2 Ιουνίου 2010
Ομιλία του Θανάση Οικονόμου στην Ολομέλεια της Βουλής επί του Νομοσχεδίου: «Απλοποίηση διαδικασιών σύστασης προσωπικών και κεφαλαιουχικών εταιριών και άλλες διατάξεις»
http://www.youtube.com/user/athanasiosoikonomou#p/a/u/0/xg-8Bhq_hF0
Σημεία ομιλίας:
Για την ισραηλινή επέμβαση
Πριν αναφερθώ στο νομοσχέδιο, νιώθω την ανάγκη να ενώσω τη φωνή μου απ’
αυτό εδώ το βήμα, με όλους εκείνους που καταδικάζουν την τυφλή βία του Ισραήλ και της κυβέρνησής του. Ο ισραηλινός στρατός, κάνοντας ρεσάλτο στο στόλο της ελευθερίας, που κατευθυνόταν με άοπλους και με ανθρωπιστική βοήθεια στην πολιορκημένη Γάζα, δολοφόνησε την αλληλεγγύη, τον πολιτισμό, τη Δημοκρατία.
Δυστυχώς, χθες ζήσαμε άλλη μία εκδοχή του κυνισμού και της βαρβαρότητας.
Για την παραγωγή και διάθεση προϊόντων αρτοποιίας
( εγκαταστάσεις περάτωσης έψησης ενδιάμεσων προϊόντων αρτοποιίας, «bake off»)
Τα άρθρα 15 και 16 για την παραγωγή και διάθεση προϊόντων αρτοποιίας
αφορούν μία μεγάλη κατηγορία επαγγελματιών, που εμπορικά και κοινωνικά έχουν στηρίξει πάρα πολλές περιοχές και σε δύσκολες μάλιστα εποχές.
Στο πλαίσιο της υποχρεωτικής υιοθέτησης των ειδικών διατάξεων του κοινοτικού δικαίου, θα πρέπει να δώσουμε τη δέουσα προσοχή όσον αφορά την έκδοση των προβλεπόμενων ΚΥΑ για τον καθορισμό και την εξειδίκευση των απαιτήσεων ασφάλειας και επισήμανσης των προϊόντων που διατίθενται στην αγορά.
Η προστασία του καταναλωτή, αλλά και η επιβίωση με ισότιμους όρους της μικρομεσαίας επιχειρηματικότητας σε αυτό τον κλάδο, επιβάλλουν να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί όσον αφορά την επισήμανση για τον όρο φρέσκος ή κατεψυγμένος άρτος, το διαχωρισμό ανάμεσα στον άρτο και το αρτοπαρασκεύασμα και την πλήρη εφαρμογή του συστήματος Διασφάλισης Υγιεινής Τροφίμων (HACCP). Και όλα αυτά με ευκρινείς επισημάνσεις.
Είμαι βέβαιος ότι και η πρόθεση του Υπουργείου είναι στην κατεύθυνση της πλήρους διαφύλαξης και των δικαιωμάτων των καταναλωτών.
Για τις πρόνοιες του Νομοσχεδίου
Το δίκτυ ασφαλείας που χρειαζόμαστε ως οικονομία και ως κοινωνία, δεν
εξαντλείται στην κάλυψη των δανειοδοτικών αναγκών της χώρας. Και αυτό, η Κυβέρνηση το γνωρίζει καλά. Επί της ουσίας, με το παρόν νομοσχέδιο και τα επερχόμενα του Υπουργείου Οικονομίας, προχωρούμε σε κρίσιμα βήματα για να ισοσκελίσουμε τα απαραίτητα μέτρα που οφείλαμε να λάβουμε στα πλαίσια της δημοσιονομικής εξυγίανσης. Προχωράμε σε διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις. Για την ενίσχυση του ανταγωνισμού στις αγορές. Για τη βελτίωση του επιχειρηματικού περιβάλλοντος. Για την ταχύτερη έξοδο από την οικονομική κρίση.
Είναι σαφές ότι οι αδυναμίες του Κράτους και η απουσία πολιτικής βούλησης από
τις προηγούμενες κυβερνήσεις, καλλιεργούσαν στρεβλώσεις στην αγορά και ατελή ανταγωνισμό εις βάρος των καταναλωτών, της ανάπτυξης και της προοπτικής όλων μας.
