Παρασκευή, 14 Οκτωβρίου 2011
Απάντηση Αντιπροέδρου της Κυβέρνησης και Υπουργού Οικονομικών κ. Ευ. Βενιζέλου σε επίκαιρη ερώτηση Προέδρου της ΔΗΜΑΡ κ. Φ. Κουβέλη προς Υπουργό Οικονομικών
Θέμα: «Η “λίστα” με τις ληξιπρόθεσμες φορολογικές οφειλές»Κύριε Πρόεδρε και αγαπητέ φίλε, κύριε Κουβέλη, ό,τι και να πείτε για τη φοροδιαφυγή και για την παραοικονομία είναι λίγο. Συμφωνώ μαζί σας. Όμως, πότε δημιουργήθηκε αυτό το φαινόμενο στην Ελλάδα; Σίγουρα όχι τους τελευταίους τρεις μήνες που είμαι εγώ στο Υπουργείο Οικονομικών ούτε τους τελευταίους είκοσι μήνες. Δυστυχώς, είναι γενετικό χαρακτηριστικό του νέου ελληνικού κράτους. Έτσι γεννήθηκε αυτό το κράτος και σέρνει το φαινόμενο της φοροδιαφυγής και της παραοικονομίας, το διογκώνει και το αναπαράγει. Δυστυχώς, τα τελευταία 35 χρόνια αυτό οξύνθηκε ακόμα περισσότερο.
Σίγουρα υπάρχουν και ποινικές ευθύνες. Πρέπει ο εισαγγελέας να μας βοηθήσει να συλλάβουμε τη φοροδιαφυγή και να εισπράξουμε τις μεγάλες ανείσπρακτες οφειλές. Διότι, είδα ότι έστρεψε το ενδιαφέρον του στο εάν πράγματι ο κ. Κουσελάς παρέδωσε μία λίστα μεγάλων οφειλετών και αν υπάρχουν ευθύνες μη πολιτικών προσώπων για το εάν διακινήθηκε μεταξύ πολιτικών προσώπων αυτή η λίστα, η οποία έχει ανακοινωθεί προ πολλού στη Βουλή. Σας εξήγησα με ποιο τρόπο την έχουμε δώσει στη δημοσιότητα ως προς τα νομικά πρόσωπα και θα τη δώσουμε και ως προς τα φυσικά.
Σίγουρα υπάρχουν πολύ μεγάλες διοικητικές ευθύνες. Ξέρετε ποια είναι η μεγαλύτερη ευθύνη; Η ευκολία με την οποία βεβαιώνονται οι οφειλές και μένουν στο αρχείο και η ευκολία με την οποία επιβάλλονται πρόστιμα και προσαυξήσεις για να δημιουργηθεί η ψευδαίσθηση ότι κάτι έχουμε κάνει ως φορολογική διοίκηση. Και μετά έρχεται ο πολιτικός κόσμος και η κοινή γνώμη και ασχολείται με τα 30 δισεκατομμύρια με τα οποία θα έλυνε το πρόβλημα της οικονομίας ο κ. Καραμανλής το 2004 όταν διεκδικούσε την εξουσία -τότε ήταν 30 δισεκατομμύρια οι συσσωρευμένες οφειλές- ή ασχολούμαστε με τα 42 δισεκατομμύρια που είναι σήμερα οι συσσωρευμένες οφειλές, όταν μέσα σε αυτές υπάρχουν όλα αυτά που σας είπα, δηλαδή οι πτωχευμένες ανύπαρκτες εταιρείες, προσαυξήσεις, πρόστιμα, όταν δηλαδή αυτό που πράγματι είναι εισπράξιμο, είναι δυστυχώς ένα πολύ μικρό ποσοστό αυτού του ποσού.
