ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ Κ.Ο. ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ, ΑΛΕΞΗ ΤΣΙΠΡΑ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΗ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΣ ΣΥΡΙΖΑ ΚΑΙ Κ.Ο.

ΟΜΙΛΙΑ

ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ Κ.Ο.

ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ, ΑΛΕΞΗ ΤΣΙΠΡΑ

ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΗ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΣ ΣΥΡΙΖΑ ΚΑΙ Κ.Ο.

4.11.2012

Συντρόφισσες και Σύντροφοι,

Συνεδριάζουμε σήμερα κάτω από τη βαριά σκιά των εφιαλτικών μέτρων του τρίτου Μνημονίου που έχει φέρει η συγκυβέρνηση Σαμαρά προς ψήφιση στη Βουλή.

Αλλά η σημερινή μας συνεδρίαση δεν είναι μια τυπική καταγγελία των αδιεξόδων του Μνημονίου.

Είναι η ουσιαστική αναγγελία των προϋποθέσεων για μια νέα πορεία της χώρας.

Με την άμεση διακοπή κάθε διαπραγμάτευσης για το τρίτο Μνημόνιο και την απόσυρση του σχετικού νομοσχεδίου-πακέτου.

Με την ουσιαστική αναδιαπραγμάτευση της δανειακής σύμβασης, η οποία θα πρέπει να σέβεται την εθνική κυριαρχία και αξιοπρέπεια της χώρας μας.

Και να λαμβάνει υπόψη της ότι αποτελεί συμφωνία ανάμεσα σε θεσμικά ισότιμους εταίρους στην Ευρωζώνη.

Όχι ανάμεσα σε αποικία της πρώην γερμανικής αφρικής και την αυτοκρατορία του Κάιζερ.

Γιατί αυτήν την αντίληψη αποπνέει η χθεσινή δήλωση της κυρίας Μέρκελ περί απώλειας της εθνικής κυριαρχίας όσων χωρών έχουν δημόσιο χρέος πάνω από 80% ή 90%.

Και αυτή την αντίληψη οχι μόνο δε τη καταδίκασε  η ελληνική κυβέρνηση, αλλά για άλλη μια φορά σίγησε ένοχα, σ’ αυτήν την απροκάλυπτη αποικιοκρατική συμπεριφορά.

Επιβεβαιώνοντας τη κριτική που της ασκούμε ότι δεν δεν μας κυβερνούν ευρωπαϊστές αλλά Μερκελιστές, που αντλούν τη δύναμή τους από την ισχύ της καγκελαρίου.

Γιατί η αντίληψη αυτή της μετατροπής των χωρών με υψηλό δημόσιο χρέος, σε οικονομικές αποικίες εντός της ευρωζώνης, είναι που καταστρέφει την ίδια την Ευρώπη.

Για αυτό και θα πρέπει να ηττηθεί παντού, τώρα.

Και στην  Ελλάδα και σε όλη την Ευρώπη.

Και θα έπρεπε να γνωρίζει η κυρία Μέρκελ ότι στις κρίσεις δεν στεριώνουν αυτοκρατορίες, αλλά συντρίβονται αυτοκρατορικές και αποικιοκρατικές αντιλήψεις.

Αλλά  σήμερα το πρωί, ο κύριος Σαμαράς μας εξήγησε γιατί δεν διαπραγματεύτηκε.

Γιατί για τον ίδιο, είπε, η διαπραγμάτευση είναι «τσαμπουκάς» που θα μας οδηγούσε σε ρήξη με τους εταίρους μας και στην έξοδο από την Ευρωζώνη.

Η αποφασιστική αξιοποίηση των συγκριτικών γεωπολιτικών και πολιτικοοικονομικών πλεονεκτημάτων της χώρας, για τον κο Σαμαρά είναι τσαμπουκάς που θα μας οδηγούσε σε ρήξη.

Δε ξέρω τι εννοεί ο πρωθυπουργός λέγοντας ότι θα μας οδηγούσε σε ρήξη.

Αυτό που ξέρω είναι ότι αυτή η στρατηγική θα εξανάγκαζε τους δανειστές, για πρώτη φορά, να διαπραγματευτούν σοβαρά.

Να σταματήσουν να υπαγορεύουν αποφάσεις και Μνημόνια στις ελληνικές κυβερνήσεις.

Να σταματήσουν την εξώθηση της χώρας στην αυτοκτονία.

