ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΕΠΙΚΑΙΡΗΣ ΕΡΩΤΗΣΗΣ ΤΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑΣ ΑΜΜΑΝΑΤΙΔΟΥ-ΠΑΣΧΑΛΙΔΟΥ
ΒΟΥΛΕΥΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ Β' ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
ΗΜΕΡΗΣΙΑ ΔΙΑΤΑΞΗ ΕΠΙΚΑΙΡΩΝ ΕΡΩΤΗΣΕΩΝ
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Συνεχίζουμε με τη με αριθμό 1251/12-9-2011 επίκαιρη ερώτηση της Βουλευτού του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς κυρίας Ευαγγελίας Αμμανατίδου-Πασχαλίδου προς την Υπουργό Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων, σχετικά με τους επιτυχόντες μαθητών των πολυτεκνικών οικογενειών και την εφαρμογή του ν.3966/2011.
Στην ερώτηση της κυρίας Αμμανατίδου θα απαντήσει η Υπουργός Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων κυρία Άννα Διαμαντοπούλου.
Το λόγο έχει η κυρία Ευαγγελία Αμμανατίδου-Πασχαλίδου, προκειμένου να μας παρουσιάσει την ερώτησή της.
ΛΙΤΣΑ ΑΜΜΑΝΑΤΙΔΟΥ-ΠΑΣΧΑΛΙΔΟΥ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Κυρία Υπουργέ, στις φετινές πανελλαδικές εξετάσεις παιδιά πολυτεκνικών οικογενειών έλαβαν μέρος και συμπλήρωσαν τα μηχανογραφικά τους δελτία στην ειδική κατηγορία πολυτέκνων, κάνοντας βεβαίως χρήση της ιδιότητας των γονιών τους βάσει του ν.3454/2006, άρθρο 6 παράγραφος 3, που αναφέρει ότι οι γονείς που απέκτησαν την πολυτεκνική ιδιότητα βάσει των διατάξεων του ν.860/1979, όπως και εκείνοι που την αποκτούν βάσει των διατάξεων του παρόντος, την διατηρούν ισοβίως και απολαμβάνουν ισοβίως τα δικαιώματα που απορρέουν από την πολυτεκνική ιδιότητα, τα δε τέκνα τους προστατεύονται και απολαμβάνουν των δικαιωμάτων των τέκνων πολυτέκνων όσο διαρκεί η πολυτεκνική ιδιότητα έστω και του ενός γονέα.
Η Ανώτατη Συνομοσπονδία Πολυτέκνων Ελλάδας, η ΑΣΠΕ, που απονέμει την πολυτεκνική ιδιότητα βάσει του άρθρου 6 παράγραφος 2 του ν.3454/2006, όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος εξέδωσε τα νόμιμα δικαιολογητικά με τα οποία έλαβαν μέρος τα συγκεκριμένα παιδιά στις πανελλαδικές εξετάσεις. Στις 7-9-2011 στάλθηκε από το Υπουργείο η εγκύκλιος Φ.251/101273/Β6 προς τις γραμματείες όλων των τμημάτων και σχολών, σχετικά με τα απαιτούμενα δικαιολογητικά για την εγγραφή των εισαγόμενων στην τριτοβάθμια εκπαίδευση για το ακαδημαϊκό έτος 2011-2012, όπου στο κεφάλαιο Β΄ αναφέρει: «Στην ειδική περίπτωση των πολυτέκνων ή τέκνων αυτών για την εφαρμογή της παρούσας, εμπίπτουν κατά την έννοια του άρθρου 6 παράγραφος 1 του ν.3454/2006».