Γι’ αυτό και η φορολογική διοίκηση δεν πρέπει να βεβαιώνει κάτι που δεν αρχίζει να το εισπράττει ή να το διεκδικεί αμέσως, πέραν του ότι πρέπει να εκλογικεύσουμε όλα αυτά που συμβαίνουν στη χώρα μας επί δεκαετίες σε σχέση με πρόστιμα και προσαυξήσεις, σε σχέση με τον κώδικα βιβλίων και στοιχείων και με την καυκική διαδικασία της απόρριψης των στοιχείων και του καταλογισμού δεκάδων φορολογικών παραβάσεων σε κάθε έλεγχο που γίνεται.
Όλα αυτά είναι που πρέπει να αλλάξουν και θα αλλάξουν τώρα. Για να είμαι συγκεκριμένος, οι μεγάλοι οφειλέτες άνω του ενός εκατομμυρίου είναι πια εντοπισμένοι, έχει αποπληθωριστεί το ποσό και έχουμε ζητήσει βοήθεια μεγάλων και μικρότερων ιδιωτικών εταιρειών, εξειδικευμένων στην ανάλυση και στην είσπραξη, ώστε να μπορούμε να έχουμε αποτέλεσμα παράλληλα με τη δραστηριότητα της φορολογικής διοίκησης. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να εισπραχθούν και οι μικρότερες οφειλές, οι οποίες είναι εύκολο σιγά-σιγά να εισπράττονται, γιατί από εκεί μπορεί να έχουμε ένα πολύ ουσιώδες αποτέλεσμα.
Είναι προϋπόθεση στο μνημόνιο να αρχίσουν και να ολοκληρωθούν οι έλεγχοι των μεγάλων φορολογουμένων, των χιλίων μεγαλύτερων εταιρειών. Η νέα υπηρεσία, που έχει συσταθεί, η υπηρεσία μεγάλων επιχειρήσεων και μεγάλων φορολογουμένων, πρέπει να ξεκινήσει αμέσως τον έλεγχο των χιλίων μεγαλύτερων φορολογουμένων της χώρας. Έχει αρμοδιότητα σε επίπεδο επικράτειας. Είναι υποχρέωση του μνημονίου.
Επίσης, οι 1.700 κραυγαλέες περιπτώσεις φοροδιαφυγής που έχουν παρουσιαστεί πρέπει να ελεγχθούν και να ολοκληρωθεί ο έλεγχος και αυτό ανήκει στον κατάλογο των άμεσων προτεραιοτήτων που συνδέονται με την εκταμίευση της δόσης και την έναρξη του νέου προγράμματος στήριξης της ελληνικής οικονομίας.
Είναι ντροπή αυτά να τα θέτει η τρόικα. Αυτά έπρεπε να τα θέτουμε εμείς και τα θέτουμε εμείς. Αλλά, πλέον είναι και διεθνώς γνωστά. Όχι ότι δεν υπάρχει στο εξωτερικό, σε άλλες χώρες της ευρωζώνης, φοροδιαφυγή και παραοικονομία, αλλά εδώ πια είναι εθνικό έγκλημα και εθνική μάστιγα το φαινόμενο αυτό. Άρα, προχωρούμε έτσι και με τη βοήθεια της Βουλής και της κοινωνίας θα έχουμε αποτέλεσμα.
