Πέμπτη 28 Απριλίου 2011
ΟΜΙΛΙΑ Θ.ΔΡΙΤΣΑ, ΕΙΔΙΚΟΥ ΑΓΟΡΗΤΗ ΣΥ.ΡΙΖ.Α
ΓΙΑ ΤΟ ΣΚΑΝΔΑΛΟ ΤΩΝ ΥΠΟΒΡΥΧΙΩΝ
Συζήτηση και λήψη απόφασης επί της προτάσεως που κατέθεσαν εκατόν δώδεκα (112) Βουλευτές της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος για σύσταση Ειδικής Κοινοβουλευτικής Επιτροπής για τη διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης κατά το άρθρο 86 παράγραφος 3 του Συντάγματος, τα άρθρα 153 και επόμενα του Κανονισμού της Βουλής και το άρθρο 5 του ν. 3126/2003 «Περί Ποινικής ευθύνης των Υπουργών», ώστε να διερευνηθεί ενδεχόμενη ποινική ευθύνη του πρώην Υπουργού Εθνικής Άμυνας, κ. Απόστολου- Αθανάσιου Τσοχατζόπουλου, σχετικά με την από 15.2.2000 σύμβαση με την οποία, η κοινοπραξία «Ελληνικά Ναυπηγεία Σκαραμαγκά (ΕΝΑΕ) – Ferrostaal AG – HDW ανέλαβε την κατασκευή και παράδοση στο Πολεμικό Ναυτικό τριών υποβρυχίων τύπου 214» (Σύμβαση με την ονομασία «ΑΡΧΙΜΗΔΗΣ»), για τις αξιόποινες πράξεις, όπως αυτές προσδιορίζονται στην Ειδική Ημερήσια Διάταξη της σημερινής συνεδρίασης:
α) Της παθητικής δωροδοκίας σε βάρος του Ελληνικού Δημοσίου (άρθρο 235 Ποινικού Κώδικα, όπως αυτό ίσχυε κατά τον κρίσιμο χρόνο, δηλαδή κατά το έτος 2000, σε συνδυασμό με το άρθρο 1 § 1 του ν. 1608/1950) και
β) Της νομιμοποίησης εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες, με τη μορφή της απόκτησης και κατοχής περιουσίας, εν γνώσει, κατά τον χρόνο κτήσης, του γεγονότος ότι προέρχεται από εγκληματικές δραστηριότητες (άρθρα 1 στοιχείο α', περίπτωση αιζ', στοιχείο β΄ γ', 2 §§ 1, 4, 5, 6, 7, 8 του ν. 2331/1995, όπως η περίπτωση αιζ' προστέθηκε με το άρθρο 2 παράγραφος 16 του ν. 2479/1997, που ήταν ο νόμος που ίσχυε κατά τον κρίσιμο χρόνο, δηλαδή κατά το έτος 2000), δεδομένου ότι ο ανωτέρω, κατά παράβαση των καθηκόντων του, ενδεχομένως ζήτησε και έλαβε άμεσα ή με τη μεσολάβηση τρίτων προσώπων για τον εαυτό του ωφελήματα οποιασδήποτε φύσεως, προκειμένου να προβεί σε ενέργεια που ανάγεται στα καθήκοντά του, και ενδεχομένως απέκτησε ή κατέχει περιουσία, εν γνώσει, κατά τον χρόνο κτήσης, του γεγονότος ότι η περιουσία αυτή προέρχεται από εγκληματικές δραστηριότητες.
--------------------------------------------------------------------------------------------
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΔΡΙΤΣΑΣ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, χρόνια πολλά σε όλους και όλες.
Θέλουμε να θέσουμε πριν από οτιδήποτε άλλο ένα κεντρικό ζήτημα. Όποιος μιλάει για σκάνδαλα και μίζες χωρίς να μιλάει για πολιτικές, χωρίς να θίγει κεντρικές επιλογές για τα διάφορα επίδικα ζητήματα, πρέπει να διαλέξει αν θέλει ή δε θέλει να συμμετέχει στη συγκάλυψη ή αν απλώς επιλέγει να λαϊκίζει. Δεν είναι δυνατόν όλα αυτά που περιγράφονται και στην εισαγγελική παραγγελία και στην δικογραφία, όλα αυτά που έχουν δημοσιευτεί, όλα αυτά που ήδη ακούσαμε και από τους εισηγητές, να έχουν ένα όνομα και μια μίζα και να μην αποτελούν ένα πλαίσιο μέσα στο οποίο, πράγματι, λειτουργούν συναλλαγές, λειτουργούν παράνομες ενέργειες, λειτουργούν ακόμα και ιδιοτέλειες κομματικές ή και ατομικές.
