Μετά τις επιτυχίες που έχει σημειώσει το Πρακτορείο μας, από το 1980, και από το 2000 στο internet, συνεχίζουμε σταθερά, με νέα ρεκόρ δημοσιεύσεων και αναπαραγωγή των ρεπορτάζ μας στα ΜΜΕ στην Ελλάδα και στον κόσμο. www.vouli.net * Ανάρτηση των δελτίων τύπου σε 24ωρη βάση, καθώς και φωτογραφιών για την προβολή στα Μ.Μ.Ε. * Καταγράφουμε την πολιτική ιστορία του Ελληνισμού

27.12.12

24/12/2012 ΕΡΩΤΗΣΗ & ΑΚΕ Προς τους κ.κ Υπουργούς Οικονομικών Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων Θέμα: Η εκποίηση της Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης (ΕΒΖ ΑΕ) άλλο ένα πλήγμα στην εθνική οικονομία



 
24/12/2012
ΕΡΩΤΗΣΗ & ΑΚΕ

Προς τους κ.κ Υπουργούς

  • Οικονομικών
  • Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων

Θέμα: Η εκποίηση της Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης (ΕΒΖ ΑΕ) άλλο ένα πλήγμα στην εθνική οικονομία

Η Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης (ΕΒΖ) με σημαντική συμβολή στην εθνική οικονομία δέχθηκε ισχυρό πλήγμα με την ευρωπαϊκή μεταρρύθμιση της Κοινής Οργάνωσης της Αγοράς ζάχαρης (ΚΟΑ ζάχαρης 2006). Ωστόσο, το μεγαλύτερο μέρος των ευθυνών για την απαξίωση της μεγαλύτερης εθνικής γεωργικής βιομηχανίας ανήκει στους χειρισμούς των τελευταίων κυβερνήσεων και διοικήσεων του Ομίλου.
Ο Όμιλος μέχρι το 2006 είχε πέντε κερδοφόρα εργοστάσια στην Ελλάδα, από τα οποία σήμερα λειτουργούν τα τρία (Πλατύ, Σέρρες, Ορεστιάδα), αφού τα δύο (Λάρισα, Ξάνθη) έκλεισαν με το πρόσχημα της μετατροπής τους σε εργοστάσια παραγωγής βιοαιθανόλης. Με την ένταξη της Ελλάδας σε καθεστώς αναδιάρθρωσης (EU K 318, K 319, K 320) και την αποποίηση του 50,1% της εθνικής ποσόστωσης ζάχαρης,  η ποσόστωση ετήσιας εγχώριας παραγωγής από 320.000 τόνους μειώθηκε στους 158.000, ενώ οι πραγματικές ανάγκες της χώρας ανέρχονται σε τουλάχιστον 250.000 τόννους. Επιπλέον, η συμπίεση της τιμής αναφοράς παραγωγού, που ήταν και διακηρυγμένος στόχος της νέας ΚΟΑ ζάχαρης, έκανε ασύμφορη την τευτλοκαλλιέργεια για τους παραγωγούς. Η συρρίκνωση της τευτλοπαραγωγής, είχε άμεσο αποτέλεσμα σε πολλές ζαχαρικές περιόδους (2008,2010,2011,2012) η βιομηχανία να αδυνατεί να καλύψει ακόμα και την ποσόστωση των 158.000 τόνων ζάχαρης και να προμηθευτεί με την διαδικασία παραγωγής ζάχαρης ΦΑΣΟΝ από άλλες ευρωπαϊκές ζαχαροβιομηχανίες. Συγκεκριμένα, για φέτος η παραγωγή ελληνικής ζάχαρης ανέρχεται σε 54.699  τόννους μόνο, ενώ οι υπόλοιποι 104.000 τόννοι θα καλυφθούν με την διαδικασία του φασόν από την Γαλλία, την Γερμανία και την Πολωνία. Στον τομέα της απασχόλησης, πριν από το 2006, η ΕΒΖ απασχολούσε πάνω από 14.000 αγροτικές οικογένειες και άνω των 2.500 εργαζόμενους (μόνιμοι και εποχικοί), ενώ, άλλα συνοδά επαγγέλματα στην περιοχή, διασφάλιζαν το εισόδημά τους και την αξιοπρεπή διαβίωσή τους από τη λειτουργία των εργοστασίων ζάχαρης. Αντίθετα, έτσι όπως διαμορφώθηκε η κατάσταση, φέτος τα συμβόλαια αφορούσαν 3.100 καλλιεργητές και οι εναπομείναντες υπάλληλοι στην εταιρεία είναι 1.292.

