Ομιλία της Λίτσας Αμμανατίδου - Πασχαλίδου βουλευτή ΣΥΡΙΖΑ - ΕΚΜ Β' Θεσσαλονίκης στο Σχέδιο Νόμου του Υπουργείου Ανάπτυξης,Ανταγωνιστικότητας, Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων «Διαμόρφωση φιλικού αναπτυξιακού περιβάλλοντος για τις στρατηγικές και ιδιωτικές επενδύσεις και άλλες διατάξεις».

Ομιλία της Λίτσας Αμμανατίδου - Πασχαλίδου βουλευτή ΣΥΡΙΖΑ - ΕΚΜ Β' Θεσσαλονίκης στο Σχέδιο Νόμου του Υπουργείου Ανάπτυξης,Ανταγωνιστικότητας, Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων «Διαμόρφωση φιλικού αναπτυξιακού περιβάλλοντος για τις στρατηγικές και ιδιωτικές επενδύσεις και άλλες διατάξεις». 

Συνέχιση της συζήτησης επί των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας, Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων «Διαμόρφωση φιλικού αναπτυξιακού περιβάλλοντος για τις στρατηγικές και ιδιωτικές επενδύσεις και άλλες διατάξεις».

ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ (Λίτσα) ΑΜΜΑΝΑΤΙΔΟΥ-ΠΑΣΧΑΛΙΔΟΥ: Κύριε Υπουργέ, έτυχε να εκλέγομαι Βουλευτής σε μία πραγματικά πολύ δύσκολη εποχή για τη χώρα, κυρίως όμως, σε μία πολύ δύσκολη εποχή για την αλήθεια. Και τέτοιοι πονηροί καιροί χαρακτηρίζονται πάντα από μία τάση αμφισβήτησης της ίδιας της κοινής απλής λογικής. Τούτο εδώ το νομοσχέδιο είναι άλλη μία απόδειξη αυτού του γεγονότος. Δεν εντοπίζει ανάγκες. Δεν απαντά σε προβλήματα, δεν διέπεται από ενιαία αντίληψη, δεν έχει σαφείς στόχους, δεν διευκρινίζει διαδικασίες, δεν απλοποιεί τη γραφειοκρατία, δεν θα φέρει ανάπτυξη, δεν θα φέρει τις θέσεις εργασίας που ευαγγελίζεσθε σε μία βεβαίως περίοδο που η ανεργία είναι περίπου 30%, χωρίς να είναι όλοι οι πραγματικά άνεργοι καταγεγραμμένοι.

Θα σταθώ, όμως, σε μερικά πιο συγκεκριμένα σημεία του νομοσχεδίου για να γίνει κατανοητό και το τι ακριβώς λέω.

Ανοίγοντας το νομοσχέδιο στο άρθρο 1, σας διαβάζω το πρώτο πράγμα που βλέπει κάποιος, όταν το ανοίγει. Ως στρατηγικές επενδύσεις νοούνται οι παραγωγικές επενδύσεις που επιφέρουν ποσοτικά και ποιοτικά αποτελέσματα σημαντικής εντάσεως στη συνολική εθνική οικονομία και προάγουν την έξοδο της χώρας από την οικονομική κρίση.

Το κείμενο συνεχίζει απαριθμώντας σχεδόν κάθε τι που μπορεί να αποτελέσει αντικείμενο επένδυσης, χωρίς να διευκρινίζει ποια είναι τα ποιοτικά και ποια τα ποσοτικά χαρακτηριστικά που καθιστούν μία επένδυση στρατηγική.

Απ’ ό,τι φαίνεται, αρκεί κύριε Υπουργέ η επένδυση να είναι μεγαλύτερη από 100 εκατομμύρια ευρώ ή σε άλλη περίπτωση, να είναι μεγαλύτερη από 40 εκατομμύρια, αρκεί λέει να δημιουργούνται εκατόν είκοσι θέσεις εργασίας. Δηλαδή, για κάθε επενδυμένο εκατομμύριο να προκύπτουν τρεις θέσεις εργασίας. Αυτό λέει το νομοσχέδιο. Με αυτόν τον ρυθμό για την καταπολέμηση της ανεργίας στη χώρα απαιτούνται με έναν πρόχειρο υπολογισμό, περίπου 600 δισεκατομμύρια ευρώ. Αυτός είναι ο αναπτυξιακός που φέρατε και είναι, πέρα από τα όρια της αστειότητας, το να υποστηρίζετε ότι με αυτόν τον τρόπο θα καταπολεμηθεί η ανεργία ή να ευαγγελίζεσθε την πολυπόθητη ανάπτυξη.

