ΟΜΙΛΙΑ
ΤΟΥ ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
κ. ΔΗΜΗΤΡΗ ΑΒΡΑΜΟΠΟΥΛΟΥ
ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ
ΣΤΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΨΗΦΟ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗΣ ΣΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ
Κυρίες και κύριοι Συνάδελφοι,
Η συζήτηση που είναι σε εξέλιξη στη Βουλή, για την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση, γίνεται σε μια στιγμή, που η ατελέσφορη και αδιέξοδη πολιτική της κυβέρνησης έχει εντείνει την απόγνωση στην ελληνική κοινωνία. Έχει βαθύνει την ανασφάλεια και τη φοβία, έχει αποσαθρώσει την αγορά και τέλος, έχει εκθέσει διεθνώς τη χώρα.
Αυτό άραγε, χρειαζόταν σήμερα η Ελλάδα;
Να επιβεβαιωθεί δηλαδή, η εμπιστοσύνη του ΠΑΣΟΚ, στον… εαυτό του;
Αυτοί που είχαν την ιδέα γι΄ αυτήν τη συζήτηση, δεν κυκλοφορούν ανάμεσα στους πολίτες;
Δεν είναι οι ίδιοι, πολίτες αυτής της χώρας;
Κυρίες και κύριοι Συνάδελφοι,
Σημειώνεται αναντιστοιχία, σε μεγάλο βαθμό, ανάμεσα στο τι συζητάμε εδώ, και στο τι συζητούν οι Έλληνες, έξω από αυτήν την αίθουσα.
Αυτό που θέλουν να δουν, είναι, εάν έστω και τη δωδεκάτη, στα πρόθυρα δηλαδή μιας εθνικής κατάρρευσης, οι πολιτικές δυνάμεις μπορούν να συνεννοηθούν και να καταρτίσουν ένα εθνικό σχέδιο για να ανοίξει και πάλι ο δρόμος και ο ορίζοντας της προοπτικής.
Η σημερινή συζήτηση, έρχεται και σε μια στιγμή, που η Ελλάδα, διεθνώς, βρίσκεται στο ναδίρ της αξιοπιστίας και της εικόνας της.
Με επιπτώσεις στις διεθνείς σχέσεις της, στο διεθνές κύρος και στην εξωτερική της πολιτική.
Ποιός δεν θα ήθελε, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, μια τίμια και βιώσιμη δανειακή συμφωνία, που να είναι προς το συμφέρον και των δύο πλευρών; Κανένας.
Ποιος δεν αναγνωρίζει την ανάγκη της Ελλάδος να εξέλθει το ταχύτερο δυνατόν από την κρίση, και της Ευρώπης, να εξασφαλίσει την κοινοτική συνοχή της, όσο και αν έχει διαρραγεί το τελευταίο διάστημα, και να συνεχίσει να αποτελεί, χώρο αναφοράς, σταθερότητας και κανόνων υγιούς ανταγωνισμού, ανάπτυξης και δημοκρατίας; Κανένας.
Πριν από λίγες ημέρες, η Νέα Δημοκρατία και ο Αντώνης Σαμαράς, όχι μόνο ανταποκρίθηκαν στην πρόταση-πρόσκληση του Πρωθυπουργού αλλά πήγαν ακόμα παραπέρα, προτείνοντας ένα πλαίσιο βασικών αρχών για να οδηγηθούμε επιτέλους στην εθνική συνεννόηση και συναίνεση.
Το τι έγινε, το γνωρίζουμε.
Το τι δεν έγινε όμως, είναι αυτό που σήμερα οδηγεί την ελληνική κοινωνία στο να στέκεται με αυστηρότητα και κριτική απέναντί μας.
Πολύ συζήτηση έχει γίνει και συνεχίζεται τα τελευταία χρόνια για το πώς εκφυλίσθηκε το μεταπολιτευτικό πολιτικό μας σύστημα.
Και τις ευθύνες γι΄ αυτό, τις μοιραζόμαστε όλες οι πολιτικές δυνάμεις.
Αυτή είναι μια παραδοχή ειλικρίνειας, που κάποτε πρέπει να την κάνουμε, για να βρούμε ένα καταρχήν σημείο συνεννόησης.
Αλλά και παλαιότερα για να θυμηθούμε την πρόσφατη ιστορία μας και με εξαίρεση την περίοδο του Κωνσταντίνου Καραμανλή, χάρις στην ενόραση και την πολιτική του οποίου, η Ελλάδα έγινε μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η χώρα μας βρέθηκε στο επίκεντρο αμφισβητήσεων και κριτικής.
Από την ένταξή μας και μετά, μέχρι την ενσωμάτωσή μας στο μηχανισμό του ευρώ, αλλά και αργότερα, από τα μεσογειακά προγράμματα, το 1985, στα πακέτα Ντελόρ, στο Γ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης και το ΕΣΠΑ (Εθνικό Στρατηγικό Πλαίσιο Αναφοράς), η Ελλάδα εκκινείτο, αγνοώντας βασικές της υποχρεώσεις.
Μια περίοδος, που θα μπορούσαμε να είχαμε μετατρέψει την Ελλάδα σε μια πραγματική ευρωπαϊκή χώρα, με συνειδητό τον ευρωπαϊκό μας προσανατολισμό.
Σήμερα, το πρόβλημα, βαθιά πολιτικό και κοινωνικό, εμφανίζεται από την κυβέρνηση να περιορίζεται στην οικονομία.
Αλλά και σε αυτόν τον τομέα, η Ελλάδα είχε τις παλινδρομήσεις της, που χαρακτηρίσθηκαν από έλλειμμα ευθύνης και εθνικής συνεννόησης.
