Ομιλία του Θανάση Θεοχαρόπουλου στη Βουλή

Ομιλία του Θανάση Θεοχαρόπουλου στη Βουλή για το πολυνομοσχέδιο: «Συνεχίζεται η κοροϊδία με την παράσταση ‘Μνημονιακή κυβέρνηση με αντιμνημονιακή ρητορική’»

Το βίντεο της ομιλίας: https://youtu.be/cL-K5Os6cIA

Η ομιλία στη Βουλή του πρόεδρου της ΔΗΜΑΡ και κοινοβουλευτικού εκπροσώπου της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, Θανάση Θεοχαρόπουλου, για το νομοσχέδιο με τα προαπαιτούμενα:

“Φέρνετε προς ψήφιση -διότι βεβαίως δεν μπορεί να γίνει ουσιαστική συζήτηση- ένα νομοσχέδιο τετρακοσίων άρθρων και χιλίων πεντακοσίων σελίδων, με ελάχιστο χρόνο διαβούλευσης, σχεδόν μηδενικό σε σχέση με τον όγκο του, με το οποίο νομοθετείτε ακριβώς τα αντίθετα από αυτά που υποσχεθήκατε για να έρθετε στην εξουσία. Δεν μιλάω για τον Ιανουάριο του 2015, αλλά και για τον Σεπτέμβριο του 2015. Γιατί πολλές φορές λέτε ότι αυτά τα είπατε τον Σεπτέμβριο. Τα περισσότερα από αυτά που υπάρχουν σήμερα, δεν τα είχατε πει τον Σεπτέμβριο.

Και βέβαια συνεχίζετε όχι μόνο αυτό που κάνατε ως αντιπολίτευση, αλλά και ως κυβέρνηση, μια συνήθη διπροσωπία, να είσαστε ταυτόχρονα μνημονιακοί και αντιμνημονιακοί, μνημονιακοί σε αυτά που υπογράφετε και φέρνετε, αντιμνημονιακοί στις ομιλίες σας. Όταν σας λέγαμε, βέβαια, ότι δεν υπάρχει ουσιαστικά διαχωρισμός και κάθε τέτοιος διαχωρισμός είναι τεχνητός, λέγατε ότι αυτά δεν ισχύουν. Τώρα που υπογράφετε αυτά, έχετε ξεχάσει τι λέγατε.

Πότε, επιτέλους, θα γίνετε έστω και ελάχιστα ειλικρινείς και θα μιλήσετε και για τη σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού; Οι πολίτες πρέπει να ξέρουν την αλήθεια. Οι πολίτες έχουν ξεπεράσει τα όρια της αντοχής τους, εξαιτίας των δικών σας ασκούμενων πολιτικών και των αδιεξόδων που συνεχώς δημιουργείτε. Είναι εξουθενωμένοι, όσο και αν ο κ. Τσακαλώτος μνημονεύει εκθέσεις για να αποδείξει ότι οι πολίτες είναι σήμερα πιο ευτυχισμένοι από παλαιότερα. Είδα εδώ στην Επιτροπή ότι ανέλυσε ο κ. Τσακαλώτος τον δείκτη παγκόσμιας ευτυχίας για να δείξει ότι ανέβηκε η ευτυχία των Ελληνίδων και των Ελλήνων.

Πραγματικά, τώρα είναι αυτά επιχειρήματα; Ο κ. Τσακαλώτος, ο οποίος μιλούσε για την κατάργηση του αφορολόγητου, ότι εάν ποτέ συμβεί θα παραιτηθεί την επόμενη μέρα, δεν παραιτήθηκε, το αφορολόγητο μειώθηκε, αλλά οι Έλληνες και οι Ελληνίδες σύμφωνα με τον κ. Τσακαλώτο είναι περισσότερο ευτυχισμένοι!

Πραγματικά νομίζετε ότι πείθουν κανέναν αυτά τα επιχειρήματα; Η ένδεια της επιχειρηματολογίας αυτής είναι προφανής. Εξάλλου έχετε ψηφίσει δεκάδες μέτρα προκαταβολικά στον κρατικό προϋπολογισμό του 2018.

