Επίκαιρη επερώτηση των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ
προς το Υπουργείο Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων σχετικά με την πολιτική της κυβέρνησης στη “δημόσια παιδεία”
ΛΙΤΣΑ ΑΜΜΑΝΑΤΙΔΟΥ-ΠΑΣΧΑΛΙΔΟΥ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρία Υπουργέ, το Υπουργείο Παιδείας έχει επιδοθεί σε μια προσπάθεια να πείσει ότι η πολιτική των συγχωνεύσεων αποτελεί μια πολιτική διοικητικού εξορθολογισμού και ποιοτικής αναβάθμισης της παρεχόμενης εκπαίδευσης, μια διαδικασία που αφορά ανενεργά ή μονοθέσια σχολεία, σχολεία που βρίσκονται σε απόσταση αναπνοής μεταξύ τους ή μοιράζονται τις ίδιες κτιριακές υποδομές και έτσι θα ισχυροποιηθούν ποικιλοτρόπως, εάν και εφόσον συνενωθούν.
Θα μπορούσαμε να συμφωνήσουμε ότι μέσα στη λίστα με τις καταργήσεις-συγχωνεύσεις που εξέδωσε το Υπουργείο υπάρχει πληθώρα διαφορετικών περιπτώσεων. Για παράδειγμα, στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση συνενώνονται χίλιες πεντακόσιες είκοσι τρεις (1523) σχολικές μονάδες σε εξακόσιες εβδομήντα δύο (672). Καταργούνται εκατόν πενήντα επτά (157) και υποβιβάζονται εκατόν εβδομήντα έξι (176). Στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση συνενώνονται τετρακόσιες δέκα (410) σχολικές μονάδες σε διακόσιες πέντε (205) και καταργούνται είκοσι τέσσερις (24).
Το Υπουργείο δεν φαίνεται να παραδέχεται αυτό που είπα –δηλαδή, ότι υπάρχει μια πληθώρα διαφορετικών περιπτώσεων- και έτσι δεν έχει καταφέρει να δώσει μια σειρά από πειστικές απαντήσεις στα παιδιά και στις οικογένειες εκείνες που θα υποστούν τις επιπτώσεις των επιχειρούμενων συγχωνεύσεων.
Οι κινητοποιήσεις κλιμακώνονται σε όλη την επικράτεια και πιστέψτε με, κυρία Υπουργέ, δεν τις οργανώνει ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α.!
Κατ’ αρχήν το Υπουργείο δεν έχει καταφέρει να πείσει κανέναν ότι η απομάκρυνση των δημόσιων σχολείων από χωριά της περιφέρειας δεν θα αποτελέσει το έναυσμα για μια μεγάλη σχολική διαρροή τα επόμενα χρόνια. Το ότι η περιφέρεια πολύ περισσότερο από τα αστικά κέντρα υφίσταται τις συνέπειες του Μνημονίου της χρόνιας μηδενικής ανάπτυξης, αλλά και της κοινωνικής και πολιτισμικής ένδειας, το γνωρίζουμε και εμείς, αλλά ειδικά αυτοί που το βιώνουν.
Και αυτοί είναι πάρα πολλοί. Πάνω από το 10% των παιδιών εγκαταλείπουν πρόωρα τα θρανία, ενώ προβλέπεται αύξηση του ποσοστού της σχολικής διαρροής, λόγω της οικονομικής κρίσης.
Να θυμηθούμε ότι τις τελευταίες ημέρες αυτό που βγαίνει στα δελτία ειδήσεων είναι πως πολλοί γονείς και ειδικά μονογονεϊκές οικογένειες αφήνουν τα παιδιά τους στα παιδικά χωριά SOS. Αυτό λέει πάρα πολλά.
Οι καταργήσεις και συγχωνεύσεις σχολείων προτείνονται στις αγροτικές και αστικές περιοχές, όπου ζουν τα κοινωνικά στρώματα, τα οποία πλήττονται περισσότερο από την κρίση. Ενδεικτικά και μόνο θα αναφέρω τις ακριτικές περιοχές: Στον Έβρο συγχωνεύονται και καταργούνται το 22,22% των δημοτικών σχολείων. Στην Καστοριά το 45,65%. Στη Φλώρινα το 49%. Στη Ροδόπη το 23,40%.
Θα περιμέναμε μία πρόταση για αντισταθμιστική πολιτική, για να προλάβουμε την εγκατάλειψη. Αντ’ αυτού, το Υπουργείο δίνει τη χαριστική βολή, προτείνοντας κλείσιμο.