Τελικά το εντυπωσιακό είναι, ότι αν υπάρχει πολιτική βούληση ακόμα και με
απλές αποφάσεις επιφέρουμε επαναστατικές αλλαγές απέναντι σε ότι μας καταδίκαζε στη μιζέρια, στην εξαίρεση που έγινε κανόνας, στην ελάχιστη προσπάθεια, στην αδιαφάνεια.
Σε αυτή την κατεύθυνση, είναι και οι παρεμβάσεις που έχουν δρομολογηθεί και αφορούν τη διαμόρφωση ενός συνολικού πλαισίου αδειοδότησης και λειτουργίας των επιχειρήσεων, τη διαδικασία ταχείας αδειοδότησης μεγάλων επενδύσεων, τα προγράμματα ΤΕΜΠΜΕ, τη νεανική και γυναικεία επιχειρηματικότητα, το ΕΣΠΑ και ασφαλώς και ο επικείμενος αναπτυξιακός.
Όλα αυτά είναι δράσεις που αλλάζουν το τοπίο.
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ομιλίας:
Πριν αναφερθώ στο νομοσχέδιο, νιώθω την ανάγκη να ενώσω τη φωνή μου απ’ αυτό εδώ το βήμα, με όλους εκείνους που καταδικάζουν την τυφλή βία του Ισραήλ και της κυβέρνησής του. Ο ισραηλινός στρατός, κάνοντας ρεσάλτο στο στόλο της ελευθερίας, που κατευθυνόταν με άοπλους και με ανθρωπιστική βοήθεια στην πολιορκημένη Γάζα, δολοφόνησε την αλληλεγγύη, τον πολιτισμό, τη Δημοκρατία. Δυστυχώς, χθες ζήσαμε άλλη μία εκδοχή του κυνισμού και της βαρβαρότητας.
Κυρίες και κύριοι,
Το δίκτυ ασφαλείας που χρειαζόμαστε ως οικονομία και ως κοινωνία, δεν εξαντλείται στην κάλυψη των δανειοδοτικών αναγκών της χώρας. Και αυτό, η Κυβέρνηση το γνωρίζει καλά.
Αυτοί που δεν το γνωρίζουν, είναι όσοι εξακολουθούν να αντιλαμβάνονται και να περιγράφουν το σήμερα με όρους του χθες. Με την ίδια συντηρητική νοοτροπία, που έπνιγε κάθε υγιή επιχειρηματική δράση, με την ίδια συντηρητική νοοτροπία που προσπαθεί να υποβαθμίσει σήμερα κάθε πρωτοβουλία διεξόδου από την κρίση.
Σε όλους αυτούς, στέλνουμε σήμερα ένα μήνυμα. Δίνουμε αισιοδοξία, αλλά πάνω απ’ όλα επενδύουμε στην πίστη ότι αυτή η χώρα και μπορεί και είναι έτοιμη να αλλάξει το παραγωγικό και επιχειρηματικό της μέλλον. Για να κινητοποιήσουμε όλες τις οικονομικές και κοινωνικές δυνάμεις της χώρας, αλλά και των ξένων επενδυτών σε μία άλλη κατεύθυνση. Στην κατεύθυνση της αλλαγής του επιχειρηματικού περιβάλλοντος αλλά και της εικόνας της χώρας στη διεθνή κοινότητα.
Δεν υπάρχει ούτε μία έκθεση, ούτε μία γνωμοδότηση εντός και εκτός Ελλάδας, που να μην επισημαίνει πόσο «αφιλόξενη» επιχειρηματικά είναι η χώρα μας. Δεν υπάρχει ούτε ένας που να μην αναγνωρίζει τα γραφειοκρατικά εμπόδια που θέτει το ίδιο το κράτος στο επιχειρείν, στις ξένες επενδύσεις, στην καινοτομία, στους εμπόρους αλλά και στους νέους, που έχουν ιδέες, έχουν προτάσεις, έχουν χρήματα, αλλά δεν έχουν το χρόνο και τη διάθεση να περάσουν χίλια μύρια κύματα για τη σύσταση μίας εταιρείας και ακόμα χειρότερα να υποκύψουν στη διαφθορά που συνεπάγεται η πολυπλοκότητα της μέχρι σήμερα διαδικασίας.