Αλλά ποιο είναι αυτό το πλαίσιο; Δεν θα το θίξουμε; Δεν θα μιλήσουμε γι’ αυτό καθόλου; Δεν θα αναφερθούμε στο τι είδους συμβάσεις ήταν όλες αυτές; Δεν θα πούμε με τι άλλα πράγματα συνδέεται η υπόθεση των υποβρυχίων; Δεν θα πούμε πώς είναι δυνατόν να επελέγη μια γερμανική εταιρεία, έτσι μ’ αυτό τον τρόπο; θα τα αφήσουμε όλα αυτά έξω από τον έλεγχο και θα έχουμε το δικαίωμα να πούμε κατόπιν τούτου ότι έχουμε πραγματικά κάνει το καθήκον μας απέναντι στην ελληνική κοινωνία και έχουμε απολογηθεί ως είτε κυβερνήσεις –τότε- είτε ως αντιπολιτεύσεις, είτε ως οτιδήποτε;
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το σκάνδαλο για το οποίο έρχεται η Βουλή σήμερα να ελέγξει τον πρώην Υπουργό Εθνικής Άμυνας, τον κ. Τσοχατζόπουλο και τα ενδεχόμενα αδικήματα είναι πράγματι ένα τεράστιας σημασίας πολιτικό σκάνδαλο, πριν απ’ όλα, που συνδέεται όντως, απ’ ό,τι όλα δείχνουν και με οικονομικές συναλλαγές. Αλλά είναι ένα σκάνδαλο διαχρονικό κατά συρροή και κατ’ εξακολούθηση που εγκλωβίζει στη διαδικασία του τρεις πυλώνες. Και οι τρεις είναι εξαιρετικά σοβαροί και ελέγξιμοι.
Ο ένας είναι η ιδιωτικοποίηση των ναυπηγείων Σκαραμαγκά. Θα το αφήσουμε εκτός ελέγχου; Σήμερα που μετά από τόση εμπειρία δυο δεκαετιών έτρεξαν οι ιδιωτικοποιήσεις και επιμένουν σήμερα και οι νυν Κυβερνώντες, συνέχεια όλων των προηγούμενων, να έχουν σημαία τους τις ιδιωτικοποιήσεις δε θα βγάλουμε κανένα συμπέρασμα; Δεν θα δούμε, εν πάση περιπτώσει, πώς αυτή η κραταιά ναυπηγική βιομηχανία πηγή πλούτου κεντρικής σημασίας, μοχλός ανάπτυξης για την ελληνική οικονομία και την ελληνική κοινωνία, αποδομήθηκε και εξουθενώθηκε; Εκφυλίστηκαν και υποβαθμίστηκαν υποδομές, δημόσιος πλούτος, τεχνογνωσία, εργατικό δυναμικό μέσα από μια κίνηση η οποία είναι απολύτως συνδεδεμένη.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η ιδιωτικοποίηση των ναυπηγείων Σκαραμαγκά και η ανάληψη της ναυπήγησης των υποβρυχίων είναι δυο σε ένα. Το ένα ήταν προϋπόθεση του άλλου. Η ιδιωτικοποίηση έγινε για να έρθουν τα υποβρύχια. Τα υποβρύχια ήρθαν έχοντας ως προϋπόθεση την ιδιωτικοποίηση των ναυπηγείων. Δεν έχω το χρόνο να το αναλύσω. Μπορείτε όμως να το δείτε όχι μόνο σε δικούς μου ισχυρισμούς αλλά και σε όλες τις εκθέσεις του ΣΔΟΕ αλλά και όλες τις εκθέσεις των κυβερνητικών παραγόντων εκείνης της περιόδου και μετέπειτα, μέχρι σήμερα.
