ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΩΝ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΑΝΟΥ ΚΑΜΜΕΝΟΥ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ ΚΑΤΑ
ΤΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΕΠΙΚΑΙΡΗΣ ΕΡΩΤΗΣΗΣ ΤΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΥΠΟΥΡΓΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ Ε. ΒΕΝΙΖΕΛΟ ΓΙΑ
ΤΗΝ ΟΝΟΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΠΓΔΜ
«Καταρχήν, θέλω να ευχαριστήσω τον Υπουργό των Εξωτερικών
που ήρθε να απαντήσει.
Έχουν κατατεθεί οκτώ επίκαιρες ερωτήσεις στον πρωθυπουργό
της χώρας, προκειμένου να απαντήσει για ένα σοβαρό εθνικό θέμα. Καμία από αυτές
τις ερωτήσεις δεν απαντήθηκε. Αρνήθηκε ο κύριος Πρωθυπουργός να προσέλθει στην αίθουσα
της Βουλής. Αναφέροντας τη δήλωση του Υπουργού Εξωτερικών, του κ. Αβραμόπουλου,
στη συνεδρίαση της 18ης Σεπτεμβρίου του 2012, στη Διαρκή Επιτροπή Εθνικής
Άμυνας, σε σχέση με την αποδοχή από τη μεριά της κυβέρνησης της σύνθετης
ονομασίας της πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας με γεωγραφικό
προσδιορισμό, ερωτώ, λοιπόν, επί οκτώ φορές τον πρωθυπουργό να μας πει εάν η
σταθερή θέση της Ελλάδος και η δική του που οδήγησε και στην πτώση της κυβέρνησης
Μητσοτάκη το 1993 για τη μη αποδοχή του όρου «Μακεδονία» ισχύει ακόμα ή αν έχει
αλλάξει.
Καταθέτω την ερώτηση εν συνεχεία στον Υπουργό των
Εξωτερικών, διότι εδώ προκύπτουν σοβαρά θέματα μετά από απαντήσεις που έδωσε
και ο ίδιος μέσα στη Βουλή των Ελλήνων.
Η απόφαση για τη μη χρήση του όρου «Μακεδονία» είναι μία
απόφαση που έχει ληφθεί από το Συμβούλιο των Πολιτικών Αρχηγών το 1992,
παρόντος του Προέδρου της Δημοκρατίας. Αυτή η απόφαση δεν μπορεί να ανατραπεί
από καμία προσωρινή πλειοψηφία, πλην της συνεδριάσεως του Συμβουλίου Πολιτικών
Αρχηγών την οποία ζητούμε ή τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος.
Βλέπουμε ότι πλέον καταπατάται με αποδοχή της Ελλάδας η
απόφαση 817/1993 του Συμβουλίου Ασφαλείας του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών. Ο όρος
«Μακεδονία» και μάλιστα ως «Δημοκρατία της Μακεδονίας» χρησιμοποιείται με την
αποδοχή της ελληνικής κυβερνήσεως, άνευ διαμαρτυρίας. Καταστρατηγείται η
απόφαση των αρχηγών κρατών των κυβερνήσεων της Ευρωπαϊκής Κοινότητας στη Σύνοδο
Κορυφής της Λισαβόνας τον Ιούνιο του 1992, όπου ο τότε πρωθυπουργός κ.
Κωνσταντίνος Μητσοτάκης κατέθεσε κι έγινε δεκτή παράγραφος από το σύνολο των
πολιτικών αρχηγών της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη μη χρήση του όρου «Μακεδονία»
και των παραγώγων του.