Αλλά η πρωινή αποστροφή στην ομιλία του πρωθυπουργού με έκανε να αναρωτιέμαι:

Αλήθεια, όταν ο ίδιος προεκλογικά, υποσχόταν  στον ελληνικό λαό επαναδιαπραγμάτευση του Μνημονίου, τι έκανε;

Έπαιζε συνειδητά την Ελλάδα στα ζάρια;

Διακινδύνευε τη συμμετοχή της στην Ευρωζώνη;

Τι άραγε είναι πιο επιλήψιμο;

Να λέει τώρα εκβιαστικά ψέματα, προκειμένου να γαντζωθεί στην εξουσία ή να τα έλεγε όλο το διάστημα μέχρι τις εκλογές για να κοροϊδέψει και να κλέψει τη ψήφο του λαού;

Αλλά ο κος Σαμαράς έχει μετακινηθεί με τέτοια βιασύνη στο άλλο άκρο– σε αυτό του άφωνου προεκλογικού χειροκροτητή της κυρίας Μέρκελ – που δεν ακούει ούτε τον ίδιο τον  κύριο Σόιμπλε.

Που με τη δήλωσή του από τη Σιγκαπούρη ότι: «Οι εικασίες για έξοδο της Ελλάδας από τη νομισματική ένωση στερούνται κάθε βάσης. Γιατί τυχόν έξοδος θα δημιουργούσε τεράστια προβλήματα για όλους», βάζει τέλος στο παραμύθι με τον μεγάλο δράκο.

Γιατί τα τεράστια προβλήματα που υπαινίσσεται ο κος Σόιμπλε είναι το τεράστιο κόστος από το ντόμινο διάλυσης της ευρωζώνης που θα ακολουθούσε μια ελληνική έξοδο, το οποίο υπολόγισε το γερμανικό Ίδρυμα Μπέρτελσμαν, σε €17,2 τρις έως το 2020 για την παγκόσμια οικονομία. 

Και σε €73 δις για την ίδια τη Γερμανία.

Αλλά αυτοί εδώ συνεχίζουν το ίδιο βιολί.

Για άλλη μια φορά -έχουμε πια χάσει τον αριθμό- εκβιάζουν συνδέοντας τη ψήφιση σκληρών μέτρων με μια από τις δόσεις που έχουν ήδη αποφασίσει να εκταμιεύσουν, κυρίως για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών και την αποπληρωμή των δανείων.

Έφτασε μάλιστα τις προάλλες ο κος Στουρνάρας να πεί ότι αν δε πάρουμε τη δόση θα πάθουμε ασφυξία.

Αν εννοούσε τους φίλους του τους τραπεζίτες και τη τρικομματική μνημονιακή κοινοπραξία, μάλλον είχε δίκιο.

Αν εννοούσε, όμως, τη κοινωνία και τη πραγματική οικονομία, να του υπενθυμίσουμε ότι την ασφυξία την έχουν ήδη υποστεί.

Και αυτό που θα επέλθει, όχι αν δε πάρουμε τη δόση των τραπεζών, αλλά αν πάρουμε και εφαρμόσουμε τα νέα μέτρα των 19 δις, δε θα είναι απλά ασφυξία.

Θα είναι θάνατος.

Και αυτό το ξέρουνε πάρα πολύ καλά, αλλά προτιμάνε να κερδίσουν χρόνο για να σώσουν το τομάρι τους, την εφήμερη εξουσία τους, αδιαφορώντας για το μέλλον του τόπου.

Και αυτό είναι το χειρότερο. Το πιο απαράδεκτο, το πιο ανήθικο.

Και συνεχίζουν να κάνουν αυτό που μόνο ξέρουν να κάνουν καλά.

Να εκβιάζουν.

Μας λένε: αν δε πάρουμε τα μέτρα, δε θα πάρουμε τη δόση και τότε δε θα έχουμε για μισθούς και συντάξεις.

Λένε ασύστολα ψέματα για να τρομοκρατήσουν τον κόσμο.

Ούτε ένα ευρώ από τη δόση δε θα πάει για μισθούς και συντάξεις.

Αλλά αναρωτιέμαι πως έχουν το θράσος πια να εκβιάζουν αυτοί για τους μισθούς και τις συντάξεις, όταν έχουν ήδη αποδεχτεί και αποφασίσει να φτιαχτεί ειδικός λογαριασμός όπου θα κατευθύνονται όλα τα έσοδα του δημοσίου, από όπου θα πληρώνονται κατά προτεραιότητα οι δανειστές μας.

