Τριτολογία του Πρωθυπουργού κ. Αντώνη Σαμαρά,
στη συζήτηση προ Ημερησίας Διατάξεως στη Βουλή για τα προβλήματα του Αγροτικού τομέα
Είναι περασμένη η ώρα. Θα είμαι σύντομος. Πάντως, εγώ, κ. Τσίπρα, εξήντλησα στην πρωτολογία μου τα θέματα τα αγροτικά. Μου είπατε “γιατί δε μίλησες στη δευτερολογία”; Εσείς δε μιλήσατε, όμως, ούτε στη δευτερολογία ούτε στην πρωτολογία για τα αγροτικά. Και εν πάση περιπτώσει υποθέτω ότι θα περιμένουμε κάποια νέα ερώτηση για να έχουμε μια πλήρη απεικόνιση των θέσεων του κάθε κόμματος και μετά, βέβαια, θα κάτσω κι εγώ να μάθω ό,τι θέλετε για τα αγροτικά. Μου είπατε ακόμα και για τους αγρότες της Μεσσηνίας, αν είναι δυνατόν... Εγώ μόνο αν πω ότι αν αφήναμε την Ελλάδα να χρεοκοπήσει, δεν θα υπήρχαν συντάξεις ούτε για τους αγρότες της Μεσσηνίας ούτε για κανέναν. Αλλά επειδή κάνατε μαθήματα πολιτικού ύφους κι είπατε διάφορα πράγματα τα οποία χρήζουν απαντήσεως:
“Έχουμε χαλκεία που σας συκοφαντούν“. Δεν ξέρω αν μιλάτε για τον εαυτό σας, κ. Τσίπρα, γιατί έφτασε η Αυγή η δικιά σας να με καταγγείλει προσωπικά ότι φροντίζω να καλύπτω κρίσιμες εξοπλιστικές ανάγκες της χώρα με φθηνό τρόπο. Υπονοώντας, μάλιστα, ότι για αυτό το λόγο θα με βάλουν και φυλακή. Δεν ξέρω αν καταλαβαίνετε τι λέτε εδώ πέρα, εκτός αν η Αυγή δεν είναι το όργανο του κόμματος. Το ΚΥΣΕΑ όπως ξέρετε έχει αποφασίσει εδώ και χρόνια πολλά να αγοράσει η Ελλάδα έξι υπερσύγχρονες φρεγάτες από τη Γαλλία. Σήμερα προφανέστατα, λόγω της κρίσης, δεν υπάρχει ευρώ για να αγοράσουμε τίποτα. Όποτε μπορέσουμε, λέμε, θα θελήσουμε προφανέστατα μια φρεγάτα να την αγοράσουμε. Όποτε μπορέσουμε! Ως τότε όμως εμείς τι πρέπει να κάνουμε; Να αφήσουμε το Αιγαίο ανυπεράσπιστο; Και ποιους απειλείτε; Εμένα απειλείτε με αυτό; Κανονικά, αυτό το αισχρό δημοσίευμα, κ. Τσίπρα, θα έπρεπε να το είχατε καταγγείλει. Θα μου πείτε, είναι δύσκολο για εσάς να καταγγείλετε το όργανο σας.
Για την κ. Παπαρήγα να πω μόνον ότι θα είναι απόλυτα διαφανής η διαδικασία για το διαγωνισμό ΔΕΠΑ-ΔΕΣΦΑ κι αυτό θα το δούμε στη διαδικασία, εδώ είμαστε.
Τώρα για τις ιταλικές εκλογές, μου κάνει εντύπωση ότι υπάρχουν έστω και ψήγματα ικανοποίησης στον κ. Τσίπρα για το αποτέλεσμα, για τον Μπερλουσκόνι. Αυτό θα ήθελα πολύ να το ακούσω, πραγματικά είναι μοναδικό. Ξέρετε, βέβαια, ότι ο Μπερλουσκόνι ανήκει στο Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, τον αντιπαθεί σφόδρα η Αριστερά. Μη μου πείτε ότι ξαφνικά τον αγαπήσατε και φιλικά σας λέω, προσέξτε τι λέτε, γιατί έτσι και το πάρουν χαμπάρι οι φεμινίστριες από τις συνιστώσες σας, καήκατε!
