Ομιλία Αντιπροέδρου της Κυνέρνησης και Υπουργού Οικονομικών στην
Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων της Βουλής
Ευ. Βενιζέλος: Έχουμε αποστείλει [στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα το σχέδιο νόμου για τις τράπεζες], έχουμε συμφωνήσει νομοτεχνικά το κείμενο με την τρόικα, πρωτοστατούσης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, η οποία είναι μέλος της τρόικας. Επιπλέον αυτού, έχει σταλεί και για κανονική διαβούλευση με την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, η οποία θα απαντήσει πριν τη ψήφιση στην Ολομέλεια. Πέραν του ότι το κείμενο αυτό, ως προσχέδιο νόμου, καταρτίστηκε από την Τράπεζα της Ελλάδος σε συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.
Για την Ελληνική Στατιστική Αρχή (ΕΛΣΤΑΤ)
Το πρόβλημα της ΕΛΣΤΑΤ δεν είναι ουσιαστικό, δεν αφορά τη συλλογή, την επεξεργασία και ανακοίνωση των στοιχείων. Το κύρος της ΕΛΣΤΑΤ είναι πάρα πολύ υψηλό και ο πρόεδρος της ΕΛΣΤΑΤ θεωρείται από όλους τους θεσμικούς μας εταίρους και κυρίως από την Eurostat, με την οποία και συνεργάζεται, ένα πρόσωπο που, λόγω της εμπειρίας του και της προϋπηρεσίας του, παρέχει όλα τα εχέγγυα για να ξεπεραστεί οριστικά αυτή η θλιβερή σελίδα των λεγομένων “greek statistics”.
Δυστυχώς, σε επίπεδο προσωπικών σχέσεων και λειτουργιών έχει προκύψει ένα πρόβλημα για το οποίο έχει ενημερωθεί και η Κυβέρνηση αλλά και η Βουλή, αρμοδίως, δια του Προέδρου της Βουλής. Αυτό που κάνουμε είναι συμφωνημένο με τους θεσμικούς μας εταίρους. Είναι μία κίνηση, η οποία είναι νομοθετικά και νομικά, γενικότερα, η μόνη γρήγορη και καθαρή για να μην έχουμε προβλήματα διότι θα προτιμούσαμε να έχει λυθεί αυτό με μια πρωτοβουλία των προσώπων που εμπλέκονται, αλλά αυτό δεν έχει επιτευχθεί καθ’ ολοκληρίαν, έχει επιτευχθεί εν μέρει.
Επειδή δεν μπορούμε να αναμένουμε άλλο έχουμε αναλάβει την υποχρέωση αυτό, πλέον, να το ρυθμίσουμε νομοθετικά. Έχω και εγώ κάθε λόγο να συνυπογράφω το αίτημα να κληθεί ο Πρόεδρος της ΕΛΣΤΑΤ να παρουσιάσει τις απόψεις του στην Επιτροπή και να απαντήσει στις ερωτήσεις. Εγώ δεν τον έχω συναντήσει ποτέ, δεν έχω μιλήσει μαζί του και η Κυβέρνηση δεν ενημερώνεται για το τι επεξεργασίες στοιχείων γίνονται και τι ανακοινώσεις στοιχείων γίνονται.
Υπάρχει, βεβαίως, η συνήθης πρακτική πριν την ανακοίνωση, όπως συμβαίνει και με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, με τον ΟΟΣΑ, με το ΔΝΤ και με τους οίκους αξιολόγησης να ενημερώνει την Κυβέρνηση επί της επικειμένης ανακοινώσεως, μήπως έχει παρεισφρήσει κάποιο πραγματολογικό σφάλμα, το οποίο πρέπει να διορθωθεί. Αυτά ως προς την ΕΛΣΤΑΤ για μα είμαστε απολύτως συνεννοημένοι. Όχι μόνο δεν υπάρχει έκπληξη ή παρεξήγηση κανενός αλλά αντιθέτως υπάρχει συμφωνία την οποία και εφαρμόζουμε αυτή τη στιγμή.
Για το ειδικό τέλος στα ηλεκτροδοτούμενα ακίνητα
Όπως είχα την ευκαιρία να σας ανακοινώσω την Κυριακή από την Θεσσαλονίκη, μετά από την συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου και τις ομόφωνες αποφάσεις που αυτό έλαβε, είμαστε στην πραγματικότητα αντιμέτωποι με ένα δίλλημα εθνικού χαρακτήρα. Αυτή τη στιγμή, στο σημείο που βρισκόμαστε και μέσα στα συμφραζόμενα μια διεθνούς περιδίνησης, η οποία δεν είναι πλέον μόνο χρηματοοικονομική είναι και πολιτική σε πάρα πολλές χώρες που μας ενδιαφέρουν γιατί είναι εταίροι μας.