Είναι απολύτως συμβατή αυτή η σχέση. Και είναι απολύτως αναγκαίο να βγει ένα συμπέρασμα όπως και για όλες τις άλλες ιδιωτικοποιήσεις που έγιναν ή που θα γίνουν. Έχουν καμία σχέση με το δημόσιο συμφέρον; Έχουν καμία σχέση με την αναπτυξιακή πορεία της χώρας; Απέδωσαν τίποτα; Έμεινε προστιθέμενη αξία; Έμεινε πλούτος σ’ αυτόν τον τόπο; Από κάθε άποψη και αν το δει κανείς.
Αντίθετα, είναι η κύρια αιτία της οικονομίας της φούσκας, της οικονομίας της συναλλαγής, της οικονομίας της λοβιτούρας, της οικονομίας των μιζών και των σκανδάλων. Και είναι ακριβώς αυτά που οδήγησαν στο χρέος.
Αν έχουμε σήμερα χρέος κι αν έχουμε πολιτικές σε βάρος της ελληνικής κοινωνίας, είναι ακριβώς γιατί έγιναν αυτές οι ιδιωτικοποιήσεις. Δεν φτάνουν, βέβαια, μόνο αυτές. Συνδέονται και με μία σειρά από άλλα ζητήματα: Πώς έγιναν. Από ποιους έγιναν. Με ποιο τρόπο έγιναν.
Αυτά, όμως, δεν μπορούν να διαχωριστούν, διότι το πεδίο έχει ανοίξει. Και σε αυτό συμμετείχαν οι πάντες.
Έχει δίκιο ο συνάδελφος, ο κ. Πλεύρης, που παρέθεσε στοιχεία από τις καταθέσεις των διαφόρων μαρτύρων για το πόσο απαιτητική ήταν η ελληνική εκπροσώπηση στο πόσες μίζες ήθελε. Προκύπτουν. Όλες αυτές οι καταθέσεις, όμως, λένε και κάτι άλλο: Ότι αυτός ήταν ο κανόνας λειτουργίας των μεγάλων οικονομικών μονοπωλίων της Γερμανίας -και όχι μόνο- γιατί αυτό έκαναν και οι ανταγωνιστές τους, οι Αμερικάνοι, οι Εγγλέζοι, από εδώ ή από εκεί.
Αυτά, λοιπόν, είναι στοιχεία που δεν μπορούν να μείνουν στο απυρόβλητο.
Το δεύτερο είναι οι εξοπλισμοί. Αυτή η συζήτηση έχει γίνει στην Επιτροπή Εξοπλισμών μέχρι ενός σημείου. Κι έχει αποδειχθεί ότι ούτε οι μελέτες σκοπιμότητας σε κανένα εξοπλιστικό πρόγραμμα απ’ όσα έχουν αναπτυχθεί στο Ελληνικό Κράτος και στις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις, είχαν αξιοπιστία. Δεν ξέρουμε πραγματικά αν χρειαζόμασταν αυτά τα υποβρύχια. Μάλλον δεν τα χρειαζόμασταν. Δεν ξέρουμε αν χρειαζόμασταν αυτά τα οπλικά συστήματα. Με άλλα κριτήρια -και όχι με κριτήρια εθνικής άμυνας- πάρα πολλές φορές χαράζονταν αυτές οι επιλογές. Δεν ξέρουμε το συνολικό κόστος κύκλου ζωής του κάθε εξοπλιστικού προγράμματος.
Χρεώνεται το Ελληνικό Δημόσιο τεράστια ποσά μέσα από τέτοιες διαδικασίες κι εν συνεχεία, μετά από δύο, τρία, πέντε χρόνια, έρχεται ο κατασκευαστής που έχει δεσμεύσει χειροπόδαρα το Ελληνικό Κράτος και λέει: Σύμφωνα με τους κανόνες της κατασκευαστικής εταιρείας οφείλετε να κάνετε αυτές τις αναβαθμίσεις, αυτούς τους εκσυγχρονισμούς, αυτές τις συντηρήσεις κλπ. -τα οποία απαιτούν νέες συμβάσεις πολλών εκατομμυρίων και δισεκατομμυρίων- διότι αν δεν τις κάνετε, θα πέσουν τα αεροπλάνα, δεν θα είναι λειτουργικά τα άρματα. Πουθενά, όμως, δεν υπάρχει κανένα συνολικό κόστος μετρημένο για το συνολικό κύκλο ζωής του κάθε εξοπλιστικού προγράμματος.
Απολύτως αποικιοκρατικά πράγματα. Γνωστά όμως.
