κ. Αντώνη Σαμαρά
στη συζήτηση για την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης στην Κυβέρνηση
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Από την πρώτη στιγμή που ανέλαβα την ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας, άσκησα μια διαφορετική αντιπολίτευση. Το έκανα, όχι μόνο γιατί απεχθάνομαι τα επικοινωνιακά τεχνάσματα, αλλά γιατί η χώρα βρίσκεται σε δεινή θέση και απαιτούνται διαφορετικές πολιτικές συμπεριφορές. Άλλες απ’ αυτές που είχαμε συνηθίσει από τη Μεταπολίτευση.
Δεν βρίσκομαι εδώ για να αντιδικώ με τον Πρωθυπουργό. Αλλά για να βοηθώ να ανοίξουν νέοι δρόμοι για τη χώρα. Γιατί οι παλιοί «μονόδρομοι» είδαμε που οδήγησαν: Σε αδιέξοδο...
Δεν βρίσκομαι εδώ για να προσυπογράφω εύκολες δήθεν «λύσεις», που συνήθως είναι βολικές υπεκφυγές. Αλλά για να αναζητήσουμε αληθινές λύσεις, που θα βγάλουν τη χώρα από την τραγική θέση στην οποία βρίσκεται…
Αυτό έκανα. Κι αυτό θα συνεχίσω να κάνω.
Αλλά και δεν θα δεχθώ, ψέματα, ύβρεις και προπαγανδιστικές στρεβλώσεις των θέσεών μας.
Μας λέτε ότι η Τρόϊκα «απορρίπτει» πλήρως το Σχέδιό μας. Πρώτα-πρώτα, σας είχαμε πει εμείς ποτέ ότι συμφωνούμε με την Τρόϊκα;
Όμως, βρισκόμαστε σε διάλογο μαζί της. Εμείς προωθούμε τις απόψεις μας για να ξεπεραστεί το αδιέξοδο. Εκείνη τις εξετάζει. Και σεις απλώς παρακολουθείτε…
Σας διάβασα προχθές το σχετικό απόσπασμα από την τελευταία επίσημη Έκθεση της Τρόικας. Όπου αναφέρει που συμφωνεί με το πρόγραμμά μας. Ποια σημεία βρίσκει θετικά και τα έχετε ήδη ενσωματώσει. Όπως η εργασιακή εφεδρεία. Ποια τα βρίσκει θετικά κι ας μη τα έχετε ενσωματώσει. Όπως την πληρωμή των ληξιπρόθεσμων οφειλών του Δημοσίου και το συμψηφισμό.
Ομολογούν ακόμα ότι στα βασικά που επιμένουν - να μειωθεί το έλλειμμα, να περικοπούν οι δαπάνες, να ξεμπλοκάρουν οι αποκρατικοποιήσεις και η αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας, να προχωρήσουν οι διαρθρωτικές αλλαγές - εμείς, όχι μόνο συμφωνούμε και στηρίζουμε, αλλά έχουμε δώσει και ουσιώδεις προτάσεις!
Εξηγούν μετά τις διαφωνίες τους. Κυρίως στο φορολογικό:
Η Τρόϊκα ισχυρίζεται ότι η μείωση όλων των φορολογικών συντελεστών είναι «μη ρεαλιστική» - γιατί θα προκαλέσει αύξηση του ελλείμματος.
Εδώ κάνουν, και πάλι, λάθος. Μπερδεύουν τα νούμερα. Το πραγματικό κόστος της φορολογικής μεταρρύθμισης που προτείνουμε είναι πολύ μικρότερο. Κι αν συνυπολογίσουμε την Ανάκαμψη που θα προκύψει, μιλάμε για καθαρό όφελος. Αλλά δεν είναι εκεί η ουσία. Αυτά εύκολα μπορούμε να τα διευκρινίσουμε.
Το πιο ενδιαφέρον είναι εκείνο που προτείνουν, για μια «δημοσιονομικά ουδέτερη» φορολογική μεταρρύθμιση, ήδη από το ερχόμενο φθινόπωρο!
