Χ. ΚΑΦΑΝΤΑΡΗ: ΧΤΙΖΟΥΜΕ ΕΝΑ ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΜΕΝΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΥΓΕΙΑΣ
Η συζήτηση για ένα νομοσχέδιο
για την ψυχιατρική υγεία, για τη
μεταρρύθμιση στον ψυχιατρικό τομέα,
πήρε ένα χαρακτήρα γενικότερης πολιτικής
αντιπαράθεσης σε μεγάλα ζητήματα,
παραδείγματος χάρη για τη διαπραγμάτευση.
Δεν θα αναφερθώ σ’ αυτά, όμως μου έκανε
πολύ μεγάλη εντύπωση ότι και εκπρόσωποι
της Νέας Δημοκρατίας ήταν σαν να
ανακάλυψαν την Αμερική, σαν να μην είχαν
προηγηθεί τόσα πράγματα. Τόσα χρόνια
ήταν όλα ωραία στη δημόσια υγεία και
ξαφνικά την τελευταία διετία όλα αυτά
καταστράφηκαν
Θα ήθελα να πω,
λοιπόν, το εξής: Αναλαμβάνοντας αυτή η
Κυβέρνηση τη διακυβέρνηση της χώρας
ουσιαστικά και μετά τις εκλογές του
Σεπτέμβρη του 2015 ανέλαβε τη βαριά ευθύνη
να βγάλει τη χώρα μας από την κρίση και
την επιτροπεία με την κοινωνία όρθια.
Ανέλαβε την ευθύνη εφαρμογής παράλληλα
με τα δύσκολα μέτρα ενός παράλληλου
προγράμματος, όπως λέμε, για να μπορέσει
η κοινωνία να σταθεί όρθια.
Μέσα σε αυτήν την
διαδικασία ήταν και η προεκλογική
δέσμευση για την κάλυψη των ανασφάλιστων
συμπολιτών μας, οι οποίοι τα χρόνια 2010
με 2014 βρέθηκαν εκτός του δημόσιου τομέα
της κοινωνικής ασφάλισης και της δημόσιας
υγείας. Και αυτό, εάν θέλετε, δεν είναι
μικρό πράγμα. Το τονίζω. Όσο και να
αμφισβητείται, αυτοί που μας ακούν αυτήν
τη στιγμή καταλαβαίνουν τι μεγάλη
σημασία έχει.
Εγώ θα έρθω και θα
πω: Όλα αυτά τα χρόνια, από το 2010 έως το
2014, της προηγούμενης διακυβέρνησης Νέας
Δημοκρατίας – ΠΑΣΟΚ, δεν είχαμε περαιτέρω
υποβάθμιση της δημόσιας υγείας; Δεν
είχαμε κλείσιμο νοσοκομείων; Δεν είχαμε
αποχωρήσεις, διαθεσιμότητες ιατρών,
νοσηλευτικού προσωπικού; Υπήρχαν γύρω
στις οκτώ χιλιάδες αποχωρήσεις. Και
βέβαια είχαμε τους ανασφάλιστους
συμπολίτες μας.
Το πρώτο και κύριο
που πρέπει να δούμε είναι πως μέσα στις
σφικτές δημοσιονομικές συνθήκες τις
οποίες βιώνουμε, δόθηκε -και υπάρχει
τρόπος και μέσα στον προϋπολογισμό- μια
μικρή αύξηση των δαπανών για την υγεία.
Κάποιος θα πει ότι είναι μικρή. Ναι, αλλά
αγαπητοί κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
είναι αύξηση για την υγεία.
Εσείς τι κάνατε τόσα
χρόνια; Εσείς κλείσατε δομές και
νοσοκομεία. Εμείς ανοίξαμε. Εσείς
καταδικάσατε, όπως είπα και πριν, τους
συμπολίτες μας να μην έχουν πρόσβαση
στη δημόσια υγεία. Εμείς αυτό το
επαναφέραμε, όσον αφορά τους ανασφάλιστους.
Εσείς βάλατε το πεντάευρω στα νοσοκομεία.
Εμείς το καταργήσαμε. Εσείς καταδικάσατε
ακριτικές, δυσπρόσιτες περιοχές της
χώρας μας στη μηδενική υγειονομική
περίθαλψη. Εμείς στελεχώνουμε ιατρεία
σε αυτές τις περιοχές, δίνοντας δε και
συγκεκριμένα κίνητρα σε νέους ιατρούς,
που περιλαμβάνονται και στο νομοσχέδιο.
