Αθήνα, 29 Ιουνίου 2011ΔΕΥΤΕΡΟΛΟΓΙΑ
ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ
ΓΙΩΡΓΟΥ Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ
ΣΤΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΤΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ
«ΜΕΣΟΠΡΟΘΕΣΜΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΗΣ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗΣ 2012-2015»
ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, την προηγούμενη Παρασκευή, με σκληρή και συνεχή διαπραγμάτευση, καταλήξαμε με τους Ευρωπαίους εταίρους μας σε ένα πλαίσιο στήριξης της Ελλάδας, που μπορεί να εξασφαλίσει στους πολίτες της χώρας μας δύο πολύτιμα αγαθά, για τα επόμενα χρόνια.
Πρώτα απ’ όλα, σταθερότητα, με προστασία από τους άγριους ανέμους των διεθνών αγορών, για να προχωρήσουμε με ηρεμία στις μεγάλες αλλαγές. Και δεύτερον, ανάπτυξη, με νέες θέσεις εργασίας, με την ταχύτερη εκταμίευση και την καλύτερη στόχευση κονδυλίων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ώστε να μπορούμε πραγματικά να δώσουμε ώθηση στην αναπτυξιακή μας πορεία.
Και έχουμε μπροστά μας ένα γύρο σκληρής διαπραγμάτευσης, που αφορά στην ταχύτερη δυνατή αποσαφήνιση του πλαισίου διαχείρισης της κρίσης χρέους της Ελλάδας στην Ευρωζώνη, της αναπτυξιακής μας πορείας εδώ και στην Ευρώπη.
Αγαπητοί συνάδελφοι, είναι πολύ εύκολο να κάνουμε κριτική και προς το διεθνές οικονομικό σύστημα, και προς την Ευρωπαϊκή Ένωση για τις πολιτικές της. Και ξέρετε ότι, πρώτοι εμείς, πρώτο το ΠΑΣΟΚ, πρώτος εγώ έχω κάνει αυστηρή, αυστηρότατη κριτική.
Κριτική σε μια Ευρώπη, που αδυνατεί να αξιοποιήσει τα πλεονεκτήματά της, όπως παραδείγματος χάρη με τη δημιουργία ευρωομολόγων, που δεν καταλαβαίνει τη δύναμή της, που εγκλωβίζεται σε συντηρητικά αντανακλαστικά.
Μια Ευρώπη, όπου αναδύεται ένας νέος εθνικισμός, ένας εύκολος ρατσισμός, που μας κλείνει στην εσωστρέφεια και στο λαϊκισμό. Μια Ευρώπη, που καταγγέλλει την κερδοσκοπία και αδιαφάνεια των παραγώγων, των λεγόμενων «CDS», αλλά ουσιαστικά δεν κάνει βήμα για να σταματήσει τα παράγωγα, από το να ποντάρουν στην αποτυχία της Ελλάδας και άλλων χωρών της περιφέρειας.
Μια Ευρώπη, που καταγγέλλει τους οίκους αξιολόγησης, αλλά που τους αφήνει να έχουν λόγο πιο δυνατό από τα Κοινοβούλιά μας, τις δημοκρατίες μας, τους λαούς μας.
Μια Ευρώπη, που αντιμετώπισε μια τραπεζική κρίση το 2008, όπως και άλλοι, αλλά δεν κατάφερε να βάλει τάξη ακόμα και σήμερα, με αποτέλεσμα να υπονομεύεται η πραγματική οικονομία σε τόσες χώρες.
Μια Ευρώπη, που μιλά για τη συμμετοχή των τραπεζών στα βάρη, αλλά κοντοστέκεται στην ιδέα να βάλουμε φόρο επί των χρηματιστηριακών συναλλαγών.
