ΕΠΕΡΩΤΗΣΗ
Προς τον Υπουργό Οικονομικών
Θέμα: Για τη λεγόμενη αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας που σχεδιάζεται από την ΚυβέρνησηΗ κυβέρνηση κλιμακώνει την επίθεση ενάντια στην εργατική τάξη, γενικότερα στην λαϊκή οικογένεια. Πρόκειται για μια ολομέτωπη επίθεση ενάντια στο βιοτικό επίπεδο, στα εργασιακά, ασφαλιστικά, κοινωνικά και δημοκρατικά δικαιώματα και κατακτήσεις.
H κυβέρνηση, αξιοποιώντας την δημοσιονομικό εκτροχιασμό, επιδιώκει αφενός να φορτώσει τα βάρη της καπιταλιστικής κρίσης και της δημοσιονομικής εξυγίανσης στις πλάτες των λαϊκών στρωμάτων και αφετέρου να οδηγήσει στην απαξίωση της εργατικής δύναμης στο όνομα της ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας, ικανοποιώντας με αυτόν τον τρόπο τις στρατηγικές επιδιώξεις των μονοπωλιακών ομίλων.
Πρόκειται για μια επίθεση γενικευμένη και διαχρονική, ανεξάρτητα της δημοσιονομικής κατάστασης της ελληνικής οικονομίας, από την στιγμή που έχει δρομολογηθεί και με τη δική της συμμετοχή στα πλαίσια των αποφάσεων της Ε.Ε. και κλιμακώνεται με το «Σύμφωνο για το Ευρώ» στο σύνολο των κρατών μελών της Ευρωένωσης.
Σε αυτά τα πλαίσια η κυβέρνηση, εκτός των άλλων, σχεδιάζει μέσα από τη λεγόμενη αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας να αντλήσει έσοδα ύψους 50 δις ευρώ έως το 2015.
Αποτελεί πρόσχημα ο ισχυρισμός της κυβέρνησης ότι προχωράει σ’ αυτήν την επιλογή με στόχο την εξυπηρέτηση του δημοσίου χρέους. Άλλωστε τέτοια μέτρα έχουν υλοποιηθεί στη χώρα μας, ανεξάρτητα των ρυθμών, την τελευταία 20ετία, αλλά και στο σύνολο των κρατών μελών της Ε.Ε. ανεξάρτητα της δημοσιονομικής τους κατάστασης.
Στην πραγματικότητα, η παραχώρηση κρατικής περιουσίας σε μονοπωλιακούς ομίλους δεν είναι τίποτε άλλο παρά η υλοποίηση των κατευθύνσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που στόχο έχουν να διευκολύνουν την αναπαραγωγή του κεφαλαίου μέσα από την επέκταση της δράσης του και σε νέους τομείς και κλάδους, στηρίζοντας και ενισχύοντας την ανταγωνιστικότητα και την κερδοφορία του κεφαλαίου στην Ε.Ε.
Γι αυτό ακριβώς το λόγο και είναι αποπροσανατολιστική η αντιπαράθεση της κυβέρνησης με τα άλλα κόμματα όπως τη ΝΔ και το ΛΑΟΣ για το ύψος, τις μορφές, τους τρόπους και τις προτεραιότητες αυτής της «αξιοποίησης». Αλλά και η κριτική του ΣΥΡΙΖΑ ότι αυτή δεν γίνεται υπό τον «δημόσιο έλεγχο και ευθύνη» αγνοώντας τον ρόλο του αστικού κράτους ως θεματοφύλακας των συμφερόντων της πλουτοκρατίας. Όπως αυτή κι αν γίνει θα είναι σε βάρος των συμφερόντων αλλά και της ικανοποίησης των σύγχρονων και διευρυμένων αναγκών του ελληνικού λαού.
Άλλωστε η ίδια η μέχρι σήμερα εμπειρία από την υλοποίηση αυτής της πολιτικής τόσο από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ όσο και της ΝΔ επιβεβαιώνει το παραπάνω συμπέρασμα.
Η παραχώρηση της κρατικής περιουσίας σε μονοπωλιακούς ομίλους υλοποιείται μέσα από διάφορες μορφές. Από την απελευθέρωση των αγορών σε επίπεδο Ε.Ε. και την ιδιωτικοποίηση των πρώην κρατικών μονοπωλίων σε διάφορους τομείς όπως της ενέργειας, των τηλεπικοινωνιών και μεταφορών. Με αποτέλεσμα την διευκόλυνση της δράσης των συσσωρευμένων ιδιωτικών κεφαλαίων, την συγκέντρωση και μονοπώληση της αγοράς, την απώλεια θέσεων εργασίας και της επιδείνωσης των συνθηκών εργασίας, τις συνεχείς αυξήσεις των τιμολογίων που πλήττουν τα λαϊκά εισοδήματα.
