Ομιλία του Προέδρου της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξη Τσίπρα
στη συζήτηση για την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση
«Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την αίσθηση ότι δεν υπήρξε ποτέ στη σύγχρονη, στην μεταπολιτευτική, ας πω, ιστορία του τόπου μεγαλύτερο έλλειμμα εμπιστοσύνης ανάμεσα στους πολίτες και το πολιτικό σύστημα. Αυτό όμως το έλλειμμα εμπιστοσύνης είναι αμφίδρομο τόσο από τους πολίτες που δικαίως λέω εγώ, αμφισβητούν το πολιτικό σύστημα και κυρίως τις κυρίαρχες δυνάμεις του πολιτικού συστήματος, όσο όμως και από τις κυρίαρχες δυνάμεις του πολιτικού συστήματος που αμφισβητούν τους ίδιους τους πολίτες. Δεν τους εμπιστεύονται. Δεν εμπιστεύονται τους πολίτες ότι έχουν γνώμη και κρίση. Αυτός είναι άλλωστε ο λόγος κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, για τον οποίο στην πραγματικότητα άλλο τι λένε, τόσο το κυβερνών κόμμα όσο και αυτό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, επιδιώκουν να κερδίσουν χρόνο για διαφορετικούς λόγους ο καθένας και να μην οδηγηθούμε στη λαϊκή ετυμηγορία.
Άκουσα με προσοχή τον Υπουργό των Οικονομικών και μια μεγάλη απορία έχω, σήμερα η Βουλή καλείται σε ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση Παπανδρέου ή στην κυβέρνηση Βενιζέλου-Παπανδρέου; Και μια δεύτερη μεγάλη απορία έχω, άραγε η πιθανότητα συγκυβέρνησης των δυο μεγάλων κομμάτων ήταν μια στιγμιαία υπόθεση ξαφνική το μεσημέρι της Τετάρτης 4 με 8 ή μήπως είναι παρούσα. Αλλιώς δεν μπορώ να εξηγήσω αυτή την ανοιχτή συναίνεση που έσπευσε να δώσει στον κ. Βενιζέλο τόσο ο Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης σήμερα το πρωί, κατά το τηλεφώνημα που κάνατε κύριε Βενιζέλο, στον Αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης όσο όμως και την έκδηλη συναίνεση που έσπευσαν να δώσουν, απ’ ότι είπατε, τόσο ο Πρόεδρος του ΛΑΟΣ όσο και η κυρία Μπακογιάννη.
Βεβαίως κύριε Αντιπρόεδρε, κύριε Υπουργέ, δεν θα αναρωτηθώ γιατί άραγε δεν σπεύσατε να τηλεφωνήσατε τόσο σε εμένα όσο και στη Γενική Γραμματέα του ΚΚΕ. Θεσμικά οφείλατε να το κάνετε. Δεν θα αναρωτηθώ όμως διότι γνωρίζω ότι θα ξέρατε ποια είναι η απάντηση και γι’ αυτό δεν πήρατε.
Όμως κύριε Βενιζέλε, επιτρέψτε μου να σας πω ότι αυτές οι στάσεις ανατροφοδοτούν το έλλειμμα εμπιστοσύνης των πολιτών απέναντι στο πολιτικό σύστημα και κυρίως στις κυρίαρχες πολιτικές δυνάμεις.
Τι άλλο μπορεί να πει κανείς όταν βλέπει πολιτικά πρόσωπα το πρωί να είναι στη λογική την αντιμνημονιακή και το βράδυ να είναι Υπουργοί. Τι άλλο μπορεί να πει κανείς όταν βλέπει τον Αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης να διαδηλώνει την αντίθεσή του στο μνημόνιο, αλλά να συζητά την πιθανότητα κυβέρνησης συνεργασίας, προκειμένου προφανώς να προωθηθεί ο βασικός πυρήνας του μνημονίου που είναι το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας.