Τώρα, έχει υποσχεθεί η ηγεσία του Υπουργείου Ενόπλων Δυνάμεων ότι θα βάλει σε μία τάξη όλο αυτόν τον παραλογισμό. Ίδωμεν!
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΜΠΕΓΛΙΤΗΣ (Αναπληρωτής Υπουργός Εθνικής Άμυνας): Το έχουμε βάλει.
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΔΡΙΤΣΑΣ: Δεν νομίζω, κύριε Υπουργέ, ότι το έχετε βάλει. Θα δούμε για τα μελλούμενα.
Το τρίτο είναι ότι πουθενά σε όλες αυτές τις προμήθειες δεν συμπεριλαμβάνεται και το κόστος και το είδος των πυρομαχικών που συνοδεύουν τα άρματα, τα υποβρύχια, το ένα ή το άλλο. Άλλο τεράστιο κονδύλι που υπόκειται εν συνεχεία σε νέους εκβιασμούς.
Η περιγραφή που κάνω και μόνο δεν είναι ένα επαρκές πλαίσιο για να αναπτυχθεί η συναλλαγή, για να μην έχει δυνατότητα η πολιτική ηγεσία, ακόμα κι αν θέλει; «Ακόμα κι αν θέλει» λέω εγώ. Δεν έχουμε εμείς ως Κόμμα την άποψη ότι κάθε πολιτική ηγεσία είναι εξ ορισμού διεφθαρμένη επειδή είναι αντίπαλή μας, είτε ανήκει στη Νέα Δημοκρατία είτε στο ΠΑΣΟΚ. Έχουμε, όμως, την άποψη ότι αυτές οι πολιτικές παράγουν διαφθορά και πάρα πολλές φορές αυτές οι πολιτικές οδηγούν και κυβερνήσεις να διαφθείρονται, ακόμα κι αν δεν το ήθελαν αρχικά. Και είναι προφανής, με αυτή τη σύντομη περιγραφή που έκανα, η αιτία γι’ αυτό.
Δεν θα μιλήσουμε γι’ αυτά; Σε αυτό το τρίπτυχο, ιδιωτικοποίηση, εξοπλισμοί και μίζες, θα θίξουμε μόνο το ζήτημα των μιζών; Δεν θα μπούμε στο πώς όλα αυτά έχουν επηρεάσει κι έχουν λειτουργήσει;
Και αντί για τον έλεγχο αυτών των σημαντικών παραμέτρων και των δεδομένων, αντί για ένα σοβαρό απολογισμό της πολιτικής δύο τουλάχιστον δεκαετιών ενώπιον του ελληνικού λαού, έχουμε μια μεθόδευση αποπροσανατολισμού και συγκάλυψης. Γιατί περί αυτού πρόκειται.
Αυτή η πρόταση για απευθείας σύσταση διενέργειας προκαταρτικής εξέτασης, σύμφωνα με την παράγραφο 3 του άρθρου 86 του Συντάγματος, για τυχόν ευθύνες του κυρίου Τσοχατζόπουλου, που καταθέτουν σήμερα οι περισσότεροι Βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, είναι μια πρόταση συγκάλυψης.
Μπορούμε να συζητήσουμε εκτεταμένα, όσο μας επιτρέπει ο χρόνος, για το τι σημαίνει αυτό. Είναι αδύνατον να διερευνηθούν όλες οι άλλες πτυχές, αλλά είναι και βέβαιο ότι όσες προσπάθειες και αν γίνουν το πλαίσιο είναι ασφυκτικό. Και είναι και αντίθετο με την πρόταση της Εισαγγελίας, η οποία μιλάει για διερεύνηση τυχόν ευθυνών και του κυρίου Τσοχατζόπουλου και όλων των άλλων μελών του ΚΥΣΕΑ και των κυβερνήσεων και δε συμμαζεύεται.
Πως είναι δυνατόν να περιορίζεται αυτή η επιλογή αυτήν τη στιγμή; Πως μπορεί να οδηγήσει σε πραγματική διερεύνηση; Ένας άνθρωπος τα έκανε όλα αυτά;
Μη μου πείτε ότι η Επιτροπή Εξοπλισμών, που έχετε ανακοινώσει ότι θα αναλάβει καθήκοντα, μπορεί να επιτελέσει τέτοιο έργο δικαστικής διερεύνησης ποινικών ευθυνών και όλα αυτά. Αυτό μόνο μια ευχή μπορεί να είναι και τίποτα περισσότερο, μάλιστα με την υποσημείωση ότι σε μεγάλο βαθμό το έχει πράξει ήδη. Σκεφτείτε.
