Τετάρτη, 3 Μαρτίου 2010
ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗ ΗΛΙΑΣ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ
Ο Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας κ. Αντώνης Σαμαράς, για τα έκτακτα μέτρα της Κυβέρνησης, έκανε την ακόλουθη δήλωση:
«Στην πιο κρίσιμη στιγμή των τελευταίων δεκαετιών για τη χώρα μας, ο Πρωθυπουργός επέλεξε να μην κοιτάξει τους Έλληνες πολίτες στα μάτια. Φυγομάχησε.
Αντί του κ. Παπανδρέου, ακούσαμε τον εκπρόσωπό του.
Γιατί ξέρει την προσωπική του ευθύνη:
Άργησε πέντε ολόκληρους μήνες να πάρει μέτρα. Αν τα είχε πάρει νωρίτερα, θα ήταν πολύ ηπιότερα και λιγότερο επώδυνα. Και δεν θα τα επέβαλλαν κοινοτικοί «ελεγκτές».
Αυτή η αναποφασιστικότητα της κυβέρνησης έχει κόστος. Μέχρι στιγμής ο δανεισμός με αυξημένα επιτόκια στοίχισε περί τα 300 εκατομμύρια ευρώ.
Σχεδόν τα μισά από όσα θέλει να εξοικονομήσει με την περικοπή επιδομάτων, χάθηκαν ήδη από το αυξημένο κόστος δανεισμού.
Τα μέτρα αυτά, θα βαθύνουν την ύφεση. Μια που είναι βέβαιο ότι θα χαθεί το 25-30% της αγοραστικής δύναμης των νοικοκυριών.
Και προσέξτε: αν δεν πάρουν άμεσα τα μέτρα τόνωσης της Οικονομίας, για τα οποία φωνάζω εδώ και τρεις μήνες, θα υποχρεωθούν σε νέες οδυνηρές για το λαό αποφάσεις.
Η κυβέρνηση δεν μας λέει πότε θα τελειώσουν οι δοκιμασίες για τους Έλληνες πολίτες. Σε ένα χρόνο; Σε δύο χρόνια;
Πότε;
Ποτέ ;
Τα προβλήματα της χώρας είναι πολύ σοβαρά. Και γι’ αυτά έχουν διαχρονική ευθύνη όλα τα κόμματα που κυβέρνησαν.
Ασφαλώς έχει ευθύνες και η Νέα Δημοκρατία.
Η Νέα Δημοκρατία διέπραξε σφάλματα και τα πλήρωσε.
Σήμερα, έχει γυρίσει σελίδα.
Δεν απολογούμαι, λοιπόν, για κανένα.
Κοιτάζω το μέλλον.
Το πρόβλημα είναι του Πρωθυπουργού που, αντί να βλέπει το μέλλον, ασχολείται μόνο με το χθες.
Αλλά στα πρόθυρα της χρεοκοπίας, μας έφεραν, πάνω απ’ όλα, οι χειρισμοί του ΠΑΣΟΚ στο τελευταίο πεντάμηνο. Αυτά που έκανε. Και κυρίως αυτά που δεν έκανε…
Αυτή είναι η ευθύνη του σημερινού ΠΑΣΟΚ. Και την ευθύνη αυτή, δεν μπορεί να τη μεταθέσει σε άλλους.
Ως αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης κράτησα υπεύθυνη στάση. Όχι μόνο παρακίνησα έγκαιρα τη κυβέρνηση να πάρει μέτρα, αλλά πρότεινα, πριν τρεις μήνες, διαφορετικό μίγμα πολιτικής για την αντιμετώπιση της κρίσης.
Η κυβέρνηση άργησε απελπιστικά και τελικώς υιοθέτησε λάθος μίγμα.
Μας ρωτούν αν στηρίζουμε τα μέτρα της Κυβέρνησης.
Απαντούμε: εμείς στηρίζουμε οτιδήποτε βοηθά να βγει ο τόπος από την κρίση.
Αλλά αυτό το μίγμα πολιτικής που προτείνουν σήμερα, δεν μας βγάζει από την κρίση. Θα απαιτήσει επί πλέον μέτρα. Και η Ελλάδα δεν τα αντέχει…
Χρειάζεται άλλο μίγμα πολιτικής:
Χρειάζεται περικοπή σπατάλης. Και τη δημόσια σπατάλη ελάχιστα την έθιξαν μέχρι στιγμής. Η ίδια η ΑΔΕΔΥ, μας ενημέρωσε ότι υπέδειξε εκατοντάδες κωδικούς για περιστολή της κρατικής σπατάλης. Δεν τους άγγιξαν…
Καθαρές κουβέντες, λοιπόν:
-- Απορρίπτουμε την αύξηση του ΦΠΑ,
-- Απορρίπτουμε κάθε αύξηση της φορολογίας στα Καύσιμα,
-- Απορρίπτουμε την περικοπή του 14ου μισθού.
Ενώ αντίθετα προτείνουμε…
-- Μεγαλύτερο φόρο στον Καπνό και τα Ποτά,
--Μεγαλύτερη φορολογία στα Είδη Πολυτελείας,
--Αύξηση των εσόδων από την αξιοποίηση της περιουσίας του Δημοσίου,
-- και Μεγαλύτερες περικοπές στα Λειτουργικά έξοδα του κράτους.
Σε ευρώ, οι οικονομίες που προτείνουμε είναι ίσες, περίπου, με τις περικοπές, που απορρίπτουμε. Αλλά οι δικές μας δεν δημιουργούν ασφυξία, δεν είναι άδικες και δεν οδηγούν σε κοινωνική έκρηξη.
-- «Κόκκινη γραμμή» για μας, δηλαδή σημείο από το οποίο δεν υποχωρούμε, είναι η προστασία των χαμηλόμισθων και χαμηλοσυνταξιούχων.
-- «Κόκκινη γραμμή» είναι, επίσης, η στήριξη της μεσαίας τάξης, κυρίως με μέτρα που δίνουν ανάσες στην αγορά.
-- Ως θετική κατεύθυνση προτείνουμε την πιο θαρραλέα περιστολή της δημόσιας σπατάλης.
-- Και, πάνω απ’ όλα, την τόνωση της αγοράς σήμερα και την Ανάπτυξη αμέσως μετά.
Χρειάζονται, ακόμα, μέτρα για τον επαναπατρισμό κεφαλαίων από το εξωτερικό. Ήδη, έφυγαν, τους τελευταίους μήνες, πάνω από 10 δισεκατομμύρια, από τις κυβερνητικές επιπολαιότητες.
Ενώ τους δύο τομείς, όπου έχουμε εθνικά συγκριτικά πλεονεκτήματα, δηλαδή τον Τουρισμό και τη Ναυτιλία, ή τους ξέχασαν ή τους υπονόμευσαν.
Τα μέτρα της κυβέρνησης δεν είναι μίγμα σωτηρίας για την οικονομία.
Την παραλύουν και τραυματίζουν τον κοινωνικό ιστό.
Διέξοδος, όμως, υπάρχει.
Είναι το δικό μας μίγμα οικονομικής πολιτικής.
Η κυβέρνηση μπορεί να μην το βλέπει.
Εμείς το προτείνουμε, το προωθούμε και δίνουμε Ελπίδα».