Θα σας πούμε για μια ακόμη φορά ότι ο νόμος αυτός είναι στο χαρακτήρα του βαθιά επενδυτικός κι όχι αναπτυξιακός. Αλλά, βέβαια, είναι τόσο προβληματικός που αμφιβάλλω κατά πόσο θα εξυπηρετήσει ακόμη και τους πραγματικούς σκοπούς που έχετε υπόψη σας.

Θα μου επιτρέψετε, όμως, να σταθώ και σε άλλα δύο σημεία που συνδέονται μ’ αυτήν την αρχική προσπάθεια οριοθέτησης του πεδίου εφαρμογής του νόμου και των συνεπειών του.

Ο τρόπος με τον οποίο περιγράφονται αυτές οι στρατηγικές επενδύσεις μάς δείχνει σαφώς τεράστια και βαριά επενδυτικά προγράμματα, πράγμα που τοποθετεί μία καθωσπρέπει ταφόπλακα στην περιφερειακή ανάπτυξη που έχει ανάγκη σήμερα ο τόπος.

Έχουμε τόσο ανθρώπινο δυναμικό σ’ αυτήν τη χώρα, τόσα χέρια και μυαλά σ’ όλη τη χώρα, που είναι έτοιμα να δουλέψουν και να ξαναστήσουν την ελληνική οικονομία σε νέες και υγιείς βάσεις κι εσείς προτιμάτε να τρέχετε στο Κατάρ και τον Καναδά και να παρακαλάτε τους σεΐχηδες και τις Ελντοράντο για τεράστιες επενδύσεις, που στην πλειοψηφία τους είναι, σε τελική ανάλυση, είτε αντιπαραγωγικές είτε καταστροφικές, αν και τις περισσότερες φορές είναι και τα δυο.

Προφανώς, βέβαια κι εδώ το νομοσχέδιο έχει κάνει καλή δουλειά. Οι επενδύσεις αυτές δεν θέλουν και πολλά εμπόδια. Εξάλλου, γι’ αυτές δεν υπάρχει παρά μόνο το οικονομικό τους συμφέρον. Γι’ αυτό κι εσείς κάνετε το καλύτερο που περνάει από το χέρι σας, για να τους εξασφαλίσετε ασυλία και συνθήκες ανεξέλεγκτης κερδοφορίας, απροϋπόθετης κερδοφορίας.

Για να γίνει αυτό -και βεβαίως, πολύ καλά το σκεφτήκατε, δεν το συζητώ- χρειάζεστε έναν Υπερυπουργό γενικής χρήσεως, που να έχει το πρόσταγμα και να ξεπερνά ό,τι εμπόδια τυχόν προκύψουν κατά τη διαδικασία αδειοδότησης των αντίστοιχων επενδύσεων. Έτσι, από μία σειρά σημείων του νομοσχεδίου προκύπτουν για τον Υπουργό Ανάπτυξης δυνατότητες να παρεκκλίνει ακόμη και των διατάξεων του ίδιου του νόμου, αλλά κυρίως να παραβιάζει αρμοδιότητες που ανήκουν σε νόμους, σε άλλα Υπουργεία ή φορείς.

Όσον αφορά την αντισυνταγματικότητα, δεν το συζητώ. Το κάνετε πολλάκις φορές.

