ΟΜΙΛΙΑ ΦΙΛΙΠΠΟΥ ΣΑΧΙΝΙΔΗ
ΥΦΥΠΟΥΡΓΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΣΤΗΝ ΟΛΟΜΕΛΕΙΑ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ΣΤΗΝ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΤΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ ΝΟΜΟΥ «ΚΥΡΩΣΗ ΤΟΥ ΚΡΑΤΙΚΟΥ ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΩΝ ΟΡΙΣΜΕΝΩΝ ΕΙΔΙΚΩΝ ΤΑΜΕΙΩΝ ΚΑΙ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΥ ΕΤΟΥΣ 2011»
(20 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ)Σας ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, συζητούμε για τον Προϋπολογισμό του έτους 2011. Έχοντας παρακολουθήσει τις τοποθετήσεις των Βουλευτών της Αντιπολίτευσης - και ιδιαίτερα της Μείζονος - διαπιστώνω ένα περίσσευμα υποκρισίας και ένα τεράστιο έλλειμμα υπευθυνότητας και διάθεσης για αυτοκριτική.
Συνοψίζω τα επιχειρήματα που ακούστηκαν, για να γίνουν κατανοητές σε όλους οι θέσεις που υπερασπιζόμαστε.
Η πρώτη θέση της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης είναι η εξής: Υποστηρίζετε, κύριοι συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας, ότι δεν πρέπει να γίνεται καμιά αναφορά στην περίοδο 2004, γιατί η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ έχει πλέον έργο δεκαπέντε μηνών. Εδώ, όμως, υπάρχει ένα λογικό κενό. Τι θέλετε να πείτε; Λέτε ότι οι πολιτικές μας επιλογές να μειώσουμε το έλλειμμα το 2010 από τα 36 δισεκατομμύρια ευρώ στα 22 δισεκατομμύρια ευρώ, να το μειώσουμε περαιτέρω το 2011 στα 17 δισεκατομμύρια ευρώ και τα επόμενα χρόνια κάτω από τα 7 δισεκατομμύρια ευρώ, είναι επιλογές ανεξάρτητες από τα πεπραγμένα της περιόδου 2004-2009;
Δηλαδή, η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ αποφάσισε να προχωρήσει σε μείωση μισθών και συντάξεων και να δημιουργήσει αυτές τις δυσκολίες στους Έλληνες πολίτες, χωρίς να υπάρχει λόγος, χωρίς να υπάρχει κάποια αιτία;
Και προχωρά σήμερα η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με τον Προϋπολογισμό του 2011 σε διαρθρωτικές παρεμβάσεις στο χώρο της υγείας ή στο χώρο των ΔΕΚΟ, χωρίς ξανά να υπάρχει κάποιος λόγος;
Αυτό θέλετε να φανεί, αφού η ιστορική σας αφήγηση για τις σημερινές μας επιλογές και αποφάσεις θα πρέπει, όπως ισχυρίζεστε στη συζήτηση που γίνεται στη Βουλή, να αρχίσει από τον Οκτώβριο του 2009. Μα, αν δεν υπήρχε κανένα πρόβλημα στην οικονομία της χώρας, γιατί φύγατε από την κυβέρνηση τρομοκρατημένοι το 2009; Γιατί εν ώρα πτήσης επιλέξατε να κάνετε άλμα στο κενό; Γιατί δεν συνεχίσατε να κυβερνάτε, αυξάνοντας τις δαπάνες και μειώνοντας τους φόρους, όπως κάνατε και τα προηγούμενα πεντέμισι χρόνια, ώστε να είστε αγαπητοί στους πολίτες και να σας μνημονεύουν εφ’ όρου ζωής;
Η αλήθεια, κύριοι συνάδελφοι, είναι απλή. Φύγατε γιατί στα πεντέμισι χρόνια που ήσασταν στην Κυβέρνηση θέσατε τη χώρα σε επιτήρηση όχι μία, αλλά δύο φορές. Αυξήσατε το έλλειμμα από 5,7% το 2003, στο 15,4% το 2009 και το χρέος από τα 167 δισεκατομμύρια ευρώ, στα 300 δισεκατομμύρια ευρώ. Και αυξήσατε το χρέος όχι εξαιτίας των τόκων από τα χρέη των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ, όπως σας αρέσει να λέτε, γιατί επί των ημερών σας το έλλειμμα της Κεντρικής Κυβέρνησης, χωρίς τους τόκους, έφθασε από το 0,5 δισεκατομμύριο ευρώ, στα 21 δισεκατομμύρια ευρώ περίπου το 2009.