Και τι άλλο μπορεί να πει κανείς όταν σήμερα εσείς εδώ λέτε, που πριν ως Υπουργός Άμυνας και έγκριτος συνταγματολόγος μας λέγατε ότι χρειάζονται 180 ψήφοι προκειμένου να προωθηθεί τόσο το μεσοπρόθεσμο όσο και η νέα δανειακή σύμβαση -την πρώτη δεν την έχετε φέρει καν στο Ελληνικό Κοινοβούλιο- τώρα ως Αντιπρόεδρος και Υπουργός των Οικονομικών να συμφωνείτε και να ζητάτε συναίνεση του Αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης και να σας τη δίνει, προκειμένου να προωθηθεί το μεσοπρόθεσμο με διαδικασίες εξπρές και φυσικά με 151.
Αν όλα αυτά, καθώς και το μέγα γεγονός των ημερών, ότι ξαφνικά το όλον ΠΑ.ΣΟ.Κ. έντρομο μπροστά στην προοπτική να δώσει μέρος της κυβερνητικής εξουσίας στον κ. Σαμαρά συσπειρώθηκε. Αν λοιπόν όλα αυτά δεν συνιστούν, δεν συνάδουν, δεν συμβάλλουν στην απαξίωση του πολιτικού συστήματος, τότε τι συμβάλλει.
Αν για όλα αυτά δικαίως οι πολίτες στην κάτω Βουλή της Ελληνικής Δημοκρατίας δεν υψώνουν τα χέρια προς την πάνω Βουλή, τότε τι άλλο θα έπρεπε να γίνει για να υψώσουν τα χέρια όχι για να μας ζητωκραυγάσουν επειδή σήμερα θα σώσουμε τη χώρα αλλά για να αποδοκιμάσουν την κυβερνητική πλειοψηφία και τη συναίνεση που βρίσκει σε μεθοδεύσεις διότι για μας η συμφωνία σε διαδικασία εξπρές για την ψήφιση του μεσοπρόθεσμου όσο όμως και των εφαρμοστικών νόμων σε μια διαδικασία μέχρι το τέλος της άλλης εβδομάδας δεν είναι μια διαδικαστική υπόθεση, είναι συμφωνία επί της ουσίας της πολιτικής.
Και έρχομαι στο κρίσιμο ζήτημα που αφορά την περιβόητη 5η δόση. Δεν ξέρω κύριε Αντιπρόεδρε της κυβέρνησης και Υπουργέ των Οικονομικών τι σας είπαν στις Βρυξέλλες, αυτό που εγώ γνωρίζω όπως γνωρίζουν όλοι οι Έλληνες πολίτες, είναι ότι την προηγούμενη Τετάρτη όσο δεν υπήρχε Πρωθυπουργός της χώρας και όσο ήταν υπό διάλυση το πολιτικό σύστημα, η 5η δόση είχε δοθεί. Καταθέτω στα πρακτικά για να μη λέτε ότι τα βγάζω από το μυαλό μου τα δημοσιεύματα από τις ηλεκτρονικές εφημερίδες, «ΕΘΝΟΣ, ΝΕΑ, IN.GR» όλοι. Ο κ. Αλταφάζ διαβεβαίωσε ότι θα δοθεί η 5η δόση. Μόλις όμως κατάφερε να σταθεροποιηθεί το πολιτικό σύστημα και βεβαίως να αποκτήσει ειδικού βάρους Υπουργούς και Αντιπροέδρους, ξαφνικά αμφισβητεί την 5η δόση. Γιατί; Ποιον εμπαίζουνε και ποιον εμπαίζετε;
Ο ελληνικός λαός όμως ξεπερνάει τον τρόμο, ξεπερνάει το φόβο και ξεπερνάει τους εκβιασμούς. Και ξέρετε ο μόνος εγγυητής διάσωσης της ελληνικής οικονομίας, διάσωσης των μισθών και των συντάξεων, διάσωσης των εισοδημάτων αλλά και της δημόσιας περιουσίας είναι ο ελληνικός λαός. Δεν είναι οι ψευδεπίγραφες συναινέσεις που ακόμη και αν συμβούν θα είναι συναινέσεις λαϊκής μειοψηφίας.