Όμως, μετά από αυτό, οι μαθητές και οι οικογένειες αυτών των παιδιών που είναι επιτυχόντες στις εξετάσεις, που ανακοινώθηκε η εισαγωγή τους, που αναρτήθηκαν τα ονόματά τους και πολλοί εξ αυτών έχουν υψηλές βαθμολογίες μέχρι και 19.500 μόρια, βρίσκονται σε μεγάλη αναστάτωση, διότι με την ασάφεια του ν.3966/2011, άρθρα 59 και 60, εάν εγγραφούν στις σχολές που έχουν πετύχει, τιμωρούνται γιατί θα έρθει μετά το πρυτανικό συμβούλιο και θα τους πει ότι τα στοιχεία τους δεν είναι ολοκληρωμένα, καθώς έχουν αδέλφια άνω των είκοσι τριών ετών.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας της κυρίας Βουλευτού)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Κυρία Αμμανατίδου, έχει τελειώσει ο χρόνος σας. Θα συνεχίσετε στη δευτερολογία σας.
ΛΙΤΣΑ ΑΜΜΑΝΑΤΙΔΟΥ-ΠΑΣΧΑΛΙΔΟΥ: Τελειώνω.
Κυρία Υπουργέ, θα πρέπει να αποκαταστήσετε αυτή την απαράδεκτη αδικία που συντελείται προς τους επιτυχόντες μαθητές.
Ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Το λόγο έχει η Υπουργός Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων κυρία Άννα Διαμαντοπούλου.
ΑΝΝΑ ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ (Υπουργός Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων): Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Εδώ και πολλά χρόνια υπάρχει στο θέμα των εισαγωγικών εξετάσεων ένα μείζον ζήτημα, που έχει να κάνει με την επιλογή που έχουμε κάνει ως κοινωνία και ως πολιτικό σύστημα για την ειδική αντιμετώπιση συγκεκριμένων ομάδων του πληθυσμού για εθνικούς και κοινωνικούς λόγους. Μία από αυτές, λοιπόν, είναι οι μετεγγραφές που αφορούν τους πολυτέκνους.
Επί χρόνια αυτές οι μετεγγραφές γίνονταν με την εξής λογική. Μπορούσε από μία πολυτεκνική οικογένεια, κάνοντας χρήση του δικαιώματος, να έρθει ο υποψήφιος, ανεξαρτήτως μονάδων, εάν πετύχαινε σε οποιαδήποτε σχολή της περιφέρειας, στο Λεκανοπέδιο. Μπορούσε να έρθει ακόμα και αν δεν έμεναν στο Λεκανοπέδιο οι γονείς του. Το ίδιο συνέβαινε με τις δύο μεγάλες πόλεις, την Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη.
Αυτό οδήγησε, όχι μόνο λόγω του αριθμού των πολυτέκνων, αλλά και των τριτέκνων και των άλλων κοινωνικών ομάδων, σε ένα αδιέξοδο, όπου είχαμε συσσώρευση έως και 250% στις σχολές του κέντρου και άδειασμα των σχολών της περιφέρειας. Έχω δώσει επανειλημμένα στοιχεία, όπου σχολές του Αιγαίου ξεκινούσαν με 120 εισακτέους φοιτητές και κατέληγαν με 30 ή 40 φοιτητές.
Έτσι, στο μεν κέντρο δεν μπορούσε να γίνει η εκπαιδευτική διαδικασία λόγω πληθώρας, στη δε επαρχία, λόγω αδειάσματος.
Από φέτος η λογική που είχαμε μέχρι τώρα για τις μεταγραφές, καταργήθηκε. Υπάρχει η λογική των ειδικών ομάδων. Οι ειδικές αυτές ομάδες έχουν μερικές βασικές αρχές. Η αρχή είναι ότι το παιδί της πολύτεκνης οικογένειας θα πρέπει να πάει εκεί που μένουν οι γονείς του, γιατί αυτό θέλουμε να αντιμετωπίσουμε. Να μην χωριστεί η οικογένεια ή να μην χρειαστεί να ανοίξει νέο σπίτι ή να πάει εκεί που είναι ο αδελφός του ή η αδελφή του.