Εδώ είναι το «κλειδί». Γιατί οι μειώσεις που προτείνουμε στη φορολογία και η αλλαγή του φορολογικού συστήματος, είναι «δημοσιονομικά ουδέτερη»! Διότι ανακατανέμει τα βάρη, χωρίς να μειώνει τα δημόσια έσοδα. Για την ακρίβεια, αυξάνει τα έσοδα!
Πώς ανακατανέμει τα βάρη; Μειώνοντας τη φοροδιαφυγή αισθητά.
Καθένας θα πληρώνει λιγότερα, αλλά όλοι θα πληρώνουν!
Ακριβώς γιατί θα πληρώνουν λιγότερα! Γιατί θα είναι και πιο αυστηρές οι ποινές! Και γιατί μειώνουμε δραστικά τα περιθώρια συναλλαγής με τον εφοριακό.
Με άλλα λόγια προτείνουμε τη μόνη δυνατή διεύρυνση της φορολογικής βάσης.
Αλλά αυτό μπορεί να συμβεί πια, μόνο με μικρότερους φορολογικούς συντελεστές. Με τους σημερινούς, μη περιμένετε διεύρυνση της φορολογικής βάσης. Όπως έχουν τα πράγματα σήμερα, όλο και περισσότεροι προσπαθούν να ξεφύγουν, ενώ όλο και λιγότεροι αντέχουν να πληρώσουν.
Έτσι, αυτό που προτείνουμε είναι «δημοσιονομικά ουδέτερο»! Ο καθένας πληρώνει λιγότερα, αλλά πληρώνουν πολύ περισσότεροι.
Κι επειδή θέλουμε όλοι να είναι απόλυτα σίγουροι, ότι δεν θα αυξηθεί το έλλειμμα, αλλά αντίθετα θα μειωθεί δραστικά ό,τι κι αν γίνει - ακόμα και στη χειρότερη περίπτωση - προσθέσαμε και τη νομιμοποίηση των αυθαιρέτων, που μπορεί να φέρει σημαντικά έσοδα για τα τέσσερα επόμενα χρόνια.
Έτσι, και μαζί με κάποια ακόμα ενισχυτικά μέτρα, θα έλθουν στο δημόσιο ταμείο πολύ παραπάνω απ’ όσα φοβούνται ότι θα στοιχίσει, την πρώτη χρονιά, η μείωση των φόρων.
Αλλά σε αυτό το «μαξιλάρι ασφαλείας» που προσθέσαμε, δεν διαφωνεί η Τρόϊκα. Διαφωνούσε ως τώρα η κυβέρνησή σας!
Που δεν καταλάβαινε ότι, όσο δεν νομιμοποιούνται τα αυθαίρετα, συνεχίζεται απρόσκοπτα η αυθαίρετη δόμηση. Ενώ αν νομιμοποιηθεί το μεγαλύτερο μέρος τους σήμερα, και χρήματα θα εισρεύσουν στο δημόσιο ταμείο, και θα μπορούμε να γκρεμίζουμε όσα νέα αυθαίρετα ξεφυτρώνουν.
Βάλαμε, λοιπόν, στην ατζέντα τα πάντα. Αρκετά έγιναν, ήδη, δεκτά. Άλλα, όπως η μείωση των εργοδοτικών εισφορών, άρχισαν να τα συζητούν, έστω και για λίγο αργότερα. Και, βέβαια, σ’ εκείνα τα πολύ σημαντικά στα οποία διαφωνούν, θα επιμείνουμε, γιατί έχουμε δίκιο.
Επειδή, όμως, επικαλείστε δηλώσεις ξένων αξιωματούχων, να πάμε και σε μια τελευταία, από τον υπουργό Οικονομικών του Βελγίου.