Εδώ βλέπουμε ότι η βελγική Προεδρία σε επίσημη ανακοίνωσή
της - που την κατέθεσα στη Βουλή και δεν έλαβα ουδεμία απάντηση με προτροπή του
πρωθυπουργού προς τον Υπουργό Άμυνας - αναφέρει ότι το δεύτερο εξάμηνο του 2014
προχωράει σε σύσταση Ευρωπαϊκού Στρατού με τη συμμετοχή του στρατού της «Δημοκρατίας
της Μακεδονίας». Καμία αντίδραση δεν είδαμε σε διπλωματικό επίπεδο και καμία
απάντηση δεν ακούσαμε στο Κοινοβούλιο.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κύριε Πρόεδρε, είναι
ξεκάθαρο πια ότι θα πρέπει η κυβέρνηση να απαντήσει. Θα προχωρήσει σε
οποιαδήποτε λύση, ερήμην της Βουλής των Ελλήνων; Θα αρνηθεί να φέρει στη Βουλή
των Ελλήνων το θέμα αυτό; Εμείς δηλώνουμε ως ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ότι είμαστε
αντίθετοι με οποιαδήποτε χρήση του όρου «Μακεδονία», ακολουθώντας την απόφαση
των πολιτικών Αρχηγών του 1992, την απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας του
Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, την απόφαση των αρχηγών κρατών της Ευρωπαϊκής Ένωσης
της Λισαβόνας.
Θέτουμε πλέον ξεκάθαρα ότι ή θα συγκληθεί Συμβούλιο
Πολιτικών Αρχηγών ή θα οδηγηθούμε σε δημοψήφισμα για να αποφασίσει ο ελληνικός
λαός. Δεν μπορεί καμία προσωρινή πλειοψηφία να προχωρήσει σε αυτή τη συμφωνία.
Ζητάμε εδώ και καιρό ενημέρωση, η οποία βεβαίως δεν μπορεί να γίνει σε δύο
λεπτά, για το τι ζήτησε η ελληνική πλευρά από το διαμεσολαβητή κ. Νίμιτς. Όταν υπάρχει διαμεσολαβητής, σημαίνει
ότι η μία και η άλλη πλευρά καταθέτουν τις προτάσεις τους. Τι προτάσεις
κατέθεσε η Ελλάδα;
Τέλος, ζητούμε, κύριε Πρόεδρε, την καταγγελία της
Ενδιάμεσης Συμφωνίας, η οποία δεν έχει ανανεωθεί, σιωπηρώς έχει ανανεωθεί από
το 2002 και η οποία ουσιαστικά έχει καταπατηθεί απόλυτα από τη μεριά της Πρώην
Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας και ως προς τη χρήση συμβόλων και ως
προς τις προκλητικές πολιτικές απέναντι στην Ελλάδα και ως προς όλα εκείνα τα
άρθρα τα οποία έγιναν και υπεγράφησαν με σκοπό την εξομάλυνση των σχέσεων. Η
μόνη εξομάλυνση που έχει γίνει είναι από τη μία μεριά να γίνονται μπίζνες που
ήταν λαθρεμπόριο στο παρελθόν και σήμερα είναι επίσημες δήθεν επιχειρηματικές
συμφωνίες και εδώ στη Βουλή των Ελλήνων να έρχεται Σκοπιανός Βουλευτής και να
προκαλεί, χρησιμοποιώντας τον όρο «Δημοκρατία της Μακεδονίας» χωρίς την
αντίδραση ούτε του Αντιπροέδρου της Βουλής κ. Τραγάκη που παρίστατο ούτε του
Υπουργού των Εξωτερικών. Είναι ξεκάθαρη πια η θέση που θα πρέπει να λάβει η κυβέρνηση
στη Βουλή των Ελλήνων».
Να πούμε, τέλος, ότι αν δεν υπάρχει καταγγελία της
Ενδιάμεσης Συμφωνίας, εάν δεν υπήρχε προσφυγή για τις παραβιάσεις από τη μεριά
της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας εκ μέρους της Ελλάδος
μέχρι τώρα στο Δικαστήριο της Χάγης που θα δικαίωνε την Ελλάδα, το αποτέλεσμα
θα είναι - και προειδοποιούμε και καταγράφεται στα Πρακτικά - ότι θα έχουμε
πιθανώς άλλη μία προσφυγή από την άλλη πλευρά εις βάρος της Ελλάδας - με την
Ενδιάμεση Συμφωνία εν ισχύ - που θα καταδικάσει τη χώρα μας και ευθύνη θα έχει
η σημερινή κυβέρνηση».
