ΟΜΙΛΙΑ
ΓΙΩΡΓΟΥ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ
ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ
ΣΤΗΝ ΟΛΟΜΕΛΕΙΑ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ
ΣΤΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΕΠΙ ΤΗΣ ΑΡΧΗΣ, ΤΩΝ ΑΡΘΡΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΝΟΛΟΥ ΤΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ «ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΚΑΙ ΕΥΘΥΝΗ»
(28 Ιουλίου)Θα μου επιτρέψετε, επίσης, πριν κάνω την τοποθέτησή μου, να κάνω απλώς ένα σχόλιο.
Έγινε στην τοποθέτηση ορισμένων εισηγητών μια αναφορά στην συνεχιζόμενη απεργία των φορτηγών δημόσιας χρήσης. Θέλω να ξεκαθαρίσω κάτι και να το κάνω με το πιο απόλυτο τρόπο.
Κανένα επιμέρους αίτημα, καμία ειδική ομάδα δεν έχει το δικαίωμα να κρατά ως ομήρους όλη την ελληνική κοινωνία, δεν έχει το δικαίωμα να παραλύει την χώρα. Κανείς.
Αυτό η Κυβέρνηση θα το διασφαλίσει και θα το διασφαλίσει με κάθε πρόσφορο τρόπο. Τα κλειστά επαγγέλματα θα ανοίξουν. Θα ανοίξουν, γιατί πρέπει να πέσουν οι τιμές. Θα ανοίξουν, γιατί έτσι θα ενισχυθεί ο προϋπολογισμός του κάθε νοικοκυριού και θα ανοίξουν, γιατί έτσι θα βοηθηθεί και η ανάπτυξη της χώρας.
Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, θέλω να ξεκινήσω από μία παραδοχή, που θεωρώ δεδομένο ότι εκφράζει όλους μας. Το υφιστάμενο πλαίσιο δημοσιονομικής διαχείρισης απέχει πάρα πολύ από το να μας ικανοποιεί. Απέχει πολύ περισσότερο από το να αποτελεί ένα αποτελεσματικό πλαίσιο διαχείρισης του δημοσίου χρήματος και εξυπηρέτησης των συμφερόντων των πολιτών της χώρας.
Η οικονομική διαχείριση στο κράτος στον στενό, αλλά και στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, ο τρόπος που διαχειριζόμαστε τα χρήματα του Έλληνα φορολογούμενου, τα χρήματα που πρέπει να επιστρέφουν σε κάθε πολίτη αυτής της χώρας μέσα από δημόσια αγαθά και υπηρεσίες, τα χρήματα των μελλοντικών γενεών, όλα αυτά σε μεγάλο βαθμό αντικατοπτρίζουν και την ποιότητα της λειτουργίας του ίδιου του κρατικού μηχανισμού. Κάθε προϋπολογισμός βασίζεται σε προβλέψεις και άρα, έχει ένα βαθμό αβεβαιότητας. Όμως, οι αποκλίσεις που παρατηρούνται κάθε χρόνο στην εκτέλεση του ελληνικού κρατικού Προϋπολογισμού σε σχέση με τους στόχους, που τίθενται, είναι ενδεικτικές της χαλαρής, χωρίς έλεγχο και προγραμματισμό δημοσιονομικής διαχείρισης που γίνεται στη χώρα μας. Αν πάρει κανείς μόνο την τελευταία πενταετία, παρατηρεί αποκλίσεις μεταξύ προγραμματισμού και τελικού ελλείμματος τεράστιες. Το 2004 είχαμε απόκλιση πάνω από 6 δισ. Το 2005 απόκλιση 5 δισ. Το 2006 –καλή χρονιά- 0,3 δισ.. Το 2007 είχαμε απόκλιση 1,5 δισ. Το 2008 απόκλιση 5,6 δισ. Και βέβαια το 2009 απόκλιση 22 δισ. ευρώ από τον Προϋπολογισμό, που τέθηκε και στο τελικό έλλειμμα του χρόνου.