Ας το καταλάβει καλά ο λαός μας.

Οι μισθοί και οι συντάξεις κινδυνεύουν μόνο από το μνημόνιο και από τη τρικομματική κοινοπραξία του μνημονίου.

Δε κινδυνεύουν από τη καταψήφιση των μέτρων, δεν κινδυνεύουν από την ανάσχεση της καταστροφής.

Αντιθέτως.

Αν συνεχίσουν αυτοί να μας κυβερνούν, θα συνεχίσουν να μειώνονται δίχως τέλος, οι μισθοί και οι συντάξεις.

Και παράλληλα να αυξάνεται η ανεργία, η φτώχεια, η ανέχεια.

Σε ότι αφορά τη δανειακή δόση των €31,5 δις, ας ξέρει ότι θα δοθεί, όχι για να σωθεί η Ελλάδα.

Αλλά για να σωθεί η ίδια η Ευρωζώνη.

 Γιατί αν χρεοκοπήσει η Ελλάδα θα καταρρεύσει η Ευρωζώνη. Και αυτό δεν το θέλει πλέον η κυρία Μέρκελ. Ιδίως τώρα. Που η Γερμανία έχει ουσιαστικά μπει σε προεκλογική περίοδο.

Μας πληροφόρησε σήμερα ο κύριος Σαμαράς ότι μόνον το 10% αυτής της δόσης θα πάει στους δανειστές.

 Και ξέχασε το υπόλοιπο 90%.

Που θα πάει για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών.

Και η ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών αφορά όλη την Ευρωζώνη.

Γιατί ενδεχόμενη αποσταθεροποίηση του ελληνικού τραπεζικού συστήματος θα συμπαρασύρει και τις τράπεζες του Νότου της Ευρωζώνης.

Και σταδιακά θα διαχυθεί σε όλη την Ευρωζώνη.

Γι’ αυτό το παραμύθι τελείωσε. Και με τα ψέματα δε μπορούν πια να εκβιάζουν έναν ολόκληρο λαό.

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Με το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα 2013-2016, η συγκυβέρνηση Σαμαρά προσυπογράφει και επισφραγίζει τη χρεοκοπία του ελληνικού λαού. Και ταυτόχρονα διασφαλίζει τους δανειστές από τον κίνδυνο της στάσης εξωτερικών πληρωμών.

Και τα μέτρα αυτά δεν θα είναι τα τελευταία.

Όπως μας διαβεβαίωσε ψευδόμενος, για μια ακόμα φορά, σήμερα το πρωί ο κύριος Σαμαράς.

Και αυτό δεν το ισχυριζόμαστε εμείς. Το επιβεβαιώνει το ίδιο το νέο Μεσοπρόθεσμο. Την αξιοπιστία του οποίου καταρρακώνει το ΔΝΤ.

Γιατί το Μεσοπρόθεσμο συνεχίζει να υποεκτιμά τις υφεσιακές επιπτώσεις των μέτρων λιτότητας, με τη χρησιμοποίηση χαμηλών δημοσιονομικών πολλαπλασιαστών, που απορρίπτει το ΔΝΤ, στην έκθεσή του για τις προοπτικές της παγκόσμιας οικονομίας που δημοσιεύθηκε μόλις πριν από ένα μήνα.

Και, ακόμη χειρότερα, το ίδιο το Μεσοπρόθεσμο μας προαναγγέλλει την αποτυχία του.

Και έτσι προαναγγέλλει νέα μέτρα, πολύ πάνω από τα €19 δις που περιλαμβάνει για την επόμενη τετραετία.

Αλλά αυτό το παραμύθι πρέπει να τελειώσει εδώ. Δεν πάει άλλο. Δεν αντέχει ο τόπος ούτε τους μαθητευόμενους μάγους της συμφοράς ούτε τις τους κινδυνολόγους της χρεοκοπίας.

Εκβιάζει, για μία ακόμα φορά, ο υπουργός των Οικονομικών με το ανύπαρκτο δίλημμα: μέτρα ή χρεοκοπία.

Τη στιγμή που το Μνημόνιο έχει οδηγήσει τη μεγάλη πλειοψηφία του λαού μας στη χρεοκοπία.