Είπε λοιπόν, προχθές ο κ. Reynders σε ραδιοφωνική του συνέντευξη:
«Θυμηθείτε την κατάρρευση της Αμερικανικής Τράπεζας Lehman Brothers. Εντάξει, είπαν τότε όλοι στην Ευρώπη. Και τι έγινε; Αλλά αυτό πυροδότησε μια κατάρρευση εμπιστοσύνης σε όλο το χρηματοοικονομικό σύστημα διεθνώς…»
Ο Βέλγος υπουργός έδειξε πόσο σημαντικός είναι ο κίνδυνος η Ελλάδα να γίνει για την Ευρωζώνη ό,τι υπήρξε η Lehman Brothers για την Αμερική: Η αφετηρία μιας πολύ ευρύτερης κρίσης.
Μίλησε ακόμα ανοικτά για «φαινόμενο μεταδοτικότητας»: «Αν η Ελλάδα ήταν η πρώτη χώρα που θα χρεοκοπούσε», είπε, «η προσοχή μετά θα στρέφονταν στην Ιρλανδία, στην Πορτογαλία, στην Ισπανία, στην Ιταλία, ίσως και στο Βέλγιο, ακόμα και στην Γαλλία…Δεν ξέρουμε που θα σταματούσε η μεταδοτικότητα της κρίσης»…
Και ο Βέλγος υπουργός κατέληξε σε κάτι αληθινά συγκλονιστικό:
«Συμφωνώ απόλυτα με την ανάλυση πολλών Γερμανών: Ότι, πριν απ’ όλα, η Ελλάδα πρέπει να κάνει την προσπάθεια. Αλλά αν εννοούμε προσπάθεια... την «ασφυξία», είναι παράλογο! Ο στόχος δεν είναι η χώρα να πεθάνει… θεραπευμένη! Αν εξακολουθούμε να ζητάμε η χώρα να αλλάξει μέσα σε δύο χρόνια, δεν θα γίνει ποτέ! Πρέπει να της δώσουμε αρκετό χρόνο να εφαρμόσει τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις…»
Και συμπληρώνει επί πλέον πως, «όταν ζητάμε τόσο υψηλά επιτόκια από την Ελλάδα, αυτό δεν λέγεται Αλληλεγγύη».
Μ’ άλλα λόγια ο Βέλγος υπουργός Οικονομικών δήλωσε δημόσια, ότι η «θεραπεία» σκοτώνει τον «ασθενή». Ότι πνίγουν την Ελλάδα, προκειμένου να τη… σώσουν! Ότι η Ελλάδα κινδυνεύει να πεθάνει από το «φάρμακο, παρά από την «αρρώστια».
Αυτά ακριβώς που εμείς λέμε εδώ και ένα χρόνο.
Όπως βλέπετε, οι απόψεις μας δεν είναι τόσο «μοναχικές» στο εξωτερικό…
Εσείς τις πολεμάτε ακόμα εδώ. Άλλοι τις δέχονται στην Ευρώπη.
Και το λένε ανοιχτά…
Την ώρα, λοιπόν, που οφείλετε να πείσετε τους εταίρους μας για την ανάγκη αλλαγών στην Οικονομική Πολιτική, εσείς ξοδεύετε χρόνο και φαιά ουσία, επιχειρώντας να ακυρώσετε εμένα, που προσπαθώ να αλλάξω την «πολιτική της ασφυξίας».
Και σας ρωτώ ευθέως: απ’ αυτό κερδίζει η Ελλάδα ή χάνει;
Γι’ αυτό σας ρώτησα προχθές: Αφήστε προς στιγμήν τι λέει η Τρόϊκα. Εσείς συμφωνείτε με αυτή την πολιτική που απέτυχε; Αν συμφωνείτε, το πρόβλημα δεν είναι η Τρόϊκα, το πρόβλημα είστε εσείς! Κι αν δεν συμφωνείτε, γιατί δεν λέτε δημόσια που διαφωνείτε;
Διαφορετικά πώς θα διαπραγματευθείτε; Τι συγκεκριμένο θα διαπραγματευθείτε; Γιατί δεν τολμάτε να πείτε, αυτά που ξένοι ηγέτες, όπως ο Βέλγος υπουργός, ήδη φωνάζουν: Ότι η Ελλάδα «ασφυκτιά». Ότι η Ελλάδα κινδυνεύει να «θεραπευτεί» από τις αμαρτίες της, αλλά να… «πεθάνει θεραπευμένη»!