Έχει νόημα να θέλουμε να παρατείνουμε την διάρκεια της δημοσιονομικής προσαρμογής ή μήπως πρέπει να προσανατολιστούμε δυναμικά και θαρραλέα στη λύση της όσο γίνεται ταχύτερης επίτευξης των δημοσιονομικών στόχων, δηλαδή, της όσο το δυνατόν ταχύτερης επίτευξης πρωτογενούς πλεονάσματος, ισοσκελισμένης και κάπως θετικής ετήσιας δημοσιονομικής διαχείρισης, κάτι που θωρακίζει τη χώρα παντοιοτρόπως και δημοσιονομικά και χρηματοοικονομικά και πολιτικά;
Η άποψη του Υπουργικού Συμβουλίου, η άποψη του Πρωθυπουργού, φυσικά και η δική μου προσωπικά, μετά από την εμπειρία που έχω τους τρεις τελευταίους μήνες στο Υπουργείο Οικονομικών, η οποία επιβεβαιώνει την αντίληψη που είχα από όλες μου τις παλαιότερες υπουργικές εμπειρίες και σε παραγωγικά και σε θεσμικά υπουργεία, είναι ότι πρέπει να επιταχύνουμε και να φτάσουμε σε πρωτογενή πλεονάσματα. Σας θυμίζω, ότι μου είχε τύχει να δώσω και τη μάχη κατά του πληθωρισμού και της επίτευξης των μακροοικονομικών στόχων το 1999–2000, πριν από την ένταξη ή ενόψει της ένταξης της χώρας στην ΟΝΕ, τότε ως Υπουργός Ανάπτυξης διαδέχθηκα την κυρία Παπανδρέου όταν εκείνη έγινε Υπουργός Εσωτερικών.
Δεν έχει κανένα νόημα, τώρα, να θέλουμε να αναπροσαρμόσουμε τους ονομαστικούς στόχους σε απόλυτους αριθμούς. Δεν αξίζει τον κόπο η χώρα να τεθεί σε διακινδύνευση για ποσά αυτής της τάξης. Το πρωτογενές έλλειμμα του 2011, εφόσον, πετύχουμε τον στόχο μας θα είναι € 1,8 δισ. και μπορούμε να μπούμε από το δεύτερο τρίμηνο του 2012 στην φάση των πρωτογενών πλεονασμάτων.
Έχουν αλλάξει πάρα πολλά πράγματα. Έχουν δημιουργηθεί εστίες αστάθειας σε χώρες από τις οποίες εξαρτάται η πορεία της Ευρωζώνης. Επειδή, το σύστημα δεν λειτουργεί ενιαία, συστηματικά –αυτό είναι μια έκφραση, βέβαια, υπερβολική, γιατί κάθε σύστημα θα έπρεπε να λειτουργεί συστηματικά αλλά δυστυχώς δεν ισχύει αυτό– δεν λειτουργεί ορθολογικά -υπάρχουν μη ορθολογικές παράμετροι και αυτό πρέπει να το λάβουμε πάρα πολύ σοβαρά υπόψη- δεν πρέπει να δώσουμε σε κανέναν το πρόσχημα ή την αφορμή ή το δήθεν επιχείρημα ότι η Ελλάδα δεν είναι συνεπής ή ότι η Ελλάδα δεν προχωρά με βούληση, με αποφασιστικότητα, με ρυθμό, δεν παράγει αποτελέσματα, δεν ανταποκρίνεται στις υποχρεώσεις της, διαπραγματεύεται και επαναδιαπραγματεύεται στόχους, καθυστερεί τις διαρθρωτικές αλλαγές.
Έχουμε δημιουργήσει μια χρόνια καχυποψία, η οποία ξεκινά από τα “greek statistics”, για τα οποία μιλήσαμε, και φτάνει στην τωρινή έλλειψη πολιτικής συναίνεσης. Δυστυχώς, υπάρχουν αυτοκαταστροφικά φαινόμενα στον τόπο μας. Τα μέσα ενημέρωσης δεν περιβάλλουν με καμία, ούτε στοιχειώδη, εμπιστοσύνη τις επίσημες θέσεις της χώρας που διαπραγματεύεται στο όνομα των συμφερόντων του ελληνικού λαού και της εθνικής οικονομίας. Εκτελωνίζουν, διογκώνουν, αναπαράγουν και εξάγουν φήμες, διαρροές και εκτιμήσεις κύκλων του εξωτερικού που δεν βλέπουν με καμία συμπάθεια και με κανέναν δημιουργικό τρόπο τον αγώνα που κάνει ο λαός μας, τον αγώνα που κάνει η χώρα.
