Δευτέρα, 21 Οκτωβρίου 2011
Αποσπάσματα ομιλίας του Αντιπροέδρου της Κυβέρνησης και Υπουργού Οικονομικών κ. Ευάγγελου Βενιζέλου στην Διαρκή Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων της Βουλής
Θέμα ημερήσιας διάταξης: «Κύρωση Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου “Ρύθμιση θεμάτων χρηματοπιστωτικού χαρακτήρα”»
Δέχθηκα μετά από μακρές συζητήσεις που είχα με τον Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος, έγγραφό του, με το οποίο με παρακαλεί -για να λειτουργήσει το σύστημα παροχής εγγυήσεων χωρίς προβλήματα και χωρίς καθυστερήσεις και επειδή αυτές είναι διαδικασίες, οι οποίες γίνονται με πολύ μεγάλη ταχύτητα στο πλαίσιο του Ευρωσυστήματος- να προστεθεί στην πράξη νομοθετικού περιεχομένου στον κυρωτικό νόμο άρθρο δεύτερο, αναριθμημένου του άρθρου δευτέρου του νομοσχεδίου σε άρθρο τρίτο, το οποίο άρθρο δεύτερο να λέει τα εξής: «Το προβλεπόμενο στην παράγραφο 1 του άρθρου 1 της πράξης νομοθετικού περιεχομένου που κυρώνεται με το άρθρο πρώτο του νόμου αυτού ποσό, αυξάνεται σε εξήντα δισεκατομμύρια (60.000.000.000) ευρώ».
Το δε σχετικό έγγραφο του Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας είναι στη διάθεση των κύριων συναδέλφων μου να το μελετήσουν εφόσον επιθυμούν, όπως και ο κατάλογος των εγγυήσεων που έχουν δοθεί στις τράπεζες από το Ευρώσύστημα, από τον ειδικό λογαριασμό του επενδυτικού κεφαλαίου της Τράπεζας της Ελλάδος, το λεγόμενο ANFA και από το λογαριασμό της έκτακτης χρηματοδότησης, το ELA, το οποίο έχει λειτουργήσει μέχρι τις 18/11/2011. Οι εγγυήσεις του ελληνικού Δημοσίου προς την Τράπεζα της Ελλάδος που προβλέπεται στην πράξη νομοθετικού περιεχομένου να είναι ως 30 δισ. ευρώ θα αυξηθούν ως 60 δισ. ευρώ για να έχουμε την άνεση να ενεργοποιήσουμε τα ποσά αυτά, τα οποία ενεργοποιούνται σε συνεννόηση με την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.
Δεν απαιτείται να υπάρχει συμφωνία κατά την νομοθέτηση, αλλά θα πρέπει να υπάρχει συμφωνία κατά κάθε περίπτωση ενεργοποίησης. Πρέπει να ξέρετε ότι ως τώρα τα ποσά που έχουν εγκριθεί νομοθετικά για την υποστήριξη του τραπεζικού συστήματος από τον ν. 3723/2008 και εντεύθεν, είναι:
5 δισ. ευρώ για προνομιούχες μετοχές, εκ των οποίων αυτή τη στιγμή είναι ενεργοποιημένα 3,093 δισ. ευρώ
εγγυήσεις 85 δισ. ευρώ προς την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, από τα οποία είναι ενεργοποιημένα 65 δισ. ευρώ
ειδικά ομόλογα ύψους 8 δισ. ευρώ, από τα οποία είναι ενεργοποιημένα 7,8 δισ. ευρώ
εγγυήσεις προς την τράπεζα της Ελλάδας με την πράξη νομοθετικού περιεχομένου 30 δισ. ευρώ και με την τροποποίηση που εισήγαγα άλλα 30 δισ. ευρώ ίσον 60 δισ. ευρώ.
Συνολικά το ποσό αυτό είναι 155 δισ. ευρώ, από τα οποία είναι μέχρι στιγμής ενεργοποιημένα παραπάνω από 106 δισ. ευρώ.
Αυτό σημαίνει ότι η δήλωση μας πως το ελληνικό τραπεζικό σύστημα είναι εγγυημένο με απεριόριστη ρευστότητα -και αυτό είναι ένα μήνυμα προς τον Έλληνα καταθέτη ότι μέσα στο πλαίσιο του Ευρωσυστήματος δεν υπάρχει κανένα απολύτως πρόβλημα για την ευστάθεια του ελληνικού τραπεζικού συστήματος- είναι μια πράξη και μια πρακτική, η οποία ακολουθείται σε όλες τις χώρες, δηλαδή το ίδιο με αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα συμβαίνει σε όλες ανεξαιρέτως τις χώρες της ευρωζώνης. Και βεβαίως αυτό που κάνει το Ευρωσύστημα, δηλαδή η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και οι κεντρικές τράπεζες των κρατών-μελών, δεν είναι τίποτα διαφορετικό από αυτό που κατά παράδοση κάνει και η ομοσπονδιακή κεντρική τράπεζα των Ηνωμένων Πολιτειών και η τράπεζα της Αγγλίας.
