Ομιλία του Προέδρου της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξη Τσίπρα στην Βουλή, στο σχέδιο νόμου, για τα μέτρα για την εφαρμογή του μηχανισμού στήριξης της Ελληνικής οικονομίας
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
Νέος παίκτης –μέτωπο κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων.
Δεν έχετε τίποτα να πείτε σε αυτόν τον κόσμο.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ακούγοντας στη σημερινή συνεδρίαση, αναρωτήθηκα αν ατά τα παιδιά που πριν από λίγο παρακολουθούσαν από τα άνω δυτικά θεωρία αυτό το θέατρο, το πολύ διδακτικό όμως για το τι συμβαίνει στο ελληνικό Κοινοβούλιο, θα δυσκολευθούν πάρα πολύ να παρασυρθούν από το συρμό του λαϊκισμού των τελευταίων ημερών που κατακλύζει τα τηλεοπτικά παράθυρα και να σπεύσουν και αυτοί να κραυγάσουν το σύνθημα που ακούστηκε χθες από ορισμένους έξω από το Κοινοβούλιο. Ένα σύνθημα απαξίωσης της πολιτικής ζωής. Θέατρο πολύ διδακτικό για το ποιος από τους δυο που κυβέρνησαν τη χώρα στο μεταπολιτευτικό της κύκλο, έκλεψε περισσότερο, λεηλάτησε περισσότερο, καταχράστηκε περισσότερο το δημόσιο πλούτο.
Γιατί αυτή ήταν η αντιπαράθεση που είδαμε πριν από λίγο. Ανάμεσα στον Πρωθυπουργό και στον Πρόεδρο της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Ο ένας θυμήθηκε τις κουρτίνες των Υπουργών και το Βατοπέδι. Ο άλλος θυμήθηκε το Μαυράκη και το Χρηματιστήριο. Τι παράδοξο όμως κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, Κανείς από τους δυο δεν θυμήθηκε τη Siemens, το πιο πρόσφατο. Κανένας από τους δυο δεν θυμήθηκε την ολυμπιάδα τότε που κάποιοι λέγαμε μη προχωράτε σε ψεύτικα εθνικά οράματα. Ελάτε να δούμε πως θα καλύψουμε τα πραγματικά προβλήματα της ελληνικής οικονομίας και κάποιοι μας έλεγαν ότι είμαστε στο περιθώριο, ότι είμαστε εθνοπροδότες. Αυτά λέγατε.
Αποδείξανε σήμερα και οι δυο πολιτικοί ηγέτες ότι εκπροσωπούν επάξια το απαξιωμένο αυτό σκηνικό της μεταπολίτευσης που καταρρέει.
Δεν είναι εδώ, αλλά θα απευθυνθώ και στους δυο σαν να είναι εδώ.
Κύριε Παπανδρέου και κύριε Σαμαρά δεν έχετε να πείτε τίποτα πειστικό στους χιλιάδες πολίτες που χθες βγήκαν στους δρόμους των μεγάλων πόλεων της χώρας μας. Στους νέους, στους γέρους, στους μεσήλικες, με οργή, με θυμό για ότι συμβαίνει γύρω μας. Δεν έχετε τίποτα πειστικό να πείτε σε αυτούς τους νέους που βλέπουν το μέλλον τους δυσοίωνο και σκέφτονται να φύγουν στο εξωτερικό, και είναι επιστήμονες, και έχουν πάρει και ένα και δυο πτυχία.
Ο κ. Παπανδρέου προστάζει την εθνική σιωπή την ώρα που κατακρεουργεί την κοινωνία και την οδηγεί στην χρεοκοπία, στην κοινωνική χρεοκοπία και ο κ. Σαμαράς ενοχλείται από την οργή του κόσμου και από τις κινητοποιήσεις και ίσως από βαθειά ενοχή που δεν υπερψηφίζει αυτό το νομοσχέδιο σπεύδει να δώσει τα διαπιστευτήριά του ότι θα εγγυηθεί τόσο τη συνέχεια της λειτουργίας του μηχανισμού στήριξης όσο βεβαίως και των μέτρων. Γιατί απ’ ότι καταλαβαίνουμε αυτά τα δυο πάνε πακέτο.