Δυστυχώς, τα χαρακτηριστικά αυτά, στο υπάρχον πλαίσιο δημοσιονομικής διαχείρισης, σήμερα, τροφοδοτούν και τροφοδοτούνται από προβλήματα και παθογένειες που ξέρουμε όλοι ότι έχει το ελληνικό κράτος: τη χαμηλή ποιότητα στο σχεδιασμό και στην εφαρμογή μιας πολιτικής που θα έπρεπε να έχει αποκλειστικό γνώμονα την αποδοτική λειτουργία των κρατικών υπηρεσιών και την παροχή ποιοτικών υπηρεσιών στους πολίτες. Την αδιαφάνεια και την εξυπηρέτηση αλλότριων συμφερόντων, είτε συνειδητά είτε λόγω απουσίας μηχανισμών πραγματικού ελέγχου και λογοδοσίας. Την επικράτηση του νόμου του ισχυρού, είτε αυτός είναι πολίτης είτε είναι δημόσιος λειτουργός, του οποίου ο λόγος και η συμπεριφορά επικυριαρχεί πάνω σε κάθε θεσμό. Για παράδειγμα, για τη δαπάνη που μπορεί ή δεν μπορεί να γίνει και το μέγεθός της, για το φόρο που θα εισπραχθεί ή δεν θα εισπραχθεί και από ποιους, για το πραγματικό διαθέσιμο εισόδημα που θα έχει μια ομάδα σε σχέση με τις υπόλοιπες. Και αν αυτή δεν είναι η εικόνα που επικρατεί για το σύνολο της εκτέλεσης του Προϋπολογισμού, είναι σίγουρα η εικόνα που εμφανίζουν μεγάλα τμήματα της οικονομικής διαχείρισης του Δημοσίου.
Δεν είναι λίγες οι φορές που Βουλευτές από όλες τις πτέρυγες του Κοινοβουλίου έχουν εκφράσει τις ανησυχίες τους και τις ενστάσεις τους για τον τρόπο που καταρτίζεται, ελέγχεται και εκτελείται ο κρατικός Προϋπολογισμός. Για τον περιορισμένο λόγο και την ελάχιστη πληροφόρηση που έχει η Εθνική Αντιπροσωπεία πάνω στον κρισιμότερο, ίσως, νόμο που καλείται να ψηφίσει κάθε χρόνο και για το γεγονός ότι ο κρατικός Προϋπολογισμός, που μέχρι σήμερα καταρτίζαμε και ψηφίζαμε εδώ, στην πράξη αποτελούσε μικρό μέρος της συνολικής δημόσιας δαπάνης, αφού περιελάμβανε μόνο το κράτος, τη λεγόμενη κεντρική διοίκηση και όχι τη δαπάνη που γίνεται με κρατικό δανεισμό και με δημόσια έσοδα, εκτός της στενής εποπτείας των Υπουργείων στον ευρύτερο δημόσιο τομέα. Αυτή είναι η εικόνα που θέλουμε να αλλάξουμε. Αυτό το αποδεικνύουμε από την πρώτη ημέρα που αναλάβαμε τη διακυβέρνηση της χώρας.
Πέρυσι τον Δεκέμβριο, ψηφίσαμε έναν Προϋπολογισμό, ο οποίος περιελάμβανε τη μέγιστη δυνατή πληροφόρηση που ήταν δυνατόν να επεξεργαστεί το Υπουργείο Οικονομικών στο χρόνο που είχε και με τα μέσα που τότε διέθετε. Η οικονομική διαχείριση του 2010, συμπεριλαμβανομένης της ανάγκης που προέκυψε λόγω της οικονομικής συγκυρίας για αναθεώρηση των στόχων, των προβλέψεων και των μέτρων, εκτελείται με τη μέγιστη δυνατή εμπλοκή και έλεγχο του Κοινοβουλίου. Και τα αποτελέσματα της εκτέλεσης του Προϋπολογισμού δημοσιεύονται με τη μεγαλύτερη δυνατή διαφάνεια που έχει υπάρξει μέχρι τώρα, με συνέπεια, σε συγκεκριμένες ημερομηνίες δύο φορές το μήνα.
Παράλληλα, σε θεσμικό επίπεδο, προχωρήσαμε σε μια σειρά από πολύ σημαντικές τομές. Δημιουργήσαμε την ανεξάρτητη Ελληνική Στατιστική Αρχή, ώστε να υπάρχει ένας ισχυρός φορέας παραγωγής και δημοσιοποίησης δημοσιονομικών στοιχείων εκτός του στενού ελέγχου του Υπουργείου Οικονομικών, με άμεση αναφορά στη Βουλή, ώστε να δημιουργηθεί μια ακόμα δικλείδα ασφαλείας στο σύστημα οικονομικής διαχείρισης. Δημιουργούμε την Ενιαία Αρχή Πληρωμών στο Δημόσιο, που θα περιλάβει όλη τη μισθοδοσία του Δημοσίου σε συνέχεια της απογραφής, που ολοκληρώθηκε, με λεπτομερή καταγραφή όλων των αμειβόμενων από το Δημόσιο, ώστε να υπάρξει αποτελεσματικός έλεγχος της μεγαλύτερης μονάδας κόστους στο δημόσιο τομέα. Και βέβαια, προχωρά με ταχείς ρυθμούς η ολοκλήρωση των πληροφοριακών συστημάτων καταγραφής και παρακολούθησης των δημοσίων δαπανών και των υποχρεώσεων που αναλαμβάνονται, τόσο σε κεντρική όσο και σε γενική κυβέρνηση.