Μεγαλύτερες δυσχέρειες έχει στη δράση της Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, λόγω του καταστατικού της σκοπού, ο οποίος είναι προσανατολισμένος στη σταθερότητα των τιμών σε σχέση με τους σκοπούς που έχουν άλλες κεντρικές τράπεζες, αλλά αντιλαμβάνεστε ότι οι περίοδοι κρίσης θέτουν υπό επανεξέταση το καταστατικό πλαίσιο μέσα στο οποίο κινούνται οι κεντρικές τράπεζες και αυτό έχει πάρα πολύ μεγάλη σημασία γιατί πρέπει η Ευρωζώνη να έχει δύναμη πυρός, να έχει ταχύτητα, αποφασιστικότητα και να λαμβάνει εγκαίρως και οριστικά όλα τα μέτρα που απαιτούνται για την προστασία του κοινού νομίσματος.
Αυτή είναι διεθνής πρακτική που ακολουθείται από όλες τις κεντρικές τράπεζες και όλα τα υπουργεία οικονομικών και καθυστερημένα έρχεται να ενταχθεί σε αυτήν και η Ευρωζώνη. Αυτή η αμφισημία και καθυστέρηση δημιουργεί προβλήματα, διογκώνει την κρίση και δεν πρέπει να έχουμε καθυστερήσεις και δισταγμούς στα θέματα αυτά.
Έχω, επίσης, πει πολλές φορές και στην Ολομέλεια και στην Επιτροπή, ότι ο ειδικός κανονισμός που ισχύει για την υποστήριξη των τραπεζικών συστημάτων της ευρωζώνης, προβλέπει ρητά ότι αυτά τα ποσά δεν εγγράφονται ούτε στο έλλειμμα ούτε στο χρέος. Άρα, δεν επιβαρύνεται αυτή τη στιγμή ο Έλληνας πολίτης με τα ποσά αυτά, είναι μια σύμβαση στην πραγματικότητα πίστης, διότι η τραπεζική πίστη λειτουργεί με βάση ορισμένους κανόνες και στο μέτρο που η Τράπεζα της Ελλάδος έχει πίστη απέναντι σε αυτά που λέει το ελληνικό δημόσιο νομοθετώντας, στο μέτρο που η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα έχει πίστη απέναντι στις κεντρικές τράπεζες που είναι μέλη του Ευρωσυστήματος, αυτό όλο το πλέγμα διαδικασιών και εγγυήσεων λειτουργεί αποτελεσματικά χωρίς να δημιουργείται κανένα δημοσιονομικό πρόβλημα και χωρίς να επιβαρύνεται κανένα δημοσιονομικό μέγεθος, ούτε το έλλειμμα ούτε το χρέος.
Επίσης, η αύξηση αυτή των διαθεσίμων εγγυήσεων δεν έχει καμία απολύτως σχέση με την επανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών. Η επανακεφαλαιοποίηση θα γίνει για να αποκτήσουν οι ελληνικές τράπεζες τα στερεά και ισχυρά κεφάλαια που απαιτούνται, για τη νέα φάση στην οποία ελπίζουμε ότι θα εισέλθει η ελληνική οικονομία μετά την εφαρμογή του νέου προγράμματος και μετά από το PSI, δηλαδή μετά από την ελάφρυνση του δημόσιου χρέους κατά 100 περίπου δισεκατομμύρια.
Προβλέπεται, όπως ξέρετε, στο πρόγραμμα που βρίσκεται υπό εξέλιξη, ένα ποσό 10 δισ. ευρώ για την επανακεφαλαιοποίηση, μέσω του ταμείου χρηματοπιστωτικής σταθερότητας και στο νέο πρόγραμμα που θα εγκριθεί και θα ψηφιστεί εφόσον εμείς εκπληρώσουμε όλες τις υποχρεώσεις που έχουμε, προβλέπονται άλλα 30 δισ. ευρώ.
Είναι αλήθεια ότι το ίδιο το PSI οδηγεί τις τράπεζες στην εγγραφή ζημιών, αλλά οι ζημιές αυτές θα εγγραφόντουσαν από τις τράπεζες -και αυτό το σημείο παρακαλώ να το προσέξουμε ιδιαιτέρως- είτε γινόταν το PSΙ σε βάθος, με μείωση του ελληνικού δημοσίου χρέους κατά 100 δισ. ευρώ, δηλαδή κατά περίπου 47 ποσοστιαίες μονάδες του ΑΕΠ, είτε όχι, διότι οι ξένες τράπεζες, επειδή πλέον αποφάσισαν να μην ανθίστανται και να εγγραφούν στα βιβλία τους τα κρατικά ομόλογα, συμπεριλαμβανομένων και των ελληνικών ομολόγων, στην εμπορική τους αξία, στη δευτερογενή αγορά, θα ήταν ούτως ή άλλως υποχρεωμένες να εγγράψουν στα βιβλία το σε οποιαδήποτε εκδοχή βιβλίων, είτε τα ομόλογα αυτά είχαν αγοραστεί για άμεση διάθεση είτε είχαν αγοραστεί για μακρά διακράτηση, στην πραγματική εμπορική τους αξία. Άρα, οι ζημίες θα εγγράφονταν και θα εγγραφούν ούτως ή άλλως.