Σπεύδει να εγγυηθεί λοιπόν, ότι θα δώσει συνέχεια, ακόμη και αν από σήμερα το βράδυ φανεί ότι δεν τον στηρίζουν όλα τα μέλη της κοινοβουλευτικής του ομάδας. Με μικρά πηδηματάκια δηλαδή στη συναίνεση. Κανένας από τους δυο όμως, κανένας από τους δυο πόλους αυτού του αποτυχημένου συνασπισμού εξουσίας δεν μπορεί να εκφράσει το καινούργιο. Δεν μπορεί να εκφράσει την αγωνία αυτού του κόσμου, την αγωνία αυτού του τόπου για ζωή που του τη στερείτε, κανένας από τους δυο δεν μπορεί να εκφράσει τον κόσμο που βγαίνει στους δρόμους διότι δεν έχει να πει απολύτως τίποτα σε κανέναν. Η ελληνική κοινωνία είναι τρομοκρατημένη απ’ όσα συμβαίνουν γύρω της, σοκαρισμένη, οργισμένη, θυμωμένη, από χθες αναστοχάζεται με θλίψη τι είναι αυτό που έρχεται και από το τραγικό αυτό συμβάν οι εργαζόμενοι θρηνούν και το μέλλον τους που τους το στερείτε με αυτό το νομοσχέδιο αλλά και τους συναδέλφους τους που δεν ήταν στην απεργία, ίσως και παρά τη θέλησή τους χθες, που δεν πρόλαβαν, ή δε μπόρεσαν να βγουν από το χώρο εργασίας τους. Και βεβαίως σύσσωμη η ελληνική κοινωνία καταδικάζει το κυνισμό των φυσικών αυτουργών, των πρωταγωνιστών της τυφλής βίας.
Καταδικάζει όμως εξίσου και το κυνισμό της εξουσίας που αναζητεί σωτηρία στα επίχειρα της βίας και του εγκλήματος.
Διότι κανείς δε δικαιούται να επιχειρεί να κερδοσκοπήσει πολιτικά πάνω στη τραγωδία των τριών συνανθρώπων μας. Ή να εγκαλεί τις πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις που αγωνίζονται σε τούτο το τόπο για να μην ισοπεδωθεί η κοινωνία, που αγωνίζονται για ένα μέλλον, με αξιοπρέπεια. Να εγκαλούν την Αριστερά να γίνεστε τιμητές, εσείς που κυβερνήσατε τη χώρα και τη φέρατε ως εδώ, τιμητές της Αριστεράς που καλεί σε αγώνες.
Και για να είμαστε δίκαιοι όχι μονάχα τα δυο κόμματα εξουσίας πρέπει να σιωπήσουν, αλλά και ορισμένοι που σε ανακοινώσεις τους, έχουν το θράσος να μιλούν για ηθικούς αυτουργούς. Διότι πολύ σύντομα μαζί με τους εγκληματίες που πέταξαν χθες τις μολότοφ θα αρχίσει να διερωτάται η κοινωνία και για τις δικές τους εγκληματικές ευθύνες. Τους προειδοποιούμε ευθέως όλους αυτούς τους εκφραστές μιας κρατικοδίαιτης επιχειρηματικότητας, όλους αυτούς που κερδοσκόπησαν τζιράροντας το δημόσιο πλούτο, που πλουτήσαν με τον ιδρώτα του λαού, τους προειδοποιούμε να μην επιλέξουν τη σύγκρουση με το λαϊκό συναίσθημα, τη σύγκρουση με το λαό.
Όσο για την ακροδεξιά, στον τόπο μας, γνωρίζουμε ποιος ήταν ο ρόλος της. Ο ρόλος της ήταν να υποστηρίζει την ολιγαρχία, τις δυνάμεις του πλούτου και να στήνει προβοκάτσιες στο λαϊκό κίνημα. Παραδοσιακά σ’ αυτό τον τόπο κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, τη βία ποτέ δεν την επέλεξε ο λαός, οι δημοκρατικές δυνάμεις, οι προοδευτικοί πολίτες. Την επέλεγε πάντοτε το καθεστώς και τώρα αυτό το καθεστώς τρίζει! Καταρρέει και φοβάται! Φοβάται την οργή του λαού.
