναι αδιανόητο μια τέτοια ρύθμιση να τίθεται ως προϋπόθεση από ευρωπαϊκά όργανα. Κι όμως, αυτό συνιστά στοιχείο αδιαπραγμάτευτο για την Κυβέρνηση, προκειμένου να διαπραγματευθεί την έκτη δόση.
Υπάρχει και η απαράδεκτη αιτιολογική βάση. Ακούστηκε και από τον κύριο Υπουργό -ελπίζω να το αναφέρει πάλι- ότι: «Επιβεβαιώνουμε, παραδεχόμαστε ότι υπάρχουν συνθήκες μεσαίωνα και ζούγκλας όσον αφορά τις εργασιακές συμβάσεις. Τις αποδεχόμαστε, τις θεσμοθετούμε και προσαρμοζόμαστε». Ως πολιτική θέση, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αυτό είναι αδιανόητο. Εμείς και ο ελληνικός λαός απαιτούμε από ένα κόμμα, το οποίο θέλει ακόμα να λέγεται σοσιαλιστικό, η πολιτική του θέση να είναι «πατάσσουμε τις συνθήκες του μεσαίωνα, πατάσσουμε τους νόμους της ζούγκλας, ελέγχουμε την ασυδοσία της εργοδοσίας στον ιδιωτικό τομέα». Όμως, δεν το κάνει. Και, βεβαίως, αναφερόμαστε και στις απολύσεις στο δημόσιο τομέα με τη μορφή του προσυνταξιοδοτικού καθεστώτος. Ρώτησα τον κύριο Υπουργό εάν ο θεσμός αυτός υπάρχει στον ιδιωτικό τομέα. Ο κύριος Υπουργός, βεβαίως, είπε ότι δεν υπάρχει ο θεσμός αυτός στον ιδιωτικό τομέα.
Καταληκτικά, συμπέρασμα –δυστυχώς- απεχθές: Οι ρυθμίσεις που εισάγει το νομοσχέδιο δυστυχώς είναι ένα προανάκρουσμα για γενικευμένη εφαρμογή του συγκεκριμένου καθεστώτος και στον ιδιωτικό τομέα, ένα σάλπισμα προς τον ιδιωτικό τομέα να προσαρμοστεί και αυτός στις ρυθμίσεις του νομοσχεδίου. Γι’ αυτό το λόγο ακριβώς καταψηφίζουμε συλλήβδην το νομοσχέδιο.
Ευχαριστώ πολύ.