Είναι σαφές ότι οι αδυναμίες του Κράτους και η απουσία πολιτικής βούλησης από τις προηγούμενες κυβερνήσεις, καλλιεργούσαν στρεβλώσεις στην αγορά και ατελή ανταγωνισμό εις βάρος των καταναλωτών, της ανάπτυξης και της προοπτικής όλων μας. Είναι αυτή η πραγματικότητα που με το σημερινό νομοσχέδιο αλλάζει. Δίνοντας μία σαφή ένδειξη των τομών και των μεταρρυθμίσεων που κάνουμε ως χώρα, για να αλλάξουμε και το μοντέλο ανάπτυξης, αλλά κυρίως τη νοοτροπία που μας διέπει ως κράτος.
Είμαι πεπεισμένος, ότι πολύ σύντομα οι αλλαγές που επιφέρει το παρόν νομοσχέδιο θα καταγραφούν σε αυτούς που πρέπει. Εντός και εκτός, η Ελλάδα θα καταλάβει τη θέση που δικαιούται στους δείκτες ανταγωνιστικότητας.
Επί της ουσίας, με το παρόν νομοσχέδιο και τα επερχόμενα του Υπουργείου Οικονομίας, προχωρούμε σε κρίσιμα βήματα για να ισοσκελίσουμε τα απαραίτητα μέτρα που οφείλαμε να λάβουμε στα πλαίσια της δημοσιονομικής εξυγίανσης. Προχωράμε σε διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις. Για την ενίσχυση του ανταγωνισμού στις αγορές. Για τη βελτίωση του επιχειρηματικού περιβάλλοντος. Για την ταχύτερη έξοδο από την οικονομική κρίση.
Μέχρι σήμερα, μόνο το ξεκίνημα μιας επιχείρησης φάνταζε πιο δύσκολο και από την ίδια της τη λειτουργία.
Δαιδαλώδεις και γραφειοκρατικές διαδικασίες που θα μου επιτρέψετε εμπειρικά να πω ότι ξεπερνούν πολλές φορές αρκετά το χρόνο ίδρυσης που αναφέρει η αιτιολογική έκθεση του παρόντος νομοσχεδίου. Κόστος που ορισμένες φορές ξεπερνάει κατά πολύ το επίσημο καθώς κάθε επιπλέον διαδικασία αποτελούσε πεδίο γέννησης νέου κόστους.
Είναι δεδομένο ότι σε αυτόν τον τομέα χρειαζόμαστε δομικές αλλαγές που θα συμβάλουν όχι μόνο στο πρακτικό και άμεσα μετρήσιμο κομμάτι που είναι η αύξηση των νέων επιχειρήσεων αλλά πρωτίστως θα συμβάλουν στην δημιουργία ενός κλίματος που η επιχειρηματική επένδυση δεν θα κατασπαταλιέται στην γραφειοκρατία και τη διαφθορά.
Με αυτό το γνώμονα, το νέο νομοσχέδιο βάζει τάξη, ώστε να υπάρξουν νέες επιχειρηματικές ευκαιρίες, νέες θέσεις εργασίας, νέες πηγές ευημερίας.
Είναι παραπάνω από αναγκαίες οι αλλαγές που υιοθετούμε, καθώς θέτουν ως κανόνα τη λογική. Μια στάση, σε μια μέρα για την ίδρυση μιας νέας επιχείρησης.
Μακριά από τα δεκάδες δικαιολογητικά και τους μήνες που απαιτούνταν για το ξεκίνημα μιας επιχείρησης. Την αναχρονιστική λειτουργία της ίδρυσης και καταγραφής των επιχειρήσεων, με αποτέλεσμα να έχουμε τρύπια μητρώα ακόμη και με εταιρίες φαντάσματα που εξέδιδαν πλαστά ή εικονικά τιμολόγια.
Είναι εντυπωσιακό πόσα χρόνια συζητάμε για το εμπορικό μητρώο και τον εμπορικό κώδικα. Να συζητάμε ακόμα για την εφαρμογή του Νόμου 3419/2005 που αφορά τη λειτουργία Γενικού Εμπορικού Μητρώου (ΓΕΜΗ) 5 χρόνια μετά την ψήφιση του. Να συζητάμε εδώ και τόσα χρόνια για την ανάγκη ύπαρξης ενός πλαισίου που θα υποστηρίζει την ταχύτατη και ανεμπόδιστη δημιουργία νέων επιχειρήσεων.