Και ο λαός χθες μίλησε αγαπητοί συνάδελφοι και συναδέλφισσες. Μίλησε χθες ο λαός. Η σημερινή μέρα δεν είναι ίδια με χθες. Από χθες υπάρχει μια νέα πραγματικότητα στη χώρα. Δεν υπάρχουν μονάχα οι αγορές, η τρόικα το Δ.Ν.Τ και μια άβουλη κυβέρνηση, μοιραία και άβουλη. Χθες είχαμε τη μεγαλύτερη συγκέντρωση, τη μεγαλύτερη παλλαϊκή διαδήλωση της μεταπολίτευσης. Το έχετε συνειδητοποιήσει; Τη χαιρετίζουμε αυτή τη λαϊκή συμμετοχή. Μας εμπνέει αυτή η λαϊκή συμμετοχή. Είναι η μόνη η οποία μπορεί να δώσει μια άλλη προοπτική σε αυτό τον τόπο. Από χθες υπάρχει αντίπαλο δέος στους μονόδρομους και στην πολιτική σας που καταστρέφει το μέλλον αυτής της χώρας και μας οδηγεί σε βούρκο. Και είναι δυνατός αυτός ο νέος παίκτης που μπαίνει στο πολιτικό σκηνικό.
Κυρίως γιατί μπορεί να δώσει ελπίδα, να δείξει τον εναλλακτικό δρόμο τη στιγμή που έρχεστε σεις και μας λέτε ότι δεν έχετε εναλλακτική πρόταση και έχετε σεις.
Μου θυμίζει λίγο την εικόνα τότε που κατέρρεαν οι δίδυμοι πύργοι στο Μανχάταν και έντρομοι ενώ είχε πιάσει φωτιά στους πάνω ορόφους, έντρομοι πηδάγανε από τα παράθυρα. Αυτή τη λύση προτείνετε στον ελληνικό λαό. Να μην καούμε από τη φωτιά, να πέσουμε από τα παράθυρα. Αυτό είναι το νομοσχέδιο που καταθέτετε σήμερα. Και το λέτε αυτό ευθύνη πατριωτική. Μιλάτε για πατριωτική ευθύνη. Εμείς έχουμε άλλη αντίληψη απ’ αυτή που έχει ο κ. Παπανδρέου, για την πατριωτική ευθύνη. Φαίνεται ότι ο κ. Παπανδρέου, όταν μιλάει για την πατρίδα εννοεί κάτι διαφορετικό, απ’ αυτό που εννοούμε εμείς. Για τον κ. Παπανδρέου και για τους κυρίους και κυρίες της κυβέρνησης πατρίδα είναι οι αριθμοί. Για μας πατρίδα είναι οι άνθρωποι.
Για εσάς πατρίδα μπορεί να είναι οι τραπεζίτες και οι εφοπλιστές, από τους οποίους δεν παίρνετε τίποτα. Για εμάς πατρίδα είναι οι εργαζόμενοι και η νεολαία.
Μπορεί για εσάς πατρίδα να είναι το χρηματιστήριο, μπορεί για σας πατρίδα να είναι το κεφάλαιο.
Για εμάς πατρίδα είναι ο κόσμος εργασίας, ο κόσμος της δουλειάς και της επιστήμης.
Για εσάς μπορεί πατρίδα να είναι οι αγορές, τις οποίες εμπιστευθήκατε με κλειστά μάτια έξι μήνες τώρα. Για εμάς όμως, είναι η δημόσια και δωρεάν υγεία και παιδεία.
Για εσάς πατρίδα που πρέπει να σώσουμε είναι η δυνατότητα να μπορούμε να δανειζόμαστε από τις αγορές. Η μεγάλη μας διαφορά είναι ότι για εμάς πατρίδα είναι ότι να μην δανειστούμε από το μέλλον των παιδιών μας. Διότι αυτό κάνουμε σήμερα με αυτό το νομοσχέδιο που ψηφίζουμε. Με αυτά τα μέτρα που οδηγούν τη χώρα σε βαθειά ύφεση.
Θα έλθω λοιπόν στην ουσία του νομοσχεδίου.