ΔΕΥΤΕΡΟΛΟΓΙΑ
«Την επέτειο της «μαύρης» νύχτας των Ιμίων, της μέρας
εκείνης όπου τρεις Έλληνες Αξιωματικοί ήρωες, Καραθανάσης, Βλαχάκος και
Γιαλοψός έπεσαν υπέρ πίστεως και πατρίδος, στη Βουλή των Ελλήνων έχουμε
ουσιαστικά μία ομολογία εθνικής ήττας και υποχώρησης.
Όσο αφορά το θέμα των Ιμίων, τιμή θα αποδώσουμε στους
ήρωες όταν αποδειχθεί τι πραγματικά έγινε εκείνη την ημέρα, πώς έπεσε το
ελικόπτερο με τους ήρωες και τι έγινε με τις εντολές οι οποίες εδόθησαν από την
πολιτική ηγεσία μίας κυβέρνησης, η οποία τόλμησε να πει να αφήσουμε τον αέρα να
πάρει τη σημαία από τα Ίμια, της κυβέρνησης Σημίτη, μιας κυβέρνησης της
ντροπής.
Σε αυτή, λοιπόν, την επέτειο η απάντηση του Υπουργού των
Εξωτερικών της Ελλάδας ουσιαστικά είναι, η ανατροπή της απόφασης του Συμβουλίου
των Πολιτικών Αρχηγών το 1992, η ανατροπή της απόφασης της Λισαβόνας των αρχηγών
Κρατών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η ανατροπή της επίσημης θέσης του σημερινού
Πρωθυπουργού, ο οποίος έριξε την κυβέρνηση για τη μη χρήση του όρου
«Μακεδονία».
Ακούσαμε με προσοχή να λέει ο Υπουργός επί των Εξωτερικών
ότι η ελληνική θέση είναι ο γεωγραφικός προσδιορισμός, δηλαδή αποδέχεται
ουσιαστικά η ελληνική κυβέρνηση το «Βόρεια Μακεδονία». Αυτό είναι αλλαγή της
πολιτικής. Και δεν υπάρχει ψήφος εμπιστοσύνης, κύριε Βενιζέλο.
Καταρχήν, με τον γεωγραφικό προσδιορισμό «Βόρεια Μακεδονία»,
τι κάνουμε; Αποδέχεται η κυβέρνηση με πρωθυπουργό αυτόν που την έριξε το ’93 - γι’
αυτό τον ίδιο λόγο φαίνεται ότι ήταν οι ψηφιακές συσκευές και ο κ. Κόκκαλης
εκείνη την εποχή, αποδεικνύεται πλέον σε αυτή την αίθουσα - ότι ουσιαστικά με
το γεωγραφικό προσδιορισμό, τις μειονότητες των Αλβανών, των Βούλγαρων, των
Ρομά, των Ελλήνων, τους προσδιορίζουμε ως Μακεδόνες;
Διότι ο γεωγραφικός προσδιορισμός καταλήγει σε εθνικό
προσδιορισμό και ουσιαστικά υπαναχωρεί η Ελλάδα από τις πάγιες θέσεις της. Αυτό
είναι θέμα προς δημοψήφισμα στην Ελλάδα.
Άκουσα να μιλάτε περί της ψήφου εμπιστοσύνης, κάτι το
οποίο επαναλάβατε και στο Εθνικό Συμβούλιο. Δεν ήθελα να το πω αυτό, γιατί οι
συνεδριάσεις του Εθνικού Συμβουλίου είναι απόρρητες. Μου μετεφέρθη από τους
συμμετέχοντες, από τον κ. Κουίκ και τον κ. Γιαννέλη.
Θα σας πω ότι είχα την τιμή να συμμετέχω στην κυβέρνηση
του Κώστα Καραμανλή και να ξέρω πολύ καλά τι έγινε εκείνο το βράδυ στο
Βουκουρέστι, που και οι Υπουργοί της τότε κυβέρνησης πίεζαν προκειμένου να μην
βγει ο Κώστας Καραμανλής, ο Πρωθυπουργός της χώρας, και να αρνηθεί την είσοδο
των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ με την ονομασία «Δημοκρατία της Μακεδονίας».