Αυτό που προσφέρει το νέο πρόγραμμα και το PSI και αυτό που προσφέρουν τα διαθέσιμα προς την Ελλάδα κονδύλια, τα τόσο μεγάλα, για την επανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών είναι να πάρουμε τις τράπεζες και να τις ισχυροποιήσουμε, όχι επειδή αυτές βλάπτονται από το PSI, αλλά επειδή αυτές βλάπτονται λόγω της πτώσης της εμπορικής τιμής των κρατικών ομολόγων γενικώς στη δευτερογενή αγορά. Άρα, αν δεν εφαρμόζαμε το PSI και δεν μειώναμε το δημόσιο χρέος, θα ήταν καλύτερα για τις τράπεζες; Αυτό το ερώτημα δέχεται μια απάντηση.
Όχι, δεν θα ήταν καλύτερα. Γιατί, οι ζημίες τους θα ήταν ίδιες, αλλά δεν θα υπήρχε η δυνατότητα κεφαλαιακής ενίσχυσης και εξυγίανσης των τραπεζών αυτών προς όφελος των καταθετών και προς όφελος της εθνικής οικονομίας, των επιχειρήσεων, της απασχόλησης και των νοικοκυριών. Εάν μέναμε στο σχήμα του Ιουλίου και η μείωση του δημόσιου χρέους δεν ήταν 100 δισ. ευρώ αλλά 11,5 δισ. ευρώ, γιατί αυτή είναι η διαφορά μεταξύ Ιουλίου και Οκτωβρίου, είναι η διαφορά μεταξύ 11,6 δισ. ευρώ και 100 δισ. ευρώ. Είναι μία διαφορά 88,5 δισ. ευρώ.
Θα ήταν καλύτερα για τις τράπεζες, οι οποίες έχουν γράψει ένα μέρος της ζημίας λόγω της απόφασης του Ιουλίου; Η απάντηση είναι και πάλι όχι, διότι, ούτως ή άλλως, θα ίσχυαν τα δεδομένα της αγοράς, δηλαδή οι εμπορικές αποτιμήσεις των ομολόγων. Το ίδιο ισχύει και για τα ασφαλιστικά ταμεία για τα οποία έχω μιλήσει ειδικώς και έχω πει με ποιο τρόπο θα διασώσουμε και θα αναπληρώσουμε και την περιουσία, αλλά και το εισόδημα των ασφαλιστικών ταμείων.
Αυτό, λοιπόν, που λέω τώρα για τις τράπεζες έχει τεράστια σημασία, διότι όταν το ελληνικό δημόσιο θα επενδύσει δανειζόμενο τα ποσά αυτά, πρέπει να μπορεί να επενδύσει αποκτώντας ένα αντίστοιχο περιουσιακό στοιχείο, το οποίο μπορεί να μην αναπληρωθεί πλήρως. Δεν ξέρω με τι τιμές θα μπορέσουμε να διαθέσουμε τις μετοχές αυτές σε δύο-τρία χρόνια, αλλά πάντως θα αναπληρωθεί σε πάρα πολύ μεγάλο βαθμό.
Εάν, τώρα, ιστορικά δούμε ποια είναι η συνολική κεφαλαιοποίηση του τραπεζικού συστήματος σήμερα σε σχέση με το υψηλότερο επίπεδο του παρελθόντος, θα δούμε ότι οι διάφορες είναι συγκλονιστικές, διότι τώρα η κεφαλαιοποίηση είναι κάτι κοντά στα 3 δισ. ευρώ, αλλά είχαμε φτάσει σε κεφαλαιοποιήσεις που πλησίαζαν τα 65 δισ. ευρώ. Άρα, από τη δυναμική που θα αποκτήσει το ελληνικό τραπεζικό σύστημα, δηλαδή η ελληνική οικονομία μετά την εφαρμογή του προγράμματος και του PSI και μετά την επανακεφαλαιοποίηση, θα κριθεί και το σε ποιο βαθμό θα επωφεληθεί το ελληνικό δημόσιο, αντλώντας πόρους από ένα περιουσιακό στοιχείο που έχει στη διάθεσή του.
Για να γίνουν όλα αυτά, πρέπει πρώτα να γίνει κάτι πάρα πολύ απλό. Πρέπει να εκπληρωθούν οι υποχρεώσεις που συνδέονται με την καταβολή της 6ης δόσης. Εάν δεν εκπληρωθούν οι υποχρεώσεις που μας οδηγούν στην εκταμίευση της 6ης δόσης των 8 δισεκατομμυρίων προκειμένου να καλύψουμε τις ταμειακές μας ανάγκες του Δεκεμβρίου, δεν θα μπορέσουμε να αρχίσουμε τη διαπραγμάτευση για το νέο πρόγραμμα, δεν θα μπορέσουμε να ψηφίσουμε τη νέα δανειακή σύμβαση που θα ενσωματώνει το νέο πρόγραμμα και τους όρους του, δεν θα λάβουμε την μεγάλη δόση των 80 περίπου δισ. ευρώ στις αρχές του νέου έτους προκειμένου να επανακεφαλαιοποιήσουμε τις τράπεζες, να χρηματοδοτήσουμε το PSI και να καλύψουμε τις δανειακές μας ανάγκες του Μαρτίου.