Και μόνο από την ανάγνωση της εισηγητικής έκθεσης, βεβαίως ο πρωθυπουργός μας είπε ότι δεν τη συνέγραψε η κυβέρνηση αλλά η τρόικα. Άλλη μια παραδοχή της παράδοσης. Παρ’ όλα αυτά και μόνο από την ανάγνωση της δεύτερης παραγράφου της εισηγητικής έκθεσης, αντιλαμβάνεται κανείς σε ποια κατάσταση είναι η κυβέρνηση και τι μεθόδους χρησιμοποίησε πριν τις εκλογές αλλά και αυτό το επτάμηνο διακυβέρνησης του τόπου. Διαβάζω απόσπασμα « η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ δεν μπορούσε να διανοηθεί το μέγεθος του χρέους και του ελλείμματος που διαμόρφωσε και έκρυβε κατά την αποχώρησή της η προηγούμενη κυβέρνηση».
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι το λέτε αυτό 7 μήνες τώρα και διαρκώς υπάρχει ένας διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας που σας διαψεύδει. Εγώ λοιπόν, δεν θέλω να είμαι μεροληπτικός εναντίον σας. Αν όμως ο κ. Προβόπουλος, λέει αλήθεια ότι σας είχε ενημερώσει για το ύψος του ελλείμματος στα μέσα του Σεπτέμβρη, τότε ξέρατε τα πραγματικά μεγέθη και εξαπατήσατε το εκλογικό σώμα. Και τώρα μας πλασάρετε μονόδρομους και ψεύτικα διλήμματα.
Και μέσα σε αυτό το κλίμα ακούσαμε προχθές και τον κυβερνητικό εκπρόσωπο να μας λέει πως η « κυβέρνηση δεν μπορεί να εγγυηθεί τίποτε».
Αλήθεια αν δεν μπορείτε να εγγυηθείτε τίποτε ποιος ακριβώς είναι ο ρόλος σας; Τι κάνετε εκεί που βρίσκεστε; Τι ρόλο παίζετε;
Εγώ θα σας πρότεινα να τολμήσετε να πείτε όλη την αλήθεια στον ελληνικό λαό, όλα όσα έχετε ήδη συμφωνήσει με την οικονομική και επικοινωνιακή τρομοκρατία που επιβάλλατε, αντί να χρεοκοπήσει η χώρα όπως ήταν ο κίνδυνος που μας είχατε πει, έχετε ήδη κατορθώσει με την πολιτική σας να χρεοκοπήσετε ήδη εκατοντάδες χιλιάδες νοικοκυριά σε αυτό τον τόπο.
Θέλετε να σας θυμίσω τι δηλώσεις έχουν γίνει απ’ αυτό εδώ το βήμα.
Βγαίνατε να δανειστείτε και φωνάζατε στους δανειστές «είμαστε Τιτανικός, βυθιζόμαστε». Ήταν σαν να τους λέγατε μη δανείζετε κάποιον που δεν έχει τη δυνατότητα να σας τα επιστρέψει.
Νομίζατε ότι θα κατευνάσετε τις αγορές και κάθε φορά που τους δίνατε το ένα χέρι αυτές σας έπαιρναν και το άλλο.
Και μας είπατε θα πάρουμε μέτρα σκληρά αλλά αναγκαία για να πέσουν τα σπρεντς και αυτά θα είναι τα τελευταία.
Ξέρετε πόσες φορές τους τελευταίους δυο μήνες απ’ αυτό το Βήμα της Βουλής, ο Πρωθυπουργός και σεις κ. Παπακωνσταντίνου, μας είπατε ότι θα είναι τα τελευταία; Πάνω από τρεις φορές. Ποια αξιοπιστία να έχετε απέναντι στον ελληνικό λαό;
Και κάθε φορά που παίρνετε τέτοια μέτρα όλο και πιο βαθιά βυθιζόμαστε στο κίνδυνο της χρεοκοπίας.
Και τώρα μας λέτε μονόδρομος, ΔΝΤ και μέτρα ή χρεοκοπία; Πάλι δίνετε ψεύτικη εικόνα στον ελληνικό λαό. Διότι τα μέτρα και η τεχνογνωσία του ΔΝΤ είναι που θα μας οδηγήσουν στη χρεοκοπία. ‘Όπως έγινε και στην Αργεντινή. Το ΔΝΤ οδήγησε την Αργεντινή στη χρεοκοπία.