Που έχει οδηγήσει τη μέση οικογένεια στο υπαρξιακό δίλημμα: ή φόρους και χαράτσια ή στήριξη των παιδιών.

Και τη στιγμή που η συγκυβέρνηση Σαμαρά διασφαλίζει την απρόσκοπτη εξόφληση των δανειακών υποχρεώσεων της χώρας στους πιστωτές του εξωτερικού.

Επισείουν το σκιάχτρο της χρεοκοπίας αυτοί που με το τρίτο Μνημόνιο υπογράφουν και επισφραγίζουν τη χρεοκοπία του ελληνικού λαού.

Και ταυτόχρονα συνεχίζουν να παρέχουν ανταποδοτική προστασία στο σύστημα της διαπλοκής.

Στους ξεπεσμένους καναλάρχες. Που αναπνέουν με τη μηχανική υποστήριξη της συγκυβέρνησης.

Που πήγε, άραγε η υποχρέωσή τους από το πρώτο Μνημόνιο να πληρώσουν – επιτέλους, για πρώτη φορά – για τη χρήση των δημόσιων τηλεοπτικών συχνοτήτων;

Στους χρεοκοπημένους τραπεζίτες. Με την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών τους, με δημόσιο δανεικό χρήμα, χωρίς τη διασφάλιση του δημόσιου συμφέροντος.

Χωρίς να τους υποχρεώνει να ενισχύσουν την πραγματική οικονομία με ρευστότητα.

Χωρίς να τους υποχρεώνει να ελαφρύνουν τους δανειολήπτες από τις ασήκωτες τραπεζικές υποχρεώσεις τους.

Στους κάθε λογής εγγεγραμμένους στη λίστα Λαγκάρντ και αλλού.

Την ίδια στιγμή που η κυβέρνηση δείχνει το πιο σκληρό και ανάλγητο πρόσωπό της στους αδύναμους και τους ανυπεράσπιστους.

 Στους μισθωτούς, τους συνταξιούχους και τους αγρότες.

Στους ανασφάλιστους ηλικιωμένους και στους ανάπηρους. Που τους στέλνει στον Καιάδα της πιο άγριας λιτότητας.

Η συγκυβέρνηση Σαμαρά, όμως, δεν συνιστά απειλή μόνον για την κοινωνία και την οικονομία.

Συνιστά την πιο επικίνδυνη απειλή για τη Δημοκρατία.

Έχει απαξιώσει όλο το θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας του πολιτεύματος. Και έχει προκαλέσει κρίση θεσμών και Δημοκρατίας. Σαμαρά

Κατάφερε να συμπυκνώσει την οριστική καταστροφή της χώρας σ’ ένα μόνο νομοσχέδιο.

 Κατάφερε να συμπυκνώσει τρία μνημόνια σε ένα μόνο άρθρο.

Αποδεικνύοντας ότι φοβάται τους ίδιους τους βουλευτές που τη στηρίζουν.

Και μπροστά στο φόβο δε διστάζει να υποβιβάζει το ίδιο το κοινοβούλιο σε λέσχη επικύρωσης των διαταγμάτων της τρόικα.

Επιχειρούν να απαξιώσουν το συνταγματικό ρόλο του βουλευτή σε πειθαρχημένο απολογητή του Μνημονίου.

Πυροδοτούν τη σύγκρουση της εκτελεστικής με τη δικαστική εξουσία.

 Με αφορμή τις νομοθετικές αγριότητες της συγκυβέρνησης και την πρωτοφανή στη μεταπολίτευση περιφρόνηση του Συντάγματος.

Η συγκυβέρνηση γνωρίζει ότι το κατά το Σύνταγμα αρμόδιο θεσμικό όργανο. Το Ελεγκτικό Συνέδριο.

Με γνωμοδότηση της Ολομελείας του. Έχει κρίνει ως αντισυνταγματικές τις διατάξεις του νομοσχεδίου για τον προϋπολογισμό του 2013 και το Μεσοπρόθεσμο που επιβάλλουν περαιτέρω περικοπές στις συντάξεις, στα δώρα και στα επιδόματα για τους συνταξιούχους.

Και παρόλα αυτά προχωρά. Σαν να μην υπάρχει Σύνταγμα.

Διότι κυβερνά όχι ελέω λαού, αλλά ελέω δανειστών.

