Ομιλία
του βουλευτή Επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ, Μανώλη Γλέζου, για τον προϋπολογισμό, στην
Ολομέλεια
ΜΑΝΩΛΗΣ ΓΛΕΖΟΣ:
Αγαπητοί συνάδελφοι, επειδή κατά κόρον σε αυτήν την Αίθουσα κατηγορήθηκε ο
ΣΥΡΙΖΑ ότι δεν έχει να κάνει προτάσεις, αλλά μονάχα καταγγέλλει, η ομιλία μου
θα επικεντρωθεί αποκλειστικά σε συγκεκριμένες προτάσεις για το τι πρέπει να
γίνει για να βγει η χώρα από το αδιέξοδο.
Εδράζεται
βέβαια σε κάτι συγκεκριμένο, δηλαδή στο γεγονός ότι το χρήμα δεν παράγει αξίες.
Το χρήμα αντιπροσωπεύει αξίες, ανταλλάσσει αξίες, αλλά το ίδιο δεν μπορεί να
παράξει αγαθά. Μόνο ο εργαζόμενος παράγει αγαθά. Γι’ αυτό το λόγο η δική μου
αγόρευση επικεντρώνει το θέμα στο πώς και που πρέπει να στηριχθεί η οικονομία
της χώρας για να μπορέσει να βγει από το αδιέξοδο.
Τρία
είναι τα βασικά βάθρα πάνω στα οποία θα στηριχθεί και πρέπει να στηριχθεί η
οικονομία μας. Το πρώτο βάθρο είναι ο πρωτογενής τομέας, δηλαδή η αγροτική
οικονομία. Το δεύτερο βάθρο είναι η βαριά βιομηχανία και το τρίτο βάθρο είναι η
ανάπτυξη των ήπιων και ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Πάνω σε αυτά τα τρία βάθρα
θα στηριχθούν οι παραστάτες, τα υποστυλώματα, όπου θα γίνει η γέφυρα πάνω στην
οποία θα περάσει, όπως είπε ο Αλέξης Τσίπρας, το τρένο της ευτυχίας και της
σωτηρίας του ελληνικού λαού.
Συγκεκριμένα,
έρχομαι στο πρώτο βάθρο, την ανάπτυξη της αγροτικής οικονομίας, δηλαδή του
πρωτογενούς τομέα. Η χώρα μας, λόγω των κλιματολογικών συνθηκών, του χώρου στον
οποίο βρίσκεται και της πολυποικιλότητας των πολυσχιδών ακτών της, έχει
δυνατότητα να αναπτύξει πάρα πολύ με αναχλόαση και αναθάμνωση τη δασοκομία, το
πρώτο και κύριο για την ανάπτυξη της αγροτικής οικονομίας.
Με
τη δασοκομία πετυχαίνουμε δύο πράγματα, γεμίζουμε με φυτοκάλυψη τα γυμνά μας
βουνά και ταυτόχρονα συγκρατούμε τα όμβρια ύδατα, ώστε να εμπλουτίσουμε τους
υδροφορείς. Αναφέρω ως παράδειγμα το γεγονός ότι στην Πάρο, από το 100% του
ποσού των ομβρίων υδάτων, των ατμοσφαιρικών κατακρημνισμάτων, συγκρατείται μόνο
το 3%, ενώ η Πάρος έχει ανάγκη μόνο το 4%. Έτσι, δεν μπορεί να το καλύψει,
διότι δεν μπορούμε να αξιοποιήσουμε ούτε αυτό το 3%.
Συνεπώς,
η δασοκομία, η γεωργία, η κτηνοτροφία, η αλιεία και η ιχθυοκαλλιέργεια, η
μελισσοκομία και η σηροτροφία, είναι
κλάδοι πάνω στους οποίους πρέπει πρωτογενώς να επικεντρωθεί το ενδιαφέρον της
πολιτείας, ώστε να έχουμε προϊόντα καταπληκτικά. Αναφέρω χαρακτηριστικά ότι από
1995, σε ένα συνέδριο των Δήμων και Κοινοτήτων των Δωδεκανήσων, που έγινε στην
Αστυπάλαια, για έναν νεκρό που είχε συμβεί και τότε στο ίδιο μέρος πρότεινα να
γίνουν φράγματα και ανασχέσεις και δεν με ακούσανε. Και θα έχουμε τέτοια
περιστατικά συνέχεια όσο ακολουθείται αυτή η πολιτική.