Μια Ευρώπη, που αφήνει να οργιάζουν οι φορολογικοί παράδεισοι, να διαφεύγουν χρήματα που ανήκουν στους λαούς μας, πηγαίνοντας σε λογαριασμούς του εξωτερικού, αντί να ξεπληρώνονται τα χρέη μας, αντί να επενδύονται στην ανάπτυξη και την κοινωνική συνοχή.
Μια Ευρωζώνη, όπου οι ισχυρότεροι θέλησαν την EUROSTAT, την Στατιστική Υπηρεσία της Ένωσης, να μην ελέγχει τους μεγάλους και έτσι δεν έλεγξε και άλλους, όπως την κυβέρνηση Καραμανλή, που τον άφησε να αυθαιρετεί, τον άφησε να κρύβει και να μεγαλώνει ελλείμματα σε βάρος του Ελληνικού λαού. Αν είχε η EUROSTAT τη δυνατότητα να κάνει τη δουλειά της, όπως σήμερα, δεν θα είχαμε την κρίση που δημιούργησε η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας.
Και έχουμε μια Ευρώπη κακοφωνίας, που επέτρεψε και επιτρέπει την καθημερινή κινδυνολογία να δεσπόζει πάνω από το κεφάλι της Ελλάδας και άλλων χωρών. Αυτή την φοβική και εσωστρεφή Ευρώπη, πρέπει να την αλλάξουμε, γιατί μπορεί και στην οικονομική, και στην οικολογική κρίση, και στην κρίση προσφυγιάς και μετανάστευσης, και στην αναπτυξιακή κρίση, να δώσει απαντήσεις και μόνιμες και δίκαιες.
Όμως, κύριοι συνάδελφοι, αυτή την Ευρώπη, με όλες τις δυσκολίες της, αυτή την Ευρώπη καταφέραμε να πείσουμε, να μας δώσει χείρα βοηθείας. Ναι, η Ευρώπη σήμερα έδωσε ψήφο εμπιστοσύνης στον Ελληνικό λαό. Οι συμπολίτες φορολογούμενοι στην Ευρώπη, τα Κοινοβούλιά τους, οι Κυβερνήσεις των κρατών - μελών της Ένωσης, έχουν δώσει ψήφο εμπιστοσύνης.
Ψήφο εμπιστοσύνης, όχι σε μια Ελλάδα του παρελθόντος, αλλά ψήφο εμπιστοσύνης στην Ελλάδα του αύριο. Η βοήθειά τους δεν είναι για να μείνουμε ίδιοι. Είναι για να αλλάξουμε, να σταθούμε στα δικά μας πόδια, να γίνει η οικονομία μας ανταγωνιστική, βιώσιμη, να αξιοποιήσουμε τα δικά μας συγκριτικά πλεονεκτήματα. Δεν ψηφίζουν μια Ελλάδα των ελλειμμάτων. Ψηφίζουν μια Ελλάδα της παραγωγής. Είναι οι πρώτοι, μετά από εμάς, που θέλουν να πετύχουμε.
Και σ’ αυτή την Ελλάδα, την Ελλάδα της δημιουργίας, της αξιοποίησης των πλεονεκτημάτων μας, σ’ αυτή την Ελλάδα επενδύουν τα χρήματά τους. Με μια προϋπόθεση, όμως: να πιστέψουμε εμείς στον εαυτό μας. Η ψήφος μας, σήμερα, να αποτελέσει ψήφο εμπιστοσύνης σε μια διαφορετική Ελλάδα, όχι σε μια κυβέρνηση, αλλά σε μια νέα πορεία.
Μια πορεία αλλαγών, όπου το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα είναι απλά ένας ενδιάμεσος σταθμός. Δεν είναι ο στόχος, είναι ένας δύσκολος, αναγκαίος ενδιάμεσος σταθμός, που γεφυρώνει ένα πρόγραμμα με αρχή, μέση και τέλος, με προοπτική, με ορίζοντα, με ελπίδα.
