διατάξεις εφαρμογής του μεσοπρόθεσμου πλαισίου δημοσιονομικής στρατηγικής 2012-2015»
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ευάγγελος Αργύρης): Το λόγο έχει η Βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, η κυρία Ευαγγελία Αμμανατίδου-Πασχαλίδου.
ΛΙΤΣΑ ΑΜΜΑΝΑΤΙΔΟΥ-ΠΑΣΧΑΛΙΔΟΥ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, συζητά σήμερα η Βουλή ένα ακόμη νομοσχέδιο-λαιμητόμο με πολλά θέματα αντισυνταγματικότητας, όπως άλλωστε αναφέρει και η Επιστημονική Επιτροπή της Βουλής, αλλά και η ΟΚΕ, η οποία έστειλε σε όλους τους Βουλευτές από μία επιστολή.
Καταλαβαίνετε ότι όταν φτάνει η ΟΚΕ –την οποία επιστολή υπογράφει βεβαίως, ο κ. Πολυζωγόπουλος- να μιλάει με αυτόν τον τρόπο για το συγκεκριμένο νομοσχέδιο –για κατεδάφιση όλων των εργασιακών δικαιωμάτων και για διάλυση της κοινωνίας- η κατάσταση είναι τραγική και αυτή η Κυβέρνηση θα πρέπει άμεσα να φύγει μαζί με τις πολιτικές που ακολουθεί.
Φυσικά, ο κύριος Υπουργός και Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης ως συνταγματολόγος το γνωρίζει πάρα πολύ καλά, καλύτερα από τον καθένα από εμάς ότι έχει πολλά σημεία αντισυνταγματικότητας, αλλά στην τοποθέτησή του «χρύσωσε» το χάπι και με διάφορες δικαιολογίες έβγαλε το σχέδιο νόμου μέσα στα συνταγματικά όρια. Αναγνωρίζω βεβαίως, την ικανότητα του κυρίου Υπουργού ως ομιλητή να χρησιμοποιεί ορολογίες, άρθρα του νόμου, του Συντάγματος με τέτοιον τρόπο που να φαίνεται πειστικός ειδικά στον απλό λαό. Αλλά αυτό θα ίσχυε σε άλλες εποχές. Σήμερα κανένας πολίτης δεν εμπιστεύεται την τεκμηρίωση του κυρίου Υπουργού, αλλά γενικότερα της Κυβέρνησης, όταν βιώνει την εξαθλίωση μέσα από μια τρομοκράτηση, που του στερεί τη ζωή του και τις ζωές των παιδιών του.
Άκουσα επίσης, τον κύριο Υπουργό, τον κ. Βενιζέλο, να αναφέρεται στον καθένα από εμάς, τους Βουλευτές, πως πρέπει να αναλάβουμε τις ευθύνες για την πορεία της χώρας.
Ακριβώς αυτές τις ευθύνες αναλαμβάνει και ο Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς και καταγγέλλει την Κυβέρνηση, καταγγέλλει και αυτό το σχέδιο νόμου, διότι όλα αυτά που συμβαίνουν είναι κατ’ εντολή του ΔΝΤ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Το ΠΑΣΟΚ οδήγησε τη χώρα στο βάραθρο σε αγαστή συνεργασία με την Τρόικα. Στο λάκκο βεβαίως, με τα λιοντάρια έριξε τους πολίτες αυτής της χώρας, αφού ψηφίστηκε το Μνημόνιο, το Μεσοπρόθεσμο, ο Εφαρμοστικός και όλα τα σχέδια νόμου που κατεδαφίζουν ένα ολόκληρο κοινωνικό κράτος, τη δημόσια και δωρεάν υγεία, παιδεία, κατεδαφίζουν μισθούς, συντάξεις. Επέβαλε τα πιο σκληρά χαράτσια στον κόσμο της εργασίας και στους συνταξιούχους. Τώρα βεβαίως, περνάμε στην «εργασιακή εφεδρεία» που σημαίνει απολύσεις.
