14/12/10
Ομιλία του Προέδρου της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ, Αλ. Τσίπρα,
επί του σχεδίου νόμου: «Επείγοντα μέτρα εφαρμογής του προγράμματος στήριξης της ελληνικής οικονομίας»
• Νομοσχέδιο ντροπή για τη σύγχρονη κοινοβουλευτική ιστορία
• Η Κυβέρνηση εκτελεί αβίαστα ότι ζητηθεί από την Τρόικα
• Διαλύονται οι εργασιακές σχέσεις, θεσμοθετείται η ζούγκλα
• Η Ελλάδα μεταβάλλεται σε χώρα της Λατινικής Αμερικής
• Είστε Κυβέρνηση μεταφραστών του Μνημονίου
«Το πολυνομοσχέδιο που φέρνει σήμερα προς ψήφιση η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, και με τον τρόπο ιδίως που το φέρνει, με τη διαδικασία του κατεπείγοντος αποτελεί ντροπή για την σύγχρονη κοινοβουλευτική ιστορία του τόπου.
Και ειλικρινά δεν μπορούσα να φανταστώ ότι χρειάζονται μόλις 18 άρθρα σε ένα σχέδιο νόμου και 8 ώρες κοινοβουλευτικής διαδικασίας για να γυρίσει η κοινωνία 60 χρόνια πίσω.
Γυρίζετε την Ελλάδα στη δεκαετία του 50. Αυτό κάνετε.
Και το κάνετε μόνο και μόνο για να μπορούν οι ευνοούμενοί σας, ο ΣΕΒ, το ξένο και ντόπιο μεγάλο κεφάλαιο, να καταφέρουν μέσα από αυτή την κρίση να βγουν και κερδισμένοι από πάνω.
Και το ερώτημα είναι ποιος ακριβώς σας δίνει το δικαίωμα να το κάνετε αυτό; Ποιος ακριβώς σας νομιμοποιεί να προχωράτε σε μια τέτοια κοινωνική κατεδάφιση;
Η μονότονη απάντησή που δίνετε από τον προηγούμενο Μάη και μετά και στο μνημόνιο 1, και στο μνημόνιο 2, και στο μνημόνιο 3, και δεν ξέρω σε πόσες ακόμη επικαιροποιήσεις, είναι ότι είστε αναγκασμένοι να τα κάνετε αυτά για να πάρετε τη δόση του δανείου, είστε αναγκασμένοι να τηρήσετε το μνημόνιο.
Και σας ερωτώ:
Αποτέλεσμα ποιάς διαπραγμάτευσης της κυβέρνησής σας ήταν το μνημόνιο και οι διάφορες εκδοχές των επικαιροποιήσεών του.
Και ποιάς νομιμοποιητικής διαδικασίας από την εθνική αντιπροσωπεία αποτέλεσμα είναι αυτά τα οποία μας φέρνετε σήμερα.
Καμία διαπραγμάτευση, καμία νομιμοποίηση.
Σας το επανέλαβα και την προηγούμενη εβδομάδα. Είσαστε μια κυβέρνηση παραδομένων που εκτελείτε αβίαστα και απροκάλυπτα ότι σας ζητηθεί από τους τεχνοκράτες της τρόικα.
Και όχι μόνο αυτό, 15 μήνες τώρα ξηλώνετε βήμα βήμα τις κοινωνικές κατακτήσεις και λέτε συνειδητά ψέματα στον Ελληνικό λαό.
Ψέματα ότι δε θα θιγούν μισθοί και συντάξεις. Ψέματα ότι τα μέτρα που θα πάρετε, θα αφορούν μόνο το δημόσιο τομέα.
Ψέματα για δήθεν υψηλόμισθους υπαλλήλους, ψέματα για τις ελλειμματικές ΔΕΚΟ, ψέματα για τις περίφημες σκληρές διαπραγματεύσεις που κάνετε, ψέματα και απειλές προεκλογικά, και τώρα ψέματα μετεκλογικά ότι τελικά η κοινωνία απεδείχθη ότι στηρίζει αυτά τα μέτρα.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν πρέπει να έχει υπάρξει ποτέ άλλοτε περίοδος στη σύγχρονη κοινοβουλευτική ιστορία του τόπου, που ένας πρωθυπουργός και ένα υπουργός των οικονομικών, είπαν σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα τόσα πολλά ψέματα στον ελληνικό λαό.