Μια πορεία συστηματική, οργανωμένη, με στόχο. Μια πορεία, που και νέα διαπραγμάτευση θα έχει, με διορθωτικές κινήσεις, ακριβώς για να φτάσουμε το γρηγορότερο στην άλλη άκρη, στην άλλη πλευρά του ποταμού. Δεν είναι τυφλοσούρτης, είναι ένα πρόγραμμα δυναμικό, που γεφυρώνει το δύσκολο σήμερα, με μια οικονομία σίγουρη και βιώσιμη, του αύριο.
Όλα τα παραπάνω, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, υπό μία προϋπόθεση: ότι και αυτή την εβδομάδα, το Ελληνικό Κοινοβούλιο θα σταθεί στο ύψος των περιστάσεων, θα ανάψει το πράσινο φως για την Ελλάδα, με πράσινο φως στο μεσοπρόθεσμο και τον εφαρμοστικό νόμο.
Ναι, κύριοι συνάδελφοι, υπάρχει επιλογή. Υπάρχει η επιλογή να μείνουμε στην Ελλάδα του διογκωμένου πελατειακού κράτους, ή να πάμε στην Ελλάδα του αποτελεσματικού, δίκαιου, δημοκρατικού και παραγωγικού κράτους. Την Ελλάδα του παρασιτισμού, ή την Ελλάδα της παραγωγής. Την Ελλάδα της πόλωσης, της ανομίας, της βίας και της αυθαιρεσίας, ή την Ελλάδα της ευνομίας, του δικαίου και της συνοχής.
Την Ελλάδα της αδιαφάνειας και της σπατάλης, την Ελλάδα που αφήνει για δεκαετίες την περιουσία της να σαπίζει ανεκμετάλλευτη ή και να λεηλατείται, ή την Ελλάδα που αξιοποιεί τον πλούτο της, με πλήρη διαφάνεια και πλήρη δημοκρατικό έλεγχο.
Ναι, έλεγχος, εξειδίκευση και παρακολούθηση από το Κοινοβούλιο. Και αυτό το εγγυόμαστε, το εγγυώμαι και εγώ προσωπικά: από τα νερά μέχρι και την ενέργεια, οι τομείς αυτοί θα αξιοποιηθούν με πλήρη διαφάνεια και με σεβασμό στην στρατηγική σημασία που έχουν για τη χώρα μας. Γνώμονάς μας, το δημόσιο συμφέρον.
Μπορούμε να επιλέξουμε την Ελλάδα των ελλειμμάτων, των ελλειμμάτων στον προϋπολογισμό, στις εξαγωγές, στην αναξιοπιστία, ή την Ελλάδα των πλεονασμάτων, των πλεονεκτημάτων και της αξίας.
Η ψήφιση του μεσοπρόθεσμου και η υλοποίησή του είναι ο μόνος τρόπος για να κερδίσουμε τον απαραίτητο χρόνο, προκειμένου να προωθήσουμε επιτέλους τις μεγάλες αλλαγές που ξεκινήσαμε, αλλά και να διατηρήσουμε τη δυνατότητα να αποκαταστήσουμε σταδιακά, βήμα-βήμα μεν, αλλά να αποκαταστήσουμε τις όποιες αδικίες προκύπτουν από το επείγον των αποφάσεών μας.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σήμερα, δεν θέλω να μιλήσω για το παρελθόν, είναι γνωστό σε όλους τι έχει συμβεί. Ποιοι και πώς μας οδήγησαν εδώ. Και μετά, έφυγαν.
Όμως, το παρελθόν δεν αλλάζει. Σήμερα, τώρα, είναι η ώρα να αρθούμε για μία ακόμα φορά στο ύψος των ιστορικών αποφάσεων και περιστάσεων για τη χώρα.
Είναι η ώρα να κοιτάξουμε το μέλλον. Για να διασφαλίσω το μέλλον αυτής και των επόμενων γενεών, είμαι έτοιμος και είμαστε έτοιμοι να πάρουμε δύσκολες αποφάσεις. Αποφάσεις, που δεν θα σκεφτόμουν καν, αν είχα παραλάβει μία στοιχειωδώς λειτουργική κατάσταση σ’ αυτή τη χώρα.