Για να γίνουν όλα αυτά έγινε ο νόμος και υπήρξε εγκύκλιος, η οποία έδινε όλες τις εξηγήσεις. Και για το θέμα των είκοσι τριών ετών υπήρξε εξουσιοδότηση νόμου και υπήρξε Υπουργική Απόφαση που έλεγε ότι, όταν ένα από τα παιδιά είναι πάνω από τα είκοσι τρία και δεν σπουδάζει ή πάνω από τα είκοσι πέντε όταν σπουδάζει, τότε δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι όλη η οικογένεια έχει τέσσερα παιδιά, τα οποία σπουδάζουν όλα σε διαφορετική βαθμίδα, άρα, πρέπει να είναι μαζί. Υπήρχε μία λογική, αποτυπώθηκε στο νόμο, αποτυπώθηκε στην εγκύκλιο, την ήξεραν όλα τα παιδιά όταν πατούσαν το μηχανογραφικό στις ειδικές κατηγορίες, δινόταν όλη η πληροφορία στο κάθε παιδί και αφού εξαντλήσαμε το περιθώριο, δώσαμε ειδική παράταση για τις ειδικές ομάδες, αν ήθελαν να αλλάξουν τις επιλογές τους. Αυτή η παράταση δόθηκε μόνον για τις ειδικές ομάδες, δηλαδή, τα παιδιά των πολυτέκνων είχαν επιπλέον ημέρες για να ξαναδούν τα μηχανογραφικά και να κάνουν αλλαγή, αν ήθελαν και στο ενδιάμεσο υπήρξαν οι παροτρύνσεις των οργανώσεών τους να μην δεχθούν τις προϋποθέσεις του νόμου ή της εγκυκλίου και να λειτουργήσουν, σύμφωνα με τις κατευθύνσεις της συγκεκριμένης οργάνωσης.
Εδώ εγώ δεν έχω να κάνω κανένα σχόλιο, ο καθένας όμως, κάνει την επιλογή του και μετά παίρνει και τις ευθύνες του. Γιατί ο νόμος ήταν σαφής, η εγκύκλιος ήταν σαφής, το σύνολο των παιδιών των πολυτέκνων ακολούθησαν ακριβώς τις οδηγίες και υπάρχει ένας πολύ μικρός αριθμός, οι οποίοι δεν ακολούθησαν τις συγκεκριμένες οδηγίες, κάνοντας χρήση μόνο της νομοθετικής ρύθμισης στην οποία αναφέρεσθε και αδιαφορώντας παντελώς για το νόμο και για την εγκύκλιο.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας της κυρίας Υπουργού)
Όπως καταλαβαίνετε, ούτε ασάφεια υπάρχει, ούτε αδικία υπάρχει και δεν μπορεί να γίνει καμία αλλαγή.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Σας ευχαριστώ.
Το λόγο έχει η ερωτώσα Βουλευτής κ. Αμμανατίδου-Πασχαλίδου.
ΛΙΤΣΑ ΑΜΜΑΝΑΤΙΔΟΥ – ΠΑΣΧΑΛΙΔΟΥ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Προηγουμένως, στον συνάδελφό μου κ. Τάσο Κουράκη, μιλήσατε για «κοινωνική και εκπαιδευτική διάσταση». Ακριβώς σε αυτό εμπίπτει η ερώτησή μου, κυρία Υπουργέ. Εσείς μου λέτε τώρα ότι δεν υπάρχει καμμία ασάφεια στο νόμο.
Κοιτάξτε, δεν είναι έτσι τα πράγματα. Υπάρχει τεράστια ασάφεια. Ο νόμος βγήκε στις 24 Μαΐου, σε ένα μήνα τα παιδιά έκαναν το μηχανογραφικό, δεν γνώριζαν τη συγκεκριμένη νομοθεσία Τώρα ως προς το αν ήταν αναρτημένο, είδαμε τι έγινε και με την ηλεκτρονική διακυβέρνηση και με όλο αυτό το πανδαιμόνιο που δημιουργήθηκε με τα 1.100 παιδιά.
