Ομιλία του Προέδρου της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξη Τσίπρα
Στη συζήτηση επίκαιρης ερώτησης προς τον Πρωθυπουργό
Με θέμα: «Αποφάσεις συνόδου κορυφής νέο μνημόνιο και νέα επαχθή μέτρα»
Ο Πρωθυπουργός συντάχθηκε με το σχέδιο Μέρκελ-Σαρκοζί που μεταμορφώνει την ευρωζώνη σε δημοσιονομική φυλακή για τις χώρες του νότου, σε αναμορφωτήριο για τις απείθαρχες χώρες
Το μνημόνιο και η δανειακή σύμβαση δεν ήρθε για να σώσει τη χώρα. Δεν ήταν δημοσιονομική εξυγίανση αλλά συνέχιση μιας επίθεσης ενάντια στην εργασία και στους νέους ανθρώπους, τη μικρομεσαία επιχειρηματικότητα, στον δημόσιο πλούτο
Μας λέτε ότι εκ των υστέρων ανακαλύψατε ότι οι επιλογές που με πάθος υπερασπιστήκατε οδηγούν τη χώρα στο γκρεμό;
Η κοινωνία στενάζει, η κοινωνία δεν αντέχει άλλο και η χώρα χρειάζεται επειγόντως τη δημοκρατία να την υπερασπιστούμε. Χρειαζόμαστε επειγόντως τη λαϊκή ετυμηγορία να έρθει σύντομα και να προκύψει μια κυβέρνηση με νωπή λαϊκή εντολή για να διαχειριστεί τις μεγάλες προκλήσεις και την κρίση που έρχεται.
Το αν το PCI θα κλείσει στο 8% όπως θέλουν οι δανειστές ή στο 4% είναι ζήτημα κρίσιμο δεν είναι τέσσερις μονάδες. Αν θα μετατραπεί το σύνολο του χρέους στο αγγλοσαξωνικό δίκαιο ή θα υπάρξει διασφάλιση του ότι δεν θα μας πάρουν ολόκληρη τη χώρα σε περίπτωση αστοχίας, είναι κρίσιμο θέμα αφορά τις επόμενες γενιές.
Δεν μπορεί να το διαχειρίζεται μια κυβέρνηση η οποία δεν έχει νομιμοποίηση από τον ελληνικό λαό και μάλιστα εν κρυπτώ χωρίς να γνωρίζουμε ποιοι είναι οι στόχοι, ποιοι το εναλλακτικό σχέδιο.
Στην ανάπτυξη της ερώτησης είπε:
«Κύριε Αντιπρόεδρε, ειλικρινά δε γνωρίζω αν η σημερινή απουσία του Πρωθυπουργού, καθότι μαθαίνω ότι βρίσκεται εντός της χώρας, αν οφείλεται στην αδυναμία διαμόρφωσης κοινής κυβερνητικής θέσης στο ερώτημα που απευθύνω ή οφείλεται σε μία προσωρινή αφωνία, την οποία μάθαμε ότι είχε το τελευταίο διάστημα και του ευχόμαστε περαστικά.
Αυτό που γνωρίζω είναι ότι αφωνία πραγματικά είχε ο Πρωθυπουργός στη Σύνοδο Κορυφής κύριε Αντιπρόεδρε, όπου πήγε χωρίς κανένα εναλλακτικό σχέδιο και καμία συζήτηση στη χώρα και απλώς αρκέστηκε να παρακολουθήσει και να συνταχθεί τελικά με το σχέδιο Μέρκελ-Σαρκοζί, που ουσιαστικά μεταμορφώνει την Ευρωζώνη σε μία δημοσιονομική φυλακή για τις χώρες του νότου, σε ένα αναμορφωτήριο για τις απείθαρχες χώρες. Δεν μπορώ να χαρακτηρίσω αλλιώς μία απόφαση που λέει δημοκρατία τέλος, που λέει λιτότητα, ύφεση , ανεργία, φτώχεια χωρίς τέλος και από τη δική μας πλευρά να μην υπάρχει αντιπρόταση. Έρχομαι τώρα στην ουσία του ερωτήματος.