Χρειάζεται αυτή η συνεχής διαπραγμάτευση. Όπως έγινε με την εργασιακή εφεδρεία. Που όταν την είπαμε, δεν θέλατε καν να την ακούσετε. Και τελικά την αποδεχθήκατε. Και την αποδέχθηκε και η Τρόϊκα, γιατί κατάλαβε ότι ήταν σωστότερη και καλύτερη λύση, από τις μαζικές απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων.
Και μια που αναφερόμαστε στο ζήτημα αυτό, είναι βέβαιο ότι υπάρχουν υπεράριθμοι δημόσιοι υπάλληλοι. Είναι βέβαιο ότι αυτό είναι έργο δικό σας. Είναι βέβαιο ότι πρέπει να μικρύνει ο αριθμός τους. Αλλά, προς Θεού, μην απαξιώνετε τη δημόσια διοίκηση!
Υπάρχουν στο Δημόσιο και πολλά αξιολογότατα στελέχη, με σπουδές και εμπειρία, που τώρα βρίσκονται στο περιθώριο, από «αλεξιπτωτιστές» εξωτερικούς «συμβούλους». Αν θέλετε πραγματικά να κάνετε οικονομίες και να αναβαθμίσετε τη Δημόσια Διοίκηση, περιορίστε τους συμβούλους στους απολύτως απαραίτητους και αξιοποιείστε τα άξια στελέχη που υπάρχουν στο Δημόσιο.
«Κάνω οικονομίες» δεν σημαίνει μόνο κόβω.
Σημαίνει και αξιοποιώ καλύτερα αυτό που έχω.
Τέλος, αυτό που υποδεικνύουν οι ξένοι σε μας - τη Νέα Δημοκρατία - το ακούσατε στη χθεσινή ανακοίνωση του Eurogroup. Σας τη διαβάζω κατά λέξη:
«Οι υπουργοί καλούν όλα τα πολιτικά κόμματα στην Ελλάδα να υποστηρίξουν τους κύριους στόχους και τα κύρια πολιτικά μέτρα του σταθεροποιητικού προγράμματος…»
Αυτό μας ζητάνε! Αλλά εμείς στηρίζουμε από την αρχή τους κύριους στόχους: τη μείωση του ελλείμματος και του χρέους. Στηρίζουμε και τα κύρια μέσα για την επίτευξη των στόχων. Τις διαρθρωτικές αλλαγές, την αξιοποίηση της περιουσίας του Δημοσίου, τις αποκρατικοποιήσεις και την περιστολή των δαπανών. Όχι μόνο τα στηρίζουμε, αλλά εμείς τα προωθούσαμε πριν από σας...
Όπου παρουσιάζουμε το εναλλακτικό μας πρόγραμμα, το Ζάππειο-ΙΙ, αλλού τους πείθουμε, αλλού δεν τους έχουμε πείσει ακόμα. Δόθηκε η ευκαιρία να το κάνουμε αυτό μαζί με την Κυβέρνηση, αλλά κάνατε πίσω. Κι έτσι, τελικά, εκεί που πείθουμε τους ξένους, το αποσιωπάτε. Κι εκεί που δεν τους πείθουμε ακόμα, εσείς …πανηγυρίζετε!
Αλήθεια, γιατί νομίζετε ότι ενδιαφέρονται τόσο οι ξένοι για την άποψή μας αυτή τη στιγμή;
Διότι απλούστατα το πρόγραμμα που ήδη εφαρμόζεται δεν βγαίνει. Ξέρουν ότι θα χρειαστούν εφεδρικό σχέδιο σε λίγο.
Το έλλειμμα - το κύριο ζητούμενο - φέτος, το πρώτο πεντάμηνο, αντί να μειωθεί κατά 4% όπως προβλεπόταν, αυξήθηκε κατά 13%! Και το χρέος από 127% του ΑΕΠ που ήταν στις αρχές του 2010, κι ενώ προβλεπόταν από το Μνημόνιο να φτάσει στο 146% το 2013 κι ύστερα να αρχίσει να υποχωρεί, ήδη έχει ξεπεράσει το 150% και προβλέπεται ότι, χωρίς νέα μέτρα, θα ξεπεράσει το 200% ως το 2015!
