Πέμπτη 17 Φεβρουαρίου 2011Συνέχιση της συζήτησης επί του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Οικονομικών: «Αρχή της επαγγελματικής ελευθερίας. Κατάργηση αδικαιολόγητων περιορισμών στην πρόσβαση και άσκηση επαγγελμάτων».
ΛΙΤΣΑ ΑΜΜΑΝΑΤΙΔΟΥ-ΠΑΣΧΑΛΙΔΟΥ: Αν και έχει μείνει μόνο ο Υφυπουργός στην Αίθουσα, ο οποίος δεν είναι και υπεύθυνος για το θέμα, εγώ θα το πω και σε εσάς, κύριε Υφυπουργέ:
Προσπαθείτε, ως Κυβέρνηση, να δημιουργήσετε ένα κλίμα στην κοινωνία και στους εργαζόμενους, πως εάν ανοίξουν τα λεγόμενα κλειστά επαγγέλματα, τότε θα υπάρξει ανάπτυξη. Δεν μας λέτε, όμως, αυτό από πού προκύπτει.
Ισχυρίζεστε ότι η απελευθέρωση της αγοράς θα αυξήσει την παραγωγή, θα μειώσει τις τιμές και τον πληθωρισμό, θα αυξήσει την απασχόληση και θα μειώσει δραστικά την ανεργία που είναι σε υψηλές τιμές και ανεβαίνει ραγδαία. Το πραγματικό διακύβευμα δεν είναι αν κάποια επαγγέλματα θα είναι κλειστά ή ανοικτά, αλλά εάν θα ασκούνται με τρόπο που θα σέβονται το δημόσιο συμφέρον, δηλαδή με όρους μιας κοινωνικής σύμβασης που ανταποκρίνεται στις ανάγκες των ανθρώπων και της κοινωνίας ή εάν θα ασκούνται με κριτήριο αποκλειστικά το ιδιωτικό συμφέρον και με όρους κερδοσκοπικού ανταγωνισμού, ενός ανταγωνισμού δηλαδή με στόχο τη μεγιστοποίηση του ιδιωτικού κέρδους. Δεν σας ενδιαφέρει, με δύο λόγια, η ποιότητα της παρεχόμενης υπηρεσίας.
Εμείς καταψηφίσαμε επί της αρχής και θα καταψηφίσουμε και τα άρθρα, διότι φέρατε για άλλη μια φορά ένα σχέδιο νόμου και παραπέμπετε σε προεδρικά διατάγματα ό,τι έπρεπε να γνωρίζει η Εθνική Αντιπροσωπεία και να ψηφίσει. Και αυτό είναι για άλλη μια φορά απαράδεκτο.
Στα άρθρα 1, 2 και 3 καταργείτε τους περιορισμούς, χωρίς να αναφέρετε τις επαγγελματικές ομάδες. Θέλω να μου πείτε γιατί το κάνετε.
Οι επαγγελματικές ομάδες, περίπου 400, είναι οι ηλεκτρολόγοι, είναι οι υδραυλικοί, είναι οι κομμώτριες; Ποιες είναι μέσα; Δεν τις αναφέρετε.
Εδώ θα σας πω ότι υπάρχει η παράγραφος στ’ στο άρθρο 2, στις καταργήσεις που λέει «η πρόβλεψη αποκλειστικής δυνατότητας ή απαγόρευσης διάθεσης είδους αγαθών από ορισμένη κατηγορία επαγγελματικών εγκαταστάσεων» και εγώ δεν μπορώ να καταλάβω εδώ ποιες κατηγορίες είναι μέσα σε αυτές τις καταργήσεις. Τι εννοείτε;
Θα έπρεπε να είναι εδώ ο Υφυπουργός Οικονομικών, τουλάχιστον, αν όχι ο Υπουργός και να μας αναφέρει αυτές τις κατηγορίες. Τελείως αόριστο. Ποιοι είναι εδώ μέσα; Είναι οι αρτοποιοί; Είναι το bake off, το οποίο συζητούσαμε σε άλλο σχέδιο νόμου; Ποιες είναι αυτές οι κατηγορίες; Γιατί δεν κατονομάζονται για να γνωρίζουμε και εμείς, αλλά ακόμη περισσότερο οι άμεσα ενδιαφερόμενοι; Δεν το κάνει, όμως, η Κυβέρνηση διότι φοβάται γενικευμένες αντιδράσεις και αναφέρεται ονομαστικά μόνο στους δικηγόρους, συμβολαιογράφους, μηχανικούς, για να δώσει την εντύπωση πως έτσι χτυπάει τις συντεχνίες, τις υψηλά αμειβόμενες.