Το
δεύτερο βάθρο είναι η ανάπτυξη της βαριάς βιομηχανίας, η οποία θα αξιοποιήσει
όλες τις δυνατότητες που παρέχει ο πλούτος της Χώρας σε μεταλλεύματα και σε
λατομικά προϊόντα, ώστε να έχουμε βαριά βιομηχανία. Από τους βωξίτες αλουμίνιο,
από το χαλαζία γυαλί, από τα μεταλλευτικά ορυκτά, θειάφι, αλουνίτη, βαρυτίνη
κ.ά., μπορούμε να αξιοποιήσουμε τον ορυκτό πλούτο. Έχουμε παραδείγματα. Το ότι
λειτούργησε το εργοστάσιο της ΠΕΣΙΝΕ στον Κορινθιακό κόλπο είναι η απόδειξη.
Υπάρχουν βέβαια και άλλα.
Όταν
στραφεί ολόκληρη η προσοχή προς αυτή την κατεύθυνση, η βαριά βιομηχανία μπορεί
να προσφέρει όχι μόνο παραγωγή προϊόντων για την εγχώρια κατανάλωση αλλά και
παραγωγή προϊόντων για εξαγωγή, πράγμα βέβαια που δεν το θέλουν οι εταίροι μας
στην Ευρωπαϊκή Ένωση και συγκεκριμένα η Κομισιόν. Συνεπώς, με την αξιοποίηση
του χρωμίου, της ποζολάνης, του μπετονίτη, του περλίτη, όλου αυτού του ορυκτού
πλούτου, μπορούμε να καλύψουμε όλα τα κενά, καθώς έχουμε τεράστιο ορυκτό
πλούτο.
Και
το τρίτο βάθρο είναι η αξιοποίηση των ήπιων και ανανεώσιμων πηγών ενέργειας.
Από τις πέντε ήπιες και ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, η αιολική, η υδραυλική, η
ηλιακή και η γεωθερμική, εάν αξιοποιηθούν η καθεμιά χωριστά, δηλαδή ο άνεμος,
το νερό, ο ήλιος και η θερμότητα της γης, χαμηλής ή υψηλής ενθαλπίας, καθεμιά
από μόνη της μπορεί να καλύψει τις πενήντα τέσσερις τερατοβατώρες που έχουμε
σήμερα ανάγκη και να κάνουμε και εξαγωγή ηλεκτρικής ενέργειας.
Συνεπώς,
όλα μπορούν να γίνουν, εάν σωστά δουλέψουμε.
Για
το ερώτημα που κάνατε «πού θα βρούμε τα χρήματα;», σας είπα ότι τα χρήματα δεν
παράγουν αγαθά, οι εργαζόμενοι παράγουν αγαθά. Αφού θέλετε και αυτόν τον τομέα,
σας τονίζω ότι ο εξορθολογισμός του Δημοσιονομικού Τομέα, δηλαδή τα
έσοδα-έξοδα, μπορούν να καλύψουν το θέμα και οι Τράπεζες να επιστρέψουν αυτά
που έδωσαν.
Πήραν
135 δισεκατομμύρια οι Τράπεζες. Ρωτώ συγκεκριμένα: Με ποιο δικαίωμα οι
κυβερνήσεις των μνημονίων ελήστεψαν τον ελληνικό λαό και εχάρισαν τα χρήματα
στις Τράπεζες; Δεν τα δάνεισαν ούτε καν άτοκα. Το ερώτημα παραμένει και θέλω
συγκεκριμένη απάντηση: Με ποιο δικαίωμα χαρίσατε χρήματα στις Τράπεζες, χωρίς
καν να τα δανείσετε έστω και άτοκα; Αυτό το ερώτημα δεν πρόκειται να το
εγκαταλείψω και περιμένω την απάντηση.
Αγαπητοί
φίλοι, με τον εξορθολογισμό στα Δημόσια Οικονομικά, με τις οφειλές της
Γερμανίας, με την εξομοίωση των εξοπλισμών και με διάφορων μορφών και τύπων
εσωτερικά δάνεια μπορούμε να βγούμε από το αδιέξοδο. Θα βγούμε από το αδιέξοδο
είτε το θέλετε είτε δεν το θέλετε. Όσο νωρίτερα γίνει, τόσο καλύτερα για τον
τόπο μας, για τη σωτηρία της Ελλάδας. Δεν υπάρχει άλλη λύση και γι’ αυτό το
λόγο εμείς αγωνιζόμαστε, όχι να έρθει το κόμμα μας στην εξουσία, αλλά για να
φέρουμε τον ίδιο το λαό στην εξουσία, για να γίνει πράξη το γεγονός: Όλες οι
εξουσίες πηγάζουν από το λαό, ανήκουν στο λαό και ασκούνται από τον ίδιον και
μόνο το λαό.
Ευχαριστώ.
Το Γραφείο Τύπου
6/12/2013