Δεν το καταλαβαίνετε ότι κάποια στιγμή θα σπάσει το σκοινί; Δεν το κατανοείτε;
Και φτάνουμε σε αυτό το πολυνομοσχέδιο, συνέπεια του μνημονίου νούμερο τρία.
Ποιος είναι ο στόχος του; Να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους.
Να κάνει τους Έλληνες και τις Ελληνίδες φτωχούς και εξαθλιωμένους. Μιας και το ευρώ δεν μπορεί να υποτιμηθεί, να υποτιμηθεί το εισόδημα των εργαζομένων.
Και πως; Διαλύοντας τις εργασιακές σχέσεις, θεσμοθετώντας την ζούγκλα, στο πεδίο των εργασιακών σχέσεων, εξευτελίζοντας τους εργαζόμενους και όχι μόνο μισθολογικά.
Ωραίο δρόμο για την έξοδο από τη κρίση έχετε επιλέξει. Συγχαρητήρια.
Και μάλιστα μας λέτε ότι τον επιλέγετε για να μη χρεοκοπήσουμε.
Μα αλήθεια τι χειρότερο από αυτή τη κοινωνική χρεοκοπία μπορεί να περιμένει κανείς;
Αλλά βέβαια –γελάτε κύριε Παπακωνσταντίνου- τι να περιμένει κανείς παρά μειδίαμα από τους φανατικούς νεοφώτιστους του νεοφιλελευθερισμού. Δεν το είπα εγώ, Βουλευτές σας το είπαν χθες, στις δικές σας διαδικασίες.
Μας λέτε ακόμα ότι το δίλημμά που έχετε μπροστά σας και που θέτετε και στην Εθνική Αντιπροσωπεία είναι «νομοσχέδιο ή απολύσεις».
Ένα ακόμη ψέμα.
Μα είναι δυνατόν να τα λέτε αυτά; Όταν στο ίδιο το νομοσχέδιό σας τα χαρίζετε όλα στους εργοδότες και έχετε τη δυνατότητα και δεν ντρέπεστε να μιλάτε για προστασία από τις απολύσεις.
Διευκολύνετε τις απολύσεις και μάλιστα τις κάνετε ακόμη πιο φτηνές, αφού πλέον οι αποζημιώσεις εξαφανίζονται.
Μόλις τρεις μήνες πριν, στο ασφαλιστικό που ψηφίστηκε υπήρξαν σειρά από ρυθμίσεις που διευκολύνουν τις απολύσεις. Αυξήθηκε σε 5% το όριο των απολύσεων. Σήμερα αυτές οι ρυθμίσεις έρχονται και δένουν με την υπερίσχυση των επιχειρησιακών συμβάσεων και την εκ περιτροπής εργασία
Το άλλο που λέτε είναι ότι φτιάχνοντας εργασιακές σχέσεις τύπου Λατινικής Αμερικής και μετατρέποντας την Ελλάδα από χώρα της Ευρωζώνης σε χώρα της Ανατολικής Ευρώπης, σε Βουλγαρία ή Μολδαβία, μισθολογικά τουλάχιστον, με αυτό τον τρόπο, θα αυξήσετε την ανταγωνιστικότητα.
Επιτρέψτε μου την έκφραση, ένα επιχείρημα για γέλια.
Δεν χρειάζεται να επιχειρηματολογήσω ιδιαίτερα γι’ αυτό. Κατά καιρούς ακόμη και ο πρωθυπουργός της χώρας, έτσι και αλλιώς έχει πει τα πάντα, είναι σε θέση κάθε μία μέρα, ανάλογα το κοινό στο οποίο απευθύνεται να πει τα πιο αντικρουόμενα μεταξύ τους επιχειρήματα. Παρ’ όλα αυτά ακόμη και ο Πρωθυπουργός της χώρας έχει επιχειρηματολογήσει ότι το έλλειμμα ανταγωνιστικότητας δεν οφείλεται στο εργασιακό κόστος.
Σας παραπέμπω όμως στα στοιχεία της Γιούροστατ, οι μισθοί δεν ευθύνονται για το έλλειμμα ανταγωνιστικότητας. Την τελευταία 7ετία μειώθηκε η ανταγωνιστικότητα των ελληνικών προϊόντων 27% αλλά το κόστος εργασίας αυξήθηκε μόνο 1%. Και η χώρα μας έχει το χαμηλότερο εργασιακό κόστος απ’ όλες τις χώρες της ευρωζώνης.