Τι βλέπουμε εδώ, μέσα από αυτό το σχέδιο νόμου; Σε τέσσερις μήνες αλλάζουν τα πάντα. Νόμοι χρόνων καταργούνται και παραπέμπονται σε προεδρικά διατάγματα.
Άρθρο 4, συμβολαιογράφοι. Είναι δημόσιοι λειτουργοί και προστατεύονται από το Σύνταγμα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι και κύριοι της Κυβέρνησης, και πρέπει να πείτε πως στη χώρα μας έχουμε τρείς χιλιάδες εκατόν ενενήντα τρείς συμβολαιογράφους, όταν οι πολίτες είναι περίπου δέκα εκατομμύρια, ενώ, να αναφέρω ένα παράδειγμα, η Ολλανδία στα δέκα έξι εκατομμύρια κατοίκων, έχουν χίλιους εκατό συμβολαιογράφους. Αυτό τα λέει όλα.
Άρα, στο άρθρο 4, παρ. 3 θα πρέπει να συμπεριληφθεί η προτεινόμενη τροπολογία από το Σύλλογο Συμβολαιογράφων για την ορθότητα της νομοθετικής διαδικασίας, η οποία τι λέει; Με Προεδρικό Διάταγμα που εκδίδεται άπαξ, με πρόταση των Υπουργών Οικονομικών και Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, μέσα σε προθεσμία έξι μηνών από την έναρξη ισχύος του παρόντος, αυξάνεται σταδιακά και σε χρονικό ορίζοντα δέκα ετών, κατά παρέκκλιση της διαδικασίας που προβλέπεται από τις παραγράφους 1 έως και 9 του άρθρου 17 του ν. 2830/2000, ο αριθμός των θέσεων των συμβολαιογράφων, στο σύνολο της χώρας συνολικά μέχρι και ποσοστό 10%. Ο υπολογισμός του ποσοστού γίνεται ανά ειρηνοδικειακή περιφέρεια επί του συνόλου του αριθμού των υπηρετούντων στην περιφέρεια αυτή συμβολαιογράφων, τηρουμένων πάντοτε των κριτηρίων της παρ. 4 του άρθρου 17 του ν. 2830/2000 και μετά από γνώμη της συντονιστικής επιτροπής των Συμβολαιογραφικών Συλλόγων Ελλάδας.
Δεν υπάρχουν κριτήρια που να μπαίνουν εδώ –εγώ θα το πω αυτό και πάρτε το υπ’ όψιν- σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, για να γίνουν δικηγόροι, συμβολαιογράφοι, υπάρχει μία ολόκληρη διαδικασία μίας ολόκληρης επταετίας, αν δεν κάνω λάθος, για να γίνουν κάποιοι συμβολαιογράφοι, γιατί είναι δημόσιοι λειτουργοί. Εδώ δεν το θίγετε. Ίσως οι προτάσεις που υπάρχουν από το Σύλλογο Συμβολαιογράφων ή και Νομικών, να μην σας αφορούν και εσείς προχωράτε και σαλαμοποιείτε τα πάντα –εγώ το είπα και παραπάνω- γιατί τους θεωρείτε μπακάληδες, στην κυριολεξία, κύριε Υφυπουργέ.
Σύμφωνα με το ισχύον Σύνταγμα της Ελλάδας, ο συμβολαιογράφος υπάγεται στη δικαστική εξουσία. Ασκεί δημόσια υπηρεσία. Ως συνέπεια της συνταγματικής ρύθμισης στο άρθρο 1, παρ. 1, του ν. 2830/2000, περί Κώδικος Συμβολαιογράφων, ορίζει ότι ο συμβολαιογράφος είναι άμισθος δημόσιος συλλειτουργός, ο οποίος σαφώς αντιδιαστέλλεται από τον ελεύθερο επαγγελματία.