Οι απολύσεις, η μείωση των μισθών, οι ανατροπές στις εργασιακές σχέσεις και η επιδείνωση των συνθηκών εργασίας αποτελούν τις συνέπειες της απελευθέρωσης των αγορών και των ιδιωτικοποίησεων. Η ίδια η ζωή επίσης έχει αποδείξει ότι είναι μύθος ο ισχυρισμός ότι μετά από την απελευθέρωση της αγοράς θα έχουμε καλύτερα και φθηνότερα εμπορεύματα και υπηρεσίες για τον λαό. Οι εξελίξεις στην ακτοπλοΐα, την ενέργεια και τις τηλεπικοινωνίες με τις συνεχείς αυξήσεις στα εισιτήρια και τα τιμολόγια αποτελούν αδιάψευστο γεγονός.
Μέρος αυτής της πολιτικής είναι οι συμβάσεις παραχώρησης έργων υποδομής στους μονοπωλιακούς ομίλους, όπως το αεροδρόμιο Ελ. Βενιζέλος, η γέφυρα Ρίου – Αντιρρίου και οι οδικοί άξονες, όπως οι συμβάσεις για την Ολύμπια Οδό, Ιόνια Οδό, Ε65 και αλλού που ψηφίζουν από κοινού ΠΑΣΟΚ και ΝΔ και υλοποιούνται από τις Κυβερνήσεις τους. Το αποτέλεσμα είναι ο ελληνικός λαός να πληρώνει πανάκριβα την κατασκευή, συντήρηση και χρήση των συγκεκριμένων υποδομών με γνώμονα την διασφάλιση της κερδοφορίας των κοινοπραξιών, στις οποίες έχουν παραχωρηθεί οι υποδομές.
Την παραχώρηση και εκμετάλλευση από επιχειρηματικούς ομίλους που δραστηριοποιούνται στον κλάδο του Τουρισμού, ακτών, μαρίνων και Ξενία. Με αποτέλεσμα το δικαίωμα για τον λαό στις διακοπές και την αναψυχή να μετατρέπεται σε πολυτέλεια. Στην Αττική η παράδοση στους επιχειρηματικούς ομίλους των οργανωμένων ακτών συνοδεύτηκε από την επιβολή εισιτηρίων.
Η κυβέρνηση προχωρά στην προετοιμασία του σχεδίου δράσης για την «αξιοποίηση» της ακίνητης περιουσίας, τις αποκρατικοποιήσεις και τις αναδιαρθρώσεις προκειμένου να αντλήσει, με βάση τους δικούς της υπολογισμούς, έσοδα 15 δις ευρώ για την περίοδο 2011 – 2013 και συνολικά 50 δις ευρώ μέχρι το 2015.
Στα πλαίσια αυτά έχει προχωρήσει στις προσλήψεις χρηματοοικονομικών και νομικών συμβούλων για την παραχώρηση της έκτασης του πρώην αεροδρομίου στο Ελληνικό, για την επέκταση της υφιστάμενης σύμβασης και της παραχώρησης της συμμετοχής του Δημοσίου στο Διεθνή Αερολιμένα Αθηνών Α.Ε., για τον διαχωρισμό των δραστηριοτήτων του Ταμείου Παρακαταθηκών και Δανείων, για την ιδιωτικοποίηση ή την εξεύρεση στρατηγικού επενδυτή για τα Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα (ΕΑΣ).
Προχωράει η διαδικασία πρόσληψης συμβούλων για την αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας του Δημοσίου με προτεραιότητα την παραχώρηση του Χιονοδρομικού Κέντρου στο Καϊμακτσαλάν, εκτάσεων στην Αφάντο Ρόδου, στην παραλία της Ζαχάρως, στην παραλία Μύρτου Κεφαλονιάς, στο πρώην εργοτάξιο της Γέφυρας Ρίου – Αντιρρίου κ.α.
