Η
ομιλία του Γενικού Γραμματέα Αθλητισμού
Γιώργου Μαυρωτά,
στη
Συνεδρίαση "Β' Ανάγνωσης" της
Διαρκούς Επιτροπής Μορφωτικών Υποθέσεων
για την Επεξεργασία και Εξέταση του
σχεδίου νόμου του Υπουργείου Πολιτισμού
και Αθλητισμού "Κύρωση της Σύμβασης
του Συμβουλίου της Ευρώπης, που υπογράφηκε
στο Magglingen/Macolin την 18η Σεπτεμβρίου 2014,
σχετικά με τη χειραγώγηση των αθλητικών
αγώνων, επείγοντα μέτρα για την
αντιμετώπιση της βίας στον αθλητισμό,
μετατροπή της Ελληνικής Ολυμπιακής
Επιτροπής σε ΝΠΙΔ, κύρωση του νέου
καταστατικού αυτής και άλλες διατάξεις".
Καλησπέρα
κ. Βουλευτές.
Θα
αναφερθώ στην αρχή στο άρθρο 8 με τις
θητείες και στη συνέχεια, όπως είπε και
ο κ. Υπουργός, θα επικεντρωθώ στη σύντομη
παρέμβασή μου στην κύρωση της σύμβασης
του Συμβουλίου της Ευρώπης για τη
χειραγώγηση των αγώνων.
Να
πω δυο λόγια για το θέμα των θητειών που
έχει σηκώσει πολύ θόρυβο. Ήμουν τα
τελευταία 2 χρόνια Πρόεδρος στην Επιτροπή
για την Εκπαίδευση, τη Νεολαία και τον
Αθλητισμό της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης
του Συμβουλίου της Ευρώπης. Η συζήτηση
που κυριαρχούσε ήταν η χρηστή διακυβέρνηση
στον αθλητισμό. Μάλιστα το 2018 βγήκαν
δύο πολύ σημαντικά ψηφίσματα το 2199 και
2200):
Το
Good
football
governance
της
Ανν Μπρασέρ και το Working
towards
a
framework
for
modern
sports
governance
του
Μόγκενς Γιένσεν
Και
τα δύο αυτά ψηφίσματα λένε ότι στις
πρακτικές καλής διακυβέρνησης είναι
το όριο θητειών (term
limit)
για τους παράγοντες. Το ίδιο λέει και η
Ευρωπαϊκή Ένωση στο “Principles
of
Good
Governance
in
sport”
(Αρχές καλής διακυβέρνησης στον
αθλητισμό) συγκεκριμένα στο σημείο 7
στη σελ. 9 αναφέρει ως αρχή καλής
διακυβέρνησης την: «…υιοθέτηση
συγκεκριμένου αριθμού θητειών που
επιτρέπει την ανανέωσης των οργάνων
λήψης απόφασης».
Μάλιστα
η FIFA
έχει ήδη εισάγει το όριο των 3 θητειών
υπό την πίεση των πραγμάτων. Κι επειδή
ακούστηκε πολλές φορές η επίκληση της
αυτορρύθμισης από τους αθλητικούς
φορείς… όταν δεν υπάρχει αυτορρύθμιση
με βάση αυτές τις καλές πρακτικές
διακυβέρνησης, η Πολιτεία δεν μπορεί
να σφυρίζει αδιάφορα.
Το
άρθρο 16 του Συντάγματος δεν της το
επιτρέπει (παρ. 9) που λέει ότι ο αθλητισμός
τελεί υπό την προστασία και την ανώτατη
εποπτεία του Κράτους.
Γενικά,
είναι γεγονός ότι η παραμονή στην
εξουσία επί μακρόν, αναπόφευκτα δημιουργεί
ένα κατεστημένο.
Και
ο καλύτερος Πρόεδρος του κόσμου σε 20-30
χρόνια ότι ήταν να προσφέρει το έχει
προσφέρει και πρέπει να ετοιμάζει τη
διάδοχη κατάστασή του.
Η
επιλογή της προηγούμενης κυβέρνησης
του ΣΥΡΙΖΑ να εφαρμοστεί στις θητείες
από δω και πέρα, είναι ουσιαστικά δώρον
- άδωρον γιατί η ανανέωση θα άρχιζε το
2028. Δηλαδή κάποιοι θα ήταν ήδη σχεδόν
μισό αιώνα στο τιμόνι των ομοσπονδιών.
Για
τη σύμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης
για τη χειραγώγηση των αγώνων (ή Σύμβαση
Μακόλιν όπως έχουμε συνηθίσει να τη
λέμε, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά
και διεθνώς)
θα δώσω κάποιες επιπλέον λεπτομέρειες
Καταρχήν
είναι πολύ θετικό κατά τη γνώμη μου ότι
υπάρχει αυτή η κομματική σύμπνοια
σχετικά με την αναγκαιότητα της σύμβασης.
Η
σύμβαση για τη χειραγώγηση των αθλητικών
αγώνων είναι μια σύμβαση του Συμβουλίου
της Ευρώπης που θέτει ένα πλαίσιο
συνεργασίας για την αποτροπή του
φαινομένου της χειραγώγησης των αγώνων
που συνδέεται ευθέως και με το στοίχημα.
Δημιουργεί ένα σύνολο ορισμών, κανόνων
και διεθνούς συνεργασίας
Κάτι
σημαντικό: Η
σύμβαση Macolin αφορά στη χειραγώγηση
αθλητικών αγώνων, όχι μόνο στο στοίχημα.
Υπάρχουν
κι άλλες κατηγορίες χειραγώγησης (6
τύπους καταγράφει η τυπολογία του
Συμβουλίου της Ευρώπης) που δεν έχουν
να κάνουν με το στοίχημα, απλώς μπορεί
να συνδέονται με το στοίχημα που έχει
το μεγάλο οικονομικό ενδιαφέρον.
Χειραγώγηση αγώνων μπορεί να υπάρξει
ακόμα και σε σχολικό πρωτάθλημα (όχι
για το στοίχημα) αλλά για την εξασφάλιση
μορίων εισαγωγής. Χειραγώγηση θεωρείται
και η παραποίηση προσωπικών στοιχείων
για τη συμμετοχή σε συγκεκριμένη
κατηγορία αγώνων. Χειραγώγηση μπορεί
να υπάρχει σε ενέργειες με αθλητικό
αντικείμενο για απόκτηση επιρροής ή
για ξέπλυμα χρήματος κλπ. Πράγματα που
δεν έχουν δηλαδή να κάνουν μόνο με το
στοίχημα.
Εκφράσθηκε
ο προβληματισμός αν «Υπάρχει περίπτωση
η σύμβαση Μακολάν να συγκρούεται με τον
υπάρχοντα αθλητικό νόμο και σε κάποιες
περιπτώσεις να εξουδετερώνεται από τις
υπάρχουσες νομικές διατάξεις τις δικές
μας;»
Η
απάντηση είναι όχι.
Η
Σύμβαση Μακόλιν δημιουργεί ένα αρκετά
ευρύχωρο πλαίσιο ώστε κάθε χώρα να έχει
τις δικές της διατάξεις. Τα ρήματα που
χρησιμοποιεί για κάθε συμβαλλόμενο
μέρος είναι κυρίως «παροτρύνει» ή
«δύναται να», «θεσπίζει νομοθετικά ή
άλλα μέτρα…». Αφήνει πολλούς βαθμούς
ελευθερίας για να προσαρμοστεί σε κάθε
χώρα. Π.χ. στη δική μας περίπτωση υπάρχουν
ήδη στον αθλητικό μας νόμο κάποιες
προβλέψεις για τη χειραγώγηση αγώνων
που δεν έρχονται σε αντίθεση με τη
Σύμβαση.
Ποιο
είναι όμως το νέο στοιχείο;
Η
βασικότερη καινοτομία που εισάγει η
Σύμβαση Μακόλιν είναι η έννοια της
Εθνικής
Πλατφόρμας.
Η
Εθνική Πλατφόρμα για την αντιμετώπιση
της χειραγώγησης των αθλητικών αγώνων
είναι ένας νέος θεσμός που δημιουργείται
για να υπάρξει ένα συστηματικό πλαίσιο
συνεργασίας της Πολιτείας,
του
αθλητικού
κινήματος, των διωκτικών αρχών αλλά
και του στοιχηματικού
οικοσυστήματος
(Ε.Ε.Ε.Π. και εταιρίες στοιχηματισμού)
ώστε να καταπολεμηθεί το φαινόμενο της
χειραγώγησης.
Αυτό
έχει να κάνει όχι μόνο με την καταστολή
αλλά και με την πρόληψη. Η κύρια του
λειτουργία είναι η ανταλλαγή
πληροφοριών,
η ευαισθητοποίηση,
η εκπαίδευση
και η τεκμηρίωση
των παραβάσεων και η δίωξη των παραβατών.
Μόνο του το αθλητικό κίνημα δεν μπορεί
να τα βγάλει πέρα με τα οικονομικά
συμφέροντα και το οργανωμένο έγκλημα
που πολλές φορές κρύβονται από πίσω. Γι
αυτό είναι απαραίτητη η συνέργεια του
αθλητικού κινήματος με τις δυνάμεις
επιβολής του νόμου. Στα μέσα Οκτωβρίου
ήταν εδώ ο Γραμματέας του Συμβουλίου
της Ευρώπης για τη Σύμβαση Μακόλιν ο
Μίκαελ
ντε Τυς
και τα συζητήσαμε όλα αυτά
Για
το πώς θα δημιουργηθεί η εθνική πλατφόρμα
στην Ελλάδα.
Μια
Εθνική Πλατφόρμα Αθλητικής Ακεραιότητας
σύμφωνα με τα διεθνή πρότυπα.
Θα
είναι υπό την ομπρέλα της Γενικής
Γραμματείας Αθλητισμού κι εκπροσώπους
από την αστυνομία,
την εισαγγελία,
την ΕΕΕΠ,
τις στοιχηματικές
εταιρίες,
εκπροσώπους ομοσπονδιών,
αθλητών,
προπονητών,
διαιτητών
κλπ. Όλοι οι εμπλεκόμενοι στα θέματα
χειραγώγησης θα εκπροσωπούνται. Το
Συμβούλιο της Ευρώπης έχει δημιουργήσει
από το 2016 ένα δίκτυο εθνικών πλατφορμών
που απορρέουν από τη Σύμβαση Μακόλιν
(Ομάδα της Κοπεγχάγης) και στις 25-26
Νοεμβρίου
θα συμμετάσχει και η Ελλάδα για πρώτη
φορά.
Ένα
άλλο ζήτημα που τέθηκε είναι γιατί δεν
έχει κυρώσει η ΕΕ και αν απαγορεύει στις
χώρες μέλη της να κυρώσουν.
Η
απάντηση στο πρώτο είναι ότι: Προβάλει
βέτο η Μάλτα γιατί διαφωνεί (χρειάζεται
ομοφωνία) με τον ορισμό του illegal betting
άρθρο 3 (σε συνδυασμό με το άρθρο 11).
Αυτό
έχει να κάνει με τον διαδικτυακό στοίχημα
όπου πολλές εταιρίες έχουν έδρα τη
Μάλτα.
Όμως
το οικονομικό συμφέρον μιας χώρας να
μπαίνει πάνω από την ανάγκη για
καταπολέμηση της χειραγώγησης
Είδα
την περασμένη εβδομάδα την Γκαμπριέλα
Μπαταϊνί Ντραγκόνι (αναπληρώτρια Γενική
Γραμματέας του ΣτΕ). Μου είπε ότι «5
χρόνια είναι πάρα πολλά για να φρενάρει
μια χώρα τις εξελίξεις»…
Η
ΕΕ λοιπόν δεν απαγορεύει στις χώρες
μέλη της να την κυρώσουν
-η
πρώτη χώρα που την κύρωσε ήταν η Πορτογαλία
και πριν λίγους μήνες η Ιταλία και εμείς
θα είμαστε η 3η
χώρα της ΕΕ που κυρώνει.
Δεν
μας απαγόρευε δηλαδή η Ευρωπαϊκή Ένωση
να την κυρώσουμε, όπως άκουσα να λέγεται.
Η
κύρωση της σύμβασης είναι λοιπόν το
πρώτο καθοριστικό βήμα για την αντιμετώπιση
της χειραγώγησης των αγώνων αλλά δεν
τελειώνουμε εδώ.
Ίσα
ίσα τώρα αρχίζουμε.
Τέλος
να κλείσω με το θέμα της ποσόστωσης των
φύλων για το οποίο έγινε πολλή κουβέντα.
Ναι,
το Συμβούλιο της Ευρώπης έχει πολύ ψηλά
στην ατζέντα του το sport
gender
equality”
. Στις συστάσεις που κάνει όμως δεν
μιλάει μόνο για ποσοστώσεις. Η ισότητα
στην αντιπροσώπευση δεν επιτυγχάνεται
με υποχρεωτικές ποσοστώσεις.
Επιτυγχάνεται
με την ευαισθητοποίηση, την κατάρριψη
στερεοτύπων, την άρση των εμποδίων, την
εκπαίδευση και όχι με το να βάζεις
αναγκαστικά κάποιες μόνο και μόνο επειδή
είναι γυναίκες ή επειδή είναι άνδρες.
Στο
νέο αθλητικό νομοσχέδιο που θα έρθει,
θα εξετάσουμε όλες τις δυνατότητες που
υπάρχουν προκειμένου να εξασφαλίσουμε
όσο το δυνατόν ισόρροπη εκπροσώπηση
μεταξύ των δύο φύλων στην αθλητική
διοίκηση, ακολουθώντας τις βέλτιστες
διεθνείς πρακτικές, που κάνουν την
ισότιμη εκπροσώπηση ουσιαστική και όχι
τυπική.