Μας λέτε, εδώ και 1,5 χρόνο ότι όσα κάνετε συνιστούν μονόδρομο και ότι κανείς άλλος δεν έχει διαφορετική άποψη. Κυρίες και κύριοι της Κυβέρνησης και στην προηγούμενη ομιλία μου στην αρχή της διαδικασίας, ζήτησα να διευκρινίσετε τι ακριβώς λένε όλοι αυτοί οι έγκριτοι και έγκυροι οικονομολόγοι οι οποίοι συμβουλεύουν τον Πρωθυπουργό και αν μπορεί μια χώρα που υπερβαίνει το 150% και πάει για 300% του Α.Ε.Π. να σωθεί με νέα ακριβά δάνεια που θα δίνονται υπό την προϋπόθεση ότι αυτά τα χρήματα θα πάνε μονάχα στις τράπεζες και στην αποπληρωμή των προηγούμενων τόκων και τίποτα στην ανάπτυξη, τίποτα στην παραγωγική ανασυγκρότηση.
Και επειδή δεν είμαστε πια οι μόνοι οι οποίοι λέμε ότι υπάρχει άλλος δρόμος, σωτήριος όχι μόνο για την Ελλάδα, αλλά και για το ευρωπαϊκό οικοδόμημα το οποίο σήμερα τρίζει.
Σας διαβάζω τι εγγράφη προχθές ως κεντρικό άρθρο στην εφημερίδα Νιου Γιουορκ Ταϊμς όπου αφιέρωσε στο κύριο άρθρο της ανάλυση για το μεσοπρόθεσμο. Δεν είναι λόγια δικά μου αυτά, δεν είναι λόγια κάποιου αντιμνημονιακού. Οι Νιου Γιουόρκ Ταϊμς λένε ότι η λύση που συναρμολογήθηκε την περασμένη βδομάδα περισσότερο χρήμα διάσωσης και περισσότερη ελληνική λιτότητα, απλά αγοράζει λίγο χρόνο, χωρίς να προσθέτει καμιά ελπίδα ανάκαμψης. Καθιστώντας ακόμη δυσκολότερο για την κυβέρνηση να περιορίσει το έλλειμμα. Η Ελλάδα δεν έχει ελπίδα να αναζωογονήσει την οικονομία της αν πρέπει να αποπληρώνει κανονικά το κεφάλαιο και τα τοκοχρεωλύσια ενός φορτίου χρέους που σήμερα είναι περισσότερο από το 140% του Α.Ε.Π.
Αυτό λοιπόν για το οποίο σήμερα δεν μας έχετε πείσει κύριε Αντιπρόεδρε της Κυβέρνησης είναι για το πώς εκεί που αποτύχατε χθες θα πετύχετε σήμερα. Και μάλιστα με την ίδια ακριβώς και απαράλλακτη πολιτική χωρίς καμία ουσιαστική αλλαγή στο μίγμα της πολιτικής. Καμία ουσιαστική αλλαγή στο μεσοπρόθεσμο.
Δεν ήσασταν εδώ γι’ αυτό θα το πω και μόνο γιατί έχει μια σημασία. Δυο παρατηρήσεις. Δεν είχατε βεβαίως εσείς την ευθύνη άλλοι συνέταξαν το μεσοπρόθεσμο, αλλά κοιτάξτε τι γράφει.
Το πρώτο σημείο στο μεσοπρόθεσμο εξετάζει τα δυο σενάρια. Το ένα χωρίς τα σκληρά μέτρα των 30 δις ως το 2015 και το άλλο με τα σκληρά μέτρα ως το 2015. Και στα δυο σενάρια, αναφέρει ότι η μεταβολή του Α.Ε.Π. εκτιμάται ότι θα είναι η ίδια. Δηλαδή να πάρουμε όλα αυτά τα επώδυνα μέτρα, νέες θυσίες για το λαό χωρίς κανένα αντίκρισμα. Και το δεύτερο ακόμη πιο σκληρό και τραγικότερο τα δυο σενάρια με τις αποκρατικοποιήσεις και χωρίς τις αποκρατικοποιήσεις. Με τις αποκρατικοποιήσεις στο τέλος του 2015 το χρέος 140% του Α.Ε.Π., χωρίς 160% του Α.Ε.Π. Δηλαδή μια τρύπα στο νερό.