Εσείς πείτε μου τώρα εάν υπάρχει συναλλαγή που γίνεται στην Ελλάδα για αγαθό ή υπηρεσία πλην των τυποποιημένων, που είναι στο ράφι των καταστημάτων και έχουν μία τιμή τυπωμένη και ιδίως όταν γίνεται συναλλαγή για υπηρεσίες, όπου δεν τίθεται το ερώτημα εάν πληρώνεις λιγότερα χωρίς ΦΠΑ ή πληρώνεις και το ΦΠΑ για λόγο που εσύ ξέρεις και ο άλλος, ο οποίος τον εισπράττει, δεν τον ξέρει, ούτε θέλει να τον μάθει. Δεν αντιλαμβάνεται ο κάθε συναλλασσόμενος, ο κάθε καταναλωτής, ο κάθε έμπορος, ο κάθε παραγωγός ότι αυτό αλλοιώνει και τα δεδομένα του φόρου εισοδήματος φυσικών και νομικών προσώπων; Μπορεί ο πολιτικός λόγος των κομμάτων ή ο δημοσιογραφικός λόγος να ενθαρρύνει έμμεσα τη συμπεριφορά αυτή με το επιχείρημα ότι «αφού δεν πιάνετε τους μεγάλους, εμείς οι μικρομεσαίοι, οι πολλοί, μπορούμε να μην πληρώνουμε ΦΠΑ»; Πρέπει; Οδηγεί πουθενά αυτό;
Περιμένω από το νηφάλιο και υπεύθυνο λόγο σας να καταδικάσει απερίφραστα αυτούς του είδους τις λογικές, γιατί χρειάζεται ένα εθνικό μέτωπο για την αποκατάσταση της φορολογικής ειλικρίνειας και της δημοσιονομικής εντιμότητας της χώρας. Αλλιώς, δεν πείθουμε ούτε τους εαυτούς μας, ούτε τους ξένους.
Δευτερολογία
Κύριε Πρόεδρε, θέλω πραγματικά να ευχαριστήσω τον κ. Κουβέλη και τη Δημοκρατική Αριστερά, γιατί όταν ανακοίνωσα για πρώτη φορά την πρόθεση του Υπουργείου Οικονομικών να επιβάλει το μέτρο της πλήρους τεκμηρίωσης του τρόπου διάθεσης του διαθεσίμου εισοδήματος, το οποίο όπως εξήγησα ή καταναλώνεται ή αποταμιεύεται, στήριξε αυτή την πρωτοβουλία, την οποία τώρα βλέπω ότι σιγά-σιγά την κατανοούν και τη στηρίζουν όλοι, αλλά εκείνες τις πρώτες δύο ημέρες είχε εξαπολυθεί πανταχόθεν επίθεση από τις δυνάμεις της Αριστεράς μέχρι τις εφημερίδες της πιο συντηρητικής αντίληψης και σε όλα τα τηλεοπτικά δελτία ειδήσεων. Γιατί με αυτά χτυπούσαμε ποιον; Αυτόν που φοροδιαφεύγει και παραοικονομεί.
Όλα αυτά γίνονται στο όνομα του μισθωτού και του συνταξιούχου, ο οποίος δεν πρέπει να συγκεντρώνει αποδείξεις. Μα τι πρόβλημα έχει ο μισθωτός και ο συνταξιούχος, που δεν φοροδιαφεύγει και δεν παραοικονομεί, να τεκμηριώσει τον τρόπο διάθεσης του εισοδήματος του; Κανένα. Πίσω από αυτό το τέχνασμα κρύβεται πάντα μια οβιδιακή μεταμόρφωση των εκπροσώπων της φοροδιαφυγής και της παραοικονομίας, την οποία κανείς δεν εκπροσωπεί πολιτικά, δημοσιογραφικά, επικοινωνιακά, επιστημονικά. Κανείς. Κανείς δεν αναλαμβάνει την ευθύνη της συμμετοχής, έστω της κατ’ ανάγκην συμμετοχής στην αναπαραγωγή αυτού του φαινομένου. Όλοι είναι αθώοι του αίματος στη χώρα αυτή. Κανείς δεν έχει συμμετοχή.
