Αθήνα, 29 Ιουνίου 2011
Παρέμβαση Αντιπροέδρου της Κυβέρνησης και Υπουργού Οικονομικών κ. Ευάγγελου Βενιζέλου σχετικά με τα επεισόδια στην Αθήνα
«Κύριε Πρόεδρε η ψήφιση του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος Δημοσιονομικής Προσαρμογής είναι μια πράξη ευθύνης. Είναι μια σωστική ενέργεια, είναι μια πράξη που θωρακίζει την πατρίδα μας και ενισχύει τη διεθνή διαπραγματευτική της θέση.
Η ψήφιση του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος Δημοσιονομικής Προσαρμογής και το δεύτερο συνακόλουθο βήμα της ψήφισης του Εφαρμοστικού Νόμου θα μας επιτρέψει να εφαρμόσουμε το σχέδιο στο οποίο αναφέρθηκα και η εφαρμογή του σχεδίου με ταχύ τρόπο θα μας επιτρέψει να αποκαταστήσουμε αδικίες και ανισότητες και να στρέψουμε την προσοχή μας στην πραγματική οικονομία, στο αναπτυξιακό πρόβλημα της χώρας.
Βεβαίως, παράλληλα με το πρόβλημα της οικονομίας, υπάρχει το πρόβλημα της Δημοκρατίας και των θεσμών. Αναφέρθηκα στην καταληκτική μου ομιλία στην πρωινή συνεδρίαση στο πώς αντιλαμβάνομαι αυτό που συμβαίνει στην κοινωνία, αυτό που συμβαίνει στις πλατείες, πώς πρέπει να κάνουμε τις αναγκαίες διακρίσεις, γιατί τώρα συμφύρονται πολλά φαινόμενα και δεν έχουν όλα την ίδια ηθική κοινωνική και πολιτική σημασία και αξία.
Τα είπαμε αυτά. Και μιλώντας εκ μέρους της κυβέρνησης, άρα και εκ μέρους του Υπουργού Προστασίας του Πολίτη, που ήταν παρών, του Χρήστου Παπουτσή, είπα ότι η Αστυνομία έχει δύο πολύ απλές και σαφείς εντολές, όπως προβλέπει το Σύνταγμα της χώρας. Να προστατεύσει την ομαλή λειτουργία του Κοινοβουλίου, δηλαδή της δημοκρατίας και να προστατεύσει το δικαίωμα του απλού πολίτη να συνέρχεται, να εκφράζεται, να διαδηλώνει.
Από εκεί και πέρα η Αστυνομία είναι υποχρεωμένη να τηρήσει τους κανόνες της έννομης τάξης. Να προστατεύσει την έννομη τάξη και βεβαίως να αντιμετωπίσει όλες τις βίαιες προκλήσεις. Με βάση την αρχή της αναλογικότητας και με σεβασμό στο κράτος δικαίου.
Μου έκανε πραγματικά έκπληξη το γεγονός ότι το πρωί η Γενική Γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος έκανε μια πολύ ενδιαφέρουσα ανάλυση επί του βήματος, απευθυνόμενη όχι τόσο στην κυβέρνηση όσο σε άλλους αποδέκτες μέσα στην αίθουσα. Ένας από τους αποδέκτες ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ, μια ανάλυση, η οποία ήταν απολύτως γκραμσιανή.
Μου θύμισε αυτά που πρέπει να ξέρει πολύ καλά ο κ. Παπαδημούλης για μια βασική διάκριση στη σκέψη του Antonio Gramsci, μεταξύ του αυθορμητισμού και της αυθορμησίας των μαζών, «Spontanéisme et Spontanéité» των μαζών. Και δεν είδα αντίδραση ή απάντηση.
Τώρα ας δούμε πρακτικά πράγματα. Αυτό που ετέθη για το μετρό θα με απασχολήσει αμέσως τώρα. Θα συνεννοηθώ με τους αρμοδίους για να δοθούν οδηγίες με πρακτικά αποτελέσματα. Γιατί δεν φταίνε τίποτε συνταξιούχοι, ηλικιωμένοι άνθρωποι, άρρωστοι άνθρωποι είτε διαδήλωναν στο Σύνταγμα είτε βρέθηκαν τυχαία στην περιοχή.
Από εκεί και πέρα άκουσα και πάλι πρώτα να στρέφεστε κ. Παπαδημούλη κατά της Αστυνομίας και επικουρικά να αναφέρετε και τους κουκουλοφόρους στο ίδιο επίπεδο ευθύνης με την Αστυνομία.
Αυτό θα ήθελα αν έχετε την καλοσύνη να το ξανασκεφτείτε συλλογικά στα κομματικά σας όργανα, γιατί πρέπει κάποια στιγμή να συνεννοηθούμε στα αυτονόητα. Δεν μπορεί να γίνεται αυτή η προσέγγιση. Πρέπει να δούμε πως λειτουργούν βασικοί θεσμοί και πρέπει σε αυτονόητα πράγματα, αυτονόητα για κάθε ευρωπαϊκή χώρα να μπορούμε να συνεννοηθούμε εύκολα και εδώ.
Τώρα το να ανακυκλώνουμε τις κατηγορίες ο ένας εναντίον του άλλου, γιατί κάποιοι κατηγορούνται ότι καλλιεργούν την κρατική βία και κάποιοι άλλοι κατηγορούνται ότι καλλιεργούν την κοινωνική βία δεν οδηγεί πουθενά.
Ας κάνουμε ένα βήμα πίσω και ας σκεφτούμε που βρισκόμαστε και τι πρέπει να γίνει. Το να ποντάρουμε στο αδιέξοδο και την αποτυχία δεν είναι παραγωγικό, για να μη χρησιμοποιήσω άλλο χαρακτηρισμό, δεν είναι αποτελεσματικό, δεν αποδίδει καρπούς ούτε εθνικούς, ούτε κομματικούς ούτε εκλογικούς.
Άρα ας τα σκεφτούμε όλα αυτά μαζί και όλοι μαζί και ας προχωρήσουμε. Θα μου επιτρέψετε τώρα να μην παρακολουθήσω τη συνέχεια της συζήτησης, που κατά τη γνώμη μου θα έπρεπε να σταματήσει εδώ για να μπορέσω να πάω να δω τα πρακτικά θέματα που ετέθησαν από τον κ. Παφίλη και άλλους κυβερνητικούς εκπροσώπους».