Το ποσό αυτό που αθροιστικά θα ξεπερνά τα 90 δισ. ευρώ -8 δισ. ευρώ δηλαδή της έκτης δόσης συν περίπου 80 δισ. ευρώ της πρώτης δόσης του νέου προγράμματος- είναι ένα κολοσσιαίο ποσό. Επειδή από τα 130 δισ. ευρώ του νέου προγράμματος που έχουν εγκριθεί στις 26 Οκτωβρίου, θα προκαταβληθούν τα 80 δισ. ευρώ, δηλαδή η συντριπτική πλειονότητα των κονδυλίων, είναι λογικό οι δανειστές μας, οι θεσμικοί μας εταίροι, να θέλουν μια πολιτική βεβαιότητα ότι η Ελλάδα έχει ένα πλαίσιο αναφοράς συναινετικό, σταθερό, ισχυρό, ότι αυτό που λέει το εννοεί, ότι δεσμεύεται, ότι τιμά τις δεσμεύσεις της και ότι ακολουθεί ένα σχέδιο το οποίο είναι συμφωνημένο.
Εάν δεν γίνει αυτό, εάν δεν εκπληρωθούν οι προϋποθέσεις, εάν δεν εκταμιευθεί η έκτη δόση, εάν δεν έχουμε να καλύψουμε τις χρηματοδοτικές μας ανάγκες του Δεκεμβρίου, εάν δεν μπούμε με νέο πρόγραμμα στο νέο έτος, εάν δεν το ψηφίσουμε, το αργότερο, στις αρχές Ιανουαρίου, δεν θα μπορέσουμε να ολοκληρώσουμε το PSI και δεν θα μπορέσουμε να κάνουμε όλα αυτά που σας λέω μέχρι τον Μάρτιο, όπου μετά το PSI θα έχουν μειωθεί οι λήξεις ομολόγων, αλλά εάν δεν έχει γίνει το PSI, θα είναι τεράστιες οι λήξεις των ομολόγων το Μάρτιο.
Αυτά τα αναφέρω για να έχουμε μια αίσθηση του μεγέθους του προβλήματος και του επείγοντος χαρακτήρα όλων των διαδικασιών. Δεν νομίζω να υπάρχει κανείς ο οποίος να μπορεί να πει, μετά τα όσα έχω πει εγώ και μετά τα όσα έχει πει και ο Πρωθυπουργός στις προγραμματικές δηλώσεις, ότι δεν ξέρει, δεν άκουσε, δεν έμαθε ή ότι έχει αμφιβολίες περί του τί ακριβώς συμβαίνει.
Όπως ξέρετε, ο Πρωθυπουργός συναντήθηκε σήμερα στις Βρυξέλλες με τον κ. Barroso και τον κ. Van Rompuy και εγώ είχα εκτενείς τηλεφωνικές συζητήσεις από το πρωί με τους ομολόγους μου της Γαλλίας και της Γερμανίας, τον κ. Wolfgang Schäuble και τον κ. François Baroin και με τον Αντιπρόεδρο της Επιτροπής και Αρμόδιο Επίτροπο τον κ. Ollie Rehn.
Θέλω να ελπίζω ότι όλα θα έχουν ξεκαθαρίσει μέχρι το αργότερο στις 29 Νοεμβρίου που είναι η επόμενη συνεδρίαση του Euro group, οπότε πρέπει να δοθεί το «πράσινο φως» για την εκταμίευση της 6ης δόσης για να ξεκινήσουν και διαδικασίες του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου για την δική του εκταμίευση και προκειμένου να μπορέσουμε να απεμπλέξουμε την διαπραγμάτευση για το νέο πρόγραμμα, γιατί, κατά τη λογική που διέπει το Ταμείο και κατά τους κανονισμούς του ΔΝΤ, όσο τρέχει το ισχύον πρόγραμμα δεν μπορεί να υποβληθεί αίτηση για το καινούργιο.
Πρέπει να αποφασιστεί η εκταμίευση με το παλαιό πρόγραμμα για να υποβληθεί η αίτηση για το καινούργιο. Εάν θέλουμε να έρθει προς ψήφιση το πρόγραμμα με τη μορφή νέας δανειακής σύμβασης, έστω στις αρχές του Ιανουαρίου πλέον, γιατί βλέπω δύσκολο το Δεκέμβριο γιατί εργάσιμες μέρες περιορίζονται - κάθε μέρα χάνουμε πολύτιμο χρόνο για τη χώρα -, πρέπει να κινηθούμε με ταχύτητα και δεν υπάρχουν πλέον εσωτερικές πολιτικές σκοπιμότητες εδώ ή αντιθέσεις. Υπάρχουν οι ζωτικές ανάγκες της χώρας και κανείς δεν μπορεί να παίξει με αυτές.