Η αντιπολίτευση -και αναφέρομαι την Αξιωματική Αντιπολίτευση- έχει ευθύνη ιστορική για μεγάλες περιόδους διαχείρισης των δημοσίων οικονομικών και η οποία διεκδικεί την εξουσία. Η θέση της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, οι προτάσεις της, η έλλειψη συναίνεσης σε πάρα πολλά θέματα λειτουργεί ως μείζον πολιτικό επιχείρημα εναντίον της αξιοπιστίας της χώρας. Οι τελευταίες προτάσεις για δραστική μείωση των φόρων, για κύμα φορολογικών απαλλαγών, τώρα ενώ έχουμε μπροστά μας αυτόν τον ογκώδη και επιτακτικό στόχο της δημοσιονομικής πολιτικής, δημιουργεί μια καχυποψία περί του αν το πολιτικό σύστημα, το πολιτικό προσωπικό της χώρας έχει συνειδητοποιήσει την κατάσταση και τον κίνδυνο.
Οι προτάσεις της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, αυτές που έγιναν ενόψει του διημέρου της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης -να μειωθεί η επιβάρυνση στο φόρο εισοδήματος φυσικών προσώπων, στο φόρο εισοδήματος νομικών προσώπων, στα ακίνητα, στον φόρο προστιθέμενης αξίας- δημιουργούν την εικόνα ότι δεν πιστεύουμε σε καμία μεγάλη υπόθεση και σε κανέναν στόχο. Αν αυτά τα έλεγε η Κυβέρνηση η χώρα θα είχε καταστραφεί επί τη ανακοινώσει των θέσεων αυτών. Επί τη ανακοινώσει!.
Εμείς κάναμε και κάνουμε μια προσπάθεια συζήτησης, ανταλλαγής απόψεων, θέλετε να το πείτε διαπραγμάτευσης, διαπραγμάτευσης. Η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι μία συνεχής διαπραγμάτευση μεταξύ εταίρων και φίλων.
Πρέπει να γίνει κατανοητό το μέγεθος της ύφεσης, για να γίνει κατανοητή η απόκλιση από τις εκτιμήσεις που έκανε η ίδια η Τρόικα τον Μάιο του 2011, επί τη βάση των οποίων οικοδομήθηκε το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα Δημοσιονομικής Προσαρμογής. Πρέπει να γίνει αντιληπτό, ότι ελληνικός λαός πληρώνει ένα κόστος, ότι υπάρχει μία σωρευτική ύφεση τριών ετών, η οποία τώρα θα γίνει τεσσάρων ετών, ότι δεν είναι δυνατόν να λέμε όλοι ότι πιστεύουμε στην ανάπτυξη και την υποστήριξη της πραγματικής οικονομίας και αυτό να μη το λαμβάνουμε υπόψη.
Αλλά, από την άλλη, υπάρχει το επιχείρημα ότι εάν είχαν γίνει επί δεκαετίες τώρα οι αναγκαίες διαρθρωτικές αλλαγές, αν είχε απελευθερωθεί η αγορά εργασίας, εάν είχαν ανοίξει τα επαγγέλματα, αν είχε μειωθεί το διοικητικό προσωπικό κόστος, αν είχε χτυπηθεί η γραφειοκρατία, εάν είχε μειωθεί το κόστος λειτουργίας του δημόσιου τομέα και του ευρύτερου δημόσιου τομέα, εάν είχαν εκλογικευτεί οι αποδοχές, εάν δεν υπήρχε αυτό το αναλογικό βάρος στο ασφαλιστικό σύστημα, τότε θα ήταν διαφορετικά τα δεδομένα της εθνικής ανταγωνιστικότητας.
Εγώ δεν εξετάζω ποιος φταίει για όλα αυτά. Πολλά από αυτά τα στοιχεία είναι γενετικά. Έχουν προκύψει με την ίδρυση του νέου Ελληνικού Κράτους -όσο και αν αυτό φαίνεται πολύ μακρινό, δεν είναι- και άλλα είναι της προηγούμενης διετίας, της προηγούμενης πενταετίας, της προηγούμενης δεκαπενταετίας και ούτω καθεξής.