Επίσης, δεν αυξήθηκε το έλλειμμα γιατί κάνατε περισσότερες επενδύσεις, γεγονός που όλοι σ’ αυτήν την Αίθουσα θα αποδεχόμασταν γιατί αυτές οι επενδύσεις θα ήταν ανταποδοτικές, θα ενίσχυαν την παραγωγική υποδομή της χώρας και θα βοηθούσαν την οικονομία να πάει μπροστά. Το έλλειμμα αυξήθηκε από τη σπατάλη που γινόταν σε όλα τα επίπεδα.
Σας ακούω να δηλώνετε περήφανοι για το έργο της περιόδου 2004-2009. Γιατί ακριβώς νοιώθετε περήφανοι; Νοιώθετε περήφανοι για το ότι οδηγήσατε τη χώρα για δεύτερη φορά μετά το 1993 σε βαθιά ύφεση; Μήπως για το ότι αφήσατε το παραγωγικό πρότυπο της χώρας να αποσαρθρωθεί σε μία περίοδο κρίσιμων ανακατατάξεων στον παγκόσμιο καταμερισμό της εργασίας; Μήπως για το ότι αφήσατε τη χώρα να διολισθήσει στο μέτωπο της ανταγωνιστικότητας, με αποτέλεσμα το έλλειμμα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών να φθάσει στο 14,5 % του Α.Ε.Π. το 2009; Μήπως για το ότι αφήσατε τη χώρα γυμνή, απροετοίμαστη και με καταρρακωμένη τη διεθνή της αξιοπιστίας, για να αντιμετωπίσει τη μεγαλύτερη παγκόσμια μεταπολεμική κρίση; Μήπως νοιώθετε περήφανοι για το ότι στερήσατε τη χώρα από οποιοδήποτε εργαλείο για την άσκηση πολιτικής; Διότι σε μία Νομισματική Ένωση, το μόνο όπλο που έχει μία χώρα είναι το δημοσιονομικό όπλο. Με τι δημοσιονομικό όπλο να πάμε στον πόλεμο, όταν το έλλειμμα είναι της τάξης του 15,4%;
Μιλάτε για άλλο μείγμα πολιτικής. Δηλαδή, τι προτείνετε ότι πρέπει να κάνει η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ; Να συνεχίσει να αυξάνει το έλλειμμα, για να αποφύγουμε την ύφεση; Και πού να πάμε; Να πάμε στο 16%; Στο 17%, Στο 18%; Και πώς θα χρηματοδοτηθεί αυτό το έλλειμμα; Ποιος θα εξακολουθήσει να δανείζει μία υπερχρεωμένη χώρα, η οποία αμέριμνα θα εφαρμόζει μία πολιτική ελλειμμάτων στο όνομα της καταπολέμησης της ύφεσης;
Και ενώ ακόμα φοράτε το αλεξίπτωτο της ελεύθερης πτώσης του 2009, έρχεστε στη Βουλή να μας κάνετε μαθήματα διακυβέρνησης του αεροσκάφους! Και αφού έχετε τη μαγική συνταγή που μειώνει τα ελλείμματα σε δύο χρόνια, γιατί δεν καθίσατε στο πιλοτήριο να τα εφαρμόσετε όλα αυτά τα οποία ξέρετε και να μηδενίσετε το έλλειμμα σε δύο χρόνια; Αφού σύμφωνα με τα λεγόμενά σας, μπορεί η αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας να αποδώσει 50 δισεκατομμύρια ευρώ σε μηδενικό χρόνο, ποιος σας εμπόδισε μέχρι το 2009 να το κάνετε;
