OΜΙΛΙΑ (ΠΡΩΤΟΛΟΓΙΑ) ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΟΥ ΛΑ.Ο.Σ., κ. Γ. ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗ, ΚΑΤΑ ΤΗ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΑΡΧΗΓΩΝ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΦΘΟΡΑΓ. Καρατζαφέρης (Πρόεδρος ΛΑ.Ο.Σ.): «Κύριε Πρωθυπουργέ, πριν από εννέα ημέρες σ’ αυτή την Αίθουσα λέγατε κάτι. Θα διαβάσω τα Πρακτικά για να μου πείτε αν ισχύουν και σήμερα:
«Οι δηλώσεις μας, το τι λέμε εμείς εδώ μέσα στο Κοινοβούλιο, το τι συζητείται, το τι γράφεται, το τι λέγεται στις τηλεοράσεις, όλα αυτά αποδελτιώνονται από ηλεκτρονικούς υπολογιστές και πάνε στα γραφεία κάθε πολιτικού ή οικονομικού παράγοντα διεθνώς. Ξέρουν τι γίνεται στη χώρα μας. Οι εικόνες στη χώρα μας κάνουν το γύρο του κόσμου. Η Ελλάδα είναι στο στόχαστρο. Έχουμε έλλειψη αξιοπιστίας. Είναι το μεγαλύτερο έλλειμμα που έχει η χώρα μας. Αυτό, λοιπόν, σημαίνει ότι πρέπει να είμαστε ακόμα πιο υπεύθυνοι απέναντι σ’ αυτό τον τόπο, σ’ αυτή τη χώρα, στο σήμερα και στο αύριο των νέων και των επόμενων γενεών. Θα κριθούμε, κρινόμαστε όλοι. Ζητώ, λοιπόν, υπευθυνότητα».
Ισχύει σήμερα, κύριε Πρωθυπουργέ;
Και εγώ νομίζω ότι ισχύει. Λοιπόν, έρχεται ο Πρωθυπουργός της χώρας και κάνει μία έκκληση: «προσοχή τι λέμε εδώ μέσα» και έρχεται ο έτερος πόλος ο αξιότιμος Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης και λέει: «ελάτε να συζητήσουμε για τη διαφθορά, να βγάλουμε όλα τα “εσώψυχά μας”, να “ξεμπροστιάσουμε” ο ένας τον άλλον». Άκουσα και εσάς, κύριε Πρωθυπουργέ. Παρασυρθήκατε και αρχίσατε και λέγατε κάποιους λιβελλους για τη Νέα Δημοκρατία. Τα ίδια είπε και η άλλη πλευρά σε εσάς. Το να πολλαπλασιάζουμε εδώ μέσα στην Αίθουσα αυτή την εικόνα ωφελούμε την πατρίδα; Κερδίζει η πατρίδα;
Είμαστε σε έναν πόλεμο, κύριε Πρωθυπουργέ. Το έχετε πει εσείς και το δέχομαι. Είμαστε σε μία δύσκολη κατάσταση. Ας το καταλάβουμε όλοι, επιτέλους. Και εδώ δεν είναι να κάνουμε -να χρησιμοποιήσω μία λέξη της αριστεράς- «σπέκουλα», να πάρω εγώ μερικούς ψήφους από τη Νέα Δημοκρατία, για να πάρει εκείνη από το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και να φύγουν από τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α. να πάνε εκεί και το γύρω-γύρω όλοι. Είναι πολύ σοβαρότερα τα πράγματα. Αυτή η κουβέντα σήμερα -που όπως είδατε έφυγε από τη διαφθορά και πήγε στην οικονομία- είναι ένα κυρίαρχο κομβικό σημείο εάν και πώς θα επιβιώσουμε και ποια Ελλάδα θα έχουμε αύριο.