Η κατάσταση είναι αυτή και πρέπει να προχωρήσουμε αποφασιστικά. Δεν έχουν αποδώσει μια σειρά από μέτρα. Μερικά μέτρα δεν ελήφθησαν. Για παράδειγμα, δεν ελήφθη το μέτρο της προσαρμογής των αντικειμενικών αξιών. Δεν ελήφθη το μέτρο της επιβολής ειδικού φόρου κατανάλωσης στα αναψυκτικά. Άλλα μέτρα δεν έχουν αποδώσει στον βαθμό που θέλουν, διότι, πράγματι, είχαμε φοροαποφυγές και φοροδιαφυγές, οι οποίες έχουν μια ευρηματικότητα, η οποία είναι πάντα εντυπωσιακή, γιατί πάντα η υπέρβαση του νόμου είναι μια πιο εύκολη υπόθεση από την εφαρμογή του νόμου, δυστυχώς.
Όλα αυτά θα συλληφθούν τώρα με ένα κυκλωτικό σχήμα που ετοιμάζουμε με το Εθνικό Φορολογικό Σύστημα, με πολύ απλούς και θεμελιώδεις τρόπους, που έχουν σχέση με τον περιορισμό της φοροδιαφυγής και την ένταξη της παραοικονομίας στην πραγματική οικονομία, αλλά θέλει συναίνεση και αποφασιστικότητα.
Δεν αναφέρομαι στις δαπάνες, γιατί στις δαπάνες έχουν γίνει δραστικοί περιορισμοί. Όμως, η μείωση των ασφαλιστικών εισφορών, της δυνατότητας των ταμείων να εισπράττουν τα έσοδά τους, δημιουργεί πρόβλημα πιέσεων στις δημόσιες δαπάνες. Άρα, στην πραγματικότητα έχουμε πρόβλημα εσόδων, κυρίως. Όλα αυτά που κάνουμε σε σχέση με το μισθολόγιο, σε σχέση με τις διαρθρωτικές αλλαγές και την εργασιακή εφεδρεία είναι, επίσης, νέο κύμα δραστικής μείωσης των δαπανών, που μας επιτρέπουν να πετύχουμε τους στόχους μας.
Δεν πιστεύω ούτε στο 23% της εστίασης, ούτε στο να επιβάλλονται φόροι και τέλη μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ. Όμως, στη φάση που βρίσκεται ο τόπος, πρέπει να έχουμε αποτέλεσμα. Είπα ότι πρέπει να κάνουμε υπέρβαση, επίθεση και φυγή προς τα εμπρός. Είπα την περιβόητη έκφραση, την οποία πιστεύω να καταλαβαίνει βαθιά μέσα στην ψυχή του ο ελληνικός λαός, ότι χρειάζεται ένα κάνουμε «ντου», για να βγάλουμε το κεφάλι μας και να αναπνεύσουμε. Δεν μπορεί αυτό να είναι μια διαδικασία η οποία παλινδρομεί ή σέρνεται. Πρέπει να εστιάσουμε και πρέπει να επιταχύνουμε και πρέπει να το κάνουμε όλοι μαζί.
Έπρεπε, λοιπόν, να βρεθεί ένα μέτρο μεγάλο, αποτελεσματικό, δίκαιο, αναλογικό στην περιουσία. Θα σας εξηγήσω, καταρχάς, ότι το μέτρο αυτό θα έχει τη μικρότερη δυνατή υφεσιακή επιβάρυνση. Αν αυξάναμε οποιονδήποτε άλλον έμμεσο, κυρίως, φόρο, η υφεσιακή επιβάρυνση θα ήταν πολύ μεγαλύτερη. Είπα στη Θεσσαλονίκη ότι οι περιουσίες των ιδιωτών που είναι επενδεδυμένες σε κατοικίες, με βάση το Ε9 και τις αντικειμενικές αξίες τους 2009, είναι € 400 δισ. Αν προσθέσει κανείς και τα εμπορικά καταστήματα, είναι € 520 δισ.. Η εκτίμηση της Τράπεζας της Ελλάδος για την ιδιωτική περιουσία την επενδεδυμένη σε ακίνητα του 2009 είναι ότι αυτή ανέρχεται στο ύψος του ενός τρισεκατομμυρίου ευρώ.
Αν, λοιπόν, θέλουμε αυτή η αντίληψη για την αξία των ακινήτων να επανέλθει, αν θέλουμε η χώρα να βγει από την κρίση και να υπάρξει ξανά αγορά και να αποκτήσουν ξανά αξία τα ακίνητα και να έχει ο καθένας την αίσθηση ότι έχει μια περιουσία για τον εαυτό του, τα παιδιά του και τα εγγόνια του, πρέπει η χώρα να βγει από την κρίση.