Δεν τα λέμε εμείς αυτά. Τα γράφετε στο μεσοπρόθεσμο. Πως λοιπόν, θα καλέσετε μεθαύριο τους Βουλευτές να ψηφίσουν ένα τέτοιο πρόγραμμα που θα φέρει νέα βάρη και νέες θυσίες, δίχως κανένα αντίκρισμα για τον ελληνικό λαό.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η δική μας εκτίμηση είναι ότι η Κυβέρνηση με την ανοχή της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, είναι διατεθειμένη να θυσιάσει και τον τελευταίο έλληνα άνεργο ή απασχολούμενο. Είναι διατεθειμένη να θυσιάσει τη δημόσια περιουσία ακόμη και την ίδια την παράταξη που αποτέλεσε κορμό του δημοκρατικού χώρου, προκειμένου να προχωρήσει σε αυτό το μίγμα πολιτικής που καταστρέφει τη χώρα. Πολύ γρήγορα, από την Ελλάδα στους Έλληνες, πήγατε στην Ελλάδα της Τρόικας. Από τη λαϊκή κυριαρχία πήγατε στο κράτος των τραπεζών. Και από την κοινωνική δικαιοσύνη στην Ελλάδα που επισήμως έχει ένα εκατομμύριο ανέργους και τρία εκατομμύρια στα όρια της φτώχιας.
Και θέλω ειλικρινά απευθυνόμενος στον καθένα και στην καθεμιά από τους Βουλευτές της κυβερνητικής παράταξης, δεν μιλάω για σήμερα το βράδυ αλλά για την κρίσιμη ψηφοφορία του μεσοπρόθεσμου. Πιστεύει κανείς και καμιά από σας ότι το μεσοπρόθεσμο είναι ένα αναπόφευκτο κακό; Αν το πιστεύετε ακόμη δεν έχετε παρά να το αναγνώσετε. Να αναγνώσετε δηλαδή αυτό τον απέραντο κατάλογο της περιουσίας του ελληνικού λαού που ετοιμάζεται προς εκποίηση. Και τότε ελάτε με το χέρι στην καρδιά και πείτε μας, αν έτσι σώζεται μια πατρίδα την εξαφάνιση της οποίας περιγράφει με μαθηματική ακρίβεια το μεσοπρόθεσμο.
Δεν πρόκειται για νομοσχέδιο. Πρόκειται για έκθεση κατασχετηρίου, για έκθεση δικαστικού επιμελητή. Όπως ο δικαστικός επιμελητής καταγράφει τα περιουσιακά στοιχεία του οφειλέτη ακόμη και τα τελευταία αντικείμενα, έτσι και η Τρόικα αλλά και η Κυβέρνησή μας δυστυχώς καταγράφουν και μαζεύουν όλα τα περιουσιακά στοιχεία για να τα εκποιήσουν.
Δεν πρόκειται κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, για πρόγραμμα σωτηρίας της ελληνικής οικονομίας, αλλά για πρόγραμμα λεηλασίας πριν από τη χρεοκοπία, διότι θα είναι αναπόφευκτη η διαδικασία αυτή της ελεγχόμενης βεβαίως χρεοκοπίας. Και φανερώνεται αυτό απ’ όσα δήλωσε σήμερα ο κ. Σόιμπλε σε συνέντευξη που θα δημοσιευθεί αύριο στη στην Die Welf όπου αποκαλύπτει τις πραγματικές διαθέσεις και τα αληθινά κίνητρα που τον ώθησαν στην ανάληψη της πρωτοβουλίας γι’ αυτό το σχέδιο διάσωσης. Και μας λέει ούτε λίγο, ούτε πολύ ότι υπάρχει πιθανότητα να πείσουμε τους φορολογούμενους να συνεχίσουν να δίνουν ακριβά δάνεια στους Έλληνες αρκεί και σεις να μας δώσετε -στις γερμανικές επιχειρήσεις προφανώς- τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας που είναι ένας σημαντικός πλούτος αναξιοποίητος.
