Ομιλία Χρήστου Παπουτσή, Γραμματέα της Κοινοβουλευτικής Ομάδας και Κοινοβουλευτικού Εκπροσώπου του ΠΑΣΟΚ, στη Βουλή κατά τη συζήτηση Επερώτησης σχετικά με τις εργασιακές σχέσεις.
Δεν υπάρχει αμφιβολία κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι η Επερώτηση των συναδέλφων του ΣΥΡΙΖΑ αφορά ένα θέμα εξαιρετικής σημασίας για όλους μας. Ένα θέμα το οποίο βεβαίως η κάθε πολιτική δύναμη, ο κάθε πολιτικός οργανισμός το προσεγγίζει με βάση τις δικές του ιδεολογικές και πολιτικές αφετηρίες.
Βεβαίως τα ερωτήματα τα οποία ανέπτυξε ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος, ο κ. Λαφαζάνης, είναι συγκεκριμένα, αλλά άλλο τόσο είναι συγκεκριμένη και η πολιτική της Κυβέρνησης, όπως είναι πολύ συγκεκριμένες και οι απαντήσεις του ΠΑΣΟΚ τόσο στα ερωτήματα αυτά, όσο και συνολική θεώρηση.
Έχω την αίσθηση όμως ότι αν αναζητήσει κανείς ένα δίλημμα, πάνω στο οποίο οικοδομείται η επερώτηση του ΣΥΡΙΖΑ, είναι το δίλημμα στο οποίο αναφέρθηκε ο συνάδελφος κύριος Μουλόπουλος, δηλαδή το δίλημμα ανάμεσα στους εργαζόμενους και το κεφάλαιο. Δηλαδή ή είμαστε με τους εργαζόμενους ή με το κεφάλαιο.
Για ένα κόμμα εξουσίας αυτό το δίλημμα δεν υπάρχει. Και πολύ περισσότερο όταν αυτό το κόμμα εξουσίας προέρχεται από το χώρο του Δημοκρατικού Σοσιαλισμού. Πολύ περισσότερο όταν είναι ένα κόμμα στην Ελλάδα που προέρχεται από το χώρο της Αριστεράς, ένα κόμμα το οποίο έχει αποδείξει στην πράξη ότι είναι αυτό το οποίο οικοδόμησε το κοινωνικό κράτος, και πάνω απ’ όλα είναι αυτό το κόμμα που έδωσε τη μάχη για τη δημιουργία ενός δημοκρατικού πλαισίου όσον αφορά τη λειτουργία της αγοράς εργασίας.
Γι’ αυτό και το δικό μας δίλημμα είναι διαφορετικό. Το δίλημμα είναι ανάμεσα στην καθυστέρηση, στην υποχώρηση, στην πλήρη αρρυθμία, όπως θέλει να επιμένει ο κ. Λαφαζάνης στον όρο, της αγοράς εργασίας, ή στην οργάνωση των εργασιακών σχέσεων, με βάση ένα νέο παραγωγικό πρότυπο της χώρας, με βάση ένα νέο αναπτυξιακό πρότυπο της χώρας και κυρίως σε ένα νέο δρόμο για τη χώρα μας ο οποίος βασίζεται στην ανάπτυξη και την κοινωνική δικαιοσύνη. Στην ισονομία και στη διασφάλιση των δικαιωμάτων των πολιτών. Μεταξύ των οποίων, για εμάς, που προερχόμαστε από τον χώρο της Αριστεράς, κυριαρχεί το δικαίωμα στην εργασία.
Αυτός είναι ο δρόμος τον οποίο ακολουθεί το ΠΑΣΟΚ, αυτός είναι ο δρόμος τον οποίο ακολουθούν όλα τα σοσιαλιστικά κόμματα και το Ευρωπαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα σε ευρωπαϊκό επίπεδο, αυτός είναι ο δρόμος στον οποίο οδηγεί τη Σοσιαλιστική Διεθνή ο Γιώργος Παπανδρέου. Στην ανάπτυξη και την κοινωνική δικαιοσύνη. Στη δημιουργία νέων, ποιοτικών θέσεων εργασίας, της αξιοπρεπούς εργασίας, της εργασίας δηλαδή που εγγυάται όλα τα δικαιώματα για έναν πολίτη στη σύγχρονη κοινωνία.