Πέρα από τις αρνητικές συνέπειες από την εφαρμογή της ΚΟΑ για την ζάχαρη οι χειρισμοί τόσο των κυβερνήσεων όσο και τον διοικήσεων της εταιρείας ήταν βλαπτικοί για την επιχείρηση. Το εγχείρημα της μετατροπής των δύο εργοστασίων σε εργοστάσια παραγωγής βιοαιθανόλης είχε ως αποτέλεσμα μία άμεση αιμοραγία για την επιχείρηση από κόστη αδράνειας και λοιπά κόστη πάνω από 20 εκατομμύρια, κυρίως όμως, στέρησε από την Ε.Β.Ζ αποζημίωση ύψους 29 εκατομμυρίων ευρώ. Συγκεκριμένα, το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων στην αίτηση αποποίησης που υπέβαλε στην Ευρωπαϊκή Ένωση (2007) αποφάσισε να μην επιλέξει την Ολική διάλυση (Full dismantling ) αλλά την Μερική διάλυση (Partial dismantling) των δύο εργοστασίων (Λάρισας και Ξάνθης) και ως εκ τούτου να λάβει ως ποσό ενίσχυσης αποσυρόμενης ποσόστωσης 547,5 ευρώ x 158.000τόνους από το Ταμείο Αναδιάρθρωσης δηλ. 86.915,625 € αντί του ποσού των 115.887,500 € (EU Κ 320/2006). Ακόμα και όταν πλέον ήταν ξεκάθαρο ότι τα δύο εργοστάσια δεν επρόκειτο να μετατραπούν, η ελληνική κυβέρνηση δεν έκανε καμία ενέργεια για να διεκδικήσει τα χρήματα της επιπλέον αποζημίωσης από την Κομισιόν.

Σήμερα η ΕΒΖ, αφού μπήκε και πάλι σε κερδοφόρα τροχιά  επιχειρείται το ξεπούλημα της. Μετά από τον πρώτο άγονο διαγωνισμό για την πώληση του Ομίλου και ενώ ολοκληρώνεται και η διαδικασία του δεύτερου, οι υποψήφιοι μνηστήρες – και ανταγωνιστές της ζαχαροβιομηχανίας- έχουν κάνει σαφές ότι δεν έχουν καμία πρόθεση ν’ ασχοληθούν με την παραγωγική διαδικασία των εργοστασίων, αλλά να εξασφαλίσουν την ποσόστωση ζάχαρης της Ελλάδας χρησιμοποιώντας τα εργοστάσια εν είδει τυποποιητηρίων και διαμεταβιβαστικών εμπορικών κόμβων. Απόδειξη των προθέσεων για το μέλλον της ζάχαρης αποτελούν οι όροι του διαγωνισμού πώλησης του Ομίλου, έτσι όπως έχουν ανακοινωθεί από τον εκκαθαριστή της ΑΤΕ, στους οποίους δεν εξασφαλίζεται ούτε η συνέχιση της παραγωγικής λειτουργίας της ζαχαροβιομηχανίας ούτε οι θέσεις των εργαζομένων, παρόλο που η ΕΒΖ Α.Ε. βάσει του «Κοινωνικού Προγράμματος» του Συμφωνητικού με την ΕΕ για την υπαγωγή της στο καθεστώς αναδιάρθρωσης, έχει λάβει συγκεκριμένες δεσμεύσεις τόσο για την αποζημίωση των εργαζομένων όσο και για την διατήρηση των θέσεων.  Η κυβέρνηση δηλαδή κάνει πίσω ακόμα κι από την συμφωνία με την ΕΕ δυσχεραίνοντας ακόμα περισσότερο την θέση των εργαζομένων.