Αυτό που θέλω να πω και το λέω μέσα από την καρδιά μου, είναι πως ό,τι έκανα και κάνω, αυτό που θεωρούσα και θεωρώ είναι ότι το κάνω γιατί είναι σωστό. Σωστό για τη χώρα και για τους Έλληνες.
Είναι αστείο οποιοσδήποτε να ισχυρίζεται ότι μπορούσαμε να πάρουμε άλλες αποφάσεις δημοσιονομικά και πιο υποστηρικτικές αναπτυξιακά και δεν το κάναμε. Ούτε τρελοί είμαστε, ούτε θέλουμε να αδικούμε κανέναν. Διαχειρίζομαι όμως μια κρίση, που άλλοι δημιούργησαν. Και το έκανα, χωρίς να φυγομαχήσω, χωρίς να αναλογιστώ το τίμημα. Και θα συνεχίσω να το κάνω, ό,τι κι αν μου προσάπτουν, ό,τι κι αν θέλουν κάποιοι να λένε.
Αυτή τη μάχη θα τη δώσω, θα τη δώσουμε μέχρι τέλους. Και σ’ αυτή τη μάχη, έχουμε τα πιο δυνατά όπλα. Αυτά τα όπλα, μας τα έδωσαν οι ίδιοι οι πολίτες, οι Έλληνες. Είναι οι θυσίες τους, είναι η δίψα τους να δουν την πατρίδα μας, την πατρίδα όλων μας, να αλλάζει, για να μην έχει ανάγκη από δάνειες δυνάμεις και επιτηρήσεις, αλλά να στηρίζεται στις δικές της, στέρεες και υγιείς βάσεις.
Αυτή η δίψα, αυτό το όραμα, είναι και το δικό μου όραμα. Με επίμονη προσπάθεια, θα το πετύχουμε. Και σήμερα, περισσότερο από ποτέ, είμαι αποφασισμένος. Τώρα είναι η ώρα για τη σύγκρουση με τα κακώς κείμενα, με ό,τι μας πληγώνει, με ό,τι μας κρατά καθηλωμένους στο χθες.
Αυτό επιβάλλει το εθνικό συμφέρον. Και μπροστά στο εθνικό συμφέρον, δεν λογαριάζω ούτε κομματικούς φίλους, ούτε οποιοδήποτε άλλο μικρό ή μεγάλο συμφέρον.
Είναι τώρα η ώρα των μεγάλων αλλαγών. Είναι η ώρα να συνεχίσουμε τη μεγάλη και δύσκολη προσπάθεια, να βάλουμε τάξη στο σπίτι μας, να οικοδομούμε πια πάνω σε στέρεες βάσεις.
Αυτό αξίζει η χώρα, αυτό αξίζουν οι Έλληνες. Αυτό πρέπει να κάνουμε για τα παιδιά μας, για τις οικογένειές μας. Δεν είναι η ώρα να λυγίσουμε. Δεν είναι η ώρα να κάνουμε πίσω.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ακούω την κριτική και τις προτάσεις απ’ όλες τις πτέρυγες της Βουλής. Κάπου συμφωνούμε, πολλές φορές διαφωνούμε, μπορούμε όμως και συζητάμε. Μπορούμε και συζητάμε για το τι έφταιξε, τι πρέπει να γίνει σήμερα, πώς πρέπει να πορευθούμε αύριο.
Γι’ αυτό και πρέπει, πάση θυσία, να αποφύγουμε την κατάρρευση της χώρας. Να διατηρήσουμε αυτή τη δυνατότητα, τη δυνατότητά μας να συζητάμε για το σήμερα και το αύριο της χώρας. Να διορθώνουμε λάθη στην πορεία μας, όπου χρειάζεται. Να προχωρούμε και σε από κοινού πρωτοβουλίες, όταν απαιτείται.