Η επιβάρυνση αυτή είναι το 2‰ (δύο τοις χιλίοις) αυτής της εκτίμησης της Τράπεζας της Ελλάδος για την περιουσία. Είναι ένα ελάχιστο, μηδαμινό ασφάλιστρο κινδύνου για τις περιουσίες, ενόψει της οικονομικής κρίσης και κλιμακώνεται, βεβαίως, με βάση τις τιμές ζώνης και με βάση τα τετραγωνικά. Οι λαϊκές περιοχές πληρώνουν φθηνότερα από τις πολυτελείς περιοχές.
Υπάρχει μια ταξική και μια κοινωνική διαίρεση του χώρου και αυτή αποτυπώνεται. Η διάμεση επιβάρυνση είναι 4 ευρώ. Η επιβάρυνση της πλειονότητας των νοικοκυριών, δηλαδή τα 1.800.000 νοικοκυριά επιβαρύνονται με 3 ευρώ. Η μέση επιβάρυνση είναι 490 ευρώ. Σε περιοχές, όπως το Κερατσίνι, η Δραπετσώνα, το Κορδελιό, ο Εύοσμος, για ένα διαμέρισμα 70 τ.μ. το τέλος είναι 280 ευρώ. Αλλά όταν είσαι στην Κηφισιά ή τη Βάρκιζα δε βάλαμε τελικά το όριο των 10 ευρώ εκεί. Για ορισμένες περιοχές, ελάχιστες, το αφήσαμε να εξελιχθεί μέχρι τα 16 ευρώ, γιατί πιστεύουμε ότι αυτό είναι πιο δίκαιο, τελικά.
Όσο αφορά τις ειδικές ομάδες, είπαμε ότι οι πολύτεκνοι, οι ανάπηροι ή οι βαρυνόμενοι με ανάπηρο στην οικογένειά τους και οι μακροχρόνια άνεργοι που επιδοτούνται από τον ΟΑΕΔ, εφόσον ιδιοκατοικούν, θα επιβαρυνθούν, όπου κι αν βρίσκονται, με 0,50 ευρώ, ανεξαρτήτως περιοχής, εκτός και αν η περιοχή τους έχει τιμή ζώνης άνω των 3.000 ευρώ. Δηλαδή, αν αυτός ο φορολογούμενος κατοικεί σε ένα πολυτελές προάστιο σε ένα μεγάλο σπίτι, φεύγει, από ένα σημείο και μετά, από την εξαίρεση.
Επειδή, πράγματι, οι λογαριασμοί της ΔΕΗ δεν μπορούν να καταγράψουν την ιδιότητα κάποιου ως πολυτέκνου, ως ανέργου ή ως αναπήρου, αυτός θα ζητάει ηλεκτρονικά από τη Γενική Γραμματεία Πληροφοριακών Συστημάτων τη βεβαίωση, ώστε να την επισυνάπτει στο λογαριασμό και να απαλλάσσεται ή αν δεν έχει τη δυνατότητα να το κάνει ηλεκτρονικά, θα υποβάλλει από οποιοδήποτε ΚΕΠ την αίτηση και θα παίρνει τη βεβαίωσή του. Άρα, αυτή είναι η μεταχείριση για τις ειδικές ομάδες. Προσπαθούμε να έχουμε όσο γίνεται ταχύτερη και καλύτερη χρήση της βάσης δεδομένων και της ΔΕΗ και της Γενικής Γραμματείας Πληροφορικών Συστημάτων.
Όσο αφορά τα ξενοδοχεία, είναι λογικό να απαλλαγούν, γιατί, στην πραγματικότητα, πρόκειται για βιομηχανική εξαγωγική δραστηριότητα. Ούτως ή άλλως και η αγροτική και η βιομηχανική δραστηριότητα απαλλάσσονται. Τα ξενοδοχεία είναι εργαλείο δουλειάς. Δεν είναι ιδιωτική κατοικία.
Όσο αφορά τα εκκλησιαστικά νομικά πρόσωπα, έχει γίνει κάποια παρεξήγηση, γιατί εμείς παραθέσαμε την ισχύουσα διάταξη περί τέλους ακίνητης περιουσίας. Εμείς έχουμε πει -και το είπα και στη Θεσσαλονίκη, αν δεν με απατά η μνήμη μου- ότι εξαιρούνται τα εκκλησιαστικά ακίνητα που χρησιμοποιούνται για λατρευτικούς και θρησκευτικούς λόγους. Δηλαδή, εξαιρείται ο ναός, εξαιρείται η αίθουσα διαλέξεων του ναού, εκεί που συνέρχεται το κατηχητικό. Δεν εξαιρείται το διαμέρισμα ή το πάρκινγκ το οποίο νοικιάζεις για να έχεις έσοδα.
Επιπλέον, με βάση τον νόμο περί ΤΑΠ, εξαιρούνται φιλανθρωπικά ιδρύματα. Αν στο εσωτερικό φιλανθρωπικών ιδρυμάτων στεγάζεται κατοικία -γιατί έχουμε και αυτά τα φαινόμενα- αυτή δεν μπορεί να εξαιρεθεί. Δεν μπορεί να έχουμε φαινόμενα καταστρατήγησης αυτής της εισφοράς που είναι, πραγματικά, μια εθνική υπόθεση και είναι μια επιπλέον επιβάρυνση. Τώρα παίρνουν οι πολίτες το τριπλό εκκαθαριστικό, κάποιοι έχουν να δώσουν τέλος αυθαιρέτων, υπάρχει εκκαθάριση φορολογικών δηλώσεων και υπάρχει και το τέλος αυτό.
Το τέλος βαρύνει τον ιδιοκτήτη. Είναι τέλος στην ακίνητη περιουσία. Οποιαδήποτε, πρόβλεψη του ενοικιαστηρίου, της μισθωτικής σύμβασης υποτάσσεται στον νόμο. Ο νόμος είναι δημοσίου δικαίου, αναγκαστικού δικαίου και δεν κάμπτεται από τη βούληση των μερών. Ό,τι όρους και να έχει βάλει το μισθωτήριο στη σύμβαση, ο νόμος έρχεται και υπερισχύει αυτών των όρων.
Άρα, ο χρήστης ο οποίος βαρύνεται με την καταβολή του τέλους αν είναι μισθωτής συμψηφίζει σε μελλοντικά ή οφειλόμενα μισθώματα το ύψος της εισφοράς. Είναι πάρα πολύ καθαρό και πάρα πολύ απλό. Βεβαίως αυτό, όπως αντιλαμβάνεστε, θα εισπραχθεί αναγκαστικά σε δύο δόσεις, γιατί πρέπει να έχει εισέλθει στο δημόσιο ταμείο μέχρι στις 28 Φεβρουαρίου, για να μπορούμε το ταμειακό έσοδο να το εγγράψουμε δημοσιονομικά στο 2011 και σε τέσσερις δόσεις το 2012.
Επίσης, θα πρέπει να έχουμε υπ’ όψιν μας ότι μετράει το αποτέλεσμα και εδώ. Άρα, πρέπει να έχουμε ένα περιθώριο αποκλίσεων και θα πρέπει ο υπολογισμός μας να είναι αρκετά ασφαλής για να έχουμε το δημοσιονομικό αποτέλεσμα που θέλουμε να έχουμε. Διότι πρέπει όχι απλώς να έχει βεβαιωθεί, αλλά πρέπει να έχει εισπραχθεί αυτό το οποίο θέλουμε να εισπράξουμε.
Αυτός είναι ο ασφαλέστερος τρόπος που μπορούμε να βρούμε, διότι είναι και ένας μηχανισμός εκτός φορολογικής διοίκησης, ο οποίος έχει πάρα πολύ μεγάλη σημασία.
Μπορούμε να λύσουμε τα προβλήματα της κοινωνικής συμπεριφοράς και της οικονομικής συμπεριφοράς μέσα σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα; Είναι πολύ δύσκολο, είναι πάρα πολύ δύσκολο. Εάν δεν διαμορφώσουμε μηχανισμούς που να αποδεικνύουν ότι το νόμιμο συμφέρει δεν θα μπορέσουμε ποτέ ως χώρα να αλλάξουμε αυτές τις συμπεριφορές.
Αυτή είναι η προσπάθεια που κάνουμε τώρα με το Εθνικό Φορολογικό Σύστημα. Με απλούς τρόπους να επιβάλλουμε το δόγμα «το νόμιμο συμφέρει». Δεν αποδίδουν, δυστυχώς, ούτε οι επικοινωνιακές εκστρατείες ούτε οι εκπαιδευτικού χαρακτήρα δραστηριότητες. Θέλει μηχανισμούς οι οποίοι να είναι απλοί στη σύλληψή τους και στην εφαρμογή τους και καθολικής εφαρμογής σε σχέση με το πώς εξελίσσονται οι συναλλαγές μας. Εάν αυτό δεν γίνει δεν πρόκειται ποτέ να πετύχουμε.
Τα δημοσιονομικά στοιχεία τα γνωρίζετε, μην τα επαναλαμβάνω τώρα. Αυτό πρέπει να γίνει. Δεν είναι δυνατόν να θέσουμε σε κίνδυνο τίποτα. Δεν είναι δυνατόν να δώσουμε σε κανένα το πρόσχημα ότι η Ελλάδα φταίει για τη κρίση στην Ευρωζώνη και για την παγκόσμια οικονομική κρίση. Αυτό δεν είναι αληθές και πρέπει να σταματήσει αυτή η συζήτηση.