Αφού έχετε στα χέρια σας τη μαγική λύση για θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης, γιατί δεν την εφαρμόσατε μέχρι τον Οκτώβριο του 2009, για να κρατήσετε την οικονομία έξω από την ύφεση; Γιατί όταν έπρεπε να πατήσετε το γκάζι των αλλαγών, εσείς πατήσατε το φρένο στις αλλαγές; Και γιατί ενώ έπρεπε να φρενάρετε την ανταγωνιστική διολίσθηση, εσείς πατούσατε γκάζι για να οδηγήσετε τη χώρα στον γκρεμό; Τελικά, φαίνεται ότι για πεντέμισι χρόνια μπερδεύατε το φρένο με το γκάζι.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, αν δεν αντιλαμβανόσασταν την Αίθουσα του Κοινοβουλίου ως αίθουσα εξάσκησης της υποκριτικής τέχνης, παίζοντας χαριτωμένα –κατά κοινή ομολογία- ρόλους από τη «Φρεναπάτη» του Κορνέιγ, αν είχατε την αίσθηση του μέτρου και της πραγματικότητας, οφείλατε αυτές τις τρεις μέρες που συζητάμε στη Βουλή να τοποθετηθείτε σ’ αυτά τα κρίσιμα ερωτήματα και να αναγνωρίσετε ότι πρέπει να συζητήσουμε όχι μόνο για την περίοδο 2004-2009, αλλά και για το 1974 και μετά, τι κάναμε και αν το κάναμε σωστά.
Έτσι θα δούμε τελικά ποια Ελλάδα παραδώσατε το 1981. Γιατί μας ασκείτε κριτική για τα πεπραγμένα της περιόδου ’81-’89. Με ποιους θεσμούς και με ποια οικονομία παραδώσατε την Ελλάδα το 1981 και που έφτασε τελικά η χώρα; Πρέπει βήμα-βήμα να κάνουμε την αξιολόγηση, όχι για να επιμερίσουμε ευθύνες - αυτή τη δουλειά την κάνει και θα συνεχίσει να την κάνει ο λαός - αλλά για να μην επαναλάβουμε λάθη.
Δεν έχουμε απαντήσει γιατί κάθε χρονιά από το 1975 και μετά, ήταν ελλειμματικός ο Προϋπολογισμός. Γιατί κάθε χρόνο τελικά είχαμε αύξηση του χρέους; Γιατί κάθε χρόνο είχαμε απόκλιση μεταξύ των στόχων και των πραγματοποιήσεων στους προϋπολογισμούς; Γιατί δεν δίναμε έμφαση στην ποιότητα των στοιχείων αυτής της χώρας; Αυτά τα ερωτήματα περιμένουν να απαντηθούν σε μια δύσκολη, αλλά σε μια ειλικρινή συζήτηση. Πρέπει να γίνει επιτέλους αυτός ο απολογισμός με ειλικρίνεια και διάθεση αυτοκριτικής από όλους. Και απευθύνομαι και στην Αριστερά, η οποία έχει ως μόνιμη επωδό το γνωστό τροπάρι: «Εσείς κυβερνάτε, όχι εμείς», το οποίο είναι αλήθεια, αλλά εσείς όλα αυτά τα χρόνια έχετε υιοθετήσει και υποστηρίξει τα πιο ακραία αιτήματα που διατυπώνονται.
Κι ας καταθέσει ο καθένας τις προτάσεις του για το τι πρέπει να κάνουμε για να ξεφύγουμε από την κρίση, με την οποία βρίσκεται αντιμέτωπη η χώρα, ώστε οι θυσίες των πολιτών να μην πάνε χαμένες και να μην έρθουμε εμείς και κάποιοι άλλοι μετά από μας, μετά από κάποια χρόνια να συζητάνε ξανά για το τι έφταιξε στη χώρα.
Εμείς αναλάβαμε τις ευθύνες μας και πήραμε αποφάσεις, δύσκολες αποφάσεις που ταλαιπωρούν και δυσκολεύουν τους Έλληνες πολίτες. Δίνουμε με τον Προϋπολογισμό αυτό και με το μεσοπρόθεσμο πλαίσιο δημοσιονομικής πολιτικής που θα καταθέσουμε στο πρώτο τρίμηνο του επόμενου χρόνου, τον οδικό δημοσιονομικό χάρτη της χώρας.