Σταματήστε επιτέλους -σας το είπαμε, σας το είπαν και οι ομιλητές μέχρι τώρα της Δημοκρατικής Συμπαράταξης- να πουλάτε το δήθεν αφήγημα της εξόδου από την κρίση, ότι δήθεν η χώρα θα σπάσει τα δεσμά από τα προγράμματα λιτότητας και θα διώξει για πάντα τους δανειστές από την Ελλάδα, με αυτές τις πολιτικές μάλιστα που ασκούνται σήμερα.

Η έξοδος της χώρας από την κρίση με βάση τις πολιτικές που ασκείτε σε όλα τα επίπεδα δεν είναι πια μόνο ένα ευχολόγιο που δεν ανταποκρίνεται σε καμία πραγματικότητα, αλλά ακόμη μια πολιτική απάτη, γιατί πλέον δεν μπορεί να είναι αυταπάτη. Με αυτήν την ασκούμενη πολιτική η χώρα δεν βγαίνει από την κρίση. Χρειάζεται άμεσα αλλαγή πολιτικής με σχέδιο παραγωγικής ανασυγκρότησης και βιώσιμη ανάπτυξη.

Για ποια έξοδο από την εποπτεία μιλάτε όταν η Ελλάδα συνεχίζει να αποτελεί την εξαίρεση σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, όταν έχετε δεσμεύσει τη χώρα με την υπογραφή σας, για παράδειγμα, για τα επόμενα πέντε χρόνια σε πρωτογενή πλεονάσματα της τάξεως του 3,5%, για να μην πω βέβαια μέχρι το 2060 για τα πλεονάσματα 2% ή για το Υπερταμείο και τη δημόσια περιουσία της χώρας για έναν αιώνα; Βέβαια, είχατε απαντήσει τότε στον κ. Κουτσούκο ότι δεν είναι για έναν αιώνα, είναι για ενενήντα εννέα χρόνια. Εντάξει, αυτά είναι επιχειρήματα που νομίζω ότι ο καθένας καταλαβαίνει ότι όχι μόνο δεν πείθουν, αλλά ουσιαστικά οδηγούν και το πολιτικό σύστημα συνολικά, δυστυχώς, σε ένα αδιέξοδο.

Ποια είναι τα βήματά σας εκείνα που πιστοποιούν την οριστική και ασφαλή έξοδο από την κρίση; Δεν υπάρχουν. Δεσμεύσατε τη δημόσια περιουσία στο Υπερταμείο για έναν αιώνα. Τώρα μεταφέρετε ουσιαστικά και τις ΔΕΚΟ ακριβώς εκεί και δεν κάνετε ούτε καν αυτό που είχατε προγραμματίσει με την ΕΔΗΣ.

Για αυτά τα ζητήματα παλαιότερα βρισκόσασταν στα κάγκελα. Και για αυτά τα θέματα σωστά, για το νερό, για παράδειγμα, ΕΥΔΑΠ, ΕΛΤΑ, ΕΥΑΘ, Αστικές Συγκοινωνίες και πόσες ακόμα επιχειρήσεις. Μα, ακόμη και το νερό; Σας το ρωτήσαμε όταν τα είχατε φέρει και δεν είχατε απαντήσει. Τώρα που τα περνάτε κατευθείαν στο Υπερταμείο, ίσως πάρουμε μια απάντηση.

Στα χρόνια της αντιπολίτευσής σας είχαν διαφορετικό συμβολισμό για εσάς αυτές οι επιχειρήσεις. Αυτή είναι η δήθεν συνεπής ή πόσο μάλλον αριστερή πολιτική;

Δεν έχετε δημιουργήσει προϋποθέσεις για βιώσιμη ανάπτυξη και περιβάλλον φιλικό για την προσέλκυση επενδύσεων, εγχώριων και ξένων. Άκουσα τον Πρωθυπουργό προχθές να λέει ότι από το καλοκαίρι θα ξεκινήσουμε το σχέδιο παραγωγικής ανασυγκρότησης.