Σε αυτές τις συνθήκες, στις συνθήκες της διάλυσης σε ευρωπαϊκό επίπεδο, αυτό που καλούν τη χώρα μας να πράξει, είναι να αυτοκαταστραφεί και τον Ελληνικό λαό να αυτοκτονήσει, προκειμένου να μη δυσαρεστηθεί η κυρία Μέρκελ , οι δανειστές μας, αλλά και τα ντόπια μεγάλα συμφέροντα που κερδίζουν από το Μνημόνιο και είναι οι τελευταίοι εναπομείναντες υποστηρικτές του. Όλη η υπόλοιπη συντριπτική πλειοψηφία της Ελληνικής κοινωνίας συνομολογεί ότι το Μνημόνιο μας κατέστρεψε. Έχουμε χάσει πια το μέτρημα. Ανεργία, απολύσεις, περικοπές, φόροι, ύφεση, φτώχεια και σαν να μη φτάνουν όλα αυτά μαθαίνουμε από την έκθεση του Δ.Ν.Τ πως το Μνημόνιο και τα νέα μέτρα απέτυχαν, ζήτω το Μνημόνιο , ζήτω τα νέα μέτρα.
Και σας ερωτώ, έρχονται νέα μέτρα ναι ή όχι; Και αν έρχονται ποιος θα τα πάρει αυτά τα νέα μέτρα; Ως πότε οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι θα πληρώνουν το μάρμαρο της κρίσης και αυτοί που τη δημιούργησαν την κρίση θα είναι στο απυρόβλητο; Υπάρχουν άλλες πηγές πόρων που μπορούμε να προσπαθήσουμε να εξοικονομήσουμε; Τι έγινε εκείνη η περιβόητη φιλική συζήτηση που θα είχατε με του εφοπλιστές; Την κάνατε τελικά αυτή τη συζήτηση; Θα πληρώσει κανένας άλλος ή μόνο οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι; Και τέλος με αυτή την απόφαση για στόχο μισό τοις εκατό έλλειμμα στον προϋπολογισμό, σε συνθήκες ύφεσης δηλαδή, στις πραγματικές συνθήκες της οικονομίας, πιστεύετε ότι μπορούμε να τα βγάλουμε πέρα χωρίς να καταστρέψουμε τον παραγωγικό ιστό, το κοινωνικό κράτος, χωρίς να ιδιωτικοποιήσουμε ολόκληρη τη χώρα; Είναι στόχος εφικτός αυτός, τον οποίο μπορούμε να έχουμε το επόμενο διάστημα; Αυτά τα ερωτήματα κύριε Πρόεδρε».
Στην ομιλία του τόνισε:
«Κύριε Υπουργέ, εντάξει δικαίωμά σας είναι να θέλετε να διευθετήσετε το χρόνο της απάντησης αλλά το βασικό ερώτημά μου ήταν αυτό. Και αυτό είναι και το βασικό ερώτημα αν θέλετε αυτή τη στιγμή που έχει ο μέσος Έλληνας πολίτης. Μετά από δυο χρόνια ανελέητων θυσιών να βρισκόμαστε σήμερα όχι στο μηδέν εις το πηλίκο αλλά υπό το μηδέν. Διότι όλοι οι στόχοι που ετέθησαν και με το μνημόνιο και με το μεσοπρόθεσμο δεν έχουν επιτευχθεί. Και αντί να υπάρξει μια ειλικρινής παραδοχή ότι απέτυχε αυτή η συνταγή, αυτή η συνταγή είναι χειρότερη από την ίδια την ασθένεια και μας κάνει χειρότερα αντί να μας κάνει καλύτερα, εδώ βλέπουμε ότι έρχεται η τρόικα και συζητά την άμεση λήψη νέων μέτρων και μάλιστα από μια κυβέρνηση η οποία στερείται δημοκρατικής νομιμοποίησης δεν είναι εκλεγμένη και έχει υποτίθεται έναν ειδικό στόχο και σκοπό την υλοποίηση των αποφάσεων της 26ης του Οκτώβρη η οποία απόφαση επιτρέψτε μου να πω βρίσκεται ήδη στον αέρα.
Κατά τη δική μας εκτίμηση, το μνημόνιο και η δανειακή σύμβαση δεν ήρθε για να σώσει τη χώρα. Δεν ήταν δημοσιονομική εξυγίανση αλλά συνέχιση μιας επίθεσης ενάντια στην εργασία και στους νέους ανθρώπους, τη μικρομεσαία επιχειρηματικότητα, στον δημόσιο πλούτο. Η βασική λογική της εσωτερικής υποτίμησης είναι μια λανθασμένη και εγκληματική λογική. Μας είπαν ότι το πρόβλημα είναι η ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας και οι ίδιες οι εκθέσεις που οι ίδιοι που μας φέρνουν αυτά τα μέτρα, παρουσιάζουν ότι το κόστος εργασίας ανά μονάδα προϊόντος στην ελληνική οικονομία σε σύγκριση με 35 βιομηχανικές χώρες μειώθηκε δεν αυξήθηκε, μειώθηκε κατά 2%. Άρα τι θέμα ανταγωνιστικότητας βάζουν μειώνοντας μισθούς και συντάξεις.