Συμμετέχω σ’ αυτήν την Επιτροπή και μπορώ να βεβαιώσω το Σώμα ότι έχουν γίνει κάποιες συζητήσεις, αλλά όχι ότι η Επιτροπή αυτή έχει ήδη διερευνήσει αυτού του είδους τα ζητήματα και μάλιστα σε βάθος και με σύστημα. Προς Θεού! Είναι εκρηκτικά τα περιεχόμενα και τα υλικά που επιλέξατε, πράγματι, για να δώσετε διέξοδο σ’ αυτό το σκάνδαλο και σ’ αυτήν τη διερεύνηση.
Αναγκαστήκατε, κυρίες και κύριοι της συνάδελφοι της Πλειοψηφίας, από την εξέλιξη των πραγμάτων, αλλά οι πολιτικές συνέπειες της επιλογής σας είναι πολύ σοβαρές και δεν θα μπορέσατε να τις ελέγξετε. Εμείς θέλουμε από τη μεριά μας να το τονίσουμε αυτό γιατί αρνείστε τη μόνη δημοκρατική διέξοδο, την ειλικρινή απολογία ενώπιον του ελληνικού λαού, την ριζική αμφισβήτηση της πολιτικής των δύο δεκαετιών και τη ριζική επαναχάραξη πολιτικής.
Από αυτήν την άποψη ένα πράγμα που οπωσδήποτε μένει μετέωρο είναι η συνολική κυβερνητική ευθύνη των αποφάσεων όσων συμμετείχαν στο ΚΥΣΕΑ, που έλαβε αυτές τις σοβαρές αποφάσεις τότε και του τότε Πρωθυπουργού και άλλων πολλών Υπουργών. Δεν είναι δυνατόν να γίνει ο διαχωρισμός.
Ζητάμε συνολική, ενιαία διερεύνηση στη βάση της εισαγγελικής παραγγελίας. Ζητάμε, πράγματι, διαχωρισμό των ζητημάτων ως προς το ποινικό μέρος που άπτονται της άσκησης των καθηκόντων των πρώην Υπουργών σε σχέση με ζητήματα που δεν μπορούν να έχουν καμμία επαφή μ’ αυτό που λέμε άσκηση καθηκόντων πολιτικών προσώπων.
Είναι δυνατόν η μίζα και το ξέπλυμα βρώμικου χρήματος να εντάσσονται στη λογική της άσκησης καθηκόντων; Είναι δυνατόν από εκεί και πέρα το ξέπλυμα βρώμικου χρήματος, που έχει διαρκή χαρακτήρα, να παραγράφεται;
Εμείς θα κάνουμε όλες τις προσπάθειες σε κάθε κατεύθυνση να δώσουμε τη μάχη για να μην παραγραφεί τίποτα από όλα αυτά τα επίδικα ζητήματα, αλλά ήδη το πλαίσιο που έχει θέσει η Πλειοψηφία -και στο οποίο από ό,τι φαίνεται συμφωνεί και η Νέα Δημοκρατία- είναι πάρα πολύ δεσμευτικό και ολισθηρό.
Ψηφίζουμε αναγκαστικά «ναι» σ’ αυτήν την εκβιαστικά μονόπλευρή πρόταση της Κοινοβουλευτικής Πλειοψηφίας μόνο και μόνο για να μην κλείσει η υπόθεση, για να δοθεί μια στοιχειώδης δυνατότητα περαιτέρω διερεύνησης. Θα είμαστε διατεθειμένοι να συνυπογράψουμε οποιαδήποτε άλλη πρόταση, γιατί δεν έχουμε τον απαιτούμενο αριθμό Βουλευτών, ανατροπής αυτής της επιλογής και για να οδηγηθούν τα πράγματα σε μια άλλη κατεύθυνση.
Κυρία Πρόεδρε, θα χρειαστώ δύο λεπτά ακόμη.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Προσπαθήστε να ολοκληρώσετε, σας παρακαλώ.