Για το Eurogroup
Σήμερα το βράδυ ξεκινά το Eurogroup στη Πολωνία με την παρουσία του Αμερικανού Υπουργού Οικονομικών, με την παρουσία του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, με την παρουσία των Διοικητών των Κεντρικών Τραπεζών. Το πρώτο θέμα της επίσημης ημερήσιας διάταξης, αύριο το πρωί στις 7.30, είναι η Ελλάδα.
Πρέπει να μιλήσουμε όχι για την Κυβέρνηση και για τους τελευταίους τρεις μήνες φυσικά, ούτε για τους τελευταίους 23 μήνες. Θα πρέπει να μιλήσουμε για όλα τα χρόνια προβλήματα. Να ξεπεράσουμε αυτή τη δυσπιστία, το στρώμα δυσπιστίας που υπάρχει. Να μιλήσουμε για τις ιδιωτικοποιήσεις, που πρέπει να βοηθήσουν τα κόμματα να προχωρήσουν οι ιδιωτικοποιήσεις. Να μιλήσουμε για την αναδιάρθρωση φορέων. Να μιλήσουμε για την εργασιακή εφεδρεία. Να μιλήσουμε για την αγορά εργασίας και την απελευθέρωση των επαγγελμάτων. Να μιλήσουμε για το μισθολόγιο. Να μιλήσουμε για τη δημόσια διοίκηση για την ανταγωνιστικότητα, για τη ταχύτητα διεκπεραίωσης των επενδύσεων και φυσικά για τα δημοσιονομικά. Να μιλήσουμε για το τι θα κάνουν τα Κοινοβούλια. Δεκαέξι Κοινοβούλια, 17 μαζί με εμάς, θα συζητήσουν σε λίγο γύρω από τα θέματά μας για το αν θα μετάσχουν στο νέο πρόγραμμα, περί αυτού πρόκειται. Δεν πρέπει να αφήσουμε να διεξαχθεί αυτή η συζήτηση με λάθος τρόπο.
Οι τράπεζες περιμένουν μαζί με τα ασφαλιστικά ταμεία όλου του κόσμου να συμμετάσχουν στο PSI και αυτό εξελίσσεται τώρα. Όλα αυτά σας έχω πει ολοκληρώνονται στα τέλη Οκτωβρίου. Αυτοί οι μήνες μέχρι τον Οκτώβρη είναι μήνες υπερέντασης, δεν θα ξαναπώ τη λέξη ότι είναι δύο «κολασμένοι» μήνες. Εάν βάζουμε τα χέρια μας και βγάζουμε τα μάτια μας μόνοι θα είμαστε τυφλοί και ακαθοδήγητοι. Όποιος έχει να προτείνει άλλο σχέδιο ασφαλές για το τόπο που δεν οδηγεί στη πλήρη κατάρρευση με ραγδαίο ρυθμό, δημοσιονομική χρηματοοικονομική της χώρας, που δεν οδηγεί σε έκπτωση και ευτελισμό εισοδημάτων και περιουσιών, να έρθει να το πει.
Όταν λέω «μη βάζουμε τα χέρια μας να βγάλουμε τα μάτια μόνοι» και ότι η στάση της Αντιπολίτευσης δημιουργεί την αίσθηση στο εξωτερικό ότι δεν υπάρχει συναίνεση και δεν υπάρχει στράτευση και δεν υπάρχει συνέχεια και μπορεί και να μην υπάρχει και συνέχεια πολιτικά στη χώρα αυτή και αυτό βλάπτει τους πολίτες, γιατί τους επιβαρύνει οικονομικά, βλάπτει την οικονομία, βλάπτει το τραπεζικό σύστημα και έχω αυτή την αντίδραση από τους επισήμους εκπροσώπους της ΝΔ, δεν έχω να πω τίποτα. Πρέπει όλοι να περιπέσουμε σε μία περίσκεψη ατομική και συλλογική.
Θα πάω κατά εντολή της Κυβέρνησης και του ελληνικού λαού να διαπραγματευτώ σήμερα, αύριο και μεθαύριο στην Πολωνία στο Eurogroup. Εάν πιστεύει ο κύριος Σταϊκούρας με τον κ. Βρούτση, που είναι αρμόδιοι για την οικονομική πολιτική ότι στη θέση τη δική μου ή ο κ. Σαμαράς στη θέση του κ. Παπανδρέου, θα έκανε καλύτερη διαπραγμάτευση και θα φέρνανε καλύτερα αποτελέσματα να το πουν στον ελληνικό λαό, να το αξιολογήσει. Να αξιολογήσει και προτάσεις και πρόσωπα και διαδρομές, για να ξαναγνωριστούμε, επιτέλους, όλοι εδώ σε αυτή τη χώρα, για να μη μιλάμε αόριστα, αφηρημένα και απρόσωπα.