Εγώ, δεν θα μπω σ’ αυτό τον πειρασμό να μιλήσω για σκάνδαλα. Λέω, όμως, τούτο: Ότι και η Νέα Δημοκρατία, αλλά και εσείς, εφόσον γνωρίζετε ότι γίνονται σκάνδαλα, κλείστε, επιτέλους, κάποιον φυλακή. Ας πάει ένας φυλακή! Κουβέντα γίνεται, εξεταστικές επιτροπές γίνονται εδώ και σαράντα-πενήντα χρόνια, φυλακή ένας δεν μπήκε. Προχωρήστε προς αυτή την κατεύθυνση, κύριε Πρωθυπουργέ, να είμαστε μαζί σας. Και λέω άλλη μια φορά και επαναλαμβάνω -και το γνωρίζετε όλοι, αν θέλετε, ίσως και από επαγγελματική ιδιότητα- ότι ξέρω πολλά περισσότερα και θα μπορούσα να βγάζω μία σειρά σκανδάλων και από τη Νέα Δημοκρατία αλλά και από το ΠΑ.ΣΟ.Κ..
Γνωρίζετε πάρα πολύ καλά εσείς του ΠΑ.ΣΟ.Κ. ότι το δικό σας κόμμα έκοψε ένα κορυφαίο κομματικό σας στέλεχος μέλος της Κεντρικής Επιτροπής από τα ψηφοδέλτια γιατί δεν είχε δείξει πολύ καλή διαγωγή στο πόστο το οποίο του είχατε αναθέσει. Και σωστά κάνατε. Από εκεί και πέρα, δεν υπήρχε το επόμενο βήμα, η φυλακή; Εφόσον το ξέρατε και τον κόψατε τον άνθρωπο, το επόμενο βήμα δεν υπήρχε;
Έρχεται η Νέα Δημοκρατία και κόβει στις εκλογές από τα ψηφοδέλτια πολύ σοβαρά στελέχη της. Τα έκοψε. Γιατί τα έκοψε; Γιατί σαφώς πίστευε ότι κάτι δεν έκαναν σωστά. Ωραία. Ένα βήμα παραπάνω; Μείναμε εκεί;
Κάποια στιγμή, λοιπόν, νομίζω ότι αν θέλουμε να πατάξουμε τη διαφθορά, δεν χρειάζεται πολύς λόγος και δεν χρειάζονται και τόσες πολλές εξεταστικές επιτροπές και εξεταστικές επιτροπές express. Σε τριάντα ημέρες, κύριε Πρωθυπουργέ, θα μπορέσει να εξετάσει η ομάδα των Βουλευτών όλο το υλικό της Siemens; Όλα αυτά σε τριάντα ημέρες; Τόσες είναι οι μέρες. Σε τριάντα ημέρες να ψάξουμε να βρούμε στη Siemens τι έγινε από το 1990 μέχρι σήμερα. Αν είναι δυνατόν! Μόνο τον Χριστοφοράκο αν μπορούσατε να φέρετε -γιατί αυτός είναι η ουσία, όλοι οι άλλοι, αν θέλετε, είναι απλώς οδοντόκρεμες- θα έπρεπε να τον έχετε κάτω για δύο μήνες. Βλέπετε ποια ταλαιπωρία σήμερα δέχεται ο τόπος όχι από τον Χριστοφοράκο, από τη γραμματέα του Χριστοφοράκου που έγραψε κάτι στο ημερολόγιο. Και διερωτώμαι αν αυτή η κοπέλα αύριο το πρωί, σ’ αυτό το ημερολόγιο, έγραφε ότι ο κύριος τάδε ζήτησε, άντε κατηγορούμενος ο κύριος τάδε.
Εγώ δεν είμαι ούτε υπέρ, ούτε κατά αυτών των οποίων τα ονόματα αναφέρονται. Αλλά, όμως, δεν μπορούμε να αφήνουμε το τόπο με αυτό τον τρόπο να κατηγορείται, να διαβάλλεται, να προσβάλλεται, να εξευτελίζεται.