Είστε τρία χρόνια στη διακυβέρνηση του τόπου, τρία χρόνια και ακόμα δεν έχουμε δει έστω μια εκπόνηση ενός εθνικού σχεδίου παραγωγικής ανασυγκρότησης, έστω να αναπροσαρμοστεί, να αλλάξει. Καμία.

Τι κάνετε τώρα; Καζίνο. Αυτή είναι η δίκαιη ανάπτυξη που οραματιζόσασταν; Βλέπουμε, λοιπόν, μεγάλη σπουδή να θεσπίσετε το γενικό πλαίσιο για την αδειοδότηση και λειτουργία των επιχειρήσεων καζίνο. Είκοσι ένα άρθρα σήμερα για τον σκοπό αυτό. Και βέβαια βάζετε την προϋπόθεση ανάληψης υποχρέωσης διενέργειας νέων επενδύσεων τις περιοχές αυτές. Εννοείται ότι η επιχείρηση θα κάνει νέες επενδύσεις, αφού θα δραστηριοποιηθεί και σε άλλη περιοχή. Δεν είναι αυτό, όμως, το κύριο θέμα, αλλά το ότι δίνετε τη δυνατότητα σε περιορισμένο αριθμό ατόμων επιχειρηματιών να έχουν αλυσίδες.

Αυτά επί δεξιάς κυβέρνησης δεν θα προκαλούσαν καμία έκπληξη. Εξάλλου, τους αγαπητούς συνάδελφους της Νέας Δημοκρατίας και αυτούς τους παρακολουθούμε στο θέμα των απεργιών, δεν έχουμε καταλάβει θέση τους.

Στην αρχή ξεκίνησαν να λένε ότι «δεν μας αρέσει, γιατί θα έπρεπε να είναι πιο σκληρή η νομοθεσία για τις απεργίες, η οποία έρχεται». Τώρα λένε κάτι διαφορετικό. Νομίζω ότι πραγματικά είναι απολαυστικοί οι διάλογοι ΣΥΡΙΖΑ και Νέας Δημοκρατίας σήμερα στο θέμα των απεργιών.

Για την αισιοδοξία δε για την έξοδο στις αγορές και για πιο μακροπρόθεσμο δανεισμό υπάρχουν κριτήρια, που δυσκολεύουν πολύ τα πράγματα. Είναι αυτή η πιο σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού, που λέγαμε προ ολίγου, για την οποία η κυβέρνηση συστηματικά αποφεύγει να μιλήσει ή την αποκρύπτει. Βέβαια, η έξοδος στις αγορές ακούγεται και κάπως, έστω και συγκαλυμμένα από εσάς, σαν υπόσχεση επιστροφής, δηλαδή ότι θα γίνουμε ξανά όπως ήμασταν και θα ξανακάνουμε ό,τι θέλαμε, για παράδειγμα, ακριβώς όπως πριν από την κρίση, πριν από τα μνημόνια, το 2004-2009.

Όμως, κι εγώ με ευχαρίστηση, άκουσα για πρώτη φορά εδώ τον Υπουργό Ανάπτυξης, τον κ. Σταθάκη, να λέει ότι χρέωσε 100 δισεκατομμύρια τη χώρα η διακυβέρνηση ειδικά του κυρίου Καραμανλή. Πρόκειται για μια παραδοχή σήμερα, την οποία την καταγράφουμε, γιατί μέχρι τώρα δεν είχε γίνει. Βέβαια, δεν βλέπω εδώ τον σημερινό Υπουργό, ο οποίος ήταν στέλεχος του Καραμανλή να το επιβεβαιώσει ότι είναι και δική του άποψη. Όμως, εν πάση περιπτώσει, θέλω να πω ότι είναι μια παραδοχή, την οποία την ακούμε για πρώτη φορά.

