Ανάγκη Εθνικού Σχεδίου για την καταπολέμηση της Φτώχειας
Την ανάγκη εκπόνησης και εφαρμογής ενός Εθνικού Σχεδίου Καταπολέμησης της Φτώχειας, επισημαίνουν με ερώτησή τους προς τα συναρμόδια υπουργεία Εσωτερικών, Οικονομίας και Εργασίας, οι βουλευτές της Δημοκρατικής Αριστεράς Φώτης Κουβέλης και Νίκος Τσούκαλης.
Σύμφωνα με στοιχεία της Eurostat το ποσοστό της φτώχειας στην Ελλάδα ανέρχεται στο 21% ενώ κάτω από το όριο της φτώχειας βρίσκονται μεγάλα τμήματα του πληθυσμού. Το 13% των εργαζομένων, το 25% των συνταξιούχων, το 33% των ανέργων και το 41% των μονογονεϊκών νοικοκυριών.
Όπως αναφέρουν στην ερώτησή τους οι δύο βουλευτές, το σχέδιο θα πρέπει να περιλαμβάνει μέτρα ενίσχυσης της αποτελεσματικότητας των κοινωνικών δαπανών, σύνθετα προγράμματα κοινωνικής και εργασιακής ένταξης των ευπαθών ομάδων και θα πρέπει να συνδέεται οργανικά με την αναπτυξιακή πολιτική, και τις πολιτικές απασχόλησης, εκπαίδευσης, υγείας, στέγασης αλλά και τις περιφερειακές πολιτικές.
Το κείμενο της ερώτησης έχει ως εξής:
Το φαινόμενο της φτώχειας στη χώρα μας έχει καταστεί υπό το βάρος της οικονομικής κρίσης, ένα μείζον και επείγον πρόβλημα. Σύμφωνα με στοιχεία της Eurostat το ποσοστό της φτώχειας στην Ελλάδα ανέρχεται στο 21 % μετά τις κοινωνικές μεταβιβάσεις, ενώ κάτω από το όριο της φτώχειας βρίσκονται μεγάλα τμήματα του πληθυσμού (13% των εργαζομένων, 25% των συνταξιούχων, το 33% των ανέργων και το 41% των μονογονεϊκών νοικοκυριών με ένα τουλάχιστον εξαρτώμενο παιδί). Με βάση τα ως άνω ποσοστά, η Ελλάδα κατατάσσεται στις χώρες με τα μεγαλύτερα ποσοστά φτώχειας στην Ε.Ε των «27», ενώ βρίσκεται στην τελευταία θέση, ως η φτωχότερη χώρα, μεταξύ των «παλαιών» κρατών - μελών της Ε.Ε.
Οι συνέπειες της φτώχειας διακρίνονται σε ατομικό και σε συλλογικό επίπεδο. Σχετίζονται δε, αφενός, με την πείνα, τη στέρηση, τον αποκλεισμό από ζωτικής σημασίας αγαθά, αφετέρου, με τον αναλφαβητισμό, την εκπαιδευτική ανεπάρκεια, την περιορισμένη ή και ελάχιστη πρόσβαση στην αγορά εργασίας, την ανεργία, τα προβλήματα πρόσβασης στις υπηρεσίες υγείας.
Η ένταση και έκταση του φαινομένου της φτώχειας στη χώρα μας απαιτεί ένα επαρκές και αποτελεσματικό σύστημα κοινωνικής πρόνοια που θα λειτουργεί ως δίκτυ ασφαλείας για τις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες. Η ανάγκη εφαρμογής πολιτικών για τη μείωση της ανεργίας και η ύπαρξη μιας χάρτας δικαιωμάτων, η οποία μέσω της καταγραφής ενός μίνιμουμ αναγκών να δημιουργεί ένα δίκτυο ασφαλείας για του πιο ευάλωτους, αναγνωρίστηκε άλλωστε αυτές τις ημέρες από τον πρωθυπουργό της Ελλάδας και από άλλους πολιτικούς και οικονομολόγους, στο πλαίσιο των εργασιών της «Διάσκεψης του Όσλο».
Με δεδομένο ότι τελική και απώτερη συνέπεια της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού είναι η αποσταθεροποίηση της κοινωνικής συνοχής και η αποδυνάμωση του ίδιου του κοινωνικού κράτους,
ερωτώνται οι αρμόδιοι Υπουργοί:
θα εκπονήσουν και θα εφαρμόσουν άμεσα ένα Εθνικό Σχέδιο Καταπολέμησης της Φτώχειας, το οποίο θα περιλαμβάνει μέτρα ενίσχυσης της αποτελεσματικότητας των κοινωνικών δαπανών, σύνθετα προγράμματα κοινωνικής και εργασιακής ένταξης των ευπαθών ομάδων και θα συνδέεται οργανικά με την αναπτυξιακή πολιτική, τις πολιτικές απασχόλησης, εκπαίδευσης, πολιτικές υγείας, στέγασης και τις περιφερειακές πολιτικές, όπως προτείνει στη σχετική «γνώμη» της η ΟΚΕ;
Οι ερωτώντες βουλευτές
Φώτης Κουβέλη
Νίκος Τσούκαλης
