Πέμπτη, 20 Οκτωβρίου 2011
Παρεμβάσεις του Αντιπροέδρου της Κυβέρνησης και Υπουργού Οικονομικών κ. Ευάγγελου Βενιζέλου κατά τη συζήτηση για το πολυνομοσχέδιο στην Βουλή
Συζήτηση του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Οικονομικών «Συνταξιοδοτικές ρυθμίσεις, Ενιαίο Μισθολόγιο – Βαθμολόγιο, Εργασιακή Εφεδρεία και άλλες διατάξεις εφαρμογής του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2012-2015»
Κεντρική Ομιλία
Παρακολούθησα, στην αρχή μέσω του τηλεοπτικού κυκλώματος και στη συνέχεια εδώ ζωντανά, τον Πρόεδρο του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού, κύριο Καρατζαφέρη. Όπως πάντα, ξέρει να εστιάζει το ενδιαφέρον του σε ορισμένα μεγάλα και προκλητικά αναμφίβολα θέματα. Εγώ θα απαντήσω επιγραμματικά στα μείζονα θέματα που έθεσε. Θα ήταν κοινοτοπία πια να αναφερθώ στη βαθιά υπαρξιακή κρίση που διέρχεται η πατρίδα. Δεν είναι ώρα τώρα, ούτε για να επικαλούμαστε αυτά που έχουμε πει, ώστε να εμφανιζόμαστε ως προμηθείς, ούτε να επιχειρούμε να κεφαλαιοποιήσουμε ορισμένα πολιτικά οφέλη.
Τα πράγματα είναι πολύ σοβαρότερα από το θεμιτό, δημοκρατικό παιχνίδι των πολιτικών κομμάτων. Είμαστε αλλού. Η χώρα αυτή τη στιγμή μετριέται με άλλους κινδύνους και με άλλες καταστάσεις κι όχι με τη συμβατική ροή του κομματικού της συστήματος, αυτού του κομματικού συστήματος της μεταπολίτευσης.
Άρα λοιπόν, δεν χρειαζόμαστε τώρα ούτε προσχήματα, ούτε άλλοθι. Ποτέ άλλοτε η αντιπολίτευση δεν ήταν τόσο καλά ενημερωμένη από την Κυβέρνηση για την πραγματική κατάσταση της χώρας. Και ο Πρωθυπουργός κι εγώ και οι τεχνικοί μας σύμβουλοι επί των λεπτομερειών έχουμε ενημερώσει τον Αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης και φυσικά και τους επικεφαλείς των άλλων κόμματων της αντιπολίτευσης.
Αναφέρομαι όμως ιδιαιτέρως στον κύριο Σαμαρά που προσήλθε στη συνάντηση με τον Πρωθυπουργό και δέχθηκε την πρόσκληση να πάει μαζί του στις Βρυξέλλες, όντας πλήρως ενήμερος για το συσχετισμό των δυνάμεων, για τις αποχρώσεις της διαπραγμάτευσης, για τα τεχνικά μοντέλα που συζητούνται σε σχέση με τη μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα του δημοσίου χρέους. Τα ξέρει όλα. Είμαι πραγματικά έκπληκτος γιατί δεν υπήρξε ανταπόκριση στην πρόσκληση αυτή, αλλά ο καθένας αναλαμβάνει τις ευθύνες του.
Είναι πραγματικά κατώτερο των περιστάσεων να επικαλούμαστε υφολογικά στοιχεία του πολιτικού λόγου ή διαδικαστικού χαρακτήρα επιχειρήματα «πότε έγινε η συνάντηση, πότε έγινε η συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας, τι είπε, ποιος, πότε, για κάποιον». Όλα αυτά είναι πολύ μικρά. Δεν εφάπτονται με την ουσία του θέματός μας, που είναι να προστατεύσουμε τη χώρα μας, την οικονομία μας, τα εισοδήματα, τις περιουσίες, την προοπτική.
Όταν δε, κ. Καρατζαφέρη βρισκόμαστε στο εξωτερικό κι εσείς κι εγώ και όλοι μας, δεν εκπροσωπούμε τις κυβερνήσεις και τα κόμματά μας, εκπροσωπούμε τη χώρα. Οι προσκλήσεις σε επίπεδο αρχηγών κρατών και ιδίως όταν πρόκειται για κράτη τόσο σημαντικά, τόσο μεγάλα, όπως η Ρωσική Ομοσπονδία, δεν ανακοινώνονται με έναν τρόπο απλό και εύκολο, επισήμως. Υπάρχουν διπλωματικές διαδικασίες, υπάρχουν τύποι. Πρέπει να σεβαστεί κανείς το κύρος των κρατών.