Έξω, πολλοί διαμαρτύρονται, άλλοι γιατί πραγματικά αδικούνται, πραγματικά υποφέρουν, και άλλοι γιατί ξεβολεύονται από προνόμια που είχαν συνηθίσει. Διαμαρτύρονται και αυτό είναι δημοκρατικό τους δικαίωμα.
Το κρίσιμο είναι να μην ζήσει κανένας, κανένας τους, κανένας μας, να μην ζήσει η ελληνική οικογένεια, τις συνέπειες μιας κατάρρευσης. Και να ανταποκριθούμε όλοι μας, όλο το Κοινοβούλιο, σε δίκαια αιτήματα για τις μεγάλες θεσμικές αλλαγές και μεταρρυθμίσεις στο πολιτικό και οικονομικό μας σύστημα.
Ξέρω και ξέρουμε, επίσης, ότι ο Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης αρνείται να ψηφίσει το μεσοπρόθεσμο, παρά το γεγονός ότι δεν πείθει κανέναν στην Ευρώπη. Είμαι σίγουρος ότι έχει γύρω του ανθρώπους, που του λένε πόσο καλό κάνει στο προσωπικό του προφίλ να λέει «όχι». Να λέει να χαμηλώσουμε τώρα τους φόρους, γνωρίζοντας ότι αυτό θα αυξήσει άμεσα τα ελλείμματα και το χρέος.
Ωραία είναι όλα αυτά, τα λόγια είναι εύκολα, αλλά ούτε λύσεις δίνουν, ούτε εναλλακτικές αξιόπιστες προσφέρουν, απλώς χαϊδεύουν τα αυτιά, ψηφοθηρικά.
Τώρα είναι η ώρα της ευθύνης. Τώρα πρέπει να διασφαλίσουμε ότι θα συνεχίσουν να καταβάλλονται οι μισθοί και οι συντάξεις. Ωραία λοιπόν τα λόγια, οι λεονταρισμοί στην Εσπερία, αλλά ας κάνουμε το παν για να μην ζήσει ποτέ αυτή η χώρα τι σημαίνει «στάση πληρωμών».
Η αλήθεια είναι ότι η Αξιωματική Αντιπολίτευση μπορεί να λέει ό,τι θέλει, γιατί ξέρει ότι η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ θα πράξει και πάλι το ιστορικό της καθήκον.
Κάποιοι μιλάνε ανεύθυνα και με το αζημίωτο, επειδή ξέρουν ότι κάποιοι άλλοι, εμείς, θα πράττουμε - και πράττουμε - υπεύθυνα. Αυτή είναι η πραγματικότητα.
Λέτε ότι φοράτε «εθνική φανέλα». Αλλά φορώντας την εθνική φανέλα, είτε κάθεστε στην κερκίδα, πετώντας κάθε αντικείμενο σ’ εμάς που μαχόμαστε, είτε περιμένετε στα αποδυτήρια, ελπίζοντας ότι η ομάδα θα χάσει, για να έρθετε στις καρέκλες της εξουσίας. Αυτή είναι η στρατηγική σας επιλογή. Ποντάρετε στην αποτυχία.
Εγώ σας κάλεσα να μπούμε στο στίβο, στη μάχη, μαζί. Το αρνηθήκατε. Φοράτε εθνική φανέλα, αλλά δεν αντιλαμβάνεστε την εθνική ευθύνη που αναλογεί σ’ αυτήν.
Εμείς επιμένουμε και θα επιμένουμε και στη συνδιαπραγμάτευση και στην εθνική συνεννόηση. Όμως, για εμάς, αυτό είναι δύναμη, όχι αδυναμία. Διότι πρώτο καθήκον μας είναι να αναλάβουμε εμείς τις ευθύνες μας. Και αυτό κάνουμε και σήμερα και χθες και αύριο, για να μπορέσουμε να σταματήσουμε την κατάρρευση και την όποια απειλή στη χώρα.