Θα ήθελα να κάνω μια αναφορά. Το τελευταίο διάστημα κλιμακώνονται οι επιθέσεις με όλα τα μέσα, απέναντι στον κόσμο που διαδηλώνει ειρηνικά και ζητά δημοκρατία και κοινωνική δικαιοσύνη. Και κλιμακώνονται και οι γνωστές συκοφαντικές επιθέσεις απέναντι στην Αριστερά και στο ΣΥΡΙΖΑ. Προφανώς και με εξοργίζει το γεγονός ότι επιτίθεστε με έναν σκληρό και άδικο τρόπο απέναντι σε μια παράταξη που έχει δώσει αγώνες και αίμα για τη δημοκρατία.
Όμως περισσότερο απ’ αυτό -γιατί θα μπορούσα να καταλάβω και τον πανικό και την αδυναμία στην οποία βρίσκεται η Κυβέρνηση- με ενοχλεί και με εξοργίζει ότι την ίδια στιγμή που αποκαλείται τους πολίτες που διαδηλώνουν, τους αριστερούς πολίτες Γκοτζαμάνηδες και Κουτσαβάκηδες, ανοίγετε κύριοι της Κυβέρνησης την αγκαλιά σας στον κ. Καρατζαφέρη και στην ακροδεξιά. Αυτό είναι που με ενοχλεί, όχι που συκοφαντείτε εμάς.
Το πρώτο, θα μπορούσα να το κατανοήσω. Ταυτόχρονα όμως και τα δυο δεν τρώγονται κύριοι της Κυβέρνησης. Και ο κ. Πρωθυπουργός ήταν αυτός απ’ αυτό εδώ το Βήμα που εξήρε την πατριωτική στάση του κ. Καρατζαφέρη και κατήγγειλε τον ΣΥΡΙΖΑ για πράξεις βίας και επιθέσεις που συνηθίζουν σε αυτή τη χώρα να κάνουν άλλες δυνάμεις.
Προσπαθείτε διαρκώς να αντιστρέψετε την εικόνα. Γι’ αυτό και χρησιμοποιείτε με επιλεκτικό τρόπο αντίστροφα επιχειρήματα όπως κάνατε άλλωστε όλο το προηγούμενο διάστημα και με την παραφιλολογία περί Ιουλιανών και περί αποστασίας, όπου συνειδητά προσπαθήσατε να διαστρεβλώσετε την ιστορική αλήθεια.
Ε, ναι λοιπόν, και το 1965 όπως και σήμερα ο κόσμος ήταν και είναι στο δρόμο. Και τότε και τώρα ο λαός και οι πολίτες ζητούν δημοκρατία. Και τότε και τώρα ο κόσμος της δημοκρατικής παράταξης και ήταν και είναι στο δρόμο για να προστατεύσει την λαϊκή κυριαρχία, το Σύνταγμα και τη δημοκρατία.
Επίσης ομοιότητα και τότε και τώρα η διαπλοκή, οι τραπεζίτες, οι μεγαλοεργολάβοι, οι ιδιοκτήτες των media -τι σύμπτωση, ζωή να έχει ο άνθρωπος ο ίδιος ο κ. Μητσοτάκης- με ιδιαίτερη επιμονή ζητούσαν και ζητάνε να μην τεθούν οι κυρίαρχες επιλογές στην κρίση του λαού.
Ποια η μεγάλη διαφορά; Ότι τότε, όλοι αυτοί επεδίωκαν για λογαριασμό του παλατιού να ρίξουν την Κυβέρνηση ενώ τώρα προσπαθούν για λογαριασμό της Τρόικα με νύχια και με δόντια να κρατήσουν την Κυβέρνηση παρά το γεγονός ότι στερείται λαϊκής αποδοχής.
Σας είπα όμως ότι μόλις ολοκληρώσατε την σύμβαση έργου που έχετε να ψηφίσετε αυτό το έγκλημα ούτε και σεις θα είστε χρήσιμοι.
Ο μεγάλος συγγραφέας Λουίς Σεπούλβεδα είπε το εξής συγκλονιστικό σήμερα. Στην πλατεία Συντάγματος γράφεται η ιστορία αξιοπρέπειας της σύγχρονης Ευρώπης. Ας μην αποδείξουμε ότι σε αυτό εδώ το Κοινοβούλιο θα γραφούν σελίδες αναξιοπρέπειας στη σύγχρονη πολιτική ιστορία του τόπου».