Οι σχέσεις μας με τη Ρωσική Ομοσπονδία είναι εξαιρετικές. Σας επαναλαμβάνω αυτό που είπα την Παρασκευή, ότι η Ρωσική Ομοσπονδία ενδιαφέρεται πάρα πολύ για την Ελλάδα αυτοτελώς, αλλά πολύ περισσότερο για μία Ελλάδα που είναι μέλος της Ευρωζώνης, μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η Ρωσία θέλει να έχει η Ευρωπαϊκή Ένωση, η Ευρωζώνη ένα ισχυρό κοινό νόμισμα, όπως το ευρώ. Και το ρωσικό επενδυτικό ενδιαφέρον είμαι βέβαιος ότι θα εκδηλωθεί. Η Ρωσία είναι ήδη παρούσα εδώ, με τα δικά της επιχειρηματικά συμφέροντα. Υπάρχουν πολύ ισχυρές διακρατικές οικονομικές σχέσεις.
Φυσικά και γνωρίζουμε τι κάνουν άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μεγάλες, ηγετικές, όπως η Γερμανία. Και βεβαίως κι εμείς κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε και θα κάνουμε για να έχουμε πολλαπλά ερείσματα. Αυτό όμως δεν λύνει το πρόβλημα της χρηματοδότησης της ελληνικής οικονομίας, της βιωσιμότητας του ελληνικού δημοσίου χρέους, της εκπλήρωσης των τρεχουσών ταμειακών υποχρεώσεων της χώρας. Είναι άλλο το ένα άλλο το άλλο. Είναι ανοιχτό το γήπεδο των ιδιωτικοποιήσεων και των επενδύσεων, προκειμένου να μετάσχουν και τα ρωσικά και όλα τα άλλα συμφέροντα, που με διαφανή και αξιόπιστο τρόπο, έρχονται να μετάσχουν σε μία ανταγωνιστική διαδικασία.
Δεύτερο σημείο της αγόρευσης του κυρίου Προέδρου του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού: «Ξέρουμε πού πηγαίνουμε, έχουμε σχέδιο;». Μα είχατε την ευκαιρία να συζητήσετε διά μακρόν με τον Πρωθυπουργό, σας ανέπτυξε το πλαίσιο μέσα στο οποίο κινούμαστε. Είναι δυνατόν η ελληνική Κυβέρνηση να εμφανιστεί στη Βουλή των Ελλήνων και να παρουσιάσει δημόσια το διαπραγματευτικό της σχέδιο;
Η Ελλάδα διεκδικεί την καταβολή της έκτης δόσης μετά την κατάθεση της έκθεσης της Τρόικας, διεκδικεί την καλύτερη, ασφαλέστερη και ταχύτερη λύση σε σχέση με τη μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα του ελληνικού δημόσιου χρέους, διεκδικεί την ολοκλήρωση των πολιτικών διαδικασιών, που θα επιτρέψουν να αρχίσει η εφαρμογή ενός νέου προγράμματος με πολύ ευνοϊκότερους χρηματοοικονομικούς όρους, που θα αλλάξει γρήγορα τα επίπεδα ρευστότητας στην ελληνική οικονομία. Διεκδικεί επίσης, την αναγκαία στήριξη προκειμένου να ανασυγκροτήσει το χρηματοοικονομικό σύστημα της χώρας, στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού χρηματοοικονομικού και χρηματοπιστωτικού συστήματος.
Έχω πει κατ’ επανάληψη, ας μην βάζουμε ψηλά τον πήχη και ας μην καλλιεργούμε υπερβολικές προσδοκίες για λόγους αυτοπροστασίας και κυρίως γιατί πρέπει απέναντι στον Έλληνα πολίτη να είμαστε υπεύθυνοι, συγκρατημένοι, ψύχραιμοι, να του λέμε την αλήθεια. Δεν υπάρχουν θαύματα. Δεν θα σωθεί με κάποιο θαύμα η χώρα. Το θαύμα θα είναι το αποτέλεσμα της σκληρής δουλειάς, το αποτέλεσμα των θυσιών του ελληνικού λαού.