Όλοι οι στόχοι του προγράμματος έχουν πέσει έξω!
Κι αυτό, παρά το γεγονός ότι έχουν παρθεί και πρόσθετα μέτρα...
Ενδιαφέρονται, λοιπόν, οι ξένοι για την άποψή μας, διότι το Πρόγραμμα δεν αποδίδει. Και γιατί ο κόσμος, μετά από ένα χρόνο ανώφελες θυσίες, βγήκε πια στους δρόμους.
Και γιατί γνωρίζουν καλά ότι στις δημοκρατίες, η συναίνεση των κομμάτων στην κορυφή, είναι χωρίς αντίκρισμα και δεν διαρκεί, αν η κοινωνία είναι απέναντι.
Γιατί νομίζετε ότι ο Πρωθυπουργός έδειξε διάθεση ακόμα και να παραιτηθεί την περασμένη εβδομάδα; Διότι το Σχέδιο πάει καλά; Όχι! Γιατί το Σχέδιο δεν βγαίνει!
Και τι θα συνέβαινε, αν κι εμείς είχαμε στηρίξει ένα τέτοιο Σχέδιο;
Τι θα συνέβαινε αν εμείς δεν είχαμε παρουσιάσει διαφορετική πρόταση;
Θα υπήρχε σήμερα Ελπίδα σε αυτόν τον τόπο;
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Εμείς δεν είμαστε ΠΑΣΟΚ. Εμείς εννοούμε αυτά που λέμε.
Είπα εξ αρχής προς πάσα κατεύθυνση: Συναίνεση στο λάθος, δεν δίνω!
Συναίνεση για τη διόρθωση του λάθους, όση θέλετε...
Όταν ο Πρωθυπουργός μου ζήτησε την περασμένη Τετάρτη συναίνεση για επαναδιαπραγμάτευση, το δέχθηκα αμέσως! Την ώρα μάλιστα που η Νέα Δημοκρατία είχε περάσει μπροστά στις δημοσκοπήσεις.
Κι αυτό δείχνει υπευθυνότητα...
Θα το ’κανε αυτό ποτέ το ΠΑΣΟΚ; Φαντάζεστε ποτέ το ΠΑΣΟΚ, να βρίσκεται στην Αντιπολίτευση, να προηγείται στις δημοσκοπήσεις και να προσφέρει συναίνεση στην καταρρέουσα κυβέρνηση για να σωθεί ο τόπος;
Ούτε μια στο εκατομμύριο...
Αυτή τη στιγμή, όλη η Ελλάδα δεν μιλάει πια για Συναίνεση στο λάθος, αλλά για Επαναδιαπραγμάτευση των όρων του Μνημονίου και του Μεσοπρόθεσμου. Ώστε να διορθωθεί το λάθος…
Περιθώρια υπάρχουν, επειδή ακριβώς εμείς δεν προσυπογράψαμε το Μνημόνιο εξ αρχής! Επειδή δεν υποκύψαμε. Και ξέρετε καλά τι εννοώ: να προσφέρουμε συναίνεση στο λάθος..
Και τώρα την Επαναδιαπραγμάτευση τη θέλετε κι εσείς - έτσι τουλάχιστον λέτε - αν και την ονομάζετε συν-διαπραγμάτευση. Πέστε την όπως θέλετε. Αλλά, όπως κι αν την πείτε, είναι αλλαγή των όρων του Μνημονίου κι αλλαγή του Μεσοπρόθεσμου. Που αυτό συμφωνήσαμε προς στιγμήν προχθές. Κι ύστερα κάνατε πίσω...
Και κάτι ακόμα στο σημείο αυτό: Πρέπει να καταλάβουμε όλοι, ότι το Σχέδιο δεν δούλεψε γιατί ήταν λάθος συνταγή. Όχι γιατί δεν εφαρμόστηκε σωστά. Ασφαλώς υπήρξαν λάθη και παραλείψεις στην εφαρμογή του...