Περιγράψαμε ποιο είναι το παραγωγικό πρότυπο της χώρας, στο οποίο στοχεύουμε, για να βγάλουμε τη χώρα από την ύφεση. Ένα πρότυπο που επιτρέπει να έχουμε μια διατηρήσιμη ανάπτυξη, που περνά μέσα από την αύξηση των εξαγωγών και την πραγματοποίηση επενδύσεων.
Αυτή είναι η μόνη ανάπτυξη που διασφαλίζει σταθερά θέσεις εργασίας και μισθούς. Είναι η μόνη που θα αποφέρει σταθερά έσοδα μαζί με την ενίσχυση των ελεγκτικών μηχανισμών για να έχουμε τη δυνατότητα να χρηματοδοτήσουμε την υγεία, την παιδεία, την πρόνοια. Είναι η μόνη που θα μας επαναφέρει στον παγκόσμιο χάρτη ως μία χώρα σταθερή και αξιόπιστη, με μία οικονομία ισχυρή.
Καταθέσαμε τα εργαλεία πολιτικής που θα μας βοηθήσουν να υλοποιήσουμε αυτόν τον μετασχηματισμό. Πείτε μας εσείς ποια πρόταση ακριβώς καταθέτετε. Όχι γενικά και αόριστα. Απαντήστε στο ερώτημα: «Να μειωθούν τα ελλείμματα ναι ή όχι;» Εάν η απάντησή σας είναι «ναι», να μας πείτε πώς. Με την περικοπή των δαπανών; Και αν «ναι», από πού; Συγκεκριμένα βήματα και προτάσεις με στόχο και ποσά. Με αύξηση των εσόδων; Αν πάλι η απάντηση είναι «ναι», να μας πείτε πώς και τι ποσά περιμένετε να συγκεντρώσουμε από τον τρόπο τον οποίο εσείς καταθέτετε, βήμα-βήμα, για να δούμε πώς προκύπτει αυτό το οποίο λέτε στο δημόσιο διάλογο.
Μιλάμε όλοι σε αυτή την Αίθουσα για ανάπτυξη, μιλάει η Κυβέρνηση, μιλάει η Αντιπολίτευση, η οποία ελέγχει την Κυβέρνηση και λέει ότι δεν παίρνει τα σωστά μέτρα και δεν κάνει τις σωστές κινήσεις για να βοηθήσει την οικονομία να βγει από την κρίση. Όλοι συμφωνούμε σε αυτό, ότι τα προβλήματα της χώρας δεν θα λυθούν, δεν θα απαντηθούν, εάν δεν καταφέρουμε να δρομολογήσουμε μια σταθερή, διατηρήσιμη αναπτυξιακή διαδικασία. Μία ανάπτυξη, όμως, που δεν θα στηρίζεται στην κατανάλωση, η οποία τροφοδοτείται από τον τραπεζικό δανεισμό των ιδιωτών, μία ανάπτυξη η οποία δεν θα στηρίζεται στην κατανάλωση του κράτους, που τροφοδοτείται από το δημόσιο δανεισμό, αλλά μία ανάπτυξη, η οποία θα περνάει, μέσα από την αύξηση των εξαγωγών, από την προσέλκυση επενδύσεων, είτε από εγχώριους επενδυτές είτε από επενδυτές του εξωτερικού.
Ρωτούμε τους συναδέλφους της Βουλής: Εμείς καταθέσαμε τις προτάσεις μας, με ποιον τρόπο θέλουμε να επαναφέρουμε την οικονομία σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης. Προχωρούμε στη λήψη όλων των αναγκαίων διαρθρωτικών αλλαγών. Εσείς από την Αξιωματική Αντιπολίτευση λέτε «αυτά εμείς τα ψηφίζουμε». Αυτό μπορεί να είναι αλήθεια. Αλλά δεν μας λέτε από πού θα βρεθούν τα χρήματα για να συνεχίσει η χώρα την πορεία της. Διότι την ώρα που ψηφίζετε τις διαθρωτικές αλλαγές, λέτε «όλα τα υπόλοιπα δεν τα ψηφίζουμε, γιατί είμαστε ενάντια στο μνημόνιο», το οποίο δίνει τη δυνατότητα να έχει η χώρα τα χρήματα που είναι αναγκαία για να συνεχίσει την πορεία της. Διότι τελικά αποδεικνύεται ότι όσα έχετε καταθέσει μέχρι τώρα είναι τόσο γενικά και αόριστα και όπως λέει και ο Όμηρος «μόλις εξέρχονται από τον έρκος των οδόντων σας, γίνονται έπεα πτερόεντα». Κοινώς πομφόλυγες και φληναφήματα, για να θυμηθούμε και τον ιστορικό ηγέτη της ΕΔΑ , Ηλία Ηλίου.
