Ομιλία του Βουλευτή ΠΑΣΟΚ Άρτας κ. Δημήτρη Τσιρώνη στην Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου της Βουλής στις 30.6.2010, κατά την Ενημέρωση των μελών της Επιτροπής από την Υπουργό Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής κ. Κων/να Μπιρμπίλη για το υπό κατάθεση νομοσχέδιο "Προστασία Βιοποικιλότητας".
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΤΣΙΡΩΝΗΣ (Αντιπρόεδρος της Επιτροπής): Επιτρέψτε μου και εμένα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κλείνοντας, να πω με τη σειρά μου, ότι το νομοσχέδιο, που προτίθεται να καταθέσει το Υπουργείο Περιβάλλοντος, Ενεργείας και Κλιματικής Αλλαγής, είναι ένα από τα πιο σημαντικά, από τα πιο σοβαρά νομοσχέδια, που έχουμε συζητήσει μέχρι σήμερα, τουλάχιστον όσο καιρό είμαι εγώ βουλευτής, στο ελληνικό Κοινοβούλιο και θα περιλαμβάνει, ασφαλώς, ένα πακέτο ρυθμίσεων, το οποίο θα εκσυγχρονίζει την ελληνική νομοθεσία με την κοινοτική νομοθεσία, δηλαδή, θα συμβαδίζει και με την κοινοτική νομοθεσία, όπως είναι αποτυπωμένη στους κανονισμούς και τις οδηγίες της Ε.Ε..
Η Ελλάδα είναι προικισμένη με δώρα και με μνημεία της φύσης, με σπάνια είδη χλωρίδας και πανίδας. Άνω του 65% του εδάφους της ελληνικής επικράτειας αφορά, ουσιαστικά, προστατευόμενες περιοχές ή περιοχές που, αν δεν τελούν υπό προστασία, θα πρέπει να ληφθούν τέτοιου είδους μέτρα που θα πρέπει να προστατευτούν. Γι' αυτό τον λόγο, αυτό το νομοσχέδιο και οι ρυθμίσεις που εισάγει, είναι, ασφαλώς, θετικές, αλλά θα πρέπει να γίνουν με έναν τέτοιο τρόπο που να μην εξοστρακιστεί ο άνθρωπος και οι δραστηριότητές του, να μην υπάρχουν ακρότητες και να υπάρχει μια αρμονική συνύπαρξη της ανθρώπινης υπόστασης με όλα αυτά τα είδη της πανίδας και της χλωρίδας.
Αυτό συνέβη σε πάρα πολλές περιπτώσεις που ο άνθρωπος κυνηγήθηκε για να προστατευθεί μια περιοχή, που ήταν προστατευμένη είτε από το «ΝΑΤΟΥΡΑ» είτε από άλλα προγράμματα, όπως είναι η Συνθήκη «ΡΑΜΣΑΡ», όπως είναι ο Αμβρακικός Κόλπος, που προστατεύεται από τη σημαντική Συνθήκη «ΡΑΜΣΑΡ». Είναι ένας από τους πιο σπάνιους υδροβιότοπους στον κόσμο, ένα, πραγματικά, μνημείο της φύσης, που, κατά τη δική μου άποψη, είναι από τα τρία έως πέντε μνημεία της φύσης, σε παγκόσμιο επίπεδο, που είναι μοναδικά, διότι συγκεντρώνουν σπάνια είδη κυρίως πτηνών. Οι τρεις νομοί που περικλείουν τον Αμβρακικό Κόλπο, της Άρτας, της Πρέβεζας και της Αιτωλοακαρνανίας. Έχουμε το προνόμιο να διαθέτουμε έναν σπάνιο υδροβιότοπο, μοναδικό στον κόσμο, ο οποίος χρήζει προστασίας.
Εδώ υπάρχει, κύριε Υπουργέ, ένα ερώτημα, αν η κοινή υπουργική απόφαση, νομικά προστατεύει πλέον τον Αμβρακικό ή χρειάζεται προεδρικό διάταγμα ή νομοθετική ρύθμιση. Εδώ υπάρχει ένα κενό το οποίο θα πρέπει το Υπουργείο να το λάβει υπόψη του, γιατί όσες περιοχές είχαν χαρακτηριστεί ως προστατευόμενες με κοινές υπουργικές αποφάσεις, πλέον θεωρώ ότι βρίσκονται στον «αέρα». Θα πρέπει το Υπουργείο να λάβει μέτρα πολύ σύντομα, έτσι ώστε, πραγματικά, να προστατευτούν και να είναι νομικά ισχυρές η όποια προστασία, ο χαρακτηρισμός και ο καθορισμός των ζωνών προστασίας για αυτές τις περιοχές.
Από την άλλη μεριά, όμως, σε καμία περίπτωση δε θα πρέπει να δημιουργήσουμε ζώνες προστασίας με τέτοιον τρόπο που να εκδιώχνεται ο άνθρωπος από τη φύση, γιατί ο άνθρωπος συνυπάρχει με αυτήν. Οι ίδιοι οι κάτοικοι και συμπολίτες των δικών μας περιοχών έχουν συμβάλει στην προστασία, στη διάρκεια των αιώνων, ώστε να υπάρχει αυτό το μοναδικό μνημείο της φύσης και δεν το έχουν ενοχλήσει. Δεν κινδυνεύει ο Αμβρακικός από τη δραστηριότητα των κατοίκων της περιοχής, από τους μικροψαράδες, που πάνε να βγάλουν, ουσιαστικά, ένα μεροκάματο για να ζήσουν ή από μικροκυνηγούς, οι οποίοι δεν το κάνουν ως χόμπι, αλλά κάνουν μια δραστηριότητα που είναι δεμένη με τη φύση και με την οικολογία της περιοχής.
