Παρασκευή, 14 Οκτωβρίου 2011
Απάντηση Αντιπροέδρου της Κυβέρνησης και Υπουργού Οικονομικών κ. Ευ. Βενιζέλου σε επίκαιρη ερώτηση βουλευτή του ΛΑΟΣ κ. Α. Ροντούλη προς Υπουργό Οικονομικών
Θέμα: «Άδικη περικοπή συντάξεων αποστράτων-συνταξιούχων»
Απαντώ ευχαρίστως στο συνάδελφο κ. Ροντούλη, παρ’ ότι αυτή η ερώτησή του αναφέρεται σε τρέχον ζήτημα του νομοθετικού έργου. Κανονικά, αυτή η συζήτηση έπρεπε να γίνει με τη διαδικασία της νομοθετικής εργασίας. Όμως, επειδή θα ήμουν εδώ για να απαντήσω στις άλλες ερωτήσεις, είπα να δώσω μία απάντηση και σ’ αυτήν την ερώτηση.
Κατ’ αρχάς αποσαφηνίζω ότι όποιοι στρατιωτικοί, άρα και αστυνομικοί, έχουν αποστρατευθεί με απόφαση και πρωτοβουλία της υπηρεσίας, επειδή κρίθηκαν ευδοκίμως τερματίσαντες την υπηρεσία τους ή επειδή εξήντλησαν την ιεραρχία, δεν εμπίπτουν στο μέτρο του περιορισμού της σύνταξής τους. Το μέτρο αυτό αφορά μόνο εκείνους που οικειοθελώς βρέθηκαν εκτός στρατεύματος ή εκτός σωμάτων ασφαλείας σε μικρή ηλικία ώστε και τώρα, όντας συνταξιούχοι να είναι νεότεροι των πενήντα πέντε ετών.
Το όριο των 55 ετών τίθεται και για την εργασιακή εφεδρεία. Σε εργασιακή εφεδρεία τίθενται αυτοί που σε δύο το πολύ χρόνια θα είναι 55 ετών και θα έχουν συμπληρωμένα 35 χρόνια υπηρεσίας, ώστε να λάβουν πλήρη σύνταξη. Και θα λάβουν βεβαίως, πλήρη σύνταξη, χωρίς να θίγεται κανένα συνταξιοδοτικό τους δικαίωμα. Όποιος επιλέγει τη λύση του να αποχωρήσει νωρίτερα και να καταστεί σε νεαρή ηλικία συνταξιούχος, δεν έχει κανένα κατοχυρωμένο περιουσιακό δικαίωμα. Αυτό το έχει πει κατ’ επανάληψη η νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Έχει δικαίωμα να λαμβάνει σύνταξη, αλλά δεν είναι καθόλου διασφαλισμένο το ποια θα είναι η σύνταξη.
Αυτή η περικοπή οφείλεται σε έναν πάρα πολύ απλό αναλογιστικό υπολογισμό που απορρέει από την αρχή της αναλογικής ισότητας. Όταν έχεις 25 χρόνια εισφορών, πόσα χρόνια σύνταξης μπορείς να λαμβάνεις: Σαράντα; Πενήντα; Πόσο κοστίζεις στο ασφαλιστικό ταμείο ή στο δημόσιο ταμείο με βάση το προσδόκιμο επιβίωσης που υπάρχει για γυναίκες ή άντρες στη χώρα μας, που ευτυχώς είναι ιδιαίτερα υψηλό για τα ευρωπαϊκά δεδομένα;
Εάν κάποιος είναι 50 ετών συνταξιούχος, επειδή έχει 35 χρόνια υπηρεσίας με διπλά συντάξιμα, πόσα χρόνια θα μείνει συνταξιούχος; Ζωή να έχει, να τον χαιρόμαστε κι εμείς και η οικογένειά του, αλλά πόσα χρόνια πρέπει να του πληρώνει τη σύνταξη το ελληνικό δημόσιο, δηλαδή ο φορολογούμενος;
Αυτό είναι ένα μήνυμα, ότι όσοι κάνουν χρήση τέτοιων ευνοϊκών διατάξεων σε νεαρή ηλικία –όχι για να μείνουν σπίτι τους, αλλά προφανώς για να δραστηριοποιηθούν και κάπου αλλού γιατί είναι υγιέστατοι, δεν μιλούμε για αυτούς που έχουν οποιοδήποτε πρόβλημα υγείας ή αναπηρία- πρέπει να υπαχθούν σε κάποιο περιορισμό τώρα, χάριν του γενικού συμφέροντος και βεβαίως αν έχουν άλλα εισοδήματα, να τα δούμε αυτά, να δηλώνονται. Γιατί αυτά που λέτε ισχύουν μόνο για τους στρατιωτικούς και δεν ισχύουν για τους πολιτικούς συνταξιούχους; Γιατί αυτά δεν ισχύουν για τους συνταξιούχους των άλλων ασφαλιστικών ταμείων; Κι αυτοί υπόκεινται σ’ αυτόν τον περιορισμό.