Αυτή η αδυναμία να κάνουμε τα αυτονόητα πράξη, να δουλέψει επιτέλους ορθολογικά η κρατική μηχανή, να δουλέψει στα ελάχιστα πλαίσια που ο νόμος ορίζει,
είναι ενδεικτική της έλλειψης πολιτικής βούλησης και της αδυναμίας της προηγούμενης κυβέρνησης να πράξει ακόμα και τα αυτονόητα στην κατεύθυνση της περίφημης «επανίδρυσης» του κράτους.
Τελικά το εντυπωσιακό είναι, ότι αν υπάρχει βούληση ακόμα και με απλές αποφάσεις επιφέρουμε επαναστατικές αλλαγές απέναντι σε ότι μας καταδίκαζε στη μιζέρια, στην εξαίρεση που έγινε κανόνας, στην ελάχιστη προσπάθεια, στην αδιαφάνεια.
Σε αυτή την κατεύθυνση, είναι και οι παρεμβάσεις που έχουν δρομολογηθεί και αφορούν τη διαμόρφωση ενός συνολικού πλαισίου αδειοδότησης και λειτουργίας των επιχειρήσεων, τη διαδικασία ταχείας αδειοδότησης μεγάλων επενδύσεων, τα προγράμματα ΤΕΜΠΜΕ, τη νεανική και γυναικεία επιχειρηματικότητα, το ΕΣΠΑ και ασφαλώς και ο επικείμενος αναπτυξιακός. Όλα αυτά είναι δράσεις που αλλάζουν το τοπίο.
Επιτρέψτε μου, όμως, να σταθώ εδικά στην πρόνοια των άρθρων 15 και 16 για την παραγωγή και διάθεση προϊόντων αρτοποιίας που αφορούν μία μεγάλη κατηγορία επαγγελματιών, που εμπορικά και κοινωνικά έχουν στηρίξει πάρα πολλές περιοχές και σε δύσκολες μάλιστα εποχές.
Στο πλαίσιο της υποχρεωτικής υιοθέτησης των ειδικών διατάξεων του κοινοτικού δικαίου, θα πρέπει να δώσουμε τη δέουσα προσοχή όσον αφορά την έκδοση των προβλεπόμενων Κοινών Υπουργικών Αποφάσεων (ΚΥΑ) για τον καθορισμό και την εξειδίκευση των απαιτήσεων ασφάλειας και επισήμανσης των προϊόντων που διατίθενται στην αγορά.
Η προστασία του καταναλωτή, αλλά και η επιβίωση με ισότιμους όρους της μικρομεσαίας επιχειρηματικότητας σε αυτό τον κλάδο, επιβάλλουν να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί όσον αφορά την επισήμανση για τον όρο φρέσκος ή κατεψυγμένος άρτος το διαχωρισμό ανάμεσα στον άρτο και το αρτοπαρασκεύασμα και την πλήρη εφαρμογή του συστήματος Διασφάλισης Υγιεινής Τροφίμων (HACCP) Και όλα αυτά με ευκρινείς επισημάνσεις. Είμαι βέβαιος ότι και η πρόθεση του Υπουργείου είναι στην κατεύθυνση της πλήρους διαφύλαξης και των δικαιωμάτων των καταναλωτών.
Κλείνοντας, θα ήθελα να επισημάνω το εξής: Δεν είναι η πατρίδα μας των γραμμάτων, των επιστημών, των φυσικών πλεονεκτημάτων, των ενεργών δυνάμεων, των ιστορικών αγώνων, δεν είναι η πατρίδα μας που δεν μπορεί να κάνει τη διαφορά.
Που δεν μπορεί να διεκδικήσει τον δικό της δρόμο στην ευημερία.
Είναι οι διαρθρωτικές αγκυλώσεις ενός αναπτυξιακού και παραγωγικού μοντέλου που έβαζαν παντού νάρκες. Σήμερα επανακτούμε την απαραίτητη εμπιστοσύνη απέναντι σε καίριους θεσμούς. Δίνοντας οξυγόνο στις ικανότητες μας. Στην πρωτοβουλία, την τόλμη, το ρίσκο, την εξωστρέφεια.
