Σε απάντηση της ερώτησης (Αρ. Πρωτ. 7416/19-02-13) των
Βουλευτών της Δημοκρατικής Αριστεράς, Βασίλη Οικονόμου, Νίκου Τσούκαλη,
Ασημίνας Ξηροτύρη και Δημήτρη Αναγνωστάκη, αναφορικά με την φορολόγηση Ελλήνων
καταθετών σε τρίτες χώρες, ο Υφυπουργός Οικονομικών, Γεώργιος Μαυραγάνης, μας
ενημέρωσε ότι η Ελλάδα έχει επιδιώξει να διαβουλευτεί με την ελβετική πλευρά
για τη σύναψη ανάλογης συμφωνίας με αυτές που έχουν υπογράψει άλλες χώρες της
Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Οι σχετικές συμφωνίες παρέχουν δυνατότητα τακτοποίησης για
τα παρελθόντα έτη. Το εισόδημα και η ωφέλεια από το κεφάλαιο που θα προκύπτουν
στην Ελβετία μετά από την έναρξη ισχύος της Συμφωνίας, θα υπόκεινται σε
παρακράτηση φόρου στην πηγή στην Ελβετία και θα αποδίδονται οι προβλεπόμενοι
φόροι στην Ελλάδα. Στις συμφωνίες που ήδη έχει υπογράψει η Ελβετία και
λειτουργούν ως οδηγός, δεν περιλαμβάνεται στο πεδίο εφαρμογής τυχόν ποινικά
αδικήματα μη σχετιζόμενα με το φορολογικό αδίκημα και συνεπώς δεν υφίσταται
θέμα τακτοποίησης σε αυτές τις περιπτώσεις.
Σε όλα αυτά και πολλά άλλα που σημειώνει ο Υφυπουργός
στην απάντησή του εντύπωση μας προκαλεί το γεγονός ότι εδώ και τρία χρόνια,
όταν η χώρα μας αιτήθηκε την διάσωση από την ΕΕ με τις γνωστές συνέπειες των
Μνημονίων, η χώρα μας δεν έχει ακόμα καταφέρει να υπογράψει συμφωνία με την
Ελβετία που θα τις εξασφαλίσει ενδεχομένως σημαντικά έσοδα στην προσπάθειά της
να ανακάμψει οικονομικά. Η καθυστέρηση που επιδεικνύεται στην σύναψη διμερών συμφωνιών ώστε να
εξασφαλιστεί η φορολόγηση των Ελλήνων καταθετών στο εξωτερικό σε συνδυασμό με
το γεγονός ότι μέχρι σήμερα δεν έχει καταστεί εφικτός ο καταλογισμός ποινών σε
όσους συστηματικά έχουν αποκρύψει περιουσιακά στοιχεία από το ελληνικό κράτος,
προκαλούν τουλάχιστον το κοινό περί δικαίου αίσθημα.
Ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος της Δημοκρατικής Αριστεράς,
Βουλευτής Αττικής, Βασίλης Οικονόμου, θα επανέλθει άμεσα στο συγκεκριμένο
ζήτημα καθώς η σύναψη συμφωνίας με τις ελβετικές αρχές είναι επιτακτική ανάγκη για
το ελληνικό κράτος που αγωνιά να αυξήσει τα έσοδά του χωρίς να υιοθετεί μέτρα
υφεσιακού χαρακτήρα. Η φορολόγηση των ελληνικών κεφαλαίων στην Ελβετία, καθώς
και σε κάθε άλλο κράτος που μπορεί να επιτευχθεί ανάλογη συμφωνία, αποτελεί
ίσως ένα από τα μεγαλύτερα ισοδύναμα μέτρα αύξησης των εσόδων του κράτους και
διόρθωσης των αδικιών που έχουν πλήξει τις αδύναμες κοινωνικές ομάδες.
Επιτέλους σε αυτή τη χώρα πρέπει να γίνουν τάχιστα όλες οι αυτονόητες ενέργειες
που μπορούν να συμβάλλουν στην έξοδο από την κρίση.