Και νομοθετεί αυτές τις περικοπές που γνωρίζει εκ των προτέρων ότι θα ακυρωθούν δικαστικά.

Η συγκυβέρνηση έχει επιβάλλει ένα ιδιότυπο καθεστώς έκτακτης ανάγκης.

Με συνεχείς ασκήσεις αυταρχισμού και επαναλαμβανόμενες  πρόβες εκτροπής.

Με βασανιστήρια  στη Γενική Αστυνομική Διεύθυνση Αθηνών, που ο υπεύθυνος υπουργός προσπαθεί να συγκαλύψει.

Ακόμα κι όταν ο ιατροδικαστές τα πιστοποιούν.

Ακόμα κι όταν ο αρμόδιος ανακριτής ζητεί να ασκηθεί δίωξη για κακουργήματα που παραπέμπουν σε βασανιστήρια.

Με τη δέσμευση στρατιωτικών μονάδων για την τήρηση της δημόσιας τάξης.

Με τη βάναυση και απροκάλυπτη δίωξη της ελεύθερης έκφρασης. Μετατρέποντας τη δημόσια τηλεόραση σε νέα ΥΕΝΕΔ.

Σε μηχανισμό απροκάλυπτης κυβερνητικής προπαγάνδας. Διώκοντας δημοσιογράφους. Που δεν τους αρέσει να τους ακούνε και να τους βλέπουν για πρωινή ενημέρωση.

Ή που αποκαλύπτουν το περιεχόμενο της χαμένης λίστας Λαγκάρντ.

Διώκουν αυτούς που την αποκαλύπτουν. Και προστατεύουν κείνους που την έκρυβαν.

Μια κυβέρνηση που αναπτύσσει την επικίνδυνη θεωρία των δύο άκρων για να ψηφοθηρήσει στη φασιστική ακροδεξιά.

Στον εκλογικό χώρο του «αδελφού κόμματος» της Χρυσής Αυγής.

Για να ξαναθυμηθούμε την προεκλογική αποστροφή του κυρίου Ψωμιάδη.

Μια κυβέρνηση σε πλήρη ηθική και πολιτική απαξίωση.

Σε κοινοβουλευτική αποσύνθεση.

Σε λιγότερο από πέντε μήνες από τις εκλογές, καταρρέουν μπροστά στα αδιέξοδα που οι ίδιοι έχουν προκαλέσει.

Παραβιάζοντας τη λαϊκή εντολή που απέσπασαν στις 17 Ιουνίου.

 Ξεφτελίζοντας την προγραμματική συμφωνία που με δική τους πρωτοβουλία συνυπέγραψαν μετεκλογικά.

Η κυβέρνηση αυτή καταρρέει. Το ζήτημα είναι να σταματήσει να συμπαρασύρει μαζί της και τη κοινωνία.

Η κυβέρνηση αυτή εχει περάσει, πλέον, το σημείο μη επιστροφής.

Έχει υποστεί τραύματα που δεν μπορούν να γιατρευτούν.

Είναι σε διαρκή σύγκρουση με τον ελληνικό λαό.

Με την τυφλή προσήλωσή τους στο Μνημόνιο αποσταθεροποιεί τη χώρα. Οικονομικά, κοινωνικά και πολιτικά.

Είναι η ώρα να φύγει.

Εμείς αναλαμβάνουμε τις ευθύνες που μας αναλογούν .

Καλούμε όμως και το καθένα ξεχωριστά να αναλάβει τις δικές του.

Απευθυνόμαστε ακόμα και στους βουλευτές που μόλις στις τελευταίες εκλογές εξελέγησαν στα ψηφοδέλτια των κομμάτων του μνημονίου.

Και τους επισημαίνουμε ότι η συνείδηση της ευθύνης απέναντι στη πατρίδα αλλά και απέναντι στους ίδιους τους ψηφοφόρους τους, είναι σημαντικότερη από την οποιαδήποτε κομματική πειθαρχία.

Τους καλούμε να καταψηφίσουν τα μέτρα της καταστροφής και το προυπολόγισμό.

Ανοίγοντας το δρόμο στην ανάκτηση τη λαϊκής κυριαρχίας και της εθνικής ανεξαρτησίας, στο τόπο μας.

Τους καλούμε να διαχωρίσουν με θάρρος τη θέση τους, να μη γίνουν συνένοχοι στο έγκλημα εις βάρος του λαού και του τόπου.