Αντιλαμβάνεστε, λοιπόν, το έγκλημα που κάνετε σε βάρος της ελληνικής κοινωνίας;
Παρουσιάζετε ως μονόδρομο τη βύθιση της ελληνικής οικονομίας στην ύφεση, τη ραγδαία αύξηση της ανεργίας, την κατάρρευση των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων, την απαξίωση του υλικού και ανθρώπινου παραγωγικού δυναμικού της χώρας.
Και το κυριότερο κυρίες και κύριοι συνάδελφοι της συμπολίτευσης με αυτές τις επιλογές, δεν βυθιζόμαστε σε ένα πρόσκαιρο τούνελ μιας τριετίας όπως λέτε. Για την επόμενη εικοσαετία θα πληρώνει αυτός ο τόπος. Αν δεχτούμε μοιρολατρικά το δρόμο της ύφεσης και της καταστροφής στον οποίο μας οδηγείτε την ελληνική οικονομία, θα χρειαστούν πολλά χρόνια ώστε να αποκατασταθούν ακόμα και οι ελάχιστες, αλλά υπαρκτές σήμερα, παραγωγικές δυνατότητες της χώρας.
Θα ήθελα όμως να σας ζητήσω να μη μιλάτε για μονόδρομους.
Αυτές οι επιλογές που συνδιαμορφώσατε με το ΔΝΤ και την Ε.Ε. , σε καμία περίπτωση δεν αποτελούν μονόδρομο για τη χώρα.
Επί οκτώ μήνες άλλωστε σε κάθε λάθος κίνηση που κάνατε, εμείς σας προτείναμε και μία εναλλακτική λύση.
Δεν ακούσατε ούτε μία. Δεν υιοθετήσατε καμία απ’ αυτές.
Το μόνο που σας απασχολούσε ήταν να περάσει η τρομοκρατία των «αναγκαίων σκληρών μέτρων» και να έρθει αυτή η βίαιη μεταπολίτευση.
Εμείς, σας λέμε, με ευθύνη ότι υπάρχει εναλλακτικός δρόμος.
Σας λέμε καλύψτε τα ελλείμματα, με αύξηση της επιβάρυνσης των τραπεζών, των βιομηχάνων και των εφοπλιστών, ξέρετε πόσο ήταν η φορολογία του μεγάλου κεφαλαίου στα πρώτα χρόνια των κυβερνήσεων του ΠΑ.ΣΟ.Κ.; Ήταν 40-45%. Ξέρετε πόσο είναι τώρα; Είναι 25 και πάει προς το 20%. Ξέρετε πόσες είναι οι φοροαπαλλαγές του εφοπλιστικού κεφαλαίου; Έχουμε βρει 58 διαφορετικές φοροαπαλλαγές. Ξέρετε ότι με αυτές τις προκλητικές φοροαπαλλαγές αυξήθηκε το έλλειμμα και το χρέος; Και ξέρετε ότι την ίδια στιγμή που δανειζόμαστε –υποτίθεται- με 5% επιτόκιο από τους ευρωπαίους εταίρους, κάτω από το τραπέζι τους δίνουμε τα διπλάσια σε εξοπλιστικά προγράμματα, σε γιουροφάιτερ, σε μιράζ, σε υποβρύχια. Αυτά θα τα ακούσει ο ελληνικός λαός; Θα πείτε ποτέ τις ευθύνες σας γι’ αυτούς τους υπέρογκους εξοπλισμούς;
Και σας φωνάζαμε από την πρώτη στιγμή, βγείτε και διεθνοποιήστε αυτό το πρόβλημα της χώρας, δεν είναι δυνατόν μια τεράστια διεθνής, παγκόσμια οικονομική κρίση να ξεσπάει στο κεφάλι της Ελλάδας μόνο. Το πρόβλημα της Ελλάδας είναι και ευρωπαϊκό πρόβλημα. Διεθνοποιήστε το πρόβλημα του ελληνικού χρέους, ώστε να διεκδικήσετε και δανεισμό από την ευρωπαϊκή τράπεζα και διαδικασίες ρύθμισης του ύψους και των όρων του, σε ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο. Δεν ακούσατε ούτε μια από τις προτάσεις που σας καταθέσαμε.
Εσείς επιμένετε στον μονόδρομό σας. Ο μονόδρομος που επιλέξατε όμως οδηγεί σε αδιέξοδο.