Όλοι καταγγέλλουν έναν αόρατο αντίπαλο, χωρίς όνομα, χωρίς πρόσωπο, χωρίς χαρακτηριστικά, χωρίς πολιτική εκπροσώπηση, χωρίς συνδικαλιστική εκπροσώπηση, που καταδυναστεύει τη χώρα. Πού είναι αυτός ο εσωτερικός εχθρός της φοροδιαφυγής και της παραοικονομίας; Ποιου έχει το όνομα και τα χαρακτηριστικά; Κανείς δεν έχει ακούσει τίποτα ποτέ; Είναι τόσο αόρατος, τόσο αόριστος, τόσο διάχυτος; Πρέπει να στοχαζόμαστε λίγο και να είμαστε ειλικρινείς, αλλιώς θα πέσει το οικοδόμημα και θα μας πλακώσει. Αυτό κινδυνεύουμε να πάθουμε, να πέσει το οικοδόμημα που έχουμε φτιάξει ως κοινωνία, ως τόπος, ως έθνος και να μας πλακώσει. Εάν δε κάποιοι νομίζουν ότι μπορούν να ανακράζουν «αποθανέτω η φωνή μου μετά των αλλοφύλων», πρέπει να ξέρουν ότι δεν υπάρχει μετά άλλο στάδιο. Δεν υπάρχει άλλο στάδιο. Θα κάνουμε δεκαετίες να συνέλθουμε.
Είπα, μιλώντας προχθές σε δημοσιογραφική συζήτηση, «ας γυρίσουμε οργανωμένα στο 2005, από πλευράς εισοδημάτων και επιπέδου ζωής, για να μην αναγκαστούμε να γυρίσουμε ανοργάνωτα στο 1960».
Ως προς τα άλλα, κύριε Κουβέλη, συμφωνώ απολύτως και ελπίζω να μπορέσουμε με τη στήριξη της Βουλής να έχουμε αποτελέσματα. Βεβαίως, χρειαζόμαστε και διοικητικό μηχανισμό, χρειαζόμαστε μια φορολογική διοίκηση που να λειτουργεί, χρειαζόμαστε το στοιχειώδες, να έχουμε κτήριο. Η Γενική Γραμματεία Πληροφοριακών Συστημάτων δεν λειτουργεί λόγω διαρκών καταλήψεων. Το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους δεν λειτουργεί λόγω διαρκών καταλήψεων. Αυτά κάποια στιγμή κάποιος θα τα πληρώσει. Φοβούμαι ότι θα τα πληρώσει ο πιο αδύναμος τελικά, είτε γιατί δεν θα έχουμε μπορέσει να ανταποκριθούμε στις υποχρεώσεις μας είτε γιατί θα αναγκαστούμε πάλι να ακολουθήσουμε την πεπατημένη, για να ανταποκριθούμε σε πιεστικές υποχρεώσεις.
Η κοινωνία στρέφεται κατά του εαυτού της, η κοινωνία στρέφεται κατά του πιο αδύναμου. Διότι οι κοινωνίες από μόνες τους -το έχω πει πολλές φορές στη Βουλή- δεν είναι ούτε ίσες, ούτε δίκαιες, ούτε δημοκρατικές. Οι κοινωνίες από μόνες τους είναι ζούγκλες, όπου επικρατεί ο νόμος του ισχυρότερου, του επιτήδειου. Το κράτος, η έννομη τάξη, το πολιτικό σύστημα, η δημοκρατία είναι αυτή που εκπολιτίζει μια κοινωνία, που την οργανώνει, την καθιστά συνεκτική, υπεύθυνη, δίκαιη.
Όποιοι νομίζουν ότι θα βρουν μέσα από τον κοινωνικό αυτοματισμό τη λύση, οδηγούν το λαό και μάλιστα, το φτωχότερο, τον πιο αδύναμο πολίτη, στη δευτέρα πλάνη, που είναι χείρον της πρώτης. Αυτή είναι η κατάσταση. Κρούω τον κώδωνα του κινδύνου. Η πατρίδα μας βρίσκεται στα πρόθυρα της δευτέρας πλάνης, που θα είναι χείρον της προηγούμενης. Πρέπει να συνέλθουμε επειγόντως. Η πολιτική και κοινωνική τύφλωση δεν οδηγεί πουθενά. Οδηγεί μόνο στην καταστροφή.-