Όσο για το δημόσιο χρέος, δεν επαναφέρω τι λέγατε παλαιότερα. Όμως, στις διαπραγματεύσεις ουσιαστικά δεν έχετε καταφέρει τίποτα ουσιαστικό. Ουσιαστικά δεν υπάρχει ούτε η απαλλαγή, για την οποία μιλάει ο κ. Τσίπρας ακόμη και τώρα, γιατί με αυτόν τον τρόπο συνεχίζουμε να κοροϊδεύουμε. Εδώ πρέπει να γίνει αποτελεσματική διαπραγμάτευση. Αυτά τα οποία έχουν ρυθμιστεί δεν δίνουν μακροπρόθεσμη λύση και γι’ αυτόν τον λόγο θα πρέπει τα επόμενα χρόνια να επιλυθεί το συγκεκριμένο θέμα και μακροπρόθεσμα.

Όλα αυτά που λέτε, λοιπόν, είναι εντελώς αντίθετα -αυτό είναι το αξιοπερίεργο- από αυτά που κάνετε και αποτυπώνονται στα άρθρα του νομοσχεδίου που συζητάμε. Ακούω πολλούς Βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ να μιλούν. Πραγματικά, ορισμένα από αυτά που λένε πρέπει να γίνουν. Όμως, αυτά που κάνουν στα συγκεκριμένα άρθρα σήμερα, αυτά που νομοθετούμε και αυτά που ψηφίζετε, είναι εντελώς αντίθετα.

Αρκεί να δει κανείς τις διατάξεις για τους πλειστηριασμούς. Καθιερώνεται από εδώ και στο εξής η διεξαγωγή πλειστηριασμών αποκλειστικά και μόνο με ηλεκτρονικά μέσα. Βέβαια, κυκλοφόρησε και ένα non-paper εδώ του Υπουργείου Δικαιοσύνης, στο οποίο αναφέρεται ότι η διενέργεια του πλειστηριασμού με ηλεκτρονικά μέσα επιτυγχάνει και την ελαχιστοποίηση του προσωπικού κόστους. Οπότε, ίσως θεωρείτε ότι πρέπει να σας δώσουμε και συγχαρητήρια γι’ αυτήν σας την κοινωνική παρέμβαση.

Μας είπε δε η κυβέρνηση ότι προβλέπεται πλέον οι πλειστηριασμοί να γίνονται κατ’ αποκλειστικότητα ηλεκτρονικά, γιατί αλλιώς παρεμποδίζονται από τις κινητοποιήσεις, όπου συμμετείχαν και συμμετέχουν άνθρωποι του υποκόσμου. Δεν ξέρω αν εννοείτε την κυρία Κωνσταντοπούλου, που την είχε βάλει Πρόεδρο της Βουλής ο κ. Τσίπρας ή τον κ. Λαφαζάνη, που τον είχε Υπουργό Παραγωγικής Ανασυγκρότησης ο κ. Τσίπρας. Αυτά δεν είναι επιχειρήματα. Αν υπάρχουν και τέτοιες περιπτώσεις, να τις δούμε,. Όμως, αν νομίζετε ότι όσοι διαμαρτύρονται ή όσα γίνονται αυτήν τη στιγμή στα συγκεκριμένα θέματα αφορούν μόνο τους ανθρώπους του υποκόσμου, πραγματικά ζείτε σε άλλον κόσμο.

Αυθόρμητα αναρωτιέται κανείς, βέβαια, ποιος έθρεψε το τέρας αυτό της ανομίας, της εισβολής στις δικαστικές αίθουσες με την ανοχή του, γιατί η ανοχή σ’ αυτά τα φαινόμενα είναι συνενοχή. Η δε αξιολογική έκθεση του νομοσχεδίου τονίζει ότι τέτοια ανάλογη πρακτική δεν υπάρχει πουθενά στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΟΟΣΑ.

Το έχουμε τονίσει επανειλημμένα. Οι λύσεις δεν είναι ούτε απλές ούτε δίχως κόστος. Οι τράπεζες είναι η καρδιά της οικονομίας και πρέπει να καθαρίσουν από τα «κόκκινα» δάνεια για να μπορέσουν να χρηματοδοτήσουν ξανά την οικονομία και τη μικρομεσαία επιχείρηση, καταβάλλοντας, όμως, και αυτές το κόστος που τους αναλογεί. Αλλιώς, ανάπτυξη δεν βλέπουμε.

