Ομιλία του βουλευτή Λάρισας της ΔΗΜΑΡ, Θωμά Ψύρρα, στην ολομέλεια της Βουλής, κατά τη συζήτηση για τον προϋπολογισμό
10/11/2012
Η Δημοκρατική Αριστερά αποφάσισε να στηρίξει τον προϋπολογισμό για λόγους πολιτικούς. Γιατί θέλει αυτή την ώρα να μη δημιουργήσει περαιτέρω προβλήματα και αστάθεια. Ωστόσο γνωρίζει ότι ο προϋπολογισμός που κατατέθηκε έχει αναμφισβήτητα υφεσιακό χαρακτήρα και ότι στην αγωνία να δημιουργηθεί πρωτογενές πλεόνασμα έχει εγκαταλειφθεί η επιδίωξη της ανάπτυξης.
Δεν είμαι οικονομολόγος. Ωστόσο κατανοώ ότι για να υπάρξει ανάπτυξη πρέπει πρώτα να υπάρξει σταθεροποίηση. Και επειδή ακριβώς δεν είμαι οικονομολόγος έχω διαφορετική αντίληψη για το τί σημαίνει και το πώς προκύπτει η ανάπτυξη.
Στη δική μου αντίληψη η έννοια της ανάπτυξης δεν αφορά μόνο τα μεγέθη της οικονομίας, αφορά και τη διακυβέρνηση και τον πολιτισμό ταυτόχρονα. Κι από αυτή την άποψη ο προϋπολογισμός που κατατέθηκε με γεμίζει απαισιοδοξία.
Επειδή ο χρόνος που διαθέτω είναι λιγοστός θα εστιάσω σε ένα προαπαιτούμενο μιας τέτοιας ανάπτυξης που ανάφερα και λείπει από τον προϋπολογισμό που κατατέθηκε.
Στη μεταβιομηχανική εποχή η οικονομία, η διακυβέρνηση, ο πολιτισμός συναρθρώνονται αξεχώριστα πλέον. Και η τεχνολογία παρουσιάζεται ως το κυρίαρχο ενοποιητικό στοιχείο των άλλοτε ξεχωριστών πεδίων. Αυτό ο προϋπολογισμός μοιάζει να μην το κατανοεί. Αντιλαμβάνεται την τεχνολογική αναδιάρθρωση μόνο ως πρακτική δημοσιονομικής στρατηγικής για να εξυπηρετηθεί : α) η οργάνωση της δημόσιας διοίκησης και η β) μείωση των δαπανών. Επομένως η συμβολή των Τεχνολογιών Πληροφορικής και Επικοινωνιών εξαντλείται σε ένα πεδίο εργαλειακό – δημοσιονομικό απλώς.
Αν και θα μπορούσα να μιλήσω για αυτού του είδους την ιδεολογική χρήση των νέων τεχνολογιών, θα αποδεχτώ πρόσκαιρα την αντίληψη που υιοθετείται και θα προσπαθήσω να καταδείξω τα κενά που παρεισφρύουν σ' αυτή και έχουν να κάνουν με την απουσία άμεσων και πρακτικών μέτρων για να υλοποιηθεί η “τεχνολογική αναδιάρθρωση” και επομένως να εκκινήσει η όποια δειλή ανάπτυξη.
Βεβαίως -κι οφείλω να το πω- ότι η έλλειψη συγκεκριμένων μέτρων με πονηρεύει και βεβαίως με γεμίζει με ερωτήματα.
Η εισηγητική έκθεση κάνει λόγο γενικώς για “ανάπτυξη πληροφοριακών συστημάτων” στο Υπουργείο Οικονομικών.
Ερωτώ:
πρώτο: Πόσο θα κοστίσουν τα συστήματα αυτά και σε ποιόν θα ανήκει η πνευματική τους ιδιοκτησία; Ανήκουν στο Ελληνικό Δημόσιο ή θα αγοραστούν απλά άδειες οι οποίες θα χρειαστούν ανανέωση σε κάποια χρόνια, συνιστώντας μια διαρκή αιμορραγία για το Ελληνικό Δημόσιο και τον Έλληνα πολίτη;
δεύτερο: Γιατί ακόμα δεν έχει ενεργοποιηθεί ο νόμος 3979/2011 και γιατί δεν έχουν προχωρήσει οι εφαρμοστικές διατάξεις του άρθρου 19; Θα χρησιμοποιηθούν αυτά τα νομικά εργαλεία ώστε και μικρότερο κόστος να έχουμε και να μην εξαρτάται το κράτος από τον κάθε “εθνικό προμηθευτή”;
τρίτο: Γιατί δεν έχει αξιοποιηθεί το σύστημα e-Αγορά το οποίο βρίσκεται σε ικανοποιητικό επίπεδο και μπορεί σύντομα να αποδώσει;
Στον προϋπολογισμό γίνεται διαρκής αναφορά γενικώς στα έργα “της ψηφιακής σύγκλισης”.