Όμως, σ’ αυτό το νόμο που ψηφίσατε στο άρθρο 59, παράγραφος 11, περίπτωση ii, σχετικά με τον αριθμό των θέσεων εισακτέων των κατόχων απολυτηρίου Γενικού ή Επαγγελματικού Λυκείου, στην περίπτωση αα’ λέει τα εξής: Υποψηφίων που είναι πολύτεκνοι, κατά την έννοια του άρθρου 1 του ν. 1910/44, όπως αντικαταστάθηκε με την παράγραφο 1 του άρθρου 6 του ν. 3454/2006, καθώς και υποψηφίων τέκνων των ανωτέρω πολυτέκνων».
Εδώ είναι οι πολύτεκνοι που ένα τους παιδί έχει ξεπεράσει το 23ο έτος και δεν σπουδάζει ή το 25ο αν σπουδάζει ή είναι στρατιώτης. Εδώ είναι αυτή η κατηγορία. Εδώ κρατάμε το 23ο για τους πολύτεκνους.
Όμως, στη ββ’ περίπτωση μιλάτε για τους υποψήφιους γονείς και τέκνα πολυμελών οικογενειών με τρία ζώντα τέκνα από νόμιμο γάμο ή νομιμοποιηθέντα ή νομίμως αναγνωρισθέντα ή υιοθετηθέντα, εφόσον κανένα από αυτά δεν υπερβαίνει το εικοστό έκτο έτος της ηλικίας του, συμπεριλαμβανομένων των περιπτώσεων άγαμων μητέρων με τρία μη αναγνωρισθέντα ζώντα τέκνα, που δεν υπερβαίνουν το ανώτερο όριο ηλικίας.
Με συγχωρείτε, κυρία Υπουργέ, αλλά εδώ υπάρχει μία προχειρότητα στην οποία αναφέρεσθε και εσείς: Ότι δηλαδή υπάρχει το 23ο έτος για τους πολύτεκνους και για τους τρίτεκνους -και εγώ είμαι τρίτεκνη και σας το λέω- μιλάτε και για 26ο έτος. Πείτε μου, σας παρακαλώ, ποιο από τα δύο ισχύει.
Αν ένα παιδί ενός πολύτεκνου, που έχει τέσσερα παιδιά, έχει περάσει την ηλικία των 23, εμπίπτει στην κατηγορία των τριτέκνων για να πάει στο 26; Όχι.
Πέραν, όμως, αυτού, όλα αυτά που συμβαίνουν είναι τραγικά γιατί υπάρχει και το άρθρο 21 παράγραφος 2 του Συντάγματος που λέει: «Πολύτεκνες οικογένειες, ανάπηροι πολέμου και ειρηνικής περιόδου, θύματα πολέμου… και όσοι πάσχουν από ανίατη σωματική ή πνευματική νόσο έχουν δικαίωμα ειδικής φροντίδας από το Κράτος». Και με αυτό στο άρθρο 60 στις καταργούμενες διατάξεις του ν. 3966/2011, δηλαδή του Μαΐου, αναφέρετε 64 περιπτώσεις, υποπεριπτώσεις, άρθρα διαφόρων νόμων που καταργούνται. Εκεί υπάρχει και η περίπτωση ιδ΄ που λέει ότι καταργείται «Κάθε άλλη γενική ή ειδική διάταξη που ρυθμίζει με διαφορετικό τρόπο τα θέματα του παρόντος».
Αν τώρα εσείς εντάσσετε την παράγραφο 3 του άρθρου 6 του ν. 3454/2000 εκεί, ξέρετε τι συμβαίνει, κυρία Υπουργέ; Τότε, αυτό που λέει «Οι γονείς που απέκτησαν την πολυτεκνική ιδιότητα βάσει των διατάξεων του ν. 860/79 και τα δε τέκνα τους που προστατεύονται από αυτό», καταργείται.