Το Ελεγκτικό Συνέδριο δεν έχει πει τίποτα περί αντισυνταγματικότητας. Δεν υπάρχει καμμία σχετική παρατήρηση στη συνημμένη γνωμοδότησή του στο υπό ψήφιση νομοσχέδιο. Καμμία. Γιατί επικαλείστε το Ελεγκτικό Συνέδριο; Το Ελεγκτικό Συνέδριο γνωμοδοτεί υποχρεωτικώς για τα συνταξιοδοτικά νομοσχέδια και η γνωμοδότηση τίθεται υπ’ όψιν της Βουλής.
Τι μήνυμα στέλνουμε στον κόσμο, στους δημοσίους υπαλλήλους, στους στρατιωτικούς; Μόλις βρείτε την ευκαιρία και θεμελιώσετε δικαίωμα, φύγετε, ώστε να σας πληρώνει το δημόσιο ταμείο ή το ασφαλιστικό ταμείο; Ε, αυτό δεν γίνεται. Πρέπει να αλλάξουν οι νοοτροπίες. Εάν θέλετε, αυτό είναι ένα εξαιρετικά προσωρινό μέτρο. Πόσο χρονών είναι αυτοί οι άνθρωποι; Εάν είναι πενήντα πέντε δεν ισχύει το μέτρο, εάν είναι πενήντα τέσσερα θα ισχύσει για ένα χρόνο. Εάν όμως είναι σαράντα δύο, γιατί κι αυτό συμβαίνει –παρότι τους είχα παρακαλέσει κατ’ επανάληψη ως Υπουργός Εθνικής Αμύνης να μην κάνουν χρήση αυτών των διατάξεων περί αποστρατείας και βρέθηκαν σε αποστρατεία, φαντάζομαι ότι είναι ζωντανοί άνθρωποι, πεπειραμένοι, σπουδαγμένοι με τα λεφτά του ελληνικού λαού- μπορούν να κερδίσουν το εισόδημα του εαυτού τους και της οικογένειάς τους ανέτως στον ιδιωτικό τομέα, τον οποίο και επέλεξαν.
Δευτερολογία
Θα απαντήσω στον αγαπητό συνάδελφο κ. Ροντούλη, θυμίζοντας σε αυτόν και στο Σώμα τα πραγματικά περιστατικά. Διότι όταν γνωρίζουμε τα περιστατικά περίπου, απέχουμε πάρα πολύ από την αλήθεια.
Κατ’ αρχάς, η εισβολή ομάδας αποστράτων στο στρατόπεδο Παπάγου –διότι το Υπουργείο Εθνικής Αμύνης είναι στρατόπεδο- συνιστά προσβολή του στρατιωτικού ήθους και της στρατιωτικής δεοντολογίας. Οποιαδήποτε παράνομη οργανωμένη είσοδος σε στρατόπεδο συνιστά παραβίαση θεμελιώδους κανόνα των στρατιωτικών κανονισμών. Είναι αδιανόητο και έπρεπε να την έχετε καταδικάσει απερίφραστα.