Η παράδοση των ορεινών όγκων, των ακτών του αιγιαλού για να αξιοποιηθούν τουριστικά από τους επιχειρηματικούς ομίλους, απαντά στις σημερινές τους ανάγκες για στήριξη και ενίσχυση της κερδοφορίας τους, στον βωμό της οποίας θα θυσιαστεί η ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών. Οι όποιες ανάγκες για απασχόληση θα καλύπτονται από ευκαιριακές – προσωρινές μορφές απασχόλησης, από την μαθητεία. Ο έλεγχος του τουριστικού ρεύματος από τους επενδυτές και τους tour operators θα επιδεινώσει την θέση των επαγγελματιών που δραστηριοποιούνται σε αυτούς τους τομείς. Η συγκέντρωση της γης, η αλλαγή χρήσης της και η εμπορευματοποίηση της θα επιταχύνει το ξεκλήρισμα της φτωχής και μεσαίας αγροτιάς. Ενώ σοβαροί κίνδυνοι διαμορφώνονται για την αλλοίωση της ιστορικής, πολιτιστικής και αρχιτεκτονικής κληρονομιάς και για την επιβάρυνση του περιβάλλοντος.
Επίσης σχεδιάζεται η προώθηση συμβάσεων παραχώρησης αεροδρομίων και λιμανιών, της ακίνητης περιουσίας του ΟΣΕ αλλά και η προώθηση αποκρατικοποιήσεων – ιδιωτικοποιήσεων. Χωρίς να αποκλείεται και η ενδεχόμενη παραχώρηση για εκμετάλλευση του ορυκτού πλούτου της Ελλάδας.
Στόχος της κυβέρνησης δεν είναι η εξυπηρέτηση του δημοσίου χρέους αλλά η προσέλκυση υπερσυσσωρευμένων κεφαλαίων και η ικανοποίηση των αναγκών, εγχώριων και αλλοδαπών επιχειρηματικών ομίλων.
Γι αυτό και δεν έχει καμία βάση ο ισχυρισμός της κυβέρνησης ότι η αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας θα έχει ως αποτέλεσμα την άμβλυνση της αντιλαϊκής επίθεσης στους μισθούς και τις συντάξεις και στον περιορισμό των κοινωνικών δαπανών για υγεία, παιδεία κ.λ.π. Άλλωστε μέρος της αντιλαϊκής επίθεσης αποτελεί και η επιλογή της αξιοποίησης και παραχώρησης της δημόσιας περιουσίας.
Το πραγματικό δίλημμα είναι αν η αξιοποίηση της κρατικής περιουσίας θα γίνει προς όφελος του λαού ή προς όφελος των μονοπωλίων. Η αξιοποίησή της προς την κατεύθυνση ικανοποίησης των λαϊκών αναγκών μπορεί να δώσει πραγματικές λύσεις σε μια σειρά επείγουσες και πιεστικές ανάγκες των εργαζομένων, σε χώρους άθλησης, αναψυχής, λαϊκού τουρισμού. Για παράδειγμα, η αξιοποίηση σημερινών κρατικών κτιρίων για τη στέγαση αστέγων και ανέργων, η αξιοποίηση κρατικών οικοπέδων για τη ανέγερση και λειτουργία δημόσιων παιδικών σταθμών και σχολείων, η πολυθεματική αξιοποίηση του χώρου του πρώην αεροδρομίου του Ελληνικού.
Όμως, η ολοκληρωμένη αξιοποίηση της κρατικής περιουσίας προς όφελος των λαϊκών αναγκών δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί σε ένα σύστημα παραγωγής, όπου σκοπός της παραγωγής είναι η κερδοφορία του κεφαλαίου. Απαιτείται η ριζική ανατροπή της εξουσίας και της οικονομίας των μονοπωλίων, η εγκαθίδρυση της λαϊκής εξουσίας και οικονομίας, η κοινωνικοποίηση των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής, η λειτουργία τους με κεντρικό σχεδιασμό και κοινωνικό έλεγχο. Μόνο υπό αυτούς τους όρους μπορεί να υπάρξει αξιοποίηση της κρατικής περιουσίας προς όφελος του λαού.
ΕΠΕΡΩΤΑΤΑΙ η κυβέρνηση για την πολιτική της στην αξιοποίηση της κρατικής περιουσίας.
Οι βουλευτές
Αλέκα Παπαρήγα
Γιάννης Γκιόκας
Γιάννης Ζιώγας
Κώστας Καζάκος
Σοφία Καλαντίδου
Λιάνα Κανέλλη
Νίκος Καραθανασόπουλος
Διαμάντω Μανωλάκου
Γιώργος Μαρίνος
Γιώργος Μαυρίκος
Νίκος Μωραΐτης Αποστόλης Νάνος
Βέρα Νικολαΐδου
Νίκος Παπακωνσταντίνου
Θανάσης Παφίλης
Γιάννης Πρωτούλης
Σταύρος Σκοπελίτης
Αντώνης Σκυλλάκος
Άγγελος Τζέκης
Σπύρος Χαλβατζής
Μπάμπης Χαραλάμπους