Η κυβέρνηση θα έπρεπε πρώτα να προχωρήσει σε σαφή διαχωρισμό των στρατηγικών κακοπληρωτών από τους συνεπείς οφειλέτες. Πολλά παραδείγματα μας δείχνουν ότι δεν το έχει πράξει.

Ταυτοχρόνως, πρέπει να εξασφαλιστεί όντως η πρώτη κατοικία των λεγόμενων λαϊκών νοικοκυριών, γιατί βρίσκεται στον αέρα για τη μετά περίοδο, που λήγει η προστασία από τους προηγούμενους νόμους. Κάνει κάτι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, ώστε να προστατευθεί η πρώτη κατοικία για την περίοδο μετά τη λήξη της προστασίας της; Μαθαίνουμε ότι οι δανειστές θέτουν βέτο, ότι δεν δέχονται. Τι γίνεται στη διαπραγμάτευση; Θα κάνετε αποτελεσματική διαπραγμάτευση για να το εξασφαλίσετε αυτό; Οφείλατε να δώσετε το σήμα στην κοινωνία της προστασίας της πρώτης κατοικίας, όχι της προστασίας των πλειστηριασμών και οι κοινωνικές συνέπειες, βέβαια, μπορεί να είναι οδυνηρές και απρόβλεπτες.

Να μη σας θυμίσω τώρα τι λέγατε για τις απεργίες, για τις οποίες τώρα φέρνετε μετά από τα γνωστά μπρος-πίσω, πρόταση των δανειστών, γιατί, βεβαίως, ούτε διαπραγματευθήκατε αποτελεσματικά ούτε διαβουλεύεσθε με τους κοινωνικούς φορείς της χώρας. Και, φυσικά, η απουσία διαβούλευσης και κοινωνικού διαλόγου προκαλεί κοινωνικές εντάσεις.

Δεν λέμε ότι δεν θέλει έναν εκσυγχρονισμό σήμερα ο φιλεργατικός για τότε νόμος, πριν από τριάντα πέντε χρόνια, το 1982. Αλλά, δεν γίνεται αυτό. Γίνεται το αντίθετο.

Δεν γίνεται να συνεχίσουμε επιδιώκοντας την ακινησία, ούτε όμως με το «αποφασίζουμε και διατάσσουμε» των θεσμών. Δεν διαπραγματεύεστε αποτελεσματικά και στο τέλος δέχεστε τα πάντα.

Για τις απεργίες άκουσα την επιχειρηματολογία της κυρίας Αχτσιόγλου και του κ. Τσακαλώτου. Τη μία ημέρα άκουσα τον κ. Τσακαλώτο να λέει ότι χάσαμε σε αυτό το πεδίο της διαπραγμάτευσης, το οποίο είχε διασφαλιστεί τα προηγούμενα χρόνια, την άλλη ημέρα ακούσαμε την κυρία Αχτσιόγλου να λέει για ποιον ουσιαστικά λόγο δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα με αυτή τη νομοθεσία.

Κάποια στιγμή νόμιζα ότι διαφωνούν και μεταξύ τους. Όμως, μετά άκουσα και τους ίδιους ανθρώπους να λένε το ακριβώς το αντίθετο ο καθένας τους με αυτό που είχε πει προηγουμένως. Δηλαδή, ο η κυρία Αχτσιόγλου και ο κ. Τσακαλώτος ουσιαστικά διαφώνησαν με τον εαυτό τους! Έχουν μπερδευτεί οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ στην επιχειρηματολογία.

Αποφασίστε: Είναι εντάξει αυτό το μέτρο, είναι φιλεργατικό ή αναγκαστήκατε να το αποδεχθείτε στο πλαίσιο της διαπραγμάτευσης και δεν τα καταφέρατε στη διαπραγμάτευση; Ένα από τα δύο μπορεί να ισχύει. Και τα δύο ταυτόχρονα δεν γίνεται.