Κάποια στιγμή, να κάνουμε ένα βήμα εμπρός. Και νομίζω ότι είναι μια ευκαιρία να κάνουμε ένα βήμα εμπρός, τώρα που φθάσαμε στον πάτο. Δεν πάει παρακάτω. Να προχωρήσουμε.
Κύριε Πρωθυπουργέ, αυτό που γίνεται δεκαπέντε ημέρες στις εθνικές οδούς -και θα ήθελα μία απάντησή σας έστω και με νεύμα- είναι νόμιμο ή παράνομο; Τι πιστεύετε; Αυτό που γίνεται στους αγρότες, είναι νόμιμο ή παράνομο;
Εάν είναι νόμιμο, να τους αφήσουμε να πάνε μέχρι το καλοκαίρι. Αν είναι παράνομο, κάποιος πρέπει να παρέμβει, κάτι πρέπει να γίνει. Δεν λειτουργεί η χώρα. Χάνουμε εκατομμύρια ευρώ σε καθημερινή βάση απ’ αυτό το πράγμα. Και δεν πρέπει να μιλήσουμε, δεν πρέπει να πούμε το κάτι τι, γιατί έχουμε εκλογές αύριο και μας περιμένουν στην κάλπη. Και αυτό είναι υπευθυνότητα!
Αγόμεθα εμείς και δεν είμαστε ταγοί, όπως επιτάσσει η ετυμολογία της λέξεως. Και καλά εσείς, είστε Κυβέρνηση, εκτελεστική εξουσία, φοβάστε πώς θα πάτε στην εκλογική σας περιφέρεια.
Γιατί εμπλέκετε τη δικαστική εξουσία, κύριε Πρωθυπουργέ, γιατί επιτρέπετε εσείς και ο Υπουργός Δικαιοσύνης -ο κ. Καστανίδης- ο κ. Τέντες να παρανομεί με αυτόν τον τρόπο τον προκλητικό που παρανομεί, τηλεφωνώντας σε εισαγγελείς στη χώρα και να τους λέει «μην κινείστε, μη χτυπάτε την παρανομία». Είναι δυνατόν να συμβαίνει σήμερα; Δεν ξεκίνησε μία διαδικασία από έναν εισαγγελέα της Βορείου Ελλάδος και σταμάτησε;
Βεβαίως, κανείς δεν θέλει να χτυπηθούν οι αγρότες. Αγωνίζονται για το ψωμί τους και με χειρότερες συνθήκες απ’ ότι εμείς «του κουστουμιού». Αλλά από εκεί και πέρα όμως, δεν μπορεί η Ελλάδα να είναι έλεος του οποιουδήποτε θέλει να του πάει τα σωθικά της πατρίδας. Περί αυτού πρόκειται. Μην κοροϊδευόμαστε. Έχουμε τη χειρότερη οικονομία στην Ο.Ν.Ε. Υπάρχει κανείς που να αμφισβητεί, σ’ αυτήν την περίοδο που έχουμε τη χειρότερη οικονομία της Ο.Ν.Ε., ότι πρέπει να ανεχόμεθα αυτού του είδους τις καταστάσεις; Ή είναι ψέμα; Ποιος πιστεύει ότι ωφελείται η Ελλάδα απ’ αυτό.
Δεν μιλάω τώρα για το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας, το οποίο, εν πάση περιπτώσει, έχει καθιερώσει την αυτοδικία ως σκέψη πολιτικής δράσης. Εδώ μιλάω. Εμείς, όλοι οι άλλοι, πιστεύουμε ότι αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος αντιμετωπίσεως των πραγμάτων;
Είναι αδικημένοι και οι φαρμακοποιοί. Τότε να τους αφήσουμε να βγάλουν τα μπουκαλάκια με τις πενικιλίνες, να κλείσουν τη Σταδίου. Μα, είμαστε σοβαροί επιτέλους;
Μεθαύριο, απεργεί ο πλέον ωφελημένος κλάδος της πολιτείας. Είναι δυνατόν, οι εφοριακοί που παίρνουν περισσότερο μισθό από κάθε άλλον, να απεργήσουν; Κι επιτέλους, αν σήμερα μιλάμε για διαφθορά, ένα μεγάλο κομμάτι θα έπρεπε να είναι αφιερωμένο σε αυτούς, όχι σ’ όλους, αλλά σε κάποιους από αυτούς.