Θέλω να μου πείτε γιατί αυτά τα παιδιά δεν τα βάζετε στη γενική κατάταξη; Είναι ελάχιστα τα παιδιά αυτά και έχετε δημιουργήσει αυτή την κατάσταση με 19.500 και με 17.000 και με 16.000 μόρια ή και με λιγότερα. Αυτά τα παιδιά γιατί δεν τα εντάσσετε στη γενική κατάταξη; Γι’ αυτό φταίει το Υπουργείο, η Κυβέρνηση και κανένας άλλος, κυρία Υπουργέ. Αντί να πάει στη Θεσσαλονίκη, ας πάει στην Ξάνθη. Εκεί είχε 17.000 μόρια, ενώ στο άλλο η βάση είναι 16.000.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξης χρόνου ομιλίας της κυρίας Βουλευτού)
Επίσης, τα αποκλείεται, αν εγγραφούν, για δύο χρόνια. Από πού το βρίσκεται εσείς, κυρία Υπουργέ, αυτό το δικαίωμα; Ποιος σας το έχει δώσει; Με συγχωρείτε πάρα πολύ, αλλά εδώ συντελείται μια τεράστια αδικία και θα πρέπει αυτή τη στιγμή να μου την απαντήσετε και να αλλάξετε για φέτος όλη αυτή τη διαδικασία.
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Κι εγώ σας ευχαριστώ.
Το λόγο έχει η Υπουργός Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων κ. Διαμαντοπούλου.
ΑΝΝΑ ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ (Υπουργός Παιδείας, Διά Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων): Εάν ο κάθε μαθητής ή ο κάθε υποψήφιος έπρεπε να διατρέξει όλους τους νόμους, τις παραγράφους, το Σύνταγμα, το παρελθόν και το παρόν για να αποφασίσει τι θα κάνει, έχετε δίκιο ότι θα υπήρχε ένα σημαντικό πρόβλημα. Όμως, δεν ήταν έτσι τα πράγματα. Υπήρχε μία εγκύκλιος η οποία με πάρα πολύ σαφή τρόπο έλεγε ότι αν θέλει κάποιο παιδί μπορεί να πάει μόνο στη γενική κατηγορία. Εάν θέλει μπορεί να κάνει χρήση και της γενικής και της ειδικής κατηγορίας. Εάν κάνει το δεύτερο, τότε υποχρεωτικά θα τρέξει πρώτα στο γενικό και αν δεν περνάει στο γενικό, θα πάει στο ειδικό.
Και εκεί, στο ειδικό, στην ειδική κατηγορία, ουσιαστικά τα παιδιά ανταγωνίζονται μεταξύ τους και είναι πολύ πιο ευνοϊκή η κατάσταση. Γι’ αυτό και ένα από τα θέματα που βλέπουμε από την πρώτη λειτουργία τους συστήματος είναι ότι, επειδή ήταν αρκετά μεγάλος ο αριθμός στο Λεκανοπέδιο, δημιουργήθηκαν ζητήματα και θα υπάρξουν διορθωτικές παρεμβάσεις, οι οποίες έχουν να κάνουν με τα όρια και με τη βάση, η οποία αφορά αντίστοιχες σχολές ίδιου περιεχομένου.
Δεν υπήρχε σύγχυση, γι’ αυτό και το σύνολο των παιδιών με τον καλύτερο τρόπο συμπλήρωσαν τα χαρτιά τους. Για τα παιδιά που είχαν ερωτήσεις, υπήρχαν γραμμές στο Υπουργείο και υπήρχαν και ηλεκτρονικές και προφορικές απαντήσεις. Σας επαναλαμβάνω ότι τους δόθηκε η δυνατότητα ειδικά για τα παιδιά των ειδικών κατηγοριών, να έχουν επιπλέον μέρες όπου μπορούσαν να αλλάξουν και τις επιλογές τους.