Και βέβαια, όταν μιλάμε για την προστασία του εργαζομένου, να δούμε και κάποιες άλλες ρυθμίσεις. Γιατί σε ένα τέτοιο πολυνομοσχέδιο δεν μπορούμε να συζητήσουμε την κάθε ρύθμιση.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η ρύθμιση που φέρνετε για την πρόληψη ατυχημάτων και για την αποζημίωση των εργαζομένων. Με τη διάταξη που προτείνετε όχι μόνο θα πρέπει να προσφύγει στη δικαιοσύνη ο εργαζόμενος που υπέστη ατύχημα ή σε περίπτωση θανάτου οι συγγενείς του, αλλά θα πρέπει να αποδείξει τώρα τον δόλο του εργοδότη, που υπερβαίνει της παραβίασης της κείμενης νομοθεσίας.

Δηλαδή, ουσιαστικά καθίσταται πολύ πιο δύσκολη η απόδειξη, γεγονός που ευνοεί φυσικά τους εργοδότες ή το «κεφάλαιο», όπως θα λέγατε εσείς προ της μετάλλαξης.

Τι κάνετε ουσιαστικά σε αυτή τη ρύθμιση; Να μην μπορεί να πάρει για πολλά χρόνια την αποζημίωση. Να το πούμε πρακτικά, να το καταλάβουν οι εργαζόμενοι.

Υπάρχουν άλλες ρυθμίσεις, λοιπόν, που σε αυτό το νομοσχέδιο περνούν στα ψιλά, διότι δεν μπορεί να γίνει συζήτηση όπως θα έπρεπε να γίνει.

Για να μην αναφερθώ στον κοινωνικό χαρακτήρα των διατάξεων του νομοσχεδίου σας. Μετά από τόσες περικοπές συντάξεων και επανειλημμένες αυξήσεις φόρων, μειώνετε τώρα τα οικογενειακά επιδόματα για τους τρίτεκνους και τους πολύτεκνους.

Δεν θα αναφερθώ ούτε στη βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ και στο έγγραφό της προς τον Πρωθυπουργό, στο οποίο αναφέρεται ουσιαστικά ότι είναι μία άδικη μείωση με ξεκάθαρες κουβέντες και ότι είναι ένα άρθρο, που ενώ είναι άδικο θα ψηφιστεί και από την ίδια!

Ακούσαμε χθες τον κ. Τσακαλώτο να μας αναλύει γιατί πρέπει να ενισχύσουμε το δεύτερο παιδί, το πρώτο παιδί και όχι το τρίτο ή το τέταρτο παιδί. Όμως, η ενίσχυση των οικογενειών με ένα και δύο παιδιά θα πρέπει να γίνεται παράλληλα και με τους τρίτεκνους και τους πολύτεκνους. Τι κοινωνικός αυτοματισμός είναι αυτός; Τι αναδιανομή της φτώχειας είναι αυτή;

Βλέπω εδώ το πώς αναφέρεται η κυρία Φωτίου στις Επιτροπές –και το αναφέρω για τα Πρακτικά της Βουλής- όπου λέει χαρακτηριστικά ότι δεν αφορούν το δημόσιο τα οικογενειακά, τα οποία βλέπετε. Η περικοπή στα οικογενειακά επιδόματα αφορούν αποκλειστικά τον ιδιωτικό τομέα, λέει η κ. Φωτίου. Ο δημόσιος έχει τα δικά του επιδόματα, λέει η κ. Φωτίου, τα οποία δεν τα αγγίζουμε.

Η επιχειρηματολογία σας, δηλαδή, είναι ότι κόβετε τα επιδόματα των τριτέκνων και των πολυτέκνων στον ιδιωτικό τομέα και όχι στο δημόσιο.

Αυτό τον κοινωνικό αυτοματισμό εναντίον του ιδιωτικού τομέα υποστηρίζετε και βεβαίως από τη άλλη έχουμε πολλές φορές δει τη Νέα Δημοκρατία να υποστηρίζει τον κοινωνικό αυτοματισμό εναντίον του δημοσίου τομέα και υπέρ του ιδιωτικού τομέα.