Για τον Grillo να πανηγυρίζετε, αυτό θα ήταν πιο φυσιολογικό. Μέγας λαϊκιστής. Την έξοδο από το Ευρώ έχει κάνει κι αυτός σημαία του, όπως κι εσείς. Μόνο που αυτός, αυτό που λέει δεν το αλλάζει. Κάθε μέρα λέει το ίδιο. Τώρα πόσο Αριστερός ή προοδευτικός είναι ο Grillo, δεν είναι δικό μου θέμα να το ξέρω.
Εγώ θέλω να πω κάτι σοβαρό, όμως γι’ αυτό, για την Ιταλία. Σκεφτείτε τώρα που λόγω των αποτελεσμάτων στην Ιταλία υπάρχει μια αίσθηση γενίκευσης μιας ανασφάλειας που προϋπήρχε, σκεφτείτε μόνο αν μην είχαμε εξασφαλίσει νωρίτερα την αλλαγή των όρων δανεισμού και τη συνέχιση της ομαλής χρηματοδότησης για τον τόπο μας. Σκεφτείτε να ήμαστε κι εμείς στον αέρα τώρα που πολλοί λένε ότι ίσως χρειαστούν πολύ περισσότερα, πολλαπλάσια χρήματα για άλλες χώρες. Εμείς έχουμε εξασφαλιστεί για την ώρα κι ό,τι καλύτερο προκύψει στην Ελλάδα θα μπορέσουμε να επωφεληθούμε, γιατί είμαστε μέσα. Φανταστείτε να είχαμε βρεθεί έξω και να μπαίναμε στη διαδικασία καταστροφής πολύ πριν η Ευρώπη βρει το δρόμο της κι ανεξάρτητα από τι θα συνέβαινε σε αυτήν.
Αυτή είναι, λοιπόν, η διαδικασία πώς κανείς κατοχυρώνει τη θέση της χώρας του. Νομίζω, ήταν χρήσιμη πράγματι η συζήτηση, ήταν και άχαρη. Δε νομίζω ότι είναι σωστό να γίνεται ο οποιοσδήποτε αρχιπροφήτης της καταστροφής ή οι άλλοι, οι οποίοι παντού το μόνο που βλέπουν είναι συνομωσίες στη χώρα, χωρίς στοιχεία, χωρίς ειρμό, χωρίς κάποια εναλλακτική πρόταση. Να σπάνε ρεκόρ λαϊκισμού αλλά στην κλίμακα της υπευθυνότητας να πιάνουν πάτο. Είναι, όμως, πολύ άχαρο ο κόσμος να καταλαβαίνει ότι ορισμένοι θέλουν να επωφεληθούν πολιτικά από την κατάρρευση της χώρας. Και γι’ αυτό θα ήθελα να φρεσκάρω λίγο τη μνήμη εκείνων που μας έλεγαν ότι αυτά τα τόσο αναγκαία για την αγροτιά κονδύλια, τα οποία πήραμε από τα διαρθρωτικά ταμεία για την περίοδο 2014-2020 ότι δε θα πάρετε ούτε 14 δις, είναι γραμμένα στα πρακτικά. Κι αν θέλετε, είναι και γραμμένο στα πρακτικά άποψη βουλευτή σας που λέει, κ. Τσίπρα, ότι αν παίρνατε 16 δις θα ήταν μεγάλη επιτυχία. Κι όμως πριν ξεκινήσει η διαδικασία, την ώρα που βρίσκομαι με τους άλλους ηγέτες των άλλων χωρών στις Βρυξέλλες και είμαστε έτοιμοι να ξεκινήσουμε τη διαδικασία, υπάρχει ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ ότι ο Σαμαράς χωρίς φωνή, άλαλος, απλώς παρακολουθεί τη Σύνοδο Κορυφής. Τελικά πήραμε τα 18,5, κρατήσαμε ανέπαφα τα κονδύλια για τις αγροτικές επιδοτήσεις, άλλα 15 δις, όλα μαζί συν κάτι πρόσθετα, τα κοινοτικά χρήματα που θα πάρουμε ως το 2020, ξεπερνούν τα 35 δις. Και μαζί με εκείνα τα οποία ακόμα δεν έχουν απορροφηθεί από τα ΕΣΠΑ, θα έχουμε για την επόμενη οκταετία τα 44 δις με τα οποία προικοδοτείται κατά την άποψή μου και η ανάπτυξη. Αυτά υπάρχουν μαζί με τις όποιες άλλες κινήσεις γίνονται ταυτόχρονα.