ΛΙΤΣΑ ΑΜΜΑΝΑΤΙΔΟΥ-ΠΑΣΧΑΛΙΔΟΥ: Όταν…
ΑΝΝΑ ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ (Υπουργός Παιδείας, Διά Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων): Κυρία συνάδελφε, μην εξανίσταστε. Συζητάμε και ανταλλάσουμε επιχειρήματα.
Όταν κάποιος επιλέγει αντί να ακούσει ή να σεβαστεί το νόμο και την εγκύκλιο του Υπουργείου, να σεβαστεί και να ακούσει την παρότρυνση της κοινωνικής οργάνωσης στην οποία ανήκει, παίρνει και μια ευθύνη γι’ αυτό.
ΛΙΤΣΑ ΑΜΜΑΝΑΤΙΔΟΥ-ΠΑΣΧΑΛΙΔΟΥ: Αυτοί έδωσαν τα νόμιμα δικαιολογητικά.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Παρακαλώ μην διακόπτετε.
ΑΝΝΑ ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ (Υπουργός Παιδείας, Διά Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων): Εγώ, λοιπόν, σας λέω πώς έχει η κατάσταση και πού βρισκόμαστε σήμερα. Επειδή έχουμε σε πολλά θέματα τέτοια ζητήματα για το νόμο -για το πώς τον καταλαβαίνει ο καθένας, για το πώς τον εφαρμόζει ο καθένας- θέλω να πω και να κάνω σαφές το εξής: Ξεκινάει η περίοδος και τα παιδιά πρέπει να πάνε να εγγραφούν όλα. Και φέτος θέλω να κάνω σαφές ότι δεν εγγράφονται μόνο οι πρωτοετείς, πρέπει να εγγραφούν όλοι οι φοιτητές, σε όλα τα εξάμηνα, γιατί εάν δεν υπάρξει εγγραφή σε δύο εξάμηνα, ο φοιτητής διαγράφεται αυτομάτως.
Επίσης, θέλω να υπενθυμίσω ότι από φέτος ισχύει ότι πρέπει να γίνουν δεκατρείς εβδομάδες μάθημα για να μπορεί ένα παιδί να δώσει εξετάσεις, αλλιώς δεν μπορεί να προσέλθει στις εξετάσεις.
Επίσης θέλω να υπενθυμίσω ότι δεν μπορεί να γίνονται παράλληλα και εξετάσεις και μαθήματα. Πρέπει να τελειώσει η εξεταστική περίοδος, όπως ορίζεται ρητώς στη νόμο, για να αρχίσει η περίοδος των μαθημάτων. Γι’ αυτό και όλοι οι συντελεστές της κοινωνίας μας είτε είναι τα πανεπιστήμια είτε είναι κοινωνικές οργανώσεις είτε είναι φοιτητές, θα πρέπει να κατανοήσουν ότι υπάρχουν νόμοι στη χώρα οι οποίοι πρέπει να εφαρμόζονται. Και όταν οι νόμοι δεν εφαρμόζονται, υπάρχουν επιπτώσεις. Και αν δεν υπάρχουν επιπτώσεις, τότε οδηγούμαστε σε μια κοινωνία απόλυτης ανομίας η οποία δεν μπορεί να οδηγηθεί πουθενά.
Θα ήθελα λοιπόν να το ξαναδείτε και εσείς και να δείτε ότι δεν έχει δικαίωμα ένας υποψήφιος ή ένας γονιός να επιλέγει αν θα εφαρμόσει το νόμο ή την εγκύκλιο ή την παρότρυνση μιας οργάνωσης κοινωνικής όσο σημαντική και αν είναι αυτή η οργάνωση.
(βίντεο ομιλίας)
http://www.youtube.com/watch?v=TOt-xf7lQfo