Το δεύτερο ζήτημα αφορά τις περιπτώσεις εκείνες όπου ένα σχολείο συγχωνεύεται με ένα άλλο, χωρίς να ληφθεί υπ’ όψιν το γεγονός ότι στα σχολεία αυτά μεταβαίνουν και παιδιά από άλλες περιοχές, που βρίσκονται σε μεγάλες χιλιομετρικές αποστάσεις. Οι κίνδυνοι ατυχημάτων πολλαπλασιάζονται, είτε μιλάμε για την περιφέρεια που οι μαθητές θα διανύουν, όπως προείπα, ακόμη και 95 χιλιόμετρα ημερησίως πήγαινε-έλα, είτε για τα αστικά κέντρα, όπου οι μαθητές θα αναγκάζονται να περνούν λεωφόρους και δρόμους επικίνδυνους, για να φθάσουν στο «νέο» σχολείο, κυρία Υπουργέ.
ΑΝΝΑ ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ (Υπουργός Παιδείας, Διά Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων): Πείτε μου ένα παράδειγμα.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΑΜΜΑΝΑΤΙΔΟΥ-ΠΑΣΧΑΛΙΔΟΥ: Για παράδειγμα, στο Νομό σας στο ιστορικό σχολείο του Τσοτυλίου, για το οποίο έχω καταθέσει και επίκαιρη ερώτηση, κυρία Υπουργέ, τα παιδιά πηγαίνουν από τεράστιες αποστάσεις και θα διανύσουν συν δέκα χιλιόμετρα, για να πάνε στη Νεάπολη. Γι’ αυτό μίλησα για 95 χιλιόμετρα. Αυτό σημαίνει ότι θα διανύσουν γύρω στα 47 χιλιόμετρα συν 47, για να επιστρέψουν. Θα κατέβουν από τον Αυγερινό, από τη Δαμασκηνιά.
ΑΝΝΑ ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ (Υπουργός Παιδείας, Διά Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων): Εκεί είναι μόνο ένα παιδί και είναι στην τελευταία τάξη.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΑΜΜΑΝΑΤΙΔΟΥ-ΠΑΣΧΑΛΙΔΟΥ: Κυρία Υπουργέ, θα τοποθετηθείτε μετά. Γνωρίζετε, όμως, ότι 60 χιλιάδες νέοι αγρότες είναι εγγεγραμμένοι σήμερα στα μητρώα αγροτών. Γιατί το λέω αυτό; Γιατί λόγω της κρίσης οι νέοι άνθρωποι θέλουν να επιστρέψουν στην ύπαιθρο και να ασχοληθούν με τη γη. Αυτοί οι άνθρωποι τι να κάνουν; Να κάνουν παιδιά ή όχι; Να τους το πείτε.
Αυτός είναι ένας λόγος για τον οποίο θα ερημώσει περισσότερο η ύπαιθρος, που τώρα είναι μία ευκαιρία –αν θέλετε και με αυτό που λέτε εσείς, δηλαδή την αποκέντρωση- να ενδυναμώσει και να μπορέσει να δώσει οικονομική ανάπτυξη. Το σχολείο είναι βασικό.
Δεν μπορείτε εσείς να καταργείτε σχολεία, τα οποία έχουν 128 μαθητές! Δεν μπορείτε να μας λέτε ότι θα υποβιβάσετε σχολείο στο Νομό Θεσσαλονίκης, όπως για παράδειγμα της Καρδίας και από δεκαθέσιο να το κάνετε εξαθέσιο, ενώ θα έπρεπε να ιδρυθεί ένα δεύτερο. Γιατί; Έχει 146 παιδιά! Θα τα βάλετε σαν τα ποντίκια μέσα σε αίθουσες απίστευτες: Κάτω από διαδρόμους κλείνονται αίθουσες. Τα γυμναστήρια γίνονται αίθουσες. Δεν μένει τίποτα!
Όλα αυτά είναι σοβαρά ζητήματα, κυρία Υπουργέ. Το κριτήριο εμάς δεν μας επιτρέπει να υποθέσουμε…
ΑΝΝΑ ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ (Υπουργός Παιδείας, Διά Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων): Με συγχωρείτε, αλλά 140 παιδιά σε δέκα τμήματα σημαίνει 14 παιδιά ανά τμήμα.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΑΜΜΑΝΑΤΙΔΟΥ-ΠΑΣΧΑΛΙΔΟΥ: Το δεκαθέσιο σχολείο υποβαθμίζεται και γίνεται εξαθέσιο σχολείο!
ΑΝΝΑ ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ (Υπουργός Παιδείας, Διά Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων): Μα, πείτε μου πόσα παιδιά είναι ανά τμήμα!
ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΑΜΜΑΝΑΤΙΔΟΥ-ΠΑΣΧΑΛΙΔΟΥ: Κυρία Υπουργέ, όταν βλέπουμε ότι το νηπιαγωγείο από πίσω φέρνει 45 και 50 παιδιά και του χρόνου τα περισσότερα παιδιά που πάνε σε ιδιωτικά σχολεία, επειδή οι γονείς τους δεν αντέχουν, θα επιστρέψουν στο δημόσιο, σημαίνει ότι θα πρέπει να υπάρχουν υποδομές, για να μπορέσει αυτά τα παιδιά να τα υποδεχθεί το δημόσιο σχολείο, το «νέο» σχολείο, όπου λέτε «πρώτα ο μαθητής».
Πρόκειται για ζητήματα πάρα πολύ σοβαρά. Αντί να βοηθήσετε τα παιδιά να μπορέσουν να ξεπεράσουν τα προβλήματα που υπάρχουν, εσείς υποβαθμίζετε την παιδεία.
Για τι να πούμε; Για το Παγκράτι, όπου βάζετε 750 παιδιά, σαν τα ποντίκια, μέσα σε μία αυλή; Τρία γυμνάσια και δύο λύκεια! Αυτό φέρνει η συγχώνευση.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας της κυρίας Βουλευτή)
Θα ήθελα να πω και άλλα. Η κυρία Υπουργός με προκάλεσε. Θα μπορούσα…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βύρων Πολύδωρας): Δεν πειράζει. θα μας τα πείτε στη δευτερολογία σας.
ΑΝΝΑ ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ (Υπουργός Παιδείας, Διά Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων): Με όσα λέτε εκτίθεστε. Το νούμερο είναι απλό.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΑΜΜΑΝΑΤΙΔΟΥ-ΠΑΣΧΑΛΙΔΟΥ: Ένα τελευταίο, όμως, θα σας πω. Μου επιτρέπετε, κύριε Πρόεδρε;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βύρων Πολύδωρας): Ναι, συνεχίστε.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΑΜΜΑΝΑΤΙΔΟΥ-ΠΑΣΧΑΛΙΔΟΥ: Υπάρχει θέμα με διάφορα περιφερειακά σχολεία, τα οποία ωστόσο είναι εξαιρετικά οργανωμένα.
Παραδείγματος χάριν, το Γυμνάσιο Εφύρας Νομού Ηλείας διαθέτει το πιο σύγχρονο εργαστήριο πληροφορικής του Νομού, δανειστική βιβλιοθήκη με δυόμισι χιλιάδες τίτλους βιβλίων που οι ίδιοι οι μαθητές μαζί με τους καθηγητές τους συγκέντρωσαν, κατέγραψαν και αρχειοθέτησαν, αίθουσα με διαδραστικό πίνακα εδώ και τρία έτη -δηλαδή οι καθηγητές δημιούργησαν ψηφιακό σχολείο πολύ πριν τις εξαγγελίες της πολιτείας και του Υπουργείου- μονάδες βίντεο προβολής και εκατοντάδες cd και dvd με πλούσιο εκπαιδευτικό υλικό, καθώς και καινούργιο κτήριο. Το Γυμνάσιο αυτό συγχωνεύεται με το Γυμνάσιο Σιμόπουλου, το οποίο μετά τους καταστροφικούς σεισμούς το 2008 λειτουργεί σε λυόμενες αίθουσες, δίπλα στο υπό κατεδάφιση κτήριο του Γυμνασίου Λυκείου Σιμόπουλου, χωρίς τις στοιχειώδεις υποδομές. «Νέο σχολείο, πρώτα ο μαθητής» αυτά μας λέτε, κυρία Υπουργέ.
Ευχαριστώ.
ΑΝΝΑ ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ (Υπουργός Παιδείας, Διά Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων): Πόσα παιδιά έχει, μας λέτε; Είναι ένα γυμνάσιο με είκοσι τέσσερα παιδιά.
ΔΕΥΤΕΡΟΛΟΓΙΑ
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Κουράκης): Το λόγο έχει η κ. Ευαγγελία Αμανατίδου-Πασχαλίδου, Βουλευτής του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς Β’ Θεσσαλονίκης.
Έχετε το λόγο για δύο λεπτά, κυρία Αμανατίδου.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΑΜΜΑΝΑΤΙΔΟΥ ΠΑΣΧΑΛΙΔΟΥ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρία Υπουργέ, μιλήσατε για χειροπιαστά ντοκουμέντα. Στο Υπουργείο έχετε κάποιες λίστες σχολείων και μαθητών. Εκεί λέτε «αυτό το σχολείο, τόσους μαθητές, τόσους εκπαιδευτικούς».