Από το 2011, θα μπορούμε να παρακολουθούμε την εκτέλεση του Προϋπολογισμού σε καθημερινή βάση, κωδικό προς κωδικό. Με άλλα λόγια, από τον Οκτώβριο του 2009 μέχρι σήμερα, κάναμε ό,τι μπορούσαμε να κάνουμε με το υπάρχον θεσμικό πλαίσιο, για να υπερασπιστούμε και να εμπεδώσουμε τις αρχές που –πιστεύω- όλοι θέλουμε σ’ αυτή την Αίθουσα να κυριαρχήσουν στο σύστημα διαχείρισης του δημοσίου χρήματος. Να αποδίδονται τα χρήματα του Έλληνα φορολογούμενου πίσω στον ίδιο με διαφάνεια και με κοινωνική λογοδοσία.
Σήμερα, κάνουμε το επόμενο βήμα με το νομοσχέδιο, το οποίο ψηφίζουμε, για τη δημοσιονομική διαχείριση και ευθύνη. Με το νομοσχέδιο, το οποίο καλούμε την Εθνική Αντιπροσωπεία να ψηφίσει, επιχειρούμε να κάνουμε ένα βήμα για ένα σύγχρονο, αποτελεσματικό και διαφανές σύστημα οικονομικής διαχείρισης στο δημόσιο τομέα. Με αυτό το νομοσχέδιο εισάγουμε σύγχρονους κανόνες χρηστής διαχείρισης, αλλά κι ένα σύγχρονο τρόπο παρακολούθησης της οικονομικής κατάστασης όλων των φορέων της γενικής κυβέρνησης με βασική αφετηρία τις παθογένειες και τα προβλήματα που όλοι ξέραμε ή που αποκαλύφθηκαν στο σύνολό τους με τον πιο τραγικό τρόπο ως αποτέλεσμα της δεινής οικονομικής κατάστασης, στην οποία βρέθηκε η χώρα. Επιδιώκουμε με αυτό το σχέδιο νόμου να αποκλείσουμε κάθε δυνατότητα να επαναληφθούν φαινόμενα και πρακτικές του παρελθόντος. Θέλουμε να μπουν σύγχρονοι, αποτελεσματικοί, διαφανείς κανόνες δημοσιονομικής διαχείρισης. Και νομίζω πως η ανάγκη γι’ αυτό είναι πρωτοφανής και άμεση. Και χαίρομαι που από όλες τις πτέρυγες, ακόμα και από αυτούς που δήλωσαν ότι δεν θα ψηφίσουν το νομοσχέδιο, αυτό αναγνωρίστηκε.
Με τον ίδιο νόμο ορίζονται οι νέες αρχές δεοντολογίας για όσους διαχειρίζονται δημόσιο χρήμα και οι οποίες υποχρεωτικά θα πρέπει να διέπουν το νέο πλαίσιο δημοσιονομικής διαχείρισης. Η αρχή της χρηστής δημοσιονομικής διαχείρισης, που εμπεριέχει τις έννοιες της οικονομικότητας, της αποδοτικότητας, της αποτελεσματικότητας. Η αρχή της υπευθυνότητας και της λογοδοσίας, με την οποία η Κυβέρνηση είναι υπεύθυνη και λογοδοτεί στη Βουλή, αλλά και σε όλους τους πολίτες, αφού με τα σύγχρονα ηλεκτρονικά μέσα είναι δυνατή η διαδικτυακή δημοσιοποίηση των στοιχείων του Προϋπολογισμού με κάθε λεπτομέρεια και προς κάθε κατεύθυνση ενδιαφερόμενου. Η αρχή της αμεροληψίας και της Δικαιοσύνης, ώστε να μην υπάρχει πια η δυνατότητα διακριτής μεταχείρισης των πολιτών με βάση τη δύναμη κάθε ενδιαφερόμενης ομάδας. Η αρχή της ειλικρίνειας, όπου προβλέψεις, εκτιμήσεις και εκθέσεις πρέπει να είναι εμπεριστατωμένες και να στηρίζονται σε πραγματικά στοιχεία και δεδομένα. Και βέβαια, η αρχή της διαφάνειας, βάσει της οποίας όλοι οι λειτουργοί και οι φορείς που διαχειρίζονται πόρους της γενικής κυβέρνησης οφείλουν να παρέχουν έγκαιρη, έγκυρη πληροφόρηση με την παράλληλη ανάρτηση της δημόσιας πληροφορίας στο διαδίκτυο.