Όμως κύριε Υπουργέ, δεν ξέρω αν στην δευτερολογία σας θα είστε, αλλά κατά την πρωτολογία σας δεν ήσασταν όσο αποκαλυπτικός περίμενα εγώ να είστε σε σχέση με όσα έχετε πει το τελευταίο διάστημα.
Διότι σας άκουγα πριν από λίγες μέρες να λέτε ότι υπάρχει αντίφαση μεταξύ της κατάστασης της οικονομίας και της κοινωνίας. Εγώ θα έλεγα μεταξύ της πραγματικής οικονομίας και αυτών που θέλει και το μνημόνιο υπάρχει αντίφαση. Αλλά επειδή είστε ευφυής άνθρωπος δεν μπορώ να πιστέψω ότι δεν είχατε καταλάβει ότι αυτό το πρόγραμμα ύφεσης και καταστροφής των μισθών και των μικρών επιχειρήσεων θα είναι καταστροφικό.
Επιτρέψτε μου μια μικρή σταχυολόγηση των αποτελεσμάτων. Αντί σήμερα η ύφεση να είναι κάτω από 5% όπως προέβλεπε και το μνημόνιο, το μεσοπρόθεσμο έλεγε ότι θα έχουμε ανάπτυξη 0,8 η ύφεση είναι κοντά στο 7%.
Αντί η ανεργία να είναι στο 14, σήμερα υπερβαίνει το 20%
Αντί ο πληθωρισμός να είναι στο 1,9, σήμερα είναι 4,7%.
Το έλλειμμα δεν λέει να πέσει κάτω από το 10%.
Και το κυριότερο οι φτωχοί γίνονται φτωχότεροι και οι πλούσιοι συνεχίζουν να κερδίζουν.
Για ποιο λόγο λοιπόν, η κυβέρνηση επιμένει σε νέα μνημόνια; Αυτό είναι το βασικό ερώτημα. Για να έχουμε μισθούς και συντάξεις; Συνέχεια αυτό θα λέτε;
Το 80% των χρημάτων που παίρνουμε από τις περιβόητες δόσεις που με εκβιαστικό τρόπο έρχονται να τρομοκρατήσουν τον ελληνικό λαό ότι δεν θα έχει μισθούς και συντάξεις πηγαίνει για την αποπληρωμή των τόκων και χρεολυσίων.
Σας άκουσα επίσης προχθές να λέτε τα εξής: «Δυστυχώς, όλες οι θεμελιώδεις μακροοικονομικές και δημοσιονομικές προγνώσεις του αρχικού προγράμματος του Μνημονίου δεν επιβεβαιώθηκαν». Και είναι μια ειλικρινής παραδοχή.
Σας άκουσα να λέτε πως «το πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής που αναγκαστικά ακολουθούμε έρχεται σε αντίθεση με την πραγματικότητα της οικονομίας» και αυτή είναι μια ειλικρινής παραδοχή, αλλά αναρωτιέμαι. Εσείς δεν είστε κύριε Υπουργέ, που τον Ιούνιο σε αυτήν εδώ την αίθουσα κατά την ψήφιση του μεσοπροθέσμου σε αυστηρό τόνο από το βήμα μας είπατε «τώρα δεν παίζουμε» και δώσατε μάχη και ο τελευταίος Βουλευτής του ΠΑ.ΣΟ.Κ. να ψηφίσει το μεσοπρόθεσμο;
Εσείς δεν είσαστε, που τον Οκτώβρη, κατά τη ψήφιση του πολυνομοσχεδίου, δώσατε επίσης μεγάλη μάχη να ψηφιστούν όλα όσα προβλέπονταν, ακόμα και αυτά που δεν είχατε υπογράψει στην επιστολή που στείλατε στη κυρία Λαγκάρντ, σε σχέση με την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων και την επέκταση των επιχειρησιακών. Και όταν σας έκανα κριτική εσείς δεν μου είπατε ότι είμαι τζάμπα μάγκας; Έτσι με αποκαλέσατε.