Ποια είναι η δεύτερη θέση, που διατυπώνουν οι Βουλευτές της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης; Λέει η ιστορική τους αφήγηση, όπως την ακούμε αυτές τις ημέρες στη Βουλή, ότι η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με δική της υπαιτιότητα έχει οδηγήσει τη χώρα στη συμφωνία των 110.000.000.000 ευρώ με την Τρόικα, στην οποία συμμετέχει, λέει, και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Για την συμμετοχή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου στο μηχανισμό δεν ευθύνεται η ελληνική Κυβέρνηση, ήταν μια συνειδητή επιλογή των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ευρωζώνης.
Αλλά, εν πάση περιπτώσει, αν έχετε αντιρρήσεις για τη συμμετοχή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου στο μηχανισμό, είτε τον ελληνικό, είτε τον ευρωπαϊκό, είτε αύριο-μεθαύριο το μόνιμο, γιατί δεν βγαίνετε στα δημόσια φόρα να πείτε στα κόμματα με τα οποία έχετε αδελφικές σχέσεις στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ότι εσείς είστε αντίθετοι με τη συμμετοχή του. Ότι η Νέα Δημοκρατία προτείνει να υπάρχει ένας μηχανισμός, στον οποίο δεν θα συμμετέχει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.
Εάν, λέει η αφήγησή σας στη συνέχεια, είχε ακολουθήσει η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ τις προτάσεις που κατέθεσε η Νέα Δημοκρατία, δεν θα είχε οδηγηθεί η χώρα εκεί. Για ποιες προτάσεις μιλάτε; Η Νέα Δημοκρατία, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, υποστηρίζει ότι κακώς η Κυβέρνηση ενημέρωσε την Ευρωπαϊκή Ένωση τον Οκτώβρη του 2009 ότι το έλλειμμα ήταν της τάξης του 12,9%.
Σύμφωνα με τη Νέα Δημοκρατία έπρεπε να κοροϊδέψουμε τους «κουτόφραγκους» παίρνοντας από τις αγορές όσα δισεκατομμύρια περισσότερα μπορούσαμε και όσα ήταν διατεθειμένοι αυτοί να μας δανείσουν και μετά, αφού εξασφαλίζαμε ένα ικανοποιητικό απόθεμα, ώστε να μπορούμε να μείνουμε έξω από τις αγορές, να αποκαλύψουμε ποιο ήταν το πραγματικό έλλειμμα. Δηλαδή, η Νέα Δημοκρατία προτείνει συνειδητά ότι η σωστή επιλογή για τη χώρα ήταν να τσακίσουμε ακόμα περισσότερο την αξιοπιστία της χώρας στις διεθνείς αγορές.
Το γεγονός βέβαια ότι τελικά το έλλειμμα κατέληξε να είναι όχι 8%, όχι 9%, όχι 10% και 12%, αλλά 15,4% το ξεπερνούν με το επιχείρημα ότι «το ΠΑΣΟΚ το φούσκωσε και οι κουτόφραγκοι δέχτηκαν για άλλη μία φορά ότι τους λέει η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ».
Το γεγονός ότι τα στοιχεία αυτά προέκυψαν από τον επιτόπιο έλεγχο της Eurostat σε συνεργασία με την ανεξάρτητη ΕΛΣΤΑΤ και ότι για πρώτη φορά τα στοιχεία της χώρας δεν συνοδεύονται από αστερίσκους, αποσιωπάται από τους Βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας, γιατί αυτή είναι μία ενοχλητική λεπτομέρεια, που δεν είναι συμβατή με τους μύθους που διακινούν εντός και εκτός της Βουλής.