Πέστε μου γιατί στο Δήμο Λαγκαδά δυο νηπιαγωγεία –το νηπιαγωγείο Καβαλαρίου με τριάντα παιδιά και το νηπιαγωγείο Ηρακλείου με είκοσι έξι παιδιά- στις δικιές σας λίστες είχαν μηδέν παιδιά; Έτσι μπορείτε επικοινωνιακά να παίζετε το παιχνίδι σας. Και λέω «το παιχνίδι σας», γιατί λέτε ότι δεν υπάρχουν μαθητές, υπάρχουν τόσοι εκπαιδευτικοί και φεύγουν χρήματα σε ανθρώπους που ίσως να μη δουλεύουν. Καταργείτε σχολεία με έναν απίστευτο τρόπο, χωρίς να νιώθετε την ανάγκη των οικογενειών και των μαθητών.
Στον ίδιο δήμο, στο Δήμο Λαγκαδά, το Γυμνάσιο Ξυλούπολης –ένα γυμνάσιο το οποίο δέχεται παιδιά από δεκαπέντε και δεκαέξι χιλιόμετρα πιο πάνω- πάει παρακάτω είκοσι τρία χιλιόμετρα, πάει στην Άσσηρο. Αυτά τα παιδιά θα κάνουν σαράντα χιλιόμετρα συν σαράντα χιλιόμετρα, σύνολο ογδόντα χιλιόμετρα σε ένα άθλιο οδικό δίκτυο με πάγους, με ομίχλη, με άσχημες καιρικές συνθήκες, με χαμηλές θερμοκρασίες. Μάλιστα, το Γυμνάσιο της Ξυλούπολης έχει καινούργιες εγκαταστάσεις και έχει και κλειστό κολυμβητήριο. Πόσα σχολεία έχουν –ειδικά στην περιφέρεια- κλειστό κολυμβητήριο; Παρ’ όλα αυτά το καταργείτε.
Ξέρετε ότι οι αυξητικές τάσεις είναι δεδομένες σ’ αυτές τις περιοχές. Ο κόσμος θέλει να φύγει από τα αστικά κέντρα. Δεν αντέχει οικονομικά και θέλει να γυρίσει πίσω. Έχει ένα σπίτι στο χωριό και θέλει να γυρίσει εκεί. Θέλει και το σχολείο.
Με όλα αυτά αύριο Σύλλογοι Γονέων και Κηδεμόνων, Σύλλογοι Διδασκόντων, κλείνουν τα σχολεία σε σαράντα πέντε δημοτικά διαμερίσματα του Δήμου Λαγκαδά.
Όλα αυτά δεν τα υποκινούμε εμείς, όχι ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά η ίδια η πολιτική σας, αυτή η απαράδεκτη μνημονιακή πολιτική, κυρία Υπουργέ. Δεν ξέρω γιατί θεωρείτε ότι τα παιδιά πρέπει να καταδικαστούν στο μαρτύριο των τεράστιων χιλιομετρικών αποστάσεων με άσχημες καιρικές συνθήκες. Να σημειώσουμε ότι το θέμα αυτό συναρτάται με αυτό το πολύπαθο της μεταφοράς των μαθητών, το οποίο στη μισή χώρα βρίσκεται στον αέρα. Πετάτε το μπαλάκι στους νέους ΟΤΑ.
Τα περισσότερα σχολεία που συγχωνεύονται είναι 6θέσια και υπάρχουν δεκάδες περιπτώσεις όπου εύρωστα σχολεία –σύμφωνα με δική σας ομολογία, κυρία Υπουργέ- συγχωνεύονται με ακόμη πιο εύρωστα. Το κριτήριο δεν μας επιτρέπεται να υποθέσουμε ότι είναι άλλο πέρα από τη μείωση των οργανικών θέσεων. Ένα σκληρά λογιστικό κίνητρο, που δεν σχετίζεται με την αναβάθμιση της εκπαιδευτικής διαδικασία και το νέο σχολείο που θα έχει πρώτο μέλημά του το μαθητή.
Τη θηλιά, κυρία Υπουργέ, εσείς τη βάζετε και όχι εμείς. Αλλά όλο αυτό που γίνεται, θα το βρείτε μπροστά σας. Διότι η εκπαιδευτική κοινότητα, οι γονείς και οι ΟΤΑ, έχουν εξεγερθεί σε όλη τη χώρα από τη δική σας πολιτική.
Ευχαριστώ.