Περνώντας στους δικηγόρους, άρθρο 5, η αλλαγή στον τρόπο καθορισμού της αμοιβής δεν βρίσκει αντίθετους τους περισσότερους δικηγόρους, μιας και κυνηγάνε υποθέσεις με μεγάλα ποσά εκδίκασης. Άλλωστε ο προηγούμενος Εισηγητής αναφέρθηκε σε αυτό και τα λέει όλα.
Βέβαια, αυτό ευνοεί τους μεγαλοδικηγόρους και τα μεγάλα δικηγορικά γραφεία, ενώ αντίθετα αφήνει απροστάτευτους τους νέους δικηγόρους τόσο σε ζητήματα αθέμιτου ανταγωνισμού όσο και στον καθορισμό και είσπραξη της αμοιβής. Τη θέση βεβαίως της προείσπραξης μετά από παρέμβαση του Δικηγορικού Συλλόγου παίρνει το ποσό αναφοράς που έχει τις ίδιες κρατήσεις με την προείσπραξη και χωρίς αυτό δεν μπορεί να δικάσει κανένας δικηγόρος.
Επίσης στο άρθρο 6 για τους δικηγόρους η κατάργηση των γεωγραφικών περιορισμών βρίσκει αντίθετους τους δικηγόρους στην επαρχία, ιδίως στα αστικά κέντρα, όπως είναι η Κόρινθος, η Χαλκίδα και τα Γιαννιτσά και καταλαβαίνουμε πως οι νέοι δικηγόροι θα είναι όμηροι των μεγάλων δικηγορικών γραφείων χωρίς μέλλον, με μπλοκάκι, με 500 ή 600 ευρώ. Εκεί θέλετε και τους δικηγόρους.
Τα παραρτήματα δεν μπορούν να ιδρύονται εκτός έδρας. Είδαμε τι έγινε πιο μπροστά. Τι τροπολογίες φέρνετε και τι νομοτεχνικές βελτιώσεις κάνετε, δεν το καταλαβαίνουμε, αλλά εδώ κάτι γίνεται και να μας το εξηγήσετε. Εμείς διαφωνούμε και με αυτό το άρθρο.
Όσον αφορά τους μηχανικούς στο άρθρο 7, το Ευρωπαϊκό Δίκαιο αποδέχεται την ύπαρξη ελάχιστων αμοιβών μηχανικών και δικηγόρων. Εννέα στις δέκα χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχουν μηχανισμό καθορισμού τους. Σε μια από τις τέσσερις είναι δεσμευτικός. Στις υπόλοιπες στο πλέγμα προδιαγραφών, κανονισμών και ελέγχων, που είναι υποχρεωτικά, οδηγούν εν γένει σε πολύ υψηλότερες αμοιβές.
Δεδομένα που προκύπτουν από μελέτη του Τεχνικού Επιμελητηρίου, αλλά και από τα συμπεράσματα της διεθνούς συνάντησης που διοργανώθηκε πρόσφατα στην Αθήνα, υποστηρίζουν πως η διατήρηση του Κώδικα Αμοιβών των μηχανικών αποτελεί αναγκαιότητα ύψιστης σημασίας τόσο για την εξασφάλιση της ποιότητας των κατασκευών στη χώρα μας, όσο και την προάσπιση του υγιούς ανταγωνισμού αλλά και του δημοσίου συμφέροντος. Η μείωση της αμοιβής των μηχανικών θα οδηγήσει αναγκαστικά στη μείωση του χρόνου που διατίθεται για τη μελέτη ενός έργου και με τη σειρά του το γεγονός αυτό θα οδηγήσει για λόγους ασφαλείας σε υπερδιαστασιολόγηση των κατασκευών, με άμεση επίπτωση στην αύξηση του κόστους κατασκευής. Θα οδηγήσει τους μηχανικούς σε έναν ανελέητο αθέμιτο ανταγωνισμό με θύματα τους ίδιους, την ποιότητα των έργων. Το κράτος θα παρακολουθεί τα καλύτερα επιστημονικά μυαλά και τους ικανότερους να μεταναστεύουν, τα πιο οργανωμένα τεχνικά επιχειρηματικά σχήματα να κλείνουν. Και δεν θα το πω συντεχνιακά, αλλά πάρα πολλοί νέοι μηχανικοί φεύγουν έξω, πάνε έξω σε άλλες χώρες, για να βρουν μία καλύτερη τύχη. Εκεί οδηγείτε τη νέα γενιά και αυτό είναι δραματικό. Με την ίδια ρύθμιση το ίδιο το κράτος οδηγεί σε απώλεια πόρων, φόρων και εισφορών στα ασφαλιστικά ταμεία, στη φοροδιαφυγή και στην εισφοροδιαφυγή. Και λέτε ότι νομοθετείτε.