Ακούσαμε από το στόμα του Αντιπροέδρου ότι «παίζουμε με τη φωτιά» και αναφερόταν στις αυριανές και μεθαυριανές απεργιακές κινητοποιήσεις του λαού, που θα είναι καθολικές. Τι εννοούσε δηλαδή, ο κ. Βενιζέλος; Ποιος παίζει με τη φωτιά και με τις τύχες των πολιτών; Η Αριστερά ή η Κυβέρνηση και όσοι στήριξαν και στηρίζουν με διάφορους τρόπους τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές του σοσιαλιστικού –κατά τα άλλα- ΠΑΣΟΚ;
Μην κινδυνολογείτε, κύριε Υπουργέ. Μην κινδυνολογείτε για άλλη μία φορά, διότι η απάντηση πραγματικά θα έρθει αύριο από τις μαζικές, ενωτικές, παλλαϊκές συγκεντρώσεις που θα ανατρέψουν τα σχέδια και τις πολιτικές σας. Θα φύγετε πραγματικά νύχτα. Κατεδαφίσατε τα πάντα και συνεχίζετε για να μειώσετε ακόμη και τον κατώτερο εγγυημένο μισθό.
Η Κυβέρνηση με το πολυνομοσχέδιο –αυτό που κατέθεσε- δίνει επιπλέον τέσσερα νέα θανάσιμα κτυπήματα στις συλλογικές συμβάσεις εργασίας, τις οποίες είχε ήδη φροντίσει βεβαίως, με το ν. 3899/2010 στο άρθρο 13, να αποδυναμώσει με τη θέσπιση των ειδικών επιχειρησιακών συλλογικών συμβάσεων εργασίας, οι οποίες μπορούν να προβλέπουν μειώσεις μισθών, αλλά και με την ενίσχυση της διαπραγματευτικής δύναμης των εργοδοτών στον ΟΜΕΔ.
Προηγουμένως η Κυβέρνηση και η Τρόικα με το πρώτο επικαιροποιημένο Μνημόνιο τον Αύγουστο του 2010 είχαν διασφαλίσει ότι οι επιχειρησιακές συλλογικές συμβάσεις εργασίας θα υπερισχύουν των κλαδικών και αυτές με τη σειρά τους των ομοιοεπαγγελματικών. Είχαν διασφαλίσει, επίσης, ότι θα καταργηθεί η επέκταση των κλαδικών συμβάσεων σε όσους δεν εκπροσωπούνται στις διαπραγματεύσεις, ότι οι αποφάσεις της διαιτησίας θα πρέπει να λαμβάνουν υπ’ όψιν σοβαρά την ανταγωνιστικότητα με όρους κόστους και ότι οι μισθοί θα πρέπει να είναι αντίστοιχοι με την παραγωγικότητα.
Συγκεκριμένα, με το κυβερνητικό πολυνομοσχέδιο στα δύο επίμαχα άρθρα –άρθρο 31 και άρθρο 37- καταργούνται οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας στις μη εισηγμένες στο χρηματιστήριο ΔΕΚΟ και οι εργαζόμενοί τους εντάσσονται στο νέο ενιαίο μισθολόγιο των δημοσίων υπαλλήλων με μειώσεις μισθών 50% έως 75%. Καταργούνται, επίσης, οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας των εισηγμένων στο χρηματιστήριο ΔΕΚΟ και οι μισθοί των εργαζομένων μειώνονται κατά 35% συγκριτικά με όσα έπαιρναν στις 31.12.2009.
Καταργείται η αρχή της ευνοϊκότερης ρύθμισης, σύμφωνα με την οποία εάν υπάρχει συρροή πολλών ειδών συλλογικών συμβάσεων υπερισχύει αυτή που είναι ευνοϊκότερη για τους εργαζόμενους. Στην περίπτωση αυτή η επιχειρησιακή θα υπερισχύει πλέον της κλαδικής ή ομοιοεπαγγελματικής με πλαφόν προς τα κάτω τον κατώτερο εγγυημένο μισθό.