Σήμερα, στο παραπέντε, με χιλιάδες ελληνικές οικογένειες να αντιμετωπίζουν το φάσμα της φτώχειας και το εθνικό μας κύρος έρμαιο στα χείλη και την πένα του κάθε γραφειοκράτη ή κερδοσκόπου, η κυβέρνηση «ανακαλύπτει» και «απορρίπτει» συγχρόνως το δρόμο της συναίνεσης.
Κυρίες και κύριοι Συνάδελφοι,
Αντί να συζητάμε σήμερα για το ψευδεπίγραφο δίλημμα, ναι ή όχι στην κυβέρνηση, θα έπρεπε να συζητάμε ειλικρινά, καλόπιστα και με εθνική ευαισθησία για το πώς μπορούμε να βρούμε τρόπους συνεννόησης για να προχωρήσουμε ενωμένοι μπροστά.
Εδώ και ενάμισι χρόνο, στην αίθουσα αυτή, καθημερινά, διαιρείται και διχάζεται η πολιτική τάξη της χώρας.
Και αυτό, το παρακολουθεί με απογοήτευση, οργή και αγανάκτηση, η ελληνική κοινωνία.
Δεν κυριάρχησαν οι φωνές της σύνεσης αλλά οι κραυγές του λαϊκισμού.
Και αυτή είναι η μεγάλη ευθύνη της κυβέρνησης.
Γιατί ακριβώς, η κυβέρνηση, δηλαδή η εκτελεστική εξουσία, είναι αυτή που έχει την πολιτική πρωτοβουλία.
Χάσαμε, κυρίες και κύριοι Συνάδελφοι του ΠΑΣΟΚ, 18 μήνες πολύτιμου πολιτικού χρόνου, με ευθύνη σας, για να οδηγηθούμε σήμερα σε ένα επικίνδυνο, για την πατρίδα, αδιέξοδο.
Πόσο διαφορετικά θα είχαν εξελιχθεί τα πράγματα, εάν η κυβέρνηση που έχει και την πολιτική πρωτοβουλία των κινήσεων, αντί να επιλέξει το δρόμο της διαίρεσης, της άσκοπης αντιπαράθεσης, του σκληρού καταγγελτικού λόγου, είχε ακολουθήσει, από την αρχή, το δρόμο της εθνικής συνεννόησης;
Σήμερα, η χώρα μας θα είχε κάνει βήματα μπροστά, η αγορά θα αισιοδοξούσε, η κοινωνία θα ήλπιζε και η διεθνής κοινότητα θα μας έβλεπε με εκτίμηση.
Δυστυχώς, συνέβη το αντίθετο.
Χάσαμε χρόνο, ενέργεια, προσανατολισμό, κύρος.
Η Νέα Δημοκρατία έδωσε από την πρώτη κιόλας στιγμή, το στίγμα της εθνικής και της πολιτικής ευθύνης, με τη στήριξη της χώρας αλλά και πολλών κυβερνητικών επιλογών.
Αυτό δεν εκτιμήθηκε και δεν αξιοποιήθηκε, γιατί κυριάρχησε η αμετροέπεια, η αλαζονεία και ο κομματικός πατριωτισμός του ΠΑΣΟΚ.
Σήμερα, που το κόμμα της συμπολίτευσης φυλλορροεί και διχάζεται, θα περίμενε κανείς να προταχθεί η σωτηρία της Ελλάδος αλλά όπως διαπιστώνουμε, προτάθηκε η έστω πρόσκαιρη, με ένα φιλί ζωής ολίγων μηνών, σωτηρία του κόμματος.
Κυρίες και κύριοι Συνάδελφοι,
Η ψήφος εμπιστοσύνης δεν δίνεται πλέον στη Βουλή.
Αυτή είναι η τυπική διαδικασία. Η πραγματική ψήφος εμπιστοσύνης, δίνεται από την κοινωνία.
Και οι εκλογές, σ’ αυτό αποβλέπουν.
Κανείς δεν τις ήθελε, όλοι τις αφόριζαν, αλλά τελικά είναι η μόνη λύση, που επειδή ακριβώς θα εκπορευθεί από τους Έλληνες πολίτες, από την ελληνική κοινωνία, θα είναι ξεκάθαρη, αυθεντική και λογική.
Και θα είναι οι εκλογές αυτές, που θα αποκαταστήσουν την πολιτική μας ισορροπία και θα ανοίξουν το δρόμο στις δυνάμεις, που και τη γνώση και τη θέληση έχουν να συγκρουσθούν ανοιχτά με τα πραγματικά προβλήματα, να αποκαταστήσουν την κοινωνική συνοχή και την αξιοπιστία της χώρας, να εμπεδώσουν την κοινωνική σταθερότητα που διασαλεύεται, να ισχυροποιήσουν τους δημοκρατικούς θεσμούς και να βάλουν τα θεμέλια για τη νέα αρχιτεκτονική της ελληνικής πολιτείας, για τη Νέα Ελλάδα.
Η Νέα Δημοκρατία με στρατηγική, σχέδιο για το νοικοκύρεμα των δημοσιονομικών και πάνω απ΄ όλα με αίσθημα εθνικής ευθύνης, είναι έτοιμη να ανταποκριθεί σε αυτήν την αποστολή, καλλιεργώντας κλίμα εθνικής συνεννόησης, έτσι ώστε να δημιουργηθεί ένα ισχυρό εθνικό μέτωπο για την αντιμετώπιση της κρίσης, δίνοντας και πάλι στους Έλληνες πολίτες αίσθημα σιγουριάς και αυτοπεποίθησης και αποκαθιστώντας τη θέση κύρους της χώρας μας στην Ευρώπη και στον κόσμο.