Επίσης, χαίρομαι γιατί το Υπουργικό Συμβούλιο με τη νέα σύνθεση του, δηλαδή με μια τρικομματική σύνθεση, με εξουσιοδότησε ομοφώνως να εισηγηθώ την τροπολογία που εισηγήθηκα για την αύξηση της εγγύησης προς την τράπεζα της Ελλάδος από τα 30 στα 60 δισ. ευρώ και γιατί το Υπουργικό Συμβούλιο ενέκρινε ομοφώνως τον Κρατικό Προϋπολογισμό και τον προϋπολογισμό της Γενικής Κυβέρνησης του 2012 με όλες τις πολιτικές και όλες τις δεσμεύσεις που είναι ενσωματωμένες στον Προϋπολογισμό και στο Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα Δημοσιονομικής Στρατηγικής.
Θέλω, επίσης, να αναφερθώ ιδιαιτέρως στην πολύ καθαρή και υπεύθυνη δήλωση που έκανε χθες ο κ. Σταϊκούρας ως αρμόδιος εκπρόσωπος της ΝΔ, σε σχέση με την ψήφιση του Προϋπολογισμού, διότι αυτό είναι αυτονόητο. Ο Προϋπολογισμός είναι η ψήφος εμπιστοσύνης προς την Κυβέρνηση στην οποία μόλις προχθές παρεσχέθη πανηγυρικά η ψήφος εμπιστοσύνης των τριών κομμάτων της Βουλής.
Άρα, τα θέματα που συνδέονται με τις εγγυήσεις δεν συνδέονται με την επανακεφαλαιοποίηση. Η επανακεφαλαιοποίηση, στην πραγματικότητα, επηρεάζεται πολύ λίγο από το μέγεθος της μείωσης του δημοσίου χρέους. Υπάρχουν τώρα διάφορα άλλα στοιχεία τα οποία, με την ευκαιρία αυτή, θα ήθελα να σας τα αναφέρω.
Ο έλεγχος που διενεργεί η Black Rock κατ' εντολή της Τράπεζας της Ελλάδος και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, είναι έλεγχος χαρτοφυλακίων, είναι έλεγχος των χορηγήσεων. Αυτός ο έλεγχος θα οδηγήσει με τη σειρά του στην ανάγκη πρόσθετης κεφαλαιακής ενίσχυσης ή πρόσθετων εγγυητικών κεφαλαίων. Αυτό λαμβάνεται υπόψη στην επανακεφαλαιοποίηση που θα γίνει στις αρχές του έτους με τα κονδύλια του παλαιού και του νέου προγράμματος στήριξης της ελληνικής οικονομίας, αλλά η διαδικασία αυτή θα πρέπει να έχει ολοκληρωθεί μέχρι τον Ιούνιο του 2012.
Επίσης, σύμφωνα με το Μνημόνιο, εμείς έχουμε υποχρέωση μέχρι τον Αύγουστο του 2012, να έχουμε διασφαλίσει σκληρά κεφάλαια, πυρήνα κεφαλαίων, Core Tier I, με βάση τη “Βασιλεία 2 % 3” στις ελληνικές τράπεζες, 10%. Με βάση, πλέον, την απόφαση του Ecofin για τις ευρωπαϊκές τράπεζες συνολικά, ο στόχος αυτός για Core Tier I, είναι 9% τον Ιουνίου του 2012.
Δεν σας κρύβω ότι εμείς θα θέσουμε στην Τρόικα προς συζήτηση την εξομοίωση του στόχου, ώστε και για τις ελληνικές τράπεζες ο στόχος να είναι 9% τον Ιούνιο και όχι 10% τον Αύγουστο. Επίσης, θα εισαχθεί στη Βουλή, ίσως με την πράξη νομοθετικού περιεχομένου γιατί τώρα βλέπω ότι είναι απολύτως συναφές αυτό το θέμα, μια φορολογική ρύθμιση η οποία, εφόσον θα κάνουμε την επανακεφαλαιοποίηση, θα εναρμονίζει τον τρόπο εκπλήρωσης των φορολογικών υποχρεώσεων των τραπεζών έτσι ώστε να μην χρειαστούμε εκ του λόγου αυτού, εκ των φορολογικών δηλαδή υποχρεώσεων, περισσότερα κεφάλαια για την επανακεφαλαιοποίηση.
Δηλαδή, μπορεί να διπλασιάσουμε τον χρόνο εκ πλήρωσης των φορολογικών, διότι εμείς θα το πληρώνουμε και διότι εμείς θα είμαστε η πλειοψηφία του μετοχικού κεφαλαίου. Αυτό δεν σημαίνει ότι θα αποκρατικοποιηθούν οι τράπεζες, οι τράπεζες θα είναι ιδιωτικές, θα υπάρχουν εγγυήσεις, αλλά πρέπει το ελληνικό δημόσιο, ο Έλληνας πολίτης να έχει ένα αντάλλαγμα στα χέρια του και μία εγγύηση για τα ποσά που αναλαμβάνει ο ίδιος ως εγγυητής.