Ποια είναι σήμερα η πραγματική κατάσταση της χώρας;
Κύριε Πρωθυπουργέ, μπορεί να σκάσει στα χέρια σας η χειροβομβίδα, αλλά θα τραυματισθούμε όλοι θανάσιμα, όσοι είμαστε στο ίδιο δωμάτιο.
Αυτή τη στιγμή, ποιο είναι το πρόβλημα της χώρας; Γιατί δεν το κοιτάζουμε κατάματα; Είναι οι δημόσιοι υπάλληλοι. Είναι πολλοί και κοστίζουν ακριβά. Μπορείτε να το πείτε; Έχετε τη δύναμη να το πείτε; Γιατί, αυτό που λέτε δύο-δύο στο καφενείο, δύο-δύο σε ένα σαλόνι, δεν το λέτε εδώ μέσα;
Λέμε όλοι ότι παίρνουν μικρό μισθό, έχουν τον μικρότερο μισθό στην Ευρώπη. Δεν το λέμε; Δεν είναι επιχείρημα; Όμως, μήπως παίρνουν τα περισσότερα από την Ευρώπη; Γιατί λέμε μισθό. Δεν λέμε επιδόματα και υπερωρίες. Εμείς δεν είμαστε εδώ σε αυτόν τον τόπο, εμείς, το Κοινοβούλιο αυτό, που εφηύραμε τον όρο «πλασματικές υπερωρίες»; Δεν καταλαβαίνω τι σημαίνει αυτό. Και τι κάνουμε; Αναγκάζουμε τον υπόλοιπο ελληνικό λαό, αναγκάζουμε τα εννέα εκατομμύρια να δουλεύουν για να ταΐσουν εκείνους, οι οποίοι είναι υπεράριθμοι στο δημόσιο. Αυτό είναι! Υποφέρουν; Και δεν μπορείτε να κάνετε μία λογική κίνηση; Πηγαίνετε σε όλα τα ιδιωτικά σχολεία -στείλτε ένα δικό σας, ας πάει η Υπουργός Παιδείας- να δει ότι το 90% των παιδιών είναι παιδιά δημοσίων υπαλλήλων. Αυτό σημαίνει ότι έχουν ένα περίσσευμα να πηγαίνουν τα παιδιά τους στα σχολεία των 5.000 ευρώ το χρόνο. Δεν είναι χρέος καμίας τάξεως, αλλά κάποια στιγμή πρέπει να «σπάσουμε αυγά».
Έτσι είναι, κύριε Πρωθυπουργέ. Δεν γίνεται αλλιώς. Αν σας κατηγορώ για κάτι, είναι ότι αργήσατε τέσσερις μήνες να πάρετε μέτρα. Γιατί, βεβαίως, αυτό το οποίο πήγατε στην Ευρώπη δεν αντέχει. Πρέπει να προχωρήσουμε.
Και κάνω έκκληση στον αξιότιμο Πρόεδρο της Βουλής, οι Επιτροπές αυτές (οι εξεταστικές), οι οποίες είναι πολλές και θα γίνουν και περισσότερες και θα κοστίσουν πάρα πολλά χρήματα, να μην είναι αμειβόμενες. Εγώ πάντως στους δικούς μου Βουλευτές έχω δώσει οδηγία ότι δεν θα δεχθούν ούτε ένα ευρώ για συμμετοχή στις Επιτροπές.