Παλεύω, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εδώ και δύο χρόνια, για να αποφύγει η χώρα την κατάρρευση. Ο φόβος, που έκανε την προηγούμενη κυβέρνηση, βεβαίως, να το βάλει στα πόδια. Εγώ, εμείς μείναμε εδώ, σηκώσαμε τα μανίκια και, από την πρώτη στιγμή, τραβάμε πραγματικό κουπί, μαζί με τον Ελληνικό λαό, που σηκώνει πραγματικό σταυρό, φορτωμένο με τις αμαρτίες δεκαετιών και, βέβαια, με τις καταστροφικές πολιτικές της προηγούμενης κυβέρνησης.
Πολλοί σηκώνουν αδιάφορα τους ώμους και λένε: «ε, και τι θα γίνει αν δεν ψηφιστεί το μεσοπρόθεσμο και ο εφαρμοστικός του νόμος; Τι χειρότερο μπορεί να μας συμβεί; Σιγά μην μας αφήσει η Ευρωπαϊκή Ένωση να χρεοκοπήσουμε. Υπάρχει “σχέδιο Β”. Αλλά κι αυτό να μην υπάρχει», λένε, «θα πούμε ότι δεν θα πληρώσουμε κανένα χρέος και καθαρίσαμε».
Αυτά τα ακούω από διάφορες πλευρές. Τόσο εύκολα, κύριοι συνάδελφοι; Έχω πολλές φορές πει ότι, η στάση πληρωμών θα σήμαινε παραδείγματος χάρη την ανάγκη να αναστείλουμε τη λειτουργία όλων των νοσοκομείων, όλου του ΕΣΥ, για να μειώσουμε ακαριαία και βίαια τις δαπάνες μας, αφού κανείς δεν θα μας δάνειζε. Να κλείσουμε τα σχολεία των Ελληνόπουλων. Να μειώσουμε τις συντάξεις όλων των συνταξιούχων κατά 70% - 80% ή να σταματήσουμε να καταβάλλουμε τους μισθούς όλων των δημοσίων υπαλλήλων.
Η αλήθεια είναι πως ό,τι και να πω, ό,τι και να πούμε, ίσως δεν μπορέσουμε ποτέ να δώσουμε στον Έλληνα και την Ελληνίδα να καταλάβουν, τι σημαίνει πλήρης κατάρρευση - γιατί απλά δεν την έχουμε ζήσει - για γενιές ολόκληρες. Μπορούμε να την περιγράψουμε, αλλά δεν μπορούμε να την κάνουμε απτή για τον πολίτη.
Αυτό που ξέρει ο κάθε πολίτης, είναι το πώς ζει σήμερα και πώς ζούσε χθες. Εμείς όμως, σήμερα, προστατεύουμε τον πολίτη. Τον προστατεύουμε από τη στάση πληρωμών και δίνουμε την ευκαιρία για να αλλάξει η χώρα. Και η δική μας δουλειά είναι να μην μάθει ποτέ, να μην ζήσει ποτέ τη στάση πληρωμών. Ποτέ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι.
Και «σχέδιο Β» για την Ελλάδα δεν υπάρχει, ή τουλάχιστον δεν υπάρχει προς όφελος της Ελλάδας. Το μόνο που θα σκεφτούν οι εταίροι μας, αν εμείς αποφασίσουμε να καταρρεύσουμε, είναι το πώς θα σωθούν οι ίδιοι - σε πλειστηριασμό θα μπει η Ελλάδα - όχι πώς θα σώσουν εμάς. Όπως και δεν υπάρχουν μαγικές συνταγές. Οι μαγικές συνταγές δεν πείθουν κανέναν, μα κανέναν.