Και η ιστορία θα τους ανταμείψει.

Ειδικότερα καλούμε τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ και της Δημοκρατικής Αριστεράς.

Να έχουν στο μυαλό τους ότι τούτες τις μέρες αποφασίζουν για το μέλλον του τόπου.

Είναι μια κρίσιμη επιλογή, αλλά ξεκάθαρο το δίλλημα.

Είτε συντάσσονται με το μαύρο μέτωπο του μνημονίου και της εξάρτησης, ως δορυφόροι της νέας μνημονιακής συντηρητικής παράταξης του κου Σαμαρά.

Είτε δικαιώνουν την ιστορία τους και ανανεώνουν τη παρουσία τους και τη πολύτιμη συμμετοχή τους στο μέτωπο της σωτηρίας του λαού μας, της δημοκρατίας και της κοινωνίας.

Τους καλούμε να πράξουν το δεύτερο.

Η ύβρις για το σημερινό καταστροφικό αδιέξοδο της χώρας αναζητεί κάθαρση. Η Δημοκρατία διέξοδο. Ο λαός οξυγόνο.

Η πορεία προς την οριστική κατάρρευση της χώρας και τη χρεοκοπία του λαού πρέπει να ανακοπεί σήμερα. Αύριο θα είναι αργά.

Οι συνεταίροι της μνημονιακής κοινοπραξίας:

Εκβίασαν το λαό, εκβιάζουν τώρα και τους ίδιους τους βουλευτές τους.

Κορόιδεψαν το λαό με την επαναδιαπραγμάτευση και την απαγκίστρωση, συνεχίζουν να κοροϊδεύουν ότι δήθεν σώζουν τη χώρα, τη στιγμή που υποθηκεύουν το μέλλον της.

Έκλεψαν τη λαική εντολή, με μοναδικό στόχο να διατηρηθούν στην εξουσία, προκειμένου να προστατέψουν εαυτούς και φίλους.

Να προστατέψουν τους προστάτες τους από το νόμο, από τη φορολογία του πλούτου τους, από τη δικαιοσύνη. 

Είχαν την ευκαιρία μετά τις εκλογές του Ιούνη να αξιοποιήσουν τη δυναμική επαναδιαπραγμάτευσης που τους έδωσε ο λαός μας, με τη ψήφο του.

Δεν έκαναν.

Δεν το τόλμησαν.

Δε το ήθελαν.

Δε το μπορούσαν.

Εμείς και θέλουμε και μπορούμε και θα το τολμήσουμε και θα το πετύχουμε.

Έχουμε καθήκον απέναντι στο λαό, απέναντι στη δημοκρατία, απέναντι στη ιστορία.

Έχουμε καθήκον να τους σταματήσουμε.

Να σταματήσουμε τη καταστροφή, να ξαναχτίσουμε την Ελλάδα.

Καλούμε τους βουλευτές να αναλάβουν την  πατριωτική τους ευθύνη.

Καλούμε το λαό σε διαρκή ειρηνικό ξεσηκωμό για να μην περάσουν αυτά τα μέτρα.

Είναι συνταγματική, πατριωτική και δημοκρατική ευθύνη όλων. Για να σωθεί ο τόπος.

Να επιβάλει με τη δράση του τη προσφυγή στη λαϊκή ετυμηγορία.

Σε αυτή τη κρίσιμη καμπή για το τόπο και για το λαό, μόνο μια λύση υπάρχει και είναι πολιτική λύση:

Εκλογές για να μιλήσει ο λαός.

Εκλογές για να σταματήσουμε τη καταστροφή της οικονομίας και της δημοκρατίας στον τόπο μας.

Εκλογές για να σταματήσει η εξαθλίωση του ελληνικού λαού προς όφελος των τραπεζών.

Εκλογές για να επιστρέψει η αξιοπρέπεια και η δικαιοσύνη, για να αναλάβουμε τη ευθύνη, οι υγιείς δημοκρατικές και πατριωτικές δυνάμεις, να ανοικοδομήσουμε τον τόπο μας.

Είναι απαίτηση του λαού. Να σωθεί ο τόπος από τον Καιάδα του τρίτου Μνημονίου.

Στη Δημοκρατία, δεν υπάρχει άλλος δρόμος. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος.

Σας ευχαριστώ.