Αλλά δεν ζητάμε σήμερα να εφαρμοστεί καλύτερα η λάθος συνταγή. Ζητάμε να αλλάξει συνταγή!
Ακούστε: Θα μπορούσα εύκολα να πω κι εγώ, όπως κάνουν ορισμένοι, ότι για όλα φταίει η ανικανότητά σας να εφαρμόσετε το Μνημόνιο. Όμως, θέλω να είμαι δίκαιος. Φταίει κι αυτό. Αλλά η βασική πηγή του προβλήματος είναι η λάθος συνταγή…
Και δεν είναι μόνο η Επαναδιαπραγμάτευση που ζητάμε και που τώρα πια είναι εφικτή...
Είναι και κάτι ακόμα: η άμεση δημιουργία ευρωπαϊκού μηχανισμού Ανάπτυξης. Το είπα και προχθές. Να το επαναλάβω: με προγράμματα της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων, αλλά και της Παγκόσμιας Τράπεζας, για τη δημιουργία υποδομών που θα διευκολύνουν και θα επιταχύνουν την Επανεκκίνηση της Οικονομίας. Ώστε να καλυφθεί το κενό των ομολόγων για μεγάλα έργα και των ευρωομολόγων που, δυστυχώς, δεν έχουν ακόμα ξεκινήσει.
Και πέρα από τις υποδομές, οι μεγάλες επενδύσεις σε Ενέργεια, σε διαχείριση απορριμμάτων, σε ανάπτυξη τουριστικής κατοικίας, με αξιοποίηση του ΕΣΠΑ, με βοήθεια Ευρωπαϊκών χρηματοδοτικών πόρων, ώστε να πετύχουμε επενδυτικό σοκ και έξοδο από την ύφεση.
Υπάρχουν όλα αυτά, λοιπόν, που μπορούν να γίνουν. Τα ζητάω εδώ και καιρό. Τα επαναλαμβάνω κάθε φορά που πηγαίνω στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες.
Και τώρα αρχίζουν να γίνονται αποδεκτά.
Το κλίμα στην Ευρώπη αλλάζει. Η Ευρώπη αρχίζει να εγκαταλείπει αυτό που ο κ. Γιούνγκερ προχθές κατήγγειλε τόσο παραστατικά: την «τιμωρητική νοοτροπία» έναντι της Ελλάδας. Τη συμπεριφορά του «αυταρχικού πατέρα» που μαστιγώνει τα παιδιά του…
Η Ευρώπη αρχίζει να καταλαβαίνει ότι η Ελλάδα δεν χρειάζεται «τιμωρία», δεν χρειάζεται κάποιους να της κουνάνε κάθε τόσο το δάχτυλο και να την προσβάλλουν. Χρειάζεται μιαν αληθινή ευκαιρία να διορθώσει τα σφάλματα του παρελθόντος. Κι αυτό μπορεί να γίνει με Ανάκαμψη, όχι με συνέχιση της ύφεσης.
Γι’ αυτό παλεύουμε εμείς. Γι’ αυτό θα συνεχίσουμε να παλεύουμε.
Έχουμε σημαντικές διαφωνίες με την Τρόικα...
Αλλά γι’ αυτό χρειάζεται η Επαναδιαπραγμάτευση.
Όμως προσέξτε: Για να κάνεις διαπραγμάτευση, ξεκινάς με διαφωνία.
Όταν δεν διαφωνείς πουθενά, δεν διαπραγματεύεσαι...
Όταν δεν τολμάς να διαφωνήσεις, όταν υπογράφεις ό,τι σου δίνουν, όταν καταγγέλλεις, όπως έγινε, είτε την ίδια τη χώρα σου, είτε όποιον αληθινά προβάλλει διαφορετική άποψη, τότε δεν διαπραγματεύεσαι.
Εμείς διαπραγματευόμαστε. Και θα συνεχίσουμε να το κάνουμε…
Ήδη, έχουμε πείσει σε αρκετά. Και μπορούμε να πείσουμε και σε άλλα.