Πρόσθετη απόδειξη των προθέσεων των επίδοξων επενδυτών είναι και η ευρωπαϊκή κατάσταση. Η εφαρμογή της νέας ΚΟΑ ζάχαρης ενίσχυσε συγκεκριμένα ευρωπαϊκά βιομηχανικά συμφέροντα, με αποτέλεσμα η Ευρώπη από εξαγωγέας ζάχαρης να μετατραπεί σε εισαγωγέα και οι έξι ισχυρότερες ευρωπαϊκές ζαχαροβιομηχανίες να ελέγχουν σήμερα το 75% της παραγωγής ζάχαρης εισάγοντας ολοένα και μεγαλύτερες ποσόστητες από τρίτες χώρες. Η πολιτική των εταιριών αυτών είναι πλέον ξεκάθαρη και αποτυπώνεται και στις επίσημες έρευνες της Κομισιόν. Η παράδοση λοιπόν της ΕΒΖ σ’ αυτά τα συμφέροντα προδιαγράφει τόσο το μέλλον της ίδιας της Βιομηχανίας και της τοπικής οικονομίας όσο και το μέλλον των εργαζομένων και των τευτλοκαλλιεργητών.

Επειδή, η πώληση της ΕΒΖ Α.Ε είναι αντίθετη προς το δημόσιο συμφέρον

Επειδή, το ξεπούλημα της βιομηχανίας επιχειρείται με σκαναλώδη τρόπο

Επειδή, οι όροι εκποίησης της Ε.Β.Ζ ΑΕ παραβιάζουν ακόμα και την συμφωνία της ελληνικής κυβέρνησης με την ΕΕ

Επειδή, τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η βιομηχανία οφείλονται αποκλειστικά σε επιλογές και σκοπιμότητες των κυβερνήσεων και της διοίκησης

Επειδή, η πώληση της ΕΒΖ θα σημάνει και το τέλος της τευτλοκαλλιέργειας στη χώρα μας, ενώ θα χαθούν χιλιάδες θέσεις εργασίας σε μία περίοδο που η ανεργία αποτελεί το νούμερο ένα πρόβλημα της ελληνικής κοινωνίας

Επειδή, η παράδοση της παραγωγής και εμπορίας ενός από τα βασικότερα είδη διατροφής, της ζάχαρης, στο κερδοσκοπικό κεφάλαιο, σε μία εποχή μάλιστα που η χώρα βρίσκεται προ των πυλών ανθρωπιστικής κρίσης, μπορεί να επιφέρει δραματικές κοινωνικές συνέπειες

Ερωτώνται οι κ.κ. Υπουργοί:

Προτίθενται να σταματήσουν άμεσα το ξεπούλημα της Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης, η οποία πρέπει να παραμείνει σε δημόσιο έλεγχο και να ανασυγκροτηθεί, ώστε να συμβάλει στην εθνική οικονομία;

ΑΙΤΗΣΗ ΚΑΤΑΘΕΣΗΣ ΕΓΓΡΑΦΩΝ

Παρακαλούμε όπως μας κατατεθούν όλα τα σχετικά έγγραφα (τεχνική μελέτη, επιχειρηματικό πλάνο, συμφωνητικό κλπ.) που κατέθεσε το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για την υπαγωγή της Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης στο Ταμείο Αναδιάρθωσης (φάκελος αίτησης).



Οι ερωτώντες & αιτούντες βουλευτές:



Ευαγγελία Αμμανατίδου-Πασχαλίδου



Βαγγέλης Αποστόλου



Νάντια Βαλαβάνη



Ηρώ Διώτη



Δημήτρης Γελαλής



Χουσεϊν Ζεϊμπέκ



Αϊχάν Καραγιουσούφ



Παναγιώτης Λαφαζάνης



Ευγενία Ουζουνίδου



Θανάσης Πετράκος



Αφροδίτη Σταμπουλή


Μπορεί να μη συμφωνώ ούτε στο ελάχιστο με αυτά που λες,αλλά θα έδινα μέχρι και την τελευταία ρανίδα του αίματός μου για το δικαίωμά σου να συνεχίσεις να τα λες -ΒΟΛΤΑΙΡΟΣ