Δεύτερον, τι είπε ο κ. Μπεγλίτης; Ο κ. Μπεγλίτης είπε, σε συνεννόηση, προφανώς, μαζί μου, ότι όποιοι κανόνες έχουν εισαχθεί στην πρόσφατη τροποποίηση του Κώδικα Στρατιωτικών και Πολιτικών Συντάξεων, όταν έγινε η μεγάλη αλλαγή του ασφαλιστικού και συνταξιοδοτικού, ισχύουν. Δηλαδή το όριο για την απόληψη σύνταξης –εξήντα πέντε ή πενήντα πέντε κατά περίπτωση- δεν ισχύει για όσους αποστρατεύονται με πρωτοβουλία και απόφαση της υπηρεσίας. Αυτό είναι σαφές και το επαναλαμβάνω: Στρατιωτικός ή αστυνομικός, ο οποίος είναι κάτω των πενήντα πέντε και έχει αποστρατευτεί με απόφαση της υπηρεσίας του, λαμβάνει πλήρως τη σύνταξή του, χωρίς περικοπές.
Τι γίνεται με αυτούς, οι οποίοι με δική τους πρωτοβουλία ζήτησαν να αποστρατευτούν, παρ’ ότι μπορούσαν να παραμείνουν και να προσφέρουν στην υπηρεσία, επειδή συμπλήρωσαν τον ελάχιστο χρόνο παραμονής ή επειδή είχαν πλασματικά χρόνια; Κατ’ αρχάς, όσοι συμπλήρωσαν τον ελάχιστο χρόνο παραμονής, χωρίς επικινδυνότητα, χωρίς πλασματικά χρόνια, δεν νομίζω ότι είναι αντικείμενο της συζήτησής μας τώρα.
Πάμε σε αυτούς που έχουν διπλά πλασματικά χρόνια, όπως πιλότοι, βατραχάνθρωποι κ.λπ. Αυτοί χωρίζονται σε δύο κατηγορίες: Οι παλαιότεροι του ’93, αν θυμάμαι καλά, είχαν πλασματικά χρόνια, αλλά όχι διπλές εισφορές. Οι νεότεροι έχουν πλασματικά χρόνια και διπλές εισφορές. Αν το κάθε έτος μετρά διπλό, και οι εισφορές σου είναι διπλές. Αυτό έχει μια αναλογιστική λογική. Εντάξει;
Η συντριπτική πλειονότητα των δικαιουμένων αυτά τα πλασματικά χρόνια δεν καταβάλλει τις διπλές εισφορές. Προτιμά να μην έχει πλασματικά χρόνια παρά να δίνει διπλές εισφορές και θέλει να μείνει στην υπηρεσία.
Σας λέω, λοιπόν, εγώ τώρα ότι εάν πρέπει να διευκρινίσουμε και αυτό στο νομοσχέδιο, θα διευκρινίσουμε ότι δεν υπάγονται στον περιορισμό και εξαιρούνται όσοι αποστρατεύτηκαν με απόφαση της υπηρεσίας και όσοι αποστρατεύτηκαν έχοντας συμπληρώσει τριάντα πέντε συντάξιμα χρόνια -πραγματικά και πλασματικά- εφόσον, όμως, έχουν καταβάλει εισφορές για τριάντα πέντε χρόνια.
Άρα, εάν κάποιος έχει αποχωρήσει από την υπηρεσία με αίτησή του, έχοντας τριάντα πέντε αναγνωρισμένα συντάξιμα χρόνια -πραγματικά και πλασματικά- και έχει πληρώσει εισφορές για τριάντα πέντε χρόνια, δεν θα υπαχθεί στον περιορισμό ακόμη και εάν είναι κάτω των 55. -