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΔΡΙΤΣΑΣ: Θέλω να ολοκληρώσω κάνοντας αναφορά σε αυτό το περίφημο πόρισμα του ΣΔΟΕ αναφορικά με τα αντισταθμιστικά ωφελήματα, τα οποία είναι ένα ακόμα ζήτημα προς έλεγχο για να δούμε πως δεν μπορεί να περιοριστεί αυτή η ιστορία σε μια υπόθεση των κυβερνήσεων τότε, του Υπουργού του κ. Τσοχατζόπουλου ή της τότε κυβέρνησης, αλλά ότι είναι διαχρονικό.
Λέει λοιπόν, το ΣΔΟΕ πολλά και ωραία και αποκαλυπτικά, ότι όλα αυτά τα αντισταθμιστικά ωφελήματα στην πραγματικότητα ήταν ένας κύκλος συναλλαγής κατά το μεγαλύτερο ποσοστό τους. Λέει όμως, ότι υπήρξε προσφορά τότε της σουηδικής εταιρίας «ΚΟΚΜΟΥΣ» που είχε την τεχνογνωσία των νέων υποβρυχίων τύπου 214 σύμφωνα με τα έγγραφα που εστάλησαν στην υπηρεσία μας. Στην πραγματικότητα η ανάληψη του έργου κατασκευής των υποβρυχίων από τη σουηδική εταιρία «ΚΟΚΜΟΥΣ» θα μπορούσε να προωθηθεί. Τα προσφερόμενα δεδομένα από αυτήν την εταιρία ήταν καλύτερα από αυτά των Γερμανών. Μέσα, όμως, από αυτήν την επιλογή που έγινε στην πραγματικότητα η προκαταβολή που δόθηκε στους Γερμανούς από το ελληνικό δημόσιο ήταν επαρκής ώστε να αγοράσουν οι Γερμανοί τα σουηδικά ναυπηγεία «ΚΟΚΜΟΥΣ». Από εκεί και πέρα οι σουηδοί ανέλαβαν ως «προμήθεια» να αποσύρουν την προσφορά τους.
Υπάρχουν στοιχεία που ζητάει το ΣΔΟΕ τώρα από την ελληνική Κυβέρνηση την τωρινή, αντίγραφο πρακτικού συμμετοχής των εταιριών στο διαγωνισμό της κατασκευής των υποβρυχίων τύπου 214, πρακτικό αξιολόγησης προσφορών. Και μέχρι τη σύνταξη της παρούσας έκθεσης του ΣΔΟΕ, που είναι πολύ πρόσφατη, δεν εστάλη κανένα από τα στοιχεία αυτά τα ζητηθέντα που είναι κεντρικής σημασίας, στοιχεία που αποδεικνύουν όλη τη μεθόδευση, αυτό που είπα πριν: Ιδιωτικοποίηση των ναυπηγείων, υποβρύχια, υποβρύχια, ιδιωτικοποίηση των ναυπηγείων.
«Ως εκ τούτου» λέει το ΣΔΟΕ «κατόπιν των ανωτέρω, η εν λόγω καταγγελία με τις ενέργειες και για τα γεγονότα που αναφέρουμε θεωρούμε ότι είναι αληθής και επαληθεύεται». Ένα μικρό στοιχείο είναι αυτό από τον πλούτο που έχει η έκθεση του ΣΔΟΕ και που αποδεικνύει την ηθελημένη αμέλεια και της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας, 2004-2009. Διότι αν τότε τα έκανε ο Τσοχατζόπουλος, ο Σημίτης και το ΚΥΣΕΑ, στη συνέχεια υπήρχαν όλες οι δυνατότητες αυτά να ελεγχθούν.
……
Ο Παναγιώτης ο Λαφαζάνης που τότε εκείνη την εποχή εκ μέρους του Συνασπισμού έδωσε πολύ γερή μάχη και στο Κοινοβούλιο και έξω από αυτό θα δώσει τη δυνατότητα με βάση την κατάθεση των τότε παρεμβάσεών του και ερωτήσεων να αποδείξει ότι αυτά ήταν προφανή από τότε και ότι κανείς δεν μπορεί να κρύβεται πίσω από το δάχτυλό του.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο ΣΥΡΙΖΑ θα αντισταθεί στη συγκάλυψη και θα κάνει το παν για να μην έχουμε ένα νέο κουκούλωμα σε όλη αυτή τη διαδικασία πίσω από τα παχιά λόγια και τις πολλές υποσχέσεις.
Ευχαριστώ πολύ.