Χωρίς κοινωνική συνοχή, λοιπόν, και χωρίς ταυτόχρονη ανάπτυξη δημόσιου και ιδιωτικού τομέα η χώρα δεν μπορεί να βγει ποτέ από την κρίση. Αυτό πρέπει να το καταλάβετε πολύ καλά, τόσο στον ΣΥΡΙΖΑ, όσο και στη Νέα Δημοκρατία.

Είπε ο κ. Τσακαλώτος ότι αυτό το νομοσχέδιο περιλαμβάνει ορισμένα που θέλαμε να κάνουμε και ορισμένα που δεν θέλαμε να κάνουμε. Αυτό που σίγουρα βέβαια δεν θέλετε είναι η άμεση καταβολή των οφειλών του δημοσίου προς τους ιδιώτες και τους προμηθευτές του, το οποίο πρόβλημα δεν λύνεται, γιατί αυτό δεν υπάρχει πουθενά για άλλη μία φορά.

Αυτό φαίνεται ότι το αποφύγατε να το διαπραγματευτείτε, μην τυχόν και υπάρξει έστω και ελάχιστη ρευστότητα στην οικονομία. Γιατί χωρίς ρευστότητα, που είναι το μείζον πρόβλημα αυτή τη στιγμή των τραπεζών και της ελληνικής οικονομίας, δεν μπορεί να υπάρχει έξοδος από την κρίση.

Το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους βέβαια δεν είναι σε θέση να εκτιμήσει όλες αυτές τις δημοσιονομικές επιπτώσεις και δεν δίνει νούμερα –και πώς να δώσει για τόσα άρθρα σε τόσες λίγες ημέρες!-, εκτός από το θέμα των επιδομάτων και ουσιαστικά ψηφίζετε γενικώς περισσότερα και από αυτά που ζητούν οι δανειστές.

«Βρήκαμε παπά, να θάψουμε πέντε-έξι»! Αυτό ισχύει για το σημερινό πολυνομοσχέδιο. Και φαίνεται ότι το αγαπημένο θεατρικό της κυβέρνησής σας είναι το «Έτσι είναι εάν έτσι νομίζετε» με αυτά τα οποία λέτε.

Άκουσα την κ. Αχτσιόγλου να λέει για την αντιπολίτευση ότι αν δεν συμφωνεί η πραγματικότητα μαζί της, τόσο το χειρότερο για την πραγματικότητα. Νομίζω, όμως, ότι πραγματικά απευθύνεται στο εσωτερικό της Κυβέρνησης, γιατί η πραγματικότητα, η καθημερινότητα, είναι ακριβώς αντίθετη από αυτήν την οποία περιγράφετε.

Με την πολιτική, λοιπόν, και τη δογματική λιτότητα των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ θα συνεχίζονται τα αδιέξοδα. Και βέβαια οι πολιτικές που ασκούνται σήμερα είναι και πολιτικές της Νέας Δημοκρατίας, μόνο που η Νέα Δημοκρατία τις πιστεύει, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ παριστάνει ότι του επιβάλλονται.

Και βεβαίως για να υπερβεί η χώρα την κρίση, χρειάζεται αλλαγή πολιτικής, αποτελεσματική διαπραγμάτευση, προοδευτική πολιτική, με στόχο τη μείωση της σπατάλης των πόρων, με διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις,. Ένα υγιές παραγωγικό μοντέλο ανάπτυξης με αρμονική συνύπαρξη ιδιωτικού και δημόσιου τομέα, με ενίσχυση της υγιούς επιχειρηματικότητας, με κοινωνική συνοχή και ποιοτικές υπηρεσίες κοινωνικής πολιτικής.

Αδυνατείτε να διαμορφώσετε ευρύτερες συναινέσεις για ένα εθνικό σχέδιο εξόδου από την κρίση. Αυτό θα το κάνουμε εμείς την κατάλληλη στιγμή.”

12/01/2018