Στα χέρια και στο μυαλό των Ελλήνων, στην εργατικότητά τους και την παραγωγικότητα τους και την επινοητικότητα τους κρύβεται το μόνο θαύμα που μπορεί να σώσει και θα σώσει τη χώρα. Όμως δεν υπάρχουν μαγικές λύσεις που βγαίνουν από καπέλα ούτε της κυρίας Μέρκελ, ούτε του κυρίου Σαρκοζί, ούτε από το δικό μας. Δεν υπάρχουν αυτά, δεν υπάρχουν οφθαλμαπάτες. Υπάρχουν όροι, συσχετισμοί, υπάρχουν αποτελέσματα, υπάρχουν αριθμοί. Οι αριθμοί είναι πιο δύσκολοι από τα πολιτικά επιχειρήματα.
Για να πετύχουμε στη διαπραγμάτευση λοιπόν, την οποία ξέρουμε πώς να διαχειριστούμε και γνωρίζουμε τις αποχρώσεις και διακυμάνσεις της, πρέπει να έχουμε εισιτήριο αξιοπιστίας. Το εισιτήριο αξιοπιστίας είναι τώρα ως έμβλημα, η υπερψήφιση του νομοσχεδίου. Εάν το νομοσχέδιο δεν υπερψηφιστεί στο σύνολό του, συμπεριλαμβανομένων όλων των διατάξεών του και ιδίως αυτών που έχουν αναγορευτεί σε συμβολικό και πολιτικό κριτήριο από την Τρόικα και τα κράτη-μέλη της Ευρωζώνης, δεν χρειάζεται να πάμε καν την Παρασκευή εγώ στο Eurogroup και την Κυριακή ο Πρωθυπουργός στη Σύνοδο Κορυφής.
Η χώρα θα έχει εκτεθεί στον κίνδυνο της μη ορθολογικής εξέλιξης και θα έχει γίνει πάλι ο αποδιοπομπαίος τράγος στον οποίο φορτώνεται η ιστορική, πολιτική και θεσμική αμηχανία της Ευρώπης.
Η Ευρώπη αδυνατεί να παραδεχτεί ότι δεν μπορεί να λειτουργήσει με ταχύτητα, με αποτελεσματικότητα, με αξιοπιστία, να προστατεύσει το νόμισμά της, την οικονομική της ισχύ και ψάχνει να βρει κι αυτή επιχειρήματα, προσχήματα, άλλοθι. Εάν η Ελλάδα για μια ακόμη φορά τα δώσει, θα είναι κακό του κεφαλιού μας.
Ο δε ελληνικός λαός, η κοινωνία που διαμαρτύρεται για τα σκληρά μέτρα και τις θυσίες και στρέφεται εναντίον μας γιατί τα ψηφίζουμε, εάν τα καταψηφίσουμε και οδηγήσουμε τη χώρα σε αδιέξοδο, θα μας επιτεθεί πολύ σκληρότερα και θα μας κατηγορήσει ότι δεν είχαμε την υπευθυνότητα και τη δύναμη να σώσουμε τη χώρα.
Προσέξτε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, της Αντιπολίτευσης και της συμπολίτευσης ποιο είναι το τραγικό δίλημμα στο οποίο μας θέτει ο ελληνικός λαός τελικά, ο λαός που διαμαρτύρεται για τα μέτρα και για τις θυσίες και δίκαια σε πολύ μεγάλο βαθμό, γιατί βιώνει το φόβο, την ανασφάλεια και την ανισότητα, θέλει η χώρα να σωθεί και θέλει να τη σώσουμε, δεν θέλει να την κρεμάσουμε στα μανταλάκια του ευρωπαϊκού Τύπου ή στο γκρεμό.
Πρέπει να βοηθήσετε, κύριε Πρόεδρε του Λαϊκού Ορθοδόξου Συναγερμού, όπως το κάνατε με θάρρος το Μάιο του 2010. Να μην σας πτοεί η στάση του κ. Σαμαρά και της Νέας Δημοκρατίας. Να μην σας πτοεί! Όπως είναι η ώρα τώρα του μεγάλου «ναι» ή του μεγάλου «όχι» για το ΠΑΣΟΚ, είναι και για σας. Τώρα κρινόμαστε όλοι. Όταν αρχίζουμε μια δουλειά υπέρ της πατρίδας, πρέπει να τη διεκπεραιώσουμε, να την τελειώσουμε.