Τώρα, θεωρητικά, εάν μπορούσε η επανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών των ελληνικών να γίνει χωρίς εγγραφές στο ελληνικό δημόσιο χρέος, εάν μπορούσε αυτό να γίνει απευθείας από έναν χρηματοοικονομικό οργανισμό, όπως το EFSF, χωρίς να μεσολαβεί η υποχρέωση του Ελληνικού Δημοσίου, τότε αυτός ο πιστωτής που επανακεφαλαιοποιεί, θα μπορούσε να κανονίσει μόνος του τον τρόπο με τον οποίο θα μετέχει στο μετοχικό κεφάλαιο κάθε ενισχυόμενη πιστωτικού ιδρύματος. Αν εμείς δεν αναλάβουμε την υποχρέωση, δεν έχουμε και λόγο να ενδιαφερθούμε για τον τρόπο κατοχύρωσης των συμφερόντων του δημοσίου, άρα, του Έλληνα πολίτη.
Αν όμως, γίνει μέσω του Ελληνικού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας και υπάρχει προσωρινή επιβάρυνση των δημοσιονομικών μεγεθών, τότε πρέπει να υπάρχουν όλες οι εγγυήσεις που προβλέπει ο νόμος και ο νόμος που πρόσφατα ψηφίσαμε στη Βουλή, προβλέπει πως θα μετέχει το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας με κοινές μετοχές. Άλλωστε, οι προνομιούχες μετοχές που τώρα υπάρχουν στο Χαρτοφυλάκιο του Δημοσίου, αθροιστικά υπερβαίνουν τη συνολική χρηματιστηριακή αξία των ελληνικών τραπεζικών ιδρυμάτων. Άρα, υπάρχει ένα πρόβλημα αναλογίας των μεγεθών που πρέπει να ληφθεί υπόψη.
Όλα αυτά τώρα επειδή με έχει ρωτήσει κατ’ επανάληψη ο κ. Παπαδημούλης, δεν έχουν καμία σχέση επίσης με μικρές τράπεζες, οι οποίες τίθενται υπό καθεστώς εξυγίανσης. Αυτό έγινε ήδη με την Proton, μπορεί να χρειαστεί να γίνει και με άλλες μικρές τράπεζες. Υπάρχουν οι εξής διαδικασίες εξυγίανσης, όπως, έχουν νομοθετηθεί από την ελληνική Βουλή πριν από λίγες εβδομάδες και όπως, έχουν συμφωνηθεί με την Τρόικα και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα:
Πρώτον, επισήμανση του προβλήματος.
Δεύτερον, αναγκαστική αύξηση μετοχικού κεφαλαίου και τοποθέτηση Επιτρόπου. Η αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου γίνεται αρχικά από τους υφιστάμενους μετόχους, δεν αποκλείονται οι παλαιοί μέτοχοι ή από νέους ιδιώτες μετόχους. Εάν αυτό δεν καταστεί εφικτό, τότε έχουμε την, κατά κυριολεξία εξυγίανση, την κατά κυριολεξία revolution που συνίσταται είτε στη δημιουργία μιας καλής τράπεζας, στην μετατροπή της υφιστάμενη τράπεζα σε κακή τράπεζα στην ανάκληση της άδειάς της και στη χρηματοδότηση της καλής τράπεζας από το Ταμείο Εγγύησης Καταθέσεων και Επενδύσεων, σκέλος εξυγίανσης που έχει δημιουργηθεί και από το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας. Είτε την εντολή μεταφοράς περιουσιακών στοιχείων σε άλλη τράπεζα και στην περίπτωση αυτή, μεταφέρονται τα καλά περιουσιακά στοιχεία και τα κακά παραμένουν στην παλαιά τράπεζα, η οποία τίθεται υπό εκκαθάριση.
Αυτό εφαρμόστηκε στην περίπτωση της Proton, αφού η Τράπεζα της Ελλάδος αξιολόγησε τι έχει μικρότερο κόστος, με τη σκέψη ότι, η διαφορά του μεταξύ να καλύψουμε τις εγγυημένες καταθέσεις μέχρι 100.000 ευρώ ανά άτομο και όλες τις καταθέσεις ήταν πάρα πολύ μικρή για να δημιουργήσουν οποιαδήποτε αμφισβήτηση, περί του ποιες και πόσες καταθέσεις είναι εγγυημένες. Πρακτικά, είναι στην Ελλάδα εγγυημένες όλες οι καταθέσεις και αυτό έχει πάρα πολύ μεγάλη σημασία, γιατί πρέπει να κρατήσουμε την πίστη και την εμπιστοσύνη και πρέπει να κρατήσουμε τις καταθέσεις. Γιατί, αυτό είναι και χρηματοοικονομικό και πατριωτικό καθήκον.