Εσείς δεν είστε ο εμπνευστής αυτού του μέτρου, του αντισυνταγματικού αλλά κατάφορα απάνθρωπου όπως το χαράτσι; Τώρα τι μας λέτε; Ότι εκ των υστέρων ανακαλύψατε ότι οι επιλογές που με πάθος υπερασπιστήκατε οδηγούν τη χώρα στο γκρεμό;
Ακόμη και έτσι να είναι κύριε Βενιζέλο, ακόμη και αν τώρα ανακαλύπτετε ότι ο Βενιζέλος του χθες έκανε λάθος και ότι οι φωτογραφίες σας στο υπουργικό συμβούλιο μέχρι προχθές ήταν κακές φωτογραφίες και θέλετε να τις αλλάξετε, πιστεύω ότι έχετε μια επιλογή. Να πείτε με ειλικρίνεια αυτές τις διαπιστώσεις δημόσια, αλλά να μη συνεχίζετε να διαπράττετε το έγκλημα. Διότι εκεί είναι η μεγάλη αντίφαση. Να παραδέχεται κανείς το έγκλημα αλλά να συνεχίζει να το διαπράττει. Εάν λοιπόν το παραδέχεστε μη συνεχίζετε να το διαπράττετε.
Και θέλω να κλείσω με μια παρέμβαση, δεν μας βοηθάει το γεγονός ότι δεν αναφερθήκατε αν θα υπάρξουν νέα μέτρα ή όχι, αλλά εγώ θέλω να σας πω το εξής. Ανεξάρτητα από το τι θα μου απαντήσετε ένα είναι δεδομένο ότι η κοινωνία στενάζει, ότι η κοινωνία δεν αντέχει άλλο και ότι η χώρα χρειάζεται επειγόντως τη δημοκρατία να την υπερασπιστούμε. Και χρειαζόμαστε επειγόντως τη λαϊκή ετυμηγορία να έρθει σύντομα και να προκύψει μια κυβέρνηση με νωπή λαϊκή εντολή για να διαχειριστεί τις μεγάλες προκλήσεις και την κρίση που έρχεται. Και επιπλέον εμείς λέμε ότι χρειάζεται και μια κυβέρνηση η οποία θα υπερασπιστεί τα κοινωνικά εκείνα στρώματα που χειμάζονται. Όχι να λέτε θα μιλήσω με τους εφοπλιστές, αλλά πρωτίστως θα διαλύσω τους μικρομεσαίους και τα χαμηλά οικονομικά και κοινωνικά στρώματα.
Και επιτέλους, αυτή η ιστορία με τα νέα μέτρα τη στιγμή που τα προηγούμενα έχουν δημιουργήσει μια κατάσταση διάλυσης στην ελληνική κοινωνία, πρέπει να τελειώνει. Χρειάζεται λοιπόν, μια κυβέρνηση η οποία θα επιβεβαιώσει τη λαϊκή κυριαρχία, τη δημοκρατία σε αυτό τον τόπο και την κοινωνική δικαιοσύνη. Και μια κυβέρνηση σαν αυτή τη σημερινή όπου το πρόβλημά της δεν είναι η αφωνία αλλά η πολυφωνία και οι παραφωνίες και η διάλυση και η έλλειψη στρατηγικής, μια κυβέρνηση η οποία όμως παρ’ όλα αυτά διαχειρίζεται κρίσιμα ζητήματα για τις επόμενες δεκαετίες. Το αν το PCI θα κλείσει στο 8% όπως θέλουν οι δανειστές ή στο 4% είναι ζήτημα κρίσιμο δεν είναι τέσσερις μονάδες. Αν θα μετατραπεί το σύνολο του χρέους στο αγγλοσαξωνικό δίκαιο ή θα υπάρξει διασφάλιση του ότι δεν θα μας πάρουν ολόκληρη τη χώρα σε περίπτωση αστοχίας, είναι κρίσιμο θέμα αφορά τις επόμενες γενιές.
Δεν μπορεί να το διαχειρίζεται μια κυβέρνηση η οποία δεν έχει νομιμοποίηση από τον ελληνικό λαό και μάλιστα εν κρυπτώ χωρίς να γνωρίζουμε ποιοι είναι οι στόχοι, ποιοι το εναλλακτικό σχέδιο και ένας πρωθυπουργός ο οποίος δεν έρχεται απ’ ότι φαίνεται και αυτός ακολουθώντας τις παραδόσεις του προηγούμενου στη Βουλή, να πει ξεκάθαρα τη στρατηγική του.
Ας ελπίσουμε κύριε Υπουργέ, ότι τουλάχιστον εσείς θα μας πείτε ξεκάθαρα τη δική σας τοποθέτηση στη δευτερολογία σας και δεν θα κρυφτείτε πίσω από ωραία σχήματα ότι επιβεβαιώνουμε τις εθνικές προτεραιότητες για τη σωτηρία της χώρας. άλλη τέτοια σωτηρία δεν την αντέχει πια ο ελληνικός λαός».