Ακόμα και ο ΣΕΒ, με αυτό τον προκλητικό πρόεδρό του, ανέφερε 250 λόγους για το έλλειμμα ανταγωνιστικότητας και μόνο ένας εξ αυτών αφορούσε το υψηλό μισθολογικό κόστος.
Ο ισχυρισμός της Υπουργού Εργασίας ότι θα απαιτείται για την μείωση των μισθών, η σύμφωνη γνώμη του συνδικάτου, την προηγούμενη Παρασκευή στην επίκαιρη επερώτηση του ΣΥΡΙΖΑ, αλήθεια κυρία Υπουργέ μη τα πείτε αυτά «στην πιάτσα» που λένε, θα γελάει ο κόσμος.
Υπό την απειλή της απόλυσης, ήδη έχουν αρχίσει και κάνουν ότι θέλουν οι εργοδότες. Και θα αρχίσουν μετά αν ψηφιστεί το νομοσχέδιό σας, να ξεφυτρώνουν σα μανιτάρια τα εργοδοτικά συνδικάτα στις επιχειρήσεις και θα συμφωνούν σε μειώσεις των μισθών μέχρι 30%. Αυτή θα είναι η πραγματικότητα σε όλη την αγορά εργασίας.
Εδώ το κάνουν ήδη και χωρίς να έχετε περάσει το νόμο. Σας έφερα ένα παράδειγμα την προηγούμενη Παρασκευή από το χώρο των ΜΜΕ αλλά δεν είδα να ιδρώνει το αυτί σας.
Κατά τα άλλα μας παραμυθιάζετε με ωραία λόγια για επιθεωρήσεις εργασίας και άλλα τέτοια όμορφα λόγια.
Αλλά φυσικά τον αυτί σας δεν ιδρώνει και δεν ιδρώνει γιατί έχει επιλέξει τις συμμαχίες σας. Οι εκδότες και οι καναλάρχες» είναι οι μόνοι φυσικοί σύμμαχοι που σας έχουν απομείνει.
Ο μόνος νόμος, άλλωστε που βρήκατε να αναστείλετε είναι το 20% που πρέπει να πληρώνουν οι καναλάρχες κάθε χρόνο. Και το πάτε μετά το 2013. με αυτούς είστε γενναιόδωροι το αναγνωρίζω. Και είσαστε γενναιόδωροι γιατί σας κάνουν τα χατίρια που θέλετε .
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αυτό το σχέδιο νόμου είναι ένα πολυνομοσχέδιο εργασιακής, εθνικής και κοινωνικής ταπείνωσης. Δεν υπάρχει πιο αντεργατικός και αντικοινωνικός νόμος, δεν υπάρχει πιο ταξικός νόμος που έχει έρθει ποτέ προς ψήφιση στο Κοινοβούλιο.
Ποιος πίστευε ότι θα έφτανε η ημέρα που μία κυβέρνηση που αυτό-αποκαλείται σοσιαλιστική και ένας πρωθυπουργός που διασκεδάζει αποκαλώντας τα μέλη της κυβέρνησης του «αντιεξουσιαστές», θα καταργούσε μία βασική αρχή του εργατικού δικαίου, την αρχή της ευνοϊκότερης ρύθμισης υπέρ του εργαζομένου.
Τα ευχολόγια της κυρίας Υπουργού, οι θεατρικές παραστάσεις περί σκληρών διαπραγματεύσεων, δεν μπορούν να αποτρέψουν την ωμή πραγματικότητα.
Οι 6 μήνες εκ περιτροπής εργασίας γίνονται 9 μήνες. Η δοκιμαστική εργασία θα επιτρέπεται για 1 χρόνο. Όταν ολοκληρωθεί η δοκιμαστική εργασία, ο εργαζόμενος θα απολύεται χωρίς αποζημίωση.
Η υπενοικίαση που ήταν 18 μήνες, γίνεται 36 μήνες, τρία χρόνια.
Στο νόμο του μνημονίου δίνεται η δυνατότητα οι απολυμένοι που είναι 55 εως 64 να προσλαμβάνονται με καθεστώς δανεισμού για τρία χρόνια. Για φανταστείτε!