Η ευρωπαϊκή αμηχανία δε πρέπει να σας πω ότι είναι τόσο μεγάλη, που βλέπετε ότι χωρίς το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο δεν μπορεί να λειτουργήσει τώρα η ευρωζώνη. Αυτό δεν σημαίνει κάτι; Δεν σημαίνει ότι στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο αυτή τη στιγμή δεν βρίσκεται η Ελλάδα, η Πορτογαλία και η Ιρλανδία, αλλά βρίσκεται η ευρωζώνη, η ισχυρότερη περιφερειακή οικονομία του κόσμου;
Δεν βλέπετε τι γίνεται με τα προγράμματα στις άλλες χώρες; Και όχι μόνο τις άλλες δύο, όπως η Πορτογαλία και η Ιρλανδία, αλλά τι κάνει η Ιταλία, τι κάνει η Ισπανία, τι φοβάται η Γαλλία; Αυτά είναι τα θέματα, όχι ο συσχετισμός μεταξύ ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας, ούτε οι σχέσεις μεταξύ του Πρωθυπουργού και του Αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης.
Τα θέματα, λοιπόν, είναι πάρα, πάρα πολύ μεγάλα. Υπάρχει πλαίσιο, υπάρχει συνείδηση ευθύνης, έχουμε πολύ καλή προετοιμασία πολιτική και τεχνική, οι δυσκολίες είναι τεράστιες, οι άγνωστες παράμετροι πάρα πολλές, η ρευστότητα μεγάλη. Ας είμαστε ενωμένοι και υπεύθυνοι. Δεν μας ζητάει πολλά η χώρα μας. Δεν μας ζητάει πολλά. Μας ζητάει να είμαστε ενωμένοι και υπεύθυνοι. Ας το δώσουμε αυτό.
Παρέμβαση στην ομιλία του κ. Γ. Καρατζαφέρη
Λοιπόν, για να σας διευκολύνω, θα σας πω το εξής. Εάν χάσουμε τελείως το χιούμορ μας κάτω από τόσο δύσκολες συνθήκες, είναι βέβαιο ότι θα χάσουμε και την καθαρότητα της εικόνας που πρέπει να έχουμε. Η κατάσταση, όμως, είναι πολύ σοβαρή.
Αυτό που είπατε προηγουμένως, προβλέπεται πράγματι ως ποινικό αδίκημα στον Ποινικό Κώδικα. Είναι η παράλειψη λυτρώσεως από κινδύνους ζωής. Βεβαίως, δεν υπάρχει μεγαλύτερο έγκλημα από την παράλειψη λυτρώσεως της χώρας από τον κίνδυνο της κατάρρευσης. Αυτό είναι έγκλημα καθοσιώσεως.
Θα μου επιτρέψετε με όλη την εκτίμηση και τη φιλία που μας συνδέει –και ξέρω ότι τα αισθήματα είναι αμοιβαία και ισχυρά- να σας πω ότι δεν είναι τώρα η ώρα να εφαρμόζουμε τη γραμμή: μια στο καρφί, μια στο πέταλο.
Οι Βουλευτές του ΠΑΣΟΚ δεν έχουν ανάγκη ούτε από προστασία, ούτε από πρόκληση. Σηκώνουν ένα τεράστιο βάρος με μεγάλη περίσκεψη, με συνείδηση ευθύνης. Η κατάστασή τους, όπως την περιέγραψα χθες, είναι μια κατάσταση ιστορικά δραματική. Κι αυτό μας αφορά όλους.
Ας σεβαστούμε τη δυσκολία μας και ας παραιτηθούμε της ευκολίας μας, επειδή έτυχε να έχουμε διαφορετικές θέσεις μέσα στην Αίθουσα. Το ΠΑΣΟΚ ζητάει να γίνει σεβαστή η δυσκολία της κατάστασης που διαχειρίζεται και τις θέσεις που έχουμε ως κοινοβουλευτική πλειοψηφία υπό τέτοιες συνθήκες για τη χώρα. Εσείς έχετε την ευκολία της αντιπολίτευσης, αλλά ανήκουμε στην ίδια πατρίδα. Το σπίτι μας είναι κοινό. Κι αυτό το σπίτι, το εθνικό σπίτι, δεν λειτουργεί με τους κανόνες με τους οποίους λειτουργεί η πολυκατοικία της συντηρητικής παράταξης. Λειτουργεί με πολύ απλούς ιστορικούς κανόνες. Και πρέπει να το προστατεύσουμε και να το παραδώσουμε ακέραιο στην επόμενη γενιά.
Τα πράγματα είναι τόσο σοβαρά όσο τα λέω. Δεν υπερβάλω. Ούτε υπερβάλω ούτε μπλοφάρω. Δεν ξέρω αν ποτέ στην Αίθουσα αυτή Υπουργός Οικονομικών –δεν λέω από συστάσεως του Ελληνικού Κράτους, αλλά από τα χρόνια της μεταπολίτευσης, τα τελευταία τριάντα επτά χρόνια- έχει πει αυτά που λέω. Δεν θα σας πω αύριο «σας τα έλεγα». Δεν θέλω να φθάσουμε στο σημείο να χρειαστεί να λέμε τέτοια επιχειρήματα. Ας εγκαταλείψουμε αυτά που ξέραμε. Πέρασε η ώρα αυτή. Πρέπει να αλλάξουν οι συμπεριφορές, οι κανόνες.
Είπα χθες «ξαναγράφεται η χώρα». Πρέπει να ξαναγραφτεί και ο τρόπος επικοινωνίας και συνλειτουργίας των πολιτικών κομμάτων, της κυβέρνησης και της αντιπολίτευσης. Εάν δεν υπάρχει έντιμη και ειλικρινή συνεργασία, συναντίληψη, κοινή αίσθηση της μοίρας μας και της ευθύνης μας, δεν θα προχωρήσουμε, ούτε θα σώσουμε, ούτε θα ξαναφτιάξουμε τη χώρα.
Δεν με ενδιαφέρουν οι ρόλοι. Δεν με ενδιαφέρει η επόμενη μέρα στο ΠΑΣΟΚ. Με ενδιαφέρει η επόμενη μέρα στη χώρα. Και κυρίως με ενδιαφέρει να έχει επόμενη μέρα η χώρα. Το τραγικό θα ήταν να έχει μόνο επόμενη νύχτα. Αυτό, λοιπόν, πρέπει να το αποτρέψουμε.
Εάν πιστεύετε ότι τη σκέψη μου την επηρεάζει οτιδήποτε άλλο, με αδικείτε και κάνετε λάθος. Τη σκέψη μου δεν την επηρεάζει τίποτα άλλο, όπως και τη σκέψη του Πρωθυπουργού και τη σκέψη όλης της Κυβέρνησης και όλης της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑΣΟΚ. Αλλά γιατί όχι και τη δική σας; Πρέπει αυτό να ισχύει και για σας. Και νομίζω ότι έχετε την ικανότητα, τη δύναμη, να κάνετε την πολιτική υπέρβαση τώρα.
Καταψηφίσατε το νομοσχέδιο επί της αρχής. Πρέπει να ψηφίσετε όλες τις κρίσιμες διατάξεις. Ο Πρωθυπουργός πρέπει να πάει την Κυριακή έχοντας στη διάθεσή του μία ευρύτερη πλειοψηφία, που υπερβαίνει τη συνήθη κοινοβουλευτική πλειοψηφία.
Εδώ δεν παίζουμε σήμερα. Δεν παίζουμε ούτε ενδοκομματικά, ούτε ενδοκοινοβουλευτικά. Όποιος νομίζει ότι υπάρχουν περιθώρια προκειμένου να δοκιμαστούν οι αντοχές μας, κάνει πολύ μεγάλο λάθος. Και επειδή εσείς ηγείστε ενός κόμματος που διεκδικεί να παίξει ένα ρόλο μετατοπιζόμενο στο κέντρο των εξελίξεων –βλέπετε τον εαυτό σας πάντα…
Μη φοβάστε. Σέβομαι τις ταυτότητες. «Στο κέντρο των εξελίξεων». Ο καθένας μπορεί να πηγαίνει από διαφορετικές πλευρές στο κέντρο των εξελίξεων, από δεξιά, από αριστερά, από πάνω. Επειδή, λοιπόν, θέλετε να είστε στο κέντρο των εξελίξεων και έχετε αποφασιστικότητα και ευελιξία, ήρθε η ώρα τώρα. Κάντε το. -