Εσείς οδηγήσατε ιατρούς στην αποχώρηση.
Εμείς, όμως, παρά τα δύσκολα δημοσιονομικά,
αρχίσαμε τις προσλήψεις στο δημόσιο
σύστημα υγείας.
Θα αναφερθώ επίσης
και για το ΕΚΑΒ που ενώ το είχατε εντελώς
υποβαθμίσει, σε όφελος φυσικά του
ιδιωτικού τομέα, μέσα σε αυτή τη διετία
και καινούργια αυτοκίνητα πάρθηκαν
–γύρω στα εκατό- και εκατόν ογδόντα έξι
προσλήψεις έγιναν και ετοιμάζονται να
γίνουν και άλλες. Από την άλλη μεριά
υπάρχει και μια τροπολογία σχετική με
τις στολές.
Βέβαια, να μη μιλήσουμε
για την πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας
που ουσιαστικά καταργήσατε, με άμεση
συνέπεια την περαιτέρω επιβάρυνση των
δημόσιων νοσοκομείων. Ακούσαμε, δε, πριν
τον Υπουργό ότι ετοιμάζεται και σχετικό
νομοσχέδιο για την πρωτοβάθμια φροντίδα
υγείας.
Κυρίες και κύριοι
Βουλευτές, θυμάμαι όταν ήμασταν
αντιπολίτευση τις περιοδείες και τη
συμμετοχή που είχαμε σαν Βουλευτές, σαν
Αξιωματική Αντιπολίτευση τότε, στους
αγώνες που έκαναν οι νοσοκομειακοί
γιατροί στη χώρα μας στις πρωτοβάθμιες
δομές αλλά και στα δημόσια νοσοκομεία.
Θυμάμαι την ανησυχία και την αβεβαιότητα,
την οποία αισθάνονταν τότε οι γιατροί
και όλο το νοσηλευτικό προσωπικό. Θυμάμαι
συγκεκριμένα κινητοποιήσεις τότε στο
Δρομοκαΐτειο, στο Δαφνί, που ετοιμαζόταν
η προηγούμενη Κυβέρνηση –επιτρέψτε
μου να πω- με την όποια μεταρρύθμιση,
όπως την εννοούσε, να βρεθούν και ψυχικά
ασθενείς στους δρόμους.
Βέβαια, το πολύ
σημαντικό που έκανε αυτή η Κυβέρνηση
είναι η πάταξη της διαφθοράς και της
διαπλοκής σε αυτόν τον ευαίσθητο τομέα
της Υγείας. Το μεγάλο «πάρτι», λοιπόν,
χρόνων έχει τελειώσει. Μια σειρά
υποθέσεις, ΚΕΕΛΠΝΟ, Novartis
και όλα αυτά βρίσκονται στη Δικαιοσύνη
για διερεύνηση.
Παραλάβαμε, λοιπόν,
ένα δημόσιο σύστημα υγείας στα όρια της
κατάρρευσης. Όσο, δε, αφορά τον ψυχιατρικό
τομέα τα πράγματα ήταν ιδιαίτερα άσχημα.
Έχουμε ευθύνη αλλά και υποχρέωση να
ξαναστήσουμε σε υγιείς βάσεις τη δημόσια
υγεία. Κανείς, βέβαια, σήμερα δεν μπορεί
να είναι ευχαριστημένος και να λέει ότι
όλα λειτουργούν καλά, ούτε υπερασπιζόμαστε
αυτήν την κατάσταση όπως είναι έτσι
διαμορφωμένη μετά από χρόνια συγκεκριμένων
πολιτικών. Όμως, κάνουμε βήματα και
έχουν γίνει σημαντικά βήματα και θα
γίνουν και άλλα βήματα, για να μπορέσουμε
να ξαναστήσουμε το δημόσιο σύστημα
υγείας.
Έχουμε, λοιπόν, τώρα
το νομοσχέδιο για την ψυχιατρική
μεταρρύθμιση. Εδώ, όμως, πρέπει να πούμε
τη σημασία της ψυχικής υγείας και να
πούμε ότι με βάση τον Παγκόσμιο Οργανισμό
Υγείας, υγεία δεν είναι μόνο η απουσία
της ασθένειας ή της αναπηρίας, υγεία
είναι η κατάσταση πλήρους σωματικής,
ψυχικής και κοινωνικής ευεξίας.