Επίσης, πρέπει να σας πω τους τελευταίους 5 μήνες που έχω την ευθύνη του Υπουργείου Οικονομικών, έχουμε την αποκάλυψη προβλημάτων στο τραπεζικό σύστημα, τα προβλήματα αυτά δεν έχουν δημιουργηθεί τώρα, τώρα έχουν αποκαλυφθεί και έχουν τεθεί υπό διερεύνηση ποινική, αστικο-δικαϊκή, διοικητική και τραπεζική. Και αυτό θα γίνει με τα πάντα και θα γίνει και με αφορμή βέβαια, με τον έλεγχο που κάνει η Black Rock, γιατί είναι άλλο να έχεις πράξεις υπεξαίρεσης, κατηγορίες περί υπεξαίρεσης και άλλο να έχεις πιθανές απιστίες στη χορήγηση δανείων. Αυτό μπορεί να είναι ένα φαινόμενο, το οποίο να προκύψει ή να μην προκύψει. Θα το δούμε.
Κάτι το οποίο διερευνάται από τις εποπτικές αρχές και οι οδηγίες που έχω δώσει στον Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος, που ως ανεξάρτητη αρχή, σε συνάφεια με την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το Ευρωσύστημα, έχει την ευθύνη της εποπτείας του τραπεζικού συστήματος, είναι να είμαστε ως χώρα στο θέμα αυτό απολύτως αυστηροί, χωρίς καμία έκπτωση και χωρίς καμία παρέκκλιση. Και αυτό ισχύει έναντι όλων. Για μας τράπεζες είναι οι καταθέτες και η αναπτυξιακή και η κοινωνική τους λειτουργία και όχι οι διοικήσεις ή οι μεγάλοι μέτοχοι. Αυτό είναι καθαρό, σαφές. Και αυτή η πολιτική που υπήρχε μέχρι το σχηματισμό της νέας Κυβέρνησης, η ίδια πολιτική συνεχίζεται με τη στήριξη όλων των κομμάτων και του Πρωθυπουργού και αυτό είναι κάτι πολύ σημαντικό.
Σε σχέση με τις off shore, μου το έχουν ρωτήσει και άλλη φορά, και έχω διερευνήσει το θέμα και έχω απαντήσει ότι δεν υπάρχει καμία εξαίρεση και κανένας φραγμός. Δεν έχει δώσει καμία οδηγία η Τράπεζα της Ελλάδος να εξαιρεθούν από τον έλεγχο της Black Rock, οι off shore εταιρείες, οι οποίες συνδέονται με οποιοδήποτε τραπεζικό ίδρυμα. Έχω ρωτήσει ειδικά τον κ. Διοικητή, ο οποίος μου έδωσε σαφή απάντηση επί μίας πολύ συγκεκριμένης ερώτησης που του έκανα, που είναι αυτή ακριβώς που μου έγινε και τώρα. Η απάντηση είναι ότι δεν υπάρχει καμία εξαίρεση.
Τώρα, σε σχέση με τα θέματα του κ. Παπαδημούλη, έδωσα στη Βουλή τους καταλόγους των φυσικών προσώπων που είναι οφειλέτες μεγάλων ποσών άνω του 1 εκατομμυρίου ευρώ, τις επωνυμίες των νομικών προσώπων, επειδή δεν υπήρχε φραγμός προσωπικών δεδομένων τις δώσαμε μέσω διαδικτύου στη δημοσιότητα. Η Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων έθεσε μια σειρά από πολύ αυστηρούς όρους να ειδοποιήσουμε ατομικά τον καθένα, να ελέγξουμε εάν υπάρχει αμετάκλητη απόφαση, να είναι οφειλές αμιγώς φορολογικές και όχι για άλλους λόγους εισπραττόμενες μέσω του ΚΕΔΕ. Και όλα αυτά, βεβαίως, είναι ένα πολύ μεγάλο πρόβλημα, είναι δύσκολο να πληρωθούν αυτές οι προϋποθέσεις, η δε δυσκολότερη προϋπόθεση είναι η ατομική ειδοποίηση.
Γι’ αυτό ψηφίσαμε διάταξη που μας επιτρέπει να κάνουμε ομαδική ειδοποίηση μέσω του Τύπου και του διαδικτύου. Αυτή, λοιπόν, η ομαδική ειδοποίηση, έγινε στις 18 Νοεμβρίου, 16 Νοεμβρίου το βράδυ έλαβε ψήφο εμπιστοσύνης η Κυβέρνηση, στις 18 δημοσιεύτηκε και αναρτήθηκε η πρόσκληση. Πρέπει να περάσουν 8 ημέρες, οι 8 αυτές ημέρες συμπληρώνονται την άλλη Παρασκευή, την Παρασκευή αυτής της εβδομάδος. Οπότε δημιουργούνται πλέον οι προϋποθέσεις για την ανάρτηση στο διαδίκτυο των ονομάτων αυτών.
Επίσης, έχω πει, ότι η Γενική Γραμματεία Πληροφορικών Συστημάτων έχει επεξεργαστεί τους καταλόγους όσων εξήγαγαν μεγάλα ποσά στο εξωτερικό μη δικαιολογούμενα από την περιουσία ή το εισόδημά τους για τα έτη 2009–2010 και αναμένουμε τα στοιχεία του 2011. Εκεί επειδή θέλουμε φορολογικές διασταυρώσεις, θα είμαστε σε πολύ λίγες μέρες έτοιμοι και θα ζητήσουμε ξανά, έχουμε ζητήσει άδεια, προκειμένου να αναρτήσουμε και αυτά τα ονόματα, αλλά εκεί πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί, μεταξύ αυτών οι οποίοι είχαν νόμιμα τις καταθέσεις και αυτών που είχαν φορολογικό πρόβλημα. Διότι, όταν εξάγονται οι καταθέσεις αυτές σε κράτος–μέλος της ΕΕ, πρόκειται για νόμιμη ενδοκοινοτική κίνηση κεφαλαίου. Δεν μπορεί να πει κανείς τίποτα.