Αλλά φυσικά αυτός είναι ο κόσμος που θέλουμε να φτιάξουμε. Γι’ αυτό εξάλλου είμαστε εδώ. Για να δημιουργούμε διαρκώς νέες προϋποθέσεις. Γι΄ αυτό είμαστε εδώ, για να οικοδομούμε διαρκώς μια νέα κοινωνία. Αυτό δεν σημαίνει ότι επειδή εμείς έτσι σκεφτόμαστε, έτσι είναι και ο κόσμος γύρω μας.
Φυσικά και το σύστημα είναι καπιταλιστικό. Φυσικά και υπάρχουν αδικίες. Φυσικά και υπάρχει κοινωνική αδικία. Και φυσικά συνεχίζει να υπάρχει ο Μεσαίωνας κ. Λαφαζάνη.
Φυσικά. Γιατί στην πολιτική, για να θυμίσω και μία φράση που λέγαμε παιδιά δεν είναι «πατάς το κουμπί και βγαίνει μια χοντρή», δεν είναι πατάς το κουμπί και ξαφνικά αλλάζει ολόκληρο το εργασιακό τοπίο.
Όπως ξέρετε επίσης, γιατί ξέρετε ότι σέβομαι και τιμώ και τους αγώνες τους προσωπικούς σας αλλά και του πολιτικού σας χώρου, οι κοινωνικές και εργασιακές σχέσεις δεν είναι αποτέλεσμα διευθετήσεων ούτε νομοθετημάτων. Είναι αποτέλεσμα κυρίως των κοινωνικών αγώνων. Και αυτές οι εργασιακές σχέσεις οφείλονται και στη δυναμική και στην αντοχή του εργατικού κινήματος στη χώρα μας, όπως οφείλονται και στο γεγονός ότι υπήρχαν πολλές συγκρούσεις σε εργασιακό επίπεδο, οι οποίες δεν οδήγησαν στα αποτελέσματα που θα θέλαμε όλοι μας. Και το τονίζω το όλοι μας.
Όμως η πραγματικότητα είναι ότι αυτή τη στιγμή, αυτή η αντιμετώπιση των εργασιακών σχέσεων δεν μπορεί να γίνει σε διαφορετικό τοπίο και σε διαφορετικό τόπο και χρόνο από τη σημερινή Ελλάδα, από την Ελλάδα της οικονομικής κρίσης. Από την Ελλάδα των τρομακτικών αδιεξόδων στα οποία την οδήγησε η κυβέρνηση της ΝΔ, ούτε μπορεί να γίνει σε μια διαφορετική Ευρώπη, από την Ευρώπη η οποία αντιμετωπίζει τα συγκεκριμένα πολιτικά και οικονομικά προβλήματα, σε έναν κόσμο ο οποίο αντιμετωπίζει την παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση.
Γι’ αυτό και η δική μας προσέγγιση συνεχίζει και επιμένει να είναι, γιατί αυτή είναι η μόνη υπεύθυνη προσέγγιση, μια συνολική προσέγγιση. Βεβαίως και υπάρχουν οι ευέλικτες μορφές απασχόλησης στην αγορά εργασίας. Με νομοθετήματα εθνικού και ευρωπαϊκού επιπέδου.
Ποια ήταν η δική μας θέση από την αρχή; Η δική μας θέση ήταν πάντοτε ότι εμείς θέλουμε να βάλουμε κανόνες στην αγορά εργασίας. Και σ’ αυτό επιμένουμε, και σ’ αυτό αναφέρθηκε εκτεταμένα ο Υπουργός Εργασίας και σήμερα και σε προηγούμενες κοινοβουλευτικές του παρεμβάσεις αλλά και σε δημόσιες δηλώσεις του.
Γιατί εκείνο το οποίο μας ενδιαφέρει αυτή τη στιγμή είναι να ενισχύσουμε, στο πλαίσιο των δημοσιονομικών δυνατοτήτων, τους μηχανισμούς ελέγχου και εποπτείας του κράτους στην αγορά εργασίας.
Και αναφέρθηκε με πάρα πολλή ειλικρίνεια στην ανάγκη της λειτουργία του Σώματος των Επιθεωρητών Εργασίας και τα δημοσιονομικά προβλήματα τα οποία αντιμετωπίζει η χώρα και χαίρομαι πάρα πολύ που άκουσα την προσέγγιση του ότι μέσα από μετατάξεις και βεβαίως μέσα από μία αναδιοργάνωση των υπηρεσιών, οι οποίες πράγματι έχουν εγκαταληφθεί, και υπάρχει πλεονάζον δυναμικό, πλούσιο δυναμικό της ελληνικής διοίκησης το οποίο παραμένει ακροβολισμένο σε διάφορες περιοχές, θα μπορούσε πράγματι να αξιοποιηθεί μέσα στα πλαίσια που μπορούν.