Στην πράξη αυτό το νομοσχέδιο προβλέπει ένα νέο πλαίσιο κατάρτισης, εκτέλεσης και ελέγχου του Προϋπολογισμού με πολλά ουσιαστικά και νέα δεδομένα. Κατ’ αρχάς, ο Προϋπολογισμός περιλαμβάνει υποχρεωτικά αποτελέσματα και προβλέψεις, όχι μόνο για την κεντρική κυβέρνηση, αλλά και για την πορεία των οικονομικών μεγεθών σε όλο το δημόσιο τομέα, στη λεγόμενη γενική κυβέρνηση. Με άλλα λόγια, αυτό το τμήμα των δαπανών και των εσόδων που σήμερα βρίσκονται κάτω από τη γραμμή και που με τα ελλείμματά τους τροφοδοτούν τη μεγάλη δυναμική αύξησης του ελλείμματος και του χρέους της χώρας, η διόγκωση των εγγυήσεων κάθε μορφής και των απλήρωτων υποχρεώσεων, τώρα αποκτά περιεχόμενο και υπόσταση στη διαδικασία του Προϋπολογισμού. Θέλουμε ο Προϋπολογισμός που θα ψηφίσετε και θα ισχύει από εδώ και πέρα να μην συνεχίσει να είναι κενό γράμμα και άσκηση επί χάρτου. Να μην επαναληφθούν οι συζητήσεις, που γίνονται στη Βουλή κάθε χρόνο, για το κατά πόσο αυτό που ψηφίζει η Βουλή είναι κάτι εντελώς διαφορετικό από αυτό που τελικά υλοποιείται. Και αυτό επιχειρούμε να το αποφύγουμε με νέες τακτικές. Για παράδειγμα, με την καθιέρωση ενός τριετούς κυλιόμενου μεσοπρόθεσμου πλαισίου δημοσιονομικής στρατηγικής, που περιλαμβάνει τους στόχους της Κυβέρνησης για τρία χρόνια για το σύνολο της γενικής κυβέρνησης και που αποτελεί το πρώτο βήμα για τη μετάβαση σε ένα προϋπολογισμό προγραμμάτων. Αυτό το τριετές κυλιόμενο πλαίσιο θα συζητιέται, θα επικαιροποιείται και θα παίρνει νέα έγκριση κάθε χρόνο από τη Βουλή.
Θεσπίζουμε την υποχρέωση της πρόβλεψης για την πορεία των εσόδων και των δαπανών με βάση εμπεριστατωμένα στοιχεία και αναλύσεις γενικά αποδεκτών επιστημονικών μεθόδων. Το μακροοικονομικό σενάριο, πάνω στο οποίο θα βασίζεται ο Προϋπολογισμός, θα στηρίζεται σε μια κοινή παραδοχή των βασικών ερευνητικών εργαλείων των βασικών ερευνητικών ινστιτούτων της χώρας. Θεσπίζουμε ανώτατα όρια δαπανών ανά Υπουργείο και ανά βασική κατηγορία δαπάνης. Δημιουργούμε υποχρεωτικά αποθεματικό. Δημιουργούμε την υποχρέωση για συμπληρωματικό Προϋπολογισμό, που θα εγκρίνεται από τη Βουλή σε περίπτωση υπέρβασης δαπανών πάνω από αυτό το αποθεματικό.
Θεσπίζουμε τη δημιουργία διαδικασιών - και αυτό είναι εξαιρετικά κρίσιμο - ανάληψης υποχρεώσεων -υποχρεώσεις που ευθύνονται για τις δυσάρεστες εκπλήξεις, που ανακαλύπτει πάντα κάποιος στο τέλος του χρόνου σε έναν προϋπολογισμό- για τακτικές αναφορές, μηνιαίες, τριμηνιαίες, εξαμηνιαίες και δημοσιοποίηση στοιχείων.
