Μ. Καλογήρου: Οι επόμενες διπλωματικές ενέργειες είναι αυτές που θα κρίνουν την αξιοπιστία του πολιτικού συστήματος
Οι επόμενες διπλωματικές ενέργειες είναι αυτές που θα κρίνουν την αξιοπιστία του πολιτικού συστήματος, τόνισε ο υπουργός Δικαιοσύνης, Μιχάλης Καλογήρου, ο οποίος χαρακτήρισε «αποφασιστική ενέργεια άσκησης κοινοβουλευτικής διπλωματίας και εργαλείο για τους εκπροσώπους του ελληνικού Κοινοβουλίου στις διεθνείς συναντήσεις και στα διεθνή φόρα» την Έκθεση της Διακομματικής Επιτροπής της Βουλής για τη διεκδίκηση των γερμανικών οφειλών προς την Ελλάδα, που συζητεί σήμερα η Ολομέλεια.
Όπως υπογράμμισε ο κ. Καλογήρου, το πόρισμα αυτό αποτελεί όμως και ένα ενιαίο εργαλείο διεκδίκησης σε κοινή γραμμή για την ίδια την ελληνική κυβέρνηση, ασχολείται με τα τέσσερα μεγάλα ζητήματα: τις πολεμικές επανορθώσεις για τη διάλυση των υποδομών, το κατοχικό δάνειο, τις αποζημιώσεις των θυμάτων και τους αρχαιολογικούς θησαυρούς.
Παρότι ο υπουργός Δικαιοσύνης δέχθηκε ότι «μείναμε πίσω ως προς την επικαιροποίηση των απαραίτητων στοιχείων που αφορούν στα θύματα και τις ζημιές», παρατήρησε ότι «αυτός ο κομματικός διαγκωνισμός και ο αντιπολιτευτικός οίστρος δεν χωράει στη σημερινή συζήτηση και αξιολογείται».
Εξάλλου, ο υπουργός Δικαιοσύνης τόνισε ότι το θέμα είναι και οι «ιδιωτικές» απαιτήσεις των μαρτυρικών χωριών να ενταχθούν στη συνολική κυβερνητική στρατηγική και - όπως προσέθεσε - στόχος δεν μπορεί να είναι απρόσφορες απόπειρες ή αλυσιτελείς δικονομικές παρεμβάσεις με δεδομένες τις αποφάσεις του ΑΕΔ και της Χάγης για την ετεροδικία. «Ο στόχος πρέπει να είναι να προσέλθει η Γερμανία στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης και για το σύνολο των εκκρεμών νομικών ζητημάτων και υποθέσεων» και αφού επισήμανε ότι κρατάμε ένα ισχυρό νομικό οπλοστάσιο και την ιστορική δικαίωση, έθεσε το ερώτημα: «Κρατάμε την πολιτική συναίνεση ώστε να ενεργήσουμε;»
Ο κ. Καλογήρου ανέφερε εξάλλου ότι στη δίνη μιας πρωτοφανούς οικονομικής κρίσης που οδήγησε τη χώρα στην επιβολή προγραμμάτων δημοσιονομικής προσαρμογής το ζήτημα των αποζημιώσεων, των επανορθώσεων και του κατοχικού δανείου επιχειρήθηκε να αναγνωσθεί ως δήθεν εργαλείο διαπραγματευτικής πίεσης, κάτι τέτοιο όμως - είπε - θα ήταν ηθικά αφόρητο και ιστορικά μικροπρεπές και σωστά σήμερα γίνεται η συζήτηση αυτή, χωρίς επιπόλαιους συμψηφισμούς.
«Ολόκληρον το χωρίον, το Δίστομον, κατεστράφη. Με τι να συμψηφίσεις;» διερωτήθηκε και αντί άλλης εξιστορήσεως και περιγραφής των γεγονότων που διαδραματίστηκαν στις 10 Ιουνίου 1944 στη μαρτυρική κωμόπολη, ο κ. Καλογήρου παρέθεσε αποσπάσματα από την υπ΄αρ. 101/13.6.1944 εμπιστευτική υπηρεσιακή αναφορά του διορισμένου από την κατοχική κυβέρνηση των Κουϊσλιγκ, νομάρχη Βοιωτίας Ιω. Γεωργόπουλου προς το υπουργείο Εσωτερικών, στην οποία διεκτραγωδεί τα όσα συνέβησαν ως εξής:
«Από δύο ημερών διανύω τας δραματικωτέρας, τας πλέον μαρτυρικάς στιγμάς της ζωής μου. Τα συμβαίνοντα εις την περιφέρειάν μου τας δύο τραγικάς αυτάς ημέρας, υπερβαίνουν εις ωμότητα και αγριότητα και αυτήν την νύκτα του Αγίου Βαρθολομαίου και αυτούς τους Σικελικούς Εσπερινούς.