Μας είπατε απόψε ότι έχει ανατραπεί το δημοσιονομικό μας πρόγραμμα λόγω υστέρησης εσόδων. Πράγματι υπήρξε υστέρηση εσόδων τον πρώτο μήνα. Βέβαια μικρότερη από εκείνη που είχε πανηγυρίσει όπως πάντα η αντιπολίτευση. Πράγματι διατηρήθηκε η υστέρηση το δεύτερο μήνα, αλλά με φθίνοντα ρυθμό. Δεν προσέξατε, όμως, ότι πήγαμε πολύ καλύτερα από την πλευρά των δαπανών και έτσι ο ισολογισμός του πρώτου, δύσκολου μήνα, του Ιανουαρίου έκλεισε με πρωτογενές πλεόνασμα. Και το πρόσφατο Eurogroup αποδέχτηκε επίσημα ότι είμαστε μέσα στους στόχους του προγράμματος και έτσι εκταμιεύτηκε και η δεύτερη δόση του δανείου. Και έτσι για άλλη μια φορά πέσατε έξω.
Ασφαλώς υπάρχουν προβλήματα, ασφαλώς προσπαθούμε να τα λύσουμε. Φοβάμαι, όμως, ότι ορισμένοι σαν και εσάς ποντάρουν στο να βουλιάξει η χώρα. Και αυτό είναι κάτι το οποίο, εντάξει, μπορεί να το προκαλεί η όποια πολιτική σας άποψη, αλλά δε θα το αφήσουμε να γίνει. Δεν μπορώ να κάνω κάτι σ’ αυτό. Το έχετε αναγάγει σε ιδεολογία. Ας προσέχατε, γιατί δε θα γίνει. Φυσικά τίποτα δεν έχει τελειώσει. Είμαστε ακόμα σε κόκκινο συναγερμό, αλλά τώρα πια δεν πάμε προς τα κάτω, πάμε προς τα πάνω. Τώρα πια κανένας δεν προεξοφλεί την καταστροφή μας. Πιστεύω ότι ποντάρουν πολλοί στη δικιά μας σωτηρία. Τώρα, για όποιον δε θέλει να το καταλάβει κρίμα, αλλά είναι άχαρο να συζητάμε, όταν ξέρουμε εκ των προτέρων ότι θα ήταν πολύ καλύτερα, αν σας είχαμε συμπαραστάτες σε αυτή την προσπάθεια. Τώρα το αντίθετο συμβαίνει, για μένα είναι στενάχωρο. Είναι, όμως, και χρήσιμη η συζήτηση στο μέτρο που αποκαλύπτεται κάποιος αμοραλισμός, πολιτικός τυχοδιωκτισμός, πείτε τον, όπως θέλετε. Ποντάρει κανείς στην καταστροφή και θλίβεται, όταν απομακρυνόμαστε από αυτή.
Και να συνεχίσω το ταξίδι που σας πήγε ο κύριος Βενιζέλος στη Βραζιλία και στην Αργεντινή. Είδατε, όταν πήγατε στην Αργεντινή, ξέσπασαν εκεί πέρα ταραχές, όχι επειδή πήγατε εσείς, αλλά γιατί ακόμα τους κυνηγάει το χρέος που έχει απομείνει. Εμείς κουρέψαμε, σας θυμίζω και πάλι, διπλάσιο χρέος χωρίς χρεοκοπία. Και ύστερα, βέβαια, πήγατε στη Βραζιλία η οποία λίγες μέρες μετά καταψήφισε τη χρηματοδότηση της χώρας στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Μειοψηφία. Και όταν σας το επισημάναμε αυτό, ξέρετε τι απήντησε ο ΣΥΡΙΖΑ; Ότι και εσείς στη θέση της Βραζιλίας θα το καταψηφίζατε στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Αν είναι δυνατόν. Και δεν αντιλαμβάνεστε καν ότι αν σας έπαιρναν οι ξένοι στα σοβαρά, θα μπορούσατε πραγματικά να είχατε κάνει μεγάλη ζημιά στην Ελλάδα. Εγώ πάντως είμαι επιεικής. Δεν πιστεύω ότι ποντάρετε πια στην καταστροφή της χώρας, απλά βλέπω ότι πολιτικά τα έχετε χαμένα. Τελείτε σε σύγχυση. Σας ταλαιπωρούν και οι συνιστώσες σας. Τι να πω. Κατά βάθος σας καταλαβαίνω. Πάντως «το γαρ πολύ της θλίψεως γεννά παραφροσύνη». Να είστε καλά.