Το μόνο που χρειάζεται να κάνει ο κύριος Υπουργός Ανάπτυξης είναι να χαρακτηρίσει μία επένδυση στρατηγικού χαρακτήρα. Μετά όλα λύνονται. Δίνεται ο αιγιαλός, οι δασικές εκτάσεις. Δεν θα μένει τίποτα, μα τίποτα. Στην παράγραφο 8 και στην παράγραφο 5 του άρθρου 4 «οι άδειες λειτουργίας και εγκατάστασης στρατηγικών επενδύσεων τόσο σε σχέση με τους περιβαλλοντικούς όσο και με τους πολεοδομικούς όρους, εκδίδονται κατά αποκλειστικότητα από τον Υπουργό Ανάπτυξης». Τι συζητούμε τότε;

Και επειδή ο χρόνος τελειώνει, θέλω να πω ακόμα ότι καταργείται ουσιαστικά και τον Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο. Ο κ. Χατζηδάκης –το είχα πει και μέσα στην Επιτροπή- με τόσες εξουσίες, είναι ένας πραγματικός αυτοκράτορας.

Θέλω να πω δυο λόγια για την τροπολογία με γενικό αριθμό 372 του Υπουργείου Μεταφορών που κατατίθεται στο πλαίσιο του σχεδιασμού για το ξεπούλημα εικοσιένα περιφερειακών αεροδρομίων μέσω συμβάσεων παραχώρησης σε ιδιώτες, όπως έχει ανακοινώσει ο Υπουργός Ανάπτυξης, Μεταφορών, όπως θέλετε, τα πάντα, όλα.

Η Κυβέρνηση, στο πλαίσιο του ξεπουλήματος των αεροδρομίων της χώρας, επιχειρεί την άρση των περιορισμών που υπαγορεύουν η ασφάλεια και η εθνική άμυνα, τον περιορισμό και την υποβάθμιση του έργου και του ρόλου που επιτελεί το εξειδικευμένο προσωπικό της ΥΠΑ. Στο τέλος, καλείται και το επιβατικό κοινό «να πληρώσει το μάρμαρο» μέσω του νέου ειδικού τέλους υπέρ ΑΕΔΙΠΑ.

Το αεροπορικό έργο είναι πολύπλευρο και ευαίσθητο αντικείμενο. Ωστόσο, για την τρικομματική Κυβέρνηση τα αεροδρόμια της χώρας είναι ένα ακόμα επιχειρηματικό πεδίο που παραδίδεται βορά στην ιδιωτική πρωτοβουλία. Άλλωστε, στην αντίληψη της Κυβέρνησης, η λειτουργία ενός αερολιμένα περισσότερο βαραίνει ως πολυτελές εμπορικό κέντρο. Και ήδη στο κείμενο της τροπολογίας περισσότερο αναφέρεστε στον εμπορικό ρόλο και ελάχιστα στη βασική λειτουργία του, η οποία συνίσταται στην ασφαλή διακίνηση εμπορευμάτων και επιβατών, ενώ αποσιωπάται πλήρως, σαν να μην σας απασχολεί τόσο, ο έντονα κοινωνικός χαρακτήρας των αερολιμένων που βρίσκονται σε απομακρυσμένες νησιωτικές περιοχές, όσο και η γεωπολιτική σημασία της διαχείρισης των αερολιμένων, σε μία τόσο ευαίσθητη από γεωπολιτικής άποψης περιοχή, όπως αυτή της ελληνικής επικράτειας.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, βεβαίως, είναι αντίθετος με αυτήν την τροπολογία. Είμαστε αντίθετοι στα σχέδια της τρόικας και της Κυβέρνησής σας, οι οποίες βλέπουν την όποια πτυχή της κρατικής δραστηριότητας μέσα από το πρίσμα ενός άκρατου και βάρβαρου νεοφιλελευθερισμού.

Μέσα από την τροπολογία των αναγκαστικών απαλλοτριώσεων, για άλλη μία φορά «χτυπάτε» τους μικρούς ιδιοκτήτες. Τούς παίρνετε με αναγκαστική απαλλοτρίωση τα χωράφια τους, τα ακίνητά τους, τούς δίνετε βάση αντικειμενικών αξιών όταν και όποτε τους αποζημιώσετε και τα δίνετε σε επίδοξους επενδυτές.

Αυτά τα σχέδιά σας θα ανατραπούν αύριο από μία κυβέρνηση της Αριστεράς, μία κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ.

ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΤΗΣ ΟΜΙΛΙΑΣ

http://www.youtube.com/watch?v=5NGCBeAUhvE