ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ ΠΑΝΑΓΟΥΛΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, επιτρέψτε
μου σήμερα να αρνηθώ την κλασσική ομιλία και να απευθυνθώ στο Σώμα, διαβάζοντας
ένα συγκεκριμένο κείμενο, το οποίο λέει πολλά: «Οι συνταξιούχοι είναι οι μεγάλοι
αδικημένοι. Προτείναμε συγκεκριμένα μέτρα που διορθώνουν αδικίες.
(AM)
(PS)
Όπως, για παράδειγμα, οι περικοπές
των συντάξεων που δεσμευόμαστε να αποκαταστήσουμε, άμεσα στο μεγαλύτερο μέρος
τους και πολύ σύντομα στο σύνολό τους, προτείνοντας ισοδύναμες περικοπές από
αλλού», «Να αποκαταστήσουμε αδικίες που έγιναν με την εφαρμογή του Μνημονίου,
χωρίς να εκτροχιάζουμε τη μείωση του ελλείμματος. Εφαρμόζουμε, δηλαδή, την αρχή
του ισοδύναμου αποτελέσματος. Κι έχουμε ήδη προτείνει μέχρι και συγκεκριμένους
κωδικούς…» –θα τους καταθέσω για συντομία του χρόνου- «…του Προϋπολογισμού που
μπορούν να περικοπούν, ώστε να βρεθούν τα χρήματα και να επιστραφούν οι
συντάξεις στους συνταξιούχους. Και τους έχουμε δώσει αναλυτικά στη
δημοσιότητα…». Έτσι λέει το κείμενο.
Και
συνεχίζει: «Σήμερα αυτή είναι η πραγματικότητα που ζουν οι συνταξιούχοι. Κι
αυτό είναι άδικο! Κάποιος πρέπει να το σταματήσει. Σήμερα οι συνταξιούχοι,
δηλαδή οι δικοί μας γονείς, οι δικοί μας παππούδες και γιαγιάδες, πληρώνουν την
κρίση και το μνημόνιο με το εισόδημά τους, τους κόπους μιας ζωής. Σήμερα
στερούνται το δικαίωμα της αξιοπρεπούς ζωής για την οποία μόχθησαν πραγματικά.
Κι αυτό είναι παράλογο!».
«Η
σύνταξη…» -συνέχιζε το κείμενο- «…θεωρείται στον προηγμένο κόσμο και τα κράτη
πρόνοιας δεδομένη. Δεν παζαρεύεται, δεν διαπραγματεύεται. Η σύνταξη δεν πρέπει
να αντιμετωπίζεται με μία λογιστική αντίληψη, σαν ένας τυχαίος αριθμός, που
απλά γράφεται ή διαγράφεται. Οι συνταξιούχοι δεν πρέπει να αντιμετωπίζονται σαν
αριθμοί. Καμιά κρίση δεν ξεπερνιέται με την ισοπέδωση και την εξαθλίωση. Και
για τους συνταξιούχους, ακόμα και με τη σκληρή λογιστική, υπάρχει λύση!». Έτσι
έλεγε το κείμενο αυτό.
Μην
έχετε απορία. Θα σας το δείξω και σε έγχρωμο φυλλάδιο. Πρόκειται για
προεκλογικό φυλλάδιο της Νέας Δημοκρατίας. Εδώ το έχω και το καταθέτω -όχι το
έγχρωμο, γιατί δεν το έχω στο αρχείο μου.
(Στο
σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Ευστάθιος Παναγούλης καταθέτει για τα
Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος
Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και
Πρακτικών της Βουλής)
Θέλω
να ρωτήσω τον Έλληνα Πρωθυπουργό: Πότε έλεγε αλήθεια; Τότε ή σήμερα που έχει
οδηγήσει έναν ολόκληρο λαό στην εξαθλίωση και στη φτωχοποίηση, καθώς και τους
συνταξιούχους γονείς μας, όπως χαρακτηριστικά λέει το φυλλάδιο;
Αν
υπήρχε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, στον Ποινικό Κώδικα άρθρο για την τιμωρία
των ψευδών προεκλογικών υποσχέσεων, η ηγεσία σας θα έπρεπε να είχε διωχθεί σε
βαθμό κακουργήματος!
Αυτή
είναι η πραγματικότητα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι. Αυτή η Κυβέρνηση και οι
προηγούμενες έχουν οδηγήσει στην εξαθλίωση τον ελληνικό λαό.
Θα
πάω σε ένα άλλο θέμα τώρα. Είχα κάνει με άλλους συναδέλφους μία ερώτηση για τα
ενοίκια που πληρώνει το ελληνικό Δημόσιο, όταν υπάρχουν χιλιάδες δημόσια κτήρια
που είναι ακατοίκητα, και ξεπερνούν τα 80 εκατομμύρια το χρόνο.
Τελειώνοντας,
κύριε Πρόεδρε και κύριοι συνάδελφοι, θέλω ειλικρινά να σταθώ σ’ ένα καθαρά
ανθρωπιστικό θέμα. Αυτό που θα πω δεν το λέω εγώ, το είπε μόλις προχθές ο
Προϊστάμενος της Εισαγγελίας Εφετών Θεσσαλονίκης, ο κ. Παναγής Γιαννάκης: «Ντρέπομαι
για τις φυλακές. Οι συνθήκες κράτησης δεν εξασφαλίζουν τα ελάχιστα όρια
αξιοπρεπούς διαβίωσης. Ντράπηκα, κύριε Υπουργέ,…» -απευθύνεται στον Υπουργό Δικαιοσύνης-
«…για την ελληνική πολιτεία και για καθέναν μας χωριστά». Σε αυτή τη φράση ο
Προϊστάμενος της Εισαγγελίας Εφετών Θεσσαλονίκης, Παναγής Γιαννάκης, συνοψίζει
τις αλγεινότατες εντυπώσεις που αποκόμισε κατά την αυτοψία του, ιδιαίτερα στις
φυλακές της Βόρειας Ελλάδας.
(IK)
(AM)
Κύριε Πρόεδρε,
θέλω να σας παρακαλέσω να διαβιβάσετε αυτήν την ανθρωπιστική έκκλησή μου προς
την Κυβέρνηση: Πρέπει να φτιάξετε τις φυλακές, γιατί μπορεί να σας χρειαστούν.
Ευχαριστώ.