Δεν μπορούμε να λέμε για διερεύνηση των εξόδων του κράτους και να κάνουμε Επιτροπές αμειβόμενες. Στο κάτω-κάτω είναι μέσα στη δουλειά μας. Όπου μπορούμε να κόψουμε.
Τολμήστε, κύριε Πρωθυπουργέ. Έχετε ιστορική ευθύνη να μας βγάλετε από αυτό το αδιέξοδο το οποίο, εν πολλοίς, κληρονομήσατε από άλλες Κυβερνήσεις και όχι αναγκαστικά μόνο από την Κυβέρνηση Καραμανλή. Με το να έχουμε εδώ μία εικόνα δυστυχίας, δυσπραγίας, αλλά να μην παίρνουμε μέτρα, δεν ωφελούμε κανέναν. Πρέπει να καταλάβουμε ότι η κατάσταση είναι ιδιαίτερα πνιγηρή.
Είπε ο Πρωθυπουργός ότι υπάρχει κίνδυνος για την εθνική κυριαρχία και το περάσαμε έτσι. Τα πράγματα είναι ιδιαίτερα ζοφερά. Και θα ήθελα να σας μεταφέρω κάποιες σκέψεις και κάποιες πληροφορίες.
Κύριε Πρωθυπουργέ, ο Τούρκος Πρωθυπουργός βρίσκεται στη δυσκολότερη καμπή της πολιτικής του ιστορίας. Και πρέπει να συνειδητοποιήσουμε όλοι μας ότι η Τουρκία, οσάκις είχαμε έλλειμμα πρωθυπουργίας έβρισκε να κάνει το κάτι τι. Θυμίζω το 1955 με “ημίνεκρο” τον Παπάγο, θυμίζω το 1974 χωρίς κυβέρνηση η χώρα, θυμίζω το 1996 που ακόμη δεν είχε αναλάβει ο πρώην Πρωθυπουργός κ. Σημίτης και στο μεταίχμιο εκείνο βρίσκει ευκαιρία η Τουρκία και μας τσιγκλάει. Επειδή πολύ σύντομα η Τουρκία θα βρεθεί σε αυτή τη θέση, ετοιμαστείτε για κάποιους σχεδιασμούς. Δεν λέω για προβοκάτσιες και τέτοιου είδους προσβολές, αλλά ένα σχεδιασμό της επόμενης ημέρας.
Ο κύριος Ερντογάν σήμερα, τόσο από τον Αμερικάνο, αλλά και από την Ευρώπη, θεωρείται περίπου «σουλτάνος». Έχει “πάρει ψηλά τον αμανέ”, δεν παρακολουθεί κανέναν, αυθαιρετεί και έδωσε ήδη σε επτά χώρες, όπως είναι η Υεμένη, για να καταλάβετε, αλλά και η Συρία, άρση της βίζας. Ο καθένας αντιλαμβάνεται τι σημαίνει αυτό, τι κόσμος διακινείται και πόσο αυτό ανησυχεί την Ουάσιγκτον.
Πιστεύω, λοιπόν, ότι ήδη ψάχνονται για να βρουν λύσεις σαν και αυτές που βρίσκουν οι Αμερικανοί, όταν χρειάζεται. Και υπενθυμίζω τη ρήση του Κριστόφερ το 1993, του Υπουργού Εξωτερικών, εδώ στη χώρα μας «θα έχετε εκλογές, κύριε Μητσοτάκη, τον Οκτώβριο» που είπε στη Βουλιαγμένη. Πιστεύει, λοιπόν, ο Αμερικανός ότι έχει τρόπο να επιβάλει εκλογές στη γείτονα χώρα. Θα βρει τη λύση. Πιστεύω, λοιπόν, ότι έχουμε ένα ιδιαίτερα ανασφαλές περιβάλλον.