Ερωτώ: Πότε θα δούμε τις ηλεκτρονικές προμήθειες να χρησιμοποιούνται παραγωγικά κι όχι να αναμένουμε το ΕΝΑ σύστημα που σχεδιάζεται σαν το γιοφύρι της Άρτας από το 2002;
Στο Υπουργείο Αγροτικής ανάπτυξης αναφέρονται πιστώσεις για έργα που περιλαμβάνουν την προμήθεια γεωχωρικής πληροφορίας. Σύμφωνα με το Ν. 3882/2010 το δημόσιο πρέπει να αποκτά το σύνολο των πνευματικών δικαιωμάτων και να διανέμει την πληροφορία χωρίς κόστος στους φορείς του δημοσίου.
Ποια μέτρα θα ληφθούν για την κοινοχρησία επί των συγκεκριμένων δεδομένων; Θα διατεθούν με τυποποιημένες άδειες ανοιχτών δεδομένων στο σύνολο των δημοσίων αρχών και φορέων; και ποιες θα είναι αυτές;
Θα ήθελα να κλείσω με το μείζον θέμα της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης, το θέμα που ίσως αποτελεί και τον ελέφαντα στο δωμάτιο και το οποίο αρνούμαστε να δούμε.
Είναι δυνατόν να μιλάμε για πληροφοριακά συστήματα και για “τεχνολογική αναδιάρθρωση”, ενώ στο Υπουργείο Οικονομικών δεν υπάρχει ένα σύστημα διαχείρισης των δαπανών του κράτους το οποίο να διαλειτουργεί με τα συστήματα όλων των φορέων που χρηματοδοτούνται από το δημόσιο προϋπολογισμό;
Συνέπεια της έλλειψης είναι το Υπουργείο Οικονομικών να μην έχει άμεση εικόνα της εκτέλεσης του προϋπολογισμού και να γνωρίζει το τι έχει συμβεί μερικές φορές με καθυστέρηση ετών.
Το τραγικότερο ίσως μέρος αυτής της ιστορίας είναι ότι ένα τέτοιο πληροφοριακό σύστημα υπήρχε, αλλά το Υπουργείο Οικονομικών επέλεξε να προμηθευτεί ένα ακόμη το οποίο περιμένουμε να υλοποιηθεί από το 2011.
Αναρωτιέται κανείς πως ενώ έχουμε κάποια κρίσιμα δεδομένα, δεν κάνουμε την ανάλυσή και πρόβλεψη με υπάρχοντες αλγορίθμους όπως κάνουν τα άλλα ευρωπαϊκά κράτη για να εντοπισθούν μεγάλα εισοδήματα και να παταχθεί η φοροδιαφυγή.
Αναρωτιέται κανείς πως γίνεται τα πληροφοριακά συστήματα του TAXIS, του IKA, της Επιθεώρησης Εργασίας, των ΟΤΑ να μη διαλειτουργούν; Εξαιτίας αυτής της έλλειψης οι ΔΟΥ έχουν πνιγεί με 400 χιλιάδες περιπτώσεις ενώ με μια απλή αξιολόγηση που θα διασφάλιζε η διαλειτουργικότητα μεταξύ των συστημάτων θα μπορούσαμε να ελέγχουμε ταχύτατα τις πιο σημαντικές περιπτώσεις φοροδιαφυγής. Όταν το ληξιαρχείο δεν διαλειτουργεί με το ΙΚΑ είναι μάλλον επόμενο να παίρνουν σύνταξη και οι πεθαμένοι.
Νομίζω πως με τέτοια κενά δεν μπορούμε να μιλάμε για “τεχνολογική αναδιάρθρωση” και “μείωση δαπανών”. Γι' αυτό είμαι απαισιόδοξος για την ανάπτυξη, πολλώ δε μάλλον με τον τρόπο που την όρισα...
10 / 11 / 12