Θα σας θυμίσω, λοιπόν, κύριε Υπουργέ - θα έχετε άλλωστε
στα χέρια σας όλα τα αρχεία του Υπουργείου των Εξωτερικών - ότι τότε στο
Βουκουρέστι ο πρόεδρος Μπους βρήκε μία ενδιάμεση λύση. Πρότεινε στον τότε πρωθυπουργό
της χώρας, στον κ. Καραμανλή, να γίνει δεκτή η Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία
της Μακεδονίας στο ΝΑΤΟ με το όνομα «Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας».
Και η απάντηση του πρωθυπουργού της Ελλάδος ήταν «Όχι»! Αυτή είναι η πάγια θέση
της Ελλάδος!
Η πάγια θέση της Ελλάδος είναι ότι υπήρχαν κυβερνήσεις
ενδοτικές, όπως η Κυβέρνηση Σημίτη, η οποία υπέγραψε την Ενδιάμεση Συμφωνία που
προβλέπει το πώς θα πρέπει το Σύνταγμα αυτής της Δημοκρατίας να μην προκαλεί
την Ελλάδα, να μην χρησιμοποιεί εθνικά σύμβολα.
Και η Ελλάδα, ενώ είχε τη δυνατότητα από την Ενδιάμεση
Συμφωνία να προσφύγει στη Χάγη για την παραβίαση της Ενδιάμεσης Συμφωνίας από
την πλευρά των Σκοπίων, στο όνομα της καλής γειτονίας δεν έπραξε τίποτα! Άφησε
την Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας να προσφύγει στη Χάγη και να
χάσουμε ουσιαστικά το δικαστήριο.
Και αυτό το έκανε, γιατί αυτή ήταν η πολιτική μας, ότι
εμείς θα είμαστε τα καλά παιδιά που δεν θα διεκδικούμε τα εθνικά δίκαια που
προκύπτουν από τις διεθνείς συμφωνίες, ενώ εκείνοι και το έκαναν στη Χάγη μία
φορά και θα το ξανακάνουν σας λέμε.
Για αυτό το λόγο είτε θα έπρεπε η Ελλάδα και το Υπουργείο
Εξωτερικών να προσφύγει στη Χάγη για τις παραβιάσεις από την μεριά της Πρώην
Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας της Ενδιαμέσου Συμφωνίας ή να την
καταγγείλει.
Τι να κάνεις μία συμφωνία, όταν χρησιμοποιείται μόνο από
τη μία πλευρά; Και μάλιστα «η μία πλευρά» αποτελεί και ήττα της Ελλάδος, με
τότε Υπουργό Εξωτερικών τον σημερινό Πρόεδρο της Δημοκρατίας. «Η μία και η άλλη
πλευρά» γράφει η Ενδιάμεση Συμφωνία και αναφέρεται στην Ελλάδα, μια χώρα - μέλος
του Οργανισμού των Ηνωμένων Εθνών, του ΝΑΤΟ, της Ευρωπαϊκής Ένωσης για να μην
ενοχληθεί η άλλη πλευρά, η οποία ήταν ένα μη αναγνωρισμένο κράτος με απόφαση
του Συμβουλίου του Οργανισμού των Ηνωμένων Εθνών.
Από ό,τι καταλαβαίνω η θέση της Κυβέρνησης του Αντώνη
Σαμαρά είναι η παραχώρηση του όρου «Μακεδονία» με γεωγραφικό προσδιορισμό.
Είναι η πρώτη φορά που λέγεται αυτό στην Ολομέλεια της Βουλής.
Και σας ερωτώ ξεκάθαρα, κλείνοντας, κύριε Υπουργέ, στις
συζητήσεις που είχατε με τον κ. Νίμιτς στις 11 Σεπτεμβρίου του 2013 με τα
ενδιαφερόμενα μέρη επικεντρώνεται η τελευταία πρόταση για «Νέα Δημοκρατία της
Μακεδονίας» με τον όρο «Νέα» πριν ή μετά. Είστε διατεθειμένοι να συζητήσετε
έστω τέτοια πρόταση; Και εάν όχι, ποια είναι η ελληνική πρόταση προς το διεθνή
μεσολαβητή;».
