Οι πολίτες βιώνουν σήμερα μεγάλες ανατροπές στη ζωή
τους. Οι προσδοκίες φθίνουν εδώ και έξη χρόνια και ο νέος
Προϋπολογισμός αδυνατεί να ανοίξει έστω
και μία χαραμάδα προοπτικής και ελπίδας
Η
βουλευτής ΔΗΜΑΡ Ασημίνα Ξηροτύρη, γενική εισηγήτρια για τον Προϋπολογισμό 2014 που
συζητείται στην Ολομέλεια επισημαίνει ότι:
Πρόκειται
για ένα σφιχτό Προϋπολογισμό χωρίς πολιτικό σχέδιο και στόχους, που συντάχθηκε
υπό το άγχος τόσο της λογιστικής απόδειξης
ικανού πρωτογενούς πλεονάσματος για το 2013, όσο και της συμφωνίας που
θα επιτύχει η κυβέρνηση με την τρόικα και τους εταίρους για το δημοσιονομικό
κενό του 2014. Είναι επίσης ένας Προϋπολογισμός που λίγες ώρες μετά την
κατάθεσή του τελούσε υπό αίρεση από την
Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η οποία παράλληλα προανήγγειλε την τροποποίησή του.
Όμως
η ελληνική οικονομία και η κοινωνία με την τεράστια ανεργία, την υψηλότερη στην Ευρωζώνη, με περικοπές της τάξης του
40%-50% (περικοπές και φόροι μαζί) στο διαθέσιμο εισόδημα ευρύτατων στρωμάτων,
με μεγάλο αριθμό επιχειρήσεων να έχουν
κλείσει, με το διάχυτο φόβο και την ανασφάλεια για τα πάντα, έχει φθάσει στο τέλος του 2013 σε συνθήκες, οιονεί
πολεμικής καταστροφής, και υπό τέτοιες συνθήκες οι αντοχές τους απέναντι στις
πολιτικές που εφαρμόζονται είναι αδύνατο να ξεπεράσουν κάποιο όριο.
Οι
πολίτες βιώνουν σήμερα μεγάλες ανατροπές
στη ζωή τους. Οι προσδοκίες επίσης φθίνουν εδώ και έξη χρόνια και ο νέος
Προϋπολογισμός δεν καταφέρνει να ανοίξει ούτε μία χαραμάδα προοπτικής και ελπίδας.
Ένα
πολύ βασικό πρόβλημα του Προϋπολογισμού του 2014 είναι η απουσία οποιουδήποτε
σχεδίου για την πολιτική αντιμετώπιση σημαντικών κοινωνικών και οικονομικών
κρίσιμων θεμάτων, όπως είναι η ύφεση, η ανεργία, η φτώχεια… Είναι απούσα, αντί
να κυριαρχεί, η αναπτυξιακή διάσταση, όπως και τα μέτρα κοινωνικής επανόρθωσης των επιπτώσεων
από το σκληρότερο σε χώρα, πρόγραμμα
δημοσιονομικής προσαρμογής και ύφεσης.
Λείπουν
οι εθνικές προτάσεις για τα προβλήματα αυτά, για ένα ολοκληρωμένο σχέδιο
ανασυγκρότησης και ένα πρόγραμμα
διεκδικήσεων, για την αναδιάρθρωση του χρέους και τη συνολική, δίκαιη λύση διεξόδου από την κρίση.
Προτάσεις που θα χρησιμεύσουν στη διαπραγμάτευση με την τρόικα, με τους εταίρους.
Γιατί στο τέλος, όταν δεν έχεις να προτείνεις τίποτα, πρέπει να αποδεχθείς τα
πάντα.
Είναι
ανάγκη το 2014 να υπάρξει διάλογος για την εκπόνηση ενός εθνικού σχεδίου
ανασυγκρότησης της ελληνικής οικονομίας που θα αποτελέσει τη βάση μίας
διευρυμένης αναδιαπραγμάτευσης αναφορικά με την πολιτική της επόμενης τριετίας-
πενταετίας με κύριο στόχο την ενεργοποίηση της αναπτυξιακής διαδικασίας και την
ανάσχεση της ανεργίας.