Δεν θέλω να προχωρήσω σε περισσότερες λεπτομέρειες, αλλά ελπίζω ότι κατά τη διάρκεια της συζητήσεως που θα έχω μαζί σας, μετά την πρόσκληση -βέβαια, θα έλεγα να δώσετε μία ευκαιρία στον κ. Σαμαρά να πάει στην Υπαπαντή αύριο, γιατί είναι εκεί και ο Πατριάρχης, μία ημέρα μετά δεν χάλασε ο κόσμος- θα έχω την ευκαιρία να σας πω ότι και από τη Δύση τα πράγματα δεν είναι πολύ καλά. Θα έχετε πρόβλημα με την Αλβανία ή καλύτερα, θα έχουμε πρόβλημα. Και αυτό το πρόβλημα από την Αλβανία δεν είναι αυτοφυές μέσα από την Αλβανία. Είναι κάποιοι άλλοι γείτονες, οι οποίοι θέλουν να ελέγξουν την Αλβανία, όπως ιστορικώς την ήλεγξαν και δημιουργούν προβλήματα. Και σας μιλάω για την απόφαση του Συνταγματικού τους Συμβουλίου με ό,τι συνέβη.
Άρα, λοιπόν, ανοίγονται αντί να κλείνουν μέτωπα. Όλα αυτά τα μέτωπα, συν το μόνιμο μέτωπο το οποίο έχουμε με τα Σκόπια, δεν μας επιτρέπουν να βρισκόμαστε σε αυτή την οικονομική καχεξία. Πρέπει να βρούμε λύση και να φύγουμε γρήγορα. Δεν κινδυνεύει η Ελλάδα μόνο με πτώχευση. Κινδυνεύουμε με όλα αυτά τα οποία συμβαίνουν στο εξωτερικό και πρέπει να είμαστε πανέτοιμοι. Δεν μπορεί να ασχολούμεθα εδώ ακόμη με αυτά τα θέματα τα φθηνά και τα λίγα και τα ταπεινά. Πρέπει να ασχοληθούμε, επιτέλους, με τα σοβαρότερα θέματα.
Και χάρηκα ιδιαίτερα πολύ που ο αξιότιμος Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολιτεύσεως κατάλαβε επιτέλους αυτά τα οποία του έλεγα για τους μετανάστες και άλλαξε θέση απ’ αυτά που έλεγε στο Βήμα πριν από τρεις μήνες. Είναι τεράστιο πρόβλημα για την Ελλάδα και για την οικονομία.
Όταν βεβαίως ο κύριος Υπουργός Εργασίας, ο κ. Λοβέρδος, έλεγε ότι θα έχουμε ένα εκατομμύριο ανέργους, είπα εδώ στη Βουλή ότι θα είναι ένα εκατομμύριο τετρακόσιες χιλιάδες του χρόνου. Όταν θα ελληνοποιήσουμε πεντακόσιες χιλιάδες μετανάστες, το κεφάλαιο αυτό το οποίο κάνει τα έργα τα μεγάλα, δεν θα πάρει από τους ελληνοποιημένους που θα έχουν μεροκάματο όσο οι Έλληνες, θα πάρει από τη μαύρη εργασία. Οπότε όλοι αυτοί θα μείνουν άνεργοι και θα τους φορτωθούμε. Και το περιοδικό ΕΠΙΚΑΙΡΑ το οποίο ανήκει σε ένα εξαίρετο όνομα, σε μία εξαίρετη οικογένεια, το οποίο υπηρέτησε πολλαπλώς και ευπειθώς το ΠΑ.ΣΟ.