Βεβαίως, για να διευκολυνθεί η υπογραφή των επιχειρησιακών συλλογικών συμβάσεων, επισπεύδουν το χρόνο που απαιτείται για την έγκριση από τα δικαστήρια της ίδρυσης πρωτοβάθμιων επιχειρησιακών σωματείων που μπορούν να τις υπογράφουν. Αναστέλλεται μέχρι το τέλος του Μεσοπρόθεσμου, δηλαδή το 2014, η δυνατότητα επέκτασης των κλαδικών συμβάσεων που γινόταν με υπουργικές αποφάσεις. Με αυτήν την αναστολή δημιουργούνται στον ίδιο κλάδο εργαζόμενοι δύο ταχυτήτων, αυτοί για τους οποίους θα ισχύουν και οι άλλοι για τους οποίους δεν θα ισχύουν οι κλαδικές συμβάσεις και θα παίρνουν πολύ μικρότερους μισθούς.
Παρέχεται η δυνατότητα υπογραφής επιχειρησιακής συλλογικής σύμβασης εργασίας σε απλές ενώσεις προσώπων, σε επιχειρήσεις που απασχολούν λιγότερους από είκοσι εργαζόμενους, εφ’ όσον συμφωνούν τα 3/5 των εργαζομένων τους.
Μ’ αυτόν τον τρόπο λύνονται τα χέρια, βεβαίως, των επιχειρήσεων να κάνουν ό,τι θέλουν και να ζητούν μειώσεις μισθών, εκβιάζοντας με απολύσεις. Γι’ αυτό και αυτό το πολυνομοσχέδιο καταργεί τις ειδικές επιχειρησιακές συμβάσεις, γιατί το ρόλο τους θα παίζουν πλέον οι επιχειρησιακές.
Στόχος της Κυβέρνησης και της Τρόικας είναι η ικανοποίηση της διαχρονικής απαίτησης του κεφαλαίου για υπερίσχυση των επιχειρησιακών συλλογικών συμβάσεων εργασίας σε σχέση με την Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας και τις κλαδικές και ομοιοεπαγγελματικές, ώστε να καταργηθεί ο κατώτερος εγγυημένος μισθός και κάθε επιχείρηση να έχει να αντιμετωπίσει μόνο τη συνδικαλιστική οργάνωση των εργαζομένων της, ώστε να την ενσωματώσει ή να τη συνθλίψει.
Εκεί είναι ο στόχος. Αφανίζετε τα πάντα. Εκχωρείτε τα πάντα ειδικά στις μεγάλες επιχειρήσεις. Δεν σας ενδιαφέρει ο εργαζόμενος ούτε ο δημόσιος τομέας ούτε ο ιδιωτικός τομέας ούτε οι αυτοαπασχολούμενοι. Έχετε αφανίσει τα πάντα και συνεχίζετε! Καλό θα είναι αυτό το νομοσχέδιο, όπως το φέρατε, να το αποσύρετε, διότι αν δεν το αποσύρετε, θα πάρετε μία απάντηση από τον ελληνικό λαό αύριο 19 και μεθαύριο 20 του μηνός, αλλά και συνεχιζόμενες απεργιακές κινητοποιήσεις που η Ελλάδα θα παγώσει. Δεν θα λειτουργεί τίποτα, όχι γιατί θα φταίνε οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι ή οι συνταξιούχοι, αλλά εσείς με τις δικές σας πολιτικές.
Βεβαίως, όταν το φέρνετε εδώ, εμείς το καταψηφίζουμε, αλλά δεν φτάνει μόνο αυτό. Το θέμα είναι να αποσυρθεί αυτό το νομοσχέδιο που έχει αντισυνταγματικές διατάξεις, οι οποίες υποβαθμίζουν και το δικό μας ρόλο και το Κοινοβούλιο.
Σας ευχαριστώ.
(Βίντεο ομιλίας)
http://www.youtube.com/watch?v=YUR-E39ydZI