Επίσης, θεσπίζουμε την εισαγωγή σε επόμενη φάση μόλις σταθεροποιηθεί η ελληνική οικονομία και ολοκληρωθεί το τριετές πρόγραμμα οικονομικής πολιτικής, δημοσιονομικών κανόνων για τον έλεγχο της πορείας του δημοσίου χρέους, το ελάχιστο αποδεκτό όριο πρωτογενούς πλεονάσματος, την πορεία των εσόδων και των δαπανών, τη διαδικασία αναπροσαρμογής των δαπανών ανάλογα με την πορεία των εσόδων.
Με το νομοσχέδιο εισάγουμε νέα λογιστική αποτύπωση των δημοσίων δοσοληψιών. Εγκαταλείπουμε την ταμειακή λογιστική. Προχωράμε, όπως όλες οι άλλες χώρες, στη διπλογραφική λογιστική τροποποιημένης ταμειακής βάσης. Με την εφαρμογή της μπαίνουν σαφείς κανόνες και αρχές για την λογιστική απεικόνιση των εσόδων, εξόδων και γίνεται διαφοροποίηση τους από την είσπραξη και πληρωμή.
Εφαρμόζεται ένα απλοποιημένο και τυποποιημένο λογιστικό σχέδιο. Γίνεται πλήρης καταγραφή των ταμειακών κινήσεων και εμφανίζονται ανά φορέα σε αντίστοιχους λογαριασμούς, εισπράξεων, πληρωμών, προκαταβολών, προπληρωμών, προεισπράξεων.
Καταρτίζονται οικονομικές καταστάσεις βάσει διεθνών προτύπων για το δημόσιο τομέα. Καταγράφεται, για πρώτη φορά, σταδιακά η πάγια περιουσία της κεντρικής διοίκησης. Και βέβαια, κατ’ αυτό τον τρόπο τα δημοσιονομικά μεγέθη ανταποκρίνονται πλήρως στις απαιτήσεις του ευρωπαϊκού στατιστικού συστήματος.
Για την αποτελεσματική λειτουργία του νέου δημοσιονομικού πλαισίου και την υπεράσπιση των αρχών του, προβλέπεται δημιουργία νέων θεσμών και νέων ρόλων. Το Υπουργείο Οικονομικών αποκτά διευρυμένο ρόλο ως προς την εποπτεία της κατάθεσης και της εκτέλεσης των προϋπολογισμών της γενικής κυβέρνησης.
Κάθε Υπουργείο αποκτά νέες ευθύνες, καθώς εκτός από την κατάρτιση, την αποτελεσματική και αποδοτική εκτέλεση και διαχείριση του προϋπολογισμού του, έχει την ευθύνη της εποπτείας των ίδιων διαδικασιών για τους προϋπολογισμούς των δημοσίων φορέων, οργανισμών, ιδρυμάτων που εποπτεύουν.
Το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους αποκτά, επίσης, διευρυμένες ευθύνες, καθώς αναλαμβάνει την κατάρτιση του μεσοπρόθεσμου πλαισίου, συμπληρωματικών προϋπολογισμών και εκθέσεων ενοποιημένης εκτέλεσης προϋπολογισμού γενικής κυβέρνησης.
Η λειτουργία του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους ενδυναμώνεται για την δημιουργία μίας νέας Διεύθυνσης Δημοσιονομικής Διαχείρισης, που θα έχει κεντρικό ρόλο στην προώθηση της υλοποίησης του νόμου αυτού. Δημιουργούμε το θεσμό του οικονομικού υπεύθυνου σε κάθε φορέα της γενικής κυβέρνησης.
Τέλος, το Κοινοβούλιο αποκτά διευρυμένο και ουσιαστικό ρόλο. Συμμετέχει στη διαμόρφωση του μεσοπρόθεσμου δημοσιονομικού πλαισίου και ενισχύεται ως προς τη δυνατότητα ελέγχου της εκτέλεσης του Προϋπολογισμού με το Γραφείο Προϋπολογισμού που δημιουργείται στη Βουλή και για το οποίο, βεβαίως, με βάση το νομοσχέδιο, θα προβλέπεται η απρόσκοπτη παροχή πληροφορίας προς αυτό απ’ όλους τους φορείς.
Με το νέο πλαίσιο πάμε σε μια διαδικασία κατάρτισης Προϋπολογισμού σε ετήσια βάση με πέντε στάδια.