Προκειμένου να αντιμετωπισθούν οι επιπτώσεις από την κατάργηση του Κώδικα Αμοιβών και να προστατευθεί το δημόσιο συμφέρον, πρέπει να ληφθούν τα εξής: Ύπαρξη μηχανισμού ελέγχου και αποτροπής του αθέμιτου ανταγωνισμού, θεσμοθέτηση φορέα μητρώων διαβάθμισης και πιστοποίησης τεχνικών επαγγελμάτων με τη συμμετοχή της ΓΣΒΕΕ, της ΓΣΕΕ και των αρμόδιων υπουργείων ΥΠΟΜΕΔΙ, ΥΠΕΚΑ και ΥΠΑΝΑ, θεσμοθέτηση του μητρώου συντελεστών ιδιωτικών έργων και η λειτουργία από το Τεχνικό Επιμελητήριο, διατήρηση συστήματος ελέγχου ποιότητας των ιδιωτικών έργων και των προϋπολογισμών τους καθώς και του συστήματος πληρωμών.
Εσείς λέτε ότι ανοίγετε το επάγγελμα, ότι είναι συντεχνία και αφήνετε τις μεγάλες εταιρείες να μπουν και να ρημάξουν τα πάντα. Ούτε σας ενδιαφέρει η ποιότητα, ούτε τίποτα. Χάνει όμως και φόρους το ελληνικό δημόσιο. Αυτό δεν το λέτε.
Να αναφερθώ στο άρθρο 9. Ενώ μιλάτε για δυνατότητα ίδρυσης εταιρειών στο άρθρο 2, στο άρθρο 9 εξαιρείτε τους ιδιοκτήτες οδικών μεταφορικών μέσων δημοσίας χρήσης από την ίδρυση προσωπικών ή ομόρρυθμων εταιρειών και τους εντάσσετε στην υποχρεωτική ίδρυση ανώνυμων εταιρειών. Τι κάνετε; Για άλλη μια φορά αφανίζετε μικρούς επαγγελματίες και ευνοείτε μόνο τις μεγάλες εταιρείες.
Κύριοι της Κυβέρνησης, αυτό που πάτε να κάνετε είναι τελείως αντισυνταγματικό. Το έχετε κάνει σε διάφορα νομοθετήματα. Το ξανακάνετε κι εδώ.
Έχετε καταλάβει ότι ακόμη και όσον αφορά στα τετρακόσια επαγγέλματα, που μπορεί να μην κατονομάζετε εσείς, αν καταλάβουν οι εργαζόμενοι, οι επαγγελματίες, οι αυτοαπασχολούμενοι το τι ακριβώς νομοθετείτε με προεδρικά διατάγματα -διότι δεν νομοθετούμε, εγώ δεν μπορώ να βάλω τον εαυτό μου να σκεφτεί ότι νομοθετώ αυτά που θέλει η Κυβέρνηση, το θεωρώ αδιανόητο να μπω σε μία τέτοια λογική- και αν πραγματικά όλοι αυτοί ενωθούν, αυτή η λαίλαπα του κόσμου θα σας πάρει και θα σας σηκώσει;
Καταψηφίζουμε όλα τα άρθρα του παρόντος σχεδίου νόμου.
Ευχαριστώ.