Η φορολογική υποχρέωση είναι αυτή που πρέπει να ελεγχθεί. Αλλά, αυτό ισχύει και για τις καταθέσεις που μένουν εδώ. Ας ξεκινήσουμε από αυτές που φεύγουν, γιατί εκεί έχουμε και ένα πρόβλημα χρηματοδότησης της οικονομίας, γιατί όλα αυτά μειώνουν τη ρευστότητα για τις επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά. Άρα, βρισκόμαστε σε αυτό και έχω πει ότι εκεί θα είναι μια ευκαιρία να κάνουμε και μια γενικότερη κοινωνική και ηθική συζήτηση για διάφορα πράγματα.
Σε σχέση με την Ελβετία. Εμείς, όπως το Ηνωμένο Βασίλειο και η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας, θέλουμε να συνάψουμε μια διμερή σύμβαση με την Ελβετία. Η Ελβετία δεν υπόκειται στην κοινοτική νομοθεσία. Η Επιτροπή θέλει να κάνει η ΕΕ μια συμφωνία, με βάση το άρθρο 128. Δηλαδή, θέλει να κάνει διμερή εμπορική σχέση. Αυτό αργεί. Εμείς επειγόμεθα. Δεν καταλαβαίνω γιατί αυτό που μπορεί να κάνει η Γερμανία και το Ηνωμένο Βασίλειο δεν μπορούμε να το κάνουμε και εμείς. Θα κάνουμε μια ίδια σύμβαση. Βεβαίως, εμείς έχουμε το μειονέκτημα ότι χρηματοδοτούμαστε από την τρόικα.
Απαντήστε μου πολιτικά: Θέλετε να προχωρήσουμε άμεσα -εντός των προσεχών ημερών θα υπογράψω το προσύμφωνο με την Ελβετία- ή θέλετε να περιμένουμε τη συνολική συμφωνία με την ΕΕ;
Σας έχω εξηγήσει κατ' επανάληψη ότι η συμφωνία που έχει γίνει με τη Γερμανία και με το Ηνωμένο Βασίλειο, είναι διαζευκτική. Ο κάθε υποκείμενος σε έλεγχο επιλέγει. Ή πληρώνει ένα πολύ μεγάλο ποσό σε φόρο ή αποκαλύπτει το όνομά του και υπόκειται στον φορολογικό έλεγχο των ελληνικών αρχών. Εμείς έχουμε αποδεχθεί ό,τι έχει αποδεχθεί η εμπειρία η γερμανική και η βρετανική, που θεωρώ ότι είναι καλός οδηγός για εμάς. Διότι, εάν περιμέναμε να κάνουμε μια νέου τύπου συμφωνία Ελλάδος-Ελβετίας και δεν πηγαίναμε στα χνάρια των δύο μεγάλων χωρών που βαδίζουν μαζί μας, φοβούμαι ότι δεν θα καταλήγαμε πουθενά.
Αυτά που κάνουμε τους τελευταίους πέντε μήνες, δεν τα έχει δει ποτέ η κοινωνία και το πολιτικό σύστημα: Άρση του τραπεζικού απορρήτου, δημοσίευση των ονομάτων των οφειλετών, αποκάλυψη των εξαγωγέων των καταθέσεων, συμφωνία με την Ελβετία. Τα έχετε ξαναδεί; Ακόμη και τη διαδικασία του αυτοφώρου. Μα οι εξ υμών νομικοί, δεν ξέρετε τι σημαίνει «αυτόφωρο»; Μπορεί κάποιος, ο οποίος πρέπει να δικαστεί για ένα αδίκημα με τεχνικά χαρακτηριστικά, να συλληφθεί και να πάει στο ακροατήριο και να μην παραπεμφθεί σε τακτή δικάσιμο; Το έχετε δει ποτέ εσείς αυτό, για ένα αδίκημα, για το οποίο απειλούνται μεγάλες ποινές;
Πρέπει να δείτε όλο το πλέγμα των ρυθμίσεων και το μνημόνιο, αυτό που λέμε κατ' ευφημισμόν «πρόγραμμα προσαρμογής» ή «πρόγραμμα στήριξης», τώρα, στο πλαίσιο της νέας κυβέρνησης, προβλέπει ρητά ως θεμελιώδη υποχρέωσή μας, αλλαγές στη Δικαιοσύνη και κάνουμε μια προσπάθεια με τον κ. Παπαϊωάννου να κάνουμε όλες τις αλλαγές, όχι μόνο στη φορολογική και διοικητική δικαιοσύνη, αλλά και στην ποινική. -