Ειδικότερα
για τα πολύ κρίσιμα θέματα του πρωτογενούς πλεονάσματος, του χρηματοδοτικού κενού και της βιωσιμότητας του
χρέους η βουλευτής επισημαίνει:
-Tο πρωτογενές πλεόνασμα είναι μεν αναγκαίο να υπάρξει αλλά
δε μπορεί να στηρίζεται στη μείωση του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων, στην
υπεφορολόγηση (που συνεχίζεται με ένταση και το 2014), στη μείωση ή ακόμη και στη μη πληρωμή
απαραίτητων δημόσιων δαπανών ιδιαίτερα για την κοινωνική προστασία και
περίθαλψη.
Για να επιτευχθεί όμως και η
βιωσιμότητα των πρωτογενών πλεονασμάτων προς όφελος της κοινωνικής συνοχής ,
είναι απαραίτητο να εφαρμοστούν
πολιτικές που θα εντάσσονται σε ένα
συνολικό σχεδιασμό μακροχρόνιας
στόχευσης αλλά και άμεσης απόδοσης, προκειμένου να υπάρξουν άμεσες λύσεις σε
επείγοντα προβλήματα, όπως η μείωση της ανεργίας, η κοινωνική προστασία, η
έξοδος από την ύφεση με επενδύσεις και η αύξηση των εξαγωγών.
-Για το
χρηματοδοτικό κενό η ΔΗΜΑΡ είναι κατηγορηματική!
δεν υπάρχει κανένα περιθώριο το
χρηματοδοτικό κενό να καλυφθεί με
νέα επιβαρυντικά μέτρα! αλλά μόνο με διαρθρωτικού τύπου παρεμβάσεις
που δεν θα επιβαρύνουν αλλά θα διευκολύνουν τον Έλληνα πολίτη και θα συμβάλλουν
στην εξυγίανση.
Γι αυτό η Κυβέρνηση εν όψη
της αναδιαπραγμάτευσης για την αναδιάρθρωση του χρέους πρέπει να επιμείνει και στη
μετακύλιση των υποχρεώσεων του 2014
(αξίας περί τα 16,2δις). Λύνεται έτσι το πρόβλημα του χρηματοδοτικού κενού και
δίδεται μία ανάσα στην κοινωνία να χρησιμοποιήσει το 70% του πρωτογενούς
πλεονάσματος,
θεσμοθετημένο πλέον μετά από πρόταση και
πίεση της ΔΗΜΑΡ, για
την τόνωση της κοινωνικής συνοχής
και της ανάπτυξης.
-Όσον αφορά στην διαπραγμάτευση για την
αναδιάρθρωση του χρέους
Χρειάζεται ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα
<διευκολύνσεων> , οι οποίες θα
πρέπει να ενταχθούν σε μια συνολική λύση του προβλήματος του χρέους. Η χώρα μας σε αυτή τη φάση έχει όλο το δίκαιο με το
μέρος της, τη στιγμή που έκανε τον τεράστιο άθλο και τις θυσίες για την
πρωτοφανή προσαρμογή και γι αυτό πρέπει να διεκδικήσει:
1. Να αποκλεισθεί η λήψη νέων επιβαρυντικών
μέτρων.
2. Να υπάρξει σημαντική χρονική μετακύληση
των ομολόγων που λήγουν τα επόμενα χρόνια (συμπεριλαμβανομένων και του 2014 και του 1ου
μνημονίου) που κατέχουν η ΕΚΤ και οι Τράπεζες των κρατών μελών της ΕΕ
(αναδιάρθρωση του χρέους).
3. Να περιορισθεί το ύψος των επιτοκίων στα
αντίστοιχα επίπεδα βάσης της ΕΚΤ, στο 0,25%.
4. Επίσης είναι απαραίτητο να συμφωνηθεί ένα
μορατόριουμ με τη διακοπή πληρωμής των τόκων τουλάχιστον μέχρι το 2020 και η
αντίστοιχη εξοικονόμηση να επενδυθεί.
5. Την ανάληψη του κόστους της
ανακεφαλαιοποίησης των Τραπεζών, ύψους πλέον των 30,0 δις €, που είναι η
συμμετοχή του ΤΧΣ στις Τράπεζες, από το
Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Στήριξης.
6. Τέλος θεωρούμε ότι σε συνδυασμό με τα
παραπάνω είναι απαραίτητη και η απομείωση του χρέους. Το βασικό αυτό στάδιο της
αναδιάρθρωσης με απομείωσης του χρέους είναι ακόμη πιο δύσκολο αλλά απαραίτητο!