Για το τραπεζικό σύστημα
Το τραπεζικό σύστημα πρέπει να το υπερασπιζόμαστε. Το τραπεζικό σύστημα πλήττεται όταν με πολύ μεγάλη ευκολία αναπαράγονται φήμες και από τα Μέσα Ενημέρωσης, δυστυχώς, πολύ συχνά και από επίσημα πολιτικά χείλη για την ανοχή και την ευστάθεια του τραπεζικού συστήματος.
Θέλω λοιπόν να επαναλάβω με τον πιο επίσημο και κατηγορηματικό τρόπο ότι, όπως είχαμε την ευκαιρία να συζητήσουμε και χθες με τον διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος και τις διοικήσεις των έξι μεγάλων ελληνικών τραπεζών, υπάρχει μια συγκινητική μπορώ να πω συμπεριφορά των καταθετών, οι οποίοι έχουν αντιληφθεί την αλήθεια: πως το ελληνικό τραπεζικό σύστημα είναι διπλοεγγυημένο και από πλευράς ρευστότητας και από πλευράς κεφαλαιακής επάρκειας. Διότι οι αποφάσεις της 21ης Ιουλίου εκκινούν από τη διασφάλιση και τη προστασία του ελληνικού τραπεζικού συστήματος.
Για τα χρεωμένα νοικοκυριά
Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι υπάρχουν πολλές οικογένειες που δυσκολεύονται, πάρα πολλές οικογένειες. Δεν είναι εύκολο να πληρώνεις αυτές τις υποχρεώσεις και είναι εξαιρετικά δύσκολο και άδικο να πληρώνουν κάποιοι και κάποιοι να διαφεύγουν.
Σας θυμίζω ότι επιβάλλαμε την έκτακτη εισφορά με τον εφαρμοστικό νόμο τον Ιούλιο. Εκατόν εξήντα χιλιάδες Έλληνες δηλώνουν εισόδημα άνω των 50.000 ευρώ και 25.000 Έλληνες δηλώνουν εισόδημα άνω των 100.000 ευρώ. Αυτό είναι μια επίπλαστη εικόνα, δεν είναι η πραγματική εικόνα της χώρας. Τουλάχιστον στην ακίνητη περιουσία πληρώνουν όλοι τα ακίνητα και πληρώνουν όλοι με βάση ένα τεκμήριο περιοχής και αξίας. Υπάρχει μια αναλογικότητα, η οποία προκύπτει μέσα από τη διακύμανση της αντικειμενικής και αγοραίας αξίας των ακινήτων ανά περιοχή και χρήση. Τουλάχιστον μπορεί να πληρώσουν άνθρωποι που διαφεύγουν συστηματικά. Αυτό είναι ένα πολύ μεγάλο πλεονέκτημα.
Ρώτησε ο κύριος Τραγάκης προηγουμένως και ορθά ρωτάει και η Πρόεδρος της Επιτροπής: τι θα γίνει με όσους δεν μπορέσουν να πληρώσουν; Για αυτούς ο υπολογισμός αφήνει ένα περιθώριο, ώστε να μπορέσουμε να πάρουμε αυτά τα οποία πρέπει για τους δημοσιονομικούς λόγους στο 2011. Ξέρουμε τι ποσοστό μη καταβολής στους λογαριασμούς της ΔΕΗ έχουμε και το έχουμε πολλαπλασιάσει ώστε να έχουμε αυτό το αποτέλεσμα που θέλουμε να έχουμε. Βεβαίως προηγούνται οι υποχρεώσεις έναντι του κράτους σε σχέση με τις υποχρεώσεις έναντι των τραπεζών, έτσι δεν είναι;
Είμαι βέβαιος ότι και οι τράπεζες θα διευκολύνουν την εκπλήρωση των υποχρεώσεων έναντι του κράτους για τους δανειστές τους και πράγματι έχουν διακανονιστεί 680.000 δάνεια, όπως είπε ο κ. Ράπανος, 70.000 επιχειρηματικά δάνεια και τα υπόλοιπα στεγαστικά και καταναλωτικά. Είναι προς το συμφέρον των τραπεζών να διευκολύνουν τον οφειλέτη για να μπορεί αυτός να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του, για να είναι σε λειτουργία η επιχείρηση, το νοικοκυριό, να μπορούν να είναι ενήμερη στη νέα διευθέτηση του δανείου η οποία γίνεται.
.