Όμως επαναλαμβάνω, εκείνο που προέχει είναι να ορθοποδήσει η χώρα. Και γι’ αυτό το δικό μας σχέδιο είναι σχέδιο συνολικό.
Άκουσα χτες το βράδυ, σε μία τηλεοπτική του εμφάνιση μετά από καιρό, τον πρώην Πρωθυπουργό και Επίτιμο Πρόεδρο της ΝΔ, τον κύριο Μητσοτάκη σε μία συνέντευξη που παραχώρησε στον εκλεκτό δημοσιογράφο, τον κ. Χατζηνικολάου στο ALTER, ο οποίος υποστήριζε ότι το σχέδιο της κυβέρνησης, τα μέτρα της κυβέρνησης είναι πολύ χαλαρά, και ότι εν πάση περιπτώσει ο ίδιος διαβάζοντας την αρθρογραφία διαφόρων κύκλων, οι οποίοι με κάθε τρόπο πιέζουν τον Γιώργο Παπανδρέου να πάρει πιο σκληρά μέτρα εις βάρος της μεγάλης πλειοψηφίας του ελληνικού λαού, ο ίδιος αισθάνεται πάρα πολύ ικανοποιημένος, διότι επιτέλους δικαιώνεται ακόμα και σε αυτή τη διαδικασία.
Καταλαβαίνετε που έχουμε φτάσει. Ορισμένοι να εγκαλούν το ΠΑΣΟΚ και ορισμένοι να θέλουν να εγκαλούν το ΠΑΣΟΚ και τον Γιώργο Παπανδρέου γιατί δεν παίρνει πιο αυστηρά μέτρα, τα οποία η ΝΔ με τη δική της ιδεολογική και πολιτική προσέγγιση δεν τόλμησε ποτέ να πάρει. Δηλαδή μας εγκαλούν γιατί δεν έχουμε την ιδεολογική και πολιτική προσέγγιση της ΝΔ.
Αυτά είναι αδιανόητα πράγματα. Είναι αδιανόητα για τη δημόσια συζήτηση. Γιατί επιχειρούν με κάθε τρόπο να εκφοβίσουν την κοινωνία. Γιατί επιχειρούν με κάθε τρόπο να δίνουν τη δυνατότητα σε εσάς κύριε Λαφαζάνη, για πολλοστή φορά να κατηγορείτε το ΠΑΣΟΚ ότι κάνει δημοσιονομική τρομοκρατία. Ότι το μόνο που κάνει είναι να ασχολείται με τους φόρους και να δημιουργεί τρόμο και φόβο στην κοινωνία.
Δεν είναι αυτή η αλήθεια.
Διαχειριζόμαστε μια πολύ δύσκολη κατάσταση με πολύ σοβαρό τρόπο, με πολύ υπεύθυνο τρόπο. Και επιπλέον γιατί έχουμε υπόψη μας αυτό που ξέρουμε όλοι, είτε το ομολογούμε είτε όχι. Ότι η κρίση και η παρακμή στη σημερινή ελληνική οικονομία και κοινωνία δεν είναι μόνο οικονομική. Δεν αφορά μόνο την διεθνή κρίση. Αφορά ένα ολόκληρο σύστημα που λειτουργεί το ελληνικό κράτος, αφορά την ίδια την κοινωνία, αφορά συμπεριφορές, αφορά μια κρίση ηθική και θεσμική και αυτό ακριβώς προσπαθούμε να αντιμετωπίσουμε.
Το στίγμα μας όμως, το στίγμα αυτής της προσέγγισης περιγράφεται στο Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης το οποίο παρουσιάσαμε χτες, ένα πρόγραμμα εξαιρετικά ισορροπημένο προς πάσα κατεύθυνση, όχι μόνο για την Ευρωπαϊκή Ένωση και για τις διαπραγματεύσεις που θα κάνει εκεί η ελληνική κυβέρνηση και ο Υπουργός Οικονομικών, αλλά και για το εσωτερικό της χώρας.
Γιατί εδώ έχουμε και μια άλλη ευθύνη. Η πορεία της χώρας στο μέλλον, η πορεία της χώρας για την έξοδο από την κρίση προϋποθέτει την συμμετοχή της κοινωνίας, τη συμμετοχή των πολιτών, την συνένωση των κοινωνικών δυνάμεων. Των υγιών και δημιουργικών δυνάμεων. Και σ’ αυτούς ακριβώς απευθυνόμαστε.
Σας ευχαριστώ