Συνεπώς, οι όποιες ρυθμίσεις γίνουν για όλες τις προστατευόμενες περιοχές, θα πρέπει να συμπεριλαμβάνουν την αρμονική συνύπαρξη του ανθρώπου με τη φύση και όλα τα είδη της χλωρίδας και της πανίδας, χωρίς να υπάρχουν ακρότητες και υπερβολές. Το ίδιο ισχύει και για το Εθνικό Πάρκο των Τζουμέρκων, που εκεί έχει γίνει με προεδρικό διάταγμα. Άρα, εκεί υπάρχει προστασία και υπάρχουν κάποια προβλήματα όσον αφορά τις μικρές κτηνοτροφικές μονάδες που θα πρέπει να δούμε. Δεν θα πρέπει αυτές οι παραδοσιακές κτηνοτροφικές μονάδες να μη διαθέτουν, ουσιαστικά, άδεια εγκατάστασης και λειτουργίας και να διωχθούν από την περιοχή άνθρωποι και κτηνοτρόφοι, που είναι δεμένοι επί δεκαετίες με την περιοχή και με αυτή τη δραστηριότητα.
Επίσης, όσον αφορά τη μελισσοκομία, αντιστοίχως, πρέπει να ληφθούν μέτρα προστασίας της και, φυσικά, εκείνο που θα πρέπει να προσέξουμε πάρα πολύ είναι τα ζητήματα της αλιείας. Υπάρχουν αλιευτικά εργαλεία, όπως είναι οι μηχανότρατες, για τα οποία, σύμφωνα με τους κοινοτικούς κανονισμούς το ψάρεμα θα πρέπει να επιτρέπεται από το 1,5 μίλι και άνω. Υπάρχει, αυτή τη στιγμή, η εξαίρεση στην ελληνική νομοθεσία, που μπορούν να ψαρεύουν μέχρι 1 μίλι κοντά στις ακτές. Ζητήθηκε, εκ νέου, η εξαίρεση πριν από λίγο διάστημα και θα πρέπει να μην υπάρχει καμία εξαίρεση, αλλά να ακολουθήσουμε τους κοινοτικούς κανονισμούς και σε ό,τι αφορά τις μηχανότρατες και τις βιζότρατες, αν πραγματικά, θέλουμε να προστατεύσουμε τη φύση, τα θαλάσσια πάρκα και τα λιβάδια Ποσειδωνίας, που είναι προστατευόμενες περιοχές.
Επίσης, στον Αμβρακικό κόλπο, θα πρέπει να απαγορευτεί η διέλευση πλοίων καυσίμων, γιατί ένα ενδεχόμενο ατύχημα μπορεί να προκαλέσει τεράστια οικολογική καταστροφή, που θα διαρκέσει μέχρι και 50 χρόνια μέχρι να επανέλθει η περιοχή στην πρότερη κατάσταση. Συνεπώς, πρέπει να απαγορευθεί η διέλευση πλοίων καυσίμων. Επειδή σε πολύ λίγα χρόνια λήγει η άδεια εγκατάστασης των δεξαμενών καυσίμων στον Αμβρακικό στην Αμφιλοχία, δε θα πρέπει να δοθεί καμία νέα παράταση. Πρέπει να ολοκληρωθεί και να τελειώνουμε επιτέλους, στον Αμβρακικό με όλες αυτές τις δραστηριότητες οι οποίες είναι πάρα πολύ επικίνδυνες, σε περίπτωση ενός ατυχήματος.
Τέλος, ως προς το κυνήγι, όλοι γνωρίζουμε ότι υπάρχουν πληθυσμοί, κυρίως της πανίδας που, πραγματικά, απειλούνται με εξαφάνιση, αλλά σίγουρα δεν απειλούνται από το κυνήγι. Απειλούνται, κυρίως, από άλλες αιτίες, όπως από την αλόγιστη χρήση των φυτοφαρμάκων και εδώ θα πρέπει να ληφθούν ακόμη πιο σοβαρά μέτρα, έτσι ώστε να προστατεύσουμε αποτελεσματικά, κυρίως τα πτηνά, από τη θανάτωσή τους από τα φυτοφάρμακα, να μην υπάρχει πλήρης απαγόρευση του κυνηγιού, έτσι ώστε να μπορέσουν πραγματικά και οι κυνηγοί να έχουν ένα περισσότερο οικολογικό ρόλο μέσα στη φύση, απ’ ότι κάνουν εδώ και πάρα πολλά χρόνια.
Κλείνοντας, θεωρώ ότι αυτό το νομοσχέδιο εισάγει σημαντικές ρυθμίσεις που προστατεύουν το περιβάλλον, την πανίδα και τη χλωρίδα, τη βιοποικιλότητα συνολικά, με ένα οργανωμένο και ολοκληρωμένο τρόπο, έτσι ώστε να μπορέσουμε, πραγματικά, σαν σύγχρονη χώρα, να χαρακτηρίσουμε ως προστατευόμενες όλες αυτές τις περιοχές και προστατευόμενα όλα αυτά τα είδη της χλωρίδας και της πανίδας.
Ο ANTIΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΤΣΙΡΩΝΗΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ
