Μετά τις επιτυχίες που έχει σημειώσει το Πρακτορείο μας, από το 1980, και από το 2000 στο internet, συνεχίζουμε σταθερά, με νέα ρεκόρ δημοσιεύσεων και αναπαραγωγή των ρεπορτάζ μας στα ΜΜΕ στην Ελλάδα και στον κόσμο. www.vouli.net * Ανάρτηση των δελτίων τύπου σε 24ωρη βάση, καθώς και φωτογραφιών για την προβολή στα Μ.Μ.Ε. * Καταγράφουμε την πολιτική ιστορία του Ελληνισμού

15.12.09

Τοποθέτηση του Προέδρου του ΛΑ.Ο.Σ., κ. Γ. Καρατζαφέρη, κατά τη σημερινή συζήτηση στη Βουλή επίκαιρης επερώτησης της κοινοβουλευτικής ομάδας του κόμματος σχετικά με Ελληνοτουρκικές σχέσεις, την ΠΓΔΜ και το Κυπριακό.

Γ. Καρατζαφέρης (Πρόεδρος ΛΑ.Ο.Σ.):

«Κύριε Υπουργέ, ακούσαμε μία έκθεση ιδεών, που θα μπορούσε να είναι του οποιουδήποτε πρωτοεισαγόμενου στο διπλωματικό κλάδο. Απάντηση στα κυρίαρχα και καίρια ερωτήματα που ετέθησαν στην Αίθουσα δεν δώσατε καμία! Και πώς θα μπορούσατε να δώσετε απάντηση στα θέματα που αναπτύχθηκαν μέσα στην Αίθουσα, όταν είχατε φέρει μαζί σας μία έκθεση, η οποία είχε γραφεί προηγουμένως; Αυτά είναι σχήματα οξύμωρα και αντιφατικά. Εδώ ετέθησαν τα θέματα: Ένα, δύο, τρία, τέσσερα, πέντε, έξι, επτά, οκτώ, εννιά, δέκα. Εσείς φέρατε ένα κείμενο που σας είχαν γράψει οι συνεργάτες σας το πρωί, για να απαντήσετε σε αυτά που ετέθησαν εκ των υστέρων και γι’ αυτά δεν ακούσαμε τίποτα. Δεν ακούσαμε τίποτα, κύριε Υπουργέ.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ


Το ερώτημα αμείλικτο: Η Ελλάδα σήμερα είναι σε καλύτερη θέση απ’ ό,τι ήταν πριν από δέκα χρόνια; Η Ελλάδα είναι καλύτερα απ’ ό,τι ήταν πριν από πέντε χρόνια; Αυτό είναι το ζητούμενο. Όλα τα πλεονεκτήματα τα έχουν εκείνοι με τους οποίους έχουμε προβλήματα. Δεν είναι σε καλύτερη θέση τα Σκόπια; Σαφώς και είναι σε καλύτερη θέση τα Σκόπια. Δεν είναι σε καλύτερη θέση η Τουρκία; Σαφώς και είναι σε καλύτερη θέση η Τουρκία. Πώς ήταν τα πράγματα πριν από πέντε, έξι, επτά χρόνια; Ποιο ήταν το περιβάλλον; Η Τουρκία προσπαθούσε να βρει μονοπάτι, μήπως και ανοίξει η πόρτα της Ευρώπης και σήμερα η Τουρκία κάνει ότι θέλει την Ευρώπη. Ποιος φταίει; Κάποιος φταίει!

Πρέπει, λοιπόν, να αναλάβουμε ευθύνες. Έχουμε μία τεράστια… «τουρκοφοβία», μήπως και ενοχληθεί η Τουρκία. Γιατί αν η Τουρκία δεν είναι ευρωπαϊκή, θα μας κάνει «ντα-ντα»! Το ακούω από όλους. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Να τη βάλουμε μέσα, όχι γιατί εξυπηρετεί την Ευρώπη, όχι γιατί εξυπηρετεί τα εθνικά συμφέροντα με προοπτική χρόνου, αλλά για να γλιτώσουμε από το ντα-ντα που θα μας κάνει η Τουρκία. Αυτό ακούω. Το ίδιο και με τα Σκόπια. Αυτή είναι η πραγματικότητα.

Κλείσατε την ομιλία σας λέγοντας για τα επιτεύγματα του Συμβουλίου Υπουργών Εξωτερικών προ τριών ημερών. Πείτε μου, κύριε Υπουργέ, τι είπατε για το θέμα της Κύπρου; Πόση ώρα μιλήσατε; Τους απασχολήσατε είκοσι, είκοσι πέντε λεπτά; Πόση ώρα χρειάστηκε να επιχειρηματολογήσετε για τα δίκαια της Κύπρου; Ούτε ένα δευτερόλεπτο! Έκανε μία μονομερή δήλωση ο κύριος Κυπριανού και το θέμα έληξε εκεί. Τι κερδίσατε; Τίποτα. Να πάει πίσω απλώς το θέμα, να πάει για το Μάρτιο ή τον Ιούνιο στην Ισπανική προεδρία και τίποτε άλλο… Η Τουρκία όμως καθημερινώς βάζει και πιο βαθιά το πόδι της μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Εσείς τι κερδίσατε; Δεν μπορώ να καταλάβω. Είμαστε δύο εγγυήτριες δυνάμεις, πέρα από την αγγλική και το πώς αυτή λειτουργεί. Αυτή βέβαια η λειτουργία με την Άστον στο ύπατο αξίωμα της «ατύπου» Υπουργού Εξωτερικών θα δείτε πώς θα λειτουργήσει.

Η Τουρκία λοιπόν προχωράει και λέει: «Πάμε σ’ αυτό το σχέδιο Ανάν νούμερο δύο» του οποίου ευτυχώς εσείς δεν είστε συντάκτης, όπως του πρώτου, ή εκ των συντακτών του τουλάχιστον. Φθάνουμε τώρα στο πάρε-δώσε, στο δεύτερο στάδιο όπου λέει η Τουρκία: «Πάμε στο πάρε-δώσε, αλλά δεν συζητάω καθόλου να φύγει ο στρατός κατοχής και να πάψω να είμαι εγγυήτρια δύναμη σ’ αυτό το καινούργιο πράγμα που θα γίνει».











Εσείς τι είπατε γι’ αυτό; Εκεί λοιπόν «πετάμε το μπαλάκι» στον οποιονδήποτε Πρόεδρο της Κύπρου -τώρα είναι ο κύριος Χριστόφιας- και τον αφήνουμε μόνο του και μετέωρο. Πού είναι η Ελλάδα; Είναι εκεί που είναι η Τουρκία για το δικό της κομμάτι το οποίο διεκδικεί από την Κυπριακή Δημοκρατία; Είναι εκεί ο «Αττίλας». Εμείς πού είμαστε; Διαπραγματευόμαστε να μπει η Τουρκία στην Ευρώπη μ’ ένα κομμάτι του Ελληνισμού, στο πρόσωπο της Κύπρου, να έχει κατακτηθεί κατά 38% με στρατό κατοχής. Αυτό συζητάμε! Θα συζητούσαμε δηλαδή αν η Τουρκία είχε πάρει τη Θράκη ή την ανατολική Μακεδονία, το αντίστοιχο 38% της Ελλάδος; Τι συζητάτε και με ποιον συζητάτε; Θα μπορούσε η Τουρκία να συζητάει σήμερα εάν είχε κατακτήσει το 38% της Ιταλίας, της Ισπανίας, της Γαλλίας; Εσείς τι συζητάτε; Τι είναι αυτά που λέτε; Κατέχει κράτος-μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και κάνετε κουβέντα; Μπορεί να κάνει κουβέντα η Τουρκία με Ευρωπαϊκή Ένωση όταν απειλεί με casus belli χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης; Εάν η Τουρκία είχε casus belli απέναντι στην Ιταλία, τη Γαλλία, την Ισπανία, τη Γερμανία, θα συζητούσε η Ευρώπη να βάλει μέσα μία χώρα που απειλεί με πόλεμο; Εσείς έχετε γίνει οι εύκολοι «τροχονόμοι».

Τι πετύχατε; Κάμφθηκε η αντίσταση του Σαρκοζί και της Μέρκελ, κύριε Υπουργέ, εκτός αν δεν έχετε πάρει χαμπάρι στο Υπουργείο Εξωτερικών τι συμβαίνει τον τελευταίο μήνα. Κάμφθηκε αυτό το «όχι» που έλεγαν ο Σαρκοζί και η Μέρκελ και έχουμε περάσει σε μία νέα φάση και όσο η Τουρκία κερδίζει χρόνο, όσο το πράγμα προχωράει, τόσο θα κάμπτονται και θα έλθει η ημέρα των ημερών όπου όλη η Ευρώπη θα υποκλίνεται στην Τουρκία. Ποια Τουρκία; Την οθωμανική Τουρκία. Είμαι σίγουρος, κύριε Υπουργέ, ότι έχετε διαβάσει το αντίστοιχο πόνημα του ομολόγου σας Τούρκου ακαδημαϊκού. Έχετε διαβάσει τι πιστεύει για μια νέα οθωμανική αυτοκρατορία.

Η Αμερική έχει τις δικές της ανάγκες και θέλει να εξυπηρετήσει τα δικά της συμφέροντα τα οποία σήμερα δεν στοιχίζονται με τα δικά μας, κύριε Υπουργέ, είναι διαφορετικά. Μπορεί να στοιχίζονταν το ’47, το ’48, το ’49, το ’50, το ’51 με το δόγμα Τρούμαν και το σχέδιο Μάρσαλ και τους ευχαριστούμε γι’ αυτό, αλλά τώρα δεν στοιχίζονται μαζί μας.

Η Τουρκία έχει μερικές συγκεκριμένες ανάγκες. Πρώτα-πρώτα πρέπει να βοηθήσει την Αμερική στα οποιαδήποτε παιχνίδια θέλει στην ευρύτερη περιοχή, από το Αφγανιστάν, που είναι ένας πυλώνας αντιμετώπισης της Ρωσίας -ο άλλος είναι εδώ, στα δυτικά Βαλκάνια, Κόσοβο και Σκόπια- ώστε να μπορεί να ελέγχει όσο μπορεί δια της Τουρκίας τα παλαιοκοιτάσματα και τα νεοκοιτάσματα που έχουν προκύψει σήμερα και να παίξει τον «μπαμπούλα» -στο βαθμό που μπορεί βεβαίως- απέναντι στην Κίνα η οποία αναδύεται. Επειδή η Κίνα αναδύεται όπως αναδύεται οικονομικά και επειδή η Αμερική καταδύεται όπως καταδύεται το δολάριο, η Αμερική θέλει να δημιουργήσει ένα πρόβλημα στο εσωτερικό της Κίνας, μην την αφήσει ανέπαφη να καλπάζει, αλλά να έχει τα δικά της προβλήματα, όπως η Αμερική έχει τα προβλήματα των διαφόρων πολέμων στη Μέση Ανατολή. Έτσι, λοιπόν, έβαλε τους μουσουλμάνους Κινέζους να διεκδικήσουν αυτά τα οποία δήθεν πρέπει να διεκδικήσουν και η Τουρκία αυτομάτως ανέρχεται στην αντίληψη του Λευκού Οίκου. Εκεί είμαστε, εκεί βρισκόμαστε, αυτή είναι η κατάσταση.

Εσείς, λοιπόν, ως Κυβέρνηση δεν κάνατε τίποτα άλλο παρά να λέτε μοιρολατρικά αυτό που έλεγε και η Νέα Δημοκρατία, το ίδιο μοτίβο, τα «σιαμαία», ότι «όχι, η Τουρκία πρέπει να μπει στην Ευρώπη»... Ξεκάθαρα, είστε υπέρ της Τουρκίας να μπει στην Ευρώπη κι εσείς και η Νέα Δημοκρατία! Ο ελληνικός λαός λέει «όχι» σε όλες τις δημοσκοπήσεις. Εφόσον υπάρχει μία τέτοια διαφορά στις αποφάσεις των δύο κομμάτων και ανάμεσα στον ελληνικό λαό πρέπει ή να σεβαστείτε τον ελληνικό λαό ή να πάτε σε δημοψήφισμα, να εισπράξετε ένα «όχι», να δούμε τι λέει ο ελληνικός λαός, θέλει την Τουρκία στην Ευρώπη; Βγείτε από το πρωί μέχρι το βράδυ να πιθανολογείτε μόνοι σας στην τηλεόραση. Μόνοι σας! Εμείς που λέμε «όχι», δεν θα βγούμε καμία φορά. Και να δείτε τι θα εισπράξετε από τον ελληνικό λαό.



Άρα, φοβάστε το λαό! Άρα, πρέπει να εγκλωβίσετε το λαό! Αυτή είναι η λογική σας, δεν σέβεστε το λαό!

Τι έκανε η Τουρκία από τότε μέχρι τώρα; Να σας θυμίσω την υπόθεση Οτσαλάν που παρενέβη στα εσωτερικά της χώρας με όλες τις παλινωδίες και όλα αυτά τα πράγματα που μείωσαν και εξευτέλισαν την Ελλάδα; Πήρατε τον άνθρωπο από εδώ και πήγατε να τον παραδώσετε στο Ναϊρόμπι;

Να σας θυμίσω τις παραβιάσεις που γίνονται στο Αιγαίο; Κάθε χρόνο και 21% περίπου παραπάνω παραβιάσεις! Πείτε μου σε ποιο όριο θα αντιδράσετε. Βάλτε ένα όριο. Θα αντιδράσετε στις 1000 αναχαιτίσεις παραδείγματος χάρη; Στις 2000; Θα αντιδράσετε ποτέ; Όταν φθάσουν στο Καρπενήσι, στην Κέρκυρα, στο Αγρίνιο; Δεν αντιδράτε όταν πετάνε πάνω από το Σκύρο και την Εύβοια! Πείτε μου ποιο είναι το όριο της αντίδρασης, πότε η Ελλάδα θα πει «ως εδώ και μη παρέκει»! Ποιο είναι το όριο της εθνικής αξιοπρέπειας; Ό,τι θέλει κάνει!

Σήμερα μπήκαν τουρκικά αεροσκάφη στο πεδίο βολής της Άνδρου. Εγώ σας λέω ότι πείτε ότι εκείνη την ώρα έφευγε από μία τορπιλάκατο ένα οπλικό σύστημα. Τι θα γινόταν; Κάνει ό,τι θέλει, ό,τι γουστάρει!

Επί Νέας Δημοκρατίας, έφυγε ένα τουρκικό πολεμικό σκάφος και έφθασε έξω από το σπίτι του Πρωθυπουργού στην Ραφήνα. Με σφεντόνα θα μπορούσε να το χτυπήσει το σπίτι όχι με όπλα! Πέρασε και αυτό έτσι.

Πείτε μου, λοιπόν, γιατί πρέπει διαρκώς να υποχωρούμε; Και κάθε μέρα η Τουρκία σας ανοίγει καινούργια κεφάλαια και τώρα ανοίγει το κεφάλαιο το τεράστιο της μειονότητας. Θα έχετε ένα Κόσσοβο με την πολιτική που κάνετε! Γιατί αρχίζει η Τουρκία να λέει, ότι έχουν δικαιώματα τα παιδιά μου στα σχολεία, «να πάει δημοτικό στα τούρκικα», άντε να βγάλει και το γυμνάσιο και μετά ας κάνει ένα ιδιωτικό πανεπιστήμιο! Και μόλις αντιδράσετε, έρχεται το Κόσσοβο! Και δεν ξέρω τι ακριβώς γράφει η Επιστολή του Ερντογάν, αλλά νομίζω ότι δεν προάγει τον πολιτισμό των πολιτικών μας να μην ξέρουν οι πολιτικοί αρχηγοί τι λέει αυτή η επιστολή.

Πηγαίνουμε κι εμείς σε διεθνή φόρα, κύριε Υπουργέ, δεν πάτε μόνο εσείς!

Εγώ λοιπόν πάω και διαπραγματεύομαι και συζητώ χωρίς να ξέρω τι συμβαίνει, πηγαίνω γυμνός!

Προχθές είχα πάει στο μνημόσυνο του πρώην Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας και με έπιασαν και παράγοντες της Κύπρου αλλά και δημοσιογράφοι και είπα απλώς ότι δεν γνωρίζω. Και δεν φροντίσατε να μας πείτε, εκείνο πρέπει να προσέξουμε, εκείνο δεν το λέμε, αυτό το λέμε.

Φοβάστε τους πολιτικούς αρχηγούς; Εάν φοβάστε τους πολιτικούς αρχηγούς, τότε γιατί τους καλείτε αύριο το πρωί; Γιατί μας καλείτε αύριο; Άρα, είμαστε χρήσιμοι και πρέπει αύριο να βρεθούμε για να σας βοηθήσουμε να πετάξετε τα οποιαδήποτε ελλείμματα που μας αφήσατε εσείς και η Νέα Δημοκρατία με τη διαφθορά. Γιατί περί αυτού πρόκειται. Όμως, δεν είμαστε τόσο «σοβαροί», για να μας πείτε «προσέξτε αυτό το μέγα εθνικό θέμα!».

Και βεβαίως ποιο είναι το θέμα με τα Σκόπια; Ποια είναι η κόκκινη γραμμή; Ξέρετε τι σημαίνει Σκόπια; Για τα Σκόπια έπεσε η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας -το θυμάστε, κύριε Υπουργέ;- γιατί ο τότε Υπουργός Εξωτερικών της και σήμερα Πρόεδρος έθεσε το θέμα. Και ερωτώ ευθέως τη Νέα Δημοκρατία -και να τοποθετηθεί σήμερα. Ο κ. Σαμαράς θα εφαρμόσει την πολιτική της κυρίας Μπακογιάννη που νίκησε; Γιατί αυτή η κόκκινη γραμμή είναι πολιτική της κυρίας Μπακογιάννη. Δηλαδή θα έχουμε έναν δήθεν δεξιό Πρόεδρο με μια κεντρώα πολιτική; Αυτό θα κάνετε; Και αν πράγματι είναι έτσι, γιατί έριξε πριν από δεκαπέντε χρόνια την κυβέρνηση; Τι λέει σήμερα η Νέα Δημοκρατία; Λέμε σύνθετο όνομα; Προσυπογράφει η Νέα Δημοκρατία το παράγωγο; Σας θυμίζω τα Πρακτικά, τι έλεγε ο κ. Σαμαράς απέναντι στον τότε Πρόεδρο της Δημοκρατίας και τους υπολοίπους.







Τι λέει, λοιπόν, σήμερα η Νέα Δημοκρατία; Θα παραχωρήσετε το όνομα; Εμείς θέλουμε ένα «ναι» ή ένα «όχι» από τη νέα ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας. Να μπει η Τουρκία στην Ευρώπη; Να ακουστεί η φωνή της νέας ηγεσίας της Νέας Δημοκρατίας. Το κρυφτό δεν είναι πάρα πολύ βολικό, γιατί είναι επικίνδυνο και δεν μπορεί να διαρκέσει. Και θα βγείτε να μιλήσετε, για να υποστείτε το άλλο παιχνίδι των παιδιών, το κυνηγητό. Πείτε, λοιπόν, σήμερα στον ελληνικό λαό, εάν έχετε την δύναμη να το πείτε και αν πάνω από όλα έχετε εξουσιοδότηση να το πείτε.

Μιλάτε για σύνθετη ονομασία και εκεί που οδηγείται με το Νίμιτς η υπόθεση; Γιατί ακούω κόκκινη γραμμή. Όλοι ακούμε κόκκινη γραμμή, αλλά ταυτοχρόνως η κ. Μπακογιάννη ως Υπουργός Εξωτερικών πήγαινε στο Παρίσι και με τον Γκρουέφσκι και ξέφευγε από την κόκκινη γραμμή και μιλούσε για έθνος Μακεδονικό και γλώσσα μακεδονική. Εμείς δεν ξέραμε τίποτα όλοι οι άλλοι βεβαίως. Και καλά να μην ξέρουμε εμείς. Δεν ήξερε ο κ. Βασιλάκης. Στέλνανε τον Βασιλάκη να μιλάει στον ΟΗΕ, τον Πρέσβη, και από πίσω του η κ. Μπακογιάννη, Υπουργός Εξωτερικών της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας -γιατί περί αυτού πρόκειται- είχε προχωρήσει, όχι στην κόκκινη γραμμή, είχε φτάσει στην μωβ γραμμή! Αυτή είναι η πραγματικότητα.

Σήμερα τι συμβαίνει από όλα αυτά; Πού βρίσκεται το θέμα του ονόματος; Κύριε Υπουργέ, μην κοροϊδευόμαστε. Αυτή τη στιγμή υπάρχει ένα πλαίσιο που λέμε σύνθετη ονομασία, προφανώς Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας, που ενοχλεί δυστυχώς περισσότερο τη Βουλγαρία, βάσει αυτών που μου είπε ο Πρόεδρος της Βουλγαρίας προχθές, και λιγότερο εμάς αυτή η ονομασία. Και το έθνος είναι «μακεδονικό» και η γλώσσα «μακεδονική». Και είχε δεχθεί η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας με την κ. Μπακογιάννη απλώς να είναι στην κυριλλική, μην είναι στην ελληνική ή στην λατινική. Αυτό άλλαξε, αλλά «μακεδονικό» το Έθνος θα ήταν και «μακεδονική» η γλώσσα. Και πού έχει φτάσει το θέμα από τον Νίμιτς; Ότι εσωτερικά η χώρα λέγεται Μακεδονία, γιατί αν δεν αλλάξει το Σύνταγμα δεν γίνεται καμία προκοπή. Δεύτερον, στις διεθνείς σχέσεις η χώρα, τα Σκόπια, είναι Μακεδονία. Μόνο στους διεθνείς φορείς, στον ΟΗΕ, το ΝΑΤΟ είναι πΓΔΜ και στις αθλητικές και καλλιτεχνικές εκδηλώσεις είναι πάλι Μακεδονία. Άρα, μιλάμε ότι της εκχωρούμε τα 4/5 και κρατάμε το 1/5 εμείς με τη σύνθετη ονομασία «Μακεδονία». Αυτή η προδοσία στην ιστορία δεν έχει αντοχές. Έχετε δίκιο εσείς όλοι. Πάμε σε δημοψήφισμα! Θα κάνουν οι Σκοπιανοί δημοψήφισμα για την ελάχιστη υποχώρηση, ότι μπορεί να λέγεται Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας για τέσσερα γράμματα και δεν κάνουμε εμείς δημοψήφισμα που αλλάζουμε ολόκληρη την ιστορία μας και την εκχωρούμε στον Γκρουέφσκι; Πάμε σε δημοψήφισμα. Τι το καλύτερο; Έχετε εμπιστοσύνη στον ελληνικό λαό; Πιστεύετε ότι είναι σωστή η δική σας πολιτική και της Νέας Δημοκρατίας, ή ταυτόσημη; Πάμε στο λαό. Τι πιο δημοκρατικό από το να πάμε στον λαό; Αλλά τον φοβάστε, γιατί ξέρετε ότι έχει δικό του ένστικτο, δικά του εθνικά πιστεύω, τα οποία πολύ φοβούμαι ότι εσείς έχετε απεμπολήσει κάτω από την πίεση των μεγάλων συμμάχων. Η εθνική πολιτική, τόσο στο θέμα της Τουρκίας, όσο και στο θέμα των Σκοπίων, να ξέρετε ότι δεν έχει να κάνει με μια επερώτηση που κάνουμε εμείς. Δεν έχει να κάνει με μια αντιπολίτευση που θα κάνουμε εμείς. Έχει να κάνει με την ιστορία και πώς αυτή θα τους συμπεριλάβει όλους αύριο. »
Μπορεί να μη συμφωνώ ούτε στο ελάχιστο με αυτά που λες,αλλά θα έδινα μέχρι και την τελευταία ρανίδα του αίματός μου για το δικαίωμά σου να συνεχίσεις να τα λες -ΒΟΛΤΑΙΡΟΣ