Κ., η οικογένεια Λιβάνη, είχε προχθές εξώφυλλο ότι ετοιμαζόμαστε να δώσουμε σε δύο χρόνια, σε επτακόσιες πενήντα χιλιάδες ανθρώπους σύνταξη. Δηλαδή όλοι αυτοί που ήρθαν από τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία κουβαλώντας όμως ένσημα για σύνταξη 80 ευρώ ή 100 όσο είναι εκεί, θα έρθουν εδώ σε μας να πάρουν 500 ευρώ και θα τιναχθούν στον αέρα τα ταμεία και θα ψάχνουμε να βρούμε καινούριους πόρους-φόρους για να μπορέσουμε να κρατήσουμε τα ταμεία. Είναι τεράστιο θέμα. Τι σας βιάζει να το κάνετε; Γιατί αυτή η “πρεμούρα”; Έχουμε λύσει όλα τα άλλα θέματα για να πάμε να τακτοποιήσουμε αυτό το θέμα;
Είμαι σίγουρος ότι κάποιοι θα σας το είπαν και στο Νταβός. Είναι ενοχλημένη όλη η Ευρώπη μ' αυτό το θέμα, γιατί η ελληνοποίηση πεντακοσίων χιλιάδων μουσουλμάνων δημιουργεί πρόβλημα. Όταν, λοιπόν, πάρει διαβατήριο ελληνικό αυτός είτε λέγεται για παράδειγμα, Κώστα Γείτονας, ή λέγεται Μαρκόπουλος, ή λέγεται Αλί Χασάν, το διαβατήριο του θα έχει την ίδια διείσδυση στην Ευρώπη, το ίδιο δικαίωμα. Θα μπορεί να πάει στην Ευρώπη. Οπότε, λοιπόν, εμείς χαλάμε τη μεταναστευτική πολιτική όλης της Ευρώπης. Και έρχεται και σου λέει το Λονδίνο, ποιος μου λέει εμένα ότι δεν θα έρθουν πενήντα χιλιάδες, ή εβδομήντα χιλιάδες εδώ στο Λονδίνο; Και ήδη το θέμα έχει φθάσει στη Βουλή των Λόρδων.
Δημιουργούμε θέματα εκ του μη υπάρχοντος. Τι μας χρειάζεται, γιατί τώρα πρέπει να γίνει αυτό; Και τι βιασύνη είναι αυτή; Και γιατί να μην γίνει μία επιτροπή διακομματική, να ψάξουμε όλες τις παραμέτρους, να κατατεθεί ένα πόρισμα και να προχωρήσουμε σε μία ρύθμιση που να μην είναι ενοχλητική και προβληματική για την πατρίδα; Για ποιο λόγο;
Προχωράτε στον Καλλικράτη, τον οποίο πριν ακόμα τον φέρετε στη Βουλή, τον στείλατε στην αγκαλιά του Ιπποκράτη. Αρρωστημένη υπόθεση εν τη γενέσει. Ποιος θα ενωθεί με ποιον; Έρχονται οι δήμαρχοι στο γραφείο και ρωτούν «Με ποιον ενώνομαι»; Και γιατί να ξέρω εγώ; Εδώ δεν ξέρει ο κ. Ραγκούσης ποιος δήμος ενώνεται με ποιον, ποιες θα είναι οι περιφέρειες, ποιοι νομοί ενώνονται και αυτή η ένωση τι επικινδυνότητα μπορεί να βγάζει εάν ταυτοχρόνως ελληνοποιήσουμε και αυτούς τους μουσουλμάνους; Τι κίνδυνο μπορεί να βγάλει;
Και αν αύριο το πρωί σου προκύψει στη Θράκη, στο διαμέρισμα της Θράκης κάποιος μουσουλμάνος -που δεν είναι αδύνατον με την πληθυσμιακή διαφορά η οποία δημιουργείται τώρα- και σου βγάλει μία νόρμα ότι οι σχέσεις όλων με την περιφέρεια γίνονται σε δύο γλώσσες, ελληνικά και τουρκικά; Τι θα κάνεις; Θα τρέξεις εσύ μετά εδώ να πεις ότι δεν δέχομαι τα τουρκικά; Δηλαδή, θα ξεκινήσουμε μόνοι μας μία διαδικασία Κοσσόβου;