Αλήθεια, όταν συναντάται ο Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης με τους Πρωθυπουργούς, ηγέτες των αδελφών κομμάτων, οι οποίοι κάθε τρεις μήνες προσέρχονται στα Κοινοβούλια των χωρών τους και ζητούν από τους Βουλευτές τους να ψηφίσουν την εκταμίευση των χρημάτων για την Ελλάδα, διατυπώνει αυτές τις καινοφανείς απόψεις; Τους λέει, για παράδειγμα, ότι «το 2009 το έλλειμμα δεν ήταν αυτό το οποίο σας παρουσιάζει η Eurostat, δεν ήταν αυτό το οποίο είπε η Κυβέρνηση ότι είναι 15,4%, αλλά ήταν τελικά το 6% που δήλωσε η απερχόμενη Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας τον Οκτώβριο 2009». Αυτά συνηθίζει να λέει ο Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης όταν συναντάται με τους ηγέτες;
Και συνεχίζει η αφήγηση της Νέας Δημοκρατίας: «Αν είχαμε δανειστεί πριν ανακοινώσουμε τα στοιχεία, δεν θα μπαίναμε στον μηχανισμό. Δείτε για παράδειγμα -μας έλεγαν πριν από λίγο καιρό- την περίπτωση της Ιρλανδίας». Και πριν αλέκτωρ λαλήσει τρεις, η Ιρλανδία προσέφυγε κι αυτή στο μηχανισμό. Πείτε μας σήμερα ποια είναι η πρότασή σας; Ποια είναι η χώρα πρότυπο την οποία θα θέλατε η Ελλάδα να ακολουθήσει προκειμένου να ξεπεράσει τα προβλήματα;
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η χώρα μας έπρεπε από μόνη της να αντιμετωπίσει τα τεράστια προβλήματά της χωρίς να χρειαστεί να τα περιγράψει το οποιοδήποτε μνημόνιο. Γιατί ο βασιλιάς ήταν τελικά γυμνός. Γιατί η χώρα βρέθηκε παγιδευμένη σε μία κερδοσκοπική επίθεση που εκμεταλλεύτηκε τις θεσμικές αδυναμίες της Ευρωζώνης, που επί χρόνια τώρα οι χώρες της απόφευγαν να αντιμετωπίσουν.
Αντί, λοιπόν, να συνεισφέρετε στην προσπάθεια της χώρας να ξεφύγουμε από την κρίση και σε συνεργασία με τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες, εσείς της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης μαζί με τα υπόλοιπα κόμματα κηρύξατε «αντι-Μνημονιακό αγώνα». Εξισώσατε τη ρητορική της Νέας Δημοκρατίας με τη ρητορική οργανώσεων της Επαναστατικής Αριστεράς που ονειρεύονται την παγκόσμια κατάρρευση του καπιταλισμού, για να αναλάβουν να εκπληρώσουν τον ιστορικό τους ρόλο. Έχετε ενσωματώσει στην ιστορική αφήγηση της Νέας Δημοκρατίας ταυτόχρονα την αφήγηση του Χάγιεκ και του Ζίζεκ, του Ποσάδας και του Ρειμόν Αρόν.
Η χώρα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, βρίσκεται σε πόλεμο. Στον πόλεμο ειδικά όταν δεν έχεις υπεροπλία, μπορείς και πρέπει να ακολουθήσεις και ανορθόδοξες τακτικές, γιατί αυτό που έχει σημασία δεν είναι οι οδηγίες που περιγράφει το εγχειρίδιο πολέμου, αλλά το αποτέλεσμα.
Και όταν κάποια στιγμή, το 2013 «ντάλα μεσημέρι» θα πάμε στους πολίτες να τους εξηγήσουμε τι κάναμε, γιατί και πώς τα καταφέραμε, δεν θα μας ρωτήσουν, γιατί δεν ακολουθήσαμε την οδηγία στη σελίδα 32 του εγχειριδίου περί διάταξης στρατεύματος εν’ ώρα μάχης.
Σας καλώ όλους λοιπόν, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, να στηρίξετε την προσπάθεια που κάνει αυτή τη στιγμή η χώρα. να αντιληφθείτε την κρισιμότητα των στιγμών και να υπερψηφίσετε τον Προϋπολογισμό.