Στο πρώτο στάδιο, Ιανουάριο με Μάρτιο, καθορίζεται η γενική κυβερνητική στρατηγική και συντάσσεται το μεσοπρόθεσμο δημοσιονομικό πλαίσιο στρατηγικής.
Στο δεύτερο στάδιο, Απρίλιο με Μάιο, εγκρίνεται αυτό το μεσοπρόθεσμο δημοσιονομικό πλαίσιο από το Υπουργικό Συμβούλιο και έρχεται για έγκριση στη Βουλή.
Στο τρίτο στάδιο, Ιούνιο με Ιούλιο, ξεκινά η διαδικασία του κρατικού Προϋπολογισμού και η ταυτόχρονη προετοιμασία του προϋπολογισμού των λοιπών φορέων της γενικής κυβέρνησης.
Στο τέταρτο στάδιο, Αύγουστο με Οκτώβριο: Εδώ είναι που θα ξεκινήσουμε, ειδικά για φέτος -δεδομένου ότι η ψήφιση του νέου πλαισίου γίνεται τον Ιούλιο- τις διαπραγματεύσεις του Υπουργείου Οικονομικών με τα Υπουργεία για τους προϋπολογισμούς τους και έγκαιρη προετοιμασία του κοινωνικού προϋπολογισμού.
Και πέμπτο στάδιο, Νοέμβριος με Δεκέμβριος, η κατάθεση και ψήφιση του κρατικού προϋπολογισμού από τη Βουλή με την παράλληλη δημοσίευση για πρώτη φορά του προϋπολογισμού των λοιπών φορέων της γενικής κυβέρνησης ασφαλιστικών ταμείων, νοσοκομείων και ΟΤΑ.
Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, στους μήνες που πέρασαν βιώσαμε με τον πιο τραγικό τρόπο τις επιπτώσεις από το έλλειμμα αξιοπιστίας, που δημιούργησε η αδυναμία να ελεγχθεί η πορεία των δημοσιονομικών μεγεθών και η αδυναμία να καταγράφονται και να υπάρχει η ελάχιστη λογοδοσία για αυτά.
Το έλλειμμα αξιοπιστίας και εμπιστοσύνης που αντιμετωπίσαμε από τις διεθνείς αγορές είναι η άλλη όψη του νομίσματος, η άλλη όψη του ελλείμματος εμπιστοσύνης και αξιοπιστίας, που έχει η δημοσιονομική διαχείριση στα μάτια των Ελλήνων πολιτών. Και αυτό είναι το πιο βασικό από όλα.
Η χρηστή διαχείριση του δημοσίου χρήματος δεν είναι ζήτημα πολιτικού οφέλους ή κόστους. Θα έλεγα πως δεν είναι καν θέμα ιδεολογίας, αν δεν άκουγα μερικές τοποθετήσεις σε αυτή την Αίθουσα. Είναι ζήτημα σεβασμού του πολίτη.
Η διαμόρφωση ενός σταθερού πλαισίου δημοσιονομικής διαχείρισης που προάγει την υπευθυνότητα, τη διαφάνεια, τη δικαιοσύνη, την ειλικρίνεια και τελικά τη Δημοκρατία, δεν είναι ζήτημα μιας πολιτικής παράταξης, ούτε απλώς πολιτική της παράταξης που κυβερνά σήμερα τη χώρα. Είναι ευθύνη όλων.
Και καλώ, όχι μόνο να ψηφίσετε το νομοσχέδιο δημοσιονομικής διαχείρισης και ευθύνης, που συζητάμε σήμερα, αλλά και να είστε ιδιαίτερα αυστηροί στην παρακολούθηση της υλοποίησής του από την Κυβέρνηση, ελέγχοντάς την. Πρέπει να πω ότι χαίρομαι που δύο ακόμη τουλάχιστον κόμματα θα ψηφίσουν αυτό το νομοσχέδιο.
Θέλω, επίσης, να ζητήσω την ενεργό συμβολή όλων για την επιτυχή υλοποίησή του κατά τη διαδικασία -που αποτελεί το πρώτο μεγάλο ορόσημο και στοίχημα για όλους- κατάρτισης και ψήφισης του Προϋπολογισμού του 2011, που θα είναι ένας εντελώς διαφορετικός νέος προϋπολογισμός και θα λάβει χώρα τους επόμενους μήνες.
Ευχαριστώ πολύ.