Εμείς δεν πάμε να τσακωθούμε με κανένα. Ούτε μέσα στην Ελλάδα, ούτε έξω από την Ελλάδα. Πάμε να πείσουμε ότι αυτό που γίνεται εδώ ως τώρα, βασίζεται στη λάθος συνταγή. Κι ότι υπάρχει άλλος δρόμος...
Αυτή τη μάχη δίνουμε εμείς.
Με τα πραγματικά προβλήματα. Όχι με ψευτοδιλήμματα.
Και μια κι ο λόγος για ψευτοδιλήμματα, τώρα ακούμε για Δημοψήφισμα το φθινόπωρο. Δημοψήφισμα για ποιο πράγμα; Με ποιο ερώτημα;
Γενικώς και αορίστως σε αίτημα συνταγματικής μεταρρύθμισης;
Σε ποια συνταγματική μεταρρύθμιση θα ζητήσετε τη γνώμη του Ελληνικού λαού, κ. Παπανδρέου, όταν δεν έχετε τολμήσει ακόμα να καταργήσετε τον ατυχή νόμο που ψηφίσατε πέρσι για την Ιθαγένεια των μεταναστών, που μετατρέπει την Ελλάδα σε «μαγνήτη» για εκατοντάδες χιλιάδες λαθρομετανάστες;
Τι θα συνέβαινε, αν τον βάζατε αυτό το Νόμο σε δημοψήφισμα;
Ποιο θα ήταν το αποτέλεσμα;
Θα ήταν συντριπτικό και το ξέρετε!
Κι, όμως, δεν σέβεστε τη γνώμη του λαού σε αυτά που τον καίνε…
Και προτίθεστε να ζητήσετε τη γνώμη του, κανείς δεν ξέρει σε τι, αορίστως σε άλλα πράγματα…
Που μπορεί να απασχολούν ή να μην απασχολούν τον Ελληνικό λαό, αλλά εδώ, έχουμε ακούσει τόσα πολλά από δικά σας στελέχη, που για κάθε «νόσο» προβλέπεται κι ένα δημοψήφισμα…
Εμείς, άλλωστε, έχουμε ξεκινήσει τη συζήτηση για Συνταγματική μεταρρύθμιση, που θα αποτελέσει πυλώνα και θα ανοίξει τους ορίζοντες της Νέας Μεταπολίτευσης. Μην κάψουμε μια σοβαρή προσπάθεια αλλαγής, με δημοψηφίσματα σε λάθος χρόνο και για λάθος λόγο.
Εμείς παραμένουμε προσηλωμένοι στα πραγματικά προβλήματα, την ώρα που εσείς σκαρφίζεστε διάφορα τεχνητά διλήμματα, άλλοτε αποπροσανατολιστικά, άλλοτε διχαστικά κι άλλοτε επιζήμια για τη Δημοκρατία.
Και δεν σκέπτεστε ότι ο κόσμος είναι απελπισμένος. Και ήδη η απελπισία ξεχειλίζει στις πλατείες και γίνεται οργή! Σας πέρασε από το μυαλό, ότι όσο διατηρούνται τα αδιέξοδα και η απελπισία του κόσμου, ακόμα κι αν τους βάλετε το πιο σωστό δίλημμα, μπορεί να το απορρίψουν; Και τότε τι θα γίνει;
Νομίζετε ότι θα ξεγελάσετε τον κόσμο που βρίσκεται ήδη στους δρόμους;
Δεν θα τους ξεγελάσετε. Πάτε να τους εκτονώσετε κι αντίθετα θα τους εξαγριώσετε! Ακριβώς, επειδή θα ξέρουν ότι το κάνετε για να τους ξεγελάσετε...
Κι έτσι υπάρχει ο κίνδυνος πολύ σημαντικές μεταρρυθμίσεις να τις ακυρώσετε εξ αιτίας αυτής της δημαγωγίας σας.
Μέχρι τώρα, όλη η συζήτηση περί «συναίνεσης» ήταν προσπάθεια να συγκαλύψετε την αδυναμία σας να κυβερνήσετε.