Θα βυθίσει τη χώρα. Και λίγο μας ενδιαφέρει αν θα κάνει μια θητεία ο πρωθυπουργός. Λίγο ενδιαφέρει τους Έλληνες πολίτες αν θα κάνει μια ή δυο θητείες ο Πρωθυπουργός, αν θα βυθιστεί η κυβέρνησή σας. Βυθίζετε τη νέα γενιά αυτό έχει σημασία. Το μέλλον αυτού του τόπου βυθίζετε.
Οι εργαζόμενοι το έχουν καταλάβει αυτό, κι αν σήμερα σας έχουν πάρει στο κατόπι, δεν είναι γιατί η αριστερά ζητά ανυπακοή και διοργανώνει διαδηλώσεις.
Το αδιέξοδο το βλέπετε, μην πείτε ότι δεν σας είχαμε προειδοποιήσει, ακόμη και τώρα έχετε τη δυνατότητα να μη σκοτώσετε την πολιτική, να μην καταλύσετε τη δημοκρατία σε αυτό τον τόπο, να δώσετε δημοκρατική διέξοδο.
Κλείνω, με δυο επισημάνσεις. Πρώτη επισήμανση: Χθες στους δρόμους της χώρας, έκανε την εμφάνιση της μια νέα ελπίδα. Αυτό που θεωρητικά προσεγγίζαμε όλοι το προηγούμενο διάστημα ως μέτωπο κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων που μπορεί να δώσει ελπίδα στον τόπο, εμφανίστηκε χθες. Και κάνουν λάθος αυτοί που λένε ότι είχαμε δυο διαφορετικές συγκεντρώσεις, χθες ήταν μια η συγκέντρωση στην Αθήνα και τις μεγάλες πόλεις. Από τον όγκο, από τον παλμό, από τον ενθουσιασμό, ήταν μια η συγκέντρωση. Αυτό το πλατύ μέτωπο που ξεκινούσε από το Πεδίο του Άρεως και κατέληγε στο Ζάππειο, όλος αυτός ο κόσμος δεν είναι προφανώς, ούτε κόσμος που ανήκει στο ΣΥΡΙΖΑ ή στο ΚΚΕ. Είναι λαϊκός κόσμος που ψήφισε και Νέα Δημοκρατία και ΠΑ.ΣΟ.Κ. και θέλω να κλείσω με αυτό. Ένα μήνυμα έδινε προς εσάς τους Βουλευτές της πλειοψηφίας που πριν από λίγο ενοχληθήκατε με αυτά που σας είπα και αυτό ίσως είναι και μια ένδειξη ότι έχετε ακόμη αντανακλαστικά.
Το μήνυμα που έδινε ήταν να ακούσετε την οργή του κόσμου που σας εξέλεξε. Σας ζητά να ακούσετε τη συνείδησή σας. Γιατί έρχεται και η ώρα της ατομικής ευθύνης. Και πάνω από το ίδιον όφελος, το μικροκομματικό συμφέρον, υπάρχει και το συμφέρον του λαού. Δεν είναι απειλή. Προς Θεού δεν είναι απειλή. Σας μεταφέρω το μήνυμα που έστελνε χθες στις διαδηλώσεις, όλος αυτός ο κόσμος που ξέρετε πολύ καλά. Δεν ψηφίζει μονάχα την Αριστερά. Και αυτός ο κόσμος λέει ακούστε τη συνείδησή σας. Και αυτός ο κόσμος λέει ότι κρίνεστε για το αν υπηρετείτε το συμφέρον της χώρας, το οποίο συμφέρον της χώρας όμως είναι αναπόσπαστο από το συμφέρον αυτού του λαού.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι άκουσα χθες Βουλευτές του ΠΑ.ΣΟ.Κ. που είχαν το ανάστημα στην επιτροπή οικονομικών να πουν την αλήθεια στον κ. Παπακωνσταντίνου, ότι τα μέτρα είναι καταστροφικά και άδικα και ότι αισθάνονται ντροπή. Εμείς τους καλούμε ανεξάρτητα από το τι θα κάνουν σήμερα, να ακολουθήσουν τα βήματα της συνείδησής τους και τον κόσμο που οργισμένος ζητάει προοδευτική διέξοδο σε αυτό τον τόπο.
6.5.10