Ολόκληρον χωρίον το Δίστομον κατεστράφη.
Ομάδες στρατιωτών εισήρχοντο εις τα σπίτια και εξετέλουν με αταραξίαν άνευ οίκτου ασυγκίνητα, ανάλγητα τους ενοίκους των. Ο πατήρ πρώτος, η σύζυγος κατόπιν και ηκολούθουν τα τέκνα οιασδήποτε ηλικίας. Βρέφη δύο, πέντε και επτά μηνών εκρεουργούντο δι' αποκοπής της καρωτίδας. ΄Αλλα καθ'ην στιγμήν εθηλάζοντο. Ανευρέθη βρέφος φέρον εις το στόμα το αποκεκομμένον μαστόν της μητρός του, με τραύμα εις το κέντρο του άνω μέρους της κεφαλή τους και με έτερον εις τον λαιμόν. Το παιδί του εκτελεσθέντος ειρηνοδίκου Γκριτσιώπη και της βιασθείσης και σφαγιασθείσης συζύγου του, ευρέθη πληγωμένον την επομένην της φοβεράς σφαγής παρά το πτώμα του πατρός του το οποίον δεν ήθελε ν' αποχωρισθή. ΄Αλλο παιδί επίσης τραυματισμένον ευρέθη οδυρόμενον επί των πτωμάτων του πατρός του δασονόμου Κουρύμπαλη και της μητρός του. Τα έντερα τεσσάρων άλλων χωρικών ευρέθησαν περιτυλιγμένα πέριξ του λαιμού των. Ο ιερεύς του χωριού ευρέθη ακέφαλος. Η εις μικράν από του πτώματος απόστασιν ευρεθείσα κεφαλή του είχε τους οφθαλμούς εξωρυγμένους. Η οικία του ειρηνοδίκου πλέει εις το αίμα. Διότι εις αυτήν είχον καταφύγει πολλοί χωρικοί αγρίως σφαγιασθέντες. Ο Πρόεδρος της Κοινότητος τον οποίον αι πρώται πληροφορίαι έφερον φονευθέντα διεσώθη. Δύο αδελφοί του όμως καταλέγονται μεταξύ των νεκρών. Περί τη δύσιν του ηλίου η φονική δραστηριότης εχαλαρώθη δια δύο λόγους. Πρώτον διότι επήρχετο η νυξ και ο στρατός υποχρεούτο να επιστρέψη εις Λεβάδειαν και δεύτερον διότι δεν υπήρχον θύματα. Είχον απομείνει ελάχιστοι γέροι μόλις αριθμούμενοι εις τα δάκτυλα αμφοτέρων των χειρών, οι οποίοι μόλις ανεχώρησαν εκ Διστόμου τα γερμανικά αυτοκίνητα εξήλθον περίτρομοι της κρύπτης των. Οι περισσότεροι εξ αυτών μόλις αντίκρυσαν το μακάβριον θέαμα, όταν είδον εν όλη τη εκτάσει της την τρομεράν σφαγήν υπέστησαν ισχυρόν κλονισμόν συνοδευθέντα με διασάλευσιν των φρενών. Εθεάθη γέρων παθών προ ολίγων στιγμών εγκεφαλικήν παράκρουσιν να σύρη διά σχοινίου τα πτώματα συγχωρίων του. Καί όταν το σκότος εκάλυψε την πρωτοφανή ιστορικώς αυτήν ανθρωποσφαγήν τα οσφραθέντα την οσμήν των πτωμάτων άγρια όρνεα κατά πυκνά σμήνη επέπεσαν εις τον απέραντον χώρον όπου πλουσία απροσδοκήτως παρετίθετο τροφή».