Και σας ρωτώ: Αυτό όλο, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι που σας περιέγραψα σας μοιάζει για σοσιαλισμός ή για βαρβαρότητα; Έχω την αίσθηση, κανείς δεν θα διαφωνήσει, ότι είναι η πιο ωμή περιγραφή της βαρβαρότητας στον εργασιακό χώρο.
Εσείς, έτσι όπως το πάτε σε λίγο θα ζητήσετε από τους εργαζόμενους να πληρώνουν και από πάνω επειδή εργάζονται.
Ξεκινήσατε τη θητεία σας καταργώντας τα stage και έτσι όπως πάτε θα την ολοκληρώσετε μετατρέποντας όλους τους εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα σε stagiers.
Αυτά που κάνετε είναι ανήκουστα.
Και διερωτώμαι κυρίες και κύριοι συνάδελφοι της πλειοψηφίας. Απευθύνομαι σε σας.
Ως που θα πάει αυτή η ιστορία; Ως πότε θα καταπίνετε τη συνείδησή σας;
Άντε και το κάνατε μια με το μνημόνιο. Το κάνατε δυο με το ασφαλιστικό και τα εργασιακά.
Να το κάνετε και τρίτη, σήμερα, με τη κατάργηση των κλαδικών συμβάσεων.
Μετά τι;
Νομίζετε ότι ξεμπερδέψατε;
Σας το λέω εγώ. Αυτός ο κατήφορος δεν έχει τελειωμό.
Και αν εμένα δεν με πιστεύετε και αν αμφιβάλλετε, ρίξτε μία ματιά στο μνημόνιο νούμερο τρία, που μόλις στις 9 Δεκεμβρίου το υπουργείο Οικονομικών μας έκανε την τιμή να δώσει στην δημοσιότητα.
Εκεί θα βρείτε νέα επώδυνα και απαράδεκτα μέτρα που πρέπει να υλοποιηθούν –προφανώς με κάποιο πολυνομοσχέδιο με τη διαδικασία του επείγοντος, απ’ αυτό το Κοινοβούλιο που έχει μετατραπεί σε λέσχη συζητήσεων και θα κληθείτε πάλι μέχρι τα τέλη Φλεβάρη να ψηφίσετε, νέες μειώσεις στους μισθούς στις ΔΕΚΟ, εξαφάνιση των επικουρικών συντάξεων, μέχρι και απολύσεις στον δημόσιο τομέα.
Τι θα κάνετε; Άντε ψηφίζετε σήμερα. Τι θα κάνετε τον Φλεβάρη, κύριοι και κυρίες συνάδελφοι του ΠΑΣΟΚ;
Θα πάτε πάλι στον κοινοβουλευτικό τομέα εργασίας να εκφράσετε τις αντιρρήσεις σας και μετά θα στοιχηθείτε πίσω από τις επιλογές των κυρίων Παπανδρέου και Παπακωνσταντίνου;
Οι ασκοί του Αιόλου άνοιξαν. Όποιος πιστεύει ότι μπορεί έτσι εύκολα να βγάλει την ουρά του απ’ έξω κάνει λάθος.
Εμείς σας είπαμε καθαρά από την πρώτη στιγμή και την προηγούμενη εβδομάδα ακόμη καθαρότερα. Από μια κυβέρνηση μεταφραστών του μνημονίου, που είναι διατεθειμένη να παρακάμψει ακόμα και το Σύνταγμα προκειμένου να υλοποιήσει τη μετάφραση, όχι απλά δε μπορούμε να περιμένουμε κάτι, αλλά θεωρούμε και επικίνδυνη τη παραμονή της στην εξουσία.
Πριν δύο ημέρες διάβαζα ένα άρθρο ενός εξαίρετου δημοσιογράφου, που ομιλούσε για περίοδο «εργασιακής Τουρκοκρατίας», στην οποία μπαίνουμε με αυτό το νομοσχέδιο.
Αυτό όμως για να συμβεί προϋποθέτει και την ύπαρξη ραγιάδων.
Και κανένας εξ όσων γνωρίζω στην κοινωνία, στους εργαζόμενους, στους άνεργους νέους, στις δύο χαμένες γενιές που πάτε να φτιάξετε, αλλά ακόμα θέλω να πιστεύω και μέσα στην κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑ.ΣΟ.Κ., δεν είναι διατεθειμένος να παίξει αυτόν τον ρόλο.
Ο καθένας ας πράξει σύμφωνα με τη συνείδησή του.