Στο εν λόγω σχέδιο
νόμου, στο οποίο υπήρξε μεγάλη διαβούλευση
-δεχτήκαμε και κριτική σήμερα ότι
αργήσαμε πάρα πολύ, μπορεί να συνέβη
αυτό, αλλά έγινε ουσιαστική διαβούλευση
στο θέμα- είμαστε ανοιχτοί για περαιτέρω
καλοπροαίρετες προτάσεις, οι οποίες
μπορούν να γίνουν και από την αντιπολίτευση
με σκοπό να συμβάλλουν ακόμα περισσότερο.
Το εν λόγω νομοσχέδιο
εισάγει αποκέντρωση, δημοκρατία,
διαφάνεια, με συμμετοχή και
αντιπροσωπευτικότητα όλων όσων
εμπλέκονται και κυρίως διασφαλίζει τα
δικαιώματα των ληπτών της υγείας, δηλαδή,
των ασθενών. Αυτό γίνεται με τις δώδεκα
Περιφερειακές Διοικήσεις Ψυχικής
Υγείας, με τις επιστημονικές επιτροπές
ψυχικής υγείας ενηλίκων, εφήβων και
παίδων, αντίστοιχα. Επιλύεται το ζήτημα
απουσίας ενδιάμεσης διοικητικής δομής,
σε όφελος της τομεοποίησης, και δίνεται
βάρος στην προσβασιμότητα των ψυχικά
πασχόντων και των οικογενειών τους σε
όλες τις υπηρεσίες ψυχοκοινωνικής
στήριξης.
Πέραν των διοικητικών
μέτρων, απαιτούνται, όμως και πόροι.
Χρειάζεται και προσωπικό. Ήδη όπως
ανέφερε και η εισηγήτρια μας, νομίζω,
στην εισήγησή της σήμερα, μιλάμε για
προσλήψεις μόνιμου προσωπικού. Έχουν
προκηρυχθεί οι πρώτες ενενήντα τέσσερις
θέσεις στην ψυχική υγεία, με προτεραιότητα
στην περιφέρεια. Και βέβαια ζητούμενο
είναι η αποϊδρυματοποίηση των ασθενών
να συνεχιστεί.
Εκτός των άλλων,
όμως, το νομοσχέδιο περιέχει και διατάξεις
ρυθμιστικού χαρακτήρα και αντιμετωπίζει
κάποιες εκκρεμότητες. Θεωρώ πολύ
σημαντικό το Κέντρο Εμπειρογνωμοσύνης
πολύπλοκων νοσημάτων, τα κέντρα αναφοράς
δηλαδή σπάνιων και πολύπλοκων νοσημάτων,
στα οποία αναμορφώνεται το ανεπαρκές
θεσμικό πλαίσιο και βέβαια εναρμονίζεται
με αντίστοιχες δομές με ευρωπαϊκά
πρότυπα.
Περιέχει ρυθμίσεις
για τη χρηματοδότηση Κέντρων Πρόληψης
των Εξαρτήσεων και Προαγωγής της
Ψυχοκοινωνικής Υγείας και βέβαια για
τη δημιουργία ενός Εθνικού Αρχείου
Νεοπλασιών. Εδώ, επιτρέψτε μου να πω ότι
αυτό το θεωρώ πάρα πολύ σημαντικό, μία
αναγκαιότητα για τη χώρα μας, ειδικά
σήμερα που πρέπει να έχουμε και στοιχεία
συγκεκριμένα για πολιτικές που έχουν
να κάνουν και με το περιβάλλον και με
θέματα ρύπανσης κ.λπ., να είναι ένα έγκυρο
σημείο αναφοράς για εφαρμογή συγκεκριμένων
πολιτικών.
Κλείνοντας, όμως,
κυρίες και κύριοι Βουλευτές, θα ήθελα
να πω ότι θεωρούμε την υγεία ένα δημόσιο
αγαθό. Την πρόσβαση κάθε συμπολίτη μας
στο δημόσιο σύστημα υγείας τη θεωρούμε
θεμελιώδες δικαίωμα. Είμαστε, λοιπόν,
υπέρ ενός αναβαθμισμένου δημόσιου
συστήματος υγείας, το οποίο σταθερά
χτίζουμε.
Παράλληλα, ο ιδιωτικός
τομέας υγείας πρέπει να λειτουργεί
βέβαια, αλλά με διαφάνεια, με σαφείς
κανόνες και όρους και όχι σε βάρος του
δημόσιου τομέα, κάτι που έγινε με την
προηγουμένη συγκυβέρνηση.
Εσείς, κύριοι της
Αντιπολίτευσης, τι έχετε να πείτε σε
σχέση με αυτό;
Ευχαριστώ.