Τα πράγματα είναι απλά. Υπάρχουν δύο επιλογές: ο δύσκολος δρόμος της αλλαγής και ο δρόμος της καταστροφής. Εμείς επιλέγουμε τον δύσκολο, τον επίπονο, τον απαραίτητο δρόμο της αλλαγής. Δεν φυγομαχούμε, δεν σηκώνουμε τα χέρια ψηλά, δεν πετάμε «λευκή πετσέτα». Διεκδικούμε και θα διεκδικούμε, και μέσα και έξω από την Ελλάδα, το καλύτερο για τον Ελληνικό λαό.
Σηκώνουμε μαζί με τους Έλληνες πολίτες, στις πλάτες μας τη χώρα και προχωράμε.
Δεν σταματάμε.
Δεν πισωγυρίζουμε.
Γι' αυτό, σας καλώ να δώσουμε με την ψήφο μας μια ευκαιρία, μια ιστορική ευκαιρία στην Ελλάδα.
Δώστε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, με την ψήφο σας στην Ελλάδα μία ευκαιρία ιστορική.
Σας ευχαριστώ.
Ο Πρωθυπουργός μετά από παρέμβαση του Προέδρου της Νέας Δημοκρατίας, Αντώνη Σαμαρά, είπε τα εξής:
Μια μικρή απάντηση στον κ. Σαμαρά. Βεβαίως, όταν μας μίλησε για τα στοιχεία ο κ. Σαμαράς, δεν αναφέρθηκε σε στοιχεία, διότι όταν αναφέρεται σε στοιχεία, δεν μπορεί να αναγνωρίσει τη διαφάνεια που φέραμε επιτέλους εμείς σε αυτή τη χώρα. Και ακόμα δεν μπορεί να αναγνωρίσει τα τεράστια ελλείμματα, τα οποία όχι εμείς κ. Σαμαρά, όχι εμείς, αλλά όλη η Ευρώπη ξέρει, ότι εσείς αφήσατε στον Ελληνικό λαό. Αυτά είναι τα στοιχεία κ. Σαμαρά, για τα οποία εσείς κρύβεστε. Κρύβεστε και μας λέτε εμάς για τα στοιχεία.
Δεύτερον, ναι, κοστολογημένες προτάσεις είπε ο κ. Σαμαράς, πράγματι, κοστολογημένες προτάσεις. Κοστολογήθηκαν, αξιολογήθηκαν από την τρόικα, αξιολογήθηκαν από όλους τους συναδέλφους τους στο Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα και απορρίφθηκαν από όλους, αυτές οι κοστολογημένες προτάσεις, κ. Σαμαρά. Και το έχετε ως πρόσχημα, για να κάνετε τον πατριώτη, ενώ πατριώτες σήμερα είναι εκείνοι που φορτώνονται μια μεγάλη ευθύνη - που πολλές φορές, δεν μας αναλογεί.
Δεν μας αναλογεί κ. Σαμαρά αυτή η ευθύνη, αλλά εμείς τη σηκώνουμε. Και τη σηκώνουμε, για να κάνουμε ένα πρόγραμμα, που όχι, δεν θα είναι αποτυχημένο. Θα είναι πετυχημένο, όσο κι αν δεν το θέλετε εσείς. Και θα είναι πετυχημένο, γιατί θέλουμε να πετύχει. Και αυτό είναι το στρατηγικό σας λάθος, πολιτικά.
Ο Ελληνικός λαός μπορεί να περνά δύσκολες στιγμές και περνά πολύ δύσκολες στιγμές, όμως, ο Ελληνικός λαός δεν θέλει να αποτύχει αυτή η Κυβέρνηση και αυτό το πρόγραμμα, διότι θα αποτύχει η Ελλάδα. Μην ποντάρετε στην αποτυχία, βοηθήστε επιτέλους για την επιτυχία.
Εμείς, αυτό θα το καταφέρουμε, είτε το θέλετε, είτε δεν το θέλετε.