Και αυτό, κύριοι της Νέας Δημοκρατίας, δεν είναι δικό μου. Εγώ το “έκλεψα” από τον δικό σας εισηγητή, όταν συζητείτο το θέμα για τις υπερνομαρχίες. Αυτό το επιχείρημα χρησιμοποίησε άρα και εγώ δικό σας επιχείρημα χρησιμοποιώ. Αυτό που ελέχθη εδώ από έναν μεγάλο πολιτικό, που δεν είναι σήμερα στην Αίθουσα. Αυτό το επιχείρημα το ανασύρω και το φέρνω στην πραγματικότητα σήμερα. Τι θα σου συμβεί αύριο το πρωί;
Γιατί, λοιπόν, δεν καθόμαστε σε μία διαδικασία πιο φρόνιμη, με μια μεγαλύτερη μελέτη και μια καλύτερη απόδοση;
Και έρχομαι, κύριε Πρωθυπουργέ, στον εκλογικό νόμο. Καταργούμε τη λαϊκή κυριαρχία. Διορίζουμε τους Βουλευτές. Αντί να πλατύνουμε τη Δημοκρατία και να εκλέγεται ο Ευρωβουλευτής, στενεύουμε τη Δημοκρατία. Για ποιο λόγο;
Είπατε ότι είναι για λόγους διαφάνειας και μη διαφθοράς. Δηλαδή ο Βουλευτής της Ευρυτανίας ή ο Βουλευτής της Φλώρινας τα «πιάνει». Και τι μπορεί να κάνει; Ερωτώ: Τι μπορεί να κάνει ο Βουλευτής μιας περιφέρειας; Είμαστε σοβαροί σε αυτήν την Αίθουσα; Πάμε δηλαδή να καταστήσουμε τους Αρχηγούς αυτοκράτορες. Οπότε υπάρχει άλλος κίνδυνος: Να έρχεται ο μεγάλος επιχειρηματίας και να σου λέει «θέλω αυτόν Βουλευτή! Διόρισέ μου τον και θα σου δώσω το αντίδωρό σου.»
Ο κίνδυνος είναι εμφανής. Να μην πηγαίνουμε από το ένα άκρο στο άλλο άκρο. Να μετριάσουμε τις περιφέρειες. Το καταλαβαίνω. Να ενώσουμε τις περιφέρειες, για να μην υπάρχουν μονοεδρικές. Γιατί και εκεί, βεβαίως, είναι έλλειμμα Δημοκρατίας. Το καταλαβαίνω. Φτιάξτε περιφέρειες που να έχουν περίπου ίσο αριθμό και αφήστε να λειτουργήσει η λαϊκή ετυμηγορία.
Αφήστε να μπορεί ο λαός να αποφασίσει. Ας μην καταργούμε το λαό, όπως τον έχουμε καταργήσει με τα δημοψηφίσματα! Τριάντα πέντε χρόνια Δημοκρατίας, τριάντα πέντε χρόνια Σύνταγμα που προβλέπει δημοψήφισμα και κανένα δημοψήφισμα δεν έγινε! Φοβηθήκαμε να ρωτήσουμε, για να μπούμε στην Ο.Ν.Ε. Φοβηθήκαμε για το Σύνταγμα. Φοβηθήκαμε για την αποκατάσταση του (Ευρω-)Συντάγματος. Φοβηθήκαμε για το ευρώ. Τώρα φοβόμαστε την αλήθεια, για τους μετανάστες.
Πάμε στο λαό! Επιτέλους, πιστεύω ότι όλοι μας σε αυτήν την Αίθουσα δεν μπορεί παρά να είμαστε δημοκράτες. Ας σεβαστούμε τον κυρίαρχο όλων, που είναι ο λαός. Πάμε στο λαό να μας πει αν θέλει ή όχι αυτό το νομοσχέδιο που έρχεται για τους λαθρομετανάστες. Πιστεύω ότι ο λαός έχει αίσθημα. Σε όλες τις δημοσκοπήσεις είναι πάνω από 80%. Φοβάστε το λαό και γι’ αυτό επιχειρείτε ερήμην του λαού.»