Μέχρι που θέσαμε τη μόνη πραγματική βάση συναίνεσης - την επαναδιαπραγμάτευση. Και τότε πια αποδείχθηκε ότι δεν μπορείτε να το τολμήσετε.
Οπότε βρήκατε νέο επικοινωνιακό τέχνασμα: Το δημοψήφισμα!
Νομίζετε ότι το φθινόπωρο, όταν δεν θα αποδίδουν ούτε τα νέα μέτρα, όταν ο κόσμος θα νιώθει ακόμα μεγαλύτερη ασφυξία, ακόμα μεγαλύτερη απελπισία, θα ενδιαφέρεται για δημοψήφισμα για… την ηλεκτρονική διακυβέρνηση;
Όχι, κύριε Παπανδρέου! Θα σας ζητάει λύσεις για τα τωρινά αδιέξοδα. Όχι για τους μελλοντικούς παραδείσους που του υπόσχεστε…
Αν, λοιπόν, σας αρέσουν τα δημοψηφίσματα, κάντε το καλύτερο δημοψήφισμα: Εκλογές!
Διότι μετά απ’ όσα έγιναν την περασμένη εβδομάδα, με τον Πρωθυπουργό να παραιτείται για να γίνει κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας, κι ύστερα να ανακαλεί την παραίτησή του διότι… το έμαθαν οι δικοί του και τον εμπόδισαν, τα πράγματα άλλαξαν. Η κυβέρνηση αυτή, είναι πλέον πηγή αστάθειας.
Κύριε Παπανδρέου, δεν σας εμποδίσαμε εμείς να κυβερνήσετε…
Αλλά συμμέτοχοι στο δικό σας αδιέξοδο δεν γινόμαστε.
Θα μείνουμε συγκεντρωμένοι στην ουσία της Πολιτικής και συνεπείς στις απόψεις μας:
Θα καταψηφίσουμε το Μεσοπρόθεσμο γιατί είναι λάθος και γιατί το φέρνετε όλο σε ένα άρθρο, να απαντήσουμε με ένα ναι ή με ένα όχι.
Θα ψηφίσουμε όσους εφαρμοστικούς νόμους είναι σωστοί. Έτσι κι αλλιώς εμείς θα τους κληρονομήσουμε.
Θα σας υποδείξουμε και με δικές μας νομοθετικές πρωτοβουλίες αυτά που πρέπει να γίνουν, για να τα ξεμπλοκάρουμε. Όταν θα κυβερνήσουμε, θέλουμε να μη χαθεί ούτε λεπτό.
Και θα συνεχίζουμε να προωθούμε την Επαναδιαπραγμάτευση και την αλλαγή των όρων του Μνημονίου. Και του Μεσοπρόθεσμου.
Εμείς δεν είμαστε ίδιοι με σας.
Εμείς βάζουμε το καλό του τόπου πάνω από τον κομματικό σοβινισμό.
Μακάρι, όταν έλθει η ώρα και βρεθείτε στην Αντιπολίτευση, να δείξετε την ίδια υπευθυνότητα που δείχνουμε εμείς τώρα.
Δεν χρειάζεται να ψάχνετε για δημοψηφίσματα, για να αλλάξετε τους άλλους.
Τον εαυτό σας να αλλάξετε!
Ξέρετε, το να βάζει κανείς το συμφέρον της χώρας πάνω από την κομματική του ιδιοτέλεια, δεν είναι αδυναμία. Είναι αρετή!
Είναι αρετή γιατί πείθει. Γιατί ανακτά το ηθικό πλεονέκτημα.
Αλλά είναι αρετή και γιατί φέρνει αποτελέσματα.
Και το πιο δύσκολο απ’ όλα όσα έχουμε να κάνουμε είναι αυτό ακριβώς:
Να πείσουμε ότι δεν είμαστε όλοι ίδιοι.
Και πρέπει να σας ευχαριστήσω κ. Παπανδρέου, γιατί με όλα όσα κάνατε τελευταία, μας βοηθήσατε να δείξουμε και να πείσουμε γι’ αυτό ακριβώς:
Ότι δεν είμαστε όλοι ίδιοι…
